آخرین فیلمی که دیدم | قوانین در پست اول

[Moh3eN]

دوستانی که خوره ی فیلم هستن میتونن توی این تاپیک آخرین فیلم ـی که دیدن رو معرفی کنن .
چیزی که مهم هست توی این تاپیک نظر شما در مورد اون فیلم هست، نه نقد یا معرفی کپی شده از جای دیگه و فلان منتقد.
شاید یه فیلم از نظر اکثریت خوب یا بد باشه ولی شما نظر متفاوتی نسبت به اون فیلم داشته باشید . ما توی این تاپیک قراره تظر و برداشت شخصی "شما" از فیلم رو بدونیم . اگر در کنار مطلب خودتون و جهتِ کامل تر شدن پستتون هم از نقدِ سایت های معتبر دیگه استفاده کنین مشکلی نداره .

برای هر چه کامل تر شدن و بهبود روند تاپیک یه سری قوانین و نکته هایی لحاظ شده که باید زحمت بکشید و در پست های معرفی خودتون لحاظ کنید .

• اسم لاتینِ فیلمِ موردنظر رو حتما ذکر کنید و صرفا به گذاشتن عکس اکتفا نکنید که بعدا از طریق "جستجو" بشه راحت تر بهش دسترسی پیدا کرد .
  
  
• گذاشتن عکس یا پوستر از فیلم (ترجیحا پوستر فیلم) علاوه بر زیبایی پستِ شما، به معرفی بهتر فیلم به کاربرا هم کمک میکنه . فقط هنگام گذاشتن عکس به دو نکته توجه کنید:
  
• اول اینکه از عکس های با سایز و حجم معقول استفاده کنید. و بعد اینکه عکس مربوطه رو در گالری عکس اختصاصی سایت آپلود کنید که در آینده با مشکلاتی از قبیل پاک شدن عکس ها روبرو نشیم. در صورتی که سایز تصویرتون بزرگ بود حتما تصویر بندانگشتی مخصوص انجمن رو استفاده کنید (Thumbnail for Forum)
  
  
• حتما لینک مربوط به صفحه ی IMDB اون فیلم رو هم در پستتون قرار بدید .
  
  
• حتما توضیحی درباره ی فیلم و داستانش بدید (استفاده از خلاصه داستان های موجود در نت خلاف مقرراتِ تاپیک هست).
  
  
• نظر شخصی خودتون رو درباره ی فیلم بنویسید، نه نظر بقیه ی افراد یا منتقدها رو .
  
  
• طبیعتا متن های نیم خطی با این محتوا که خوب بود/خوشم اومد/ حتما ببینید یا.... اسپم محسوب شده و پست بایگانی خواهد شد .
  
• اگر توی متنتون بخش مهمی از فیلم و یا پایان اون رو بیان میکنید حتما و حتما از تگ اسپویلر() استفاده کنید .
  
• و در آخر اینکه نمره و امتیاز خودتون به فیلم (از ۱۰ امتیاز) رو اعلام کنید.
  
  
• لطفا از درخواست و قرار دادن لینک دانلود در تاپیک خود داری نمایید.

امیدوارم با مشارکت همه ی کاربرا و رعایت نکات بالا شاهدِ تاپیک کامل و منظم و پر رونقی باشیم که بتونه به کاربرای عزیز برای انتخاب فیلم موردنظرشون کمک کنه .




با تشکر .
تیم مدیریت انجمن/ سینما

[il Conformista]

Confessions

از ژاپن خوشم میاد ! از سینماش ! از انیمه هاش ! و بخصوص از ادبیاتش !

داستان فیلم درباره ی معلمیه که بچشو کشتن و ...
فیلم خوبی بود از وقتی که گذاشتم راضیم ، فقط برخی ایرادات به فیلم وارده مثل اینکه برای یک کلاس 20-30 نفره یه کمی تعداد مبتلایان به Conduct Disorder و Narcissistic Personality Disorder زیاد بود !
شخصیت شویا که جفتشو داشت ! نائوکی و میزوکی هم شاید بشه همینو گفت !
فیلم ازون صحنه هایی که توی تی وی ورلد به نام " صحنه های ایرجی " شناخته میشه زیاد داشت !
شاید کسی فیلمو ببینه فکر کنه چندان واقعی نیست که یک فردی پیدا بشه که حاضر باشه این همه اعمال خشونت بار رو انجام بده فقط برای جلب توجه مادرش ، ولی حقیقتا که توجه بزرگترین پاداش برای رفتار آدم هاست ! به خصوص برای خودشیفته ها ! شخصیت شویا به خوبی نشون دهنده ی اختلال شخصیت خودشیفتس و همه ی اعمالشو باید از این زاویه نگاه کرد ! مادر نائوکی نماینده ی همه ی مادراییه که فکر می کنن بهترین بچه ی دنیا رو دارن ، از همونایی که اگه بچش صفر بگیره میگه بچم خنگ نیس ، درس نمی خونه ، تقصیر معلمه و ... مسلما ازین جور آدما دیدین ، می دونید چقدر روی اعصابن ! شخصیت معلم هم آدمو یاد این مطلب میندازه که چرا اسم فیلمو " همدردی با مادر انتقامجو " نشد !

نمره : 8
از اون دوستی هم که توی چالش تماشای فیلم مارو به دیدن این فیلم دعوت کرد ، متشکرم !

[hamed224]

Danny.Collins.

احتمال خیلی زیاد اگر این فیلم رو کسی غیر از الپاچینو بازی میکرد من

هیچوقت اقدام به دانلود و دیدنش نمیکردم، تنها دلیل دیدن فیلم حضور

این هنرپیشه محبوب بود، چون با خوندن خلاصه فیلم، شما رغبت به دیدن

فیلم نمیکنید ،در این فیلم غیر از الپاچینو بازیگرای خوب دیگه ایی هم بازی

میکنن که فیلمو بیشتر دلچشب میکنه ، چون خوب بازی میکنن،

واقعا یه بازیگر خوب میتونه کیفیت فیلمو تغییر بده ، گویا الپاچینو قراره دوباره

به اوج برگرده.در مورد خود فیلم هم باید بگم موضوع خیلی ساده و یک خطیه

چیز قابل تعریف کردن نداره ، سعی کردن به این فیلم کمی فضای شاد بدن

چون شخصیت دنی شوخ طبعه و با فضای فیلم همخونی پیدا کرده ، تنها

چیزی که مطمئن هستم اینه که شما از دیدن فیلم خسته نمیشید ، و محو

بازی خارق العاده الپاچینو میشید.

7/10






Taken 3

فیلم سرگرم کننده خوبی بود ، خالی بندی فیلم زیادتر از سری قبل بود ،همین یه نمه

تو ذوق میزد ، اضافه شدن Forest Whitaker به عنوان پلیس با هوش خیلی فیلم بهتر

کرده بود فقط تو فیلم خیلی خوب از این شخصیت استفاده نکردن .......

اخه اینا میدونستن میلز قاتل نیست ، هی دربه در دنبال میلز میگشتن اصلا با عقل جور در نمیومد.

خلاصه بر وقت پر کردن فیلم خوبیه.

6/10

[Marlon Brando]

ریو براوو یک شاهکار وسترن از هاکس بزرگ,که میخواسته جوابیه ایی باشه برای ماجراهای نیمروز,زینه مان.چرا به این خاطر که زینه مان در فیلمش کلانتر شهر رو یک فرد از کار افتاده و بدبخت معرفی کرده بوده,ولی هاکس در پاسخ و یا نقدی به اون فیلم کلانتری رو بوجود اورد که مغرور,پرقدرت و کمی هم بی احساس باشه.کلانتری که یک تنه مقابل دشمن ها وایسه.....اول میخوام در مورد بازی بازیگران یک چیزی بگم,شاهکاره,شاهکار.کم فیلمی رو دیدم که بازی بازیگرانش اینقدر فوقالعاده و تکمیل کننده یکدیگه باشه...وقتی که جان وین می اد,ادم میخواد سرش رو بزنه به دیوار.دین مارتین هم بینظیره...یه پیرمردی تو فیلم هست با بازی والتر برنان(استامپی),فوق العادست این مرد,رفتم ویکیپدیاش رو چک کردم,دیدم سه تا اسکار گرفته.(فقط جک نیکلسون و دی لوییس این افتخار رو دارند).ریک نلسون هم خوب بازی میکنه هر چند یه خرده جوون و خام هست تو بازیگری.(ریک نلسون و دین مارتین هر دو از بهترین خواننده های دهه ی 50 و 60 هستند,یه چیزی مثل الویس پریسلی)...از بازی فوق العاده بازیگرها که بگذریم برسیم و به اصل مطلب,یعنی داستان که زیاد پیچیدگی خاصی نداره:بر اثر درگیری و کشته شدن یک بیگناه ,کلانتر با بازی وین,قاتل رو که جو بوردت نام داره,دستگیر میکنه,جو برادر ناتان بوردت هستش,ناتان جزو افراد پرنفوذ و ثروتمند منطقه است,کلانتر و استامپی دوست و همکار پیرش که پاش هم میلنگه باید شش روز مقابل افرادی که ناتان اجیر میکنه تا برادرش رو ازاد کنند مقابله کنه تا مارشال ایالت بیاد و جو را باخودش ببره.....سه دقیقه ایی ابتدایی فیلم هیچ دیالوگی گفته نمیشه,انگار که ما با یک فیلم صامت روبرو هستیم,همون ابتدا ما فردی با نام دود با بازی دین مارتین رو با وضعی خراب میبینیم که گدایی جرعه ایی الکل رو میکنه,دود که در گذشته برای خودش صاحب بزرگی بوده و پیش کلانتر کار میکرده بعد از اینکه توسط دختری که عاشقش بوده کنار گذاشته میشه,عقلش رو از دست میده و به کوه پناه میاره,دائم الخمر میشه و چند مدتی رو نزد سرخپوستها زندگی میکنه.....دود بعد از دو سال به شهر برمیگرده و خیلی زود بعد از اون درگیری, برای کمک به کلانتر میپیونده.(البته درگیری هم بین دود و جو بود,پس خود به خود اگه یه خورده غیرت هم ازش مونده بود,باید میومد)...هاوارد هاکس کارگردان فیلم هیچ پیچیدگی رو وارد داستانش نمیکنه و اثری رو میسازه که علاوه بر اینکه سرگرم کننده هستش,هنری هم به چشم میاد,از شیوه ی خاصی تو فیلمبرداریش استفاده نمیکنه و همه چیز رو به روابط و اتفاقات که برای شخصیت ها پیش میاد میسپاره....کلانتری سرسخت,قوی هیکل و بزن بهادر که علاوه بر اینکه باید حواسش به زندانیش باشه,درخلال فیلم باید به دختر زیبایی با بازی انجی دیکینسون که عاشقق هم هست,نگاهی داشته باشه و مثل دود که اون قضیه براش پیش اومد,از دستش نده.....در کنار کلانتر دود هست که در گذشته خودش غرق شده,دیگه قدرت سابق رو نداره و هاکس شخصیتش رو به گونه ایی شکل میده که مارو تو دو راهی قرار بده که ایا اون به راه راست کشیده میشه یا نه.....در کنار اینها پیرمرد بامزه ایی با نام استامپی (والتر برنان) وجود داره که با شوخیهاش یخ فیلم رو اب میکنه....تمام این شخصیت ها در کنار ریک نلسون و انجی دیکینسون روابطشون به خوبی شکل میگیره و با هم میپیونده و همین خوب شکل گرفتن شخصیت ها بیننده رو تو اون دو ساعت میخکوب میکنه.....یه چیز هم که توجه ام رو جلب کرد جنبه مذهبی فیلم بود,مثلا دود,نوشیدن الکل رو کنار گذاشت و راه سعادتش رو در ترک الکل دید.یا صحنه ایی در اخر فیلم بود که انجی دیکینسون لباس تنگی رو میپوشه و میخواد به بیرون بره,ولی کلانتر(جان وین) بهش این اجازه رو نمیده و بهش میگه: علاقه ایی نداره که دیگران بدن اون رو ببینند....تمام اینها به دستور ویل هیز که اون زمان استودیو های سینمایی زیر دستش بود,شکل گرفت,به نوعی اولین سانسور چی سینما در کنار سناتور مک کارتی,هیز بوده....اینها بودند که در ان دوران جلوی صحنه های جنسی بیش از حد رو گرفتند و اجازه ندادند که سینما به اون سمت کشیده بشه,اتفاقا اثار خوبی هم در زمانشون ساخته شد.(البته مک کارتی یک سری مشکلات دیگه مثل اتهام زدن بسیاری از بازیگران و کارگردان به کمونیست در پرونده اش داره که قابل بحث نیست).در کل ریو براوو یه وسترن بینظیره,از دستش ندید..... از فرید هم ممنونم که فیلم رو معرفی کرد,بسی لذت بردم.... این صحنه ایی که دو تا خواننده ی بزرگ تاریخ تو فیلم در کنار همدیگه اواز میخونند,دود در پایان تنها راه نجاتش از الکل رو تو اواز خوندن میبینه.

[Barney Stinson]

Foxcatcher(2014)l






خلاصه داستان : بر اساس داستان واقعی زندگی مارک شولتز، قهرمان سابق کشتی مسابقات المپیک است که روابط او با مربی اش، جان دوپوتنت و برادرش دیوید شولتز،
به سمت یک تراژدی کشیده می شود.


این فیلم رو امروز از شبکه اونیکس دیدم ، اصلا اون فیلمی نبود که انتظارش رو داشتم و یکی از ضعیفترین فیلمهای سال 2014 بود بنظرم ! و بدلیل ریتم کتدی که داشت خیلی سرد و یکنواخت بود

تنها نکته مثبت فیلم بازی خیلی خوب مارک رافلو و استیو کارل بود که بازی متفاوتی رو ارائه کرده بودن...گریم استیو کارل هم عالی بود و یجورایی قابل شناسایی نبود D:

مشاهده محتوا اسپویلر

تو این فیلم دلیل خوبی واسه تنفر زیادی که ،در اواسط داستان، مارک از دوپوتنت پیدا کرد ندیدم،چون فقط یه سیلی زدن یا توهین کردن نمیتونه دلیلی برای چنین تنفر جبران ناپذیری(!!) باشه

هرچند بعضی ها میگن جان به مارک شولتز در قسمتی از فیلم تجاوز میکنه و گویا این صحنه بخاطر اعتراض مارک شولتز کشتی گیر از فیلم حذف شده !!

و اینکه چرا دیوید شولتزی که اول فیلم در برابر اومدن به فاکس کچر مقاومت میکرد یه دفه نظرش عوض شد و به اونجا اومد

همینطور به انگیزه جان دوپوتنت برای کشتن دیو به درستی پرداخته نشده بود بطوریکه این قتل در پایان فیلم بی دلیل جلوه می کرد. نزدیک ترین علت واسه این اتفاق شیزوفرنی بودن دوپونت هست !

My Rate: 5/10

[Days of Heaven]

به همین سادگی
رضا میرکریمی

زنی خانه دار و افسرده بنام طاهره (هنگامه قاضیانی) با وجود همسر مهندس و دو فرزندش بشدت تنهاست و دلخوشی هایش را فقط در خاطرات گذشته می جوید، تمام بار مسئولیت و مشکلات زندگی مشترک بر شانه های نحیف اوست، او تصمیم گرفته است که همراه برادرش برای مدتی نزد خانواده ی عشایرش برود، اما...

‫میرکریمی با جزییاتی بی نهایت ساده و بطور کاملن غیرمستقیم (حتی یک جمله در مورد مشکل و مسئله ی طاهره از زبان خودش و در طول فیلم نمی شنویم) تنها با ری اکشن ها، مکث ها، سکوت، حس و نگاه به زیبایی و باظرافت برش و قطعه ای از زندگی زنی که ممکن است شبیه به هر یک از زنانی باشد که می شناسیم و اطرافمان زندگی می کنند، در پیش چشمانمان نمایش می دهد و اینکار را با یک ضد قصه انجام می دهد، ضد قصه ای بنام "به همین سادگی"
طاهره و درون او دچار بحران شدیدی ست، او در آپارتمان کوچکش و در دنیایی که حتی کوچکتر از آپارتمانش است در روزمرگی و دوگانگی دست و پا می زند و تلاش او برای دست یافتن به تکیه گاه و دست آویز ناموفق است او حتی برای فرار از چنگ دوگانگی درونی اش دست به دامان استخاره می شود و جالب اینجاست که حتی استخاره هم مشکل گشای او نیست!... تماشاگر همراه او تا پایان فیلم در این تعلیق و دوگانگی سهیم می شود... تضاد رفتن یا ماندن!
روزها و زندگی هر یک از ما هرقدر پیچیده و دشوار بنظر برسند از کنار هم قرار گرفتن اتفاقاتی بسیار ساده و روزمره بوجود می آیند و میرکریمی این روزمرگی را بسیار ساده و زیبا روی پرده برای مخاطب نمایش می دهد و در پایان مخاطب با خواست ها و آرزوهای شخصیت زن روایت او به همذات پنداری عمیقی می رسد... جمع آوری لباس های کثیف از گوشه و کنار خانه ، بو کردن آنها، گریستن طاهره و در همان حال به فکر صاف کردن پودری که در جایگاه پودر ماشین لباسشویی ست بودن، نکات بسیار ریز و ظریفی در زندگی زنان است که باید چشمانی باز داشت و دید و به تصویر کشید.

[anzalichi]

این یکی رو امروز دیدمش و نسبت به دیروزیه خیلی خیلی بهتر بود. فیلمهای امین حیایی تو دوسه سال اخیر یه چیزی ان که باید اوایل دهه 80 پخش میشدن و خنده هاش رو اون موقع میکردیم ولی خب واسه وقت گذروندن قبل افطار تفریح سالم تر ازین تو سینمای مریض شهر پیدا نمیشد. اثر چه خوب چه بد یه عنوان قابل قبول بود و نکات اخلاقیه خوبی رو بازتاب میداد. انتخاب بازیگراش خیلی خوب و به جا بود ولی (همین ولی ها کارو خراب میکنن ) سحر قریشی و شقایق دهقان بود و نبودشون تو فیلم هیچگونه تاثیری نداشت. بااین که داستان فیلم تقابل بین "تو زرنگی من از تو زرنگ ترم" بودواین وسط واقعاً نویسنده گل کاشت ولی تنوع لوکیشن ؛ تنوع گریم و مختلف بودن بازیهایی که کارگردان از تیم بازیگری میگرفت واقعاً جای تقدیر داشت. فیلم یک اثر سره پا و شاداب بود که حوصله ی قشر کودک رو سر میبره ، قشر نوجوون رو تحریک میکنه و قشر جوان جامعه با دیدنش یه تجربه ی خوشایند رو به ویترین افتخاراتشون اضافه میکنن و قشر بزرگسال و پیر جامعه با دیدنش به خواب میرن حداقل هارو رعایت کرده بود ولی خالی از ایراد نبود و همین بس که موسیقی متن اثر یک کار بسیار ضعیف بود و اون لحظاتی که باید انرژی مضاعف به بیننده میداد کاملاً درجهت عکس عمل میکرد و ضد حال میزد. امین حیایی هنوزم امین حیاییه..ینی چه خوب بازی کنه چه بد یه چیز تو مایه های جیک جیلنهال خارجی ها میدونیمش و ازش خوشمون میاد (حتی اگه تو Nightcrawler) بازی کنه ولی این وسط بازیه محسور کننده ی الناز شاکر دوست بود که واقعاً به دلمون نشست ولی ته ته ته همه ی سکانسهای طولانی که تو دوروز گذشته دیدم تریلر دوسه دقیقه ایه فیلم "همه چیز برای فروش" برق از سر منو و دائیم پروند و حتماً تو همین ماه میرم به عیادتش..!! یه دیالوگه خیلی خوب هم داشت تو این فیلم : شقایق دهقان : بابام زد تو گوشه مامانم من معتاد شدم. الناز شاکردوست : میزد تو گوشه تو چی میشدی؟؟ نمره : 6 از 10

کم کم داشت بارقه های امید نسبت به سینمای ایران تو دلم جرقه میزد که این فیلم همشون رو ازبین برد. محسن تنابنده باید درحد بازیگر بمونه و هرگز نباید دست به کارگردانی ببره که این مدل جلوی منه بیننده شرمنده و ضایع نشه. عملاً فیلم هیچی نداشت. ماهم مثل پوستر فیلم دست به سینه نشسته بودیم و به دنبال لحظه ای خنده دار برای خوش بودن بودیم ولی تو فیلم 2 ساعته سرجمع 5 دقیقه خنده روی لبمون اومد. از عطاران بعد از دیدن نهنگ عنبر انتظار بیشتری در انتخاب فیلمنامه جهت بازی کردن داشتم ولی آخه این؟؟ کام آن فیلم خیلی سعی میکنه شمارو بخندونه ولی انقدر تکنیک های خنده دار بودن توش مزخرف کار شده که تقریباً تو هیچ سنی هیچ بیننده ای پیدا نمیشه که بتونه بیشتر از 5 دقیقه اتفاق خنده دار توش پیدا کنه. نه داستان خوبی داشت نه فیلمبرداریه خوبی داشت، کارگردانی کلاً تو دیوار بود. همه بد بودن تو فیلم.. جاه طلبی هم ازسوی کارگردان هم از سوی بازیگرا قشنگ به معنای واقعی کلمه مشهود بود. حداقل برای محسن تنابنده خیلی زوده که بخاد کلاه کارگردانی بزاره روی سرش..باید خیلی چیزا رو تغییر میدادن تا فیلم از یک اثر بنجول به قابل قبول و نه حتی خوب تبدیل بشه از جمله انتخاب بازیگر و یک داستان معنا دار دوست ندارم درمورد پول پرتاب شده تو سطل آشغال بیش ازین صحبت کنم.. متاسف شدم. نمره : 0 از 10

[ＳｈＩｎＯｄＡ]

خوب دیشب بعد از مدتی مدیــــد سریال دیدن رفتم سراغ فیلم دیدن
سراغ فیلم In Hell با بازی " ژان کلود وندام"

بیشتر بخاطر تم فرار از زندانی مشتاق شدم ببینم فیلم رو ...

خلاصه داستان : کایل (وندام) که یه مهندس ناظره داره برمیگرده خونه پیش همسرش ، در همون حال یه روانی میره تو خونش و بزنش تجاور میکنه و میکشتش ! کایل میره دنبالش و ...
تهش دادگاه رای به بیگناهی قاتل میده (چون پولدار بوده و رشوه داده) کایل هم عصبی میشه اسلحه نگهبان و میگیره و چندتا گوله حرومش میکنه ! محکوم به حبس ابد در زندانی مخوف در روسیه میشه که اونجا ماموراش فاسدن و ... .. . زندانیا رو میندازن جون هم قمار و .. . . . . . .

+ بی برو برگرد 95% فیلم های وندام اکشن جذابی داره !
+ مثل تمام فیلم های وندام که مبارزه توش هست اول تا سر حد مرگ کتک میخوره !!

فیلم خوب چون فرار از زندان هست من اسپویل نمیکنم داستان رو
در کل میارزه بشینید ببینید ... .. .
نکته جالبی که بود تو صحنه تجاوز ها ، قتل ها (صدای اذان میومد) در صورتی که فیلم داشت روس ها رو جنایتکار نشون میداد
همان یک تیر و چند نشون معروف !

در کل فارغ از مباحث حاشیه ای شایدم در اصل اصلی پایانش متفاوت است از بیشتر فیلم های این ژانر
نمره من : 6.5 از 10

[AmirGoody]

Outlander 2008
لینک IMDB
ژانر: اکشن | ماجراجویی | علمی تخیلی
کارگردان: Howard McCain
بازیگران: Jim Caviezel, Ron Perlman, Sophia Myles
امتیاز من: 7.5/10
خلاصه داستان:در دوران وایکینگ ها مردی از دنیایی دیگر به زمین می اید و به دنبال او اژدهایی به نام مورون نیز به زمین پا می گذارد و کینن باید این موجود را که یک دهکده را خراب کرده است و تمام افراد انجا را قتل عام کرده است از پا در اورد....
چند وقتی بود که میخواستم این فیلم رو ببینم ولی فکر میکردم فیلم جالبی نباشه.فیلم داستان زیبایی داشت جلوه های ویژه ان هم خوب بود البته میتونست به جای مورون یه اژدهای واقعی(منظورم همین اژدها هایی که در فیلم های دیگه هست)رو میگذاشت ولی درکل میتونم بگم که فیلم کاملا ارزش یک بار دیدن رو داره ،انتخاب بازیگران خوب بوده و در نقش خود را خوب بازی کردند ممکنه چند ایراد کوچیک توی فیلم داشته باشه ولی میشه از اون ها هم چشم پوشی کرد. پیشنهاد میکنم که این فیلم رو ببینید.

[Marlon Brando]

A Bronx Tale -1993



7.8/10:IMDb
4.6/5:Amazon.com
96%:Rotten Tomatoes
4/4:Roger Ebert

A Bronx Tale شاهکاری از عالیجناب دنیرو,اشتباه نگیرید,منظورم بعنوان یک بازیگر نبود,نه,منظورم بعنوان یک کارگردان بود.بله,اولین کارگردانی اقای دنیرو,شروعش با فیلم گانگستری A Bronx Tale بوده که در دهه ی 90 اغاز شد.سال 1993 میلادی,یعنی درست سه سال قبل از شاهکار GoodFellas از اسکورسیزی بزرگ.....دنیرو اغاز کارش در بازیگری یا به نوعی استارت موفقیتش با فیلم Mean Streets از اسکورسیزی بود که شروع شد.با بازی در نقش یک فرد نا متعادل و اوج بازیش هم به نظرم من در فیلم گانگستری بی نظیر اقای لئونه یعنی Once Upon a Time in America هستش.جالبه استاد دنیرو بعد از بیست سال بازی در این نوع سبک فیلم ها اومده و A Bronx Tale خودش رو ساخته تا هم به لئونه و اسکورسیزی درس پس داده و هم ادای دینی کرده باشه به این نوع فیلم ها.بدون شک اگه لئونه و اسکورسیزی میخواستند نمره ایی رو به این فیلم از دنیرو بدند,بهترین نمره رو نصیبش میکردند.فیلمی به شدت متحیر کنننده و نوستالژیک که پایانش به مراتب فیلم رو یک لول بالا میاره....اول در مورد انتخاب بازیگرها بگم اقای دنیرو با انتخاب بازیگران کمتر شناخته شده و تئاتری دست به ریسک بالایی زد. چاز پالمینتری و لیلو برانکاتو ( در نقش نوجوانی کالوگرو) رو ارود و بهشون نقش اصلی داستان رو داد و حقیقتا هم ایندو تو فیلم هیچ کم و کسری نزاشتند و بهترین بازی خودشون رو کردند....داستان فیلم در مورد مرد شریف و درستکاری با نام لورنزو(رابرت دنیرو) است که در محله ی Bronx نیویورک زندگی میکنه.او راننده ی اتوبوس هستش و علاقه داره که تنها پسر کوچیکش ادامه دهنده ی راهش باشه.(این نکته رو هم بگم برعکس کارهای دیگه اقای دنیرو,ایشون تو این فیلم نقش یه ادم شریف رو بازی میکنه نه رییس گانگسترها).لورنزو تو محله ی زندگی میکنه که در چند قدیمیش پاتوق گانگسترهای محل که یه بار کوچیک هست قرار داره.پسر کوچیکش که کالوگرو ( با بازی فرانسیس کاپرا در هفت سالگیش) نام داره,یه پسر نونهالیه که دایما چشمش به رییس گانگسترهاست .او دایم سانی (چاز پالمینتری) رو میپاد و تمام حرکاتش رو تکرار میکنه,گوشه ایی میشینه و تماما به حرکات سانی توجه میکنه,درحالیکه سانی اصلا توجهی بهش نداره.اما یک اتفاق باعث میشه تا برای اولین بار در طول عمر کالوگرو,سانی باهاش چشم تو چشم بشه که اونهم صحنه ی به قتل رسوندن یک فرد با دست سانی هست. کالوگرو تنها شاهد قضیه است و پلیس هم به نزدش میاد تا با توجه به اینکه اون تنها فردیه که ماجرا رو دیده,شهادت بده که قاتل کی میتونه,باشه.حالا تصور کنید که یک بچه 7 ساله رو بردند و چند نفر اراذل روبروش قرار دادند تا قاتل رو پیدا کنه...... تو فیلم داستان های زیادی اتفاق می افته که من از خیرش میگذرم و به شما پیشنهاد میکنم خودتون نگاه کنید,چون پر از درگیری و اتفاقات گوناگونه و تفکرات نوجوون ها و رویاهاشون و همینطور طعم چشیدن عشق در ان برهه رو نشون میده.از درگیری با گروه موتورسوارها تا درگیری خیابون به خیابون با سیاه پوست ها فراوان در فیلم دیده میشه,در کل اقای دنیرو فیلمش رو پر از پیامهای مفید و سودمند کرده و سعی کرده تا عاقبت بد گانگستر شدن و نژادپرستی رو نه به شکل اینکه بخواد بیننده اش رو نصحیت بکنه,بلکه به شکلی دل نشین به مخاطبش نشون میده.از کودکی یه پسربچه شروع میکنه و از ارزوهاش میگه تا نوجوونی ها و دغدغه هایی که تو اون دوران وجود دارند.....واقعا یه شاهکار ساخته,تمام المان های دهه ی 50 و 60 تو فیلم به نحو احسن دیده میشه,از ماشین ها تا لباس پوشیدن و .......بازیگران فرعی و گانگستر همونطور هستند که باید باشند,افراد چاق با قیافه های چپر چلاغ و حرکات دست زیاد....روند فیلم هم به این نوعه که صدای نوجوونی های کالوگرو بر روی کودکی هاش قرار داره و اون از دوران کودکیش صحبت میکنه از محلش میگه و کلا اتفاقاتی که تو کودکیش می افته را با کمک تکنیک صدا بر روی تصویر از ابتدای فیلم تا پایانش به پیش میبره ...موسیقی هم در Bronx دقیقا مثل اکثر کار های اسکورسیزی و تارانتینو انجام میشه,همون موزیک های خاص دهه ی 50 و 60 که هوش رو از سر ادم ......اما یه چیز,چرا از دوست یار غار اقای دنیرو یعنی جو پشی تو فیلم خبری نیست.نگران اونم نباشید,جو پشی هم در ادامه به کار اضافه میشه تا جمع گانگسترها جور بشه و فیلم دیگه به طور کامل تکمیل بشه.فقط حیف که آل پاچینو تو فیلم حضور نداره....خیلی دوست داشتم در مورد فیلم یه 10 صفحه ایی رو بنویسم,ولی نتونستم,حیف......شاهکار بود,شاهکاری از عالیجناب دنیرو که درسش رو به خوبی طی این چند دهه ایی که تو اینگونه نقش ها بازی میکرد,پاس کرد....دمت گرم استاد بازیگری,نشون دادی کارگردان قابلی هم هستی.....

[Marlon Brando]

Scarface - 1932

برای دومین بار بود که به پای این شاهکار سینمایی نشستم.صورت زخمی,فیلمی از کارگردانی جسور به نام هاوارد هاکس.فیلمی که اسکورسیزی انرا جزو 15 فیلم برتری میداند که بر زندگیش تاثیر گذاشته و به نوعی حال روحیش را دگرگون کرده است.این فیلم از زندگی گانگستر معروف ان دوران یعنی آل کاپون الگو برداری شده,برای مثالآل کاپون هم مثل شخصیت اصلی داستان,اولین رییسش رو میکشد و همینطور هم یکی از رقبایش را در گلخانه ایی به قتل میرساند و........فیلم به خاطر صحنه های خشونت امیز بسیاری که درش وجود داشت و به این خاطر که یک قهرمان منفی را بزرگ جلوه میداد, مورد بعضی سانسورها قرار گرفت(در واقع فیلمبرداری فیلم سال 1930 تموم شد,ولی بدلیل ندادن مجوز های لازم دو سال پخشش به تاخیر افتاد و سال 1932 پخش شد).از صورت زخمی بعنوان یکی از شاهکارهای سینما هم یاد میکنند,بطوریکه در لیست 10 فیلم برتر گانگستری تاریخ جای گرفته و قهرمانش در بین لیست 100 سال... 100 قهرمان و شرور برتر تاریخ رتبه ی 47 را بدست اورده است.برایان دی پالما چند دهه بعدتر از روی همین فیلم ورژن دیگری را ساخت,البته یک سری تغییراتی را در داستان ایجاد کرد و به نوعی فیلم را مناسب با ساختار خودش دراورد. باید بگم که اولین بار من همین نسخه ارجینال از فیلم رو دیدم و بعد از همین بود که رفتم و نسخه سال 1983 از اقای دی پالما با بازی آل پاچینو رو تماشا کردم. برعکس خیلی از دوستان برای من همین نسخه ارجینال(1932) جالب تر و زیباتر بود.پایان معقول تری داشت و همینطور زیاده روی انچنانی مثل پایان فیلم 1983 در خودش نداشت. داستان فیلم در مورد فردی به نام " تونی کامونتی " ( پل میونی) است که در همان ابتدای فیلم در صحنه ایی که ما فقط سایه اش را میبینیم رییسش را به قتل میرساند.به این خاطر که فیلم دچار مشکلاتی در سانسور نشود,اقای هاکس با زیرکی تمام از این کمبود استفاده میکند و به زیبایی اولین قتل را در فیلم از پشت پرده نشان میدهد.مردی که خونسرد میاید, فردی را صدا میزنه و بعد هم بومممم.....بعد از قتل هم بی هیچ عجله ایی سوت زنان مسیرش را میگیرد و به راهش ادامه میدهد,تمامی اینها بدون این است که ما چهره ایی را ببینیم,فقط صدا و سایه ها در اینجا حرف اول را میزنند,شروعی عالی و خیره کننده.....همان ابتدای فیلم کارگردان قهرمانش را طوری نشان میدهد که مخاطب علاقه مند به ان میشود.تونی بعد از این قتل به همراه دوست و همکارش " گینو رینالدو " ( جورج رفت)به اداره ی پلیس میروند ولی با یک ضمانت نامه ی ویژه از انجا خیلی سریع ازاد میشوند.بعد از کشته شدن " جان لوو "(همون فردی که در ابتدای فیلم توسط تونی کشته شد) به نوعی شهر بدون صاحب میشود.پس در اینجاست که گانگسترهای برای تصاحب قدرت با همدیگر درگیر میشوند....... مثلث هکت ,هاکس و میونی بعنوان فیلمنامه نویس,کارگردان و بازیگر معجونی را تحویل مخاطبش میدهد که چشم هر بیننده ایی را حتی بعد از 80 سال به خودش خیره میکند.این سه تن تکامل و فرود گانگستری تازه به دوران رسیده و خشن را نشان میدهند,گانگستری که به مانند یک ستاره ی دنباله دار میاید و خیلی زود نیز محو میشود.قهرمان داستان فقط یک شعار را در ذهنش میپروراند,دنیا متعلق به توست.او به این شعار میبالد و انرا سر لوحه ی کار خویش قرار میدهد,در حالی که نمیداند بدون پشتیبان او چیزی به غیر از یک فرد ترسو نیست,ویژگی که ما در پایان فیلم از او مشاهده میکنیم,جایی که التماس کنان از خواهرش میخواهد تا نزدش باقی بماند,جاییکه او هنوز قدرت مقابل با انبوهی از پلیس ها و مشکلات را در خود میبینید,اما با محو شدن اخرین پشتیبانش او دیگر ان فرد سابق نیست,شخصیت " تونی کامونتی " به گونه ایست که انگار با خود نیز درگیر است, شخصیتی که خودش دوست دارد با هر دختری بخوابد اما حتی اجازه پوشیدن لباسی کوتاه را به خواهرش نمیدهد,او کسیست که دنیا را میخواهد,بهترین ها را میخواهد,حتی چشم به زن رییسش دارد,اما موقعی که نوبت به خودش و خواهرش میشود,غیرتی میشود,مسلمان میشود,از کوره در میرود,باید بگویم که تمامی این جزئیات و پیچیدگی ها بدون مثلثی که قبلتر بدان اشاره کردم, قابل ارائه نبودند..... فیلم صورت زخمی علاوه بر خشن بودن,لحظات طنز در خود کم ندارد,پر از بذله گویی های شخصیست که میبایست فرد شرور داستان باشد(تونی ),اما کارگردان برای اینکه مخاطب را به شخصیتش علاقه مند کند,این حاضرجوابی ها و بذله گویی ها را در او قرار میدهد,ترکیبی از خشونت و طنز که درست است ضد هم میباشند,اما اگر درست و بجا از ان استفاده شود,تکمیل کننده هم میشوند.در کنار بازی میخکوب کننده(میخواستم لغتی بکار ببرم که تا حالا نبرده باشم) پل میونی,فردی قرار میگیرد به نام جورج رفت,یار غار پل میونی در فیلم,کسی که کلید داستان است.شخصی خونسرد,وفادار و عاشق پیشه که فدای عشقش میشود,کسی که به رییسش(تونی) تا پایان,حتی تا لحظه ی مرگش وفادار میماند.انقدر جورج رفت این فیلم را خوب بازی کرد که خیلی ها به دلیل سابقه ی گانگستر بودنش انرا بازی نمیدانستند,بلکه اغلب انرا شخصیت واقعیش میپنداشتند.(این نکته رو بگم که اقای جورج رفت در ان زمان از انجایی که با گانگسترهای واقعی در یکجا بزرگ شده بود و مراوده داشت,از دید مردم هم به چشم یک گانگستر دیده میشد,بطوریکه که کشور انگلیس ورود او را به خاکش ممنوع اعلام کرده بود)اوج فیلم را میشود در لحظات پایانیش دید ,لحظاتی تراژیک و ناراحت کننده ,لحظاتی که دیگر راهی بازگشتی برای قهرمان اصلیش نمانده است.اقای هاکس در پایان فیلمش تقدیری شوم را برای قهرمانش متصور میشود و عاقبت گانگستر شدن و این مسیر تاریک که در ابتدا زیبا جلوه میکند را برای بینندگانش به تصویر درمیاورد....در کل سه فیلم معروف و مشهور سزار کوچک, دشمنان اجتماع و صورت زخمی سه گانه هایی بودند که پایه گذار سینمای گانگستری شدند,ژانری که دیگر کمتر عظمتی در ان دیده میشود.....

7.8/10: IMDb
100%: Rotten Tomatoes