بحث و تبادل نظر کلی در مورد فصل سوم سریال اسپارتاکوس : انتقام
بحث و تبادل نظر کلی در مورد فصل سوم سریال اسپارتاکوس : انتقام
God is a Concept, By Which We Measure our Pain
زماني كه سريال اسپارتاكوس براي اولين بار پخش شد,از همون اِپيزود هاي اوليه كاملا مشخص بود كه با يه سريال فوق العاده چه از احاظ فني و چه از لحاظ داستاني طرف هستيم
قبل از هر چيزي لازم يه موضوعي رو مشخص كنم،سريال اسپارتاكوس برهه اي از تاريخ رو به تصوير ميكشه كه سرگرمي مردم خلاصه ميشده تو تماشاي مبارزه ي گلادياتور ها و رفتن به ف/ا/ح/ش/ه خانه ها،همون طور كه تو خيلي از آثارِ مشابهِ ديگه(از لحاظِ موضوعي) شاهدِ اين موضوع هستيم مثل گلادياتور ساخته ي ريدلي اسكات،تروي ساخته ي ولفگانگ پيترسن،...حالا اينكه تو فيلم چقدر ب/ر/ه/ن/گ ــي نقش داره و قراره به نمايش دربياد بنظر كارگردان و حال و هوايِ فيلم بستگي داره!!
يكي براي هرچه طبيعي تر بودن تو سكانس هاي اين شكلي(!) لانگ شات هاي دقيق ميگيره يكي نه از نماهاي بسيار بسته استفاده ميكنه ولي در هر صورت هدف كارگردان چيزي فراتر از نشون دادن صحنه هاي ج/ن/س/يِ
از لحاظ موضوعي مهمترين موردي كه اسپارتاكوس(تو هر ٣فصلش)بهش ميپردازه "س/ي/ا/س/تِ"،چيزي كه از ابتداي خلقت انسانها بوده و همه چيز دورو برش رو تحت الشعاعِ خودش قرار داده
نوسيندگان خيلي قشنگ شخصيت هارو بر اساسِ موضوع اصلي داستان،شخصيت پردازي كردن،طبق اصول و قابل باور
شخصيت ها همون اكشن و ري اكشن هايي ازشون سر ميزنه كه قابل انتظارِ،از ابتدا تا انتها شاهد تغيير و تحول هايِ شخصيتيِ بي دليل و غير منطقي نيستيم(متاسفانه بر خلاف سريال هاي خودمان) و اين يه فاكتور بسيار خوب براي اسپارتاكوس بحساب مياد
از لحاظ فني هم كه اسپارتاكوس حرف براي گفتن خيلي داره،با اينكه در كل لوكيشن هاي محدودي داره،تو ميزانسنبندي به كُليات توجه شده تا به جزئيات،اما فيلم برداري(مخصوصا در سكانس هاي جنگي)،تدوين(مخصوصا در سكانس خايي كه داستان ها بصورت موازي رعايت ميشن)،به بهترين شكل ممكن صورت گرفته
و همين ٢موضوع از بُعد سمعي و بصري(حتي بدون در نظر گرفتن داستان)تماشاگر رو از اِپيزود ١تا انتها جلب ميكنه...
اسپارتاكوس از فصل ١ تا انتهايِ فصل ٣ ضرب آهنگ و حال و هواي خشونت بارِ خودشو حفظ كرد و ذره اي تو اين موضوع اُفت نداشت(بر خلاف خيلي از سريال هاي ديگه) حتي زماني كه تو فصل دوم(Gods Of The Arena) و سوم(Vengeance) بدليل فوتِ شخصيت اصلي،شاهد حضورِ Andy Whitfield نبوديم و از اين لحاظ(از نظر من) نميشه فصل به فصل(باز هم بر خلاف سريال هاي ديگه) در موردش بحث كرد چون يكپارچگي خودشو از دست ميده...
موضوعي كه هميشه تو سرتاسر اين سريال برام خيلي جذاب بوده كلوزآپ هاي گرفته شده تو سكانس هاي جنگي بوده،مخصوصا وقتي خون از يه جاي بدن مقتول فواره ميزد بيرون موسيقي اي هم كه بصورت ضميمه پخش ميشد خيلي به جذابيت اوون سكانس مي افزود
البته از ديالوگ هاي مفهومي و بسيار عميق اين سريال نبايد صرف نظر كرد كه مثل شخصيت پردازي ها بسيار دقيق و بجا بيان ميشد...
در پايان اشاره اي ميكنم به 'تعليق' موجود كه بخش عظيمي از داستان رو در بر گرفته بود و عوامل(كارگردان/فيلمنامه نويس) خيلي قشنگ و هنرمندانه بهش پرداخته بودن و ذره ذره از ابتدا تا انتها به داستان تزريقش ميكردن
همين موضوع بود كه باعث شد با پايان فصل ١ همه ي تماشاگر ها منتظر فصل بعدي باشن(مشابه اين مورد رو تو انتهاي فصل ١سريال Prison Break ميبينيم)
جدیدشو نمیسازن؟