مادر: مادر سر شام گريه نكنين، غذا رو به مردم زهر نكنين.
سماور بزرگ و استكان نعلبكي هم به قدر كفايت داريم، راه نيفتين دوره در و همسايه پي ظرف و ظروف.
آبرو داري كنين بچه ها، نه با اسراف.
سُفره از صفاي ميزبان خُرم مي شه نه از مُرَصَع پلو.
حرمت زَنيت مادرتون رو حفظ كنين.
محمد ابراهيم، [گوشت قيمه را] خيلي ريز نكن مادر، انوقت ميگن خورشتشون فقط لپه داره و پياز داغ.
مادر مي مونه يه حلوا، هديه صاحبان عزا به اهل قُبُور.
اين تنها شيريني ضيافت مرگ، عطر و طعمش دعاست.
روغن خوبم تو خونه داريم، زعفرونم هست، اما چربي و شيريني ملاك نيست، اين حرمتيه كه زنده ها به مرده هاشون مي ذارن.
مادر اجرشم نزول صلوات و حمد و قل هوالله ست.
فقط دلواپس آردم. خاطر جمع نيستم. مي ترسم مونده باشه.
مادر سال 1368 کاری از زنده یاد علی حاتمی ...