>> این فیلم یه کپی فوقالعاده از فیلم The Bélier Family هست. بر خلاف اون فیلم فرانسوی توی این فیلم همه چی سر جای خودش قرار داره و دیدنش لذت بخشه. همه چی در اوج احترام و زیبایی قرار داره و درام فیلم که هر از گاهی با جرقههایی از کمدی همراهه، به خوبی دراومده و این فیلم رو به یکی از بهترین فیلمهایی که امسال دیدم تبدیل کرد.
مارلی ماتلین که معرف همه هست ولی من بیشتر از همه از بازی
تروک کوتسور لذت بردم. لحظههایی احساسی زیادی (چه غمگین و چه خوشحال کننده) توی فیلم هست، اما در کل فیلم یه فضای مثبتی داره که حال آدمو خوب میکنه.
Uncut Gems
>> "بیا ببینیم کی اعصابش میکشه تا آخر این فیلمو ببینه"، مطمئنم این جملهایه که
بنی سفدی به
جاش سفدی موقع کارگردانی فیلم گفته. این فیلم یکی از اعصابخوردکنترین فیلمهای ممکنه ولی نه از نوع خوبش. از همون اول یه موسیقی متن رو اعصاب توی فیلم هست که همینجوری با صدای بلند داره پخش میشه و قطع نمیشه. بعد کلی آدم میریزن تو یه اتاق سه در سه وراجی میکنن. کل فیلم همینه، همش یکی داره سر یکی دیگه داد میزنه یا چند نفر با هم صحبت میکنن و هر از گاهیم یه موسیقی متن آشغال فضا رو سمیتر میکنه. به همه اینا استرسا و بدبختیای
هاورد هم اضافه میشه که با بازی
آدام سندلر همراه هست
Moonlight
>> داستان این فیلم در مورد اینه که یک رنگینکمانی سیاهپوست چجوری قراره با جامعه کنار بیاد در حالی که خانواده درست و حسابیای هم نداره. یکی از بهترین بازیهای نقش مکمل توی تاریخ سینما توسط
ماهرشالله علی تو این فیلم بازی شده. کل فیلم سطح خیلی بالایی داره و اگه با داستان رنگینکمانی بودن فیلم مشکلی نداشته باشید مطمئنن ازش لذت میبرید. بر خلاف چیزی که به نظر میاد این فیلم فراتر از مسائل ج ن س ی به قضایا نگاه میکنه و بیشتر تمرکزش روی نمایش الگوگرفتن و تغییر مسیر زندگی آدمها با توجه به اتفاقات اطرافشون قرار داره. این فیلم از اون دسته از فیلماییه که میشه به تک تک سکانساش فکر کرد، کم میگه اما گزیده میگه و از وراجیهای بیخودی پرهیز میکنه و به جاش با سکانسها و اکتهای جذاب حرف خودشو میزنه و فضایی که میخوادو به بیننده القا میکنه. ساختن همچین فیلمی در حالی که بتونی ریتم فیلم رو طوری حفظ کنی که مخاطب خسته نشه کار سختیه که کارگردان بهخوبی از عهدش بر اومده. با اینکه Manchester by the Sea یکی از فیلمای مورد علاقمه ولی به حق به این فیلم اسکار دادند.
Hunt for the Wilderpeople
>> این فیلم هم از اون فیلمایی هست که به شدت قوی شروع میشه. طنز اول فیلم انقدر خوبه که دوست دارم بازم بشینم اون تیکهها رو ببینم. اما از میانه فیلم، داستان کشش زمانی که براش صرف شده رو نداره. المانهای بیرون برای اضافه شدن به دو کاراکتر اصلی سریال خیلی بی روح و ناموزون هستن. طنازی کاراکتر
ریکی دیگه مثل اوایل فیلم جواب نداد و قسمتهایی از فیلم خواب آور و بسیار کنده. با همه این صحبتا باز هم این فیلم از اون دسته از فیلمهای جالبه که ارزش یکبار دیدن رو داره.
Kingsman: The Secret Service
>> واقعا انتظار نداشتم این فیلم انقدر خوب باشه. حجم زیادی از خشونت و سکانس اکشن به همراه کمدی ریزی که داره این فیلمو یکی از بهترینا توی این ژانر کرده. ماجراجویی
اگزی خیلی خوب در اومده و همه چی پله به پله درست و به جا از اولین سکانس شروع فیلم تا آخرین سکانس و پایان فیلم چیده شده. دو ساعت پر از هیجان با ریتم خوب و همه جوره عالی رو تجربه کردم و سرگرمی لذت بخشی بود.