راستين کوهل(متيو مک کانهي):کارآگاه ها تا حالا چيزي به اسم نظريه ابرريسمان به گوشتون خورده؟
انگار در اين جهان ما زمان رو به صورت خطي و رو به جلو درک ميکنيم...
ولي خارج از فضا-زمان ... جايي که احتمالا تجسم بعد چهارم خواهد بود زمان وجود خارجي نداره
و از اون نقطه,اگه بتونيم به اونجا برسيم مي بينيم(در همين لحظه قوطي ابجو رو با ضربه اي مسطح ميکنه)
که اين فضا زمان ما به صورت مسطح به نظر مياد.
مثل يک مجسمه ي قشرده ي ساده که روي هم قرار گرفته و فضايي رو اشغال کرده
ادراک ما در زندگيمون تکرار ميشه درست مثل ماشين هاي اسباب بازي
که توي پيست خودشون هي جلو و عقب ميرن
(حالا نشون ميده که يکي از همون بطري ها چند تا آدمک ساخته)
ميدوني هر چيزي خارج از بعد ما...بهش ميگن ابديت
ابديت از بالا به ما نگاه ميکنه(توي فيلم هم ما اون آدمک ها رو از بالا ميبينيم)
از نظر ما...اين يک کره ست,ولي از ديد اونا(همون بطري مسطح شده رو نشون ميده) يک دايره ست