من 8 دادم به این اپیزود.
ولی اصلا از اون تیکه آخر بین سوکی و السید خوشم نیومد.
السید رو دوست دارم اما تا وقتی بیل و اریک هستن ,چرا السید؟!
این همه این دو تا زور زدن که سوکی مال منه سوکی مالم منه , آخر سر السید بدون جنگ و خونریزی رسید به سوکی.
البته شایدم چون مست بودن اینطوری شد!
حرفای آخر بیل و اریک درباره سوکی هم زیاد دوستانه بنظر نمیومد!
باید منتظر موند دید کی سَرِ دوستای سَم اون بلاها رو آورده.و اینکه چه بلایی سر تِری میاد.
وای چقدر اپیزود باحالی بود . از فرشته مرگش تا اوج داستان که بالاخره السید به سوکی رسید . از خوشحالی هورا کشیدم و دست زدم . مرسی واقعا ... هورا
اپیزود خوبی بود، من 9 دادم، اینم یه سری تصاویر برای یاداوری
بازگشت با شکوه اریک با صندلی قدرت
خشم اریک، لامصب چقدر خوب بازی میکنه
میخوام اواتارم رو عوض کنم
گریه ی اریک از زمان مرگ گادریک ندیده بودیم.
خیلی کارش درسته، از دست این فسقلی هم راحت شدیم
چه برنامه ای دارن این دوتا؟
این اپیزود خیلی Highlight نداشت ولی از اپیزود قبلی بهتر بود .
فکر کنم دوباره نفرت جیسون از خون آشامها رو ببینیم .. گویا پدر و مادرش رو هم همینا کشتن .
لافایت هم هربلایی سرش اومده خدا کنه کشته نشه..
داستان یه جورایی به نظرم شلوغ شده. انگار نقش اول و مسیر خاصی نداره. الان داستان هایی که در جریانه می شه گفت هیچ کدوم به سوکی ربط نداره .
من به این قسمت 7 می دم.
God is a Concept, By Which We Measure our Pain
این قسمت به نظرم خوب بود.
اون قسمت کلاب...
تغذیه تارا...
السید و سوکی...
مستی سوکی...
نقشه های پلید...
راضیم ازش. 9 دادم.
پسر من تازه این سریالو گرفتم ولی خودمو رسوندم ... لامصب آدمو میترکونه میشینی پاش وقت از دستت میپره ... فصل های اول یکم نچسب بود فصل های بعدی قشنگ شده
"Your dreams are always going to be the most important to you than they will be to anybody else. So keep dreaming. Keep believing. Keep pressing forward. So all those warriors out there be encouraged!"