لیدی گاگا به جمع بازیگران Machete Kills می پیوندد!

[rezarbn]

گویا تیم بازیگری فیلم Machete Kills رابرت رودریگوئز ( Robert Rodriguez) که کاملا دستچین شده است،هنوز برای او راضی کننده نبوده ،زیرا او ستاره ی پاپ،لیدی گاگا (Lady Gaga) را نیز به تیم خود اضافه کرده است. به گزارش بیت ریوی یوئرز،این فیلم که دنباله ای برای فیلم موفق Grindhouse throwback Machete ،با بازی دنی ترجو (Danny Trejo)خواهد بود،تا همین جا از حضور بازیگرانی همچون مل گیبسون،جسیکا آلبا و چارلی شین-که نقش رئیس جمهور آمریکا را بازی خواهد کرد-،بهره می برد. کارگردان فیلم در پست توئیتر خود گفته که لیدی گاگا که تا بحال در یک فیلم سینمایی نقش آفرینی نکرده است،با بدست آوردن این نقش گزینه های مطرح زیادی را کنار زده است. او همچنین پوستری را از لیدی گاگا در نقش یک هزارچهره گذاشته است که تفنگی را که از آن دود بلند می شود در دست گرفته و خود را در پوست گرگی پوشانده است.هیچ جزئیات دیگری از نقش او فاش نشده است. او همچنین ترسی از درگیری ندارد،مخصوصا با حضور مل گیبسون که حضورش در هر فیلمی با وجود زندگی شخصی پر سر و صدایی که دارد،ممکن است باعث افت فروش فیلم شود،همچنین شین هم نشان داده که شخصیت چندان پایداری ندارد. رودریگوئز معمولا فیلمش را با شخصیت های قوی زن پر می کند،فیلم Machete Kills هم از این قائده مستثنا نیست،سوفیا ورگارا از سریال محبوب Modern Family ،میشل رودریگوئز،جسیکا آلبا و ونسا هاجنز همه در این فیلم شرکت دارند.گفتنی الکسا وگا هم قرار است در فیلم و در شخصیت Killjoy بازی کند. فیلم ،داستان مَچِت (Machete ) ،یک پلیس سابق فدرال است که به دولت آمریکا کمک می کند که یک قاچاقچی اسلحه را از بکارگیری یک اسلحه ی مرگبار ،بازدارد. فیلم مَچِت می کشد (Machete Kills) ،همچنان مراحل فیلمبرداری را می گذراند و سال 2013 اکران خواهد شد.رودریگوئز پس از این فیلم می خواهد دنباله ای برای فیلم شهر گناه (Sin City) بسازد. منبع :ریوی یوئرز

[Bill The Butcher]

مرسي كه نقدا رو خوندي. بحث راجع به زوال سينما بصورت يه كل تو اينجا جاش نميشه. ايشالا يه جايي كامل راجه به اين موضوع بحث كنيم. اما در خصوص برادر تارانتينو. همونطوري كه درست هم گفتي من باهاش حال نمي كنم و دلايلم هم هم سينمايي و هم غير سينماييه. دلايل غير سينماييش به كنار:
مهم ترين مسئله من باهاش دقيقاً نقطه مخالف نظرته. و اونم اينه كه بر خلاف اون چيزي كه تو ميگي من معتقدم كه تارانتينو به هيچ وجه از خودش سبك نداره حتي به نظر من رودريگز از اين نظر صاحب سبك تره. چرنده، اما سبك داره!

تارنتينو بجاي اينكه سبكي از خودش داشته باشه فقط باهوشه.خيلي هم باهوشه و مطمئنم خيلي خيلي فيلم ميبينه و موسيقي گوش ميده. همه نوع فيلمي هم ميبينه. از همه جاي دنيا و مال هر دوره و ‍‍ژانري. چه خوب و چه بد. بزرگترين نقطعه قوتش هم همينه.زياد ميبينه
و از ايده هاي ديگران به نهايت استفاده ميكنه و ابايي هم نداره كه به اين موضوع اعتراف كنه.بنابراين از نظر من يه سرگرمي سازه تا يه فيلم ساز

[prongz]

مرسي كه نقدا رو خوندي. بحث راجع به زوال سينما بصورت يه كل تو اينجا جاش نميشه. ايشالا يه جايي كامل راجه به اين موضوع بحث كنيم. اما در خصوص برادر تارانتينو. همونطوري كه درست هم گفتي من باهاش حال نمي كنم و دلايلم هم هم سينمايي و هم غير سينماييه. دلايل غير سينماييش به كنار:
مهم ترين مسئله من باهاش دقيقاً نقطه مخالف نظرته. و اونم اينه كه بر خلاف اون چيزي كه تو ميگي من معتقدم كه تارانتينو به هيچ وجه از خودش سبك نداره حتي به نظر من رودريگز از اين نظر صاحب سبك تره. چرنده، اما سبك داره!

تارنتينو بجاي اينكه سبكي از خودش داشته باشه فقط باهوشه.خيلي هم باهوشه و مطمئنم خيلي خيلي فيلم ميبينه و موسيقي گوش ميده. همه نوع فيلمي هم ميبينه. از همه جاي دنيا و مال هر دوره و ‍‍ژانري. چه خوب و چه بد. بزرگترين نقطعه قوتش هم همينه.زياد ميبينه
و از ايده هاي ديگران به نهايت استفاده ميكنه و ابايي هم نداره كه به اين موضوع اعتراف كنه.بنابراين از نظر من يه سرگرمي سازه تا يه فيلم ساز

اقا مصطفای عزیز قبل از اینکه جواب بدم اینو بگم که من صرفا طرفدار محض تارانتینو نیستم.یعنی اصلا همچین ادمی نیستم که از اسم طرفداری کنم.اما تارانتینو و کارهاشو قابل دفاع می دونم .خوب اگه منظور شما از صاحب سبک بودن اینه که الزاما باید روشی رو ابداع کنه که هیچ کدوم از مولفه های قبلی توش نباشه مثل (مثل هیچکاک یا جرج لوکاس یا همین اواخر مثل اینسپشن نولان) اونوقت حرفت درسته.اما من کاملا مخالف این موضوع هستم.یه معمار حتما لازم نیست برای ابداع یه یبک بشینه همه چیز رو حتی جنس مصالح رو عوض کنه.خلق یه سبک جدید می تونه وامدار سبک های قدیمی باشه.شما راست می گی ترکیب موسیقی فیلم با تم اکتیو و تا حدودی شاد روی یه فیلم پر خشونت قبلا انجام شده بود.نمونش فیلمای وسترن دهه 80.اما ترکیب این موضوع با چیزهای دیگه مثل دیالوگ های بلند و محاوره ای ومولفه های دیگه ی تارانتینو هیچ جا تا حالا استفاده نشده بود.همین که بدونی از چی کجا استفاده کنی می تونی معنی خلاقیت بده.از اسم کاربریت مشخصه از اون کشته مرده های اسکورسزی هستی.منم هم کاراش رو دوست دارم.اما اگه بهت بگم اسکورسیزی صاحب سبک نیست چه حسی پیدا می کنی؟اتفاقا منم معتقدم اسکورسزی صاحب سبکه اما چند وقت پیش یه مقاله خوندم که دقیقا بر مبنای تعریف شما از ارائه ی سبک جدید نتیجه گرفته بود که اسکورسیزی صاحب سبک نیست.بخون برات جالبه

مشاهده محتوا اسپویلر

به نظر شما مارتین اسکورسیزی یک مولف است؟ یعنی دنیای خودش را دارد؟ تاریخ سینما به این سوال، محترمانه پاسخ مثبت داده است. اما مارتین اسکورسیزی، بر خلاف هم‌نسل‌هایش، همه بزرگان دهه هفتاد، از رابرت آلتمن و آلن جی پاکولا و جرج روی هیل که در فاصله‌ای دورتر از او طبقه بندی می‌شوند، تا همکاران نزدیک‌تر و هم طبقه‌‌اش؛ فرانسیس فورد کوپولا، استیون اسپیلبرگ، برایان دی‌پالما و جرج لوکاس، دنیای خودش را نساخته است. آقای اسکورسیزی، عاشق‌تر از این است که به سینما، شرک بیاورد. که گوشه‌ای‌ از آن را انتخاب کند. که خودش را به گستره «قابلیت‌های بیانی» هنری که از آن تغذیه می‌کند، ترجیح بدهد، و محدود کند. برای مارتین اسکورسیزی، سینما همه سینماست. همه مضامین و تم‌‌ها و استایل‌ها و سبک‌ها. برای سازنده راننده تاکسی و عصر معصومیت، سینما عزیزتر از آن‌ای است که او به عنوان یک مولف، گوشه‌ای و بخشی از آن را انتخاب کند. او پیش از آن که یک فیلمساز باشد، یک خوره فیلم و عشق سینماست. یک منتقد فیلم بالفطره. گفتم «پیش از»، و نه حتی «در کنار»

این لینکش اگه خواستی:

http://caffecinema.com/index.php?opt...nter&Itemid=59