[House M.D] | معرفی سریال | بحث و تبادل نظر

[Batlaghi]

دكتر هاوس يا هاوس ام.دي. (House M.D) نام يك سريال تلويزيوني بسيار پرطرفدار در ايالات متحده آمريكاست. سريال نزديك به 20 ميليون بيننده دارد. اين سريال تلويزيوني از شبكه فاكس آمريكا پخش مي‌شود و فصل ششم اين سريال از 21 سپتامبر 2009 پخش شد. سازنده اين اثر David Shore است، و سريال تا كنون برنده جوايزي از جمله جايزه امي كه برترين جايزه شبكه*اي تلويزيوني امريكاست، شده*است. از ويژگي‌هاي سريال اين است كه در مكالمات داستان، كلمات و اصطلاحات تخصصي پزشكي به وفور بكار برده مي‌شود، بطوريكه بسياري فقط براي يادگيري بيماري‌ها و اصطلاحات تازه به تماشاي سريال مي‌نشينند.
شخصيت دكتر هاوس يكي از شخصيت هاي نادر در سريالهاي تلويزيوني است. دكتر هاوس يك پزشك متخصص تشخيص بيماري است كه در بيمارستاني آموزشي در نيوجرزي مشغول به كار است. وي داراي خلق و خويي بسيار زننده و تند اما بذله گو است، معلول جسميست اما موتورسيكلتي كورسي مي‌راند، مجرد است اما (به غير از همكار خود دكتر ويلسون) دوستي ندارد، پيانو و گيتار مي‌نوازد اما از نوعي اعتياد حاد به دارو هم رنج مي‌برد. از طرف ديگر وي پزشكي نابغه‌است و همانند شرلوك هلمز از حل بيماريهاي بسيار نادر و لاعلاج لذت مي‌برد. دكتر هاوس با اختيار و انتخاب خود بيمارهاي مخصوص خود را انتخاب مي‌كند. و سه پزشك زيردست و جوان ولي چيره دست در اختيار دارد كه آنها نيز انتخاب خود وي هستند و همواره گوش بفرمان او هستند، و توسط بيمارستان تامين مي‌شوند. هر قسمت از سريال راجع به بيماري است كه دچار مرضي لاينحل و مرموز است. دكتر هاوس از روشهاي مختلف و گاهي نامتعارف به همراه تيم خود مي‌كوشد سر از راز بيماري درآورد. حتي اگر هم لازم باشد، غير قانوني وارد منزل بيمار شده و براي كشف علت بيمار تحقيقات انجام مي*دهد. دكتر هاوس به غير از تسخير راز بيماري به چيزي نمي*انديشد، حتي به ظاهر و پوشش خود.

شخصيت دكتر هاوس قابل توصيف نيست او دكتري است بسيار ماهر كه به سريال General Hospital علاقه مند است .براي او بيمار مهم نيست بلكه بيماري مهم است .لباس سفيد پزشكي بر تن نمي كند، كراوات نمي زند، از زير ويزيت بيماران در مي رود، آبنبات چوبي مي خورد و گيم بوي بازي مي كند. برايش مهم نيست ديگران درباره او چه فكري ميكنند و او نيز به ديگران اهميتي نمي دهد و يا لااقل نشان مي دهد كه اهميتي نمي دهد. او مي لنگد ولي لنگيدنش و عصايش نه مايه? ابهت اوست و نه مايه ناتواني اش. طنز تلخي در بيان و غم پنهاني در چهره دارد
اين سريال از گونه سريالهاي درام بيمارستاني است كه نمونه معمولي ان سريال استراليايي (All Saints) يا پرستاران مي باشد كه از تلويزيزيون ايران پخش مي شود و نمونه هاي بهتر ان سريال E.R و سريال Grey's Anatomy و سريال General Hospital كه از سال 1963 در حال پخش هستند كه البته همه محصول هاليوودند.سريال House M.D با اينكه لقب سريال درام بيمارستاني را يدك مي كشد ولي با تمام گونه هاي خود فرق دارد و فرق بزرگش شخصيت بزرگ ان يعني دكتر هاس است كه نام سريال را هم به خود اختصاص داده. در حالي كه در بيشتر سريالها بر داستان و روايت تاكيد دارند در هاوس به شخصيت توجه شده است .به نوعي هر چه سازندگان اين سريال در چنته داشته اند بر روي شخصيت اصلي خود يعني دكتر هاوس گذاشته اند. دكتر هاوس با بازي درخشان Hugh Laurieدر هيچ يك از دسته بندي هاي شخصيت سياه و سفيد و حتي خاكستري نمي گنجد . او شخصيتي منحصر به فرد است كه تنها بهانه ديدن سريال هاوس مي باشد . مردم سريال هاوس را به خاطر بيماري هاي عجيب و غريبش و نحوه معالجه انها نميبينند بلكه انها اين سريال را به خاطر خود دكتر هاوس مي بينند. براي انها مهم است كه دكتر هاوس چه مي گويد و يا چه كار مي كند و بيماري و بيمارستان و دكتر ها همه وسيله اي براي بيشتر نزديك شدن به شخصيت دكتر هاوس است . همان طور كه هيو لاري موقع گرفتن گلدن گلاب گفت اين كه بازيگر چه قدر خوب بازي مي كند مهم نيست بلكه اينكه چقدر شانس داشته باشد كه در نقشي خوب بازي كند مهم است

تهیه و تنظیم: حامد

[Mikado]

من جاهای زیادی خوندم که از پایان این سریال خوششون نیومده یا اینکه سریال در فصل های آخر افت کرد، اما به نظر من اصلا این طور نیست

به نظرم طبیعی بود که تیم اولیه که با هاوس بودن رو ما باهاش بیشتر انس بگیریم و نخواهیم از هم جدا بشن، ولی واقعا سریال داشت یک روند معمولی رو تکرار میکرد و در آخر هر فصل کارگردان یک شوک بزرگ ایجاد میکرد که این روند تکراری رو از بین ببره، من با افراد جدیدی که به تیم هاوس اضافه شدن هیچ مشکلی نداشتم و به نظرم کاملا برای زنده نگه داشتن سریال لازم بود تا این تیم ها اضافه بشن.

اوج سریال به نظرم قسمت Broken در فصل شش، قسمت اول بود، عصاره هاوس و تفکراتش، اینکه دنیا رو چطور میبینه، با نقص هاش روبرو میشه، بهترین بازی رو از هیو لری و بازیگران مقابلش می بینیم و همه چی آماده میشه تا سریال باز دوباره اوج بگیره، Broken قسمت محبوب من در هاوس بود.

در مورد پایان سریال هم اگر بخوام بدون اسپویل بگم، راضی کننده بود، به نظرم چنین سریالی با این حجم از سنگینی، لازم بود چنین پایانی داشته باشه و یک پایان خوب، سر راست و بدون رمز و راز.

هاوس بهترین سریالی بوده که دیدم و خواهد بود، سریال های زیادی بوده که من رو ساعت و روز و هفته های زیادی درگیر خودش بکنه، ولی هاوس، ترکیبی از شرلوک هولمز، حقایق جالب، فکت های علمی، تلخی های معاصر، جواب هایی دردناک، سوال هایی بی پایان و امید به زندگی بود.

هاوس ترکیبی از همه چیزهایی خوبی بود که یک درام، یک سریال، و یک داستان باید داشته باشه و البته که هاوس بدون هیو لری، قابل تصور نیست. بهترین بازیگر برای این سریال و بهترین بازی در این سریال.

[EYE]

در مورد پایان سریال هم اگر بخوام بدون اسپویل بگم، راضی کننده بود، به نظرم چنین سریالی با این حجم از سنگینی، لازم بود چنین پایانی داشته باشه و یک پایان خوب، سر راست و بدون رمز و راز.

من 2سال پیش که سریال رو تموم کردم,یه مقاله خوندم که حقیقتا حوصله نداشتم خودم برم دوباره چک کنم جزئیات سریال رو
توی اون مقاله یه تئوری درباره پایان سریال بود که باعث میشه چندان هم هپی و بدون و رمز و راز نباشه

مشاهده محتوا اسپویلر

هاوس مرده.هیچ جوره امکان نداره یه آدم فلج به اون شکل از اون آتش سوزی جان سالم به در ببره و اینکه ما عینا میبینیم که اون مکان روی سرش خراب میشه
وقتی سریال تموم میشه و ویلسون و هاوس با موتور دارن میرن,یه آهنگی پخش میشه(که من یادم نیست).طبق گفته اون مقاله این آهنگ یه جای دیگه هم پخش میشه.اونم یکی از موقعیتاییه که هاوس توهم دیدن امبر رو داره
اینجوری میشه گفت که همونطور که هاوس بخاطر عذاب وجدان و غم, امبر رو بعد از مرگ میدیده,ویلسون هم برای خودش یه هاوس توی ذهنش میسازه...
اینا فقط حرفای اون مقاله بود که بنظرم جالب بودن

هاوس بهترین سریالی بوده که دیدم و خواهد بود، سریال های زیادی بوده که من رو ساعت و روز و هفته های زیادی درگیر خودش بکنه، ولی هاوس، ترکیبی از شرلوک هولمز، حقایق جالب، فکت های علمی، تلخی های معاصر، جواب هایی دردناک، سوال هایی بی پایان و امید به زندگی بود.

جدا از اینا, واقعا یه شاهکاره و امکان نداره هیچوقت از یاد ببرم این سریال رو.4سال دیدنش طول کشید و همین بیشتر باعث وابستگیم شد

من جاهای زیادی خوندم که از پایان این سریال خوششون نیومده یا اینکه سریال در فصل های آخر افت کرد، اما به نظر من اصلا این طور نیست

نظر منم همینه...کلا بخاطر وابستگی به یه ویژگی هایی,تو سریال ها 70درصد مخاطبین جلوی تغییرات موضع میگیرن
بهترین کارگردانی سریال مربوط به فصل آخره.سینماتوگرافی فصل پایانی هم بالاترین سطح رو داره
فصلای 4تا8 همشون تقریبا در یه سطح هستن(همه هم عالی)

اوج سریال به نظرم قسمت Broken در فصل شش، قسمت اول بود، عصاره هاوس و تفکراتش، اینکه دنیا رو چطور میبینه، با نقص هاش روبرو میشه، بهترین بازی رو از هیو لری و بازیگران مقابلش می بینیم و همه چی آماده میشه تا سریال باز دوباره اوج بگیره، Broken قسمت محبوب من در هاوس بود.

Broken که عالیه.یه درام سینماییه 90 دقیقه ایه برا خودش.همه چیز داره.اپیزود زندان فصل آخر هم یه چیزی تو همین مایه هاست...نه به قدرت Broken ولی بازم عالی
برای من جذابیت سریال از فینالی فصل دوم شروع شد(شلیک و کما و عدم تشخیص واقعیت و توهم).این جذابیت هم توی فینالی فصل چهارم به اوج رسید(استریپ کلاب و اتوبوس چپ کرده و قربانی آشنا)
-------
در کل من عاشق House M.D هستم و خواهم بود
Everybody Lies
Everybody Dies

[Mikado]

من 2سال پیش که سریال رو تموم کردم,یه مقاله خوندم که حقیقتا حوصله نداشتم خودم برم دوباره چک کنم جزئیات سریال رو
توی اون مقاله یه تئوری درباره پایان سریال بود که باعث میشه چندان هم هپی و بدون و رمز و راز نباشه

این تئوری و حرف ها همیشه زده میشه، شما از راه رفتن یک کاراکتر توی خیابون هم میتونید کلی ایده و نماد و نشانه در بیارید، ولی من فکر نمیکنم سازنده سریال همچین قصدی داشته باشه، اصولا فضای سریال این طوری نبوده که اگر توهمی و خیالی بوده باشه، بیننده رو در اون فضا رها کنه. همیشه برگشت زده شده و نشون داده شده که این توهم بوده. پس بنابراین فکر نمیکنم قصد کارگردان و سازنده یک پایان باز و دنیایی خیالی بوده باشه، این کارها فقط از کارگردان های تازه به دوران رسیده ایرانی بر میاد

جدا از این، مصاحبه ای داشته David Shore (کارگردان، نویسنده و خالق house) با EW بعد از پخش قسمت آخر که به این سوال هم جواب داده و مشخصا ذکر کرده همچین قصدی نداشته که پایان این سریال دارای ابهام باشه، ولی اگر بیننده ها دوست دارند این طوری فکر کنن مخالفتی نداره. (لینک مصاحبه)

[nosheh]

از اینکه می بینم تاپیک دکتر هاوس عزیزم بالا اومده خوشحالم
شاید باعث بشه بقیه که این سریال زیبا رو ندیدن برن ببینن
به عنوان کسی که دوبار این سریال رو دیده ( تنها سریالی که دو بار دیدم. یک بار خودم تنها و یک بار با همسرم که اونم معتاد سریال دیدن کنم با هم بشینیم پای بساط) می تونم بگم همه ی چیزی که من از سریال میخوام هاوس داره
شخصیت کاریزماتیک و باهوش... کارهای خلاف عرف و قاعده ... ثبات شخصیتی.... داستان جذاب...
و پایان عالی!
دفعه اول که فیلم رو دیدم از پایانش عضبانی بودم!
دفعه بعد که دیدم و با دقت بیشتر و جزئیات کاملتر عاشق پایانش شدم
چون اون زمان من هاوس رو همراه با پخش می دیدم و عمیقا ازاینکه هاوس دیگه نبود ناراحت بودم و یادمه چقدر سخت بود اپیزود آخر... دفعه بعد اما نه....

[.:SiSiBK:.]

هاوس ترکیبی از همه چیزهایی خوبی بود که یک درام، یک سریال، و یک داستان باید داشته باشه و البته که هاوس بدون هیو لری، قابل تصور نیست. بهترین بازیگر برای این سریال و بهترین بازی در این سریال.

هاوس برای منم همیشه بهترین سریال عمرم باقی میمونه :x

[sarkhail]

میشه ماجراهای والتر وایت و جسی پینکمن دنبال کرد و تو فصل اخر تا مرز سکته پیش رفت

میشه گیم رو نگاه کرد و تو دنیای فانتزیش غرق شد

میشه شب و روز با تونی سوپرانو خاطره بازی کرد و با هر بار دیدنش یه نکته جدید و نهفته پیدا کرد

میشه 10 فصل با فرندز فرند بشی و تا اخر عمرت شخصیت های دور و برت با معیار اونا بسنجی

میشه تو لاست گم شد ... میشه با 24 شب و روز امریکا رو نجات داد ... میشه همه کارهایی که تا اینجا کردی و بعد از این میکنی از دریچه ده دقیقه پایانی شش فوت زیر زمین نگاه کنی ...

و خلاصه از هر قشر و با هر سلیقه ای که باشی میتونی تو دنیای جذاب سریال ها برای ساعت ها شناور بشی و همه غم و غصه دنیا یادت بره
اما دکتر هاوس ...

واقعا چی میشه در مورد این شخصیت گفت. دوستان حرفای جالبی در مورد پایان بندی سریال زده بودن اما شاید برای من دکتر هاوس تنها سریالی بود که وقتی شروع به تماشای فصل اخرش کردم هیچ نگرانی بابت چجوری تموم شدنش نداشتم بلکه بیشتر به این فکر می کردم دارم اخرین دقایقم رو با یکی از بهترین دوستام سپری می کنم

اون حجم از احساسات انسانی که پشت زبون تند و تیز و رفتارهای زننده این مرد پنهانه
اون حجم از تنهایی که پشت خنده و شوخی های هاوس خودش قایم میکنه
و اون حجم از دردی که پشت وایکودین مخفی میشه ...

هیچوقت دوست ندارم یه فصل دیگه از دکستر ساخته بشه یا مثلا ببینم که والتر وایت اخر داستان نمرده بوده و حالا امپراطوری هایزنبرگ تشکیل شده یا حتی جک باور مشمول عفو شده و دوباره برمیگرده و سینه سپر میکنه. به شخصه اینا قسمت هایی از ارشیو خاطراتم هستن که به قدری برام عزیز هستن که حتی نمی خوام کوچک ترین تخریبی داشته باشن، حتی اگه شروع دوباره بتونه اونا رو بهتر و قشنگ تر کنه.

اما برای دکتر هاوس ... فقط میدونم که دلم براش تنگ میشه و اگه قرار شد یه روزی یه قسمت دیگه ازش ساخته بشه تنها چیزی که بهش فکر نمیکنم کیفیت ساخت سری جدید یا تیم پزشکی جدید باشه ... اصلا مگه وقتی قراره دوباره یکی از بهترین دوستات ببینی به همچین چیزایی فکر کنی؟؟؟

[Luca Brasi]

قبل از هرچيزي ، جا داره يادي كنيم از يك سري مترجمين انجمن Tv-Show سابق كه بستر ديدن سريال House رو فراهم كردن ، انصافا ترجمه ي همچين سريالي با اين حجم از اپيزود و اصطلاحات پزشكي خيلي خيلي سخته

من قبل از اينكه شروع كنم به ديدن اين سريال و آشنا شدن با شخصيت گريگوري هاوس ، فيلم عطر خوش زن مارتين برست رو ديده بودم ، هنگام تماشاي سريال چيزي كه برام خيلي جذابيت داشت نزديكي بسيار شخصيت گريگوري به كلنل فرانك اسليد بود ، هردو از يك بيماري رنج ميبردن ، نسبت به اطرافيان بد بين بودن ، درونگرا و تا حدي عصبي بودن(كه اين مورد در فرانك اسليد از دوز بيشتري برخوردار بود) در يك كلام هر دوشخصيت ويژگي هايي رو داشتن كه شايد در نگاه اول منفي بنظر ميرسيد اما ته دلشون هيچي نبود و هر دو در انتها نشون دادن چه روح بزرگ و قلب مهربوني دارن

بجرئت ميشه گفت شخصيت هاوس ، يكي از عميق ترين كاراكترهايي كه در قاب تلوزيون به نمايش درومده و بهش پرداخته شده ، البته اينكه اين كاراكتر بلحاظ استنتاجي خيلي شباهت به كاراكتر شرلوك هولمز داره خودش يكي از المان هايي كه باعث ميشه عاشقش بشيم

ديالوگ هاي هاوس كه در طول سريال مدام باهاش رو به رو ميشيم كه ذهن مخاطب رو به چالش ميكشه(از بُعد اعتقادي) يكي از همون المان هايي بشخص دوست دارم
هاوس به معجزه اعتقاد نداره ،ولي وقتي در طول درمان بيمارش يا در يك عمل جراحي ميفهمه كه معجزه اي رخ داده و بيماري بر طرف شده خودش به چالش كشيده ميشه
اين مورد در طول سريال خيلي اتفاق ميوفته و يكي از موفقيت هاي. HOUSE MD در محتوا همينه

خلاصه كه با اين سريال ميشه زندگي كرد و بعد اتمامش كمبودش رو حس ميكنيد

[عبدالله]

حالا که بحث هاوس داغه، چند ماه پیش یه پیچی رو توی توئیتر دیدم که اپیزود به اپیزود دیالوگ های باحال هاوس رو میذاشت.
البته فصل آخر رو نداشت ولی برای تجدید خاطرات بنظرم خیلی خوب بود: https://twitter.com/DrGregoryHousse

[Hossein_124]

چند وقتی هست هاوس دیدن رو شروع کردم و سه فصل کامل دیدم تا الان و دارم کم کم ادامه میدم، چون خیلی خوشم اومد و خفنه دلم نمیخواد به این زودی ها تموم بشه.
عجب شخصیت مریض و دیوانه کننده ای داره این گرگوری هاوس و چقدر من باهاش ارتباط برقرار کردم و همه‌ی کاراشو با تمام وجودم حس میکنم و میفهمم.
سریال هرچی میگذره داره خفن تر میشه و روندش کاملاً صعودی بود برای من و مطمئنم تا آخر سریال هم همین نظرو خواهم داشت :دی

[eminemkamy]

خب من همین امروز سریالو تموم کردم.واقعیتش از سریال هایی که هر قسمت داستان خودش رو داره خوشم نمیاد ولی با این وجود سریال هاوس و وست وینگو تموم کردم .
سریال هاوس زیاد به دلم ننشست اما بازی هیو لوری فوق العلده بود در کل سریال زیاد اعتیاد اور نیست هرچند فصلهای شش و پنج خیلی جالب بودند بخصوص قسمت اول و آخر فصل6 که فراموش نشدنی بود