همین الان (14 9 93 ساعت 49 دقیقه بامداد) فیلم Mulholland Drive از دیوید لینچ دیدم ، دروغ چرا این اولین فیلمی بود که از
دیوید لینچ میدیدم ، از دقیقه یک تا 147 همینطور مات و مبهوط در انتظار پایان فیلم بودم ، ببینم اخر ،چیزی از فیلم میفهمم یا نه.
راستش بعد از خوندن چند نقد ،تازه فهمیدم چی دیدم .
با اینکه زمان فیلم طولانی بود ولی اصلا احساس نمیشه ، از اونجایی که فیلم در مرز واقعیت و توهم در رفت و امده ،شما رو ،در یک گیجی
وکنجکاوی لذت بخش قرار میده ،چون موقع دیدن اصلا متوجه تصاویری که میبینید نمیشید مگر اینکه تا اخر فیلم ،شش دانگ حواستونو به فیلم
بدید و مهمتر از اون، تمامی صحنه های فیلمم تو ذهنتون ذخیره کنید ،تا بتونید مرز واقعیت و توهم رو در فیلم متوجه بشید.البته اخر فیلم تا حدودی
به سوالات و کنجکاوی های شما جواب داده میشه ولی نه به صورت کاملا شفاف .
راستش نمیدونم به این فیلم چه نمره ایی باید داد ، فقط میتونم بگم فیلم عجیب و جالبی بود.
این فیلم بیشتر برای مخاطب خاص (کسایی که در مورد ادبیات وسینمای سورئال اطلاعات کافی دارن )خوبه تا مخاطب عام
چون خیلی از نماد ها و نشانه های فیلم تا وقتی که نقد ها رو نخونده بودم برای من کاملا نا مفهوم بود