برای استفاده از تمامی امکانات انجمن و مشاهده ی آنها بایستی ابتدا ثبت نام کنید
صفحه 11 از 25 اولیناولین ... 91011121321 ... آخرینآخرین
نمایش نتایج: از شماره 101 تا 110 از مجموع 243
  1. #1
    It's easy to be a saint in paradise
    تاریخ عضویت
    May 2012
    ارسال ها
    169
    سپاس
    12,429
    از این کاربر 2,084 بار در 186 پست سپاس گزاری شده

    The Sopranos | معرفی و بحث کلی



    سریال سوپرانوز (The Sopranos) مجموعه ای از جرم و جنایت ، درام ، هیجان ، مافیا بازی ، استریپرها ، مواد مخدر ، کمدی های هوشمندانه ، روابط خاص و تعریف نشده ، روانشناسی عجیب شخصیتی ، علائم شناسی ، هیجان ، اعتیاد به مواد مخدر و خلاصه اینکه اعتیاد کامل به این سریال! ولی اگر بخواهم این سریال رو توی چند جمله و به سبک مجلات سینمایی تعریف کنم:
    داستان اخلاقیات مدرن و زندگی روزمره آنتونی سوپرانو - یک ایتالیایی امریکایی و رئیس خلافکاران مافیایی نیوجرسی و درگیری های کاری و عاطفی در تقابل با همکاران و رقبا و اعضاء خانواده اش که بازیگر با توانایی های فوق العاده شما را درگیر این ماجراها میکند.
    شما وارد فضایی میشوید که هیچ آشنایی قبلی با دنیای آدمهای آن ندارید بجز چند فیلم موفق سینمایی که به شکل غیر واقع گرایانه دنیای مافیا را خیلی دست نیافتنی و درک ناشدنی ترسیم میکردند در حالی که در این سریال شما حتی از کشتن و کشته شدن بسیاری از کاراکترها نه تنها تعجب نمیکنید بلکه با کمی فکر باز به این نتیجه میرسید که حتی اگر خودتان به جای شخصیتهای سریال بودید مرتکب همین قتلها و جنایات میشدید! از اول بهتون اخطار کنم که بر خلاف بیشتر سریالها اینو دیگه نمیشه با اعضای محترم خانواده نشست و آجیل خوردو سریال دید!!
    این سریال از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۷ در آمریکا از شبکه HBO پخش میشد. یعنی دقیقا شش فصل کامل که هر فصل شامل ۱۳ قسمت یک ساعته هست. غیر از فصل آخر که در ۲۱ قسمت نمایش داده شد.
    خالق این سریال جناب David Chase است که بزرگترین کار دوران زندگیش همین سریاله و کارگردانی بسیاری از قسمتهای سریال رو بر عهده داره (در سریالهای آمریکایی از چند کارگردان استفاده میشه و ممکنه حتی در یک فصل چند کارگردان مختلف پروژه سریال رو بر عهده بگیرند)
    از نویسندگان بزرگ این سریال Terence Winter می توان نام برد که نویسنده 25 قسمت از سریال بود همچنین خالق سریال فوق العاده زیبا Boardwalk Empire هستند.



    سریال سوپرانوز محصول 1999 در شبکه HBO تهیه و تولید شد .. قبل از تولید این سریال مخالفت های زیادی صورت گرفت که بیانگر این بود که ژانر گنگستری ژانری منسوخ شده است و ظرفیت ساختی یک سریال بلند از ان وجود ندارد ... ولی نمایش سیزن 1 و به خصوص 2 این سریال خلاف این را ثابت کرد و البته سوپرانوز از عناصری استفاده کرد که در ژانر خود حاکی از نو اوری کامل بود.
    داستان سوپرانوز حول و حوش زندگی فردی به نام تونی سوپرانوز می گردد که دارای دو زندگی کاملا متفاوت است..یک زندگی او به خانواده اش اختصاص دارد و زندگی دیگرش به شبکه زیر زمینی مافیای نیوجرسی که او ریاست هر دو را عهده دار است..تونی سوپرانوز با بازی فوق العاده جیمز گاندولفینی (تمام مردان پادشاه) روحی تازه به این سبک سریال سازی داده است و مسائلی که شاید کمتر در این ژانر مطرح می شده نمایان کرده است. یکی از خصوصیت های این سریال طبیعی بودن دیالوگ ها و بازی هاست به شکلی که گاهی فکر می کنید شاهد یک فیلم مستند هستید. جیمز گاندولفینی به گونه ای بازی کرده که هرگز در دام شخصیت های کلیشه ای پدر خوانده ای نیفتاده .تونی سوپرانویی که او خلق کرده بین مرز شخصیتی بی رحم و اتشین مزاج و گاهی شوج طبع و بذله گو راه میرود.
    از نو آوری های دیگر این سریال شکستن قالب های کلیشه ای مافیایی است، به عنوان مثال رئیس مافیایی نمایش داده می شود که اول سریال ناگهان غش می کند و بعد به دکتر روان پزشک مراجعه می کند و بعد از ان ما شاهد مکاشفه ای در دوران کودکی او هستیم و اینکه او چگونه به اینجا رسید . نکته مورد توجه دیگر اینکه تمام همسایه ها از اینکه سوپرانوها یه گروه مافیایی هستند اطلاع دارند و گاها رابطه خوبی با این خانواده دارند.
    و اما مهم ترین مزیت این سریال دیالوگ های ان هستند ،شاید برای کسانی که به سریال های داستان محور عادت کرده باشند ،دیدن این سریال کمی سخت باشد ولی گاها به ما این حس القا می شود که اسکورسیزی این سریال را ساخته است. معمولا hbo در سریال های خود در ساختار شکنی پیش قدم است و سوپرانوز یکی ا ز این سریال ها بود که گاها مخالف سلیقه عموم حرکت کرد و تصویری واقعی تر از یک خانواده ای با ریشه ای ایتالیایی و تمام رسم و رسوم این خانواده ها ارائه کرد. دیالوگ های این سریال بیشتر با ته لحجه ایتالیایی و با اصطلاحات فراوان محلی گفته می شود ،گاهی در یک گفتگوی کوتاه ده ها اصطلاح استفاده می شود که درک دیالوگ ها را برای ما مشکل می کند ، ولی با این حال هیچ کدام از اینها باعث نمی شود از دیدن این شاهکار صرف نظر کنیم.


    شخصیت ها:


    تونی سوپرانو:شخصیت اصلی داستان با بازی فوق العاده (جبمز گاندولفینی) که از اعضای رده بالا مافیا نیو جرسی خانواده سوپرانو می باشد.تونی در تلاش برای تعادل بین زندگی شخصی و مافیایی خود است.


    3.دکتر جنیفر ملفی: با بازی لورین براکو(goodfellas 1990) دکتر روانپزشک تونی سوپرانو می باشد. جنیفر یک ایتالیایی/امریکایی و دارای یک پسر می باشد.
    کارملا سوپرانو:همسر تونی سوپرانو با بازی فوق العاده ایدی فالکو که گلدن گلاب برای نقش کارملا دریافت کرده.
    کورادو(جونیر) سوپرانو: عموی تونی با بازی Dominic Chianese که بعد مرگ جکی اپریل رییس خانواده می شود .
    سیلویو دانته: با بازی Steven Van Zandt دست راست تونی و بهترین دوست او میباشد که قبلا برای پدر تونی کار می کرد.

    جوایز :
    جایزه بهترین سریال درام از جشنواره emmy در سال 2007-2004
    جایزه بهترین فیلم نامه از emmy در سال -1999-2006
    بهترین هنرپیشه نقش اول برای جیمز گاندولفینی از emmy در سال -2000 2001-2003
    بهترین هنرپیشه نقش اول برای جیمز گاندولفینی و بهترین سریال در سال 2000 از گلدن گلاب.
    و برند ه ی 4 جایزه گلدن گلاب دیگر
    و...


  2. #101
    Yo .... Miste White
    تاریخ عضویت
    Sep 2012
    محل سکونت
    قزوین
    ارسال ها
    2,734
    سپاس
    32,964
    از این کاربر 45,590 بار در 2,807 پست سپاس گزاری شده

    پاسخ : The Sopranos | معرفی و بحث کلی




    10 سال پیش در چنین روزی، The Sopranos به کار خودش پایان داد ... [ June 10, 2007 ]


  3. #102
    The Sopranos
    تاریخ عضویت
    Mar 2014
    محل سکونت
    بوشهر
    ارسال ها
    79
    سپاس
    918
    از این کاربر 933 بار در 82 پست سپاس گزاری شده

    پاسخ : The Sopranos | معرفی و بحث کلی



    و این میز برای همیشه رزرو شد ...

    این میز همون میز اخرین سکانس سریال هست که صاحب رستوران بعد از پایان سریال ، اون رو برای همیشه رزرو کرد

    #bestshowever
    #riptonysoprano


  4. #103
    تاریخ عضویت
    Jul 2012
    ارسال ها
    241
    سپاس
    360
    از این کاربر 1,043 بار در 235 پست سپاس گزاری شده

    پاسخ : The Sopranos | معرفی و بحث کلی

    سریال خیلی جذابیه.من چند بار دیدم.از سریالهایی هست که اصلا دلم نمیاد پاک کنم.

  5. 4 کاربرِ زیر از elibanoo بخاطرِ این مطلب مفید سپاس گزاری کرده اند :


  6. #104
    تاریخ عضویت
    May 2017
    ارسال ها
    119
    سپاس
    546
    از این کاربر 1,164 بار در 124 پست سپاس گزاری شده

    پاسخ : The Sopranos | معرفی و بحث کلی

    یکی از دلنشین ترین سریال های تاریخ و به جرأت کم نقص ترین شوی تلویزیونی ������������ اوایل که شروع کرده بودم به دیدن خیلی جذاب نبود واسم ولی رفته رفته جوری شد که اگه هر شب یه قسمت رو نمی دیدم انگار یه کار نا‌تموم روزم رو انجام نداده بودم... اگه به ژانر مافیا و درام خانوادگی علاه مندید بی شک از دستش ندید

  7. 6 کاربرِ زیر از l-lamidreza بخاطرِ این مطلب مفید سپاس گزاری کرده اند :


  8. #105
    تاریخ عضویت
    Apr 2016
    ارسال ها
    95
    سپاس
    76
    از این کاربر 597 بار در 93 پست سپاس گزاری شده

    پاسخ : The Sopranos | معرفی و بحث کلی

    پریروز فرانک وینسنت ( بازیگر نقش فیل لئوتاردیو) در سن 80 سالگی به مرحوم گاندولفینی پیوست

  9. 11 کاربرِ زیر از jackie aprile بخاطرِ این مطلب مفید سپاس گزاری کرده اند :


  10. #106
    I have a name But never mind
    تاریخ عضویت
    Feb 2012
    محل سکونت
    Gotham City
    ارسال ها
    1,352
    سپاس
    20,421
    از این کاربر 29,511 بار در 1,389 پست سپاس گزاری شده

    پاسخ : The Sopranos | معرفی و بحث کلی

    چه تاپیکی بالا اومد.
    خدا رحمت کنه جیمیز گاندولفینی رو
    این دست بازیگرا که پدر یا مادر (یا هر دو) ایتالیایی بودن نقش های گانگستری رو چه کامل و بی نظیر بازی کردن. جیمز گاندولفینی, آل پاچینو, رابرت دنیرو و .....
    اون رگ ایتالیایی کار خودشو خوب و درست انجام میده فکر کنم

  11. 13 کاربرِ زیر از aramis2800 بخاطرِ این مطلب مفید سپاس گزاری کرده اند :


  12. #107
    تاریخ عضویت
    Jun 2012
    ارسال ها
    382
    سپاس
    764
    از این کاربر 3,554 بار در 374 پست سپاس گزاری شده

    پاسخ : The Sopranos | معرفی و بحث کلی

    تقریبن 2سال پیش بود که سوپرانوس رو شروع کردم. فصل اول رو به سختی تحمل کردم. به هیچ عنوان با شخصیت هاشش ارتباط برقرار نمیکردم. تقریبن 1سال طول کشید تا فصل دوم رو شروع کنم. اونقدر تحمل سریال برام سخت بود که قید زیرنویس فارسیش رو هم از بس بد بود زدم. بعضی قسمتا زیرنویس انگلیسی چسبیده بود به سریال و با همون میدیم چون برام زیاد سریال مهمی نبود اکثرا هم توی اوقات مرده آخر شب میدیمش و چن بار توی یک قسمت وسط سریال خوابم می برد.6 ماه بعد فصل سوم رو شروع کردم. فقط هم میخاستم سریال رو تموم کنم چون دوست ندارم سریال ها رو ناتموم ول کنم مگر اینکه واقعن غیر قابل تحمل باشن. نمدونم چرا و چجوری و از فصل سوم سریال جوری میخشو کوبید که بصورت ماراتن وار قسمت هاشو میدیدم. حتی چند روز پیش 7 قسمت رو توی یه صبح تا ظهر دیدم. الان که بهش فکر میکنم که چرا توی 2فصل اول سریال منو جذب نکرد میفهمم که ماهیت سریال اینه. نوع داتسان پردازی و روایت سریال جوری هست که از همون اول سوال ایجاد نمیکنه که با پاسخ دادن به سوال ها شخصیت پردازی کنه. اول کار با تعداد زیادی شخصیت روبرو میشی که شاید به خاطر سپردن اسمشون 1-2 فصل هم طول بکشه. توی این دو فصل خرد خرد از طریق توی شرایط مختلف قرار دادن شخصیت ها اونها پرداخته میشن. داستان خاص و ویژه ای وجود نداره دقیقن مثل زندگی خودمون( صبح که بیدار میشیم معلوم نیست چی در انتظارمونه و چه تصمیم هایی میگیریم) اضاف شدن شخصیت های جدید احتیاج به بوق و کرنا نداره. خیلی وقتا مرگ یه شخصیت رو میشد پیش بینی کرد که توی این صحنه کارش تمومه ولی بازم توی نحوه مرگش یا واکنش بعد از مرگ سریال منو سورپرایز میکرد( با فضا سازی های قسمت آخر و بازی فیل با نوه هاش معلوم بود میمیره ولی اینکه ماشین حرکت کنه و... . مثل زندگی عادی خیلی اتفاقی شخصیت های جدید وارد میشن. بعضی شخصیت ها اوایل سریال برام غیررقابل تحمل بودن مثل جونیور یا ملفی بعضی ها برعکس ولی توی این 6فصل قوس شخصیتی ها به سمتی پیش رفت که همه غیرقابل تحمل ها برام دوست داشتنی شدن ( به جز رالفی که درجا کارش ساخته شد خدارو شکر) شاید سریال فیلمبرداری و تدوین خاصی نداشته باشه و مثل Mr robot یا Breaking Bad صحنه ها و قاب بندی های فوق العاده نداشته باشه ولی چیزی که اون منحصر بفرد میکنه لحن یکنواخت و استانداردی هست که توی 86 قسمت به بهترین نحو ممکن حفظ میشه. تقریبن با پیچش های داستانی سریال موافق بودم و همیشه برام نطقی به نظر میومدن( منطق همیشه برام خیلی مهمه) البته پایان کار سل یکم برام ناخوشایند بود اونم بخاطر اینکه به شدت خوشم میومد ازش. مرگ کریستوفر رو فکر نمیکردم بتونم باهاش کنار بیام ولی وقتی مرد نظرم عوض شد. راجب مرگ تونی هم تئوری هایی که میگن از لحاظ منطق تصویری درسته فقط بزرکترین مشکلش اینه که کی انگیزه مرگ تونی رو داره؟ واینکه تونی که وارد رستوران میشه یه پیرهن خاکستری با کت چرم مشکی پوشیده که یکهو تصویر کات میخوره و تونی با پیرهن سفید مشکی آستین کوتاه( توی اون هوای سرد زمستونی) منتظر نشسته کارملا بیاد. نحوه کات خوردن تصویر توی این لحظه به شدت عجیب هست بوطریکه فکر کردم تونی اونجا کشته شده و بعدش توهم و تخیل هست.
    به شدت از بازی گاندولفینی لذت بردم و بازی نقش های دیگه این بازگیر برا غیرقابل تصور هست. اونقدر واقعی بود بازیش که حس میشد واقعن خودش این مدلی هست.

    پ.ن: HOrece and pete رو یه مدت پیش دیدم این خانم کارملا چرا جوون تر شده نسبت به سوپرانوس؟!

  13. 14 کاربرِ زیر از smh2011 بخاطرِ این مطلب مفید سپاس گزاری کرده اند :


  14. #108
    Bad things are coming
    تاریخ عضویت
    Oct 2014
    ارسال ها
    2,819
    سپاس
    21,910
    از این کاربر 49,198 بار در 2,796 پست سپاس گزاری شده

    پاسخ : The Sopranos | معرفی و بحث کلی

    نقل قول نوشته اصلی توسط smh2011 نمایش پست ها
    تقریبن 2سال پیش بود که سوپرانوس رو شروع کردم. فصل اول رو به سختی تحمل کردم. به هیچ عنوان با شخصیت هاشش ارتباط برقرار نمیکردم. تقریبن 1سال طول کشید تا فصل دوم رو شروع کنم. اونقدر تحمل سریال برام سخت بود که قید زیرنویس فارسیش رو هم از بس بد بود زدم. بعضی قسمتا زیرنویس انگلیسی چسبیده بود به سریال و با همون میدیم چون برام زیاد سریال مهمی نبود اکثرا هم توی اوقات مرده آخر شب میدیمش و چن بار توی یک قسمت وسط سریال خوابم می برد.6 ماه بعد فصل سوم رو شروع کردم. فقط هم میخاستم سریال رو تموم کنم چون دوست ندارم سریال ها رو ناتموم ول کنم مگر اینکه واقعن غیر قابل تحمل باشن. نمدونم چرا و چجوری و از فصل سوم سریال جوری میخشو کوبید که بصورت ماراتن وار قسمت هاشو میدیدم. حتی چند روز پیش 7 قسمت رو توی یه صبح تا ظهر دیدم. الان که بهش فکر میکنم که چرا توی 2فصل اول سریال منو جذب نکرد میفهمم که ماهیت سریال اینه. نوع داتسان پردازی و روایت سریال جوری هست که از همون اول سوال ایجاد نمیکنه که با پاسخ دادن به سوال ها شخصیت پردازی کنه. اول کار با تعداد زیادی شخصیت روبرو میشی که شاید به خاطر سپردن اسمشون 1-2 فصل هم طول بکشه. توی این دو فصل خرد خرد از طریق توی شرایط مختلف قرار دادن شخصیت ها اونها پرداخته میشن. داستان خاص و ویژه ای وجود نداره دقیقن مثل زندگی خودمون( صبح که بیدار میشیم معلوم نیست چی در انتظارمونه و چه تصمیم هایی میگیریم) اضاف شدن شخصیت های جدید احتیاج به بوق و کرنا نداره. خیلی وقتا مرگ یه شخصیت رو میشد پیش بینی کرد که توی این صحنه کارش تمومه ولی بازم توی نحوه مرگش یا واکنش بعد از مرگ سریال منو سورپرایز میکرد( با فضا سازی های قسمت آخر و بازی فیل با نوه هاش معلوم بود میمیره ولی اینکه ماشین حرکت کنه و... . مثل زندگی عادی خیلی اتفاقی شخصیت های جدید وارد میشن. بعضی شخصیت ها اوایل سریال برام غیررقابل تحمل بودن مثل جونیور یا ملفی بعضی ها برعکس ولی توی این 6فصل قوس شخصیتی ها به سمتی پیش رفت که همه غیرقابل تحمل ها برام دوست داشتنی شدن ( به جز رالفی که درجا کارش ساخته شد خدارو شکر) شاید سریال فیلمبرداری و تدوین خاصی نداشته باشه و مثل Mr robot یا Breaking Bad صحنه ها و قاب بندی های فوق العاده نداشته باشه ولی چیزی که اون منحصر بفرد میکنه لحن یکنواخت و استانداردی هست که توی 86 قسمت به بهترین نحو ممکن حفظ میشه. تقریبن با پیچش های داستانی سریال موافق بودم و همیشه برام نطقی به نظر میومدن( منطق همیشه برام خیلی مهمه) البته پایان کار سل یکم برام ناخوشایند بود اونم بخاطر اینکه به شدت خوشم میومد ازش. مرگ کریستوفر رو فکر نمیکردم بتونم باهاش کنار بیام ولی وقتی مرد نظرم عوض شد. راجب مرگ تونی هم تئوری هایی که میگن از لحاظ منطق تصویری درسته فقط بزرکترین مشکلش اینه که کی انگیزه مرگ تونی رو داره؟ واینکه تونی که وارد رستوران میشه یه پیرهن خاکستری با کت چرم مشکی پوشیده که یکهو تصویر کات میخوره و تونی با پیرهن سفید مشکی آستین کوتاه( توی اون هوای سرد زمستونی) منتظر نشسته کارملا بیاد. نحوه کات خوردن تصویر توی این لحظه به شدت عجیب هست بوطریکه فکر کردم تونی اونجا کشته شده و بعدش توهم و تخیل هست.
    به شدت از بازی گاندولفینی لذت بردم و بازی نقش های دیگه این بازگیر برا غیرقابل تصور هست. اونقدر واقعی بود بازیش که حس میشد واقعن خودش این مدلی هست.

    پ.ن: HOrece and pete رو یه مدت پیش دیدم این خانم کارملا چرا جوون تر شده نسبت به سوپرانوس؟!


    گاندولفینی یکی از بهترین و بزرگترین بازیگرای مایزنر تکنیک (Meisner technique) بود ... واسه همین هر وقت میاد جلوی دوربین همه توجه بیننده رو به خودش جلب میکنه ... به همین خاطر به شدت تونی سوپرانوز واقعی شد و مطمئنا کسی که سوپرانوز رو ببینه ، شخصیت تونی رو تا آخر عمر یادش نمیره...

    پ ن : خلاصه تکنیک مایزنر اینه که بازیگر خودش رو مرکز توجه میبینه و همه کاره صحنه ... بنابراین در لحظه به قول تئاتریا استیج رو میگیره...

    to big james Gandolfini

  15. 11 کاربرِ زیر از kingnessi بخاطرِ این مطلب مفید سپاس گزاری کرده اند :


  16. #109
    تاریخ عضویت
    May 2018
    ارسال ها
    5
    سپاس
    0
    از این کاربر 35 بار در 5 پست سپاس گزاری شده

    پاسخ : The Sopranos | معرفی و بحث کلی..

    نقل قول نوشته اصلی توسط Irag نمایش پست ها
    white_beard یه تشکر برای راه اندازی این تاپیک
    من که با این سریال زندگی کردم و خودم رو یکی از اعضای خانواده‌ی بزرگ سوپرانوس می‌دونم! یعنی نمیشه کسی این سریال رو دنبال کنه و خودش رو جزوی از خانواده‌ی سوپرانوس ندونه!
    پیشنهاد مینکم هرکس تا به حال ندیده به محض اینکه لینک‌های جدید در تاپیک دانلود قرار گرفت شروع کنه به دانلود
    فقط ممکنه فصل اول کمی فضای فیلم و این جلسات هفتگی بین تونی سوپرانوس و روانشناسش طولانی بشه ولی برای فصل دوم و سوم و چهارم خیلی کمتر میشه و فصل 5 یا 6 هم که دیگه
    شاید در حد یکی دو سکانس باشه.
    و یه مشکل دیگه این سریال زیرنویس داغون 3فصل اوله که نیاز داره به صورت دستی هماهنگ بشه.ولی برای 3فصل اخر دیگه چنین مشکلی وجود نداره.
    من با ديدن اين سريال ديگه هيچ سريالى برام جذاب نيس ، اين سريال خيلى رئال بود و ديگه هيچ سريالى مثل اين سريال نيست برام ، زندگى شخصى تونى برام جذاب بود ، اين نوع درام رو دوست دارم و ديگه سريالى مثل اين پيدا نمى سه
    سيكس فيت آندر رو هم دوست داشتم اونم خيلى قشنگ بود
    نمى دونم چطور مى تونم يه سريال درام و رئال پيدا كنم

  17. 11 کاربرِ زیر از Banafsheh بخاطرِ این مطلب مفید سپاس گزاری کرده اند :


  18. #110
    The Sopranos
    تاریخ عضویت
    Mar 2014
    محل سکونت
    بوشهر
    ارسال ها
    79
    سپاس
    918
    از این کاربر 933 بار در 82 پست سپاس گزاری شده

    پاسخ : The Sopranos | معرفی و بحث کلی..

    نقل قول نوشته اصلی توسط Banafsheh نمایش پست ها
    من با ديدن اين سريال ديگه هيچ سريالى برام جذاب نيس ، اين سريال خيلى رئال بود و ديگه هيچ سريالى مثل اين سريال نيست برام ، زندگى شخصى تونى برام جذاب بود ، اين نوع درام رو دوست دارم و ديگه سريالى مثل اين پيدا نمى سه
    سيكس فيت آندر رو هم دوست داشتم اونم خيلى قشنگ بود
    نمى دونم چطور مى تونم يه سريال درام و رئال پيدا كنم
    منم مثل تو همچین حسی بعد از دیدن سوپرانو پیدا کردم . اصن یه مدت بعد از تموم شدن دپرس شده بودم . و خیلی هم دنبال سریال درام و در حد سوپرانو گشتم . چندتا سریال هم دیدم ولی در حد سوپرانو نبودن . بوردواک رو دیدم . وایر . ددوود . آز . سیکس فیت اندر . لفتورز . بهترین های اچ بی او . نه هیچی سوپرانو نمیشه .

    بنظر من تو اوج خداحافظی کن . یا حداقل یه سال دیگه دوباره سوپرانو رو ببین :دی

  19. 14 کاربرِ زیر از coolsmoker بخاطرِ این مطلب مفید سپاس گزاری کرده اند :


 

 
صفحه 11 از 25 اولیناولین ... 91011121321 ... آخرینآخرین

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمی توانید موضوع جدید ارسال کنید
  • شما نمی توانید به پست ها پاسخ دهید
  • شما نمی توانید فایل پیوست ضمیمه کنید
  • شما نمی توانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
  • قدرت گرفته از سیستم vBulletin نسخه ی 4.2.3
  • قالب اختصاصی انجمن TvWorld نسخه ی 1.0
  • طراحی و اجرای قالب : نوژن
  • تمام حقوق مطالب و محتوا برای تی وی وُرلد محفوظ می باشد
Powered by vBulletin® Version 4.2.1
Copyright ©2000 - 2009, Jelsoft Enterprises Ltd.