آخرین فیلمی که دیدم | قوانین در پست اول

[Moh3eN]

دوستانی که خوره ی فیلم هستن میتونن توی این تاپیک آخرین فیلم ـی که دیدن رو معرفی کنن .
چیزی که مهم هست توی این تاپیک نظر شما در مورد اون فیلم هست، نه نقد یا معرفی کپی شده از جای دیگه و فلان منتقد.
شاید یه فیلم از نظر اکثریت خوب یا بد باشه ولی شما نظر متفاوتی نسبت به اون فیلم داشته باشید . ما توی این تاپیک قراره تظر و برداشت شخصی "شما" از فیلم رو بدونیم . اگر در کنار مطلب خودتون و جهتِ کامل تر شدن پستتون هم از نقدِ سایت های معتبر دیگه استفاده کنین مشکلی نداره .

برای هر چه کامل تر شدن و بهبود روند تاپیک یه سری قوانین و نکته هایی لحاظ شده که باید زحمت بکشید و در پست های معرفی خودتون لحاظ کنید .

• اسم لاتینِ فیلمِ موردنظر رو حتما ذکر کنید و صرفا به گذاشتن عکس اکتفا نکنید که بعدا از طریق "جستجو" بشه راحت تر بهش دسترسی پیدا کرد .
  
  
• گذاشتن عکس یا پوستر از فیلم (ترجیحا پوستر فیلم) علاوه بر زیبایی پستِ شما، به معرفی بهتر فیلم به کاربرا هم کمک میکنه . فقط هنگام گذاشتن عکس به دو نکته توجه کنید:
  
• اول اینکه از عکس های با سایز و حجم معقول استفاده کنید. و بعد اینکه عکس مربوطه رو در گالری عکس اختصاصی سایت آپلود کنید که در آینده با مشکلاتی از قبیل پاک شدن عکس ها روبرو نشیم. در صورتی که سایز تصویرتون بزرگ بود حتما تصویر بندانگشتی مخصوص انجمن رو استفاده کنید (Thumbnail for Forum)
  
  
• حتما لینک مربوط به صفحه ی IMDB اون فیلم رو هم در پستتون قرار بدید .
  
  
• حتما توضیحی درباره ی فیلم و داستانش بدید (استفاده از خلاصه داستان های موجود در نت خلاف مقرراتِ تاپیک هست).
  
  
• نظر شخصی خودتون رو درباره ی فیلم بنویسید، نه نظر بقیه ی افراد یا منتقدها رو .
  
  
• طبیعتا متن های نیم خطی با این محتوا که خوب بود/خوشم اومد/ حتما ببینید یا.... اسپم محسوب شده و پست بایگانی خواهد شد .
  
• اگر توی متنتون بخش مهمی از فیلم و یا پایان اون رو بیان میکنید حتما و حتما از تگ اسپویلر() استفاده کنید .
  
• و در آخر اینکه نمره و امتیاز خودتون به فیلم (از ۱۰ امتیاز) رو اعلام کنید.
  
  
• لطفا از درخواست و قرار دادن لینک دانلود در تاپیک خود داری نمایید.

امیدوارم با مشارکت همه ی کاربرا و رعایت نکات بالا شاهدِ تاپیک کامل و منظم و پر رونقی باشیم که بتونه به کاربرای عزیز برای انتخاب فیلم موردنظرشون کمک کنه .




با تشکر .
تیم مدیریت انجمن/ سینما

[ARCTIC]

Atomic Blonde | 2017

. Atomic Blonde تنها تکراری بود از کلیشه های اکشن و جاسوسی بدون هیچ نوآوری وحرف خاصی. با اینکه اتفاقات فیلم در سال 1989 و در روز های منتهی به فروپاشی دیوار برلین رخ میدهد به هیچ وجه در توصیف برلین و حال و هوای دهه های 80 و90 موفق نبود.ضعف های بنیادی فیلم در شخصیت پردازی و فیلم نامه بقدری فیلم را خسته کننده و گنگ کرده که امکان لذت بردن از معدود صحنه های اکشن هم از آن گرفته شده. گاهی اوقات فکر میکنید در حال تماشای یک ویدئوی تبلیغاتی مد و لباس توسط Charlize Theronهستید صدا گذاری و موسقی متن بسیار ضعیف بود و در سرتاسر فیلم احساس میکنید در حین دیدن یکسری ویدئوی اکشن چند موزیک از دهه 80 هم Playشده. اگرچه صحنه های اکشن فیلم قابل توجه و تا حدی جذاب کار شده بود اما سیر اصلی فیلم نا مشخص بود و دیالوگ های فیلم مجموعه ای از جملات بی معنا بود که موقعیتهای نامناسب بکار رفته بودند و تمام اینها فیلمی ساخته بود که تنها شاید برای 2 ساعت وقت گذاشتن وسرگرمی مناسب باشد اما هیچ نقطه ی عطف و ماندگاری نداشت. . 4/10

[ESajad]

این انیمشین رو تازه دیدم جالب بود
فکر میکردم در حد شهر اشباح باشه از نظر داستانی شبیه شهر اشباح بود
از نظر ساخت و طراحی خیلی شبیه شهر اشباح بود خیلی کار داشت تا شبیه این انیمه بشه
بزرگترین مشکل این انیمیشن این بود که میازارکی نداشت
برای یکبار دیدن خوبه
من به این فیلم شش میدم

[Alex Vause]

Modern Educayshun (25 Mb) | Download

بهتر از اینجا جایی پیدا نکردم این فیلم کوتاه رو معرفی کنم. فیلمی با عنوان " Modern Educayshun " محصول 2015 ساخته Neel Kolhatkar. خود کارگردان فیلم رو اینگونه توصیف میکنه: The follow up to #Equality, Modern Educayshun delves into the potential dangers of a hypersensitive culture bred by social media and political correctness. Written and Directed by Neel Kolhatkar. من شخصا با همون یکی دو جمله اول به فیلم علاقه مند شدم و بازی دانشجوی دختر بشدت جذبم کرد چرا که تنفر بی نظیر و فوق العاده واقعی رو به نمایش میذاره. دقیقا همون چیز که من اعتقاد دارم داریم به سمتش میریم و مردابی که بخصوص کشورهای اروپایی دارند توش غرق می شند. واقعا یکی از بهترین فیلم های کوتاهی بود که دیدم.

1+1 = multiculturalism

3x3 = Gender Equality

[MrP]

(Kontroll (2003 Comedy,Drama,Thriller خلاصه داستان:« بولچي» كنترل چي متروي شهر بوداپست هستش.گروه هاي كوچكي به عنوان نگهبان و كنترل چي در اين مترو مشغول به كار هستن و «بولچي» و 4 نفر ديگه يكي از اين گروه ها رو تشكيل ميدن.داستان اين فيلم در مورد مشكلات و اتفاقاتي هستش كه گروه «بولچي» به عنوان كنترل چي باهاشون سر و كار دارن و همچنين تعداد خودكشي ها در مترو هم زياد شده و به دنبال پيدا كردن علت اين اتفاق هستن

«مترو» همونطور كه در ابتدا گفته ميشه ترسيمي از دنيا و زندگي امروز هستش كه كارگردان به زيبايي در دنياي زيرزميني مترو با چند تا پله برقي و ايستگاه و قطار تونسته خلق كنه.فيلم فراتر از چند تا مسافر بدون بلیط و یا چند تا کنترل چی عجیب و غریب هستش که روزشون رو با جر و بحث کردن با بقیه می گذرونن و کنایه و استعاره های فراوانی تو فیلم وجود داره که هدف از اونها شاید نشون دادن زندگی خیلی از ما ها هستش و کارگردان به خوبی نشون میده زندگی تکراری چقدر می تونه کشنده،اعتياد آور و غم انگیز باشه و خيلي از سكانس ها و شخصيت ها براي نمايش همين موضوع مي باشن، مثل همون صحنه ای که یکی از کنترل چی ها چون از زندگی خسته شده یکی از مسافر ها رو می کشه و یا «بولچی» که خودشو به نوعی تو مترو زندانی کرده و ۲۴ ساعته تو اونجا هستش و از اینکه خودشو به کشتن بده هیچ ترسی نداره و فقط چند پله با خروجی مترو فاصله داره ولی قصد خارج شدن ازش رو نداره و مابقی شخصیت ها که زندگی در مترو به نوعی همشون رو بیمار کرده.بهترین سکانس فیلم صحنه پایانی بود و با پایان خوش ،حسن مطلب رو به زیبایی در سکانسی کوتاه بیان کرد و از توضیحش خودداری می کنم تا دوستانی که قصد دیدنش رو دارن براشون اسپویل نشه. قطعا" Kontroll فيلمي هستش كه ميشه ساعت ها در موردش حرف زد و با اينكه چند ساعت هست فيلم رو تموم كردم ولي بعد ها براي درك بيشتر از فيلم دوباره مي بينمش و به دوستاني كه دنبال فيلمي خاص و جالب هستن ديدنش رو توصيه مي كنم نمره من به فیلم ۸.۵

[ESajad]

من همیشه طرفدار هیو جکمن بودم وقتی اسمش تو یک فیلم باشه
دلیلی میشه برای دیدن و شروع اون فیلم مهم حضور ولورینه
از ابتدای فیلم جذب شخصیت پی تی بارنام شدم
فیلم بیشتر روی سیر و صعود این شخصیت و خانوادش و خواسته اش میگذره
و تا انتها ببینده جذب بازی هیو جکمن و سرگذشت بارنام میشه
این فیلم هم خوب بود ارزش وقت گذاشتن رو داشت
بازی ها،داستان،کارگردانی خیلی خوبی داشت طراحی شخصیت ها و دکور خیلی خوب بود
اهنگ های موزیکال خیلی قشنگی تو فیلم خوانده شده خیلی جذاب بودن
چند تا از این اهنگ ها رو خود هیو جکمن خوانده
بازی هیو جکمن،میشل ویلیامز خیلی خوب بود نشون داده فقط ولورین نیست
میتونه از پس هر شخصیت و چالشی بر بیاد
من به این فیلم هفت میدم



از اون دست فیلم هایی که دیدن یا ندیدنش فرقی نداره
فقط چند سکانس جالب و خنده دار داره
حجمتون رو الکی هدر ندید
چیزی برای از دست دادن وجود نداره جز وقت گرانبهاتون همین
کلا فیلمی که ادام دیواین توش باشه جالب نیست
من به این فیلم دو میدم



مثل فیلم بالا حرفی برای گفتن نداره تریلر خیلی داره
همه فیلم تو این تریلر خلاصه میشه
وقتی این فیلم رو دیدید متوجه می شوید که داستان این فیلم براتون اشنایی داره
فیلم های خیلی بهتر و دیدنی تر با این تم داستان دیده بودید
فقط این شخصیت اصلی زن و رنگین پوسته هیچ جذابیتی هم نداره
من به این فیلم سه میدم



فیلم جالبی بود اول فکر میکردم که شبیه فیلم هیولا صدا می زند یا چیزی شبیه به اون باشه
درست حدس زده بودم تا حدودی همین جوره داستان خیلی شبیه
تا وقتی که به اواسط فیلم رسیدم داستان رنگ بوی تازه ای پیدا میکنه
وارد دنیای شخصیت اصلی میشه با باربارا بیشتر اشنا میشیم
و مواجه شدن بچه ها با گرفتاری های و خانوادگی رو در دنیای خیالیشون نشون داده میشه
به دنیای از فکر خیال پناه می برند تا از مشکلات و واقعیت فرار کنند
برای روبرو شدن با واقعیت تلخ و گزنده امادگی ندارند جز اینکه اول در دنیای خودشون این گرفتاری رو شکست بدن
اگر با بچه ها و نوجوانان سرو کار دارید این فیلم ببیند فیلم خوبیه
من به این فیلم شش میدم

این نکته رو هم بگم که کارگردان این فیلم جایزه اسکار برای فیلم کوتاه هلیوم برده

[matiyo]

دیروز لیگ عدالت رو دیدم و باید بگم به معنای واقعی کلمه افتضاح بود.

مشاهده محتوا اسپویلر

یعنی حتی اون کمدی داخل گروه رو هم که سعی کردن از اونجرز اسکی برن رو هم نتونستن خوب اجرا کنن . انگار که گروه با کمدی مشکل داره!
با این انتخاب بازیگرا واقعا ضربه ی بزرگی به این فیلم زده شد و البته انتخاب قهرمانه هم به نظرم خوب نبود.

پیش زمینه ای که از مرد آهنی ، هالک و کاراکترهای لاکی و ثور داشتیم و حتی خود کاپیتان آمریکا تاثیر چشمگیری در همزاد پنداری و اخت گرفتن بیننده با اونجرز داشت ولی مشکل لیگ عدالت در اینجا نیست! هرکدوم از فیلم های مستقل کمپانی مارول خودشون به تنهایی خیلی بهتر از لیگ عدالت بودند و هستند.
مشکل لیگ عدالت اصرار بر صادق ماندن در حس و حال فیلم های سری بتمن هست!
همون فضای تیره و دارک ،همون مردم دوستی و اهمیت دادن های سوپر من و بتمن! و از همه بدتر اینکه بتمن خودش رو پدر زمین میدونه و با دلسوزی سعی میکنه زمین رو نجات بده .
یکی از برتری های اونجرز این بود که از همون اول گستردگی و عظمت دنیایی رو که میخواست خلق کنه و بیننده رو داخلش وارد کنه رو به خوبی نشون داد ولی لیگ عدالت نهایتاً قول یک لیگ عدالت از گردن کلفت های زمینی رو تو قسمت دومش داد!
مشکل ضایعی که لیگ عدالت داشت این بود که :
اولا دشمنی که انتخاب کرده بودن همه ی کاراکترهارو زد خوردو خمیر کرد و آخرش بزرگ تیم (سوپرمن) اومد آسفالتش کرد . یعنی عملا بقیه همه ماست بودن ،انگار که داری قسمت دوم man of steel رو نگاه میکنی!
سوپرمن علیه بتمن خیلی خیلی بهتر بود چون تو اون فیلم میدونستی انتظاراتت از فیلم چیه و نهایت یه دشمت مشترک که نیازی نبود زیاد شاخ باشه ولی تو لیگ عدالتی که یه تیم از ابر قهرمانهای افسان های داری ولی درمقابل دشمنی که انتخاب کردن همین جوری یهوی از نا کجا آبا پیدا میشه و فیلم شروع میکه به روایت داستانی که پیش زمینه ای ازش نداریم و تازه انتظار داره بیننده باهاش همراه بشه .اصلا اون مکس ها که از ترس تغذیه می کردن چی بودن از کجا اومده بودن چرا با Steppenwolf همراه شده بودن و سابقه و پیشینه ی درست و درمونی از جعبه های مادر نداد فیلم به ما!
برای لیگ عدالت خیلی زود بود و حداقل باید 4-5 سال روی کاراکترها و داستانش در دنیای سینما کار و برنامه ریزی میکرد.

از بدترین صحنه ای فیلم هم اگه بگم :
لبخند و قیافه ی ساختگی و همیشه مهربون دایانا
فیگور و ژست احمقانه ی سوپر من که تو لباسش سعی داشت عضلات سینه و شکمشو بکنه تو چشمای بیننده
کیفیت بسیار پایین لباس و ظاهر سایبورگ
لباس بی کیفیت و احمقانه ی فلش

خلاصه با ارفاق به نظرم 10/4 امتیاز مناسبی برای این فیلمه

[New_Sense]

Passengers 2016 یک عاشقانه فضایی نسخه انسانی انیمیشن وال ای اینبار به جای تاکید بر مشکلات زمین و زباله ها ، تاکید بر عاشقانه ای بین دو انسان در یک سفر فضاییست . فیلم حرف های گنده فلسفی نمیزند ، و بسیار صادقانه به دنبال کشف حقیقت عشق و دوست داشتن یک عشق زمینی در خارج از زمین است . شاید اگر فیلم به دنبال ماجراجویی و علت و دلایل ایجاد شده برای مسافرت انسانها به سیاره ای دیگر بود آنقدر فیلم جذاب نمیشد ، اما داستان برعکس نگاه قالب فیلمهای علمی تخیلی فضایی به دنبال این موضوعات نیست . قطعا سادگی داستان گویی و روان بودن داستان غافلگیرتان میکند با اینکه قابل پیش بینی میشود در مواردی اما به خودی خود لذت بخش و خلاقانه هست . شما فکر کنید میان تنهایی به مدت 10 ها سال و بودن با یک عشق ، با اینکه میدانید تا پایان سفر زنده نمیمانید اما انتخاب میکنید ، فیلم به شدت انسانی و قابل حس است ، و درخور توجه برای کسانی که در تنهایی و درونگرایی خود فرو رفته اند ، شاید عمده فیلم بر جلوه های ویژه استوار باشد اما حقیقتا این داستان انسانی است که فیلم را جذاب میکند .

[ESajad]

یک فیلم با ریتم فوق العاده سریع و دیدنی
در مدت یک ساعت و بیست دقیقه ،که اصلا خسته کننده نیست
اتفاقات زیادی رخ میده که نسبت به زمان کم فیلم خیلی جالب بود
ارزش یکبار دیدن رو داره



سری فیلم های دونده هزار تو با این این فیلم تموم میشه
پایان خوبی برای این سری بود ولی زمان خیلی زیاد و ریتم کند این فیلم
هیجان و جذابیت فیلم رو به راحتی از بین می بره و خسته کننده می کنه
جلوه های ویژه فیلم خوبه ولی خیلی بزرگ و هیجان انگیز نیستند
داستان فیلم هم زیاد گیر و هیجان غیر قابل حدسی نداره که باعث جذابیت و هیجان برای ببینده بشه
داستان این سری رو دوست داشتم برام جالب بود خوشم اومد بود
من به این فیلم شش میدم



چند سال پیش وقتی فیلم عنصر پنجم رو دیدم خیلی لذت بخش و دیدنی بود
زمان خودش خیلی حرف برای گفتن داشت ولی وقتی این فیلم تازه دیدم
این حس خوبی و دیدنی گذشته رو نداشت نمیدونم شاید جلوه های ویژه الان پر زرق برق ترند
بازی بروس ویلیس و میلا یوویچ دیدنی بود مخصوصا شخصیت لیلو خیلی جالب بود
یک وقتی لوک بسون یکی از با استعدادترین کارگردان های دنیا بود ولی الان فیلم هاش جذاب و داستان گو نیستند
البته لوسی فیلم خوبی بود و نشونی از گذشته لوک بسون رو داشت
موزیک متن اریک سرا خیلی خوب و شنیدنی بود



من این فیلم رو فقط به خاطر پیتر ویر و کارنامه دیدنیش دیدم
کارگردان این فیلم اقای پیتر ویر فیلم های بزرگ و ماندگاری مثل نمایش ترومن،انجمن شاعران مرده،راه بازگشت و ارباب و فرمانده رو ساخته
از دیدن این فیلم پشیمون نخواهید شد جالبه
من به این فیلم شش میدم



این فیلم رو فقط برای خندیدن و لذت بردن دیدم
سینما خیلی وقته کمدینی مثل مستر بین رو به خودش ندیده این جور که داره میگذره
مستربین رو هم باید کنار باستر کیتون و باقی تو سری فیلم های کلاسیک جا داد
الان روان اتیکسون بازیگر سری بین داره سریال جنایی مگره Maigret رو بازی میکنه
باید خودمون رو با بازی بی مزه و یکبار مصرف کمدین های جدید سر کنیم
من به این فیلم هفت میدم

[Dream Theater]

Terms of Endearment

چندتا فیلم هست که هم باهاش بتونی بخندی و هم گریه کنی ? ...خب این فیلم لعنتی یکی از همون هاست ، فیلمی که درست مثل زندگی واقعی مخلوطی از لحضات درام زندگی همراه با اون خوشی های بینشه ...

داستانی در مورد رابطه میان مادر و دختر و رابطه این دو با مرد های زندگیشون ، آئورورا یه زن بیوه تقریبا غیر عادی هست که به نظر میرسه بی احساس و سرد هست و توی روابط عاطفی و ارتباط بر قرار کردن با دیگران مشکل داره حتی با دختر خودش اِما ، و رابطه ایی سردی بین این مادر و دختر وجود داره .. اِما تموم زندگیش رو با فقدان محبت مادری توی زندگیش بزرگ شده ولی شخصیت اون هیچ شباهتی به مادرش نداره ، اِما میخواد احساسات بقیه رو درک کنه و بقیه احساسات اون رو ،زیبایی های دنیا رو حس میکنه و احساسات عمیقی به زندگی داره دقیقا بر عکس مادرش ... بعد مدتی اِما با مردی اشنا میشه و از مادرش جدا میشه و ازدواج میکنه و این جدایی بین مادر و دختر و سختی های زندگی که این دو زن بعد از اون توی زندگیشون تجربه میکنن اهسته اهسته اِما و مادرش رو بهم نزدیک میکنه ...تا جایی که دیگه اِما حس میکنه اون مادر سرد و بی احساس واقعا دوستش داره...ولی لعنتی دیگه دیره ...دقیقا وقتی همه چی داره خوب پیش میره این زندگی لعنتی دوباره تلخی خودش رو به اِما ی دوست داشتنی نشون میده ....


مخلوطی از تلخ و شیرین دقیقا مثل خود واقیعت زندگی ...نمیدونیم پایان چیه، سرنوشت چه سختی ها و ناملایماتی رو برای ما در اینده کنار گذاشته ولی میتونیم در این فرصت هایی که زندگی بهمون میده بازم لبخند بزنیم درست مثل اِما ... 9 از 10
Come To Laugh, Come To Cry, Come To Care, Come To Terms

[Days of Heaven]

Dunkirk فقط خود نولان می‌تونست رمز قدرت خودش رو دریاب ـه و به زبان منحصر به فردش از پس خودش بربیاد! دانکرک رو میشه آلترناتیو اینسپشن دونست، اگر اینسپشن درباره تفاوت رویا و بیداری و عقربه ساعتهاست، اینجا عقربه نیست که زمان رو تعیین کنه. این ماهیت متغیر زمان برای شکل برخورد ما با موقعیت هاست! نولان از تجربه برگشت زمان تو ممنتو سالهاست که گذر کرده و زمان خود فیلم و زمانی که در دل درام فیلم میگذره رو بهتر از هر کس دیگه ای میشناسه فیلم هوشمندانه سه روایت رو در یک نقطه زمانی شروع میکنه، صبح. اما برای هر کدوم از این سه روایت جریان زمان مساوی نیست. جایی اوایل فیلم کاپیتان به ملوان میگه "من فکر میکردم مَد هر سه ساعت شکل میگیره و تو میگی هر شش ساعت!" و بعد ملوان رو بهش میکنه و جواب میده: "این خوبه که تو در نیروی زمینی هستی و من تو نیروی دریایی" ما نصف روز با یک کشتی تفریحی هستیم. دور روز با با افرادی که در ساحل درگیرند. چیزی حدود یک ساعت هم با خلبانی که در آسمان میجنگه. سه روایت انسانی در سه جغرافیای مکانی مختلف، برزخی در ساحل، دریا و آسمان. این سه موقعیت با ترفند شکست زمان به همدیگه متصل میشن و طوری برش زده میشن که این سه رویداد رو کاملا مرتبط بهم و به طور موازی و در یک بازه زمانی تصور میکنیم. این تفاوت گذر زمان در یک واقعه به صورت یکسان و درک تفاوت اوقات برای هر انسان در شرایط متفاوت و مختلف رو نشون میده... اینجا به تجربه‌ی بی واسطه و مستقیم یک "گردابه"ی سینمایی هدایت‌ میشیم. به کمک ریتم، حرکت، تداوم، چرخش، آمیختگی زمانی در فرم؛ دینامیک تصویرها و داستانی که به قول هیچکاک دقیقا با اندازه حجم مثانه ما تنظیم شده. هنر نولان اینه که با اتکا به فرم ساختگی‌ش و پیچیدگی دایره زمانی دراماتیک اثر، مخاطب رو در شرایط مشابه سربازهایی قرار میده که نمیدونن چه سرنوشتی در انتظارشونه و دائما مرگ رو جلوی چشمانشون می‌بینن. و داستان همینه! دانکرک بیش از اون که درباره شکوه و افتخار و حتی جنگ باشه، درباره بقاست! خلق "هیجان زیستن"، فرار از مرگ و اهمیت زندگی. تنها به نظاره یک واقعه نشستیم و آدم ها هر چه که هستن اینجا فقط بقا اهمیت داره و نه هیچ یک از داستان های دیگه. برای همینه که فیلم کم دیالوگه، ناپختگی شخصیت‌ها به شکل عجیبی قابل درک و لمسه، شخصیت پردازی و روایت دراماتیک و داستان کلاسیکی وجود نداره مدیوم سینما این فرصت رو برای نولان فراهم می‌کنه که به کمک پیچیدگی و آمیختگی زمانی در فرم موفق به بازی با فضا - زمان و تاریخ بشه. از حقیقت و مجموعه ی این حقارت ها افسانه سرایی کنه و شکست رو پیروزی جلوه بده. ولی در نهایت مگه میشه منکر این شد که پیروزی یعنی رهایی و رهایی یعنی پیروزی؟ پ.ن: تماشای این ویدیو کوتاه خالی از لطف نیست ساختار زمانی غیر معمول فیلم دانکرک