خستــگی ناپذیــر | به بهانه زادروز " وودی آلن "

[ifarzam]

نام کامل: آلن استوارت کوتیگز برگ
تاریخ و محل تولد: اول دسامبر 1935 نیورک - آمریکا

بیوگرافی مختصر:

او متولد اول دسامبر 1935 در شهر نیویورک است و یک یهودی می باشد. خانواده یهودی او، وودی را تا 8 سالگی در مدرسه یهودی ثبت نام کردند و در آنجا تحصیل می کرد. از همان زمان کودکی علاقه ای به درس نداشت.
او را باید مهم ترین و با ارزش ترین کمدین 3 دهه اخیر نامید. پس از تثبیت موضع، او به عنوان "سرگرمي ساز شماره یک" آرام آرام قدم به معبد پانتئون مولفین فیلسوف می گذارد. او همه فن حریف است: بازیگر، کارگردان، تهیه کننده و همچنین یک موسیقی دان بزرگ.

بیوگرافی کامل و حرفه کاری وودی آلن:

این کمدین خود آموخته کوچه و خیابان به سرعت تبدیل به روشن فکری تازه می شود و خیلی زود می آموزد تا از شوخی هایش پول بسازد.
وارد دانشگاه می شود و خیلی سریع نیز آنجا را ترک می کند. در 19 سالگی، شوخی هایش را به شبکه تلویزیونی "ان بی سی" می فروشد. ازدواج می کند و خود را تحت روانکاوی قرار می دهد. ذوق و استعداد مادر زادیش برای نگارش شوخی های تک خطی One-Liners دستمزدی معادل 1500 دلار در هفته برایش فراهم می آورد. برای برنامه تلویزیونی سید سیزار، نمایش نمایش ها، طرح های کمدی می نویسد و همکار مل بروکس، نیل سایمن و کارل رینر می شود.
پس از کسب شهرت به عنوان تک نواز باشگاه های شبانه در دانشگاه ها و تلویزیون نیز برنامه اجرا می کند. در 1964 چارلز فلدین، تهیه کننده، او را در باشگاه شبانه بلو انجل می بیند و از او می خواهد فیلم نامه "تازه چه خبر پوسی کت" را بازنویسی کند. او را با خود به اروپا می برد حتی در کنار پیتر سلرز نیز نقشی به او می دهد.
سپس وودی آلن نقش برادر زاده جیمز باند را در کازینو رویال بازی می کند که خود نقش را در فیلم نامه تصحیح کرده بود. ولی این دکتر فیلم نامه ها توانایی های دیگری نیز از خود نشان می دهد. نمایشنامه ای می نویسد با عنوان "آب را ننوش" كه در برادوی با موفقیت رو به رو می شود.
فیلم نامه اورجینال می نگارد و همکاری اش را با مجله معتبر نیویورک شروع می کند. در سال 1966 غیر مستقیم وارد سینما می شود یک فیلم چینی با سرمایه هنگ کنگی پیشنهادش را قبول می کند که فیلم نامه اول را خودش نوشته است و کلا ساختار فیلم نامه را بازنویسی می کند. نام فیلم: "چه خبره! تایگر لی لی؟"
نمایشنامه دومش در سال 1969 همه را غافلگیر می کند. "دوباره بنواز، سام" داستان مردی کمرو و دلباخته است که از شبح همفری بوگارت تقاضای کمک دارد. هربرت راس نمایشنامه را به فیلم برگرداند. (در ایران: دوباره سعی کن سام)
وودی آلن به شهرت سینمایی دست می يابد. در 1969 آلن با به مضحکه کشاندن بزهکاری با شرکت خودش فیلمی می سازد به عنوان "پول رو بردار و فرار کن" و مبدل به ستاره بزرگ سینما می شود.

دنیای وودی آلن شکل می گيرد. فقط کافی است که وجود او بیشتر و عمیق تر شکوفا شود. با ساخت سه فیلم از 1971 تا 1973 حرفه را می آموزد و به اهمیت تکنیک پی می برد: Bananas" (در ایران:انقلابی قلابی)، "تمام آنچه که می خواستید درباره موضوعات جنسی بدانید و می ترسیدید" و "خواب آلود".
در این سه فیلم وودی آلن از هجویه سیاسی به تمایلات افراطی و به مضحکه علمی/تخیلی می رسد.
کارگردانی شتاب زده، تخیل پردازی نامطمئن به فیلمی با تأثیر پذیری قوی می رسد. هدایت بازیگران بهتر می شود و فیلم نامه به توازن می رسد. زمانی که برای ساخت "عشق و مرگ (1975)" به پاریس می رود در بیان عقیده و رسیدن به هدفش به استادی رسیده است. "عشق و مرگ" هنوز هم یکی از چند ساخته برگزیده اش شناخته می شود. فیلمی کمدي با موضوع هراس از مرگ که دغدغه های متافیزیکی و روشنفکرانه ای را طرح می نماید .فیلم آنی هال (1977) که درباره نویسنده ای اهل منهتن است و خاطره خصوصی وودی آلن را از وابستگی سرنوشت سازش با "دایان کیتن" را نمایان می کند. در این فیلم وودی نظریاتش را درباره تمام موضوعات روشن می کند و سر انجام به شخصیت مرد متعادل دست می يابد.

با تناقض های کسب و کار نمایش مواجهه می شود و گذشته را تبدیل به جزء مکمل آینده اش می کند. پس از تجربه ای گذرا، فیلم "صحنه های داخلی (1978)" که فیلمی کاملا تراژیک است و نشان دهنده تن دادن به ستایش از اینگمار برگمن می باشد، را می سازد. مدتی کوتاه از کمدی سازی چشم می پوشد، در منهتن (1979) به بررسی خود می پردازد که بزرگداشتی نیز از شهر محبوبش است. شهری که جدا از آن نمی تواند به زندگی اش ادامه دهد.
در سال 1982 با یک فیلم سرگرم کننده برگمن/شکسپیری به نام "کمدی جنسی شب اول" دنیایش را در نسیم بارور تابستان هایی جای می دهد که سحر و جادوي شب، رویش برگ درختان را تسخیر می کند و خود انسان ها را از طریق حواس پرتی شان به سخره می کشد. در قالب پورفسوری فضل فروش، "خوزه فرر" ایفاگر نقش مزاحمی است که "گونارییو رنستراند" برای برگمن مجسم می کرد. وودی آلن نیز جادوگری همه فن حریف است با آموخته ای از ملغمه هفت جوش. "زلیگ (1983)" عکس العمل طبیعی وودی به سینماست.
با قصه ای به سبک بورخس، آلن با کنار هم گذاشتن اجزاء متفاوت، شخصی تاریخی و خیالی می آفریند و به هجو رسانه های جمعی زمان پیش از جنگ می پردازد. فیلم به لحاظ گیشه از دید منتقدان اثری موفق شناخته می شود. فیلم "برادوی دنی رز (1984)" بازگشتی است به روح کمدی فیلم های اولیه اش. با خلق حال و هوای کسب و کار نمایش های نیویورکی، یک سرمایه گذار حامی هنر های نمایشی/سرگرمی را در دنیای گنگستر ها جان می دهد.
لازم به ذکر است، همان ‌گونه که از موسیقی فیلم‌هایش مشهود است، آلن از دوست‌داران جدی موسیقی جاز است. خود او از نوجوانی کلارینت می‌زد. او کلارینتی با سیستم انگشت‌گذاری قدیمی معروف به سیستم آلبرت به کار می‌برد. سال‌ها است که او همراه با گروهی از دوستانش هر دوشنبه شب در هتلی در نیویورک جاز دیکسی‌لند می‌نوازند. وودی آلن حتی برای گرفتن جایزه اسکار فیلم آنی هال به هالیوود نرفت، چرا که مراسم اسکار با برنامه نوازندگی دوشنبه‌ شب‌های او هم‌ زمان بود.

نکات زندگی شخصی وودی آلن:

آلن مدت زیادی با میافارو نامزد کرد ولی با او ازدواج نکرد. سپس با یک دختر 27 ساله به نام سونیا در سال 1997 ازدواج کرد و صاحب 2 دختر شد که هنوز به سن 7 سال نرسیده بودند
که وارد موسیقی شدند و در رشته جاز فعالیت کردند .

از تاریکی هراس دارد.

پزشکان برای حالت بد بینی و ترسش داروهای زیادی برایش تجویزکرده اند.

می گوید از دوران کودکی بر طبق یک خرافه باید صبحانه را حتما ساعت 7 بخورم وگرنه تعادلم بهم می خورد.

در اکثر فیلم هایش حداقل یک شخصیت نویسنده وجود دارد که نماد خودش است.

به طور مستقیم به دوربین نگاه می کند.




وودی آلن می گوید:



جرائم سازمان ‌یافته در آمریکا هر ساله بیش از چهل میلیارد دلار درآمد دارد و هزینه‌های اداری آن هم خیلی ناچیز است.

من به خاطر وجود خنده همیشه اظهار خشنودی می‌کنم، البته مگر موقعی که شیر از دماغم بیرون می زند.

نه تنها خدا وجود ندارد، بلکه لوله کش ها هم در روزهاي تعطيل آخر هفته وجود ندارند.

دو باور غلط درباره من وجود دارد: یکی اینکه روشن فکرم چون عینک می زنم و بدتر آنکه هنرمندم چون فیلم هایم فروش نمی کند.

من از مرگ نمی ترسم فقط دلم نمی خواهد وقتی آمد من آنجا باشم.

مثبت اندیش که باشیم می بینم که مرگ به سادگی دراز کشیده است.

از همان زمان که 5 سال بیشتر نداشتم تفکر در مورد فلسفه تمام شور و حالم را تبدیل به هراس کرد و اکنون هم که 70 و اندی سن دارم این ترس و نگرانی را دارم .

من زمانی که خود را خوار و زمین خورده می یابم، موضوعات سر گرم کننده به ذهنم می رسد ولی وقتی سر حال هستم دچار یک حالت عصبی و دستپاچگی می شوم.

اساسا من آدم بی فرهنگی هستم ترجیح می دهم بیسبال ببینم و آبجو و گوشت فلفلی بخورم .

در زندگی چیزهای بدتر از مرگ هم وجود دارد، تا الان یک بعد از ظهر را با مأمور بیمه گذرانده اید؟

مغز من دومین ارگان مورد علاقه من است.

از او پرسیدند: چرا هیچوقت فیلم هایت را نمی بینی؟ گفت: فکر می کنم از آنها بدم بیاید!

من یک دوره تند خوانی را گذراندم و در 20 دقیقه جنگ و صلح را خواندم فهمیدم در مورد روسیه است.

عاشقی یعنی درد کشیدن، برای اینکه درد نکشی باید عاشق نشوی، اما آدم از عاشق نبودن هم درد می کشد بنابراین عاشقی یعنی درد کشیدن عاشق نبودن هم یعنی درد کشیدن .برای شاد بودن باید عاشق بود، پس برای شادی باید درد کشید. اما درد کشیدن آدم را غمگین می کند پس برای غمگین بودن باید عاشق شد. امیدوارم بتوانی بفهمی!



فیلم نگاری:


To Rome With Love -2012
Midnight in Paris -2011
You Will Meet a Tall Dark Stranger -2010
Whatever Works -2009
Cassandra's Dream -2008
Vicky Cristina Barcelona -2008
Scoop -2006
Match Point -2005
Melinda and Melinda -2005
Anything Else -2003
Hollywood Ending -2002
The Curse of the Jade Scorpion -2001
Small Time Crooks -2000
Sweet and Lowdown -1999
Celebrity -1998
Deconstructing Harry -1997
Everyone Says I Love You -1996
Mighty Aphrodite -1995
Bullets Over Broadway -1994
Manhattan Murder Mystery -1993
Husbands and Wives -1992
Shadows and Fog -1992
Alice -1990
Crimes and Misdemeanors -1989
New York Stories -1989
Another Woman -1988
Radio Days -1987
September -1987
Hannah and Her Sisters -1986
The Purple Rose of Cairo -1985
Broadway Danny Rose -1984
Zelig -1983
A Midsummer Night s *** Comedy -1982
Stardust Memories -1980
Manhattan -1979
Interiors -1978
Annie Hall -1977
Love and Death -1975
Sleeper -1973
Everything You Always Wanted To Know About **** (*but were afraid to ask) -1972
Bananas -1971
Men of Crisis: The Harvey Wallinger Story -1971
Take the Money and Run -1969
What's Up Tiger Lily? -1966

افتخارات دوره هنرمندی اش:

اسکار بهترین کارگردانی برای فیلم آنی هال،۱۹۷۷
اسکار بهترین فیلم‌نامه غیر اقتباسی برای فیلم آنی هال همراه مارشال بریکمن ۱۹۷۷
نامزد اسکار بهترین بازیگر نقش اول برای فیلم آنی هال
نامزد اسکار بهترین کارگردانی برای فیلم صحنه‌های داخلی
نامزد اسکار بهترین فیلم‌نامه غیر اقتباسی برای فیلم ‌صحنه‌های داخلی
نامزد اسکار بهترین فیلم‌نامه غیر اقتباسی برای فیلم منهتن همراه مارشال بریکمن
نامزد اسکار بهترین کارگردانی برای فیلم دنی رز برادوی
نامزد اسکار بهترین فیلم‌نامه غیر اقتباسی برای فیلم دنی رز برادوی
نامزد اسکار بهترین فیلم‌نامه غیر اقتباسی برای فیلم رز ارغوانی قاهره
اسکار بهترین فیلم‌نامه اقتباسی برای فیلم هانا و خواهرهاش، ۱۹۸۶
نامزد اسکار بهترین فیلم‌نامه غیر اقتباسی برای فیلم هانا و خواهرانش،
نامزد اسکار بهترین فیلم‌نامه غیر اقتباسی برای فیلم روزگار رادیو،
نامزد اسکار بهترین فیلم‌نامه غیر اقتباسی برای فیلم جرم‌ها و بزهکاری‌ها،
نامزد اسکار بهترین فیلم‌نامه غیر اقتباسی برای فیلم آلیس،
نامزد اسکار بهترین فیلم‌نامه غیر اقتباسی برای فیلم شوهران و زنان،
نامزد اسکار بهترین کارگردانی برای فیلم گلوله‌ها بر فراز برادوی، ۱۹۹۴
نامزد اسکار بهترین فیلم‌نامه غیر اقتباسی برای فیلم گلوله‌ها بر فراز برادوی، ۱۹۹۴همراه داگلاس مک گرث
نامزد اسکار بهترین فیلم‌نامه غیر اقتباسی برای فیلم آفرودیت توانمند، ۱۹۹۵
نامزد اسکار بهترین فیلم‌نامه غیر اقتباسی برای فیلم شالوده‌شکنی هری، ۱۹۹۷
نامزد اسکار بهترین فیلم‌نامه غیر اقتباسی برای فیلم امتیاز نهایی، ۲۰۰۵
اسکار بهترین فیلم‌نامه غیر اقتباسی برای فیلم نیمه شب در پاریس ۲۰۱۲

نقل از : سینماسنتر

[Shayea]

77 ساله شد !!

همشون دارن پیر میشن ! اسکوسیزی هم 2 ماه پیش 70 سالش شد !

ای کاش اینجور آدم ها اصلا پیر نمیشدن .

[Irag]

من Match Point -2005 رو دیدم
این فیلم جدیداش رو خدایی نتونستم بیشتر از 20 دقیقه دووم بیارم!
خیلی خسته کننده بود!

[Chandler Bing]

چقدر فیلم ساخته؟؟؟؟؟؟؟
واقعا کارگردان بزرگیه، از معدود کارگردان های بزرگ و زنده ی سینما هست. واقعا سبک کاری و فضای توی فیلم هاش رو دوست دارم.
زیاد هم ازش فیلم ندیدم، شاید 4 -5 تا.
راستی چند وقت پیش یکی بهم What's Up Tiger Lily? -1966 رو داد، چیجوریه، خوبه؟ به عنوان اولین فیلم الن حتما باید ببینمش

[reza8198]

Vicky Cristina Barcelonaو Match Point رو دیدم فیلمهای جالبی بودن

[Bill The Butcher]

خداييش عاشق اينم كه تو فيلم يه موضوع پيش پا افتاده روزمره اذيتش كنه بعد بخواد ناراحتيشو بيان كنه. عاشق استدلال ها و مثال هاشم.
مرسي فرزام