شانه های غول!

[Alberty]

سلام به همه همراهان انجمن

توی این تاپیک قصد دارم جملاتی از بزرگان علم و فلسفه و تاریخ و ادب قرار بدم تا شاید تلنگری باشه واسه یه تحول توی زندگی مون یا چراغی تو راههای تاریک پیش روومون....

چنتا نکته:
دوستان لطف کنن اگه جمله ای رو میزارن حتما بنویسن از کی بوده و اینکه منبعشون چی بوده؛ مثلا توی کتاب خوندن یا تو اینترنت و غیره و اسم منبع رو ذکر کنن.

عزیزان لطفا فقط برای تشکر از دیگران پست ندین و از کلید سپاس استفاده کنین یا در ادامه جمله ای که میزارین باشه که تاپیک شلوغ نشه و حالت چت باکس پیدا نکنه.

اگر من جاهای دور دست را میبینم به خاطر این است که روی شانه های غول ایستاده ام.

اسحاق نیوتن (کتاب شانه های غول - مسعود لعلی)

امیدوارم با خوندن این جملات و استفاده از اونا توی زندگیتون روی شونه های این بزرگان وایسین و بتونینن افق های دور تری رو ببینین تا آینده بهتری بسازین.

مهم:

دوستان عزبزم لطفا جملات خود را به

فارسی

تایپ فرمایید و حتما ترجمه عبارات غیر فارسی را در کنار آن قرار دهید.

[Saber-j]

سیگار بکشیم ، تنهایی رو بیاموزیم ، تنهایی قدم بزنیم ، شادی های کوچیک و دم دستی برا خودمون ایجاد کنیم ، هر روز به خودمون یاد اوری کنیم خدا مُ*ر*د*ه.نیچه و کافکا و شوپنهاور بخونیم ، مالیخولیا و شیم و اسب تورین و طعم گیلاس و مهر هفتم ببینیم و تموم شیم.

[wlh]

As you grow older you realize it becomes less important to have more friends and more important to have real ones هر چقدر که سن بالا تر میره، داشتن تعداد زیادی دوست کم اهمیت تر میشه و داشتن دوستانی واقعی مهم تر

[wlh]

این استدلال که به حریم خصوصی اهمیت نمی‌دید چون چیزی برای مخفی کردن ندارید شبیه اینه که بگید به آزادی بیان اهمیت نمی‌دید چون حرفی برای گفتن ندارید. V.P.N.CLUB

[ARCTIC]

“Nobody ever figures out what life is all about, and it doesn't matter. Explore the world. Nearly everything is really interesting if you go into it deeply enough.” ― Richard P. Feynman

هیچکس هرگز چرایی و ذات زندگی را در نخواهد یافت و واقعا اهمیتی هم ندارد. تقریبا هرچیزی که در آن به اندازه‌ی کافی عمیق شوی، هیجان‌انگیز خواهد بود.

. .

“The first principle is that you must not fool yourself and you are the easiest person to fool.” ― Richard P. Feynman

اصل اول آن‌ست که خودت را گول نزنی و خودت آسان‌ترین فرد برای فریب دادن هستی!

[raha_91]

پس از پیروزی انقلاب حیوانات،

یک قانون اساسی معروف به «هفت فرمان» بر روی دیوار مزرعه نوشته می‌شود که شامل بندهای زیر است:


● همه آنها که روی دوپا راه می‌روند دشمن هستند.


● همه آنها که چهارپا یا بالدار هستند، دوستند.


● هیچ حیوانی حق پوشیدن لباس را ندارد.


● هیچ حیوانی حق خوابیدن در تخت را ندارد.


● هیچ حیوانی حق نوشیدن الکل را ندارد.


● هیچ حیوانی حق کشتن حیوان دیگری را ندارد.


● همهٔ حیوانات با هم برابرند.


در اواخر داستان تمام شش فرمان اول
از روی دیوار پاک شده و جمله هفتم نیز
به صورت زیر تحریف می‌شود:


''همه حیوانات باهم برابرند، اما بعضی برابرترند"


#مزرعه_حیوانات
#جورج_‌اورول

[wlh]

I am the least racist person there is راستش الان میتونید بفهمید این سکانس معنیش چی میشه. واقعا بعضی از تهمت ها و ادعاها میتونه بهترین عملکردها رو هم نابود کنه و این تهمت زننده نیست که بازنده است...

[ماج]

"To die will be an awfully big adventure"

"مردن یک ماجراجویی بسیار بزرگ خواهد بود"

"Always try to be a little kinder than is necessary"

"همیشه سعی کنید کمی مهربانتر از آنچه لازم است باشید"

"The moment you doubt whether you can fly, you cease forever to be able to do it"

"لحظه ای که شک میکنید که آیا میتوانید پرواز کنید، برای همیشه دیگر قادر به انجام آن نیستید"

"?Would you like an adventure now, or would like to have your tea first"

"آیا اکنون میخواهید یک ماجراجویی داشته باشید یا دوست دارید ابتدا چای خود را بنوشید؟"


J. M. Barrie

[kingnessi]

و گفت: آدمی عاشق است بر شقاوتِ خویش، یعنی همه آن خواهد که سببِ بدبختیِ او بُود.+
و گفت: ما به ادب محتاج‌تریم از بسیاریِ علم.


تذکرةالاولیاء ؛ فریدالدین عطار نیشابوری
ذکر عبدالله منازل قدس اله روحه العزیز

[kingnessi]

هر که با داناتر از خود بحث کند تا بدانند که داناست، بدانند که نادان است.

نادان را به از خاموشی نیست وگر این مصلحت بدانستی، نادان نبودی.

متکلم را تا کسی عیب نگیرد، سخنش صلاح نپذیرد.

دوستی با پیلبانان یا مکن
یا طلب کن خانه‌ای در خوردِ پیل

گلستان سعدی
باب هشتم؛ در آداب صحبت

[ＳｈＩｎＯｄＡ]

«از دوست داشتن غزاله خجالت می‌کشم. در این «الفجر شش» کشت و کشتار عجیبی شده. عراقی‌ها مدعیند سی هزار ایرانی کشته‌اند ولی هر چه اغراق باشد باز رقم باید وحشتناک باشد. کار به جایی رسیده که انگار صرف زنده بودن خجالت دارد تا چه رسد به دوست داشتن. [...] بودن و نبودن، زندگی و مرگ هر دو رسوا و بی‌آبرو شده‌اند.» - روزها در راه؛ شاهرخ مسکوب