آخرین فیلمی که دیدم | قوانین در پست اول

[Moh3eN]

دوستانی که خوره ی فیلم هستن میتونن توی این تاپیک آخرین فیلم ـی که دیدن رو معرفی کنن .
چیزی که مهم هست توی این تاپیک نظر شما در مورد اون فیلم هست، نه نقد یا معرفی کپی شده از جای دیگه و فلان منتقد.
شاید یه فیلم از نظر اکثریت خوب یا بد باشه ولی شما نظر متفاوتی نسبت به اون فیلم داشته باشید . ما توی این تاپیک قراره تظر و برداشت شخصی "شما" از فیلم رو بدونیم . اگر در کنار مطلب خودتون و جهتِ کامل تر شدن پستتون هم از نقدِ سایت های معتبر دیگه استفاده کنین مشکلی نداره .

برای هر چه کامل تر شدن و بهبود روند تاپیک یه سری قوانین و نکته هایی لحاظ شده که باید زحمت بکشید و در پست های معرفی خودتون لحاظ کنید .

• اسم لاتینِ فیلمِ موردنظر رو حتما ذکر کنید و صرفا به گذاشتن عکس اکتفا نکنید که بعدا از طریق "جستجو" بشه راحت تر بهش دسترسی پیدا کرد .
  
  
• گذاشتن عکس یا پوستر از فیلم (ترجیحا پوستر فیلم) علاوه بر زیبایی پستِ شما، به معرفی بهتر فیلم به کاربرا هم کمک میکنه . فقط هنگام گذاشتن عکس به دو نکته توجه کنید:
  
• اول اینکه از عکس های با سایز و حجم معقول استفاده کنید. و بعد اینکه عکس مربوطه رو در گالری عکس اختصاصی سایت آپلود کنید که در آینده با مشکلاتی از قبیل پاک شدن عکس ها روبرو نشیم. در صورتی که سایز تصویرتون بزرگ بود حتما تصویر بندانگشتی مخصوص انجمن رو استفاده کنید (Thumbnail for Forum)
  
  
• حتما لینک مربوط به صفحه ی IMDB اون فیلم رو هم در پستتون قرار بدید .
  
  
• حتما توضیحی درباره ی فیلم و داستانش بدید (استفاده از خلاصه داستان های موجود در نت خلاف مقرراتِ تاپیک هست).
  
  
• نظر شخصی خودتون رو درباره ی فیلم بنویسید، نه نظر بقیه ی افراد یا منتقدها رو .
  
  
• طبیعتا متن های نیم خطی با این محتوا که خوب بود/خوشم اومد/ حتما ببینید یا.... اسپم محسوب شده و پست بایگانی خواهد شد .
  
• اگر توی متنتون بخش مهمی از فیلم و یا پایان اون رو بیان میکنید حتما و حتما از تگ اسپویلر() استفاده کنید .
  
• و در آخر اینکه نمره و امتیاز خودتون به فیلم (از ۱۰ امتیاز) رو اعلام کنید.
  
  
• لطفا از درخواست و قرار دادن لینک دانلود در تاپیک خود داری نمایید.

امیدوارم با مشارکت همه ی کاربرا و رعایت نکات بالا شاهدِ تاپیک کامل و منظم و پر رونقی باشیم که بتونه به کاربرای عزیز برای انتخاب فیلم موردنظرشون کمک کنه .




با تشکر .
تیم مدیریت انجمن/ سینما

[Serenita]

Crimson Peak
قصر خونین
Rating: 6.5/10

اثر گیلرمو دل تورو با بازی میا واشیکوفسکا، جیسکا چستین و تام هیدلستن

داستان در قرن نوزده در امریکا شروع می شه که اشراف زاده جوان و ورشکسته ای به همراه خواهرش به امریکا سفر می کند تا برای ماشین خاک برداری ابداعی خود جذب سرمایه کند.
سپس در پی رخدادهایی داستان در انگلستان و طبیعتا قصر رو به ویرانی پیگیری می شود.

نقطه مثبت فیلم طراحی صحنه و لباس فانتزیِ گوتیک و بعضا اغراق شده ش است که در کنار استفاده به جا از موسیقی بسیار خوب فرناندو ولازکوئز به دلهره آفرینی و حس تعلیق فیلم کمک کرده.

بازی ها طبیعی است و همین مسئله ی اتکای بیش از حد به تریوی توامندش از پرداختن به داستان غافلش کرده.

اساسا داستان چندان پیچیده نیست و صحنه های غافلگیرکننده بیشتر آزاردهنده اندتا دلهره آور. گرچه که شخصا تصویرسازی روح در این فیلم رو متفاوت و جذاب تر از سایر فیلم ها دیدم.

در کل دیدن این فیلم چشم نواز و گوش نواز رو پیشنهاد می کنم ولی خب خیلی هم انتطار زیادی نداشته باشید.

[Marlon Brando]

Being There داستان یکی از عجیب ترین و با نمک ترین شخصیت های تاریخ سینمای آمریکاست: "مردی باغبان که علاقه ایی بسیار به تلویزیون و کنترل اش دارد او از بدو تولد در خانه ی کوچکی زندگی می کند,هیچگاه هم قدم به بیرون نگذاشته است و از کودکی باغبان مردی بوده که از وی نگه داری می کرده حال پس از مرگ آن مرد او دیگر تبدیل به فردی تنها می گردد پس اینجاست که دولت ورود می کند و از او میخواهد که برای همیشه به این دلیل که هیچ نسبت خونی و فرزند خواندگی با فرد فوت شده ندارد خانه ایی که سال ها در آن زندگی می کرده را ترک نماید." چند نکته مهم در شخصیت Chauncey Gardiner (همین شخصیت مورد اشاره) بزرگنمایی شده است که به آن اشاره می نمایم: - علاقه ی بسیار وی به تلویزیون که در واقع تاثیر این مدیوم بر انسان ها را بازگو می نماید.تاثیری که می تواند بر زندگی انسان ها بسیار بیشتر از آن چه فکر می کنیم باشد. - باغبان بودن Chauncey Gardiner - کم توانی ذهنی او,که بعد ها تاثیر گذاری خود را بر دیگر شاهکار این مضمون یعنی Forrest Gump می گذارد.شاید بتوان الگوی David Lynch را هم در سیزن سوم Twin Peaks در شخصیت dougie را همین Chauncey Gardiner دانست. این سه ویژگی گفته شده از نکات بارز Chauncey Gardiner می باشد که به او در بخش هایی کمک کند که ناغافل پیشرفت عجیبی در زندگی اش داشته باشد به نحوی که حتی به سمت ریاست جمهوری آمریکا نیز رهنمود گردد!اما برای بازی بی نظیری که Peter Sellers در این فیلم از خود نشان می دهد برای شما چند مثال میزنم تا کمی برای تان روشن گردد چه بازی را او انجام داده است!در تاریخ صد خرده ایی ساله ی سینما به ندرت پیش می آید که بازیگرانش از خود فیلم نیز فراتر بروند و در نهایت آن ها باشند که شهرت فیلم را به دوش بکشند آثاری چون The Godfather با بازی Marlon Brando و The Dark Knight با بازی Heath Ledger و یا Silence of the Lambs با بازی Anthony Hopkins و....البته در این میان می شود به بازی بی نظیر این بازیگر کمدی اروپایی هم در نقش Chauncey Gardiner هم حال دیگر اشاره نمود بازی که به نقش آفرینی بازیگران صامت هم شبیه است چرا که نقش او دارای دیالوگ های بسیار کوتاه و کمی است.البته نکته ی ناراحت کننده ماجرا جایی است که متوجه می شویم که این نقش آفرینی اخرین نقش آفرینی این بازیگر نام آشنا می باشد چرا که بعد از این فیلم دیر زمانی نمی گذرد که او فوت می نماید و چه وصیت نامه باشکوهی است برای او این شاهکار بی ادعا. اما در آن سوی ماجرا اشاره ایی می زنیم به کارگردان این اثر Hal Ashby کارگردانی که پس از گذشت چند سال از دهه ی 50 سالگی اش فوت می نماید.کارنامه ی کاری او با چند فیلم موفقی مانند The Last Detail و Coming Home خود نمایی می کند و گل سر سبد و قله فیلم سازی وی یک کالت کمدی بی نظیر است به نام Harold and Maude که دل هر سینما دوستی را مال خود می نماید.Hal Ashby در اغلب اثارش نوعی سرخوشی را وارد می کند فیلم های او همیشه دارای نکاتی همچون امید , سرخوشی و زندگی کردن به بهترین وجه ممکن هستند او انسان ها را به دوستی و عشق دعوت می کند و بهترین راه را ساده ترین آن ها می داند برای همین هم است که شخصیت اصلی او در فیلم Being There بسیار کم سخن می گوید که در واقع همان ضرب المثل معروف خودمان می شود که می گوید "کم گوی و گزیده گوی" برای همین است که شخصیت Chauncey با اینکه سادگی به خصوصی دارد دائم در حال پیشرفت کردن است دیدگاهی که متاسفانه در این دوران غلط تصور می گردد بطوری که پیشرفت را در دروغ گفتن می دانند.شاید این رفتار های Hal Ashby از علاقه او به موسیقی های فولک و کانتری آمریکای دهه ی هفتاد سرچشمه گرفته که انسان ها را به دوستی و دوری از جنگ و این گونه مضامین دعوت می نمایند. با همه ی این موارد Being There هفت مین فیلم او فیلم بی نقصی هم نیست چرا که فیلمنامه کمی لنگ می زند و چراهایی را در ذهن بیننده خلق می نماید ولی در همین معدود لحظات است که Peter Sellers حضور پیدا می کند و با بازی روان خود تمامی آن ها را محو می نماید چرا که بیننده با دیدن وی تمامی مشکلات که البته اندک هم هستند فراموش می نماید.فیلم به جلو می رود و مخاطب نیز همراه با شخصیت ها به پیش می رود و جذابیت داستان در این جاست که هر چقدر داستان به جلوتر می رود جذاب تر هم می گردد تا جایی که مخاطب به خود می آید و می بیند که شخصیت اصلی داستان درگیر ماجرایی شده که ورای تصوراتش بوده است.در واقع Being There از آنگونه فیلم هایی است که بیننده دوست ندارد تمام شود چرا که شخصیت هایش را دوست دارد هجو هایش را دوست دارد او دوست دارد که همراه Chauncey هنگامی که بر روی آب به مانند پیامبران گام بر می دارد حضور داشته باشد چرا که مخاطب "سادگی" را دوست دارد نه در واقع تمامی انسان ها هستند که "ساده بودن" و "سادگی" را دوست دارند واژه ایی که اگر به همین منوال بشر به زندگی خود ادامه دهد بسیار کمیاب خواهد گشت.

[peyman_eun]

Dunkirk نتونستم صبر کنم و نسخه‌ی پرده ای رو دیدم ولی دیگه منتظر کیفیت خوبش نیستم چون از نظر داستانی انتظاراتم رو برآورده نکرد. فیلم جدید کریستوفر نولان علارغم فیلمبرداری و جلوه‌های بصری عالی، هیچ مفهومی نداره و دیدن این فیلم برای کسی که تاریخ رو نخونده باشه آزار دهنده‌ست چون کارگردان در این فیلم هیچ زمینه‌چینی و تعریفی ارائه نمیکنه. مستقیم میره سر اصل مطلب و ماجرایی شروع میشه که ابتداش مشخص نیست و بیننده تا آخر فیلم هیچی دستگیرش نمیشه و انتهای فیلم هم یک مفهوم بسیار کلیشه‌ای رو تحویل مخاطبان میده. این فیلم چند ویژگی خیلی خوب داشت، اول از همه موسیقی که به نظرم مهمترین نقطه‌ی قوت فیلم دانکرک بود و از ابتدا تا انتها بیننده درگیر این موسیقی به شدت جذب‌کننده و جوی میشه. واقعأ هانس زیمر یکی از بهترین آلبوم‌های موسیقی متنش رو ارائه کرده بود. نقطه‌ی قوت دوم فیلمبرداری کاملأ طبیعی فیلم هست و کمتر از جلوه‌های رایانه‌ای استفاده شده. فیلمبرداری جوریه که خیلی جاها احساس میکنید خودتون توی فیلم هستید و هر لحظه نزدیک هست که یک بمب هوایی روی سرتون فرود بیاد. نقطه‌ی قوت سوم برمیگرده به بازیگری‌ها که تقریبأ همه بازیگرا خوب ظاهر شدن...البته شخصیت‌پردازی کاراکتر اصلی خیلی مشکل داره چون کاراکتر اصلی هیچ نقش تعیین کننده‌ای در داستان ایفا نمیکنه و نبود این کاراکتر هیچ فرقی با بودنش نمیکنه! نکته دقیقأ همینجاست! کریستوفر نولان این جنگ را از زبان یک کاراکتر عادی (یک سرباز عادی) و مصیبت‌هایی که در طول این جنگ میکشه روایت کرد که در نوع خودش یک نوآوری بود. نقطه ضعف اصلی هم دیالوگ‌های گنگ و عدم وجود مفهوم در فیلم بود. شالوده‌ی داستانش در یکی دو جمله خلاصه میشه: "با یک عملیات شجاعانه 330000 نفر سرباز جان سالم به در بردند" ...خب این از داستان واقعی. داستانش زیاد هم بد نبود و نکات جالبی هم داشت ولی مشکلم با نحوه‌ی روایت داستان هست که به شدت گنگ بود... مفهوم فیلم هم در یک جمله خلاصه میشه: "هر اتفاقی افتاد ما باید از وطنمون دفاع کنیم" ...این هم از مفهوم فیلم... انصافأ نه این داستانی بود که بخاطرش یک فیلم بسازن و نه مفهومی داشت که ارزش داشته باشه اینقدر براش هزینه کنن. امتیاز من: 8.2/10

[Alex Vause]

اصلا خیلی وقتِ حس فیلم دیدن نیست ، شاید در حد چند دقیقه از فیلم های قدیمی ببینم اما مدت ها بود میخواستم قسمت دوم Trainspotting رو ببینم و بالاخره دیدم اون هم بدون توقف و کامل ... حس فوق العاده ای داشت ، تمام خاطرات قسمت اول زنده شدند و مهم تز از همه حسی بود که منتقل کرد ... اصلا مگه از یه فیلم چی غیر از این انتظار داریم ؟ یه شات بی نظیر و این هم دیالوگ معروف Choose Life ورژن T2 Trainspotting

Veronika: What's 'Choose life'? Renton: What? Veronika: 'Choose life'. Simon says it sometimes. He says "Choose life, Veronika!" Renton: 'Choose life'. 'Choose life' was a well meaning slogan from a 1980's anti-drug campaign and we used to add things to it, so I might say for example, choose... designer lingerie, in the vain hope of kicking some life back into a dead relationship. Choose handbags, choose high-heeled shoes, cashmere and silk, to make yourself feel what passes for happy. Choose an iPhone made in China by a woman who jumped out of a window and stick it in the pocket of your jacket fresh from a South-Asian Firetrap. Choose Facebook, Twitter, Snapchat, Instagram and a thousand others ways to spew your bile across people you've never met. Choose updating your profile, tell the world what you had for breakfast and hope that someone, somewhere cares. Choose looking up old flames, desperate to believe that you don't look as bad as they do. Choose live-blogging, from your first wank 'til your last breath; human interaction reduced to nothing more than data. Choose ten things you never knew about celebrities who've had surgery. Choose screaming about abortion. Choose rape jokes, slut-shaming, revenge **** and an endless tide of depressing misogyny. Choose 9/11 never happened, and if it did, it was the Jews. Choose a zero-hour contract and a two-hour journey to work. And choose the same for your kids, only worse, and maybe tell yourself that it's better that they never happened. And then sit back and smother the pain with an unknown dose of an unknown drug made in somebody's ****ing kitchen. Choose unfulfilled promise and wishing you'd done it all differently. Choose never learning from your own mistakes. Choose watching history repeat itself. Choose the slow reconciliation towards what you can get, rather than what you always hoped for. Settle for less and keep a brave face on it. Choose disappointment and choose losing the ones you love, then as they fall from view, a piece of you dies with them until you can see that one day in the future, piece by piece, they will all be gone and there'll be nothing left of you to call alive or dead. Choose your future, Veronika. Choose life.

امتیاز من 8/10

[Amirhossein17]

بسم الله الرحمن الرحیم

[SHIMA2016]

The Fountain 2006

بسم‌الله به نظر بنده هنر شیوه‌ی بیان است. ویژگی بارز یک فیلمِ خوش‌ساخت رو جذابیتش می‌دونم، منظور از «جذابیت» چیز کاذب و خوش رنگ و لعاب و بزک کرده نیست، منظور جذابیت واقعی هست که به نظرم با شیوه‌ی روایی منطقی و صحیح حاصل می‌شه. «فیلم خوب در نزد عموم منقّدان فیلمی است که بیننده‌ی آن فرصت چون و چرا پیدا نمی‌کند و«ریسمان نامرئی جذابیت» او را مسحور و مفتون به دنبال خویش می‌کشاند و تنها هنگامی به خود می‌آید که فیلم به پایان رسیده است. یک طرف «تماشاگر» است که با کمال میل رشته‌ی عقل و اختیار خود را به فیلم‌ساز می‌سپارد تا او را با خود به هر طرف که می‌خواهد بکشاند و طرفِ دیگر، «فیلم‌ساز» است که با مجموعه‌ای از شیوه‌ها، که در مجموع «تکنیک سینما» نامیده می‌شود، می‌کوشد که بیننده را سحر کند و او را «میخکوب بر صندلی» تا آخر کار بکشاند» - شهید مرتضی آوینی. و اما این فیلم ... به پیشنهاد و اصرار دوست خوبی به تماشای این اثر نشستم. اما متأسفانه اون «ریسمان نامرئی جذابیت» می‌تونم بگم اصلاً وجود نداشت یا اینکه در ده دقیقه‌ی ابتدایی پاره شد. نهایتا تونستم ۳۰-۴۰ دقیقه این اثر رو «تحمل» کنم! هر چه جلوتر می‌رفت سردرگم‌تر و آشفته‌تر و بی‌منطق‌تر می‌شد. داستان‌های موازی که مشخص نبود تخیلی‌اند یا رئال و اصلاً زمان و مکان این حوادث مشخص نبود و منطقی در روایت داستان مشهود نبود. برای بنده در ابتدا شیوه‌ی بیان و «چگونگی» روایت داستان مطرح هست و اهمیت داره، حالا فیلمی کاملا عرفانی و اسلامی و ... اگر نتونه گام اول که همون شیوه‌ی بیان هست رو برداره نمی‌تونه فیلم قابل قبولی برام به حساب بیاد، هم‌چنان که به گفته‌ی دوستم این فیلم مفاهیم زیبا و حتی دینی‌ای در خودش داره... ولی متأسفانه در ۴۰ دقیقه‌ی اول چیزی جز آشفتگی زننده و مخاطب‌زدا چیزی نداشت... 0/5

متن دارای اسپویلر

قصد نداشتم چیزی بنویسم ولی فیلم مورد علاقم هست و بیش از چند بار دیدمش و وقتی این نقد رو خوندم کاملا بهم بر خورد توهینی در نوع خودش بود دوست عزیزمون مشخص چه دیدگاهی داره و از چه زاویه ای مسائل رو نگاه میکه بهش کاری ندارم عاقید و دیدگاه هرکسی در جای خودش محترم ولی وقتی با عقایدتون میرید برای خرد کردن چیزی اون غلط !!! دوستمون نقل قول از شهید آوینی کردند منم نقل قول برای شما از برتراند راسل میکنم : "دیدگاه‌هایی را که تصور می‌کنید مهلک‌اند با توسل به زور سرکوب نکنید، چون اگر چنین کنید آن دیدگاه‌ها هم شما را سرکوب خواهند کرد." پس سعی میکنم تاجای ممکن جواب شما رو منطقی بدم اول از همه منتقد خود فیلم رو کامل متوجه نشده نقل میکنم ازشون : "هر چه جلوتر می‌رفت سردرگم‌تر و آشفته‌تر و بی‌منطق‌تر می‌شد." بعد سعی میکنه در هرمنوتیک فیلم رو تفسیر کنه نقل میکنم : "برای بنده در ابتدا شیوه‌ی بیان و «چگونگی» روایت داستان مطرح هست و اهمیت داره، حالا فیلمی کاملا عرفانی و اسلامی و ..." خب دوست عزیز از اول به شما پاسخ میدم : این که شما جذابیتی در فیلم ندیدی یا کشش احساس نکردی به خود شما و نوع دیدگاه شما بر میگرده ولی جذابیتی های که برای من به شخصه داشت روایت حقیقی عشق که در فیلم بیان میشه این که فرصتی نداری برای لمس عشقت و سعی میکنی مبارزه کنی برای نگه داشتنش ولی هم زمان داری ازدستش میدی ... فیلم توی بازه های زمانی متفاوت که عقب جلو میره که این رو نمایش بده بی نهایت زیباست این که برای نگه داشتن عشقت باید ازش بگذری و تلاش بکنی برای نجاتش که نگهش داری ولی هم زمان داری ازش دور میشی این بی نهایت زیباست و آدم باید کور باشه که این این زیبای رو نتونه ببینه و این جنگ بین یک مرد آتئیست و مرگ که به مرگ به چشم یه بیماری نگاه میکنه فوق العادست و آدم باید نابینا باشه که این رو نبینه به قول نیچه که میگه : "به چشم عوام، احساسات والا و سخاوتمندانه فاقدِ فایدهٔ عملی و در نتیجه به دور از واقعیت است… آدم‌های حقیر، آدم نجیب و بزرگ‌منش را دیوانه می‌پندارند، چون او سرشتِ نامعقول‌تری دارد. کشش انسان‌های برتر به طرف چیزهای استثنائی است، چیزهایی که هیچ جذابیتی برای سایر مردم ندارد. " ( توهین برداشت نشه سعی دارم جان مطلب رو براتون توضیح بدم ) این مطلب که شما داستان های موازی فیلم رو متوجه نشدید به نظرم باید دوباره نگاه میکردید نه این که بگید فیلم خوبی نیست و به نظر من جابه جای های زمانی فیلم کاملا قابل درک و لمس ( شما اگر فیلم های با درک سخت تر مثل انمی ( دشمن ) رو ببینید چی میگید !!! ) داستان قدیمی که در فیلم روایت میشه مربوط به اسپانیایی ها هست نوشته زنش که مرد داره میخونه مردی که در زیر اون گنبد با اون درخت هستش و سعی داره درخت رو نجات بده روایتی دیگر از خود داستان و کاراکتر های اصلی داستان که اون هم جز نوشته های زنش که این دو با هم در انتهای فیلم تلاقی می کنند و فلش بک های که از داستان اصلی میبینیم که به عقب در خود داستان میرویم ماجرا پس از اتفاقی است که برای کاراکتر زن داستان می افتد و مرد با خود فکر میکند اگر این رفتار رو میکردم چه می شد ! ( خیلی سعی کردم اسپویل ندم ) توصیه ای که به دوستون دارم فیلم های رو با مفاهیم ساده تر و خط داستانی و زمانی مشخص رو انتخاب کنن که براشون قابل فهم باشه در لیست آی اِم دی بی میون فیلم های که سخت درکشون و پیچیده هستن این فیلم رتبه 27 رو داره ... به نظر من قبل از نقد هر اثر باید بریم حدقل 2 نقد دیگه رو بخونیم شاید واقعا ما بد متوجه موضوع شده باشیم .... ولی به هر حال فیلم به نظر من عالی امتیاز خود من بهش 8 از 10 ( چون ایراد های هم داره ولی نه این ایراد های که دوستمون گفتن ایشون بیشتر با کلمات بازی کردن ) و برای اون های که این ژانر از فیلم ها رو میپسندن توصیه میکنم .....

[Lou Bloom]

با عرض پوزش، بنده با نظر هر دو دوست گرامی، تا حدی مخالفم.

ابتدا نظرم بر اینه که تا زمانی که فیلم رو به صورت «کامل» ندیدیم، نباید در موردش قضاوت کنیم. عادلانه نیست. و اینکه نباید در سینمای آمریکا، چه هالیوودی و چه مستقل دنبال مبانی و موازین اسلامی گشت.

در رابطه با نظر دیگر دوست خوبمون هم باید عرض کنم، شخصیت موردنظر در فیلم The Fountine «آتئیست» نیست. با نگاهی به کارنامه صاحب اثر، جناب «دارن آرونوفسکی» میشه پی برد که یک کارگردان مذهبی و معتقد به دین مسیحیت هستن و برای درک کردن ساختار این فیلم، باید در باورهای ادیان ابراهیمی اللخصوص مسیحیت جستجو کرد.

پ.ن: از کارگردان‌های مذهبی آمریکا میشه از «دارن آرونوفسکی»، «ترنس مالیک» و «مل گیبسون» نام برد که به تزریق باورهاشون گاها به صورت افراطی در فیلم‌هاشون شهره هستن، اما خب طبعا در این بین اختلاف‌نظرهایی هم با عقاید اسلامی وجود داره. اما در مجموع بین اجتماع ادیان ابراهیمی جهان، از محبوبیت نسبتا خوبی برخوردار هستن.

بابت جسارتم عذر می‌خوام.

[SHIMA2016]

با عرض پوزش، بنده با نظر هر دو دوست گرامی، تا حدی مخالفم.

ابتدا نظرم بر اینه که تا زمانی که فیلم رو به صورت «کامل» ندیدیم، نباید در موردش قضاوت کنیم. عادلانه نیست. و اینکه نباید در سینمای آمریکا، چه هالیوودی و چه مستقل دنبال مبانی و موازین اسلامی گشت.

در رابطه با نظر دیگر دوست خوبمون هم باید عرض کنم، شخصیت موردنظر در فیلم The Fountine «آتئیست» نیست. با نگاهی به کارنامه صاحب اثر، جناب «دارن آرونوفسکی» میشه پی برد که یک کارگردان مذهبی و معتقد به دین مسیحیت هستن و برای درک کردن ساختار این فیلم، باید در باورهای ادیان ابراهیمی اللخصوص مسیحیت جستجو کرد.

پ.ن: از کارگردان‌های مذهبی آمریکا میشه از «دارن آرونوفسکی»، «ترنس مالیک» و «مل گیبسون» نام برد که به تزریق باورهاشون گاها به صورت افراطی در فیلم‌هاشون شهره هستن، اما خب طبعا در این بین اختلاف‌نظرهایی هم با عقاید اسلامی وجود داره. اما در مجموع بین اجتماع ادیان ابراهیمی جهان، از محبوبیت نسبتا خوبی برخوردار هستن.

بابت جسارتم عذر می‌خوام.

بله اشتباه از طرف من بود من بد بیان کردم . اصلاح میکنم در فیلم هیچ اشاره ای به دین کاراکتر اصلی نمیشه ولی نوع دیدگاهی که داره یک دیدگاه آتئیست هست این که میگه مرگ قابل درمانه ! وگرنه تمام ادیان مرگ رو بخشی از زندگی میدونن .... و من این رو فرض کردم با توجه به گفته فرد ولی بله اشاره ای به دین فرد در فیلم نمیشه .....

[Amirhossein17]

بسم الله الرحمن الرحیم

[Николай]

Annie Hall 1977

Imdb:8.1




http://www.imdb.com/title/tt0075686/

اول از همه این ک احساس میکنم اینجا رو دوس دارم!
بعدشم ک زیاد از فیلم و سریال سر در نمیارم ولی
وقتی ی فیلم خوبه اینو میفهمم!

فیلم متفاوتی بود
خیلی جاها احساس میکردم ک داره حرفای دل منو میزنه!
: ))

بقول ترکیه ایا
manan bokadar

: ))