آخرین فیلمی که دیدم | قوانین در پست اول

[Moh3eN]

دوستانی که خوره ی فیلم هستن میتونن توی این تاپیک آخرین فیلم ـی که دیدن رو معرفی کنن .
چیزی که مهم هست توی این تاپیک نظر شما در مورد اون فیلم هست، نه نقد یا معرفی کپی شده از جای دیگه و فلان منتقد.
شاید یه فیلم از نظر اکثریت خوب یا بد باشه ولی شما نظر متفاوتی نسبت به اون فیلم داشته باشید . ما توی این تاپیک قراره تظر و برداشت شخصی "شما" از فیلم رو بدونیم . اگر در کنار مطلب خودتون و جهتِ کامل تر شدن پستتون هم از نقدِ سایت های معتبر دیگه استفاده کنین مشکلی نداره .

برای هر چه کامل تر شدن و بهبود روند تاپیک یه سری قوانین و نکته هایی لحاظ شده که باید زحمت بکشید و در پست های معرفی خودتون لحاظ کنید .

• اسم لاتینِ فیلمِ موردنظر رو حتما ذکر کنید و صرفا به گذاشتن عکس اکتفا نکنید که بعدا از طریق "جستجو" بشه راحت تر بهش دسترسی پیدا کرد .
  
  
• گذاشتن عکس یا پوستر از فیلم (ترجیحا پوستر فیلم) علاوه بر زیبایی پستِ شما، به معرفی بهتر فیلم به کاربرا هم کمک میکنه . فقط هنگام گذاشتن عکس به دو نکته توجه کنید:
  
• اول اینکه از عکس های با سایز و حجم معقول استفاده کنید. و بعد اینکه عکس مربوطه رو در گالری عکس اختصاصی سایت آپلود کنید که در آینده با مشکلاتی از قبیل پاک شدن عکس ها روبرو نشیم. در صورتی که سایز تصویرتون بزرگ بود حتما تصویر بندانگشتی مخصوص انجمن رو استفاده کنید (Thumbnail for Forum)
  
  
• حتما لینک مربوط به صفحه ی IMDB اون فیلم رو هم در پستتون قرار بدید .
  
  
• حتما توضیحی درباره ی فیلم و داستانش بدید (استفاده از خلاصه داستان های موجود در نت خلاف مقرراتِ تاپیک هست).
  
  
• نظر شخصی خودتون رو درباره ی فیلم بنویسید، نه نظر بقیه ی افراد یا منتقدها رو .
  
  
• طبیعتا متن های نیم خطی با این محتوا که خوب بود/خوشم اومد/ حتما ببینید یا.... اسپم محسوب شده و پست بایگانی خواهد شد .
  
• اگر توی متنتون بخش مهمی از فیلم و یا پایان اون رو بیان میکنید حتما و حتما از تگ اسپویلر() استفاده کنید .
  
• و در آخر اینکه نمره و امتیاز خودتون به فیلم (از ۱۰ امتیاز) رو اعلام کنید.
  
  
• لطفا از درخواست و قرار دادن لینک دانلود در تاپیک خود داری نمایید.

امیدوارم با مشارکت همه ی کاربرا و رعایت نکات بالا شاهدِ تاپیک کامل و منظم و پر رونقی باشیم که بتونه به کاربرای عزیز برای انتخاب فیلم موردنظرشون کمک کنه .




با تشکر .
تیم مدیریت انجمن/ سینما

[justUnited]

The Straight Story

The Straight Story - Eine wahre Geschichte (1999) - IMDb

کارگردان:David Lynch
نویسندگان: John Roach, Mary Sweeney
بازیگران: Richard Farnsworth, Sissy Spacek
موزیک:Angelo Badalamenti
رده سنی:G



این مدت هر چی فیلم دیدم خواسته یا ناخواسته زندگینامه ای بوده این یکی رو بعد از دیدنش فهمیدم.
خدا رو شکر میکنم که به من فرصت دیدن این فیلم بسیار بسیار زیبا رو داد جدی میگم فکر کنم تلویزیون هم نشونش داده باشه مطمئن نیستم.واسه همین هم گفتم اینجا معرفی کوچکی باشه برای کسایی که هنوز ندیدنش .
داستان فیلم مثل اسمش خیلی سر راست و ساده است البته اسم شخصیت اول فیلم هم همینه که درباره پیرمردیه که بعد از شنیدن خبر سکته برادرش تصمیم میگیره با ماشین چمن زنی به دیدن اون بره به همین سادگی.
در طول سفر طولانی این پیرمرد در جاده و در برخورد با مردم بین راه ما با داستان زندگی اون آشنا میشیم و ادامه ماجرا....از اونجا که من هیچ استعدادی در تعریف کردن از چیزی رو ندارم چیزه بیشتری در مورد فیلم نمینویسم.
فقط بگم که موسیقی فیلم دیوانه کننده بود انچنان روی تصاویر خیره کننده طبیعت آمریکا نشسته بود که خودش یه کاراکتر محسوب میشد روح آدم رو تسخیر میکنه.
چند نکته : این فیلم هیچگونه هیجان کاذبی رو در شما برنمی انگیزه.شما هیچ تصویر جنسی درش نمیبینید اما تا دلتون بخواد مناظر چشم نواز و دلنشین نصیبتون میشه و در انتها و در طول فیلم چنان احساس خوبی دارید انگار که دیگه هیچ غم واندوهی رو حس نمیکنی.
امتیاز من بدون هیچگونه اغراق : 9

[Irag]

Lost in Translation 2003

داستان: "باب هريس" يك بازيگر سرشناس آمريكايي است كه براي شركت در تبليغات نوشيدني وارد ژاپن شده و در هتل محل اقامتش با دختري به نام "شارلوت" آشنا مي‌شود كه رابطه‌ايي عاطفي و عاشقانه بين اين دو شكل ميگيره ... (قوت داستان رو حال ميكني!)

كل داستان بدون اينكه خلاصه‌ايي در كار باشه همين دو خط بيشتر نيست. گاهي فيلم‌ها چون از "دل" ميجوشند و ذوقي ساخته مي‌شوند بيشتر از اون كه يك ايده‌ِ داستاني جذاب داشته باشند يا يك قصه‌گويي بانشاط؛ درگير توهمات و مجهولات ذهن كارگردان هستند. فيلم ما هم غير از اين دو خط چيز ديگري نداره و اون چيزي كه بيشتر در فيلم عميق و قابل احترام هست فقط نوع روابط و جزئيات شخصيت‌پردازي است فقط همين.

شخصيت‌ها بسيار عالي تصوير ميشن به اضافه اينكه بازي دو شخصيت اول فيلم معركه است. جزئيات مربوط به شخصيت‌پردازي همه دقيق و زيركانه است. مثل "باب هريس" كه در سن 45 سالگي درگير تكرار و افسردگي است و اين نمايش افسردگي خيلي خيلي باورپذير و چشم‌نواز به تصوير كشيده شده. يا "شارلوت" كه در ناكجا‌آبادي به نام "توكيو" گير افتاده كه هيچ كس زبانش را نمي‌فمهد به علاوه ‌اينكه از طرف شوهر پرمشغله‌اش مورد بي‌مهري قرار مي‌گيرد و تقريبا هيچ نشاط و هيجاني در زندگي‌اش تجربه نمي‌كند! و براي نجات خودش به "كهن‌سال‌ترين و بلندترين درختي" (باب هريس) كه اطرافش مي‌بيند تكيه مي‌كند.

اگه به دنبال كمي صبر و حوصله هستيد اين فيلم گزينه‌ي مناسبي است ولي براي سرگرمي و نشاط و هيجان بدترين گزينه! 90دقيقه براي چنين فيلم يواشي! بهترين تايم‌بندي ممكن مي‌تواند باشد.
فيلم در سايت‌هاي مختلف به عنوان "كمدي-رمانتيك" معرفي شده ولي به نظرم نه "رمانتيك" بودن فيلم جدي است و نه "كمدي"‌اش. تقريبا يك چيزي متفاوت و جديد از اين عنوان "كمدي-رمانتيك" بايد استفاده بشه. خيلي سخته برام كه فيلم يك كارگردان زن را درك كنم! مگه يكي مثل "كاترين بيگلو" باشه كه مسير فيلم‌سازيش به شدت "ملي-ميهني" شده و مضمون و محتواي قابل دركي داره (براي شخص خودم).
"بيل موراي" ستاره‌ي بي‌چون و چراي "گمشده در ترجمه" است كه با نگاه‌ها و رفتارهايش از اول تا آخر هر مخاطبي رو درگير يك انسان "افسرده" مي‌كند و "اسكارلت جوهانسون" نيز جذاب‌ترين قسمت فيلم و شايد هر فيلمي باشه!!! (هر كسي يه سليقه‌اي داره)
همين.

اميتاز: 6

[D O R D I]

خب از black swan شروع میکنم

فیلم بعدی inception

این دوتا رو چرا با هم دیدی هنگ نکردی

آره اگه می چرخید یعنی تو رویاست و مرده ولی اگه میفتاد یعنی زنده است و نمرده.که اصلا به نظر مهم این نیس که مرد یا زنده موند

فکرکنم میشد فرق بین خواب و بیداری نه مرگ

[Irag]

Easy A - Bridesmaids

داستان Easy A: داستان دختری دبیرستانی است که با شایعه پراکنی در مورد شخص خودش دوست داره نوع تازه‌ایی از روابط اجتماعی در دبیرستانش را تجربه کند ولی با اوج گیری شایعات ...

داستان Birdsmind: آنی دختر محبوب ولی نه چندان خوش‌شانسی است که قرار است "ساقدوش" صمیمی‌ترین دوستش "لیلیان" باشد و سایر دوستان لیلیان نیز برای بهتر برگزار کردن مراسم عروسی‌اش به او کمک می‌کنند ولی با اشتباهات ریز و درشت "آنی" همه چیز تقریبا بهم می‌ریزد ...


به قول يكي از منتقدان كه در يكي از كوتاه‌ترين نقد‌نوشته‌هاش به يك فيلم نوشته بود:
خب كه چي؟!
اين دقيقا همان سوالي است كه بعد از ديدن هر دو فيلم 2 مرتبه بايد از خودتون بپرسيد!
خب كه چي؟!
خب كه چي؟!

اولي (easy a) در محيط دبيرستان اتفاق مي‌افتد و مخاطب هدفش منحصرا جوانان هستند و در دومي زنان حدودا 30 ساله و احيانا خانه‌دار كه احتمالا در زمان اكرانش هدفش جذب اين سري از مخاطبان بوده! و هيچكدوم از نظر هنري و فرهنگي قابل احترام نيستند ... (مبتذل) موضوع هر دو بسيار ساده و كوچك است كه در مقابل تايم بلند كم آورده! و وقتي تقريبا به وسط‌‌هاي فيلم نزديك مي‌شويد دنبال يك نتيجه‌ هستيد ولي متأسفانه فيلم ادامه داره و خبري از نتيجه‌گيري پاياني نيست!

مجموعه‌ايي از سكانس‌هاي بهم‌چسبيده! كه هيچ ربطي بهم ندارند تقريبا يه چيزي شبيه فيلم‌هاي شونه تخم مرغي مدل وطني كه ممكنه فيلم خنده‌دار و مفرحي باشند ولي لذت‌بخش و تفكربرانگيز نيستند (هرگز) ... به نظرم هر دو فيلم بيشتر از اينكه سينمايي باشند و در سبك و چارچوب سينما ساخته شده باشند در حد سريال‌هايي با نمره‌ي 5 يا 6 هستند ...

هر دو فيلم ويژگي‌هاي يكساني دارند و دقيقا شبيه هم هستند محيطي شاد و پررنگ و رنگين‌كماني! و با تايمي بسيار بلند و كش‌دار كه تمام عناصر فيلم‌هاي باليوودي رو تك به تك اجرا مي‌كنند كه كليشه‌ترينش: اجراي موسيقي و رقص شخصيت‌هاي فيلم و تا زوج و فردهايي كه هنوز بهم نرسيدن يا بهم رسيدن يا در شرف رسيدن هستند! ...

شوخي‌هاي جنسي و رك صحبت‌كردن در مورد ويژگي‌هاي منحصربه‌فرد زنانه كه فقط جنبه‌ي شوخي و وقت‌ تلف‌كردن داره بدون نتيجه‌گيري و بي‌اهميت تا دلتان بخواد در انواع و اقسام موقعيت‌ها و ديالوگ‌ها وجود داره. بازيگراني كه واقعا رنگ‌آميزي شدن! (فكر كنم گريم به عهده‌ي خود بازيگران بوده!)
تنها نكته‌ي مثبت در هر دو فيلم بازي درست اغراق‌شده‌ي هر دو شخصيت اول بود. فقط سر همين قضيه ميشه به جفتش يك نمره‌ايي داد. كلا هر دو فيلم صرفا اثري داخلي نه جهان شمول هستند.

امتياز جمع هر دو اثر: 2+2=4 (البته نه از اینور!)

[Irag]

50/50

داستان: "آدام" پسر جوان و باانضباط و محتاطي است كه نه سيگار ميكشه نه الكل مصرف ميكنه و ورزش روزانه‌اش سر ساعت انجام ميده ولي با همه‌ي اين سوسول‌بازي‌ها هميشه "كمر" درد شديدي رو احساس ميكنه و نهايتا با مراجعه به دكتر متوجه ميشه يك نوع "سرطان" نادر قراره اون رو از پا دربياره! و ... (از اين كلمه‌ي "و" و چند نقطه بعدش خوشم مياد)

در كل فيلم، شما با روايتي از زندگي "آدام" به عنوان يك فرد سرطاني روبه‌رو هستيد كه در هر مرحله از اين زندگي شرايط جديدي رو تجربه ميكنه مثل برخورد تحرم‌برانگيز همكارانش يا خيانت دوست‌دخترش و يا تحت درمان قرار گرفتن زيرنظر يك مشاور بسيار جوان (دانشجو) كه صرفا براي تز دكتراش نياز به وجود چندتايي بيمار شبيه "آدام" داشته و ...

به جز يكبار بالا‌آوردن ديگه چيزي از درمان سخت و طاقت‌فرسا و يا دشواري هزينه‌ها و برخورد سنگين جامعه در فيلم وجود نداره و ميشه با اعصاب راحت سرنوشت "آدام" رو دنبال كرد و در مدت فيلم هيچ‌وقت اخمو نشد. مدل و فرم پرداخت اين چنيني تقريبا در فيلم "Now Is Good" نيز داشتيم كه كسي اون رو ديده باشه اصلا احتياجي به ديدن 50/50 پيدا نميكنه چون تقريبا 80درصد NIG در رابطه با اين موضوع فيلم بهتري هستش. 50/50 نه نمونه‌ايي جديد و نه ايده‌ايي تازه و نه قصه‌گو است! كه تنها اتفاق جذابش وجود شخصيت بانمك و جاهل "کایل" است كه نقش رفيق صميمي "آدام" را برعهده دارد و حسابي با ديالوگ‌ها و ايده‌هاي جاهلانه‌اش باعث خنده و نشاط شده. (به قول معروف مي‌شوره مي‌بره پايين!)

در اين 1 ماه دو فيلم تصادفا شبيه بهم ديدم كه در رابطه با موضوع سرطان و جوانان مبتلا به سرطان ساخته شده بود هر دو فيلم (50/50 و Now Is Good) فضاي آرام و شيك و سرزنده‌ايي داشتند حتي شخصيت اول كه قرار بود نقش يك جوان بيمار را بازي كند زياد چهره‌ي دفرمه و بهم‌ريخته و زشتي پيدا نكرد. فقط تنها تفاوت اين دو اثر اين بود كه در 50/50 فيلم درباره‌ي "مبارزه" بود ولي در Now Is Good درباره‌ي "تحمل" بود. چون در دومي كار از كار گذشته بود و هيچ اميدي جز جاودانگي عشق و محبت خانواده براي شخصيت اول باقي نمانده بود ولي در دومي با طرح مسئله‌ي "نادر" و "ناشناخته بودن" سرطان قضيه را حسابي وارد فاز فانتزي كرده بود و پايان‌بندي شادي داشت در حاليكه در Now Is Good بيمار (تسا) يك سرطاني مثل همه داشت و نهايتي قابل پيش‌بيني و تلخ ...

سكانسي كه در فيلم دوست داشتم لحظه‌ي وداع "آدام" با مادر و پدرش بود كه يك موسيقي بسيار احساسي روي متن كار بود كه حسابي لذت بردم.

اميتاز: 6

[Ehsan_keen]

The Perks of Being a Wallflower (مزایای گوشه گیر بودن)

نمیدونم از کجا شروع کنم.میدونین نمیخوام داستانشو بگم.میخوام خودتون برین ببینین..
میخوام از حالا یه فکری رو از سرتون بیرون بندازین.مطمعن باشی این فیلم اصلا فیلم تین اجری نیست.فقط سن ها همشون پایینن و تو یه قالب تازه فیلم درست شده.
فیلم در عین حال فیلمی تی ایجری است هم نیست
کارگردان از المان های تین ایجری استفاده کرده است اما تماشاگر متوجه می شود با یک فیلم چند لایه روبروست.
کارگردان در انتخاب بازیگران سنگ تمام گذاشته و سه شخصیت مهم داستان به نحو احسنت غرق بازی شده اند و براحتی می توان با آنها همذاتپنداری کرد.
مهمترین المانی که یک فیلم خوب می تواند داشته باشد ، روان بودن و غرق شدن در تک تک صحنه های فیلم است.
یکی از محدود فیلم هایی است که دعا می کنی هیچ وقت تمام نشود .
پایان بندی فیلم بسیار تاثیرگذار است و ساعت ها شما را به فکر فرو خواهد برد.
بازی Logan Lerman بسیار تاثیرگذار است بازی زیرپوستی او بسیار به دل می نشیند.
Emma Watson و Ezra Miller فوق العاده بودند .

این فیلم را می توان بارها و بارها به تماشا نشست و خسته نشد.

وقتی فیلم تمام می شود احساس خواهید کرد " بی کران " خواهید هستید
تقریبا فیلم دورو بر بلوغ میجرخه و تا حالا فیلم های زیادی واسه این دوره ساخته شده ولی این فیلم کلا قوانین همچین فیلم هایی رو عوض کرد.
کلا نویسنده شما رو از حالتی به حالتی دیگه طوری میکشه که خودتونم متوجه نمیشین.
(خیلی چیزا هست که میخوام بنویسم ولی دهنم هنگیده و دستم نمیدونه چی بنویسه.وقتی خودتون هم این فیلم رو دیدن خواهید دید که چه شاهکاری هست این فیم.یه فیلمیه که حتما باید ببینید)

نمره ی من:9.5

من به شما قول میدم که بعد از دیدن فیلم اصلا پشیمان نمیشین.حتما ببینید.اگه نبینید یکی از شاهکار هایه سینما رو از دست میدید.با اینکه الان دیدم ولی میخوام دوباره ببینم
این فیلم جزو بهترین فیلم هایی است که دیدم
فیلم تنها و تنها یه مشکل داشت اونم حضور nina dobrev بود

[Irag]

Paperman 2012

داستان: كارمندي كه عاشق مي‌شود و ... (تا حالا براي انيميشن كوتاه يا فيلم كوتاه خلاصه داستان تعريف نكرده بودم!)

يك انيميشن كوتاه سياه سفيد از "والت ديزني" كه بي‌ديالوگ است ولي شما صداي فضا و محيط انيميشن مثل صداي بوق ماشين و يا صداي پرندگان و هياهوي شهر رو در طول انيمه مي‌شنويد.
موضوع اصلي در رابطه با "دوست‌داشتن" است كه در فضاي زمخت شهري و با انضباط اداري به تصوير كشيده شده. ايده‌ي جذابيه،بخصوص كه اين انيمه بدون ديالوگ و فقط با حركات صورت و تحركات شخصيت اصلي روايت ميشه كه از اين لحاظ واقعا بي‌نظيره انگار اين شخصيت جان و احساس واقعي داره!
از دوستان شنيده بودم كه نامزد بخش انيميشن كوتاه مراسم اسكار هم شده! پس بدك نيست براي فقط 6دقيقه اين انيمه رو تماشا كنيد.

امتیاز: 8

پ.ن: براي دانلود اين اثر اينجا كليك كنيد.

[MIPERB]

خب این دفعه زدم تو کار فیلم های سوپر قهرمانی


اولین فیلم پسر جهنمی
نسخه دوبلش رو دیدم
داستان در مورد یه همکار نازیه که در دروازه جهنم رو باز میکنه و یه هیولا به نام hellboy وارد دنیای انسان میشه
1 از سوپرقهرمانای فیلم های دیگه واقعی تر بود به نسبت
2 3 تا دشمن بیشتر نداره تو فیلم که هرکدوم رو در عرض پنج دقیقه میکشتشون این یکی از ضعفاشه
3 اخرش خیلی کلیشه ای هست و میدونی که شخص خوب برنده میشه
4 با دادن صلیب مانند همیشه خوبه ولی بدون اون هیچی نیست
نمره من 5 از 10
پ.ن تازه زیادشم هست


دومی مرد عنکبوتی شگفت انگیز
داستانش در مورد پیتر پارکره که یه عنکبوت گازش میگیره و قوی میشه
خب کپی از نسخه های قبلی و حتی قبلی ها بنظرم بهتر بود
2 سریع دوست دخترش فهمید اون مرد عنکبوتی است
3 دشمنش خیلی قوی نبود و راحت میشد شکستش داد
4 فقط فرقش یکی دستگاهه پخش تار بود و هیچ
5 باز برای وقت تلفی خوب بود
6 بازم مثل قبلیا اخرش برای نسخه بعدی جا باز کرد
7 اخرش هم کلیشه ای
نمره 7 از 10

[Irag]

The Impossible 2012

داستان: در تاريخ 26 دسامبر سال 2004 مرگبارترين "سونامي" در سواحل جنوب شرقي آسيا به ثبت رسيد خانواده‌هاي زيادي در اين حادثه كشته شدند داستان اين فيلم براساس واقعيت زندگي يكي از اين خانواده‌هاست ... (كلمه به كلمه‌ي زيرنويس ابتدايي فيلم رو نوشتم)

داستان كه هم اولش و هم آخرش قابل پيش‌بيني و جزئيات چنداني نداره. خانواده‌ايي كه بر اثر "سونامي" از هم جدا مي‌شوند و تك تك براي پيدا كردن همديگه تلاش مي‌كنند از چك كردن يكي يكي بيمارستان‌ها تا ... نقش جلوه‌هاي ويژه در روايت قسمتي از فيلم واقعا چشم‌نوازه. از همين حالا خودتون رو براي يه شروع طوفاني آماده كنيد كه يك شروع معركه داره. به نظرم تنها مشکل اساسی فیلم ساده بودن روایت و پایبندی به واقعیت. متاسفانه نه ایده و نه پرداخت جدیدی در فیلم مشاهده نمی‌کنیم بیشتر شبیه واو به واو نقل کردن هست! و مشکل کوچیک‌تر البته به نظر خودم 90دقیقه تقریبا نمایش زجر و فریاد و گریه و ماتم که مخاطب رو خسته میکنه و نسبت به احساسات شخصیت‌ها ضدضربه! (یک حالت بی‌تفاوتی)

لوكيشن خيلي خيلي بزرگ و پر جزئيات و دقيقي داره كه به نظرم سر قضيه‌ي بازي گرفتن از سيالشگر وسواس به خرج دادن تا فيلم واقعي‌تر به نظر برسه كه از حق نگذريم واقعا بينظير شده.
فيلم پراحساس و پر درد و رنجي هست. بخصوص سكانسي كه "هنري" پدر خانواده‌‌ي "بنت" گوشي قرض ميكنه و به پدربزرگ زنگ ميزنه! اونجا هم حسابي احساسي و اشك‌آوره و هم بازيگر نقش "هنري" خوب بازي ميكنه.
بازي همه‌ي خانواده‌ي "بنت" عاليه. بخصوص دو تا پسربچه‌ي كوچيك خانواده كه نمونه‌ي شبيه اين دو تا در هيچ فيلمي نديده بودم! (البته چرا يه دونه قبلا در فيلم "لوپر" بود اونم واقعا معركه بود).

اميتاز: 6

[freeda]

نائومی واتس با چهره و فیزیکی که داره و عصیانگریش، می تونست تبدیل به یکی از دلبرکان بین المللی هالیوود مثل آنجلینا جولی بشه. اما در کمدی های عاشقانه و اکشن های تجاری بازی نکرد و کارنامه ش خاص باقی موند. جاده مالهند، 21 گرم، بمان و... این آهنگی که دوستمون اول اسکار خوندن به نکته ی جالبی اشاره کرد، we saw your b**bs، درمورد خانوم جولی فیلم جیا رو مثال زد و در مورد واتس فیلم جاده ی مالهند. اما می بینیم که در مورد جولی این فقط در حد یک عصیانگری جن***سی باقی می مونه و بعد این فیلم دوباره به بازی توی نقش های ساده تر برمی گرده ولی برای واتس ادامه چیز دیگه ایه.
برام جالبه با وجود سختگیری در انتخاب هاش توی این فیلم که قطعا قرار نیست یه شاهکار باشه و احتمالا فقط یه یادبود از یه حادثه ست بازی کرده.