ارائه‌ی 79 تی‌وی‌وُرلد | زیرنویس فیلم Still Walking

[saman_pd09]

مدت هاست در پی آنم تا در جهت ارتقای سطح کیفی سلیقه ی مخاطبین آن ها را با سینمای غیر هالیوودی آشنا کنم . در آخر تصمیم گرفتم این مهم را با ترجمه ی آثار فاخر سینمای جهان که مورد بی لطفی قرار گرفته اند به انجام برسانم . امیدوارم با ترجمه ی این فیلم تنها قدم کوچکی در جهت این هدف بزرگ برداشته باشم .البته این کار بدون حمایت شما دوستان عزیز و فرهیخته امری غیر ممکن به نظر می رسد پس خواهشمندم شما نیز در این امر کمک حال من باشید و با بیان مشکلات ترجمه , من را برای ارایه ی ترجمه هایی بهتر یاری کنید. زیرنویس فارسی این کارِ زیبا خدمت شما: Farsisubtitle

اکثر درام های خانوادگی دارای میزان زیادی درام است . در بیشتر خانواده ها , گذشته و حال طی 24 ساعت با هم ملاقات نمی کنند و برای مشکلات راه حلی نمیابند , اهمیت ندارد که چقدر فیلم آمریکایی درباره ی عید شکرگذاری دیده باشید . مشکلات رنج آور خانوادگی بیشتر در زیر ظاهر باقی می مانند و در حالی که همه افراد از آن اطلاع دارند ولی هیچ کس سخنی به زبان نمی آورد . "Still Walking" , یک فیلم فوق العاده از سینمای ژاپن , درباره ی این موضوع بسیار هوشمندانه و حقیقی است . چندین سال پیش جامپی , بزرگترین پسر خانواده , عضو ارزشمند این خانواده بوده است که والدین به او بیش از حد عشق می ورزیدند و توسط برادر و خواهر کوچک تر خود ستایش میشده است . ولی جامپی در حال نجات یک نفر در دریا غرق می شود . و هر ساله اعضای خانواده دور هم جمع می شوند تا از قبر او سر بزنند و یاد او را زنده نگه دارند مانند بسیار خانواده های ژاپنی . این موقعیت ها توسط رایوتا , دومین پسر خانواده , مورد تنفر واقع می شود . پدر خانواده تقریبا او را سرزنش می کند که چرا او بجای برادرش نمرده است .در راه خانه رایوتا به همسرش , یوکاری , می گوید که آنها حتی نباید شب را در آنجا سپری کنند . این نخستین ملاقات زن با والدین شوهرش است . او یک زن بیوه است با یک فرزند پسر . پدر خانواده یک پزشک بازنشسته است که به دلیل کهولت سن کند شده است ولی هنوز با ناراحتی به پیاده روی های روزانه اش ادامه می دهد . او اغلب اوقات در محل کار خود می ماند و با لحنی تند با پسرش برخورد می کند . مادر خانواده هنوز درباره ی ازدواج پسر دودل است و می گوید بهتر است با یک زن مطلقه اردواج کرد تا با یک بیوه , چون حداقل زن مطلقه خود انتخاب کرده که همسرش را رها کند . همچنین در این روز خواهر رایوتا و شوهرش نیز آمده اند . ما به آرامی جریان سرکوب احساسات در خانواده را متوجه می شویم , در ظاهر مادر خوشحال است گرچه ترش رویی دکتر کاملا مشخص است و همواره می گوید : پسرِ اشتباهی غرق شده است . هسته ی مرکزی روز زمانی فرا می رسد که خانواده یک مهمان را خوشامدگویی می کنند . او همان کسی است که جامپی در هنگام نجاتش غرق شده . او صمیمی , چاق , ساده لو , پر از عذر خواهی است که در لباس سفید خود در حال منفجر شدن است (بسیار چاق است) . دکتر واضحا او را ارزشمند نجات یافتن نمی داند . از طرفی رایوتا نیز زندگی خود را در حال سپری کرده که همواره توسط پدر خود طرد شده و در درجه ی پایین تری نسبت به برادر خود قرار داده شده است .او بار ها احساسش جریحه دار شده و به همین دلیل زنگ خطریست در برابر رنجش مرد نجات یافته . چرا اصلا این مرد به خانه دعوت شده است ؟ او به طور واضحی در طول این ملاقات های سالانه زجر می کشد .انها او را دعوت می کنند چون او از این جلسات زجر می کشد . اگر کسی را بتوان به عنوان جانشین یاسوجیرو اوزو ی بزرگ معرفی کرد , آن فرد هیروکازو کور-ایدا نویسنده و کارگردان اثر "Still Walking" است . سه فیلم اول او"Maborosi" , "After Life" و "Nobody Knows" در امریکای شمالی پخش شدند . و حال در این فیلم او اثری تولید می کند که عمیقا درباره ی احساسات انسانیست . او با ظرافت درون شخصیت های خود را می بیند . مانند اوزو , او نیز به میزانسن و موقعیت دوربین توجه ویژه ای دارد و به عنوان تدوین گر آثار خود سکانس ها را برای اثرات فوری کات نمی کند بلکه این کار را برای افزایش قدرت اثر انجام می دهد . بازیگران او به گونه ای به نظر می رسند که انگار دقیقا همان شخصیت های درون فیلم هستند . او ارتباط قوی را با زنانی که به دلیل مرگ و یا شرایط از شوهرانشان جدا شده اند احساس می کند و همینطور کودکانی که درگیر ماجرا هستند . فیلم "Maborosi" درباره ی بیوه ایست با یک پسر بچه که به شهری جدید در کنار دریا وارد می شود تا با غریبه ای ازدواج کند .فیلم " After Life " یک فانتزی جدی درباره ی عده ایست که به تازگی مرده اند و یک هفته ی با انتظار را در اتاقی سپری می کنند تا فیلمی را درباره ی یادبود فردی آماده کنند که می خواهند او را رهسپار جاودانگی شوند . فیلم "Nobody Knows" درباره ی فرزندان فاحشه ای است که زن آنها را در آپارتمانی رها می کند تا از خود محافظت کنند . هیچ کدام از این فیلم ها فضا را با ملودرام پر حرارت نمی کند بلکه ما را به درون نگرانی و دلواپسی می کشد . هیروکازو کور-ایدا یک بشر دوست مهربان است که این وِیژگی بخوبی در سبک بصری زیبای او جای می گیرد . در فیلم "Still Walking " او چیزی با ارزش را با اوزو درمیان می گذارد : " چیزی که من آن را "تصاویر متکایی" اوزو مینامم نام گرفته از "تصاویر متکایی" در شعر های ژاپنی است که متن را تنها با یک کلمه ی دو حرفی بظاهر بی ارتباط برای توقف در ریتم تقسیم می کند . این تصاویر ممکن است قطار در حال حرکت باشد یا جزئیات معماری یا یک چشم انداز . این موضوع آنها نیست که اهمیت دارد بلکه حس آرامش بخشی آنهاست . " منتقد: راجر ایبرت امتیاز: 4 از 4 مترجم: سامان منبع +

[saman_pd09]

فیلم رو دیدم و از زیرنویس هماهنگ و روان "سامان" هم لذت بردم (برعکس خود فیلم!) ولی دو تا به نظرم اشتباه در زیرنویس وجود داشت که به ترتیب عنوان میکنم:

اول: در دقیقه‌ی ششم این جمله زیرنویس شده بود »» "بیا آخرین "قطر" به خونه رو بگیریم" (قطر = قطار)

پ.ن: که این به نظرم نیاز به تصحیح نداره چون تاثیری نداره و از این اشکالات تایپی پیش میاد.

دوم: در دقیقه‌ی چهلم جلمه‌ی اعتراضی پدر نسبت به بکاربردن عبارت "خونه‌ی مادربزرگ" درست ترجمه نشده بود عبارت انگلیسی که شما به رسم امانت همراه با زیرنویس فارسی در اختیار ما قرار داده بودید اینگونه تایپ شده بود: "why do you call it grandmas house" که به جای "مادربزرگ" پدر بزرگ زیرنویس شده بود.

پ.ن: چون این جمله‌ی مهمی بود به نظرم تصحیحش لازم باشه.

باز هم از سامان تشکر میکنم که یک فیلمی با این همه دیالوگ و با این ریتم سنگین رو ترجمه کردن. عالی بود.

با تشکر از مواردی که ذکر کردید . زیرنویس اصلاح شده جانشین زیرنویس قبلی در سایت SubScene شد .

Still Walking (Aruitemo aruitemo) Farsi/Persian subtitle - Subscene

[Irag]

نكاتي كه به نظرم رسيد:

»» "فضولي دوربين و كليه‌ي عوامل سازنده‌ي فيلم درون يك خانواده‌ي ژاپني". اين به نظرم خلاصه‌ترين جمله‌ايي است كه براي تعريف اين فيلم ميشه ازش استفاده كرد. اصلا ممكن بود به جاي اين خانواده فيلمي از يك روز زندگي همسايه‌ي ايشان ساخته مي‌شد! اين يه جور تعريف از نوع بازي و كارگرداني‌ هم ميشه به حسابش آورد چون فيلم مستند مربوط به يك خانواده نيست ولي آنقدر گروه بازيگران از كوچيك و بزرگ پر انرژي و طبيعي و صميمي بايكديگر رفتار مي‌كنند كه انگار 70سال يا بيشتر است كه كنار هم در همين خانه‌ي نزديك به ساحل زندگي كرده‌اند.

»» مشابه اين جور روايت فيلم در كشور‌هاي آسيايي زياده و نزديك‌ترين نمونه‌ايي كه الان به ذهنم ميرسه فيلم "يه حبه قند" ميركريمي هموطن خودمونه. در هر دو بهانه‌ي دور هم جمع شدن و دور هم غذا خوردن و تمركز روي طريقه‌ي چينش مواد غذايي و ظروف و آداب پختن و سلام كردن و حال و احوال و آلبوم خاطرات و جذابيت در پچ پچ‌هاي زنانه در خصوص داماد و برادر بزرگتر و "قهرمان فيلم" (پسر ارشد خانواده كه براي نجات جان يك جوان خودش را به آب زد و موفق شد ولي خودش در آب فرو رفت) فاصله‌ي عقايد بين پدر و پسر (يكي از اعضاي خانواده) تلخ زباني و مسابقه‌ي تيكه پراني بين اين دو شخصيت و ... همه و همه مو به مو تكرار شدن و چقدر هم دلچسب از كار درآمدن البته خيلي دوست دارم از واكنش خانواده‌هاي غربي و اروپايي هم بعد از تماشاي چنين فيلم‌هايي مطلع بشم و ببينم دقيقا چه دريافتي از اين همه صميميت درون يك خانواده دارند ...

»» خوبيه فيلم اينكه كنار نمايش رفتار بي‌اعصاب و سرد و تلخ پدر (نه در همه لحظات) كه گاهي اوقات واقعا شوكه كننده است مثل استفاده از عبارت "مادر بيوه" به جاي "عروس" بلافاصله از يك موقعيت خنده‌دار و زودگذر استفاده كرده كه تلخي قبل حسابي فراموش شود و اين بارها در فيلم اتفاق ميفتد كه به نظرم از نكات مثبت Still Walking است. حضور كل خانواده‌ي 4نفره خواهر "رايو" اصلا به قصد تخريب و حل كردن چنين تلخي بوده و واقعا هم موفق شده.

»» من كه از بين شخصيت‌هاي اين فيلم عاشق شخصيت شوخ و تقريبا بيخيال و شاد و باروحيه‌ تك دختر خانواده شدم با اون صداي ريز و لوس كه تحمل كردنش براي بار اول واقعا سخته ولي كم كم به يه تجربه‌ي شيرين تبديل ميشه.

»» فيلم رو دوست داشتم ولي اصلا براي من اين سبك و فرم و ريتم كند جذابيت نداره و نخواهد داشت فيلم براي اون عده از "خوره‌هاي هاليوود" از صدها ساعت شكنجه سخت‌تر و عذاب‌آورتر است. من تقريبا از "نشانه" و استفاده از حرف‌هاي كد‌دار بيزارم. خوبيه Still Walking براي تماشاگر ايراني اينكه راحت ميتونه در كنار خانواده يا يك جمع وسيعي از دوستان و آشنايان به مدت تقريبا 2ساعت تماشا كنه.

»» بايد از "سامان" هم بخاطر اين انتخاب كم‌خطر! و شريف و خانواده‌محور تشكر كنم.

از دو ديالوگ خيلي خوشم اومد:

پدر: از پس زندگي برمياي؟

رايو: "به اندازه‌‌ايي كه بتونم يك مادر بيوه‌ي تنها رو حمايت كنم!"



*زماني كه پدر درخواست توي قاب دوربين ايستادن دامادش را رد كرد*

داماد: "ما بعدا مي‌تونيم عكس يادبود پدر رو اضافه كنيم!"

[Irag]

Hirokazu Koreeda *یکی از دوستان سابقا مترجم و فعال انجمن که یادش بخیر، سامان عزیز بود و که به محض شروع کارش سعی کرد کارهای این کارگردان ژاپنی رو ترجمه کنه + و چقدر هم چسبید! جاش خالی که کار جدید استاد هم پارسال توی کن موفق شد و همین چند وقت پیش هم تماشا کردیم (Asian Movies) ... این صرفا جهت معرفی کارگردان و یادآوری خاطره‌ی خوبی که با سامان عزیز داشتم ...