آخرین فیلمی که دیدم | قوانین در پست اول

[Moh3eN]

دوستانی که خوره ی فیلم هستن میتونن توی این تاپیک آخرین فیلم ـی که دیدن رو معرفی کنن .
چیزی که مهم هست توی این تاپیک نظر شما در مورد اون فیلم هست، نه نقد یا معرفی کپی شده از جای دیگه و فلان منتقد.
شاید یه فیلم از نظر اکثریت خوب یا بد باشه ولی شما نظر متفاوتی نسبت به اون فیلم داشته باشید . ما توی این تاپیک قراره تظر و برداشت شخصی "شما" از فیلم رو بدونیم . اگر در کنار مطلب خودتون و جهتِ کامل تر شدن پستتون هم از نقدِ سایت های معتبر دیگه استفاده کنین مشکلی نداره .

برای هر چه کامل تر شدن و بهبود روند تاپیک یه سری قوانین و نکته هایی لحاظ شده که باید زحمت بکشید و در پست های معرفی خودتون لحاظ کنید .

• اسم لاتینِ فیلمِ موردنظر رو حتما ذکر کنید و صرفا به گذاشتن عکس اکتفا نکنید که بعدا از طریق "جستجو" بشه راحت تر بهش دسترسی پیدا کرد .
  
  
• گذاشتن عکس یا پوستر از فیلم (ترجیحا پوستر فیلم) علاوه بر زیبایی پستِ شما، به معرفی بهتر فیلم به کاربرا هم کمک میکنه . فقط هنگام گذاشتن عکس به دو نکته توجه کنید:
  
• اول اینکه از عکس های با سایز و حجم معقول استفاده کنید. و بعد اینکه عکس مربوطه رو در گالری عکس اختصاصی سایت آپلود کنید که در آینده با مشکلاتی از قبیل پاک شدن عکس ها روبرو نشیم. در صورتی که سایز تصویرتون بزرگ بود حتما تصویر بندانگشتی مخصوص انجمن رو استفاده کنید (Thumbnail for Forum)
  
  
• حتما لینک مربوط به صفحه ی IMDB اون فیلم رو هم در پستتون قرار بدید .
  
  
• حتما توضیحی درباره ی فیلم و داستانش بدید (استفاده از خلاصه داستان های موجود در نت خلاف مقرراتِ تاپیک هست).
  
  
• نظر شخصی خودتون رو درباره ی فیلم بنویسید، نه نظر بقیه ی افراد یا منتقدها رو .
  
  
• طبیعتا متن های نیم خطی با این محتوا که خوب بود/خوشم اومد/ حتما ببینید یا.... اسپم محسوب شده و پست بایگانی خواهد شد .
  
• اگر توی متنتون بخش مهمی از فیلم و یا پایان اون رو بیان میکنید حتما و حتما از تگ اسپویلر() استفاده کنید .
  
• و در آخر اینکه نمره و امتیاز خودتون به فیلم (از ۱۰ امتیاز) رو اعلام کنید.
  
  
• لطفا از درخواست و قرار دادن لینک دانلود در تاپیک خود داری نمایید.

امیدوارم با مشارکت همه ی کاربرا و رعایت نکات بالا شاهدِ تاپیک کامل و منظم و پر رونقی باشیم که بتونه به کاربرای عزیز برای انتخاب فیلم موردنظرشون کمک کنه .




با تشکر .
تیم مدیریت انجمن/ سینما

[Uncle Tommy]

I, Daniel Blake-2016 من یک انسانم... محصول انگلیس I, Daniel Blake که برنده ی جایزه ی Golden palm یا نخل طلای کن برای بهترین فیلم در سال2016 شده یه طعنه ی سنگین ونقادانه ی صریح به سیستم بروکراسی اداری نامناسب و وضعیت نابسامان اقتصادی اروپا(در اینجا انگلیس) دارد.کن لوچ کارگردان 80ساله ی فیلم بعد از سالها فیلم سازی و کوله باری از تجربه و چشیدن سردی وگرمی روزگار توانسته بخوبی این مسائل ودغدغه های ذهنی را بازتاب کند.فیلم بسیار بی شیله پیله بود واصلا سعی نکرده بود که برای بیان این مطالب دست به افراط بزنه وهیچگاه بیان عقاید از حد نوعی نقد سالم فراتر نرفت و به معنازدگی در فیلم تبدیل نشد.فیلم داستان دنیل بلیک نجار 59ساله ای است که به دلیل مشکل قلبی قادر به کار کردن نیست به همین دلیل به دنبال گرفتن مستمری از دولت است اما کارگزارن دولت درخواستاو را رد کرده واورا شامل شرایط مستمری نمیدانند و اورا سالم خوانده و به او میگویند باید کار کند...حال او به دنبال استیناف است ودر این بین اشنایی او با کیتی که مادر مجردی است که به تازگی از لندن به نیوکاسل امده و بقیه ی ماجرا...متاسفانه یکسری از مخاطبان سردی فیلمهای اروپایی را معلولی بر سردی روابط افراد در فیلم میدانند و به این نتیجه میرسند که اروپاییها انسانهای سردی هستند که این فیلم به تکرار خلاف این موضوع را ثابت کرده ونشانی زیبا از احساس انسانیت مهربانی دو(یا چند) انسان بهم را میدهد،در ضمن این سردی فضا فقط برای فرو رفتن مخاطب در عمق لایه های داستان است نه چیز دیگری که کاملا هم بجاست.کمی میخوام در مورد کاراکتر کتی صحبت کنم:مادری که برای اینکه بچه هاش کم و کسری نداشته باشند عزت نفس،وقار و همه چیز خود را زیر پا گذاشت.برای اینکه غذای کافی به بچه هایش بدهد به دروغ میگفت که زودتر غذا خورده والان گرسنه نیستو خود را با یکدونه سیب سیر میکرد.لحظه ی شکستن روح او در بانک غذا زمانی که دیگر نتوانست تحمل کند وقوطی کنسرو را باز کرد تا کمی غذا بخورد بسیار متاثرانه بود و مخاطب نیز به همراه او نیز شکسته شد.صحبتها زیاد ولی از حوصله ی تاپیک خارج است.( بحثهای بیشتر تا پیدا شدن یک علاقه مند بماند). سکانس نهایی: من یک مشتری،ارباب رجوع یا یک کاربر نیستم. من طفره رو یا دزد یا گدا نیستم. من یک شماره ی تامین اجتماعی یا یک نقطه روی صحفه ی نمایش نیستم. مالیتم را داده ام تمام وکمال وبه اینکار افتخار میکنم. هیچوقت چاپلوسی کسی را نکرده ام واگر میتونستم به همسایه ام کمک میکردم. من دنبال صدقه نیستم وصدقه هم قبول نمیکنم. اسم من دنیل بلیکِ،من یک انسانم نه یک سگ. به همین خاطر حقم را میخواهم. میخواهم با من با احترام برخورد کنید. من دنیل بلیک یک شهروند هستم،نه بیشتر نه کمتر. کات(پایان). 3.5/5 پ.ن:لهجه ی دوستان نیوکاسلی چقدر خوب بود.

[Uncle Tommy]

Han Gong-ju-2013 من بیگناهم... سینمای کره جنوبی پرداختن به همچین مسائلی نه تنها شجاعت میخواهد بلکه جسارت نیز میخواهد(معمولا از همچین داستانهایی استقبال نمیشه).اینکه یکنفر به این زیبایی دست روی سوژه ای طرد شده ویا بهتره بگیم تابوی اینچنینی میگذارد ودغدغه ای پنهان را بیان میکند تا شاید فریاد خاموش شده ی قربانیان این اتفاق را بیان کندتا مردم متوهمی را از توهم یا خواب خودخواسته بیدار کند بسیار زیباست.واقعا اینگونه فیلمها هستند که بعدهای گوناگون ودگرگون کننده ی هنر هفتم را به مانشان میدهد واینگون جاهاست که واژه ی سینما از واژه ی لعنتی سرگرمی صرف کنده میشود وبه خودی خود معنا ی غالب فکری خاص را به مخاطب میدهد،چارچوبهای خاص که مخاطب یا میتواند در این چارچوب به تفکر بپردازد یا میتواند این چارچوب را شکسته وهنجار شکنی کند و به ریشه ی اینگونه اتفاقات بپردازد.معمولا وقتی همچین فیلمهایی میبینم دلم میخواد روی همچین مسائلی بیشتر صحبت کنم ولی بخاطر اینکه هرچه از داستان کمتر بدانید بهتر است ولذت تماشا را بیشتر میکند چیزی از داستان نمیگویم.Chun Woo-Hee که سینما دوستان کره امسال نقش افرینی او را در فیلم the wailing دیدن در این فیلم کاراکتر اصلی را بازی میکرد که به زیبایی توانست چهره ی معصوم ودر عین حال زخم خورده ی هان گونجو را به نمایش بگذارد و دیدن اثر را لذتبخشتر کند.نکته ای که ابتدا مرا کمی اذیت کرد ولی در انتها از ان خوشم امد خورانیدن اهسته به مخاطب بود که داستان از همان ابتدا از لایه اصلی پوست برنمیداشت وسعی کرد به ارمی انرا انجام دهد.لایه ی اصلی هرچه جلوتر رفت منسجم تر شد پس صبور باشید.این فیلم داستانی از وقایعی است که در دنیای ما اتفاق می افتد وما در مواجه با این اتفاقات گوشهای خود را کر وچشمهای خود را کور میکنیم ومزیدی برغرق شدن بیشتر قربانیان همچنین حوادثی میشود. لعنت....لعنت به این قضاوتها...لعنت به این طرز تفکرها....لعنت... 3.25/5 2013-(Young & Beautiful(Jeune & Jolie سینمای فرانسه احساس میکنم که گمشده بود.احساس میکنم که نمیدونست چرا؟احساس میکنم فقط میخواست که در حرکت باشه،نمیخواست وایسه.احساس میکنم از گم شدن خوشش می امد.من نیز از گمشدنش خوشم می امد،حس عجیبی داشت.اون لبخند کوچکش به شدت تا اعماق وجود وذهن رسوخ میکرد.اون نگاهش و حتی گریه اش...ایزابل به شدت کاریزما داشت،باید افرین گفت به کسی که که اورا واسه این نقش انتخاب کرده.چقدر کشش داشت این دختر...نه بخاطر زیباییش...بعضیها یه کشش در وجودشان دارند که عجیب انسان را دنبال خودشون میکشند.یک سری سکانسها بود که فیلم از حالت عادی خارج میشد گویی واسه چند لحظه دنیا میاستاد وفقط من مخاطب بودم و حرکات ایزابل مثل سکانس رقص در پارتی یا سکانس پایانی در اتاق هتل که به شدت با خیال ما وررفت.نمیدونم چرا ولی اون ته تها داخل اعماق ایزابل یه سری شباهتهایی بین او و ویکتوریا میدیدم.اخر داستان هم که شارلوت رمپلینگ اومد در سکانس و پلانهای نهایی با اون وقار ونگاه نافذ مرا له کرد و رفت.خیلی حس خوبی بهم داد این فیلم. از اون دست از فیلمهاست که باید دوباره دیده شود،فقط حتی شده برای چند سکانس... 3/5

[g0dsend313]

get out 2017
برو بیرون (فرار کن ،از اینجا برو )
از تهیه کننده the insidiuos the gift the visit
بنر فیلم ادمو یاد یکی از قسمت هایblack mirror میندازه


می خوام دیدتون رو نسبت فیلم های تو این سبک کمی عوض کنم و یه نکته بگم که با این دید نگاه کنید فیلم ها جذاب تر میشه
یه سری فیلم ها هستن که تقریبا تو این زمینه هستن مثل identity ،split و...
کلا فیلم هایی که سعی دارن چند شخصیت رو در یک فرد نشون بدن
در یک دید کلی این فیلم ها یه مفهوم رو دارن تعریف می کنن و اونو در طی فیلم تجزیه تحلیل و نهایتا بیننده رو ازاد میذارن که نتیجه گیری کنه
این مفهوم مهم اینه یک کلمه روح
یه سوال کلی
روح چیه
ما تا الان تو نستیم اعضای فیزیکی یک نفر رو جابه جا وپیوند بزنیم ولی چطور میشه روح رو انتقال داد ؟یا همون ایده کلی جاودانگی
تو دید کلی ادم های چند شخصیتی به عبارتی یا به تفسیری مبهم ،دارای چند روح متفاوت در یک بدن هستن
یعنی هر بدن قابلیت حمل چندین روح رو داره
و اما اختصاصا در مورد این فیلم
داستان زوجی متخصص هست ک یکیشون در روانشناسی و دیگری در جراحی حرف اول رو می زنن
تونستن این دو رو تلفیق کنن و نتیجتا روح یک نفر رو پیوند بدن

فکر در مورد این مسئله کمی ترسناکه چون یواش یواش داریم به اون مرحله از تکنولوژی می رسیم و دور از ذهن نیست که بشه روح رو هم جابه جا و پیوند داد

و اما مفهوم برو بیرون
در جایی بش میرسیم که روح فرد در جسم اسیر هست و همه چیزو می بینه ولی هیچ کنترلی نداره
و یه جورایی خودش و افرادی که قرار این اتفاق براشون بیفته رو می خوات دور کنه و بطور غیر مستقیم بگه از اینجا برو بیرون ،رها باش

[Rick Grimes]

مگه اینکه مثل من دیوونه‌وار فن جکی چان باشید تا بتونید این فیلم رو تا آخر ادامه بدین اگه بخوام فیلم رو به دو نیمه اول و دوم تقسیم کنم نیمه اول که سوپرفاجعه بود و نیمه دوم فاجعه [امتیاز 2 از 10 میدم]. این جکی چان هم بعضی وقتا چه فیلم‌هایی بازی میکنه ها !! [البته هنوز هم اسطوره من ـه] یجورایی شده بود تلفیقی از خالی بندی هندی‌ها و اکشن مبارزه‌ای چینی‌ها[صحنه های مبارزه جکی چان مثل همیشه عالی بود] جلوه های ویژه هم متوسط بود ولی خیلی بد استفاده شده بود. نمیدونم چرا بعضی جاها رو دوبله کرده بودن !؟ خیلی هم بد دوبله شده بود و یه‌جاهایی از فیلم اصلا دوبله با لب‌ها هماهنگ نبود [شاید انگلیسی بازیگرای هندی زیاد قوی نبوده و مجبور شدن بعضی سکانس ها صدای دوبله روشون بزارن] اگر فن جکی چان نیستین که اصلا سراغ این فیلم نرین که به لعنت خدا هم نمی‌ارزه، اما اگه مثل خودم شما هم دیوونه جکی چان هستین پس ببینید اما قبلش بدونین که فاجعه است

[hamed224]

"یه بچه‌ی خوش خوابی بود که هر جا ولش می‌کردن می‌خوابیده. یه بار خودش فهمید که خوابه...زور زد که داد بزنه ، نتونست."

فارق از اینکه ایا فیلم بدی بود یا نه ؟ ایا تقلید بود یا نه ؟ به نظرم بهترین فیلمی بود که یک کارگردان(حسین کندری) در اولین اثرش میتونست

بسازه ، فیلم بشدت منو درگیر خودش کرد بسیار از تعلیق در فیلم لذت بردم با اینکه تمام فیلم با یک کاراکتر سروکار داریم

ولی اونقدر خوب بازی شده یک لحظه هم خسته نشدم ،اگر از اون دست آدم هایی هستین که از فیلم های روان پریش

خوشتون میاد این فیلم رو از دست ندید. من خیلی پسندیدم.

7/10

[Nevah]

به دعوت کاربر عزیز faraz به چالش دیدن فیلمthe servant 1963
اول عذر میخوام بابت تاخیر در تماشای این فیلم
برم سر بحث فیلم

فیلمنامه داستان وشالوده خوبی که با جزویات فراوان ترکیب شده.اما در عمل نتونسته به خوبی اونو به اجرا در بیاره،داستانی یکنواخت و گه گاهی حوصله سر بر منو خسته می کرد،فیلم تا مقدار زیادی ازهمون اول قابل پیشبینی بود و پایانی بد و شاید با ارفاغ پایانی معمولی داشت،شخصیت های فیلم بدرستی برای بیننده مشخص نشده بودند مخصوصا نامزد خدمتکار،کارهای عجیبو غریب صاحب خانه هم کاملا بی معنی و بی هدف بود .وقتی شما نامزد داری چرا دنبال شخص دیگری هستی اونم زمانی که میدونی بهترین رو داری.نکته مثبت فیلم همون حال و هوای فیلم های دهه ی 60 میلادی بود و به نظر شخصی من حتی برای یکبار هم ارزش دیدن نداشت.با این حال از دوست خوبم ممنون که این فیلم رو پیشنهاد کردند و سپاسگزارم و بر خلاف ایشون که من هم faraz به چالش کشیدم با اینکه نظرم رو راجع به فیلم گفتم اصلا فکر نمی کنم که گیگ یا اینترنتم به هدر رفته باشه.

امتیاز من با ارفاغ
5 از 10
تشکر

[alimori]

ghost in the shell 2017

با توجه به عوامل فیلم اعم از کارگردان و بازیگر و منبع اقتباس فیلم که یه مانگای ژاپنی تحسین شده ست، انتظار از این فیلم بالا بود. ولی آیا فیلم تونسته انتظارات رو برآورده کنه یا نه.

به نظر من نه. مهمترین دلیلش عدم شخصیت پردازی درست کاراکترها به خصوص موکوتو با بازی اسکارلت جوهانسونه. یعنی در طول فیلم هیچ احساس نزدیکی و همزاد پنداری با این شخصیت نکردم و در نتیجه صحنه های اکشن فیلم به همین دلیل فاقد هیجان و تعلیق کافیه.

دلیل دیگه به نظرم احتیاط کارگردان فیلمه که فقط میخواسته فیلمو یه جوری به سر انجام برسونه و فاقد خلاقیته. حتی تو صحنه های اکشن همه چیز تکراری احساس میشه و حس میکنی این صحنه رو تو یه فیلم دیگه دیدی.

فیلم فاقد نکات خوب هم نیست. جلوه های ویژه راضی کننده و چشم نوازه و آینده رو خوب نشون داده. اسکارلت مث همیشه عالیه و تماشاش در غالب یه نیمه انسان روبات لذت بخشه.

نتیجه گیری : فیلم با وجود مشکلاتی که داره مطمئنا طرفداران فیلم های اکشن رو راضی نگه میداره و صد در صد به یکبار دیدنش میرزه.

نمره من : 6 از 10

[Lou Bloom]

The Brand New Testament 2015 - عهد کاملا جدید
"فیلمی برای خردگرایان"

درباره کارگردان:
«ژاکو ون دورمال» کم‌کار اما پرمایه!
۴امین فیلم بلند این فیلمساز طی سی سال کاری از دیدگاه بنده بهترین اثر او هم محسوب می‌شود. اگر شخصا قرار بود فیلمساز شوم همین مسیری را طی می‌کردم که ون‌دورمال طی کرد. «توتوی قهرمان»، «روز هشتم»، «آقای هیچکس»، «عهد کاملا جدید» ۴ فیلم پرمحتوا و تامل‌برانگیز، مُهر تاییدیست بر کارنامه درخشان این فیلمساز.

درباره فیلم:
در طی سالیان سال هر اتفاق خوبی که افتاد و هر دستاورد پرباری که داشتیم ربطش دادیم به خدایان. در صورتی که اتفاق‌های ناگوار را حکمتی نامیدیم برای بستن راه تفکر و کنجکاوی. اکنون تصور کنید خدایی را که از بی‌حوصلگیِ بیش از اندازه و جهت سرگرمی، جهان و موجودات را خلق کرد و قوانینی برای رنجاندن موجودات و فراهم کردن بستر شاد شدن خود ابداع کرد! یک فرد دائم‌الخمر و سادیستی! قضیه «حکمت» چیست؟! پاسخ را با زبان طنز و کنایه در فیلم مشاهده کنید.

نکته فیلم:
ون‌دورمال استاد تعریف جهان و رخدادهای پیرامون آن به روشی‌ست که تاکنون کمتر کسی به آن پرداخته است. روشی متقابل با آنچه تاکنون تعریف شده. اگر من اجازه ندارم با عقاید علمی و تجربی امروز، افسانه‌های هزاران سال پیش را مردود اعلام کنم، پس چرا از همان عقاید استفاده نکنم جهت طرح سوال‌های جدید؟!

امتیاز: 10/10

‌

[Uncle Tommy]

the Discovery-2016 سینمای بریتانیا-امریکا باز هم شبکه Netflix ویک کار خوب دیگر...دیسکاوری یک درام علمی تخیلی زیبا و زیرک بود که به درستی روی خط داستانی خود موند وبه اندازه باچاشنی معماگونه ورومانس ترکیب شد وخوراک خوشپخت تری رابه دست مخاطب داد. دیسکاوری داستان دکتر توماس هربور است که اثباتی برای وجد دنیای دیگر(after life world)پیدا کرده...همین موضوع باعث شده تا کسانی که از زندگی خود راضی نیستنددست به خودکشی بزنند وبه دنیای دیگر سفرکنند تا شاید اوضاع بهتری پیدا کنند.فیلم با سکانس مصاحبه دکتر هربور با یک خبرنگارشروع میشود که درمورد این کشف(The discovery) است که پایان مصاحبه اولین تلنگر شوک امیز فیلم است.بعد از یک جامپ کات به دوسال بعد میرویم جایی که ویل(جیسن سیگل) سوار برکشتی به مقصد جزیره نامعلومی میرود و دراین بین اشنایی او با ایلا(رونی مارا) وبقیه ماجرا...فیلم به شدت از فضا سازی خوبی برخوردار است فضایی که کاملا برازنده داستان وبازی بازیگراست.جیسن سیگل که به طور معمول با بازی های طنزش شناخته میشود مثل forgetting sarah marshall یا اشنایی با مادر در اینجابه طرز خوبی از پس نقش جدیش براومد تابار دیگر گواهی بر این موضوع باشد که کمدینها بسیار زیبا در قالب یک کاراکتر جدی قرار میگیرند باشه نمونش هم جیم کری یا استیو کارل.رابرت ردفور هم با اون استایل خاصش یکی از پوینهای مثبت فیلم بود.رونی مارا،ریلی کیئوه وجسی پلمونز هم به طور قابل قبولی بک اپ کردند.نوع داستان وبازیها وفضا منو بشدت یاد لفت اورز میانداخت(نمیدونم چرا؟؟).نتفلیکس بارها قبلا ثابت کرده که جزو شبکه های برتر است واین کار با ساخت فیلمها،سریالها و مستندهای اورجینال وباکیفیت خودش ثابت کرده و دیسکاوری کاری در راستای این مسیر است. 3/5 Girlhood-2014 سینمای فرانسه shine bright like a diamond we're beautiful like diamonds in the sky باز هم من...باز هم سلین اسکیما...باز هم یک فیلم زیبا،ملیح،پرمحتوا وعیمق دیگر.بعداز دیدن نیلوفرهای ابی(Water Lilies) ودخترِ پسرنما(Tomboy) این سومین اثری است که از اسکیما دیدم به قطع اسکیما جایگاه ویژه ای درسینمای مستقل اروپا دارد و حال بعد از دیدن این فیلم که خود را تحمیل به لیست کارگردانهای مورد علاقه من کرده وقطعا من کارهای اینده اورا دنبال میکنم.فیلم داستان مریم (کریجه توره)دختر فرانسوی بازگو میکندکه میخواهد عادی باشد(مثل بقیه باشد)ومیخواهد اونچیزی که خودش میخواد باشه نه چیزی که دیگران میخواهند ولی...مریم در یک خانواده ی 6نفری(مادر،4دخترو1پسر) زندگی میکند،او وظیفه ی نگهداری از خواهرانش را برعهده دارد ودر عین حال زیر چتر برادریست که از او واهمه دارد.همه چیز از انجا شروع میشود که او نمره های لازم برای ورود به دبیرستان را کسب نمیکند وطبق گفته ی مدیر باید وارد هنرستان شودکه با مخالفت مریم روبرو میشود(من میخواهم عادی باشم).خروج او از مدرسه واشنایی او با 3ختری که برای گروه(گنگ) خودشان به عضو چهارمی نیاز دارند باعث میشود که زندگی مریم وارد ترک جدیدی شود،ترکی که شاید اونچیزی که مریم میخواهد باشد شاید هم نه(عادی بودن)او رفته رفته جای خود را در گروه پیدا میکند ودر سکانس اتاق هتل خود را تثبیت میکند.تامدت ها به قطع این سکانس از خاطرم نمیرود وان را با تمام جزییات به خاطر خواهم داشت،سکانسی که دختران شروع به رقصیدن با اهنگ الماس(diamond) ریحانا کردند سکانسی که فقط رقصیدن نبود بلکه استعاره ای از ازادی از هرقیدوبندی از این دنیای استعمارگر بود.تعلیقی که اسکیما در اواسط سکانس هتل ویکی از پلانها روی صورت مریم ایجاد کرد تا تابه زیبایی هرچه تمامتر انتخاب او وحرکت اورا به سمت فرار از خود قبلی شروعی جدید را نشان دهدبینظیر بود. من به همچین سکانسهایی میگم Vacuum ،همانطور که زالو وقتی روی پوست انسان قرار میگیرد با مکیدن قسمت الوده ی خون انسان اورا عاری از الودگی میکند(تقریبا)همچین سکانسهایی نیز با ذهن من یا شما نیزچنین کاری میکنند وقطعا واسه چند لحظه تمام افکار شما را بلعیده وذهن شما را ازاد میکند.مریم در ادامه به تصمیمات ضدونقیض خود ادامه میدهد تا(به کرات) خامی وناپختگی خود را اثبات کند.مریم فرمی واقعی از یک پرسوناژ است بدون هیچ مرزی...کریجه توره نیز که اولین نقش افرینی خودش تجربه میکرد چیزی کم نذاشت وبه راحتی قلب مخاطب لمس کرد.اسکیما در تمام فیلمهای خود زندگی نوجوانان وکودکان را هدف گرفته وبارها تقلا وتصمیمات انها را روی میز گذاشته وبدون هیچگونه قضاوتی سعی در بازتاب کردن انها دارد.به حق که باید افرین گفت به همچین هنرمندانی که روی خط فکری خود مانده وبه بخاطر چندتا جایزه یا گیشه حاضر به تغییر ترک فکری خود نمیشوند. سینمای فرانسه یکی از بهترینهای دنیاست،اسکیما واین فیلم مهر محکمی بر این ادعا هستند. 3.75/5

[Hossein_124]

Dangal کلاً فیلم هندی خیلی کم میبینم، شاید سالـی یدونه اونم اگه یه فیلم خوب بیـاد. آخرین بار هم اگه اشتباه نکنم PK رو دیده بودم که فیـلمِ خیلی خوبی بود. امـروز هم فرصت شد یکی از فیلم های جدیـدِ "امیـر خـان" رو ببینم که واقعاً لذت بردم. ایـنطور که من یه تحقیق کردم راجب این فیلم، دومین فیـلم پرفروش تاریـخِ هند بعد از PK هست و ساختش حـدود دوسال طول کشیـد که خودِ امیـر خان هم وسواس زیادی روش به خرج داد. خبری از رقص و خالی بندی و سایر موارد کلیشه ایِ تو این فیلم نیست و همه ی این چیزها باعث شد تا یه فیلم جذاب و خوب از آب در بیاد. "امیـر خان" عجب بازی ای رو به نمایش گذاشت تو این فیلم، به نظرم امیـر خان یکی از بهترین بازیگر های سینمایِ هند هست و تو سـه تا فیلمِ A3 Idiots و PK و Dangal فـوق العاده هنرنمایی کـرد. فیـلم بر اساس یک داستان واقعی روایت میشه. ماهاویـر سینگ یک کُـشتی گیر بازنشسته هست که رویای به ارمغان آوردن مدال طـلا در مسابقات جهـانی برای کشورش رو در سر داشت ولی به دلایلی موفق نشد، حالا او امیدوار هست که پـسرش در آینده به این رویـا دست پیدا کنه ولـی هـر 4 فرزندی که نصیبش میشه دخـتر هستند و انگـار باید این رویا رو در ذهـنِ خودش دفن کند، ولی اتفاقی میوفته که ماهاویـر میخواد این رویا رو با دو دختر خـود عملـی کند. "گیـتا" و "بابیـتا" که برخلاف مِیـلشون به خواسته ی پدرشون عمل میکنن و هر روز تمریـن میکنن و تحقیـر هایِ زیادی رو از سوی مردم و دوستاشون به جان میخرن بالاخره به مرحله ای رسیدن که میتونن باور کنن که توانایی انجام دادن رویایِ پدرشون رو دارند. در ادامه هم اتفاقاتی رُخ میـده که باعـث مسائـلِ گوناگونی میشه مخصوصاً برای گیتا که به تیم ملـی راه پیدا میکنه و مشکلاتی رو پیـش رو داره. کـلاً بازی ها خیلی خوب بود و جـدا از "امیـر خان" بقیه هم عالی بودن مخصوصاً بازیگر هایِ جوونی و بزرگسالی گیـتا و بابیـتا که بازیِ طبیعی و زیبایی رو به نمایش گذاشتند. بعضی وقتها سینمایِ هند یه چیزایی میسازه که آدم واقعاً لذت میبره و همین هم به نظـرم کافیه تا چندتا اثـر برجسته از عـرصه ای رو ببینیم که اکـثر فیلم هاش به حرکات اکشنِ تخیلی و رقص هاش و آهنگ هایِ خاصش وابسته ـس. نحـوه ی روایت داستان از زبـون "اومکـار" دوس داشتم، به نظـرم همین روایتِ ساده و خودمونی یکی از دلایل زیباییِ فیلم بود. طنـز فیلم خیلی به جا و به اندازه بـود و اصـلاً وارد حاشیه نشد که تحسین برانگیـز بود. در کـل برای من یه فیلم جـذاب و قشـنگ بود و معتقدم که بعضـی وقتها این نـوع فیلم هارو آدم باید ببینه. 8.5/10