<< بازگشت همه به سوی اوست >>
آن کس که مرا روح و روان بود کلی بود / آن کس که مرا فخر زمان بود کلی بود
با نهایت تاسف و تاثر درگذشت مرحوم مغفور شادروان
کلی مارو
را به اطلاع دوستان و آشنایان می رسانیم .
به همین مناسبت مجلسی در روز جمعه مورخ 22 نوامبر 2013 از ساعت 15 الی 17 در مسجد حاجی کلینتون واقع در چارمینگ خیابان شهید اوپی وینستون برگزار می گردد .
شرکت سروران گرامی در این مجلس موجب شادی روح آن مرحوم و تسلی خاطر بازماندگان خواهد بود .
از طرف خانواده های مارو تلر و سایر بستگان
اين "مرگ" خيلي بهتر از "كشته" شدن توسط دشمن بود. اينكه دوستانت بهت خيانت كنن لذت بيشتري داره.
از اون بيشتر "اتفاق نظر" يه جمع مثلا 10 نفره براي كشتنت اين كه آخر "لذت" بردن از "مرگ"ه.
قسمت تلخ اين قضيه وقتي كه "جكس" به "جوس" ميگه: از اين دفعه همه چيز "قانوني" و "ك...تنگه"! ميشه.
متاسفانه اين قسمت پايانبندي خوبي نداشت. ميشه پايان اين سريال رو با پايان قسمت به قسمت سريالي مثل "بركنيگ بد" مقايسه كرد.
بايد سريال توي همون اتاق و همون فضاي سفيد تمام ميشد. اين يكي يكي ديگه اينكه چقدر اون لوكيشن خوب انتخاب شده بود ولي "ساتر" چقدر بد ازش استفاده كرد بهتر بود بيشتر از اين قابهاي تكراري و كليشهايي توي فضاي بسته از "اتاق" به "محوطه" حركت با شخصيتها فاصله ميگرفت. بجاش يه حداقل تنوعي به كار ميداد. نميدونم من كه توي اين فضاي تنگ و تكراري كسل شده بودم. به اضافهي اينكه چقدر ميشد فضا رو خفهتر و احساساتيتر كرد. (فكر كنم من از يه سرايل بيشتر انتظار سينما دارم!)
خوب بود بخصوص اون نگاه پاياني كه بين "جكس" و "جما" و "كلي"عزيز جابهجا ميشد.
خوبه همين الان يه سر بزنيد به آرشيوتون و قسمت پاياني فصل سوم رو وقتي همين نگاهها توي "ماشين حمل زنداني" بين "جكس" و "كلي" اتفاق افتاد. وقتي "جكس" و "كلي" باهم خنديدن!
کلی وقتی مرد که جما فصل پیش بهش خیانت کرد، کلی اون موقع شکست! دیدیم که خیلی هم راحت مرگش رو پذیرفت! اون خونسردیش موقعی که ایستاد و گفت اینجا خوبه؟ نگاهش به جما، اشک های بی دلیل جما، همه و همه عالی بود، دوربینی که شخصیت ها رو دنبال میکنه، واقعا سکانس معرکه ای بود. اما یه اشتباه داشت، مثل مرگ اپی باید اخر اپیزود همچین اتفاقی میافتاد! وسط اپیزود کلی مرد، در ادامه دیگه مرگش فراموش شد. حیف بود.
قسمتی که رفت جوس هم بغل کرد خیلی خوب بود اپیزود سنگینی بود، من بهش 10 میدم، خیلی حال کردم.
این دوتا هم بخونید جالبه:
http://insidetv.ew.com/2013/11/19/so...ath-exclusive/
http://insidetv.ew.com/2013/11/19/so...xit-interview/
قسمتی از حرف ساتر:
به عنوان یه نویسنده برای من راحت بود که وقتی همه از کلی متنفر بودن بکشمش. وقتی که فکر میکنید که خیلی خب اونا هرکاری تونستند کردند تا کلی رو زنده نگه دارن و زنده هم نگه اش میدارن... وقتی که کم کم حس میکنید که دیگه مثل قبل از کلی متنفر نیستید... اون موقع است که ما کلی رو میکشیم.
»» تصویر اول: خیلی دوست دارم از نام فیلم برادران کوئن استفاده کنم: No Country for Old Men (جایی برای پیرمردها نیست، مردهای بیسرزمین!)
»» تصویر دوم تا چهارم:
قسمت عالی بود
من اتظار چنین اپیزودی رو تو قسمت آخر فصل داشتم ولی غافل گیر شدم, اما همون طور که گفتن باید رو مرگ "کلی" بیشتر مانور میدادن, مثلا موسیقی خاصی یا اون سکانسو انتهای اپیزود میذاشتن ولی همین جوریش هم عالی بود:::
فکر کنم اگه تو این فصل کلاب از تجارت اسلحه کاملا جدا شه و فصل آخر رو یه چیزی تو مایه های فصل اول بسازن (فقط از اون شیطونی های مخصوص خودشون انجام بدن:دی) بهترین پایان برای این سریال باشه.9/10
اینا چرا تو روز چراغ موتورو روشن میکنن؟
دلم خونه کلی رو خیلی دوست داشتم چقدر لبخند قبل کشتنش جالب بود بدون هیچ ترسی!!!
منم اولش مخصوصا بعد از مرگ اوپ نسبت به این طرز حذف کردن کاراکتر گله داشتم ولی به نظر اتفاقا این نقطه قوت کارهای ساتره اصلا تو مایه های احساسی نمیره یه سبک خاص که فقط مخصوص خودشه یهو یه کاراکتر اصلی رو می کشه بعد انگار که نه انگار به جای اینکه با کش دادن احساسی کردن بیننده رو جذب کنه با تندی و خشک برخورد کردن آدمو میخکوب می کنه سبکی که تو هیچ سریال دیگه ای ندیدیم و خودشو با بقیه متمایز می کنه که به روند سریال هم خیلی می خوره....
مخصوصا بعد از خوندن این مطمئن شدم....
آقا یعنی چی ؟ ما یک نفر رو تو این سریال دوست داشتیم زدن کشتنش
کلی عزیز روحت شاد
"رفتی تو خاطراتم کلی جان . البته نزدیک به مرحله ی والتر وایت هم نرسیدی هیچ وقت ولی دوستت داشتم "
بازیگرای این سریال فوق العاده اند.کلی خدا بیامرز فوق العاده بازی کرد.من 10 دادم به این چون فوق العاده بود مخصوصا موقعی که مغز گلین اوشی نابود شد.
تا بحال چند بار میخواستم تاپیک های قدیمی رو بیارم بالا اما خب این قسمت دیگه مجبور بودم، مجبور :دی
این قسمت فوق العاده بود و میشه گفت شور خاصی داشت.
از ثانیه ی اول تا آخر لذت بردم واقعاً. بیشتر از همه هم از بازی جما.
اما خب بنظرم اگر کلی رو همون حدود 20 قسمت قبل میکشتن انقدر ناراحت نمیشدم اما خب چند قسمت گذشت و میشه گفت تازه داشت دوباره + میشد که خب بخت باهاش یار نبود.