»» برناردو رزنده1: بازیکن
(والیبال) تک نواز نیست بلکه عضوی از ارکسته، وقتی بازیکن فکر میکنه
[من خاصم] دیگه کارش تمومه!
جذابه، ريتمش تنده، پسرونهست، تا حدودي رئال و واقعيتر از نمونههاي ورزشي ديگهست و مثل عمده مجموعههاي اين سبكي مخاطب رو نسبت به پا به توپ شدن
– اينجا دست به توپ!
– وسوسه ميكنه. انگار بازی ملی تماشا کردی و جو زده دنبال سالن و توپ می گردی تقریبا این شکلی. ولي همهي اين كششها تا يه جايي جذابن و از يه جايي به بعد عادت ميشن و از كشش به كش تغيير حالت ميدن. چرا؟
زيرا؛ هايكيو بكگراند شخصيتها رو بيخيال شده یا شاید درست ترش این باشه که بکگراند غیر ورزشی شخصیت ها رو رها کرده. فلاني و فلاني و فلاني هستند ولي بيشتر مهرهي
Game تشريف دارند تا شخصيت! ورزشكارهاي بيخانوادهاي
(بيكس و كار) هستند كه توي اين فرمول مندرآوردي
( از خودم ساختم) : يك كمي مدرسه
+ سالن
+ تمرين
+ مسابقه ... و دوباره يك كمي مدرسه
+ ... قرار گرفتن و غير از اين وجود ندارن و
[انگار] بدون فرمول مدرسه
+ سالن
+ تمرین
+ مسابقه،
باگ به حساب میان.
البته ميشه به هايكيو حق داد چون در مقابل اغراق مهره هاش مقاومت میکنه و راضی نیست حتی در طراحی شخصیت ها یه ذره فوتبالیستا باشه و غير از تعريف قصه، با مخاطبش يه قرار ديگه هم داره اونم اينكه بيننده احتمالا نوجوون تا آخر مجموعه بايد حسابي واليبال رو ياد گرفته باشه يعني آموزش
2 هم هست و ما با یه مجموعه صرفا سرگرم کننده ی هیجانی پاپ کورنی طرف نیستیم. ولي خب این توجیه کافی نیست چون هایکیو،
زندگي غير واليبالي نداره در نتيجه بخش بزرگي از فرصت همذات پنداري مخاطب با مجموعه رو با حذف زندگي غير واليبالي شخصيتها از دست داده.
امتیاز:
7
1. مربی تیم ملی برزیل و برترین مربی دنیای والیبال.
2. تربیت بدنی
3. هایکیو یکی از سالم ترین انیمه های که تا به حال تماشا کردم. اینقدر پاکه! که میشه از شبکه ی دو سیما پخشش کرد.
4. قصل دوم هایکیو رو از اینجا دنبال کنید.