Seven Psychopaths | معرفی، بحث، تریلر و پوستر

[Barkeep]

هفت روانی یک کمدی سیاه1 است که کار نویسندگی، تهیه کنندگی و کارگردانی این اثر همگی با مارتین مک دونا هست. از ستارگان نام آشنای این فیلم میشه به کولین فرل، سم راکول و وودی هرلسون اشاره کرد. اکران این فیلم قراره همزمان در 12 اکتبر سال 2012 در ایالات متحده، ایرلند و بریتانیا انجام بگیره. خلاصه داستان: فیلم ماجرای زندگی شخصیت فارل که فیلمنامه نویس است را دنبال می کند. او در پیشبرد طرح فیلمنامه ی جدید خود با عنوان «هفت بیمار روانی» به مشکل خورده و با این واقعیت روبرو می شود که از شیوه ی زندگی و طرز فکر چنین آدمهایی هیچ اطلاعی ندارد. اما این وضع زیاد دوام ندارد. فارل با کمک های دوست نیمچه خلافکارش (راکول) و همدست مجنون او (واکن) خیلی زود با دنیایی از ایده های ناب روبرو می شود! آنها سگ مورد علاقه ی یک گنگستر فوق العاده خشن و خطرناک (ویتس) را می دزدند و در همین گیر و دار فارل فیلمنامه نویس به خوبی با شیوه ی زندگی و طرز فکر این قشر آشنا می شود! دیگر موارد: - فیلم جنایی کمدی «هفت بیمار روانی | Seven Psychopaths» فیلم جدید مارتین مک دونا کارگردان فیلم تحسین شده ی «در بروژ» است. - در پوستر این فیلم هفت شخصیت اصلی فیلم در کنار یکدیگر دیده می شوند: کالین فارل، سم راکول، وودی هارلسون، کریستوفر واکن، اولگا کوریلنکو، ابی کورنیش و تام ویتس - پوستر فیلم تا حدی یادآور فیلم «علافی | Trainspotting» ساخته ی دنی بویل است، و با توجه به سابقه ی کاری مک دونا، این فیلم هم احتمالاً یکی از آن کمدی های سیاه باشد. پاورقی: 1- کمدی سیاه (Black Comedy) نوعی فیلم یا نمایش که حس تلخ و سیاهی از طنز دارد و معمولا مسائلی جدی ، چون بیماری ، جنگ یا مرگ را دستمایه قرار می دهد. این فیلم ها و نمایش نامه ها ، معمولا سرشتی افشاگر دارند و رفتارها و واکنش های به ظاهر مخفی آدم ها را نسبت به این دسته واقعیت های نا مطلوب ، آشکار می کنند. از جمله این فیلم ها می توان به دکتر استرنج لاو (1964 - Dr. Strangelove)، ساخته استنلی کوبریک اشاره کرد.

Seven Psychopaths WIKI IMDB کارگردان: مارتین مک دونا فیلمنامه: مارتین مک دونا بازیگران: کولین فرل سم راکول وودی هرلسون کریستوفر واکن

[Batlaghi]

من كه زياد خوشم نيمد ازش يه جوري بود فيلمش خيلي قرو قاطيش كرده بودن بعضي جاها ديگه طنزش ابتدايي بودو حال آدم بهم ميخورد فكر ميكردم با يه فيلم خوب طرفيم اما كاملا نا اميد شدم اون ويتناميه خيلي باحال بود و اون رفيق فارل هم خيلي بازي خوبي داشت من 7 ميدم

[freeda]

چند روز پیش داشتم نگاهی به کتاب "پرونده ی یک خوره ی فیلم، سینمای کوئنتین تارانتینو" می انداختم، توی بررسی سگ های انباری توصیف جالبی کرده بود:
"آن چه ببنندگان را_حتی آن هایی که از خون و خونریزی رم می کردند_ آشکارا سرگرم می کرد این بود که این اوباش یک جورهایی مثل آن ها بودند. دعوا می کردند و داد و بیداد راه می انداختند، فحش می دادند و می کشتند. اما هنوز این قدر شوخ طبع بودند که وقتی موقعیتشان به شدت ناامید کننده می شود، متلک های زیرکانه بیندازند"
این دقیقا حسیه که من بعد از دیدن این فیلم داشتم هرچند حق کپی رایتش ماله تارانتینو باشه. فکر می کنم دلیل این که اکثر دوستان معتقدن فیلم بی مزه ای بوده ولی من باهاش کلی خندیدم هم همینه که هنوز این سناریوی ذوق زده شدن از دیدن اینکه گانگسترها هم شوخی می کنن برام اتفاق می افته. نیمه ی اول قطعا خیلی بهتر از نیمه ی انتهایی بود. شخصیت مارتی هم همون طور که همه ی دوستان اشاره کردن یه جای کارش می لنگید منتها من تشخیص نمی دم این ایراد از بازی فارل بود یا ضعف فیلمنامه. مثلا نگاه کنید به چند دقیقه ی ابتدایی فیلم که همش به مارتی پرداخته شده اما با تقریب خوبی هیچ کمکی به شناختش نمی کنه. شخصیت چارلی با وجود این که توی صحنه های کمتری حضور داشت خیلی تمیز در اومده بود اما اون کاراکتر ویتنامی و قصه ش رو نمی دونم باید ضعف در نظر بگیرم یا نقطه ی مثبت! از طرفی میشه روند تغییر داستانش رو توی فیلم دید که با این حساب یه کارکرد نمادین پیدا می کنه. اما از طرف دیگه اواخر فیلم به یه ابزار برای شناخت شخصیت هانس و انگیزه هاش تنزل پیدا می کنه و بعد که بر میگردی . صحنه های حضورش رو بررسی می کنی می بینی انگار از همون اول به شخصیت هانس گره خورده بوده و فقط به عنوان یه ابزار برای بهتر پرداخته شدنه این کاراکتر ازش استفاده شده. که اگه این برداشت من درست باشه اینو ضعف فیلمنامه می دونم. ذهن آدم درگیر مرد ویتنامی میشه و فیلم از بیش تر پرداختن بهش سر باز می زنه، فقط یکی دو جا که نیاز داره ما بفهمیم توی سر هانس چی می گذره به یه نحوی مرد ویتنامی رو رو می کنه( حتی پیش از حضور هانس هم غیر مستقیم این دو تا شخصیت به هم ربط داشتند).

... کاراکتر های زن فیلم هم اصلا خوب تعریف نشده بودن ...

یه دیالوگ بامزه ای در همین زمینه توی فیلم وجود داشت که هانس بعد خوندن فیلمنامه seven psychopaths اشاره می کرد که شخصیت های زن ضعیفن. حالا نمی دونم این کار مک دونا چه معنی ای می تونه داشته باشه.

[Bill The Butcher]

Seven Psychopaths (2012)

دني بويل يه بار تو يه مصاحبه گفته بود كه فيلم اول يه كارگردان مثل بكارتشه...فقط يه بار از دستش ميده. بنابراين خيلي مهمه چه جوري باشه.
حالا فرض كنين اولين فيلم يه كارگردان شاهكاري مثل در بروژ باشه... خيلي كار سختي خواهد بود كه فيلمساز بتونه رضايت بيننده هاشو فراهم كنه و متاسفانه مارتين مك دونا به هيچوجه نتونست جا پاي خودش بذاره و فيلمش واقعاً كمتر از حد انتظار بود. فيلم در ژانر كمدي كرايمه كه در دهه اخير كارگردان هايي مثل گاري ريچي به حد اعلي رسوندش و خود مك دونا هم با اين بروژ واقعاً غوغا كرد.

اما هفت روانيش واقعاً بد بود. نه داستان درست و حسابي داشت كه آدمو جذب كنه. نه تعليق به درد بخوري داشت و نه حتي خيلي خنده دار بود. حتي حضور آدماي جذابي مثل تام ويتس و كريستوفر والكن هم كمكي به اين وضع نكرده بود. به نظر ميومد كارگردان مثل شخصيت اول فيلمش كه به نظرم اصلا خود كارگردان بود حسابي گيج و منگ بوده وقع نوشتن فيلمنامه...به هر حال حيف بود اين فيلمساز

[justUnited]

آقا فیلم Seven Psychopaths اینقدر ها هم بد نبودا .درسته که شاهکار نبود ولی فیلم خوبی بود البته خیلی شبیه به کارهای تارانتینو شده.من که راضی بودم ازش.
بالاخره بعد از دیدن کلی فیلم به این نتیجه رسیدم که درمورد هر فیلم نباید قبل از دیدنش توقع زیادی داشت حتی اگه کارگردانش خدای فیلمسازی باشه چون اینطوری بهتر میشه در مورد خود فیلم قضاوت کرد
اینجوری حتی اگه جالب هم نبود ضد حال نمیخوری و اگه خیلی خوب بود لذتش دو چندان میشه.
برای من این فیلم یکی از بهترینهای سال گذشته بود هر چند نقایص زیادی داشت ببخصوص پایان فیلم که همچین چنگی به دل نمیزد با این حال نسبت به فیلمهای سال گذشته خیلی خوب بود. بخصوص بازی Sam Rockwell که منو حسابی شیفته خودش کرد.
ولی Colin Farrell چندان جذابیتی نداشت نمیدونم شاید بخاطر نوع شخصیت پردازی کاراکترش بود .در مورد طنز فیلم هم باید بگم انصافا خیلی خوب از آب دراومده بود و من رو به اندازه یه فیلم کاملا کمدی خندوند مثل اونجا که Sam Rockwell داشت داستان رو تعریف میکرد.
یا اونجا که چارلی (وودی هارلسون) تیر خورده و داغون شده وسط این ماجرا نگران مشروب خوردن کالین فارل حین رانندگیه

سگه بدبخت روحشم خبر نداره این جا چه خبره