آخرین فیلمی که دیدم | قوانین در پست اول

[Moh3eN]

دوستانی که خوره ی فیلم هستن میتونن توی این تاپیک آخرین فیلم ـی که دیدن رو معرفی کنن .
چیزی که مهم هست توی این تاپیک نظر شما در مورد اون فیلم هست، نه نقد یا معرفی کپی شده از جای دیگه و فلان منتقد.
شاید یه فیلم از نظر اکثریت خوب یا بد باشه ولی شما نظر متفاوتی نسبت به اون فیلم داشته باشید . ما توی این تاپیک قراره تظر و برداشت شخصی "شما" از فیلم رو بدونیم . اگر در کنار مطلب خودتون و جهتِ کامل تر شدن پستتون هم از نقدِ سایت های معتبر دیگه استفاده کنین مشکلی نداره .

برای هر چه کامل تر شدن و بهبود روند تاپیک یه سری قوانین و نکته هایی لحاظ شده که باید زحمت بکشید و در پست های معرفی خودتون لحاظ کنید .

• اسم لاتینِ فیلمِ موردنظر رو حتما ذکر کنید و صرفا به گذاشتن عکس اکتفا نکنید که بعدا از طریق "جستجو" بشه راحت تر بهش دسترسی پیدا کرد .
  
  
• گذاشتن عکس یا پوستر از فیلم (ترجیحا پوستر فیلم) علاوه بر زیبایی پستِ شما، به معرفی بهتر فیلم به کاربرا هم کمک میکنه . فقط هنگام گذاشتن عکس به دو نکته توجه کنید:
  
• اول اینکه از عکس های با سایز و حجم معقول استفاده کنید. و بعد اینکه عکس مربوطه رو در گالری عکس اختصاصی سایت آپلود کنید که در آینده با مشکلاتی از قبیل پاک شدن عکس ها روبرو نشیم. در صورتی که سایز تصویرتون بزرگ بود حتما تصویر بندانگشتی مخصوص انجمن رو استفاده کنید (Thumbnail for Forum)
  
  
• حتما لینک مربوط به صفحه ی IMDB اون فیلم رو هم در پستتون قرار بدید .
  
  
• حتما توضیحی درباره ی فیلم و داستانش بدید (استفاده از خلاصه داستان های موجود در نت خلاف مقرراتِ تاپیک هست).
  
  
• نظر شخصی خودتون رو درباره ی فیلم بنویسید، نه نظر بقیه ی افراد یا منتقدها رو .
  
  
• طبیعتا متن های نیم خطی با این محتوا که خوب بود/خوشم اومد/ حتما ببینید یا.... اسپم محسوب شده و پست بایگانی خواهد شد .
  
• اگر توی متنتون بخش مهمی از فیلم و یا پایان اون رو بیان میکنید حتما و حتما از تگ اسپویلر() استفاده کنید .
  
• و در آخر اینکه نمره و امتیاز خودتون به فیلم (از ۱۰ امتیاز) رو اعلام کنید.
  
  
• لطفا از درخواست و قرار دادن لینک دانلود در تاپیک خود داری نمایید.

امیدوارم با مشارکت همه ی کاربرا و رعایت نکات بالا شاهدِ تاپیک کامل و منظم و پر رونقی باشیم که بتونه به کاربرای عزیز برای انتخاب فیلم موردنظرشون کمک کنه .




با تشکر .
تیم مدیریت انجمن/ سینما

[KimiaM]

ترمینال ، محصول سال 2004

کارگردان : استیون اسپیلبرگ

داستان فیلم رو نمی خوام اسپویل کنم ، فقط در همین حد بگم که چنین سوژه ای توانایی این رو داشت که به اثری ناراحت کننده و غم انگیز تبدیل بشه.
منتها فیلم چنین مسیری را در پیش نمی گیره و با اضافه کردن اتفاقات و شخصیت هایی لحظات کمدی فیلم رو زیاد می کند.
نقطه قوت فیلم تام هنکس هست که تونسته بازی خیلی خوبی از خودش به نمایش بذاره . (به نظرم این نقش شباهت هایی هم با فارست گامپ داشت ) . همچنین موسیقی متن جالبی داشت که با فضای فیلم متناسب بود.
در کل یک کمدی درام زیبا از اسپیلبرگ هست که قطعا ارزش وقت گذاشتن رو داره و پشیمان نمی شوید.
نمره من 8/10

من اصلا از دیدنش پشیمون نیستم . البته من دو بار فیلم رو دیدم یکبار زبان اصلی یکبار هم با دوبله و میتونم بگم که دوبله خیلی بهتر بود و لذت بخش تر در حالی که این قضبه در مورد اکثر فیلم های دوبله شده صدق نمیکنه .

مشاهده محتوا اسپویلر

من تحت تاثیر قرار گرفتم زمانی که اشک توی جشمای شخصیت اصلی حلقه زد از اینکه دید کشورش وارد جنگ داخلی شده و امکان داره برای همیشه از بازگشت به وطنش محروم بشه .

از اونجایی که یه عادت عجیب دارم ، اول میرم موسیقی متن فیلم ها رو گوش میدم اگه موسیقی بدون فبلم خوب بود و تحت تاثیر قرارم داد فیلم رو هم میبنم .
این فیلم از این لحاظ هم منو راضی کرد !

در مورد حوزه تحصیلی خودم هم باید بگم طراحی صحنه و لباس خیلی خوب بود . فضای یه فرودگاه بین الملی نمیتونست بهتر از این باشه اما یه مقدار بیننده توی نقشه ذهنی که خودش از فرودگاه توی ذهنش ترسیم میکنه دچار سردرگمی میشه ! البته شاید اینم جز اهداف طراح صحنه و کارگردان بوده تا بتونه حس سردرگمی شخصیت اصلی رو القا کنه.

[War Daddy]

همین چند دقیقه پیش قسمت سوم انیمیشن ماشین ها رو دیدم. اگر دو قسمت قبلی رو دیدید ، هر چه سریع تر قسمت سوم رو هم ببینید.
قسمت سوم وضعیتی رو نشون میده که ماشین های مدرن روی کار اومدند و مک کویین و هم دوره ای هاش ، یکی پس از دیگری دارن کنار می کشند و جایی برای پیرمرد ها نیست! با تصادفی که مک کویین داره ، وضعیت حتی بدتر هم میشه. مک کویین که نمی خواد بازنشسته بشه سعی می کنه سخت تر از قبل تمرین کنه و ...
این قسمت از این جهت خیلی خوب بود که به قسمت اول خیلی نزدیک بود. مک کویین در قسمت سوم ، دقیقا وضعیتی رو داره که هادسون هورنت در قسمت اول با اون دست و پنجه نرم می کرد. قهرمانی که علیرغم توانایی هاش ، به علت کهولت سن به گوشه ای رانده میشه و شانسی برای کسب افتخار مجدد نداره و در پایان شاهد این هستیم که که مک کویین تجربه و پختگی استاد خودش رو به دست میاره.
در این فیلم فلش بک های متعددی به گذشته زده می شد و زندگی مرشد مک کویین ، یعنی هورنت رو نشون می داد. از صدای پل نیومن فقید هم در این انیمیشن استفاده شده بود. میشه گفت قسمت سوم حکم بزرگداشتی برای ایشون بوده.
پایان بندی هم قابل تحسین بود...
اصلا فکر نمی کردم تا این حد خوب باشه! چقدر چسبید دیدنش! قسمت سوم هم خاطرات قسمت اول رو مرور کرد و هم چیز های تازه ای واسه گفتن داشت.

نمره من 9/10


پ.ن : صدای پل نیومن عجب ابهتی داره

[Lou Bloom]

‌
بین فیلم‌هایی که اخیرا منتشر شدن سه عنوان زیر رو دیدم. کوتاه می‌نویسم، به عنوان نظر شخصی، نه بیشتر.



Wind River

«تیلور شریدان» با این مسیری که داره طی می‌کنه آینده‌ی درخشانی خواهد داشت. حدودا دو ساعت وقت برای این اثر خلاقانه کنار بذارید. شاهکار نیست، اما ارزش دیدن قطعا دارد.
7/10




The Glass Castle

با همه نواقصی که داشت، فیلم تاثیرگذار و احساسی بود، و موفق هم بود در القای این حس به بیننده. بازی‌های عالی، ضعف فیلنامه و کارگردانی رو کمرنگ‌تر جلوه داد. با این وجود تعریفی که از رابطه پدر و فرزند ارائه داد رو دوست داشتم و به دلم نشست.
7/10




Logan Lucky

"هیچوقت به امتیاز سایت راتن اعتماد نکنید." این جمله، حاصل تجربه‌ی سال‌ها گشت و گذار من بین سایت‌های امتیازدهی و نقد هستش.
«استیون سودربرگ» پدر سینمای آب‌دوغ‌خیاری با کلی سروصدا یک اثر ساخته بدتر از «یازده یار اوشن» خودش! سخت بود بعد از پنج دقیقه خودمو راضی کنم که ادامه‌ی فیلم رو هم ببینم، ولی به احترام حجمی که صرف دانلود این فیلم شد و نوشته‌ای که قرار بود بعد از فیلم اینجا به اشتراک بذارم، خودم رو موظف دونستم تا پایان نگاه کنم. اما به خودم قول دادم این آخرین فیلم این کارگردان باشه که دیدم!
1/10

‌

[jake gyllenhal]

The Apartment

من فیلم کلاسیک نگاه نمی کنم خیلی خیلی کم این فیلمم شانسی شد که دیدم بازی جک لیمون منو تحت تاثیر قرار داد. فیلم داستان پیچیده ای نداره ولی غرق میشین تو فیلم شاید 1درصدم فکر نمیکردم نمره من به این فیلم 10/10 باشه. پیشنهاد میشه حتما ببینید! (اسپویل : اون قسمت که سرماخورده بود حس کردم منم سرما خوردم

Logan Lucky

یه فیلم سطح متوسط حتی رو به پایین فیلم دقیقا هیچی نداشت ندیدینم ندیدین

[EYE]

Spider-Man Homecoming 2017
جالب شروع شد
متوسط ادامه پیدا کرد
مسخره شد
دوباره جالب شد
مسخره تموم شد
خوب نبود
5/10
(سرگرم کرد)
*سگانه ریمی رو بشینید یه بار دیگه ببینید لذت ببرید

[LTTM]

آخرین فیلمی که دیدم به این اسم بود:اینک آخرالزمان.واقعا فیلم پیامدهای بسیاری بر ضد جنگ داشت و در این فیلم مارتین شین نقش اولش را بازی میکند و مارلون براندو در نیم ساعت پایانی بازی میکند و مثل همیشه غوغا میکند و کارگردان این اثر ارزشمند هم فرانسیس فورد کاپولا است که همه ی ما با سه گانه پدرخوانده با او آشنا هستیم،این فیلم رو به همه کسانی که سینما را بیش تر از سرگرمی میدونند توصیه اکید میکنم.فیلمنامه که فوق العادست و دیالوگ های ارزشمندی درون فیلم وجود دارند و شما رو شگفت زده خواهد کرد و در نهایت اینکه فیلم ابر شاهکاری است که تاریخ سینما به خود ندیده است.

[M.Amir]

Iranian #SIMULATION

دیشب برای بار دوم وقت شد و تمارض رو دیدم. عادت ندارم در مورد داستان فیلمی صحبت کنم. مخصوصا این فیلم که هر کسی هر برداشتی میتونه داشته باشه. اما در یک کلام میتونم بگم "متفاوت" از نوع ایرانیش. متفاوت از نوع پالت رنگی کار، حرکتهای دوربین (ماتریکس‌طوری البته کم هزینه تر) و خیلی چیزهای دیگه که قبل از دیدنش نگم بهتره. به شخصه عادت شکنی رو خیلی دوست دارم. تمارض نه یک بار، نه دو بار شاید بیشتر از 5 روتین رو تغییر داد و همین باعث شده که در برلین و به زودی آمریکا و کانادا حرف های زیادی برای گفتن داشته باشه. لامصب از همون تیتراژش نخ رو به بیننده‌ی گیرا میده. دیگه از موزیک متن و التون جان و... نگم براتون... انصافا سینمامون در کنار بخش "هنر و تجربه" به این تیپ فیلم ها خیلی بیشتر و بیشتر نیاز داره. باعث خوشحالیه که چند تا کارگردان خوب اینطوری دارن کار میسازن تا موتور باقی فیلمسازها هم روشن تر بشه و از این یکنواختی در بیان و چه بهتر که تا جایی که میتونیم معرفی کنیم تا بقیه هم ببینن. در حال حاضر تمارض در شهرهای مختلف داره اکران میشه و داغ داغ باید دیدش. در مورد کارگردان این کار یعنی عبد آبست هم باید بگم شاگرد شهرام مُکری "خاص" هست که فیلم جدیدش به نام هجوم هم در حال اکرانه. در مورد هجوم اگر بخوام پست بدم باید اسپویل کنم که خب دوست ندارم لذتش رو از کسی بگیرم. فقط اینکه همین عبد آبست بازیگر نقش اول فیلم "هجوم" هم هست. فیلمی که انصافا کلاس هالیوودی داره. چه برای حمایت، چه سرگرمی چه هر چی حتما برین سینما و این دو فیلم رو ببینید. پ.ن: پست 2017 در سال 2017 هم نصیب ما شد.

[Николай]

فیلم خوبی بود
از مدل فیلمای مورد علاقم بود
چهره همفری بوگارت برام خیلی دوست داشتنیه
داستان اینجوری میشه که ی میلیونر آمریکایی
بدنبال ی چهره جدید برای بازی کردن تو فیلم میگرده
که تو اسپانیا میره دنبال ی رقاص کاباره ای و داستان
شاخ و برگ پیدا میکنه
کاری که ماریا در آخر فیلم انجام داد برام خیلی جالب بود!
چیز دیگه ای ک یاد گرفتم این بود که جمله مورد علاقه م
که بیو اینستامه در آخر فیلم خیلی روش مانور داده میشه و در اصل ی ضرب المثل ایتالیایی بوده
: دی

Que sera sera

آهنگشم خیلی دوس دارم
چن نفری خوندنش

یکی از دیالوگای مورد علاقه م تو فیلم


من در زندگیم یک تصمیم گرفتم و انجامش میدم
15 ساله ک بودم دو کار میتونستم بکنم
همه بهم میگفتن که پسر خوبی باشم و به همه خوبی کنم
من بد بودنو انتخاب کردمو به خودم خوبی کردم.



امتیاز:7.1

[hamed224]

بیدارشدگان

کی و کجا میشه دوباره اینچنین ستاره هایی ظهور کنن و در یک زمان و مکان جمع بشن و

جاودانگی رو در سینما خلق کنن .این فیلم که شرحی است بر مقام انسانیت

بسیار زیباست ،شاید داستان جلوی روی بیننده مربوط به درمان

یک بیماری خاص باشه اما ورای داستان اصلی مفاهیم زیبایی گنجانده شده که با بازی های

بسیار خوب و روایت عالی بیننده رو در درون خودش هضم میکنه.

Awakenings 1990

9/10

[Marlon Brando]

"چه کسی از ویرجینا ولف می ترسد" روایتگر زوجی است میان سال که درگیر مشکلات زناشویی فراوانی هستند و بیننده تنها مدتی با آن ها همراه می شود از ساعت 2 بامداد یکشنبه درست زمانی که زوج تازه ازدواج کرده ی دیگری مهمان ناخوانده شان می شود شروع شده و تا طلوع آفتاب پایان می گیرد. "چه کسی از ویرجینا ولف می ترسد" فیلمی به شدت دیالوگ محور بوده و در واقع شخصیت پردازی آن بر اساس دیالوگ ها و مکالمات کاراکتر هایش است که شکل می گیرد بنابراین باید از فیلم نامه ایی پخته برخوردار باشد که در این زمینه ما با یکی از بزرگترین رمان های تاریخ روبرو هستینم که هم نام با فیلم است.شاید در دوره ی چندین ساله ی فیلم بینی ام محدود آثاری در زمینه سینما دیده ام که توانسته اند اقتباسی شایسته را از شاهکار های ادبیات جهان داشته باشند و بتوانند حتی در مواقعی از منبع اصلی خود نیز جلوتر حرکت نمایند که در این زمینه "ارباب حلقه ها" "خوشه ها ی خشم" " کشتن مرغ مقلد" از نمونه های موفق هستند. خوشبختانه "چه کسی از ویرجینا ولف می ترسد" هم باید جزو این دسته قرار داد چرا که کارگردان آن"مایک نیکولز" توانسته با کمک "ارنست لمان" که فیلمنامه نویس تنی چند از شاهکار های دوران کلاسیک سینما از جمله "شمال از شمال غربی" "بوی خوش موفقیت" "سابرینا" "داستان وست ساید" و "اشک ها و لبخند ها" است داستانی را روایت نماید که همانطور که "مارتا" با بازی الیزابت تیلور(زوج میانسال) می گوید "حقیقتی نسبی است" ,داستانی که به شیرینی هر چه تمام تر شما را در صدم ثانیه گیج می نماید و به فکر فرو می برد و چهره ایی دیگر از شخصیت های داستانش هویدا می نماید داستانی مملو از سیگارها و مشروب های بی وقفه ایی که تمامی نخواهند یافت. جالب است که "مایک نیکلولز" کارگردان مشهور آمریکایی "چه کسی از ویرجینا ولف می ترسد" را تنها بعد از یک سال از فیلم دیگرش با نام " فارغ التحصیل " می سازد و هنوز که هنوز است پس از گذشت نیم قرن این دو اثر هستند که در کارنامه کاری وی می درخشند.همانطور که قبلتر بیان کرده ام فیلم روایتگر زوج میان سالی است که دارای مشکلات زیادی هستند و متاسفانه از بیان آن به شکل صریح برای مهمان ها و مخاطبان خود نیز طفره می روند این دو به مانند یک زوج تئاتری صحنه را در دست می گیرند و ما را با دیالوگ های بی نظیرشان میخکوب می کنند. "چه کسی از ویرجینا ولف می ترسد" جزو آن دسته از فیلم های بزن بکش و یا رمانتیک محسوب نمی شود تمامی زمان دو ساعت آن صرف مکالمه و گفتگو های چهار شخصیت در تقریبا یک لوکیشن که منزل ریچارد برتون و الیزابت تیلور (زوج میانسال) است می گذرد و در این میان با فراز و فرود ها که در روند مکالمات آن ها صورت می گیرد یک لحظه بیننده اش را رها نمی نماید به همین لحاظ شاید بتوان گفت "چه کسی از ویرجینا ولف می ترسد" از این منظر فیلمی است بی همتا و تکرار نشدنی که بعد از گذشت نیم قرن نه تنها کهنه نمی شود و همچنان مخاطب امروزی را جذب می نماید بلکه نمونه مشابهی هم بعد از گذشت این همه سال ندارد چرا که به مانند هدف کلی داستان که در مرز حقیقت و دروغ دائم در حال جا به جایی است اگر لحظه ایی غفلت نماید و درجا بزند کاملاً بیننده آن را پس خواهد زد برای همین هم است که ساخت آن آنهم در این سالیان ریسکی است بسیار پرخطر. و اما در مورد تیم بازیگری "چه کسی از ویرجینا ولف می ترسد" که در کنار فیلمنامه اثر نقطه ی عطف آن می باشد "برتون" و "الیزابت تیلور" که در واقعیت هم در آن دوران هم بعنوان زن و شوهر در کنار یکدیگر زندگی می کردند توانسته اند به خوبی نقش خود را ایفا نمایند و یکی از پیچیده ترین نقش های زندگی شان را به معرض تماشا بگذارند از نظر نگارنده پر بیراه نیست که اگر بازیگران دیگری به جز این دو انتخاب می شدند تماشایش لذت آن چنانی پیدا نمی کرد چرا که زن و شوهر بودن این دو در واقعیت کمک شایانی به شیمی این دو شخصیت در "چه کسی از ویرجینا ولف می ترسد" کرده چرا که این دو هم درگیر مشکلات زناشویی بسیاری در زندگی شان بودند.در کنار زوج "برتون" و " تیلور" زوج "هانی" و "نیک" با بازی "سندی دنیس" و "جرج سیگال" نقش کاتالیزور را ایفا می کنند این دو در واقع به مانند ما بینندگان داستان هستند و رفتارهای بعضاً عجیب میزبانان خود را در مواقعی درک نمی نمایند لحظه ایی آن ها را ستایش می نمایند لحظه ایی بعد آن ها را دشنام می دهند و لحظه ایی بعد گیج منگ رفتار این دو را به نظاره می نشینند.نکته ایی که برایم در تماشای "چه کسی از ویرجینا ولف می ترسد" جالب بود حس همذات پنداری ام با شخصیت ها بود چرا که نمی دانستم باید طرف کدام یک از آن ها را بگیرم از "برتون"طرفداری کنم و یا "تیلور". به دلیل دیالوگ محور "چه کسی از ویرجینا ولف می ترسد" در آن هیچ گونه موسیقی به کار نرفته و فیلم بردار در بعضی از صحنه ها برای هر چه جذاب کردن داستان از کلوز آپ هایی گوناگون استفاده می نماید تا چهره و درونیات شخصیت های خود را بهتر به بیننده نمایش دهد بنابراین تنها در معدود تصاویری از لانگ شات استفاده می نماید بعنوان مثال در یکی از سکانس ها "تیلور" در دقایقی از فیلم به دنبال "برتون" در حیاط خانه خود می گردد در اینجا دوربین به مانند شخصیتی که پشت پنجره قرار دارد "تیلور" را دنبال می کند.دیگر نقطه قوت "چه کسی از ویرجینا ولف می ترسد" نحوه میزانسن بندی آن است که به زیبایی در اینجا,محل زندگی "برتون" و "تیلور" گرفتاری و آشفتگی این زوج را نمایان می سازد بحث در مورد میزانسن بسیار است و متاسفانه در این نقد نخواهد گنجید به این دلیل که نیاز به تحلیل تصویری نما به نمای آن است. در پایان تماشای "چه کسی از ویرجینا ولف می ترسد" را شدیداً به شما توصیه می نمایم فیلمی خاص که مخاطب عام هم با آن ارتباط برقرار می کند و صد البته که ارزش چندین بار دیدن را هم خواهد داشت.(برای دومین بار بود که به پای این اثر نشستم و عجیب این که هنوز هم برایم جذاب و تازه بود)نکته ی پر اهمیت بعدی هم تماشای آن با صوت دوبله فارسی اش است که جزو یکی از ماندگارترین دوبله های تاریخ ایران می باشد و لذتی دو چندان را برای شما به ارمغان خواهد آورد.