آخرین فیلمی که دیدم | قوانین در پست اول

[Moh3eN]

دوستانی که خوره ی فیلم هستن میتونن توی این تاپیک آخرین فیلم ـی که دیدن رو معرفی کنن .
چیزی که مهم هست توی این تاپیک نظر شما در مورد اون فیلم هست، نه نقد یا معرفی کپی شده از جای دیگه و فلان منتقد.
شاید یه فیلم از نظر اکثریت خوب یا بد باشه ولی شما نظر متفاوتی نسبت به اون فیلم داشته باشید . ما توی این تاپیک قراره تظر و برداشت شخصی "شما" از فیلم رو بدونیم . اگر در کنار مطلب خودتون و جهتِ کامل تر شدن پستتون هم از نقدِ سایت های معتبر دیگه استفاده کنین مشکلی نداره .

برای هر چه کامل تر شدن و بهبود روند تاپیک یه سری قوانین و نکته هایی لحاظ شده که باید زحمت بکشید و در پست های معرفی خودتون لحاظ کنید .

• اسم لاتینِ فیلمِ موردنظر رو حتما ذکر کنید و صرفا به گذاشتن عکس اکتفا نکنید که بعدا از طریق "جستجو" بشه راحت تر بهش دسترسی پیدا کرد .
  
  
• گذاشتن عکس یا پوستر از فیلم (ترجیحا پوستر فیلم) علاوه بر زیبایی پستِ شما، به معرفی بهتر فیلم به کاربرا هم کمک میکنه . فقط هنگام گذاشتن عکس به دو نکته توجه کنید:
  
• اول اینکه از عکس های با سایز و حجم معقول استفاده کنید. و بعد اینکه عکس مربوطه رو در گالری عکس اختصاصی سایت آپلود کنید که در آینده با مشکلاتی از قبیل پاک شدن عکس ها روبرو نشیم. در صورتی که سایز تصویرتون بزرگ بود حتما تصویر بندانگشتی مخصوص انجمن رو استفاده کنید (Thumbnail for Forum)
  
  
• حتما لینک مربوط به صفحه ی IMDB اون فیلم رو هم در پستتون قرار بدید .
  
  
• حتما توضیحی درباره ی فیلم و داستانش بدید (استفاده از خلاصه داستان های موجود در نت خلاف مقرراتِ تاپیک هست).
  
  
• نظر شخصی خودتون رو درباره ی فیلم بنویسید، نه نظر بقیه ی افراد یا منتقدها رو .
  
  
• طبیعتا متن های نیم خطی با این محتوا که خوب بود/خوشم اومد/ حتما ببینید یا.... اسپم محسوب شده و پست بایگانی خواهد شد .
  
• اگر توی متنتون بخش مهمی از فیلم و یا پایان اون رو بیان میکنید حتما و حتما از تگ اسپویلر() استفاده کنید .
  
• و در آخر اینکه نمره و امتیاز خودتون به فیلم (از ۱۰ امتیاز) رو اعلام کنید.
  
  
• لطفا از درخواست و قرار دادن لینک دانلود در تاپیک خود داری نمایید.

امیدوارم با مشارکت همه ی کاربرا و رعایت نکات بالا شاهدِ تاپیک کامل و منظم و پر رونقی باشیم که بتونه به کاربرای عزیز برای انتخاب فیلم موردنظرشون کمک کنه .




با تشکر .
تیم مدیریت انجمن/ سینما

[ESajad]

اگر تو این فیلم مل گیبسون نبود یک دقیقه اش رو نمیدیدم
اصلا نمیدونم برای چی این فیلم رو ساختند هیچ چیز نداره فقط مل گیبسون داره



قدرت تخیل هندی ها در خالی بندی بی نظیره
درسته فیلم عاشقانه خوب می سازند
ولی یک سبک جدید نام خالی هندی باید به طبقه بندی سینما اضافه کنند



خیلی از فیلم های درست و درمون سینمای ما به سختی اجازه اکران و پخش تو شبکه خانگی رو دارند
وقتی این فیلم رو دیدم فوق العاده برای کسانی که به این فیلم مجوز دادن تاسف خوردم که فیلمی مثل من عصبانی نیستم
نباید پخش بشه ولی این فیلم که عملا توهین به شعور ببینده است به راحتی مجوز میگیره
اصلا این فیلم رو نبیند ارزش وقت گذاشتن نداره امتیاز یک براش زیاده

[MRK]

Wonder 2017

شگفتی عنوان فیلم خانوادگی،درام و اجتماعی است که داستان زندگی یک نوجوان را به تصویر میکشد که در بدو تولد به دلیل یک بیماری ژنتیکی مشکلاتی یا بهتره بگم تفاوت های از لحاظ ظاهر صورت دارد و همین موضوع باعث گوشه گیری وی شده و تا کلاس پنجم در خانه درس میخواند.
فیلم با شروع بزرگترین چالش زندگی وی یعنی رفتن به مدرسه شروع میشود.
نمیخوام بیشتر از این به شرح داستان بپردازم.بقیش رو به خود شما میسپارم که ببینید و لذت ببرید.
این فیلم سرشار از احساسات خوب و مهربانی هست و بزرگترین نکته اخلاقی مثبت این فیلم اینه که زیبایی اصلی اون زیبایی ظاهری که همه به آن فکر میکنند نیست بلگه زیبایی اصلی در درون هر فرد هست (همان تفکرات اعتقادات و رفتار های ما که شخصیت ما را میسازند).هیچ کدام از ما انسان ها در چگونگی ظاهر خود نقشی نداشته ایم پس واقعا ناعادلانه است که از لحاظ ظاهر یکدیگر رو مقایسه و قضاوت کنیم.
اکثر بازیگران این فیلم نوجوان هستند اما بسیار خوب نقش خود را بازی میکنند.
امیدوارم بعد دیدن این فیلم نحوه رفتار خودمان را با بقیه بهتر کنیم.
نمره من 10/10

[ESajad]

Three Billboards Outside Ebbing, Missouri
یکی از بهترین فیلم های بود که در این چند وقته دیدم
از مارتین مک دونا دو فیلم دیده بودم این بروژ و هفت روانی که این بروژ فوق العاده بود
این فیلم هم خیلی خوب بود لذت بخش و جذاب بود
داستان فیلم کم کم شکل میگیره و ادم های داستان رشد شخصیتی پیدا می کنند
ذهنیت اولیه ببینده با گذشت زمان فیلم در مورد کاراکترها عوض میشه و ذات واقعی خودشون رو نشون میدن
بازی فرانسیس مک دورماند عالی بود من زیاد طرفدار بازیش نبودم ولی تو این فیلم از بازیش فوق العاده لذت بردم
نقش مادری رو داره که برای رسیدن به عدالت هرکاری میکنه کسی که برای رسیدن به حقش خودش دست بالا میزنه و با هه در می افته
برای رسیدن به هدفش از هیچ چیزی نمی ترسه و به هیچ کس باج نمیده و تحت تاثیر کسی قرار نمیگیره
بازی وودی هارلسون عالی بود نقشش رو خیلی خوب بازی کرد و تاثیر گذار بود و تا انتهای فیلم کاراکترش حضور داره
شاید هیجان انگیرترین شخصیت این فیلم رو باید سم راکول دونست که دو نیمه متفاوت داره از شخصیت منفی به شخصیت جدید رشد میرسه
وقتی یک فیلم رو شروع میکنم ناخوداگاه در مورد شخصیت ها قضاوت میکنم که در گذشته چیکار کرده و در اینده چیکار می کنند
دوست دارم داستان فیلمرو حدس بزنم ولی در مورد شخصیت سم راکول اشتباه کرده بود که این خودش خیلی لذت بخش بود
همیشه سم راکول شخصیت گری اولدمن رو برای من تداعی میکنه دلیل خاصی ندارم واقعا بهترین جایزه اسکر بهترین نقش مکمل برازنده این بازیگره
نکته خیلی جالبی که در این فیلم وجود داره اینه که تمام شخصیت های این فیلم درست و حسابی پرداخت شده و خیلی از خوب از بازیگرها بازی گرفته شده
شخصیت ها الکی و سردرگم نیستند و برای پیش برد داستان فیلم ضروری هستند و در زمان مناسب هنر نمایی خواهند کرد
از تمام دقایق این فیلم لذت بردم برای اینکه داستان و شخصیت ها با گذشت زمان فیلم بهتر شده به بلوغ می رسند رشد می کنند
فیلم از داستان و فیلنمامه منسجم و بدون نقصی برخوداره که در حین سادگی شما رو میخکوب میکنه الکی سر و ته داستان رو بهم نمیارند
که فقط فیلم رو تموم کنند و به انتهای فیلم برسند وقتی برای گره های داستانی راه حل و ایده درستی وجود داشته باشه داستان جذاب میشه
که این ویژگی رو فقط در قدرت نویسندگی و کارگردانی مارتین مک دونا میشه دید
فیلم تقریبا دو ساعته ولی به هیچ وجه خسته کننده نیست برعکس خیلی هم لذت بخشه
موسیقی فیلم هم به خوبی در تدوین فیلم تنیده شده و به خوبی کار شده
وقتی فیلم رو می دیدم با خودم میگفتم ایا این فیلم بهترین فیلم امسال یا نه ؟
بعد از دیدن فیلم های واندر،پروژه فلوریدا،شکل اب و تاریکترین لحظات به این جواب میرسم که کدوم بهترینه
من به این فیلم امتیاز نه رو میدم عالی و دیدنی بود
تمام ویژگی های یک فیلم بزرگ و دیدنی رو داره بیشتر از همه یک کارگردان صاحب سبک و بزرگ داره

[peyman_eun]

Son of Saul - 2015 فیلم مجارستانی "پسر سائول" (البته تلفظ صحیح‌تر مجاری اسمش "شائول" هست) یک فیلم جنگی اول‌ شخص همه‌چی‌تموم بود. این فیلم به شدت درگیرکننده‌ست و از نظر داستانی هم روایت بسیار جالبی رو در پیش گرفته. فیلم سکانس‌های طولانی زیادی داره و یه جورایی در سبک فیلم‌های بدون کات قرار میگیره (چون خیلی کم کات میخوره و اکثر سکانس‌ها پشت سر هم و بدون وقفه ادامه پیدا میکنن). فضای حاکم بر فیلم کاملأ حال و هوای وحشیانه برخورد با اسیران و حس خشونت رو به بیننده القا میکنه. در مورد اسکار و همینطور گلدن گلوب در بخش بهترین فیلم خارجی زبان هم باید بگم این فیلم %100 حقش بود برنده بشه و خوشبختانه در هر دو مراسم برنده شده بوده. کارگردان فیلم "پسر سائول" از نظر من نمره کامل رو میگیره واقعأ همه چیز حساب شده، بی‌نقص و دقیق کار شده. به طوری که کارگردان حتی در یک سکانس هم اهمال نکرده و تا پایان فیلم بیننده رو پس نمیزنه. از نظر فضا "پسر سائول" یک فیلم به شدت واقعی‌ـه، کافیه به رفتارهای آلمانی‌ها با اسیران دقت کنید تا به ریالیتی فیلم پی ببرید و کافیه به اعتقادات مذهبی این اسیران و سربازان توجه کنید. از نظر داستان و مفهومی فیلم در ظاهر از واقعیت کمی دور میشه و شاید در وهله‌ی اول نتوانید با هدف "سائول" همذات‌پنداری کنید اما این فیلم کاملأ اعتقادات، دین و تأثیر آنها بر افکار و اعمال اسیران و سربازان را به نقد میکشد. این فیلم میخواهد بگوید بسیاری از اهداف پوچ و سطحی از اعتقادات منشأ میگیرد. درست است که هدف سائول پوچ به نظر میرسد اما برای کسی که همیشه بالای سرش تفنگ بوده است، برای کسی که همواره زور را تحمل کرده است و منتظر روز مرگش است این هدف بسیار مهم و بزرگ جلوه کرده است و ریشه در اعتقادات او دارد. فیلم درگیرکننده‌ای بود و نمیخوام داستان رو اسپویل کنم ولی واقعأ اگه از داستان حرفی نزنم احساس میکنم نتونستم حسم رو در موردش بگم! فقط تا همین حد بگم که تئوری‌های مختلفی میشه در مورد "پسر سائول" داد اما کارگردان قضاوت و تصمیم رو به مخاطب واگذار میکنه و یه جورایی میتونم بگم فیلم ظاهرأ پایان باز داشت اما نه به این معنا که جوابی وجود نداشته باشه. برخلاف بسیاری از فیلم‌های دیگر مخاطب با کمی اندیشه میتونه جواب صحیح رو پیدا کنه یعنی به نظرم حداقل از نظر مفهوم یک جواب بیشتر نداره. حرفایی که توی اسپویلر میزنم خیلی مهمتر و جذابترن ولی بهتر است بعد از دیدن فیلم بخوانید: مشاهده محتوا اسپویلر 1- توجه کنید که سائول تقریبأ هیچوقت پسرش رو ندیده بوده مگر زمانی که پسرش نوزاد بوده که این هم مشخص نیست، مطمئن نیست اون پسری که قراره کالبدشکافی بشه پسر خودشه اما حدس میزنه شاید پسرش باشه، حتی پایان فیلم که یک پسر دیگر رو نشون میده این پسر هم میتونه پسر سائول باشه! هر پسر بی‌سرپناهی محتمله پسر سائول باشه! در واقع سائول بر اساس اعتقاد خودش (حالا میخواد این اعتقاد از نظر دیگران پوچ باشه یا ارزشمند) کاری رو کرد که برای پسر خودش میخواست انجام بده! هرچه برای خود میپسندی برای دیگران نیز بپسند! و این سائوله که همه (هر پسری) رو به چشم پسر خودش میبینه! 2- اسیران که در چنگ آلمانی‌ها گرفتار شدن به دو بخش تقسیم میشن. یکی اسیران عادی (از کشورهای مختلف و نه فقط مجارستان): زن و مرد و بچه و ... که همگی به سرعت کشته میشن! دوم اسیرانی که قدرت بازو دارن و میتونن کارهای سنگین انجام بدن که این اسیران جدا میشن و "ساندرکوماندو" نام میگیرن. به اینا مهلتی داده میشه که تا قبل از مرگشون، سخت کار کنن و کمی فرصت زندگی داشته باشند اما نکته جالب همینجاست که اینا هم میدونن یک روزی نوبت خودشون فرا میرسه! سخت کار میکنن تا اجلشون خیلی زود فرا برسه. اینجا کمی هدف سائول قابل درک میشه کسی که میدونه چند صباحی بیشتر زنده نیست اما فیلم در عین حال داره تأثیر دین و اعتقادات را بر هدف سائول به نقد میکشه و بیانگر اینه که پوچی و سطحی بودن هدف او ریشه در مذهب و اعتقادات او دارد. فیلمش بازیگران بسیار خوبی هم داشت و اکثرشون سزاوار تحسین هستن. این فیلم رو به پیشنهاد دوست خوبم پویان عزیز دیدم و ازش تشکر میکنم چون به نظرم این فیلم یکی از بهترین فیلم‌های در ارتباط با جنگ جهانی دوم بود. دیدنش رو به همه‌ی دوستان توصیه میکنم. امتیاز من: 8.5/10 Winter Sleep - 2014 "خواب زمستانی" فیلمی دیالوگ‌محور است و به چالش اندیشه ها و نتایج این طرز فکرها میپردازد. از جمله فیلم‌هایی است که دیدگاه انسان را نسبت به زندگی تغییر میدهد. فیلم تعلیق بسیار مناسبی دارد. فضاسازی روستا، شکل‌گیری و تعریف شخصیت اهالیان آن روستا و بازیگری های بی نقص از ویژگی‌های بسیار مهم و ارزشمند این اثر میباشد. یکی از برجسته‌ترین نکات فیلمبرداری این فیلم قاب‌بندی بسیار مناسب تصاویر هست که مرز بین فیلم و واقعیت را به خوبی شکسته است. این فیلم مرا یاد انیمیشن‌های کوتاه مایکل دودوک میاندازد و به همان اندازه انسانی و ارزشمند است. اگر بخواهم به نقاط ضعف این فیلم اشاره کنم قطعأ اول از همه به حوصله سر بر بودن آن و در درجه دوم طولانی بودن بیش از حد برخی از سکانس‌ها و گفت‌و‌گوهای طولانی اشاره میکنم. حتی بعضی از دیالوگ‌ها بارها تکرار میشدند و مدت زمان فیلم میتوانست خیلی کمتر باشد. البته خود کارگردان هم با عنوانی که بر روی این فیلم گذاشته است (خواب زمستانی) مخاطب را برای یک فیلم حوصله سربر، سرد و زمستانی آماده میکند! وقایعی در این فیلم رخ میدهند که در نگاه اول وقایع ساده و پیش پا افتاده‌ای به نظر میرسند ولی هدف کارگردان زمانی روشن می‌شود که این وقایع ساده در کنار هم جمع شده و یک اندیشه را شکل دهند. اندیشه‌ای که میتوان از جهات مختلف به آن نگاه کرد و برداشت های مختلفی از آن داشت. حتی شاید ما را وابدارد که با آن طرز فکر و اندیشه ستیز کنیم و در مقابل آن جبهه‌گیری کنیم، اندیشه‌ای که منطق بشر با آن جدال میکند اما آیا این اندیشه ارزش امتحان کردن دارد؟ آیا از دید منطق به آن نگاه کنیم این یک خطر (ریسک) نیست؟ با این ریسک به دنبال منفعت خودمان هستیم؟ یا به دنبال کمرنگ کردن شرارت؟ جواب این سوالات به این بستگی دارد که به دنبال چه هدفی باشیم، به دنبال این که کسی حقمان را نخورد؟ بیایید یکبار هم که شده به حق خودمان فکر نکنیم و یکبار هم که شده به کسی که میخواهد حقمان را پایمال کند فرصت دهیم تا به درون خود مراجعه کند و فکر کند تا پشیمان شود و به این طریق با این از خودگذشتگی باعث شده کسی که میتوانست حق بسیاری از مردم را پایمال کند از کرده‌ی خود پشیمان شود و از شرارتش دست بکشد و چه بسا دیدگاهش تغییر کند. یکی از سوالاتی که مدام در ذهن بیننده فراخوانی میشود این است که "چرا پسربچه شیشه را شکست؟" در چندین بخش از فیلم این سوال تکرار میشود. آن چیزی که ما نمیدانیم دقیقأ "منشأ این شرارت" است. مشاهده محتوا اسپویلر پدر این پسربچه وقتی که میفهمد پسرش شیشه را شکسته است بجای اینکه به دنبال دانستن منشأ این عمل باشد فقط به صورت او سیلی می زند و میگوید: "برو!" و به خیال خود اینگونه بچه اش دست از شرارت برمیدارد و تربیت میشود. پدر همیشه در برابر کارهای اشتباه فرزندش با او مقابله میکند. یکی از نکات قابل توجه هم این بود که وقتی از پسربچه سوال میشود که در آینده میخواهی چکاره شوی؟ پاسخ میدهد: "پلیس" و همانطور که میدانیم کار پلیس مقابله در برابر شرارت است و این چیزی ست که پدرش به او آموخته است! نکته‌ای که فیلم سعی دارد به ما گوشزد کند این است که همه ی شرارت ها سرچشمه ای دارند و ما بجای آنکه منشأ این شرارت ها را بیابیم و ریشه ی آن را بخشکانیم سعی داریم با این شرارت ها و بدی ها "مقابله" کنیم و در برابر آن ها از خود "مقاومت" نشان دهیم. مشاهده محتوا اسپویلر برای رام کردن اسبی افسار گسیخته او را به بند میکشیم و با او مقابله میکنیم ولی نعر‌ه‌ی اسب بلندتر میشود و از خود "مقاومت" نشان میدهد! شخصیت اصلی داستان (آیدین خان) همواره به دنبال مقابله با شرارت بوده و حتی تصمیم به نوشتن مقاله هایی به حساب خود برای تربیت و مقابله با کسانی که او را رنجانده‌اند میکند تا به این طریق از آنها در آینده ضرر دیگری متحمل نشود و آنها دست از شرارت خود بردارند ولی این کارش جز خودنمایی نیست و مشکلی را حل نمیکند. حتی او قبلأ در استانبول بوده و برای دوری از شرارت مردم به روستایی آرام و سوت و کور مهاجرت کرده است. شخصیت پردازی در این فیلم در نهایت کمال خود شکل گرفته است. یکی از مفاهیمی که فیلم گوشزد میکند این است که به فرد اجازه دهیم که بتواند اشتباهات را نیز تجربه کند تا از آن ها درس گرفته و پشیمان شود. با مانع ایجاد کردن و مقابله، شخص به اشتباهاتش پی نمیبرد. اینکه انسان همیشه بدبین باشد، به دنبال خودنمایی باشد و با سرکشی مقابله کند فقط باعث هدر رفتن عمر میشود و به عبارتی مثل این است که تمام این سالها با این افکار به خواب عمیقی همچون "خواب زمستانی" فرو رفته باشیم. در جایی از فیلم میبینیم که سگی به روی برف ها به خواب زمستانی فرو رفته و یا مرده است که نشان از این دارد که این حیوان قصد داشته در برابر زمستان "مقاومت" کند و به خواب زمستانی فرو رفته است (یک جور کاملا متضاد هم میشه برداشت کرد!) و کارگردان چقدر زیبا مفاهیم فیلمنامه را در قالب نمادهای مختلف آشکار میکند. فیلم "خواب زمستانی" بارها اشک مرا درآورد و دلیلش این است که پر از مفاهیم، مضامین و اندیشه های والای انسانی‌ست. امتیاز من: 8/10 When We First Met - 2018 یقینأ از اون جور فیلم‌هاست که آخرش تأسف میخورید چرا وقتتون رو صرف دیدنش کردین. دست روی هر زمینه‌ای که میگذاریم فاجعه‌ست. نقش بازیگر نقش اصلی مرد فاجعه‌ست و شاید اگر نقش اولی وجود نمیداشت بهتر میبود:دی. دیالوگ‌ها اصلأ خنده‌دار نیست حتی مفرح هم نیست! درحالی که از یک فیلم کمدی انتظار میره حداقل مخاطب رو سرگرم کنه. داستان به شدت کلیشه‌ای، به شدت تکراری و پوچ هست. نمیدونم فیلمنامه‌نویس چند سالش بوده ولی هرچی بخوام بیشتر در مورد این فیلم بگم خودم رو بیشتر آزار میدم پس اجازه بدید خلاصه‌اش کنم: فاجعه بود. ندیدنش واجبه در مورد فیلم‌ها، سریال‌ها و انیمه‌هایی که بد ساخته شده باشند حس نوشتنم رو گم میکنم و احساس میکنم دارم زور میزنم تا بنویسم... امتیاز من: 1/10 Hatred - 2016 این فیلم لهستانی که برنده بخش بهترین فیلم در مراسم Polish Academy Award 2017 بوده یکی از جالب‌ترین فیلم‌های در ارتباط با جنگ جهانی دوم هست که تا به حال دیدم چون هم جذب ایده فیلم و هم جذب بازیگری‌های فوق‌العاده این فیلم شدم. خصوصأ بازیگر نقش اول زن در نقش "زوسیا" نقش خود را استثنایی و بسیار دوست داشتنی ایفا کرده است. این فیلم بهتر از هر فیلم دیگری توانسته است جنگ و ویرانی‌های آن را به نقد بکشد. این فیلم میگوید جنگ یعنی نسل کشی! جنگ یعنی نفرت، خشونت، حقارت و ویرانی. این فیلم در ارتباط با جنگ و بد شدن روابط بین لهستانی‌ها و اوکراینی‌هاست و جالب اینکه با وجودی که کارگردان لهستانی‌ست اما هرگز یک‌طرفه و یک‌جانبه عمل نکرده است بلکه برعکس این فیلم موضوع قتل عام و نفرت برادرانه را به نقد میکشد و بیش از هرچیز جنایات لهستانی‌ها را به معرض نمایش قرار داده است (تأکید میکنم که کارگردان لهستانی‌ست و یک‌جانبه قضاوت نمیکند و با امثال بسیاری از کارگردان‌های ایرانی تفاوت دارد!). نکته غم‌انگیز و دردناک داستان اینجاست که این جنگ در منطقه Wolyn اتفاق میفته، منطقه‌ای که در آنجا تا مدت‌ها لهستانی‌ها و اوکراینی‌ها با هم زندگی میکردند و با هم ازدواج میکردن اما در زمان جنگ به جان یکدیگر افتادند و بین آنها "نفرت" شکل گرفت. داستان فیلم واقعأ لایق ستایش است و شاید بهتر از این نمیشد موضوعی انتخاب کرد! احسنت به این ایده و تفکر. البته شاید نمونه‌های آن وجود داشته باشد و بسیار هم محتمل هست اما این فیلم در شیوه‌ی روایت خود کاملأ مستقل عمل کرده است. خلاصه داستان رو در اسپویلر نوشتم: مشاهده محتوا اسپویلر داستان در مورد یه دختر لهستانیه که با وجود اینکه عاشق یه پسر اوکراینی شده، مجبور میشه با یه مرد بیوه ثروتمند ازدواج کنه. در همان زمان جنگ جهانی دوم آغاز میشه و روابط بین کشورهای لهستان و اوکراین بد میشه. داستان به سمتی پیش میره که ماجرای نسل‌کشی اون دوران رو روایت میکنه. پیشنهاد میکنم اگر قلب ضعیفی دارید این فیلم رو نبینید! چون این فیلم سرشار از صحنه‌های وحشیانه و خشونت‌بار هست. صورت‌های زخمی، خون و خونریزی و ... خلاصه قرار نیست یک فیلم حال خوب کن باشه چون ماهیت جنگ حال خوب کن نیست (اما در درون از دیدن فیلمش لذت میبرید چون فیلم کم نقص و جالبی‌ست!) این فیلم از هیچ فی.لتری رد نمیشود! و یک فیلم غم‌انگیز و پر از رنج و درد هست. این فیلم برخورد نظامی‌گری، برخورد بد با زنان، زنده زنده سوزاندن کودکان، اجبار و زورگویی را به نقد میکشد. در واقع این فیلم روایت گوشه‌ای از ویرانی‌های جنگ هست و جنگ با ترس همراه هست. این فیلم توانسته است این دلهوره را به بهترین شکل به مخاطب منتقل کند. همیشه جنگ با روابط مخفیانه و اسرار همراه هست و در جنگ اگر میخواهید زنده بمانید باید وقایعی را پنهان کنید. یکی از ویژگی‌های بسیار مثبت این فیلم فیلمبرداری عالی آن و نشان دادن سکانس‌های شوکه‌کننده است. پایان فیلم شاهکار است و در کل فیلمی هست که با وجود سکانس‌های خشونت‌بار زیاد از دیدنش لذت میبرید و دیدنش رو پیشنهاد میکنم. امتیاز من: 8.4/10 Wonder - 2017 هر سال تعدادی از فیلم‌های خوب نادیده گرفته میشن و کمتر از اونی که باید مطرح میشن. باور دارم به همون اندازه‌ای که سال 2016 فیلم Captain Fantastic دست‌کم گرفته شد، در سال 2017 هم فیلم Wonder دست‌کم گرفته شد. هر دو فیلم‌های بسیار لذت‌بخشی بودن اما کمتر مورد توجه قرار گرفتند. بگذریم... فیلم "اعجوبه" میتوانست روانشناسانه‌تر و مفهومی‌تر باشه اما بسیار خوش ساخت بود و از نظر مفهومی هم یک فیلم ارزشمند و انسانی بود. برای همین فیلمش حداقل برای من دلنشین بود و حتی آخرش هم احساساتیم کرد. تعدادی از بازیگران همچون نقش‌‌های "ویا" (خواهر آگی)، "آگی"، "ایزابلا" (مادر آگی) و ... در نقش خود خوب ظاهر شده‌اند و در کل عملکرد تیم بازیگران قابل قبول بود. متأسفانه اون ویلسون نقشش را خیلی عادی بازی کرده بود ولی همیشه "بودنش" توی هر فیلمی باعث میشه فیلم لذت‌بخش و دوست داشتنی بشه و این فیلم هم مستثنا نیست. در کل اگر سخت‌گیری را کنار بگذاریم، شخصیت‌پردازی کاراکترها قابل قبول بود. این فیلم مفهوم پیچیده‌ای ندارد اتفاقأ مفهوم ساده و واضحی دارد اما همین مفهوم ساده را با لحن درستی به مخاطب منتقل میکند. این فیلم سرشار از احساسات خوب و مهربانی هست و بزرگترین نکته اخلاقی مثبت این فیلم اینه که زیبایی اصلی اون زیبایی ظاهری که همه به آن فکر میکنند نیست بلگه زیبایی اصلی در درون هر فرد هست (همان تفکرات اعتقادات و رفتار های ما که شخصیت ما را میسازند).هیچ کدام از ما انسان ها در چگونگی ظاهر خود نقشی نداشته ایم پس واقعا ناعادلانه است که از لحاظ ظاهر یکدیگر رو مقایسه و قضاوت کنیم. دوستمون به بهترین شکل مفهوم فیلم رو گفت و من دیگه این بخش رو تکرار نمیکنم. فقط دوست دارم به این مطلب اشاره کنم که ابتدای فیلم تمرکز بر روی یک شخصیت بود اما رفته رفته فیلم از روایت تک بعدی فاصله میگیره و "اعجوبه"های متعددی رو معرفی میکنه. این یعنی "آگی" تنها اعجوبه‌ی داستان نبوده. حقیقتأ یکی از دلایلی که از این فیلم خیلی خوشم اومد این بود که این فیلم بسیار شبیه به فیلم‌های "جان هیوز" بود! در فیلم‌های جان هیوز شخصیت‌پردازی‌ها حرف اول رو میزنن و مشخص میشه رفتارهای هر کسی به گذشته‌اش برمیگرده. توی فیلم‌های جان هیوز شخصیت‌ها متحول میشن. به عبارت دیگر، فیلم‌های او هم نقد میکنند هم اصلاح! حالا میرویم سراغ فیلم "اعجوبه" به کارگردانی "استیون شباسکی"، فیلمی که در درجه اول روانشناسانه هست. در این فیلم شخصیت‌ها تقسیم‌بندی میشوند. عده‌ای از بچه‌های مدرسه شر و فضول هستند و بچه‌های دیگر رو آزار میدن و عده‌ای مهربان، آرام، خجالتی و توسری خور! هستند. این فیلم همین طرز برخوردها، اعتقادات، رفتارها و قضاوت‌ها را به نقد میکشد. این فیلم میگوید کسی که قادر به تغییر دادن چیزی نیست سزاوار سرزنش و مسخره شدن نیست. همه‌ی این رفتارها به گذشته‌ی این کاراکترها برمیگرده، کسی که آگی رو اذیت میکرد معلوم میشه در خانواده‌ای بزرگ شده که چنین اعتقادات و رفتارهای نابجایی را به او منتقل کردن. همونطور که گفتم این فیلم هم نقد میکند و هم اصلاح. شخصیت‌های داستان متحول میشن و طرز فکر و رفتارهای خودشون رو تغییر میدن. در کل فیلمیه که برای ساعاتی وجدان و احساسات مخاطب رو به کار میگیره. دیدنش پیشنهاد میشه. امتیاز من: 7.8/10

[علی 56]

یه فیلم معمولی با یه داستان معمولی و خیلی ساده و پایان کلیشه ای و قابل حدس و یه خبیث کلیشه ای و کارتونی و ابرقهرمان هایی که فکر میکنند خیلی با مزه اند و هی میخندند در صورتی که در اکثر مواقع بامزه نیستند و به جز یکی دو صحنه صحنه ی خنده دار آنچنانی وجود نداشت . به نظرم بدترین دیالوگ ها و شخصیت پردازی برای بتمن بود کلا همه بهش یه مشت زدند و از همه یه کتکی خورد به جز فلش و سایبورگ . دیالوگ هاش هم که به گونه ای بود که اونو به شدت حقیر و احساساتی و پیر نشون میداد یه جوری به سوپرمن میگه آروم تر راه برو من پیرم انگارپیرمرد 80 ساله است و نمی تونه راه بره پس چه جوری میجنگه ؟ انگار نه انگار با مجرما مبارزه میکنه و مثلا بتمنه . چه لزومی داره اینقدر بگه من پیرم ؟ مشکل از بازیگر نیست مشکل از فیلمنامه و دیالوگ هاست. وگرنه به نظرم بن افلک بازیگر خوبیه چون فیلم زندگی درشب رو که اخیرا ازش دیدم اونجا خیلی خوب بود ولی تو این فیلم اصلا سکانس به یادماندنی و مهمی نداشت . خیلی تو ذوق میزنه بتمن در لباس بتمن احساساتی بشه و یا شوخی کنه یا بقیه اعضا مسخره اش کنن و شبیه یه غول مهربون بود .اصلا ابهت نداشت . تو بتمن علیه سوپرمن خیلی بهتر بود . آکوامن خفن بود قیافه موموآ برای این نقش خیلی مناسبه. فلش هم خیلی شاد و شنگول و تا حدودی بعضی جاهابامزه بود . واندروومن هم بعضی جاها الکی میخندید در صورتی که اصلا خنده دار نبود ولی گال گدوت برای این نقش خیلی مناسبه .سایبورگ هم که خیلی خیلی معمولی بود.
سوپرمن هم که قویترین و قدرتمند ترین نشون داده شد. اون سکانسی که سوپر من به بتمن میگه بگو ببینم تو خونریزی میکنی ؟ جالب بود . واسه یه بار دیدن بد نیست.
نمره من به این فیلم 6 از 10

[ESajad]

انیمیشن کوکو رو دیدم
نسبت به تبلیغاتی که برای این فیلم صورت گفته خیلی اثر ضعیفی بود
نه داستان خوبی داشت نه سکانس های لذت بخش.
اگر انیمیشن کتاب زندگی The Book of Life جورجی گوتیرز رو دیده باشید
میشه گفت تاحدودی اصل و پی داستان کوکو از این انیمیشن گرفته شده
کتاب زندگی خیلی بهتر و دیدنی تر و متقاوت تر بود
یک نکته من امسال انیمه ژاپنی در این گوشه دنیا رو دیدم که فوق العاده زیبا بود
تو جوایز سالیانه همیشه انیمه های درست و درمون ژاپنی رو نادیده میگرند
اون از پرنسس گاگویا که تو اون سال بهترین بود اون از لاک پشت قرمز،Your Name.
هر انیمیشنی به جز ساخت هالیوود باشه نادیده گرفته میشه فردیناند هم فک کنم بهتر از این باشه
من به این انیمیشن پنج میدم

[Serenita]

The Shape of Water

شکل آب ساخته گیرمو دل تورو با بازی سلی هاکینگ


یک داستان پریان پست مدرن با درون مایه های تریلر، جنایی و بشدت رمانتیک
عشق عجیب این فیلم بین عجیب ترینِ زوج های تاریخ سینما شکل می گیره یک پری دریایی/خدایی در بین بومیان امریکای جنوبی و دختر گنگی که سکوت ابدی ش رو دو دوست پر حرفش پر می کنند.
تنهایی این دو موجود در میان اجتماع اون ها رو به هم می رسونه
یکی از متاثر کننده ترین صحنه های فیلم به نظر من جایی ه که الایزا سعی می کنه احساسش رو به جایلز همسایه ش توضیح بده.
الکساندر دسپله که چند وقتیه موسیقی های متن بی نظیری ساخته در اینجا هم کم نگذاشته .

بازی سلی هاوکینگ بی نقصه. با وجود اینکه نقش یک دختر لال رو بازی می کنه بازیش اغراق شده نیست. اکثرا بازی هنرپیشه هایی که نقش معلولین رو بازی می کنند سراسر اغراق و فریاد این نکته ست که «ببینید من چقدر خوب بازی می کنم»
ولی سلی هاوکینگ به قدری خوبه که می تونه اسکار رو از بانوی اول اسکار مریل استریپ برباید.

[1passenger]

شب گذشته مهمان داشتم ! نیمه های شب فیلم سالی تماشا کردیم ! جالب آنجا بود خبر مربوط به به سقوط هواپیما آن هم شنیده بودم !
خلاصه بعد از تماشای فیلم ! بحثی که ایجاد شد در خصوص سفر و امنیت آن بود ! که اصرار داشتم ایمن ترین سفر پرواز است و حادثه خیلی کمتر از دیگر انواع حمل و نقل است !



به دلیل سرما خوردگی تا غروب آن روز خواب بودم ! بیدار شدم اینستاگرام باز کردم دیدم هواپیمای تهران یاسوج متاسفانه سقوط کرده !

اتفاق غم انگیزی بود ! ولی برای خودمم جالب بود این اتفاق



تام هنکس هم عالی بازی میکنه مثل همیشه !


پ.ن

https://en.wikipedia.org/wiki/US_Airways#2009

دراین لینک تمام مکالمه در کاکپیت هواپیما یو اس ایرورز که در هادسون فرود آمد رو میتونید بشنوید


پ.ن 2

واقعا غم انگیز بود این اتفاق ! کاپیتانی که چند سال گذشته شنیده بودم درهمین شرایط جان مسافر هارو نجات داده بود ! روحشان شد و لعنت به آنهایی که پول مملکت خرج تروریست هایی میکنند که میشود بهترین و مجهز ترین هواپیماهارا رو خرید


پرواز ایران ایر ارومیه ! یادش بخیر همین چند سال پیش بود

جفت موتور از کار میفتد ! اخرین چیزی که شنیده میشود "یک یا ابوالفضل " بود و همه چیز تمام میشود ! 80نفر به دلیل فرسودگی ناو نابود شدند !

همه جای دنیا کمبود نیروی پرواز دارند ! در ایران کوفتی بالای 2هزار خلبان بیکار داریم !

http://www.tinn.ir/بخش-هوایی-42/37372-بازخوانی-چگونگی-سقوط-بوئینگ-در-روستای-برفی-ارومیه

[Daniel Desario]

Allied زن و مرد جاسوسی که در جنگ جهانی دوم به واسطه ماموریت مشترکی که دارند با هم دیگه اشنا میشند و در ادامه رابطه ی بین این دو شکل میگیره ... اون تنش و هیجانی که از این دست فیلم ها انتظار میره این فیلم نداشت با یه فیمنامه خیلی کم ریسک و قابل پیش بینی. نمیخوام بگم داستان کلیشه ای بود ولی به شدت قابل پیش بینی بود در اکثر مواقع، به خصوص وقتی به صورت اگاهانه نشانه های خود سازندگان برای بیننده میفرستادن(گیر کردن گلنگدن تفنگ هنگام شلیک) ، برای این که اسپویل نشه خیلی سر بسته گفتم ولی کسایی که فیلم دیدن متوجه حرف من میشن . از دیدن این فیلم پشیمون نیستم ریتم تند و صحنه های اکشن نسبتا خوبی داشت . راجب برد پیت به عنوان یکی از طرفدارش بگم جز چهره جذابش چیز دیگه ای برای ارئه نداشت ضعیف نبود یه بازی متوسط و کنترل شده. 2.5/5		One Week Friends دختری که هر هفته در یک روز مشخص حافظش ری استارت میشه و به جز اعضای خانوادش بقیه رو یادش میره و پسری که قصد داشت بعد از متوجه شدن این مشکل به هر شکل ممکن با این دختر ارتباط برقرا کنه ... حقیقتا انتظار یه فیلم تاثیر گذارتری داشتم قبل از تماشای فیلم ، شایدم مشکل همینجا بود و با توجه فیلمای متفاوتی که از سینما ژاپن دیده بود کمی انتظارم بالا رفته بود و فکر میکردم درگیر کننده تر و درام بیشتری داشته باشه . 1.5/5
A Short Film About Love پسری 19 ساله که ساعت ها وقت خودش صرف تماشا زنی که در همسایگیشون وجود داره میکنه ... همین خلاصه فیلم کافی بود تا این فیلم تماشا کنم (دژاوو) موسیقی متن فیلم شاهکار بود در عین سادگی تاثیر گذار و دل نشین و داستان در بیشتر مواقع از دوربین چشمی این پسر روایت میشد. فیلمی که میخواست نشون بده ایا عشق واقعی وجود داره یا صرفا به واسطه هورمون ها به وجو میاد و سوال های جالبی در این رابطه در ذهن بیننده ایجاد میکنه. 4/5		The Party برگزاری مهمونی به واسطه ترفیع درجه شغلی و دعوت کردن از جمع کوچکی از دوستان... همین ابتدا راجب تیم بازیگری فوق العاده فیلم بگم هماهنگی و هارمونی خیلی خوبی داشتن و یکی از نقاط مثبت فیلم بود . درسته که در ژانر فیلم اشاره به کمدی و درام بودن فیلم شده بود ولی انتظار نداشتم کمدی کار اینقدر شیرین باشه کمدی که به واسطه دیالوگای بعضا عجیب و حالت چهره کرکتر ها به وجود میمود و در عین جدی بودن باعث به وجود امدن لبخند میشه. تایم فیلم71 دقیقه است با احتساب تیتراژ و طبیعتا ریتم تندی داره و متوجه گذر زمان نمیشید اگه بخوام انتقادی کنم باید بگم به نظرم فیلمنامه میتونست پیچدگی بیشتری ایجاد کنه و یه سری از دیالوگ ها میتونست حذف بشه. فیلمنامه این کار دمو به نظر میرسد. طرح و ایده کلی خوب بود و پایان قابل قبول بود. نمره IMDB این فیلم بی انصافی از دید من و لیاقت نمره بهتری داشت. 4/5

[1passenger]

Allied زن و مرد جاسوسی که در جنگ جهانی دوم به واسطه ماموریت مشترکی که دارند با هم دیگه اشنا میشند و در ادامه رابطه ی بین این دو شکل میگیره ... اون تنش و هیجانی که از این دست فیلم ها انتظار میره این فیلم نداشت با یه فیمنامه خیلی کم ریسک و قابل پیش بینی. نمیخوام بگم داستان کلیشه ای بود ولی به شدت قابل پیش بینی بود در اکثر مواقع، به خصوص وقتی به صورت اگاهانه نشانه های خود سازندگان برای بیننده میفرستادن(گیر کردن گلنگدن تفنگ هنگام شلیک) ، برای این که اسپویل نشه خیلی سر بسته گفتم ولی کسایی که فیلم دیدن متوجه حرف من میشن . از دیدن این فیلم پشیمون نیستم ریتم تند و صحنه های اکشن نسبتا خوبی داشت . راجب برد پیت به عنوان یکی از طرفدارش بگم جز چهره جذابش چیز دیگه ای برای ارئه نداشت ضعیف نبود یه بازی متوسط و کنترل شده. 2.5/5		One Week Friends دختری که هر هفته در یک روز مشخص حافظش ری استارت میشه و به جز اعضای خانوادش بقیه رو یادش میره و پسری که قصد داشت بعد از متوجه شدن این مشکل به هر شکل ممکن با این دختر ارتباط برقرا کنه ... حقیقتا انتظار یه فیلم تاثیر گذارتری داشتم قبل از تماشای فیلم ، شایدم مشکل همینجا بود و با توجه فیلمای متفاوتی که از سینما ژاپن دیده بود کمی انتظارم بالا رفته بود و فکر میکردم درگیر کننده تر و درام بیشتری داشته باشه . 1.5/5
A Short Film About Love پسری 19 ساله که ساعت ها وقت خودش صرف تماشا زنی که در همسایگیشون وجود داره میکنه ... همین خلاصه فیلم کافی بود تا این فیلم تماشا کنم (دژاوو) موسیقی متن فیلم شاهکار بود در عین سادگی تاثیر گذار و دل نشین و داستان در بیشتر مواقع از دوربین چشمی این پسر روایت میشد. فیلمی که میخواست نشون بده ایا عشق واقعی وجود داره یا صرفا به واسطه هورمون ها به وجو میاد و سوال های جالبی در این رابطه در ذهن بیننده ایجاد میکنه. 4/5		The Party برگزاری مهمونی به واسطه ترفیع درجه شغلی و دعوت کردن از جمع کوچکی از دوستان... همین ابتدا راجب تیم بازیگری فوق العاده فیلم بگم هماهنگی و هارمونی خیلی خوبی داشتن و یکی از نقاط مثبت فیلم بود . درسته که در ژانر فیلم اشاره به کمدی و درام بودن فیلم شده بود ولی انتظار نداشتم کمدی کار اینقدر شیرین باشه کمدی که به واسطه دیالوگای بعضا عجیب و حالت چهره کرکتر ها به وجود میمود و در عین جدی بودن باعث به وجود امدن لبخند میشه. تایم فیلم71 دقیقه است با احتساب تیتراژ و طبیعتا ریتم تندی داره و متوجه گذر زمان نمیشید اگه بخوام انتقادی کنم باید بگم به نظرم فیلمنامه میتونست پیچدگی بیشتری ایجاد کنه و یه سری از دیالوگ ها میتونست حذف بشه. فیلمنامه این کار دمو به نظر میرسد. طرح و ایده کلی خوب بود و پایان قابل قبول بود. نمره IMDB این فیلم بی انصافی از دید من و لیاقت نمره بهتری داشت. 4/5

فیلمی کوتاه درباره عشق شاهکار کیشلوفسکی هستش ! Trois Couleurs: Rouge هم تماشا نمایید