این نحوه پایان بندی اگر درست اجرا بشه و در راستای فرم باشه، نه تنها توهین به شعور مخاطب نیست بلکه احترام گذاشتن به اونه.
مسئله اینجاست که خیلی از فیلمها متأسفانه پایان بندی خام و ناتمامی دارن و باعث شدن هر فیلمی که اینگونه تموم میشه رو مخاطب ها مشکل فیلم بدونن
در حالی که برای بردمن حداقل اینطوری نیست و یکی از بهترین کارایی بود که ایناریتو میتونست انجام بده. به شخصه نمیتونم پایان بهتری رو براش متصور بشم
این حرفتون مثل اونایی میمونه که میگفتن سوپرانو چرا اونطوری تموم شد.
توی اون تاپیک من این سوال رو مطرح کردم تا ببینم اون شخص چه پاسخی میده. که همونطور که میدونید چه پاسخ مثبت میداد چه منفی، من جواب میدادم که اشتباه میکنید، دوباره فیلمو ببینید
و همین باعث ایجاد انگیزه میشد برای دیدن دوباره فیلم... در واقع سوالی پرسیدم که میدونستم طرف هر چی بگه، بازم من میتونم آسم رو، رو کنم!
پ.ن: برداشت من، این هست که ریگان بر روی سن خودکشی بافرجام (:دی) میکنه و میمیره، فضای بعدی بیمارستان هم بخش سورئال فیلم هست.
دلایلم هم برای این برداشت خیلی قوی تر هست نسبت به حالت اینکه خودکشی نافرجامه
(کافیه به تیتراژ ابتدا و انتها و دیالوگ های ریگان در مورد خودکشی اولش و قضیه عروس دریایی ها دقت کنید، گرچه این تنها یکی از چندین دلیل مبرهنه).
http://up.vbiran.ir/uploads/31005148710553921396_1.jpg
اما نظر کسانی که اینطور هم برداشت نکردن محترمه. و این اتفاقا توهین نیست، احترامه!