سینمای وحشت | (بحث و تبادل نظر)

[Irag]

مي‌توان گفت اولين‌بار اين آلماني‌ها بودند كه به ترسيدن در سينما تشخص و كاراكتر بخشيدند، با خلق مكتبي به نام اكسپرسيونيسم، با كاراكترهايي مثل دكتر كاليگاري، نوسفراتو و فاوست و نورپردازي‌هاي تند پر از كنتراست كه به هر شي‌ء، موجود و قصه‌اي مي‌توانست كيفيتي رازآلود، مبهم و دلهره‌زا ببخشد و با استعدادي كه ريشه‌هاي آن را شايد مي‌بايست در فضاي گوتيك امپراتوري بوهمي با جنگل‌هاي انبوه تاريكش و دانشگاه‌هاي كهن مرموزي كه در آنها موجوداتي مثل دكتر فاوست و دكتر فرانكشتين مي‌آموختند كه چگونه باهستي دربيفتد و به عالم‌بودن و جادوگري هر دو متهم بودند، جست‌وجو كرد. اكسپرسيونيست‌ها شايد ادامه‌ي منطقي اين ميراث در عصري بودند كه تصوير و دوربين حرف اول را مي‌زد. آدم‌هايي مثل وينه و مورنائو به عنوان جادوگران عصر جديد، شايد زودتر از ديگران و قطعا زودتر از آمريكايي‌ها ارزش ترسيدن و دلهره را در بارآوري هنر جديد درك كردند و راه نمايش آن را به شكلي مؤثر يافتند. سال 1931 هنگام اولين نمايش دراكولا 28نفر در سالن سينما از ترس بيهوش شدند! و استوديوها راه جديد اعمال قدرت را بعد از عشق، جنايت و موسيقي، در وحشت و دلهره رديابي و كشف كردند: مي‌شود مردم را با انتخاب و اختيار خودشان رهره‌ترك كرد و بابتش از آنها پول گرفت. ترسناك‌ها شايد از اين نظر بزرگ‌ترين قربانيان هاليوود باشند. با آغاز دهه‌ي 60 هيولاها و ترس‌ها تغيير ماهيت دادند. دروني، خانگي، نزديك، واقعي، در دسترس و كم‌هزينه شدند. ساخته‌شدن‌ "رواني" در 1960 با داستان ساده‌ي شهري، ساختار نيمه‌تجربي، پروداكشن ارزان و فروش بالايش راه را براي شكوفايي سينماي ارزان ترسناك باز كرد و در عين حال تهديد و بي‌رحمي موجود در دل زندگي را به روي پرده آورد. ترسي كه آدم‌هايي مثل هيچكاك و پولانسكي با آثاري مثل "رواني"، "انزجار" و "مستاجر" به تصوير مي‌كشيدند هيچ ربطي به قصرهاي مخوف و ارواح خبيث و هيولاهاي برخاسته از عمق اقيانوس نداشت. ترس در اين قصه‌ها كيفيتي مبهم با منبعي نامعلوم و نديدني داشت. بيشتر از جنس دلهره و تشويش بود. از طرفي با ظهور آدم‌هاي با استعداد و سينمابلد و خوش‌ذائقه‌اي مثل اسپيلبرگ،ريدلي‌اسكات و جاناتان دمي شاخه‌ي ترسناك‌هاي كلاسيك كه هيولاها،ارواح و قاتل‌ها به هر حال در آن حرف اول را مي‌زدند. شكلي آبرومندانه، حرفه‌ايي و نه ساده‌انگارانه به خودش گرفت. "سكوت‌بره‌ها"ي جاناتان دمي در 1990 اولين فيلم اين ژانر را كه توانست پنج جايزه‌ي اسكار را از آن خودش كند، رقم زد و "ديگران" آمنابار با فضاي گوتيكش شايد بازگشتي بود هر چند پر‌رزق و برق به ميراث اسلاف آلماني‌اش در اولين دهه‌هاي سينما. ترسناك‌ها هنوز از ژانرهاي محبوب سينما و البته همچنان شهروندان درجه دوم آن هستند. [Slasher] »» در تعريفي ساده، اسلشر به آن دسته از فيلم‌هاي ترسناك اطلاق مي‌شود كه در آنها قاتلي اغلب روان‌پريش با اشيايي تيز و برنده‌ مانند دشنه، چاقو يا حتي اره‌برقي به جان قربانيان خود مي‌افتد. گرچه واژه اسلشر كه‌ گاه در مورد تمام فيلم‌هايي كه استفاده فزاينده‌اي از خشونت گرافيكي مي‌كنند به كار مي‌رود اما نبايد فراموش كرد كه دو عنصر قاتل روان‌پريش و استفاده از آلت‌قتاله برنده در اين فيلم‌ها نقشي كليدي بازي مي‌كنند. فيلم‌هاي ترسناك اسلشر به دليل صحنه‌هاي خونين و دلخراش خود بيشترين انتقاد را متوجه ژانر ترسناك كرده‌اند و شايد به همين دليل تنها در برهه‌هاي زماني خاصي توانسته‌اند به اقبال عمومي دست پيدا كنند. اولين فيلم‌هاي مهم اين ژانر در سال 1960 با دو فيلم تاثيرگذار "چشم‌چران" و "رواني" پا به ميدان گذاشتند. اما اسلشر پر مخاطب و محبوب در سال‌هاي بعد با فيلم‌هاي "هالووين و جمعه سيزدهم" عرض اندام كردند. ساخت فيلم خوش‌ساخت "جيغ" در سال 1996 باعث رونق دوباره اين زير‌ژانر در دهه 90 شد. در دهه 2000 "الي‌راث" از فيلمسازان پيگير زير‌ژانر اسلشر است. »» آثار شاخص: Psycho 1960 / The Texas Chainsaw Massacre 1974 / My Bloody Valentine 1981 / Hostel 2005 [Splatter] »» اسپلترها از ساختارشكن‌ترين و بي‌پرده‌ترين فيلم‌هاي ترسناك هستند كه به قول منتقد فيلم "مايكل آرنزن" سعي مي‌كنند خون و خون‌ريزي اغراق شده را به چشم يك شكل هنري ببينند و با استفاده از جلوه‌هاي ويژه ظاهري جذاب براي صحنه‌هاي خشن خود طراحي كنند. در اين فيلم‌هاي اغلب زيرزميني، ناهنجاري‌هاي اخلاقي و اجتماعي جزو مضامين كليدي به‌شمار مي‌روند و اين مضامين معمولا به شكلي بي‌محابا به تصوير كشيده مي‌شوند. واژه "اسپلتر" اولين‌بار به‌وسيله جرج‌رومرو در مورد فيلم "سپيده‌دم‌مردگان" (1978) استفاده شد كه يكي از فيلم‌هاي مهم ژانر ترسناك هم به شما مي‌رود. »» آثار شاخص: Night of the Living Dead 1968/ Re-Animator 1985 /Dawn of the Dead 1978 /Army of Darkness 1992 [Giallo] »» ايتاليا هم از كشورهايي است كه در سينماي وحشت صاحب سبكي مختص به خود موسوم به "جالو" است. جالوهاي سينمايي ريشه در آثار ادبي جالو دارند كه از دهه 1920 به تاثير از آثار پليسي و جنايي نويسندگان صاحب‌نام بريتانيايي و آمريكايي، كساني مانند آگاتاكريستي، الري‌مك‌كوئين، ادمك‌براين و ريموند‌چندلر در فضاي ادبي ايتاليا پا گرفتند و اغلب به همت موسسه ماندادوري در قالب كتاب‌هاي ارزان قيمتي با جلد زردرنگ منتشر مي‌شدند. وقتي "ماريو‌ باوا" در سال 1963 فيلم "دختري كه زياد مي‌دانست" را با الهام از "مردي كه زياد مي‌دانست." هيچكاك كارگرداني كرد به عالم سينما هم راه يافت. "داريو‌ آرجنتو"، "لوچيو فالچي"، "سرجو مارتينو"، امبرتولنزي و البته ماريو باوا فيلمسازاني بودند كه در دهه 60 و 70 ابتدا با اقتباس از آثار ادبي جالو و سپس با نگارش فيلمنامه‌هاي نه‌چندان منسجم آثار ترسناكي را كارگرداني كردند كه بيش از هر چيز به ميزانسن و اسلوب‌هاي بصري متكي بودند. »» آثار شاخص: The Bird with the Crystal Plumage 1970 / Deep Red 1975 / Blood and Black Lace 1964 [Zombie Movies] »» طبق افسانه‌هاي اقوام ساكن در هائيتي و كشورهاي حاشيه درياي كارائيب، زامبي‌ها به انسان‌هاي فاقد عقل و بدون روحي گفته مي‌شود كه بعد از مرگ جسمشان به تسخير نيروهاي جادويي درمي‌آيد و مي‌توانند به وسيله گاز گرفتن و از طريق بزاق دهان خود، افراد سالم را نيز به زامبي تبديل كنند. زامبي‌هاي افسانه‌ايي پيش از آنك هبه فيلم‌هاي سينمايي پا بگذارند در فرهنگ عامه به‌خصوص ادبيات ترسناك به‌رسميت شناخته شده بودند تا اينكه در سال 1932 براي اولين بار در فيلم "زامبي سفيد" با بازي بلالو‌گوسي به حوزه سينما هم پا گذاشتند. اما اين "جرج رومرو" بود كه با فيلم "شب ‌مردگان زنده" و دنباله‌هاي آن تعريف جديدي از زامبي‌ها ارائه داد و با خون آشام نشان دادنشان وجهه هيولاهايي آخرالزماني به آنها بخشيد كه تا سال‌ها در ديگر فيلم‌هاي ترسناك هم پابرجا ماند. »» آثار شاخص: Day of the Dead 1985 / I Walked with a Zombie 1943 / Zombie 2 [J-Horror] »» ساخت فيلم‌هاي ترسناك در سينماي ژاپن از سال‌هاي ابتدايي تاريخ سينما رواج داشته است و فيلمسازان ژاپني همواره متأثر از داستان‌هاي روح‌محور ادبيات ژاپن كه در زبان ژاپني "كوايدان" ناميده مي‌شوند فيلم‌هاي ترسناك پرشماري كارگرداني كرده‌اند. جي-‌هارور واژه‌اي است كه در فرهنگ‌هاي سينمايي به سينماي ترسناك ژاپن اطلاق مي‌شود اما بيشتر در مورد فيلم‌هايي در سينماي ژاپن به كار مي‌رود كه توجه ويژه‌اي به ترس‌هاي روان‌شناختي متأثر از روح‌ها و اجنه دارند. گرچه جي-هارورها از سال‌ها پيش در سينماي ژاپن حضور داشته‌اند مثلا "اگتسومونوگاتاري" 1953 و "كوايدان" 1964 اما موفقيت بي‌سابقه فيلم "حلقه" در سال 1998 زمينه‌ساز تجديد حيات آنها شد؛ تجديد حياتي كه استقبال استوديو‌هاي آمريكايي را به همراه داشت و به بازسازي تعدادي از اين فيلم‌ها در هاليوود انجاميد. »» آثار شاخص : Ring 1998 / The Happiness of the Katakuris 2002 / Kaidan 1964 / The Sinners of Hell 1960 [K-Horror] »» سينماي كره در سال‌هاي قرن بيستم تا حدي زيادي از بحران‌هاي سياسي و اجتماعي خاصي مانند اشغال كره توسط ژاپن، و جنگ كره تاثير پذيرفته و به همين دليل تاريخ پر افت و خيزي داشته است. اما از اواسط دهه 1990 كره‌جنوبي برخلاف كره‌شمالي توانست با خلق يك زبان سينمايي جديد و ميدان دادن به فيلمسازان نوگرا چهره منحصر به فردي از سينماي كره به نمايش بگذارد كه فيلمسازاني مانند پارك‌چان‌ووك و كيم‌كي‌دوك از سرآمدان آن به شمار مي‌روند. كي‌هارورها مانند ترسناك‌هاي ژاپني بيشتر با مضامين روان‌شناختي مرتبط هستند و با تكيه بر قصه‌ها و افسانه‌هاي فولكور آسياي شرقي داستان‌هاي اغلب روح‌محور خود را پيش مي‌برند در مهم‌ترين كي-هارورهايي كه در سال‌هاي اخير ساخته شده‌اند مانند "افسانه دو‌خواهر" 2003 ردي از خشونت افسارگسيخته به چشم نمي‌خورد و در عوض بار اصلي فيلم بر دوش فضاسازي گذاشته شده است. »» آثار شاخص: A Tale of Two Sisters 2003 / Phone 2002 / The Quiet Family 1998 / Hansel and Gretel 2007 »» منبع : ويژه‌نامه سينما تلويزيون همشهري‌ماه (24)، شماره‌ي 70 و 39 »» پ.ن2 : برخی تاپیک‌های دوست و برادر: دگما 95 / موج نو / سینما جنگ / سینما عاشقانه /سینمای وسترن / سینمای ژاپن

[kingnessi]

بهترین فیلمهای ژانر وحشت سال 2018 که تماشا کردم

Hereditary	A Quiet Place	Gonjiam: Haunted Asylum
Tumbbad	The Clovehitch Killer	Annihilation
One Cut of the Dead	Apostle	Satan's Slaves

این فیلمها هم متوسط بودن و دیدنشون میتونه سرگرم کننده و لذت بخش باشه Summer of 84 شباهت زیادی به سریال Stranger Things داره و یه پایان بندیِ غافلگیر کننده The Nun فضای گوتیک جالبی داره May the Devil Take You بازسازی Evil Dead با اِلمانهای شرقی Stree یه ترسناک کمدیِ هندی The Endless پر تعلیق و درگیر کننده Pyewacket فیلم جذابیه با تِم جادوگری ، سکانس های ترسش خوب کار شدن The Devil's Doorway هم داستان خوبی داره و هم از تکنیک Found footage به خوبی استفاده میکنه The Night Eats the World یه فیلم پر از زامبی های فرانسوی ، ریتم فیلم خیلی فرانسوی و کنده ؛ گلشیفته فراهانی هم توش بازی کرده Unfriended: Dark Web خلاقیت و نوآوری خوبی داره و ریتم خوبش بیننده رو درگیر میکنه Incident in a Ghost Land داستان ، نقطه قوت این فیلمه و یه غافلگیری بزرگ هم داره

پ ن 1 : Halloween و Suspiria هم از بهترین و مورد انتظارترین فیلمهای ژانر وحشت امسال بودن که متاسفانه هنوز کیفیت مناسبی ازشون پخش نشده ؛ البته هر دو فیلم بازخوردهای خوبی داشتن و میتونستن توی لیست باشن

پ ن 2 : The Devil and Father Amorth یه مستنده که ساخت و روایتش توسط William Friedkin سازنده فیلم The Exorcist (جن گیر) انجام شده ؛ این مستند داستان یکی از مراسمات که توسط معروفترین و البته تایید شده ترین (توسط علوم تجربی) جن گیر واتیکان ، انجام شده رو تعریف میکنه ؛ مستند آنچنان قوی نیست ولی اطلاعات جالبی به بیننده میده و میتونه جذاب باشه

[saeedporreza9]

به تازگی 6 گانه Wrong Turn رو دیدم.برای طرفداران سینمای وحشت خوبه ولی حفره های داستانی زیادی داشت به طوری که هیچ کدوم از قسمتها بهم ربط نداشتن و با دیدن هرقسمت سوالای زیادی تو ذهنت میاد.ماشالا از R بودن فیلم بدجور استفاده کردن آدم همش منقلب میشد
در کل برای اونایی که طرفدار خون و خونریزی هستن خوبه.

[matiyo]

به شخصه معتقدم فیلم هایی مثل annabelle یا conjuring یا crimson peak بیشتر تجربه مسخره شده رو به بیننده منتقل می کنن تا تجربه یک فیلم ترسناک رو !
درسته تو این فیلم ها میترسی ، از جا میپری و شاید تو برخی صحنه ها یه فریادی هم بزنی! (کمی هم فحش بدی!)شاید یه مقداری هم مورمورت بشه اما فقط همین...
مثل این میمونه که داداشت بگه امروز که میام خونه مراقب خودت باش من مخفی میشم و تو زمانی که اصلا انتظارش رو نداری یهویی میترسونمت!! و از این فیلم ها هم نمیشه انتظار بیشتر از این رو داشت.
من به شخصه در فیلم های ژانر وحشت بیشتر دنبال غصه و یک تراژدی میگردم تا خود ترس ! این که یهویی یه چیزی بپره جلو دوربین یا جن و پری یا روح خبیثی ناگهانی ظاهر بشن و بترسوننت بیشتر شبیه مسخره کردنه بیننده است !
چون معلومه خب ، ژانر فیلم ترسناکه ، و کارگردان سعی میکنه با گریم و حال و هوای صحنه ها و واکنش های یهویی بیننده رو بتروسونه! و این گونه فیلم ها هیچ گونه اکشنی ندارن (منظورم اینه که تنها اکشنشون ترسیدن و فرار کردنه!) اما به نظرم چیزی که باعث میشه کیفیت این دست فیلم ها بالا بره اون تراژدی و داستان غم انگیزی هست که باعث میشه ، میخکوب شدنت یا یخ بستنت به خاطر ترس نباشه بلکه به خاطر عمق فاجعه داستان باشه یا شاید هم نحوه به نمایش گذاشتن اون تراژدی !
نمیدونم چرا اما قتل عام درد ناک مسافران تو فیلم Ghost Ship همیشه برام حس عجیبی داشته! مخصوصا قیافه و بازی خوب کیتی هاروود یا سبک راک متال موسیقی وقتی که همه روی عرشه دارن به طرز فجیعی کشته میشن! و در آخر رو شدن دست شیطان!
به شخصه فیلم Ghost Ship و THE HAUNTING به خاطر موضوع جالبشون یا فیلم هایی مثل RING و The Grudge به خاطر سبک جدیدی که داشتن خیلی جلب توجه کردن و بعد این فیلم ها بقیه بیشتر دنباله رو و کپی هایی بودن که فقط با گریم و دکور یا حرکات ناگهانی میترسوندن و فقط هیاهو داشتن !بیشتر فیلم های ترسناک این روزها مثل قطار تو تونل وحشت میمونه تا فیلم!
من بیشتر دنبال یه سناریو و موضوع تکان دهنده هستم که شوکه کننده باشه و این تراژدی دلخراش از ترس موجود در فیلم پیشی بگیره و آدمو کرخت کنه.... البته این فیلم هایی هم که اشاره کردم عزیز بودنشون بیشتر به خاطر اینه که تو سنی که دیدمشون بیشترین تاثیر رو روم گذاشتن وگرنه ادعا نمی کنم بهترین فیلم ها با توجه به چیزی که میخوام هستن!

[kingnessi]

Hell House LLC 2015

خلاصه: چندتا جوون بیکار سعی میکنن کاسبی خودشون رو راه بندازن و ایده ساختن یه مکان تفریحی به ذهنشون میرسه ، جایی که با انواع وسایل و چیزهای ترسناک تزیین میکنن و مردم توی جشن هالووین میرن (یه چیزی مثل تونل وحشت شهربازی ها) ... به خاطر اینکه پول زیادی ندارن یه هتل قدیمی و متروک رو انتخاب میکنن و تلاش زیادی برای ترسناک شدن محل انجام میدن ... شب افتتاحیه فرا میرسه و همه چیز خوب پیش میره تا ... Hell House LLC یکی از بهترین کارهای ترسناک سال 2015 بود ... کیفیت داستان و البته نگاه متفاوتی که به این زیرژانرِ محبوب ژانر وحشت داشت باعث موفقیت بالای فیلم شد ، تا جایی که توی تعداد زیادی از لیست های بهترینهای ژانر وحشتِ آخر سال اسمش دیده میشد ... بدشانسی فیلم این بود که به صورت ویدیویی پخش شد و پخش کننده خوبی نداشت از این جهت کمتر دیده شد و ناشناخته موند این فیلم به خاطر استفاده به اندازه از صحنه های ترسناک خیلی ازش تقدیر شد ... این فیلم از معدود فیلم ترسناک هاییه که شدیدا ضربان قلب بیننده رو بالا میبره و باعث میشه روتون رو برگردونین تا نبینین چه چیزی انتظار کاراکترهای فیلم رو میکشه ... خلاقیت بسیار خوبی در فیلم اول استفاده شده به خصوص در مورد داستان و طراحی صحنه که واقعا کار جذابی هست این فیلم از لحاظ چارچوب داستانی کاملا قابل قبوله و اتفاقات بی دلیل و روی هوا نمی افتن بلکه براشون زمینه چینی میشه و پیشینه خوبی هم برای داستان در نظر گرفته شده ... استفاده از تکنیک found footage به صورت چشمگیری به کار گرفته شده و نحوه درست استفاده کردن از این روش رو به خوبی نشون میده یکی از جذابیت های اصلی فیلم استفاده درست از موقعیتهای ترسناکه ... مثل باقی فیلمها استفاده زیاد از جامپ اسکرها رو نداریم بلکه مثل It Follows ترس رو کم کم به جون بیننده میندازه ... یکی دیگه از قابلیت های مهم فیلم تاکید روی سکانس های وحشته ، اینجا اِلمان ترسناک یهو ظاهر نمیشه بعد غیب بشه ، در واقع به بیننده شوک ناگهانی وارد نمیکنه بلکه یه قدم جلوتر میذاره ؛ اینجا اِلمان وحشتناک همیشه هست و وقتی کاراکترها روشون رو برمیگردونن نه تنها ناپدید نمیشن بلکه نزدیکتر میشن در واقع فیلم همینطور به ترسوندنتون ادامه میده تا کم بیارین ، من که چند بار مجبور شدم فیلم رو متوقف کنم چون استرس صحنه واقعا بالا بود امسال دنباله ای برای این فیلم ساخته شده ، Hell House LLC 2: The Abaddon Hotel اما بیشتر به دنبال محبوبیت فیلم اول ساخته شده و آنچنان داستان محکمی نداره ... کیفیت فیلم دوم افتضاحه ... چندتا ایده خوب داره که همه رو هدر میده و خرابشون میکنه ... کیفیت ساخت قسمت دوم بسیار ضعیفه ، فیلم دوم نه تنها فیلم ضعیفیه بلکه به اعتبار فیلم اول هم ضربه میزنه فیلم دوم عنصر غافلگیری رو از دست داده و همینکه از ادامه قسمت اول داستان رو شروع نمیکنه یه ایراد بزرگه ... در واقع نویسنده زمان وقوع داستان رو مدتی بعد از اتفاقات فیلم اول در نظر گرفته و این یعنی دوباره همون داستان رو قراره تجربه کنیم و اینبار با یه گروه متفاوت و این اصلا خوب نیست خلاصه اینکه فیلم اول رو ببینین و لذت ببرین ، فیلم دوم در بهترین حالت یه فیلم یکبار مصرفه (به نظرم یکبار مصرف هم نیست)؛ در هر حال اگر به قلب خودتون اطمینان دارین Hell House LLC 2015 رو ببینین

[MrP]

خلاصه داستان: «مایکل» قاتل سریالی که قتل های وحشتناکی تا به حال انجام داده است در حین انتقال به زندان موفق ،به فرار می شود و شروع به انجام قتل های پی در پی می کند. اکنون بعد از چندین سال او دوباره به دنبال قتل «لوری استرود» تا کار نا تمام خود را تمام کند ولی «لوری» نیز بعد از این همه سال خود را برای مقابله با «مایکل» آماده کرده است. Halloween رو میشه یکی از فیلم های سودآور سال 2018 دونست که علی رغم انتظارات تونست تو گیشه به فیلم موفقی تبدیل بشه. فیلم تا حدودی مورد رضایت طرفداران این ژانر و این فرانشیز قرار گرفته ولی از نگاه شخصی Halloween نه تنها به عنوان یه فیلم ترسناک بلکه به عنوان یه فیلم اسلشر هم اون حداقل انتظاراتی که بیننده داره رو برآورده نمی کنه. سری فیلم های هالووین به جز فیلم اول هیچوقت اون فاکتور های فیلم های ترسناک رو نداشتن و فقط به لطف ایده اولیه چندین دنباله ازش ساخته شده که به جای تکرار موفقیت ،این فرانشیز رو به ورطه نابودی کشاندن و حتی نسخه های ریبوت 2007 و 2009 هم چیزی جز شکست عاید سازندگان نکرد. Halloween 2018 با برگشت به شروع قصه در سال 1978 و پرداختن به موضوع انتقام و کینه شخصی دو کاراکتر «مایکل» و «لوری» تا حدودی داستان جذابی رو شروع می کنه و با حسن ختامی قابل قبول پرونده سری فیلم های هالووین رو برای همیشه می بنده ولی در پرداختن به جزییات، فیلم هیچ چیز جدیدی جز حجم عظیمی از قاف های بیشمار داستانی به خورد بیننده نمیده و هر اتفاق و قتلی که در داستان اتفاق می افته کاملا" قابل پیش بینی و از قبل لو رفته است و نباید انتظار هیچ شوک داستانی در طول فیلم دیدن رو داشته باشید. به لحاظ آماری و امتیازی Halloween 2018 بعد از اولین نسخه که در سال 1978 ساخته شد، موفق ترین فیلم این مجموعه می باشد ولی ساخت 11 فیلم که فقط دو نسخه از آن قابل قبول می باشد ، به روشنی بیان می کند که این مجموعه شکست خورده است و بهتر بود این داستان رو 40 سال طولش نمی دادن و توصیه می کنم اگر هوس کردید این سری فیلم رو ببینید ،فقط نسخه سال 1978 رو ببینید . هر چند Halloween 2018 هم به عنوان فیلم یک بار مصرف برای وقت گذراندن دیدنش خالی از لطف نیست. امتیاز 5

[kingnessi]

امسال ، سالِ سینمایی خیلی خوبی در انتظار ژانر وحشته ... از فیلم جدید بابک انوری گرفته تا قسمت جدید قطار بوسان و کار جدید Jordan Peele ، دنباله ی Zombieland ، کار جدیدِ Rob Zombie و البته فیلمهای مستقل و کم خرجی که مطمئنا در طول سال اکران میشن اولین تریلر Velvet Buzzsaw جدیدترین اثرِ Dan Gilroy نویسنده و کارگردان فیلم تحسین شده ی Nightcrawler منتشر شد.

[فرزان]

نایت کرالر فیلم خیلی خوبی بود .
امیدوارم Velvet Buzzsaw هم فیلم خوبی از آب در بیاد .
اما یه سوال برای من پیش اومد بعد از دیدن تریلر؛این احمقها چرا همه چیز رو نشون دادن ? قشنگ زیر و بم فیلم رو اسپویل کردن.

[kingnessi]

نخستین تریلر از جدیدترین محصول ژانر وحشت The Haunting of Sharon Tate منتشر شد. ++ این فیلم قرار است داستان یکی از فجیع ترین و ترسناک ترین اتفاقات تاریخ هالیوود را بازگو کند. ماجرای قتل Sharon Tate که در آن زمان فرزندِ کارگردان مشهور لهستانی Roman Polanski را باردار بود ، توسط فرقه بدنام Manson Family یکی از حیرت انگیزترین و وحشتناک ترین اتفاقات تاریخ آمریکاست. تیت که در آن دوران بازیگر شناخته شده و سلبریتی بزرگی بود به طرز فجیعی در آن شب شیطانی به قتل رسید. Daniel Farrands کارگردان این اثر سابقه تهیه و تولید چند مستند جنایی خوب را در کارنامه خود دارد. بازیگر و سلبریتی سالهای نه چندان دور Hilary Duff در این فیلم نقش شارون را برعهده دارد. این فیلم در تاریخ پنجم آپریل 2019 (شانزدهم فروردین ماه 1398) به روی پرده خواهد رفت.

[kingnessi]

Aterrados ؛ Conjuring به سبک آرژانتینی خلاصه داستان: مردی بعد از اومدن به خونه با همسر وحشت زدش مواجه میشه ... زن به شوهرش میگه از سینک ظرفشویی صدای آدمهایی میاد که دارن برای قتل او نقشه میکشن... همون شب اتفاقی ترسناک و باورنکردنی میوفته که در نهایت مشخص میشه کل محله درگیر این اتفاقات شوم شدند ... پیش از همه چیز اینو بگم که تجربه دیدن این فیلم با تمام فیلمهایی که قبلا توی این ژانر دیدین فرق میکنه، یه چیز عجیبی درمورد این فیلم و داستانش هست که قابل توضیح نیست و تا نبینین متوجه منظورم نمیشین ... ترس فیلم خیلی واقعیه و یه حس بدی رو به آدم منتقل میکنه که تجربه ی غریبیه این فیلم از منطق و داستان قدرتمندی برخورداره ، داستان و ایده ای که از ماوراطبیعه ترسیم میکنه داستان قابل قبولیه که اتفاقا میشه گفت علمی هم هست و تا الان هم بارها استفاده شده طراحی سکانس های ترسناک ، خاص و جذاب از کار دراومدن و برای بیننده دیدن خلاقیت آرژانتینی توی ژانر وحشت میتونه خیلی جالب باشه ... فیلم سعی کرده داستانش رو با جزئیات و کم کم برای بیننده تعریف کنه ، این مدلِ روایت ، اوایل فیلم باعث سردرگمی میشه ولی کم کم نحوه روایت هم جا میوفته و ریتم بسیار خوبی به خودش میگیره تنها ایرادی که میتونم به فیلم بگیرم اینه که با اینکه سکانس های ترسناک بسیار خوبی رو ترتیب داده ولی میتونست بیشتر سعی بکنه و این داستان پتانسیل بالایی داشت که کمتر ازش استفاده شده... برای مثال حضور افراد توی خونه ها در نیمه ی دوم داستان ، میتونست پُر بشه از سکانس های دیوانه وار و فوق ترسناک که چشمه هایی ازش رو فیلم بهمون نشون داد ولی به عنوان بیننده انتظارم این بود که بیشتر ببینم ... موقعیت این بخش داستان مثل یه رگه ی طلا بود که فیلم فقط بخشی از اون رو استخراج کرد و باقیش دست نخورده باقی موند بازی بازیگرا هم نسبتا خوب بود و البته کار فنی فیلم هم همینطور ... به خصوص موسیقی که به نظرم یکی از بهترین بخشهای فیلمه و یه نمونه بسیار مناسب از موسیقی متن توی فیلمهای ترسناک هست Aterrados یا Terrified فیلم ترسناک خیلی خوبیه که فضاسازی فوق العاده ای داره ، فضایی که نه تنها میترسونه بلکه خیلی جاها آزاردهنده س و این برای یه فیلم ترسناک یعنی اوجِ موفقیت دیدن یکی از مهجورترین و در عین حال بهترین های ژانر وحشتِ سال گذشته رو از دست ندین 6.5/10

[kingnessi]

اولین تریلر از فیلم سینمایی Midsommar منتشر شد. Midsommar دومین تجربه کارگردانی Ari Aster کارگردان جوان آمریکاییست که با ساخته اول خود Hereditary سروصدای فراوانی به پا کرد و توجهات را به خود جلب نمود. Midsommar که معادل سوئدی "اواسط تابستان" است ، در میانه تابستان 2019 (هجدهم مردادماه 1398) در ایالات متحده آمریکا به روی پرده سینماها خواهد رفت. هنوز داستان دقیقی از این فیلم منتشر نشده ولی ژانر آن وحشت خواهد بود و مثل تجربه قبلی کارگردان داستان حول محور جادوگری و مسائل مربوط به آن میچرخد.