امتیاز 10
امتیاز 9
امتیاز 8
امتیاز 7
امتیاز 6
امتیاز 5
امتیاز 4
امتیاز 3
امتیاز 2
امتیاز 1
خب اسپارتاکوس هم به پایان رسید.
با اینکه سریال طولانی نبود (از نظر تعداد اپیزود ) اما الان که تموم شد، حس میکنم باهاش زندگی کردم و ناراحتم که تموم شد. اما هر داستانی پایانی داره! شاید اینکه از قبل میدونستیم پایان اسپارتاکوس چی هست،کمی کمک کرد تا این درد رو راحت تر بپذیریم.
به اپیزود آخر 9 دادم، نمیدونم چرا 10 ندادم، یعنی الان نمیتونم بگم کمی و کاستی پایان سریال چی بود، اما حس کردم میتونست بهتر باشه. شخصیت های داستان تقریباً همه رفتن، اما چقدر دلم برای گنکس سوخت. برام مثل مردی بود که کل زندگیش پر از غم بود، با خردن شراب و هم خوابی با بقیه سعی میکرد لبخند بزنه... هرچند به گفته ی خودش، این اواخر به آرامش رسیده بود و حتی خوردن شراب رو هم کنار گذاشت.
خود اسپارتاکوس هم پایان خوبی داشت. نذاشتن با ذلت بمیره. همش فکر میکردم برمیگرده و به بقیه میگه جسد من رو بسوزونین تا دست رمی ها بهش نرسه! (فکر کنم زیادی درباره هیتلر کتاب خوندم:دی ).
+ کی فکرش رو میکرد که آخرسر اگرون تنها b خواهد بود که زنده میمونه!
Movies That I Subtitled
زدم روی دانلود تا بیس دقه دیگه دانلود میشه
بی صبرانه منتظرم ببینم تو این قسمت آخر چه اتفاقی میافته و نبرد پایانی اسپارتاکوس چجوریه
به تمام معنا عالی بود .... عالی
خیلی لذت بردم توی این قسمت
وحشتناک صحنه های سوپرایز مانند خود رو کارگردان نشون میداد
صحنه هایی که هیچ گاه فراموش نخواهم کرد
بلاخره تموم شد و پرونده این سریال هم بسته شد و به زیبایی تمام هم پرونده رو بستن
واما
صحنه ای که توی جنگ اسپارتاکوس هی میگفت صبر کنید ...صیر کنید ...بعد ارتش کراسوس افتادن توی چاله ای که اسپارتاکوس تعبیه کرده بود بسیار زیبا بود
ولی اصلا فکر نمیکردم مارکوس عوضی سرباز های خودش رو هم بکشه با منجنیق
صحنه ای که سزار با گانیکوس با هم فریاد زدن و به سمت هم رفتن عالی بود ...دیوانه شدم من توی اون صحنه
نبرد اسپارتاکوس و کراسوس در بالای تپه اینقدر زیبا بود که من چیزی به جز مردن کراسوس فکر نمیکردم
ولی خوب می دونستم که بلاخره اسپارتاکوس رفتنی هست ولی خیلی دوست داشتم که کارگردان ساختارشکنی بکنه و اسپارتاکوس رو زده بگذاره
ساکسا و نیویا و گانیکوس به زیبایی تمام مبارزه کردن و به زیبایی تمام مردن
صحنه توهم گانیکوس که دکتری رو دید هم جالب بود یاده ریک توی وایکینگ دد افتادم
و اما بهترین دیالوگ های این قسمت :
جمله زیبایی کراسوس پس از شنیدن اینکه کوره پسرش رو کشته
يه پسر، چيزي جز انعکاس پدرش نيست
دیالوگ بین اسپارتاکوس و کراسوس در بالای تپه
کراسوس :اي کاش يه رومي بودي و در کنارم مي جنگيدي...
اسپارتاکوس :از سرنوشت سپاسگزارم که اينطور نشد
امتیاز :10
سریال واقعا قشنگی بود با اینکه جلوه های ویژه خوبی نداشت ولی دیالوگ ها و روند داستانی جالبی داشت....فصل آخر بهترین فصل بود و قسمت آخرش جوری تموم شد که تو ذهن ها بمونه
دیالوگهای حماسی اسپارتاکوس واقعا قشنگ بود اونجا که داشت با تموم نفرتش کراسوس رو میزد فوقالعاده بود نفرت از چشای لیام مک اینتایر داشت میزد بیرون...یاد اندی رو برام زنده کرد
گانیکوس هم خیلی درد آور بود مردنش...واقعا شخصیت زجردیده و دوست داشتنی بود ولی آخرش سبیل یکمی بهش آرامش داد. اصلا فکر نمیکردم آگرون و نصیر زنده بمونن ولی خب مردونه جنگیدن و کنار اسپارتا بودن .
اسم اپیزود هم خیلی قشنگ بود "پیروزی" . 2 تا از دیالوگهای قشنگ این قسمت : "بزار بهشون نشون بدیم که همه کسایی که نفس میکشن ارزش مساوی دارن " " روزی روم سقوط خواهد کرد ولی این نام توئه که تو یادها میمونه تو یاد همه کسایی که دنبال آزادین...."
تصویر های تیتراژم خاطره های زیادی رو زنده کرد...با اینکه تعداد اپیزودهاش زیاد نبود ولی خیلی سریال خاطره انگیزی بود 10/10
این فصل یک سر و گردن از فصل های قبلی بالاتر بود
مثل اینکه نویسنده ها فهمیده بودن باید بیشتر روی یه داستان قوی کار کنن
10
فوق العاده بود...یک پایان قابل قبول برای سریال عالی
حقه ی ارتش اسپارتاکوس واقعا زیبا بود...جنگ اسپارتاکوس و کراسوس هم واقعا نفس گیر کننده بود هر لحظه فکر می کردم الانه که کراسوس بمیره
کراسوس هم که حریف اسپارتا نشد و به وسیله ی افرادش با نامردی هر چه تمام مرد...مردین رو به رو بجنگین
گانیکوس!!
چقدر من از این آدم خوشم میومد ... مرد ولی با شرافت مرد
در کل سریال خاطره انگیزی بود هیچ وقت از ذهنم این سریال پاک نمیشه
تیتراژش هم خاطراتمون رو زنده کرد همه ی شخصیت های فصل اول تا اینجای کار رو نشون داد(حتما تیتراژ رو تا آخر ببینید)
پ.ن: نمی دونم چرا دوست داشتم ادامه پیدا می کرد مثلا سر گذشت اگرون و نصیر رو اون ور جمهوریت نشون میداد و روی شخصیت لائتا بیشتر تمرکز می کردن
پ.ن: بعضی سریال ها هم یاد بگیرن در 40 قسمت سریال رو جمع کردن..آفرین
دیالوگ برتر
اسپارتاکوس: دفعه بعدی که ملاقات کنیم تو رو خواهم کشت
کراسوس:نه ... تو تلاش خواهی کرد
اسپارتاکوس: این تمام کاریه که یه انسان آزاد می تونه بکنه
واقعا عالی بود یکی از بهترین پایان ها
مبارزه اسپارتاکوس و کراسوس هم برجسته ترین بخشش بود مخصوصا اون قسمتی که اسپارتاکوس شمشیر رو با دستش میگیره عالی بود
واقعا بی نظیر بود
فکر کنم برای این اپیزود آخر به جای امتیاز به یه اپیزود به کل سریال 10 بدم
اون نقشه های اسپارتاکوس و تاکتیک هاش تو این نبردهم به چشم اومد،نمیدونم فقط چجوری تونستن این همه کار رو بکنن و زمین رو بکنن و نردبون درست کنن،دادن رهبری به گانیکاس و حمله از پشت هم ایده خیلی خوبی بود،بالاخره گانیکاس به عنوان رهبر توی جنگ شرکت کرد و آخر هم اونجوری مرد،یه مرگ با افتخار
پیام های سریال هم جالب بود،هم اونایی که تو داستان پنهان بود،مث رابطه های عاشقانه و مفهوم آزادی برای هر کس و عدالت و این چیزا هم دیالوگ ها و حرفاشون...نمونش رو دوستان خیلی خوب آوردن
از اول سریال هم خون و شن واقعا فصل خوبی بود،نبرد های توی آرنا و خونه باتیاتوس خیلی خوب در اومده بودن و به نظر من از جنگای بعد از شورش هم باحال تر بود
قسمتی که برای معرفی گانیکاس بود رو هم الان میفهمم چقد لازم بوده،من که شخصیت محبوبم همین گانیکاسه،
از اون بخش انتقام خیلی راضی نیستم،میتونست بهتر دربیاد و این فصل آخر از قسمت 5 به بعد همش 10
بهترین شکل هم تموم شد،هم مطابقت با تاریخ داشت هم بیننده رو راضی کرد