Stand up Comedy | بحث و تبـــادل‌نظر درباره استندآپ کمدی

[Amin03]

حالا که استندآپ داره آروم آروم توی انجمن طرفدار پیدا می‌کنه وقت اونه که از ترجمه صرف فراتر بریم. شماتوی این تاپیک می‌تونید درباره‌ی استندآپها و کمدین‌های مورد علاقه‌ـتون حرف بزنید، اخبار کارهای جدیدشون رو بذارید و اونا رو به دیگران معرفی کنین. کارهای کمدین‌ها رو می‌تونید توی یوتیوب ببین و از تورنت بگیرین. اکثرا استندآپ‌ها زیرنویس انگلیسی ندارن به‌خاطر همین نمی‌شه ترجمه‌ـشون کرد اگر کار خوبی پیدا کردین که زیرنویس انگیسی هم داره می‌تونی اسم کار و لینک زیرنویس‌ـش رو برای من یا اشکان (Chandler Bing) پیام خصوصی کنین. لطفا و حتما توی این تاپیک لینک دانلود یا زیرنویس نذارین. لطفا به سلیقه‌ی هم احترام بذارین و به هم نپرین

[kingnessi]

Jerry Seinfeld: 23 Hours To Kill از نظر من هیچکس توی اجرای روتین کمدی به کارلین نزدیک نیست به غیر از دو نفر که یکیشون همین جری ساینفیلده و نفر دوم لویی. با همه علاقه ای که به لویی دارم و همه بی علاقگی که به ساینفیلد، ولی نمیشه کیفیت کارشو منکرش شد. کمتر کمدینِ جدیدی رو پیدا میکنید که جوک کوتاه تعریف کنه، همه شون داستان تعریف میکنن. ساینفیلد بهترین جوک های کوتاه رو مینویسه و توی این بخش همتا نداشته و نداره. نظر کاملترم رو اینجا درمورد جری ساینفیلد نوشتم. این اجراش عالی بود. روتین خوبی رو اجرا کرد و فرق بین یه استاد بزرگ و بقیه رو بخوبی به بیننده ها نشون داد. یه ایرادش به نظرم کارگردانی بود و تدوین خوبی نداشت. و دومین ایرادش این بود بعد از بخش اولِ روتین که عالی بود وعده داد که بخش دوم متفاوت خواهد بود که اینطوری نشد و بخش دوم حتی یه جاهایی ضعیف شد. داستانش در مورد پیام کوتاه و بوفه عالی بودن. به جوکهای کوتاهش تو بخش اول دقت کنید و اینکه چطوری بلافاصله داستان گوشی و اوبر و پیمپ رو مطرح میکنه. این حرکات توی کمدی، تفاوت رو ایجاد میکنه. اجرای دوست داشتنی و خوبی بود و از همین الان مدعی اصلی جایزه امی شد.

[wlh]

فکر کنم دومین یا سومین استندآپ از Bill Burr هست که دیدم جدیدا رو دیدم. نمیدونم چرا ولی احساس می کنم این یکی از اون دو تا بهتر بوده شاید چون چیزیای کمتری (به نسبت اونچه که باید) از اونا یادم مونده. یه چیزی که خیلی اذیتم می کرد شباهت هایی هست که بین طرح کلی موضوعات وجود داره (بیننده های حرفه ای تر بهتر می دونن، من یه حدس مبهم می زنم فقط) چه با اجراهای قبلی خودش چه با اجرایی که از ریچارد پرایور دیدم. شاید روند کلی استندآپ همینه و من توی قلمرو تازه ای از سرگرمی ام. در مورد اجرا : تیکه های خنده دار زیاد داشت مسائل جدی هم طعنه آمیز می گفت مخصوصا قسمتی که راجع به تایگر وودز و آرنولد صحبت میکرد با خنده بود ولی واقعا جای فکر داره که مقصر کدوم دسته هستند مردان پولدار یا زنان آویزان !! قضیه ایچی و تیکه اش به سیاه پوستا و سفید پوستا هم مرز رو رعایت میکرد و یکی به نعل و یکی به میخ بود. از همه جالبتر برای من قضیه تربیت بچه با اون بازی پرتاب و گرفتن بود خیلی اون تیکه اش خنده دار بود. کلا شباهت قضیه سگ بیل با سگ ریچارد هم برام جالب بود. جفتشون دیدشون یکی بود و جک هاشون هم تقریبا شباهت داشت. تقلید نحوه بیان یا تکرار حرکات توسط سگ یا جان بخشی (آدم پنداری) به حیوانات فکر کنم جز اصلی استندآپ ها باشه. تیکه تمپر رو هم فکر کنم توی اجرای دیگه ازش دیدم فقط موضوعش یه خورده متفاوت تر بود. فیس لیفت و لس آنجلس هم خوب بود به نظرم ولی بازم شبیه جریان مردان فمنیست و چاق های پر ادا توی اجراهای دیگش بود. با توجه به اینایی که گفتم انگار پلن کلا یکیه و فقط چالشش توی نحوه بیان موضوعات مختلفه که اجراهاش رو از هم متمایز میکنه. خب چیزی که خیلی اذیتم میکنه حرفای بچه ها راجع به روتین و جک کوتاه و این دسته از موضوعات هست که چیزی ازشون نمیفهمم. هیچکس توی اجرای روتین کمدی به کارلین نزدیک نیست کمتر کمدینِ جدیدی رو پیدا میکنید که جوک کوتاه تعریف کنه، همه شون داستان تعریف میکنن. یکم تحقیق کردم از ویکی پدیا و دوست دارم یه قراری با بچه هایی که استندآپ بین هستن از همینجا بذاریم اونم اینه که، هر بار استندآپی رو که دیدید به بقیه معرفی کردید و نظرتون رو راجع بهش گفتید در انتهای نظرتون قسمتی قرار بدید و راجع به اجزای استندآپ کمدی یه نکته کوتاه برای شناخت بهتر بقیه بگید. مثلا اولیش رو خودم میگم شاید منظورم بهتر درک بشه. (آسونش با من ) جک کوتاه (تک خطی) : جکی که توی یه خط ارائه میشه و بهترینشون به مختصر و مفید بودنشونه در عین حال باید سرشار از معنی هم باشن. از بین شخصیت های داستانی جیمز باند بعد از شکست هر آدم بدی توی داستانش یه دونه از این نوع جک رو توی آستین داره. [اینجا] می تونید چند تا از این نمونه جک ها رو ببینید. پ.ن : قرار بالا اختیاری و صرفا برای افرادی مثل من هست که تازه واردیم اگه نخواستید شرکت کنید یا حالشو نداشتید نادیده بگیرید.

[kingnessi]

درمورد جوکهای کوتاه که خودت توضیح دادی، جوک کوتاه که اون وری ها بهش وان لاینر هم میگن تعریفش همونه. معمولا کمدین ها داستان تعریف میکنن و هر چی پانچ لاین های داستانشون بیشتر باشه بهتره. (پانچ لاین همون المان اصلیه جوکه، همون که یهو باعث خنده میشه) مثلا میگه. I say that “su.cks” and “great” are the exact same thing. You have an ice cream cone. Walking down the street, the ice cream falls off the top of the cone, hits the pavement. Su.cks. What do you say? “Great.” در مورد روتین: خیلی ها فکر میکنن استندآپ یعنی بری رو استیج چندتا جوک تعریف کنی و بری پی کارت (که بعضیا هم دقیقا همین کار رو میکنن مثلا تو همین ایران خودمون)؛ ولی استندآپ نیاز به نقشه داره، میشه به این نقشه گفت "فیلمنامه" که بهش میگن روتین یا فلو. یه ساعت محتوایی که تولید میشه (کم و پیش) باید منطقا سر و شکل داشته باشه.مثلا همین کار ساینفیلد: بخش اول در این مورد شروع میکنه که رابطه ما با دوستامون چقدر غیرقابل تحمله و اصن به چه دردری میخوره و چرا. تا اینکه داستان رو تموم میکنه. در این بین درمورد بلیط گرفتن با دوستان، بیرون رفتن با دوستان، وقت گذروندن با دوستای غیرقابل تحملش حرف میزنه تا برسه به نقطه ای که میگه حالا چرا اومده استندآپ اجرا کنه امشب. تا جایی که خانمه بهش میگه دوستت دارم. بخش دوم در مورد مزخرف بودن زندگیه و اینکه چقدر مزخرف بودن و خوب بودن به هم نزدیکه و نکته مهم اینه که این بخش ادامه بخش اوله (اونجا اشاره میکنه هیچکس هیج جا نمیخواد باشه). پس میبینی که توی حرف هایی که میزنه یه نقشه ای وجود داره. بعدش میره سراغ رستوران (بازم ریشه ش تو همون بحث اوله) بعد در مورد تکنولوژی حرف میزنه (چرا؟ چون دوستامون آزار دهنده ن ). بنابراین اگر دقت کنی یه نقشه دقیق و پرجزئیات وجود داره که یه ساعت مطلب رو به هم مربوط کرده دقیقا مث یه فیلمنامه. حالا اینجا کارهای خیلی بهتری هم هست: مث همین کار Life Is Worth Losing کارلین که دوستان اشاره کردن. جابجایی های کارلین بین حرف های آزاردهنده و سنگینش و بحث های سیاسیش یه روتین بیادموندنی رو خلق کرده. یه بحث دیگه تسلط به روتینه. که با تجربه بهتر میشه و اینه که کمدین همه چیزایی که در اختیار داره (حرکات دست، بدن، ارتباط با تماشاگر و ...) رو بکار میگیره که متنش رو به بهترین شکل اجرا کنه و جلو ببره.

[wlh]

حالا اینجا کارهای خیلی بهتری هم هست: مث همین کار Life Is Worth Losing کارلین که دوستان اشاره کردن. جابجایی های کارلین بین حرف های آزاردهنده و سنگینش و بحث های سیاسیش یه روتین بیادموندنی رو خلق کرده. (2005) George Carlin - Life Is Worth Losing راستیاتش نتونستم خودمو کنترل کنم و وای وای وای عجب چیزی بود خدایی اصل جنس، متریال ناب فکر کنم بعد از این، دیدن استندآپ بر من حرام شده باشه. چجوری میشه منزجر کننده ترین موضوعات رو توی یک کمدی جا داد و هنوز میخکوب کرد تماشاگر کمدی رو؟ "اینجوری به سبک این استندآپ." حالا اگه بخوام یه لیستی از بهترین ها بدم (بعد از دیدن 5 استندآپ) قطعا این اولیه و اولی خواهد موند. یه جوری سرعتی جوک هاش رو پرت میکنه تو صورتت تا بیاد به خودت بیای بعدی رو خوردی. ولی این اولی نبود یه نصف کاره هم ازش دیدم + تکه هایی از کارهاش تو پیج های مختلف اینستا. سنگین ترین تیکه هاش اون قسمت "نمی دونه داره میاد یا داره میره" راجع به نرخ خودکشی بین جوونا، خشم طبیعت (یه نکته ای که توی این قسمت برام جالب بود میخکوب شدن تماشاگرا بود سر این قسمت جیک ازشون در نمیومد)، بازی با کلمات اولیش که هیچی ازش نفهمیدم (تازه زیرنویس فارسی پایین و زیرنویس انگلیسی بالای صفحه بودند) یعنی قطعا منظور هیچکدومشون رو نفهمیدم. قسمت های جدی هم کم نداشت ولی جدی ترین شوخیش برام این بود : It's called American Dream Cause you have to be asleep to believe it یه تیکه ایش رو هم کینگی برام تو چت باکس اسپویل کرد راجع به مردن زنای جوون که : خدا ازت نگذره / ازت نمیگذرم کینگ بقیه قسمت هاش راجع به سیستم و دولت و اینا هم خیلی جالب بود و سنگین حالا با توجه به تعریفی که کینگی از روتین داشت: استندآپ نیاز به نقشه داره، میشه به این نقشه گفت "فیلمنامه" که بهش میگن روتین یا فلو. میشه گفت بهترین روتینی بود که تا حال توی استندآپ تجربه کردم. حالا بریم سر قرارمون من میخواستم ببینم یه استندآپ چه جزء هایی داره و ببینم یه تقسیم بندی کلی براش ارائه شده یا نه که آقا ویکی پدیا استندآپ زحمت اینجاش رو کشیده و فرموده : یه برنامه استندآپ با یک اکت آغازین (Opener) شروع میشه که معمولا 10 تا 12 دقیقه هست و برای سرحال آوردن جمعیت اجرا میشه. بعد از اون یه قسمتی به نام اکت میانی (Middle/Feature) هست که 10 تا 20 دقیقه طول میکشه البته تا 30 دقیقه هم جا داره. بعد از اون قسمت پایانی یا Headliner هست که چیزی حدود یک ساعت ارائه میشه. البته همینجور که پیداست فکر نکنم قالب کلی رو کسی رعایت کنه و کیف ـِش به خارج قاعده بودنشه. "!P.S. : F*ck you, people"

[Julie]

George Carlin - Life Is Worth Losing به هر حال آدمی هر چقدرم که رادیکالی فکر کنه، به جهان با مدل‌ها و دیدگاهای متفاوتی نگاه کنه، تفکرات و چارچوب‌های اخلاقیش رو هر از گاهی از نو بررسی کنه و جلایی بهشون بده، ممکنه تو برهه‌هایی از زندگی درگیر روزمرگی بشه. ما آدما انقدر نیازای متفاوت و مختلفی داریم که ممکنه برای برطرف کردنشون وارد جریان‌ها و داستانایی بشیم که مارو از مسیر اصلیمون و تفکرات واقعیمون دور کنه. چیزی که کارلین رو برای من از بقیه کمدینا جدا می‌کنه شارپ بودنش تو افکار انتقادیه. خوبی کارای کارلین اینه که آدمو از این بیماری دچار شدن به روزمرگی نجات میده. بعضی اوقات اونقدر به نکات جالب و ریزی اشاره می‌کنه که میبینی اصلا این پوینت آف ویو رو کاملا از دست دادی تو زندگیت. قدرت کارلین اینجاست که با یه زبان فوق العاده برنده ولی شیرین آدمو مجبور میکنه دوباره به چیزایی که بهشون عادت کردیم فکر کنیم و این لذت بخش ترین تجربه من از دیدن استند آپ کمدیه. مشاهده محتوا اسپویلر PS: **** you people

[Julie]

Eddie Izzard: Dress to Kill 1999 فکرشم نمی‌کردم ادی ایزارد انقدر اطلاعات خوبی داشته باشه. خیلی عالی در مورد فرهنگای مختلف و استریو تایپاشون صحبت می‌کنه. این قیافه و شکل عجیب غریبی هم که باهاش میاد رو صحنه دوس دارم. چند تا نکته در مورد هیتلر و استالین و ... قتل عام کنای معروف گفت که به نظر میرسه بیل بور از همینجا دزدیدشون چند تا جک گفت که مربوط به تاریخ بود و متوجه نشدم، در کل باید با تاریخ جنگ جهانی و آمریکا و اروپا آشنا باشی وگرنه متوجه قسمت بزرگی از طنزش نمیشی. یه حس و انرژی و لحن خاصی داره که دوست داشتم، بعضی جاهام فالبداهه عالی میره که دیگه اینو کمتر تو کارای جدید میشه دید.

[hazoo]

یادش بخیر.این استند اپ رو دوست خوبم محمد، تو دوره ای که همخونه بودیم ترجمه کرد. اولین و اخرین زیرنویسش.
در مورد ادی ایزارد هم خدمتتون عرض کنم که یه دوره نامزد شهرداری شهر لندن بود. بسیار انسان فرهیخته ایه.
کلا طنز و استایل کمدین های انگلیسی با امریکایی ها تقاوت قابل درکی داره. ریکی جرویس یه مثال خوب میتونه باشه

[Julie]

George Carlin: Complaints & Grievances 2001 یکی از بهترین روتینای تاریخ استند آپ مربوط به آخرین روتین این استند آپه. روتین ده فرمان. یه روتین متفاوتم داره که در مورد خودش تو ترافیک صحبت می‌کنه که کمتر از کارلین دیدیم استوری در مورد خودش بگه. مثل همیشه یه روتین عالی در مورد آدمای به‌درد نخورم داره که خیلی خوب بود اونم. مشاهده محتوا اسپویلر Motivation is bullshit. If you ask me, this country could use a little less motivation. The people who are motivated are the ones who are causing all the trouble: stock swindlers, serial killers, child molesters, Christian conservatives. These people are highly motivated! در مورد ادی ایزارد هم خدمتتون عرض کنم که یه دوره نامزد شهرداری شهر لندن بود. بسیار انسان فرهیخته ایه. خبر نداشتم، ولی از استند آپش معلومه که خیلی با سواده، در مورد خیلی چیزا اطلاعات داره.

[Tommy_shelby]

من کلا بعد از کارلین استندآپ های هیچ کمدینی بهم مزه نمیده لعنتی به طور دیوانه کننده ای خوب بود هم حرفهاش شدیدن خنده داربود و هم به شدت با مفهوم و تامل برانگیز بین کمدینهای جدید من که همچین کسی نمیشناسم با این ویژگی شما اگه سراغ دارین بگین. بهترین های کارلین به نظرم بیت The planet is fine, the people are f****d هستش و همچنین euphemism و I'm a modern man
راستی تو یوتیوب this is not happening سرچ کنید یه سری از استندآپ های کمدی سنترال رو میاره که چیزای خوبی توش پیدا میشه

[Julie]

George Carlin: Doin' It Again 1990 این استند آپ از اون دسته از استندآپاییه که پر از بازی با کلماته و یه مقدارم بعضی شوخیاش تاریخ مصرفشون گذشته. اما به هر حال کارلین دیدن داره. اولش یه نگاه گذرا به کارای قبلیش می‌کنه. چقدر جوونیاش جالب بوده، علاقه‌مند شدم برم کارای قدیمی‌ترشم ببینم.