آخرین فیلمی که دیدم | قوانین در پست اول

[Moh3eN]

دوستانی که خوره ی فیلم هستن میتونن توی این تاپیک آخرین فیلم ـی که دیدن رو معرفی کنن .
چیزی که مهم هست توی این تاپیک نظر شما در مورد اون فیلم هست، نه نقد یا معرفی کپی شده از جای دیگه و فلان منتقد.
شاید یه فیلم از نظر اکثریت خوب یا بد باشه ولی شما نظر متفاوتی نسبت به اون فیلم داشته باشید . ما توی این تاپیک قراره تظر و برداشت شخصی "شما" از فیلم رو بدونیم . اگر در کنار مطلب خودتون و جهتِ کامل تر شدن پستتون هم از نقدِ سایت های معتبر دیگه استفاده کنین مشکلی نداره .

برای هر چه کامل تر شدن و بهبود روند تاپیک یه سری قوانین و نکته هایی لحاظ شده که باید زحمت بکشید و در پست های معرفی خودتون لحاظ کنید .

• اسم لاتینِ فیلمِ موردنظر رو حتما ذکر کنید و صرفا به گذاشتن عکس اکتفا نکنید که بعدا از طریق "جستجو" بشه راحت تر بهش دسترسی پیدا کرد .
  
  
• گذاشتن عکس یا پوستر از فیلم (ترجیحا پوستر فیلم) علاوه بر زیبایی پستِ شما، به معرفی بهتر فیلم به کاربرا هم کمک میکنه . فقط هنگام گذاشتن عکس به دو نکته توجه کنید:
  
• اول اینکه از عکس های با سایز و حجم معقول استفاده کنید. و بعد اینکه عکس مربوطه رو در گالری عکس اختصاصی سایت آپلود کنید که در آینده با مشکلاتی از قبیل پاک شدن عکس ها روبرو نشیم. در صورتی که سایز تصویرتون بزرگ بود حتما تصویر بندانگشتی مخصوص انجمن رو استفاده کنید (Thumbnail for Forum)
  
  
• حتما لینک مربوط به صفحه ی IMDB اون فیلم رو هم در پستتون قرار بدید .
  
  
• حتما توضیحی درباره ی فیلم و داستانش بدید (استفاده از خلاصه داستان های موجود در نت خلاف مقرراتِ تاپیک هست).
  
  
• نظر شخصی خودتون رو درباره ی فیلم بنویسید، نه نظر بقیه ی افراد یا منتقدها رو .
  
  
• طبیعتا متن های نیم خطی با این محتوا که خوب بود/خوشم اومد/ حتما ببینید یا.... اسپم محسوب شده و پست بایگانی خواهد شد .
  
• اگر توی متنتون بخش مهمی از فیلم و یا پایان اون رو بیان میکنید حتما و حتما از تگ اسپویلر() استفاده کنید .
  
• و در آخر اینکه نمره و امتیاز خودتون به فیلم (از ۱۰ امتیاز) رو اعلام کنید.
  
  
• لطفا از درخواست و قرار دادن لینک دانلود در تاپیک خود داری نمایید.

امیدوارم با مشارکت همه ی کاربرا و رعایت نکات بالا شاهدِ تاپیک کامل و منظم و پر رونقی باشیم که بتونه به کاربرای عزیز برای انتخاب فیلم موردنظرشون کمک کنه .




با تشکر .
تیم مدیریت انجمن/ سینما

[kingnessi]

خلاصه: یه کارگردان بعد از مراسم اکران فیلم اولش برای منتقدین، میاد خونه و منتظر نقدهای فیلمش میشه، ولی اوضاع اصلا با پارتنرش خوب پیش نمیره... کارگردانی خوبه و بخصوص استفاده از محیط بسته و قرنطینه ای اینجا خیلی هوشمندانه صورت گرفته و بالاخره اولین فیلم قرنطینه ای درست و حسابی رو میبینیم اما مشکل بزرگِ فیلم، فیلمنامه س. کارگردان خیلی حرفا برای گفتن داشته و متاسفانه میخواد همه رو توی این 90 دقیقه به خورد بیننده بده، نتیجه شده یه آش شله قلم کاری که تا میای با لحنش آشنا بشی یهو دنده عوض میکنه و میره سراغ یه موضوع دیگه. از این شاخه به اون شاخه پریدن ها واقعا به فیلم ضربه زده و شده پاشنه آشیل. کلا فیلم واسه کاراکتر "ماری" نوشته شده و تغییرات این شخصیت توی زمان فیلم کاملا مشخصه و زندیا یه بار دیگه نشون میده چه بازیگر با استعدادیه و اگر انقدر بخش بهترین بازیگر زن امسال شلوغ نبود حتما میتونست نامزد اسکار هم باشه. اما این از ارزش های واشنگتن چیزی کم نمیکنه. با اینکه عملا فیلمنامه برای ماری نوشته شده و "مالکوم" توی حاشیه س ولی واشینگتن تونسته به بهترین شکل از فرصت هایی که نصیبش میشه استفاده کنه و بخصوص وقتی از بازی برونگراش خارج میشه و ساکت بازی میکنه به شدت منو یاد پدرش انداخت. واشنگتن هم بازیگر خوبیه و بازی خوبی داشته توی این فیلم. Malcolm & Marie فیلم دیدنی و خوبیه، فیلمبرداری چشمنوازی داره و دوتا بازی عالی و قدرتمند داره که حتما بیننده رو راضی میکنن. 6.5/10

[opeth1h]

https://www.imdb.com/title/tt1028856...rtm=1&rtm_sr=1

یک راند دیگه (سیاه مست)
کارگردان: توماس وینتربرگ
مدتی بود دستم به دیدن فیلم های جدید نمیرفت اونهم به این دلیل که اصلاْ‌حس و حال القا موارد پوچی که استودیوها در راستای گلوبالیزیشن قراره توی ذهن مخاطب بچرخونن نبود ولی فیلم های مستقل و خارجی زبانی مثل این فیلم استثنا هستند کسانی که تا حالا مصرف الکل رو تجربه نکردند شاید نتونن ارتباط عمیقی با فیلم برقرار کنند شاکله اصلی فیلم رو 4 دوست که معلم یک مدرسه هستند با محوریت مارتین با بازی مدز میکلسن تشکیل میدن که هرکدوم نماد یک مدل زندگی هستند مارتین فردی که زندگیش فقط پوسته ای از یک خانواده هست و عملاٌ‌ تنها و منزویه / تامی که با سگ پیرش تنها زندگی میکنه / نیکولای نماد زندگی در خانواده پر فرزند/ پیتر هم کسی که محو موسیقی هست
شروع فیلم و پایان اون یکی هست هر دو سرمستی و حس زندگی جوون های مست با تم آهنگ What A Life و پوسته فیلم بخشی از درام زندگی ۴ دوست هست که از جشن تولد ۴۰ سالگی نیکولا و نقل قول جالبش از فین اسکاردرود مبنی بر اینکه هر انسانی بدون میزان لازم الکل توی خونش به دنیا میاد - سکانس های زیبایی تو فیلم هست مثل نظرسنجی کلاس تاریخ / گریه همسر مارتین بعد از س.ک.س / و همینطور رقص مارتین در سکانس پایانی - مصرف الکل مشابه تمام موارد شادی آور دیگه اگه از حد خودش خارج شه آسیب زاست مثل غذا خوردن بیش از حد ولی خوشبختانه فیلم خیلی افراطی دست به توصیه برای مخاطب نمیزنه ولی موضوعی مشابه این برای من بیننده در ایران که با هزاران پدیده درام در زندگی مواجهم نمیتونه اصلا تکون دهنده باشه و در نهایت یک فیلم سرگرم کنندست ضمناْ‌ سکانس

مشاهده محتوا اسپویلر

مرگ تامی

کاملاْ مبهم بود و میتونست بار درام بیشتری داشته باشه
7/10

[opeth1h]

https://www.imdb.com/title/tt2390361/

Enough Said گفتنی ها گفته شده
کارگردان: خانم نیکول هولوفسنر
معمولاْ‌ نگاه خانمها در فیلم سازی به خصوص در هالیوود متفاوته و بیشتر دنبال شعارها و آرزوهای تحقق نیافته زن ها توی فیلم هاشون هستن ولی بعضی فیلم ساز ها مثل همین خانم نیکول هولوفسنر متفاوتن و دنبال این بازی ها نیستن کما اینکه همین خانم نویسنده فیلم زیبای https://www.imdb.com/title/tt4595882/?ref_=nm_knf_i3 بود و محتوای هر دو فیلم رابطه های موفق و غیر موفق و پند گرفتن از اون هاست
مسلماْ‌ این فیلم رو به خاطر آخرین حضور جیمز گندولفینی یا تونی سوپرانو روی پرده سینما دیدم و غیر اون سمتش نمیرفتم (پنج ماه قبل از اکران فیلم دنیا رو ترک کرد)
فیلم در عین شیرین و ساده بودن پندهای فراوونی به خصوص برای زنهای مطلقه که دنبال رابطه جدید هستند داره و قطعاْ با توجه به تایم کوتاه ۹۰ دقیقه ای ارزش دیدن داره
7/10

[kingnessi]

خلاصه: کشتی های متفقین در اقیانوس وظیفه دارن از محموله های نظامیشون در برابر زیردریایی های نازی ها مراقبت کنن. کاپیتان تازه کاری برای اولین بار برای یه تور مراقبت اعزام میشه. Greyhound دقیقا همون ایرادی رو داره که "دانکرک" نولان داشت. از لحاظ فنی کار خیلی خوبیه ولی فیلمنامه درست و درمونی نداره و شخصیت هاش یا کلیشه ن یا روی هوان. بازی تام هنکس مثل همیشه خوبه و اینجا هم یکی از دلایل مهم واسه نگه داشتن بیننده پای این فیلم همین حضور تام هنکسه. بخصوص توی بخش صدا، فیلم خیلی قوی کار میکنه و فکر میکنم حتما توی این بخش شانس داره تو فصل جوایز؛ یا حتی فیلمبرداری. در کل فیلم چشمنوازیه و هر چقدر توی فیلمنامه و داستان کمبود داره عوضش توی بخش فنی جالب و با کیفیته. Greyhound اکشن خوبی داره و تعلیق مناسبی ایجاد میکنه اما در نهایت از حد متوسط بالاتر نمیره.

6.5/10

[opeth1h]

https://www.imdb.com/title/tt11697844/?ref_=fn_al_tt_1

There Is No Evil - شیطان وجود ندارد
کارگردان: محمد رسول اف
برنده خرس طلا جشنواره برلین 2020

تقریباً چند سالی میشد که هیچ فیلم ایرانی ای ندیده بودم و آخرینش فروشنده اصغر فرهادی بود ولی این فیلم به نوعی من رو با سینمای ایران آشتی داد
فیلم متشکل از 4 کپچر مختلف به سبک فیلمساز های مطرح اروپا که هم در روایت و هم در مضمون دارای پیوستگی و ارتباط هست و همه در وصف آزادگی و در بند اسارت نبودن با قدرت نه گفتن به هر چیز پلیدی کما اینکه به قیمت گزاف تموم بشه
کپچر اول : خانواده ای معمولی و خوشحال / تا آخرین لحظه اپیزود بیننده یک روز کامل از فراغت بعد کار تا صبح روز بعد با علی همراهه/ در واقع بعد از سکانس شکه کننده پایانی و مشخص شدن شغل علی تمام اون لحظه های پیشین یعنی پیتزا خوردن بچه علی تا پرداخت اقساط و ... رو به یاد میاره که شاکله این زندگی عادی نون در خون زدن علی است.
کپچر دوم: آیا همواره وصله ناجور بودن و خلاف جهت رودخانه شنا کردن چیز بدی هست؟ پاسخ این سوال در کل فیلم مستتر هست که بیننده باید جواب رو در خودش جست و جو کنه و استارتش در این قسمت میخوره
پویا سربازی که مانند بقیه سرباز ها نیست و در واقع به بازوی اجرایی عدم عدالت تبدیل نمیشه نمادی از انسان های آزاده هست در کپچر بسیار زیبای سوم : جواد در نقطه مقابلش قرار میگیره که با بردگی در ساختار سربازی به سیستم فاسد در پیشبرد اهدافش کمک کرده شات های بسیار زیبا و حرفه ای توی این اپیزود فیلم رو از خاورمیانه جدا میکنه
اپیزود آخر نماد زندگی خارج از اسارت پویا بعد از سالیان متمادی هست که حتی عشق به روباه و حیوانات به عنوان محبت به هر قلب تپنده ای در وجودش تبلور پیدا کرده درست نقطه مقابل علی در اپیزود اول که روح مرده ای هست
خوشحالم بین تمام تباهی وارده بر سینمای ایران که حاصل اون تقریباً 90 درصد پوچ و بی محتواست فیلم ها و فیلم سازهای شرافت مندی نظیر رسول اف با تمام مشقت های پیش رو کارهای ارزشمندی میسازن
8.5/10

[opeth1h]

https://www.imdb.com/title/tt6776462/

Lerd (َA Man Of Integrity) - ته مانده شراب (مرد درستکار)
کارگردان: محمد رسول اف
برنده جایزه نگاه خاص جشنواره کن 2017

حین دیدن فیلم مدام از خودم میپرسیدم این کارگردان و آثارش تا الان کجا بودند؟ و منی که با سینما آشنا هستم به زور اسمش رو شنیدم چه برسه به مخاطب های عادی سینما پاسخ اینجاست که ساختار حکومت تعیین میکنه که شما چه چیزی رو ببینی و چه چیزی نادیده گرفته بشه برای مثال اصغر فرهادی که به نادرست تگ ساختارشکنانه به آثارش میزنن تمامی آثارش رو بدون سانسور در جشنواره ها و سینما داخلی تحت اکران نمایش میده و هیچ گونه ممنوع الخروجی و ممنوع الکاری در کارنامه نداره ولی این فیلم:
برای هرکس زندگی نرمال یک معنی ای داره و زمانی که صحبت از زندگی آروم میشه همه ما ناخودآگاه زندگی در مکانی سرسبز و بدور از هیاهو رو در ذهن به خاطر میاریم / مشابه لوکیشن جنگل های روستای لولمان از توابع فومن در سی کیلومتری رشت(محل فیلمبرداری فیلم)
رضا اخلاقی راد که گویا شخصیتش در فیلم هم با نامش گره خورده فردی اخلاق گرا در زندگی سعی داره با حداقل درآمد از وامی که برای پرورش ماهی گرفته زندگی آرومی برای خودش درست کنه در سکانس های ابتدایی انسان هایی رو در تعامل با رضا میبینیم که همه در فکر منفعت شخصی خودشون هستند در واقع جامعه ای که آدم هاش یک زنجیره فساد و بی رحمی رو پدید آوردند سوال اساسی این هست که آیا فردی در یک جامعه فاسد میتونه به دور از هیایو به زندگی آروم خودش ادامه بده؟ پاسخ فیلم قطعاً خیر هست، شخصی ترین مسائل افراد مثل نوشیدن شراب در منزل تا اعتقادات مذهبی در ظاهر ممکن است شخصی به نظر بیاد ولی در فیلم سلسله ارتباطات اونها رو با شکست اخلاقی جامعه میبینیم نمونش سکانس قبرستان
سکانس حمله پرنده های ماهیخوار به ماهی قرمزها و هیاهو رضا و حدیث برای راندن اونها در حد سکانس های فیلم های بزرگ سینما بود
تمام طول فیلم تلاش رضا برای اخلاق گرا ماندن با شکست های پی در پی مواجه میشه و کلید رهایی از فشار ظلم در ظالم شدن هست/ فیلم انتقادی هست به وضعیتی که حاکمیت با نماد شرکت پیمانکار در اخلاق جامعه پدید آورده و به همین دلیل به شدت توسط رسانه های وابسته کوبیده شده
نکته اخلاقی پایان فیلم این هست که در جامعه منحطط شده از نظر اخلاقی فرقی بین دوست و دشمن وجود نداره و در پایان خود فرد هست و تنهایی خویشتن
9/10

[kingnessi]

خلاصه: یه زوج جوون یکنواختی رو توی رابطه شون تجربه میکنن تا اینکه پدر یکیشون وارد ماجرا میشه و ... این فیلم رو اگر بدون هیچگونه اطلاع قبلی میدیدم باورم نمیشد که ساخته سوفیا کاپولا باشه. از سبک کاپولا خیلی فاصله داره و تجربه جدیدیه، داستان خیلی روشن تر و شیرین تری داره، کاراکترهاش پیچیدگی کمتری دارن، بیشتر از اینکه افسرده باشن گیج میزنن و خلاصه اینکه با فضای کارهای قبلی کارگردان خیلی متفاوته. اما از لحاظ کارگردانی همون سبک قدیمی رو کم و بیش حفظ کرده، دیالوگ های پینگ پونگی، کات های زیاد توی شات های اور شولدر، سکانس های بلند گفتگوهای دونفره، نبود موسیقی متن و خلاصه همون سبک همیشگی سوفیا کاپولا. من داستان رو دوست داشتم، ریتم خوبی داشت، تدوینش نسبتا مناسب بود و منو تا آخر فیلم نگه داشت. بازی های خوبی هم داشت بخصوص بیل موری که عالی بود واقعا، بازی کاملی داشت رشیدا جونز هم خوب بود و تونست شیمی خیلی خوبی با موری داشته باشه و همین یکی از دلایل اصلی خوب بودن این فیلمه. On the Rocks فیلم شیرین و آرومیه، مسلما بهترین اثر کارگردانش نیست ولی از فیلمای خوب امساله.

7/10

پس از تحریر:
نادیده گرفتن این فیلم تو گلدن گلوب عجیب و غریب بود.

[opeth1h]

https://www.imdb.com/title/tt02912144/

Manuscripts Don't Burn - دست نوشته ها نمیسوزند
کارگردان: محمد رسول اف
نامزد جایزه نگاه خاص جشنواره کن 2013
چیزی که در فیلم خیلی برجسته هست جسارت بی حد و وصف فیلمساز و بازیگران در نمایش فیلمنامه ای بر اساس واقعیت در رابطه با حذف فیزیکی و کنترل دگر اندیشان در سالهای پیشین هست
انسجام فیلم به نسبت فیلم های جدید رسول اف کمتر هست ولی همچنان صداقت در توصیف وقایع و تعلیق اون فیلم رو تا آخر جذاب نگه میداره
سکانس هایی که دو مزدور وابسته به سیستم امنیت کارهای روزمره و عادی خودشون رو انجام میدن و ارتباط دوستانه این دو با هم برای مثال برداشتن نون و پنیر از خانه مقتول بسیار عالی و باورپذیر در اومده بود هرچند که از نابازیگران استفاده شده بود/ Upside Down کردن فیلمنامه که کار فیلمسازهای بزرگ هست و در کمتر فیلم ایرانی ای رخ میده به شکلی بینظیر توسط رسول اف توی این فیلم انجام میشه/اغراقهای محدودی هم دیده میشه که قابل چشم پوشیه/فیلم دست نوشته ها نمیسوزند در نگاهی بین المللی فیلمی معمولی و در نگاهی داخلی فیلمی بسیار مهم و ارزشمند هست.
8/10

[kingnessi]

خلاصه: زنی که خودشو یه مددکار اجتماعی خوب معرفی میکنه به همراه پارتنرش یه شبکه فاسد راه انداخته که پیرزن و پیرمردهای پولدار رو هدف قرار میدن، اونا رو تحت حمایت خودشون قرار میدن و میبرن توی یه مجتمع نگهداری از سالمندان و کم کم اموالشون رو بالا میکشن. تو یه مورد فکر میکنن یه پیرزن بی آزار و پولدار رو به دام انداختن در حالی که اینطوری نیست. این داستان همه چیز داره، از یه آنتاگونیست درست و حسابی گرفته تا یه رییس مافیای جذاب و باحال، از اکشن گرفته تا درام، از تعلیق گرفته تا حتی ترس اما... I Care a Lot فیلم خوبی از کار درنیومده. چون از همه این ابزارهایی که در اختیار داره به بدترین شکل استفاده میکنه. اکشنش کارتونی و کاریکاتوریه، مافیاش احمق ترین حالت ممکن رو داره و به شدت ابلهانه دراومده، درامش مصنوعیه و فقط واسه جذب مخاطب به فیلم چسبونده شده، تعلیق و ترسش هم به شدت ناقص و مسخره س جوری که حتی نمیتونه چند دقیقه هم که شده بیننده رو همراه کنه با خودش. تنها نکته مثبت فیلم ساخت یه آنتاگونیستِ زنِ درست و درمونه که با بازی عالی رزاموند پایک خیلی خوب دراومده، آنتاگونیستی که توی سینمای امروز نداریم متاسفانه. یه جورایی مث جوردن بلفورتی که مارتین اسکورسیزی ساخت دراومده و در نهایت همون ایراد کار اسکورسیزی رو هم داره. به قول تارانتینو "بزرگ ترین ایرادِ ساختن یه آنتاگونیست میتونه این باشه که اونقدر بهش پر و بال بدیم که بیننده خودش رو جای آنتاگونیست قرار بده و قبل از اون تصمیم بگیره" (نقل به مضمون) فیلم اسکورسیزی (که شاهکاری بود البته) این ایرادو داشت و این فیلم (که فیلم متوسطیه در بهترین حالت) هم همینطوره. کارگردان با اضافه کردن اون سکانس کذایی پایان فیلم سعی کرده تعادل رو برقرار کنه ولی به نظرم موفق نبوده. I Care a Lot فیلم متوسطیه ولی بازی رزاموند پایک عالیه و میشه فیلمو واسه یه سرگرمی کوتاه دید. توصیه میکنم ببینید.

6/10

[kingnessi]

خلاصه: چهارتا از لیدرهای سیاه پوستان در دهه 60 میلادی شبی رو توی یه هتل با هم میگذرونن و در مورد همه چیز جر و بحث میکنن. فیلم هر چی جلوتر میره بهتر میشه و انصافا توی یک سوم آخر خیلی خوب میشه. مجموعه بازی ها خوبه و نکته همینه، مجموعا بازی ها خوبن و نه جدا جدا اما لزلی اودوم جونیور واقعا کارش خوبه ولی فکر نمیکنم باید نامزد بشه. بهترین بخش این فیلم اما کارگردانیه، کار رجینا کینگ به عنوان فیلم اول واقعا تحسین برانگیزه. One Night in Miami تدوین خوبی داره، فیلمبرداری خوبی داره، موسیقی متن خوبی داره، میزانسن بندی و طراحی صحنه خوبی داره ولی هیچکدوم در حد برنده شدن جایزه نیستن (یا حتی نامزد شدن) ولی کارگردانیش و قرار دادن همه اینها درکنار هم بعلاوه بازیگردانی فوق العاده، رجینا کینگ رو لایق نامزدی اسکار میکنه. فیلمنامه خوبه ولی نه اونقدری که باید، عملا کشسیوس کلی و جیم براون اضافه ن و فیلم حول محور مالکوم و سم کوک میچرخه. اما دیالوگ نویسی رو دوست داشتم و شاید بشه گفت میتونه نامزد اسکار باشه. One Night in Miami فیلم خوبیه ولی بیشتر از اون نوید یه کارگردان خوب رو میده، رجینا کینگی که حتی نمیدونستیم کارگردانی بلده.

7/10

پس از تحریر:
از نامزدی رجینا کینگ خوشحال شدم همونقدر که از نامزد نشدن الایزا هیتمن ناراحت شدم. لزلی اودوم جونیور هم واسه همون اجرای پایانیش نامزدی حلالش. اما نامزد شدن این فیلمنامه و نامزد نشدن نومدلند توسط اتحادیه فیلمنامه نویسا انتخاب بدی بود.