There's no tyrant like a brain
[اکران اختصاصی انجمن] فیلم دوم: بعضی ها داغشو دوست دارن
تاریخ سینما گنج های زیادی دارد، اما در ژانر کمدی، یکی از بهترین ها بی شک این فیلم است، حاصل همکاری بهترین های هالیوود در سال ۱۹۵۹، کارگردانی بزرگ در دوره کلاسیک ها: "بیلی وایلدر"، شمایل زنی زیبا و دلبر در تمامی تاریخ هالیوود: "مرلین مونرو"، بازیگری دوست داشتنی در تمام دوران بازیگری: "جک لمون" و جنتلمنی همیشگی: "تونی کورتیس". حتی سرسخترین منتقد ها وقتی نام این فیلم به میان می آید، لبخندی شیرین می زنند. کمتر سینما دوستی است که این فیلم را ندیده باشد و حتی آن ها که دیده اند با مرور دوباره این فیلم به یاد شادی هایی اصیل و غیرمبتذل در اوج سینمای هالیوود می اُفتند. کلاسیکی که همیشه دوست داشتی هست و همیشه هم خواهد ماند. "راجر ایبرت" در مورد این فیلم می گوید : "کمدی سال ۱۹۵۹ وایلدر یکی از ارزشمندترین گنج های تاریخ سینماست. فیلمی الهام انگیز، هنری و ستودنی."
بد نیست بدانید این فیلم از نظر منتقدان انجمن فیلم امریکا به عنوان بهترین فیلم کمدی تاریخ سینما انتخاب شده است.
"بعضی ها داغشو دوست دارن" یک اثر ساده و روان و دوست داشتنی است، شوخی هایی سنجیده و اوج و فرودی مناسب دارد، نمونه کاملی از یک کلاسیک دوست داشتنی. کلاسیکی که حتماً باید دید. یکی از معروف ترین سکانس ها و دیالوگ های تاریخ سینما مربوط به قسمت آخر فیلم است که با دیدن این فیلم حتماً متوجه آن خواهید شد.
"جک لمون" و "مرلین مونرو" برندهی بهترین جایزهی بازیگران مرد و زن "گلدنگلاب" شدند و همچنین جایزهی بهترین فیلم نیز به این فیلم تعلق گرفت. این فیلم با وجود اینکه نامزد دریافت جایزهی اسکار در شش رشته بود، اما در رقابت با دو فیلم "بنهور" و "خاطرات آنه فرانک" نتوانست در بخشهای اصلی جایزه اسکار را بدست آورد؛ و تنها برای بهترین "طراحی لباس" اسکار گرفت.
این فیلم بدون شک فیلمی ماندگار است، توصیه ما به دوستان خوب تی وـی وُرلد این است که حتماً این فیلم را در کنار ما ببینید، حتی آنهایی که تا به حال چندین بار این فیلم را دیده اند.
دوستانی که طبعی غیرکلاسیک دارند هم این فیلم را از دست ندهند! با دیدن این فیلم همیشه می توانید پای ثابت بحث های فیلم های کلاسیک باشید! امیدواریم در کنار ما از دیدن این فیلم لذت ببرید. |