آخرین فیلمی که دیدم | قوانین در پست اول

[Moh3eN]

دوستانی که خوره ی فیلم هستن میتونن توی این تاپیک آخرین فیلم ـی که دیدن رو معرفی کنن .
چیزی که مهم هست توی این تاپیک نظر شما در مورد اون فیلم هست، نه نقد یا معرفی کپی شده از جای دیگه و فلان منتقد.
شاید یه فیلم از نظر اکثریت خوب یا بد باشه ولی شما نظر متفاوتی نسبت به اون فیلم داشته باشید . ما توی این تاپیک قراره تظر و برداشت شخصی "شما" از فیلم رو بدونیم . اگر در کنار مطلب خودتون و جهتِ کامل تر شدن پستتون هم از نقدِ سایت های معتبر دیگه استفاده کنین مشکلی نداره .

برای هر چه کامل تر شدن و بهبود روند تاپیک یه سری قوانین و نکته هایی لحاظ شده که باید زحمت بکشید و در پست های معرفی خودتون لحاظ کنید .

• اسم لاتینِ فیلمِ موردنظر رو حتما ذکر کنید و صرفا به گذاشتن عکس اکتفا نکنید که بعدا از طریق "جستجو" بشه راحت تر بهش دسترسی پیدا کرد .
  
  
• گذاشتن عکس یا پوستر از فیلم (ترجیحا پوستر فیلم) علاوه بر زیبایی پستِ شما، به معرفی بهتر فیلم به کاربرا هم کمک میکنه . فقط هنگام گذاشتن عکس به دو نکته توجه کنید:
  
• اول اینکه از عکس های با سایز و حجم معقول استفاده کنید. و بعد اینکه عکس مربوطه رو در گالری عکس اختصاصی سایت آپلود کنید که در آینده با مشکلاتی از قبیل پاک شدن عکس ها روبرو نشیم. در صورتی که سایز تصویرتون بزرگ بود حتما تصویر بندانگشتی مخصوص انجمن رو استفاده کنید (Thumbnail for Forum)
  
  
• حتما لینک مربوط به صفحه ی IMDB اون فیلم رو هم در پستتون قرار بدید .
  
  
• حتما توضیحی درباره ی فیلم و داستانش بدید (استفاده از خلاصه داستان های موجود در نت خلاف مقرراتِ تاپیک هست).
  
  
• نظر شخصی خودتون رو درباره ی فیلم بنویسید، نه نظر بقیه ی افراد یا منتقدها رو .
  
  
• طبیعتا متن های نیم خطی با این محتوا که خوب بود/خوشم اومد/ حتما ببینید یا.... اسپم محسوب شده و پست بایگانی خواهد شد .
  
• اگر توی متنتون بخش مهمی از فیلم و یا پایان اون رو بیان میکنید حتما و حتما از تگ اسپویلر() استفاده کنید .
  
• و در آخر اینکه نمره و امتیاز خودتون به فیلم (از ۱۰ امتیاز) رو اعلام کنید.
  
  
• لطفا از درخواست و قرار دادن لینک دانلود در تاپیک خود داری نمایید.

امیدوارم با مشارکت همه ی کاربرا و رعایت نکات بالا شاهدِ تاپیک کامل و منظم و پر رونقی باشیم که بتونه به کاربرای عزیز برای انتخاب فیلم موردنظرشون کمک کنه .




با تشکر .
تیم مدیریت انجمن/ سینما

[Pooria_H]

Gravity
نمره: 5/10

فیلم حرف زیادی برای گفتن نداره. فیلم نامه معمولی داره و تنها عامل جذب بیننده تصاویر زیبا هست.
بطور خلاصه بخوام بگم داستان زن مهندسی هست که دخترش رو از دست داده و از تنها چیزی که در فضا لذت میبره سکوت و آرامشش هست. تو فضا هم اعصاب درست نداره! اتفاقی که در فضا براش میفته مثل یک شلیک اونو یکدفعه به زندگی امیدوار میکنه.
تنها برداشت من این بود که این زن ته قلبش دنبال چیزی برای امیدوار شدن به زندگی بود (خلق شخصیت مجازی همکارش و حرف زدن با اون که بهش کمک میکنه٬ که در واقع خودش هست.) این میتونه تنها ویژگی چالش برانگیز فیلم و عامل دراما بودنش باشه.

[Irag]

Nebraska 2013 »» وودي الكلي و مكانيك جوان خوش‌دست سابق و پيرمرد فراموش‌كار و لجباز فعلي تمام هم و غمش رسيدن به "لينكولن" و گرفتن اون جايزه‌ي 1ميليون‌دلاري كذايي است جايزه‌ايي كه يه تبليغ بي‌نمك و بي‌ارزش براي اشتراك در يه مجله‌ي محلي بيشتر نيست ولي فعلا براي وودي از همه چيز اين دنيا باارزش‌تر به‌نظر مي‌رسه ... به قول يه منتقد خارجي "كمدي" يا "درام"؟! نبراسكا تلفيقي از هر دوتاي اين‌ها با كمترين بزرگنمايي. اون كمترين‌ هم بايد بنويسيم به حساب برادران نامي خانواده يعني "كول و بارت" دو شخصيت كه به معناي واقعي كلمه "انگل جامعه" به حساب ميان و گرنه مابقي دقيقا همون اتفاقي است كه با بازگشت يه پيرمرد ظاهرا پولدار به وطن سابقش ميفته نه كم نه زياد. چندتا "چيز" معركه وسط اين داستان ملو و آهسته ولي گزنده (براي جامعه‌ي آمريكايي) وجود داره كه موردي بهش اشاره مي‌كنم: »» اين تا به امروز بهترين و مستندترين دعواي پدري و پسري بود (البته پسر كوچك) كه توي سينما ديده بودم. با "رك"گويي بي‌وقفه‌ي وودي پدر كه اوجش شايد سكانس مي‌گساري پدر و پسر باهم بود. »» پين (كارگردان فيلم) همان بلايي رو سر "وطن و گذشته‌ي وودي" مياره كه "ريتمن" در فيلم "Young Adult" پيشاپيش تجربه كرده بود. بد نيست بعد از اين فيلم يه سري هم به فيلم "ريتمن" بزنيد. »» و مي‌رسيم به "جون اسكوئيب" در نقش "كيت" همسر وودي و مادر ديويد و دقيقا همين جا به‌خاطر بازي فوق‌العاده‌ي اين "فسيل" ماده از سر جامون بلند ميشيم و حدود نيم‌ساعت فقط دست مي‌زنيم. نمي‌دونم چه كسي مي‌خواد با اين "شاهكار" رقابت كنه "كيت" اينقدر مادر ديويد و همسر وودي بود كه اصلا فكر كردم واقعا اين‌ها باهم نسبت دارن. »» درك و توضيح خيلي از جزئيات فيلم براي من به عنوان يه تماشاگر ايراني مفيد فايده نيست. و بهتره يه آمريكايي در خصوصش توضيح بده. جالبه اين فيلم هم به مانند فيلم پر از درد و رنج "12 سال بردگي" (كه به غير از اين مورد فعلي هيچ تشابه ديگه‌ايي با هم ندارند) صاحب يك پايان دوگانه است يعني وقتي فيلم تمام ميشه دقيقا نمي‌تونم بگم اين يه پايان خوش بود يا تلخ انگار همه چيز به خود من وابسته است كه چطور دوست دارم فكر كنم كدام موقعيت رو دوست دارم انتخاب كنم. اين جور هم بدك نيست حداقل توي اين دوتا فيلم جواب داده. امتياز: 7

[Julie]

Roman Holiday

IMDB

داستان : روزی پرنسس از زندگی شاهانه خودش خسته میشه و به کوچه و بازار میزنه و یکی از بهترین تجربه های زندگیش توی همین روز اتفاق میافته.
نظر : داستان خاصی نداشت با توجه به سال ساخت فیلم هم انتظار بیشتر نمیرفت،ولی ارزش یکبار دیدن رو داشت.اگه بخوام یه سکانس خوب از فیلم انتخاب کنم همون سکانسی رو انتخاب میکنم که پرنسس تویه خیابون خوابیده.
ارزش :
4/10
پ.ن : من فقط به خاطر آدری هیپبورن دیدم.
.
.
.

American Beauty

IMDB

داستان : دخترک تنها و درون گرا با پدرش (که آدم دست و پا چلفتی ای هست) و مادرش (که آدم زور گویی هست و دوت داره همه چی در کنترلش باشه)
مشکل داره و متوجه میشه که پسر همسایه عاشق اون شده.*باور کنید برای همچین فیلمی خلاصه نوشتن خیلی سخته نمیدونمم چرا*
نظر : از اون دسته از فیلم هایی هست که دوست دارم چندین و چند بار ببینم،ساده گویی کارگردان باور نکردنیه در هیچ سکانسی لازم نیست که شما نماد یا چیز دیگه ای رو متوجه بشین ولی در همین سادگی آدم رو به فکر وا میداره.
اینکه دید کارگردان به عشق با سه داستان متفاوت به هم گره خوردن رو خیلی دوست داشتم.هر کدوم از افراد خانواده به نوعی دنبال عشقی بودن که تو خانواده خودشون هرگز پیدا نکرده بودن و هر کدوم به یک نوع پایان از عشق رسیدن.یکی رسید،دیگری مرد،آن یکی هم دیوانه شد.

فیلم در یک جمله : عشق جنونی برای تحرک زندگی
ارزش :
10/10

[lastshepherd]

(2013) Blue Is the Warmest Color

امتیاز: 7.5/10

خلاصه داستان >> /. >> جهت رعایت فضای فروم و عدم تبلیغ فضای فکری کارگردان، فعلا از توضیح در مورد فیلم معذورم. دیدن این فیلم به افراد زیر 21 سال توصیه نمی شود.

[hadi2006mi]

صاحب يك پايان دوگانه است يعني وقتي فيلم تمام ميشه دقيقا نمي‌تونم بگم اين يه پايان خوش بود يا تلخ انگار همه چيز به خود من وابسته اس

من با نظرت کاملن موافقم شاید یکی از دلایل سیاه و سفید فیلمبرداری کردن این فیلم همین تناقضی هست که در انتها نصیب تماشاچی میشود که ایا باید خوشحال شود که پیرمرد به اروزهایش که براورده کردنش برای فرزندش کاری نداشت رسید یا ناراحت شود که پدر همه جایزه رو برای فرزندانش میخواهد یا از خود گزشتگی پدر در همه این سالها که علی رغم شاد بودن درکتار همسرش بخاطر بچهاش باقی موند.الکساندر پین بعد از فیلم اولاد و این فیلم معلوم میکنه میشه روی فیلمهای دیگه ای که خواهد ساخت حساب کرد

[Irag]

»» در 1700 مايلي رشته جزاير سوماترا وسط سياره‌ي آب، قايق "ويريجينا جين" سوراخ شده حالا پيرمرد مانده و اقيانوس و طوفاني كه باسرعت هر چه تمام‌تر خودش رو به تنها موجود روي آب نزديك مي‌كنه ... يه مسكن بدون درد در رابطه با ايمان و اميد و مبارزه با كمترين جاذبه‌ي سينمايي اصلا اين فضا طوفان و آب و دريا و پيرمرد تنها و گرفتار، برعكس برادرخوانده‌ي خلاقش »» جاذبه، جذابيت نداره اين گرفتاري تقصير "موقعيت" و فيلم نيست بيشتر خود طبيعت‌ه دريا و آب و باران كه جذابيت نداره. فيلم زياد متوقف ميشه و زياد "طول" ميكشه انگار براي هر اتفاق كه هيچكدوم جذاب هم نيستن بايد از كارگردان يه "تايم‌اوت" براي استراحت درخواست كرد. در كل ميشه بخاطر اين همه تلاش براي ساخت چنين فيلمي (1 بازيگر با 5جمله) به همه‌ي تيم سازنده خسته نباشيد گفت. و اساسا این فیلم به جای اینکه فیلم خالقش یعنی جناب J.C. Chandor باشه متعلق است به بازی (زندگی و مبارزه‌)‌ی بازیگر بی‌نظیرش Robert Redford عزیز. حس نکردن بازی ردفورد بهترین اتفاق سینمایی است یعنی ردفورد همان پیرمرد تنها وسط سیاره‌ی آب‌ه که تا لحظه‌ی آخر برای زندگی می‌جنگه. امتياز: 6.5

[Pooria_H]

The Hidden Blade 2004
نمره: 6/10

فیلم روی داستان مشخصی نمیگرده که بتونم رشته‌ای و در دوخط تعریف کنم. به طور خلاصه دو موضوع داره٬ یکی علاقه‌ی یک سامورایی به دختری کارگر و دیگری موضوع خیانت یک خانواده به قبیله‌ و قضیه‌ای که پیش میاد.


فیلم در زمان قرن نوزدهم و ورود اولین سلاح‌های گرم به ژاپن اتفاق می‌افته. شما عقب موندگی مردم پایبند سنت رو در فیلم به خوبی میبینید که حالت طنر هم داره. چون زمان جنگ نیست و البته فیلم هم اکشن نیست انتظار صحنه‌های مبارزه زیادی نداشته باشید٬ فیلم دو تا صحنه‌‌ی مبارزه داره که البته صحنه‌های جذابی هستند. شما با یک فیلم ژاپنی واقع گرایانه از ژانر دراما روبرو هستید٬ حتی اگر در این فیلم‌ها یک صحنه‌ی اکشن نبینید و یا یک قطره خون هم ریخته نشه باید بگم خشونت رو خیلی بهتر از فیلم‌های غربی نظیر «بیل رو بکش» نمایش میدن! چون اینجا کلاس مردم شناسی نیست لازم نیست به تفاوت اعتقادات اشاره کنم٬ شما اگر از بچگی در محلی با اعتقادات اونجا بزرگ نشده باشید نمیتونید اون‌ها رو درک کنید. مردم ژاپن هم حداقل سنتی‌هاشون مردمی به شدت معتقد به عقایدشون هستند.

فیلم خسته کننده‌ای نیست و ارزش یکبار دیدن رو داره.

[kingmiladkh]

ابری با احتمال بارش کوفته قلقلی 2

ماهی ها محروم ترین قشر جامعه حیوانات رو تشکیل میدند، در منطق دنیایی که سبزیجات سنخگو و میوه های ناطق، حق زندگی کردن دارند و نباید تبدیل به خوراک برای انسان ها بشوند، تعذیه از یک ماهی امری بدیهی و پسندیده است و کسی برای هیچ ماهی محکوم به مرگی سوگواری نمیکنه، در دنیایی که کارکتر هاش فریاد میزنند، این موجود نباید کشته شود چون جان دارد، کشتن ماهی ها نه تنها عملی ناشایست نیست، بلکه باعث دوستی و الفت میان کارکترها میشود، یاد انیمیشن ماداگاسگار افتادم جایی که شیر قصه در تلاش برای اینکه به دوستان حیوان خودش صدمه نزند، به ماهی خواری روی آورد و به این نتیجه رسید که ماهی ها هم مزه بدی ندارند و دیگر دوستان حیوانش هم خوشحال بودند که او از گوشتخواری دست برداشته و ماهی خوار شده، من بعد از دیدن ابری با احتمال ... دلم برای این جماعت ماهی ها خیلی سوخت، اینکه ما جماعت چقدر خود خواهیم، اینکه اگر از کسی شناختی نداشته باشیم قربانی کردنش چه سادست و اینکه چون ماهی ها حرف نمیزنند، پس حقشون هم خورده میشه، حتی صحنه ها قطع کردن درختها هم خیلی تراژیک تر از خوردن ماهی هاست، قطعا این ماهی هم درگیر داستان زندگیش بوده که گرفتار موجودات دوست داشتنی قصه شده و اگر داستان رو از نگاه ماهی دنبال کنیم، دیگه اینها همون شخصیت های دوست داشتنی یه انیمیشن پر زرق و برق رنگ و وارنگ نیستند بلکه قاتلین بیرحمی هستند که با شخصیت منفی قصه که در پِـی جلوگیری از اجرا شدن اهداف پلیدش هستند، فرقی ندارند.

[lastshepherd]

(1981) Lion of the Desert

امتیاز: 8.5/10

خلاصه داستان >> بعد از حمله ایتالیا به لیبی، نیروهای خود جوش به فرماندهی عمر مختار اقدام به دفاع از خاک کشور می کنند. نگاهی به فیلم >> مدت ها پیش فیلم را به صورت دوبله دیده بودم، این دفعه فرصتی شد تا فیلم را با کیفیت بالا و به صورت اورجینال ببینم. بدون هیچ شکی، شیر صحرا یکی از بهترین فیلم های ساخته شده در بحث مبارزه برای آزادی یا بقولی آزادی خواهی است. من هرچند در مورد فیلم ها بشدت سختگیرم و خیلی کم تحت تاثیر قرار می گیرم، از دیدن پایان فیلم گذشتم. فیلم داستان بزرگی دارد، داستان مردمی سست، خسته و تسلیم که سینه های آنان فقط به درد تیرباران شدن می خورد، مردمی تسلیم مرگ. اما در میان این گروه پیرمردی است که تن به ذلت و خاری نمی دهد، خود برمی خیزد و دیگران را هم به مباره می خواد. هر چند آن شکل که ما می خواهیم داستان زندگیش به پایان نمی رسد، اما او اسطوره ای می شود برای مردمی که دنبال آزادیند. صحنه هاای جنگی فیلم فوق العاده از کار درآمده، نبرد اسب و آهن، جنگ های بیابانی و جنگ های کوچه به کوچه. تمام بازی ها، فیلم نامه و تصویر در خدمت فیلم قرار دارد و بدون هیچ اغماضی با پیروزی ها و شکست ها، اسارت ها و شکنجه ها، آزادی ها و پیروزی ها بیننده را همراه می کند. بی شک عقاد به عنوان یکی از بزرگترین کارگردان مسلمان تاریخ به یادگار خواهد ماند. پ.ن: مردمی که در وقت عمل به تماشا بایستند، لیاقتشان اسارت است.

[Mikado]

.................................................. ...................... .................................................. ...................... .................................................. ...................... .................................................. ...................... .................................................. ...................... .................................................. ...................... .................................................. ...................... .................................................. ...................... آخرین فیلمی که دیده ام فیلمی است که نمیخواهم اسمش را بگویم، وقتی سعی میکنید لذت دیدن یک فیلم را با دیگری شریک شوید و یا از آن بگویید، آنرا تا سطح خواسته های خود از آن فیلم پایین می آورید، مطمئنا من در مورد فیلم هایی که هر روزه برای رفع خستگی میبینم حرف نمیزنم، در مورد تجربه هایی که برای گذران لحظه هم هست حرف نمیزنم، فیلم هایی هست، کتاب هایی هست، نوشته هایی هست که فقط آنچه باید باشد نیست، چیزی فراتر از نوع خود است، انگاری که قالب خود را بشکند و از آن بیرون بیاید و فریاد بزند که من میتوانم بیشتر از آنی باشم که تو میخواهی و تو را از فعل دیدن و شنیدن و حس کردن بیرون میکند، آنجا که لذت لحظه، آنی به نوستالژی در حال گذر تبدیل میشود، یعنی که آفریننده اثر از خود ردی گذاشته بر لحظه ای خاص و آنرا ماندگار کرده باشد، آنجاست که دیگر نمیخواهی با توضیح تمامی جزئیات آنچه بر تو گذشته و یا توصیف لحظه های اثر، آنرا تا سطح درک خود پایین بیاوری، بعضی فیلم ها اینگونه است. "آخرین فیلمی که دیدم" هم اینگونه بود.