داستان : یک میز شام - چند دوست قدیمی - یک بازی هیجان انگیز - تمام گوشی ها روی میز است ، قرار است هر پیغامی که برای هرکس می آید بلند بلند خوانده شود ... شبی که حریم خصوصی در کار نیست
با اینکه چند دوست قدیمی شبی رو قراره دوره هم بگذرونن اما چرا عنوان اثر perfect strangers انتخاب شده؟ چرا strangers نه!؟ چون در انتهای اثر تک تک افرادی که دور میز جمع شدن میفهمن که تو تمامی این سالها باهم کاملا غریبه بودن *من واقعی* هرکدوم برای اون یکی پنهان بوده و این موضوع در راستای فرم ومحتوی به قشنگی در لایه لایه ی تمامی سکانس ها گنجونده شده و کم کم برای تماشاگر پرده برداری میشه
از طرفی Perfect strangers اثری است در راستای ستایش تاثیر سو تکنولوژی بر زندگی شخصی و روابط عاطفی انسان ها - تکنولوژی قرار بود از همه جهت زندگی رو برای انسان ها اسون کنه اما هیچکس فکرش رو نمیکرد زمانی حتی ساده ترین شکل تکنولوژی(یک گوشی ساده موبایل) بشه سوهان روحی برای ارامش انسان و کانون گرم خانواده و ...
این فیلم بلحاظ محتوی حرف برای گفتن بسیار داره و فیلمنامه نویس در این قسمت خوب عمل کرده - اما از اونجایی که فیلم تک لوکیشنی هست و دیالوگ محور بنظرم میزانسنبندی و دکوپاژ سکانس ها ۲موردی بودن که کارگردان خیلی خیلی بیشتر باید روش کار میکرد تا Perfect strangers هم بلحاظ محتوی و هم سمعی بصری برای مخاطب جذاب باشه - البته با توجه به موقعیت و روابط بین کاراکتر ها *عدم وجود فلش بک* در کل فیلم بسیار حس میشد ولی خوب از ابن مورد هم میشه چشم پوشی کرد و در کل میشه از دیدن این فیلم لذت برد.
۷.۵/۱۰