ارائه‌ی 83 تی‌وی‌وُرلد | زیرنویس فیلم The Sweet Hereafter

[saman_pd09]

بعد از ترجمه ی یک فیلم از آسیای شرق طبق قولی که داده بودم فیلمی از سینمای کانادا را ترجمه کردم . این فیلم به عقیده ی ایبرت و برادینلی یکی از بهترین فیلم های دوره ی خود است . ولی متاسفانه فیلم بدون زیرنویس رها شده بود . فیلم برای همه ی مخاطبان سینما جذاب نخواهد بود . ولی اگر بدنبال فیلمی برای درک تلخی های زندگی هستید این یکی از بهترین انتخاب هاست. Farsisubtitle

از دور دست، سینه سرد و تیره کوه از بالای مُتل Bide-a-while پدیدار بود و بر آن سنگینی می کرد و حیات را بوسیله ثقل و مردگی زمستان در هم میشکست . این یکی از تاثیر گذارترین تصاویر در فیلم Atom Egoyan به نام The Sweet Hereafter است که در شهری کوچک در کانادا اتفاق می افتد که در زیر برف پنهان شده و برای کشته شدن 14 کودک در حادثه ی تصادف در غم فرو رفته . مردی وارد این شهر می شود , وکیلی که می خواهد ساکنین شهر را در طرح شکایتی نمایندگی کند . میچل استیونس برای یک وکیل شرخر بودن انرژی کافی ندارد و فقط حرفه ی خود را دنبال می کند . او هم به طریقی فرزند خود را از دست داده است . اولین باری که او را میبینیم , پشت تلفن در حال صحبت کردن با دختر معتاد خود است . به دخترش می گوید "نمیدونم الان دارم با کی صحبت میکنم ." ما احساس می کنیم هیچ پیروزی ای در نهایت فیلم به دست نمی آید . این یکی از فیلم های Grisham نیست که وکیل برای عدالت مبارزه می کند و در نهایت سیستم به گونه ای جواب می دهد . والدینی که فرزندان خود را از دست داده اند دیگر هیچگاه آنها را پس نمی گیرند . راننده ی اتوبوس باید تا آخر عمر خود با اتفاق افتاده کنار بیاید. دادخواهی زخم های کهنه را باز می کند و راز های کهنه را فاش می کند .اگر وکیل در پرونده پیروز شود یک سوم پول دریافتی را می گیرد . با یک نگاه در چشمان او مشخص می شود که این پول چقدر برای او ناچیز است . فیلم Egoyan , بر اساس رمان Russell Banks , درباره ی تراژدی مرگ نیست بلکه درباره ی غم و اندوه ماندن است .در طول فیلم شعر Browning درباره ی Pied Piper خوانده می شود . و ما بیاد می آوریم که غمگین ترین بخش در شعر درباره ی کودک معلولی است که نمی تواند به سایر همراهان Pied Piper ملحق شود . در فیلم "The Sweet Hereafter" یکی از شخصیت های مهم دختری است که هر دو پای خود را در تصادف از دست می دهد . اون جان سالم به در می برد ولی بنظر درباره ی قبول زندگی ای که بدست آورده بی میل است . Egoyan کارگردانی است که فیلم هایش در زمان سیر می کند و باز می گردد تا نگاهی دوباره به زندگی کاراکتر ها داشته باشد . این در نوع نگرش او عادی است که فیلم " The Sweet Hereafter " با افتادن اتوبوس در دریاچه ی یخی شروع نمی شود و پایان نمی پذیرد . فیلم واقعا درباره ی چگونگی رخ دادن تصادف نیست یا اینکه چه کسی را باید مقصر دانست .تصادف مانند یک ابر برفی است که همیشه آنجاست , کاراکتر ها را از خورشید جدا می کند و حقیقتی است که هیچ کس نمی تواند تغییرش دهد . وکیل ملاقات های خود را با والدین آغاز می کند . Egoyan والدین را بطور مختصر و روشنی به تصویر می کشد و احساسات را کات می کند . صاحبان مسافر خانه , "وندل و ریسا واکر" , وکیل را از سایر والدین خبر دار می کنند در حالی که وندل هیچ حرف خوبی درباره ی دیگران نمی زند . " سم و مری برنل " والدین نیکول هستند , دخترک خواننده ی سبک کانتری که حالا بر روی ویلچر می نشید . " واندا و هارتلی ادو " پسر ناتنی و هندی خود را از دست داده اند ." بیلی انسل " درست قبل از زمانی که اتوبوس از جاده منحرف شود انرا را دنبال می کرده و برای بچه های خود دست تکان می داده است . او نمی خواهد هیچ کاری درباره ی طرح شکایت انجام دهد و با کسانی که دخالت دارند ترش رو است . او یک رابطه ی عشقی با " ریسا " , زن صاحب مسافر خانه , دارد . داستان فیلم درباره ی وکلا یا قانون نیست , درباره ی ناراحتی شهر نیست, درباره ی انتقام هم نیست . بلکه بیشتر درباره ی مردگان زنده است . درباره ی مردمی است که بعد از کمرنگ شدن امید و معنای زندگیشان هنوز به حیات ادامه می دهند . این فیلم نسبت به کاراکتر های خود بسیار اندوهناک و دلرحم است . وکیل , یک شخص خارجی که در ابتدا منبع بیشتر دردرسر بنظر می آید , بیشتر به مانند یک شاهد است که از والدین اندوهگین دفاع می کند و غم از دست دادن دختر خود را در چشمان والدین می بیند . اجرای Ian Holmes در این فیلم در تیزبینی و مهارت بسیار عمیق است . او با لجاجت برای شهر دادخواهی می کند , روال عادی حرفه ی خود را دنبال می کند به گونه ای که انگار این کفاره و مجازات اوست . سکانس دیگری است که در هواپیما رخ می دهد, جایی که او متوجه می شود در کنار دوست دوران کودکی دختر خود نشسته است و طی یک مونولوگ بسیار اندوهناک زمانی را که دخترش به دلیل نیش عنکبوت تقریبا مرده بود , به یاد می آورد . این خوب است یا بد که دخترش جان سالم به در برده با توجه به این که اکنون از مصرف مواد در شرف مرگ است ؟ Egoyan شهر را بطور روشنی می بیند . یک جلسه ی رسیدگی به محاکمه در تالار شهر برگذار می شود جایی که میز و صندلی های تاشو برای یک شام مختصر و یک شب شاد انتظار می کشد . یک میز فوتبال در گوشه ی سالن است و در گوشه ی دیگر نیکول در ویلچر خود تصادف را توصیف می کند . او دروغ می گوید. بسیار ساده می توان بیان کرد که او برای مساوی شدن دروغ می گوید , ما از خود می پرسیم که اگر او بر روی ویلچر نبود باز هم همین گونه احساس می کرد ؟ آیا او خود را مورد سوء استفاده قرار گرفته و استهزا امیز احساس می کرد ؟ وکیل به او می گوید که "تو پوکر باز خوبی میشی " . این یکی از بهترین فیلم های سال است . یک سوگواری مصمم درباره ی شرایط انسان ها . بله داستان غیر خطی بیان می شود اما نه برای ابزاری برای گول زدن مخاطب . به گونه ای , Egoyan این فیلم را در ساده ترین راه ممکن ساخته است . این درباره ی اغاز و پایان یک پلات نیست بلکه درباره ی اغاز و پایان احساسات است . در نخستین سکانس وکیل به دخترش می گوید که نمی داند با چه کسی صحبت می کند و در یکی از سکانس ها او بخاطر می آورد زمانی را که دخترش را میشناخته است. اما این چه سودی برای او داشته؟ منتقد: راجر ایبرت امتیاز: 4 از 4 مترجم: سامان منبع +