Stand up Comedy | بحث و تبـــادل‌نظر درباره استندآپ کمدی

[Amin03]

حالا که استندآپ داره آروم آروم توی انجمن طرفدار پیدا می‌کنه وقت اونه که از ترجمه صرف فراتر بریم. شماتوی این تاپیک می‌تونید درباره‌ی استندآپها و کمدین‌های مورد علاقه‌ـتون حرف بزنید، اخبار کارهای جدیدشون رو بذارید و اونا رو به دیگران معرفی کنین. کارهای کمدین‌ها رو می‌تونید توی یوتیوب ببین و از تورنت بگیرین. اکثرا استندآپ‌ها زیرنویس انگلیسی ندارن به‌خاطر همین نمی‌شه ترجمه‌ـشون کرد اگر کار خوبی پیدا کردین که زیرنویس انگیسی هم داره می‌تونی اسم کار و لینک زیرنویس‌ـش رو برای من یا اشکان (Chandler Bing) پیام خصوصی کنین. لطفا و حتما توی این تاپیک لینک دانلود یا زیرنویس نذارین. لطفا به سلیقه‌ی هم احترام بذارین و به هم نپرین

[Raylan Givens]

ریکی جرویس هم مثل لوئیس سی‌کی بی‌مزه شده. موقع دیدن همه‌ش ذهن‌م می‌رفت سمت این استندآپ. خواستم بگم بچسبه به سریال‌ساختن‌ش، که یادم اومد توی اون زمینه هم افت کرده. فقط به درد مجری‌گری این مراسم‌ها می‌خوره که بیاد چند دقیقه هالیوودی‌ها رو فحش‌کِش کنه؛ نقطه‌قوت‌ش همونه استندآپ جدید بیل بر هم بد نبود؛ یعنی اگه کامل خودش بود، خیلی بهتر می‌شد. استندآپ جدید نُرم مک‌دانلد (Nothing Special) و جو لیست (This Year's Material) از همه‌شون بهتر بوده اخیراً. ویرایش: استندآپ جدید کت ویلیامز (World War III) هم طبق‌معمول کت‌ویلیامزی بود. چیز دیگه‌ای نمی‌شه گفت ویرایش 2: استندآپ اخیر سم موریل (Up on the Roof) هم جزء خوب‌ها بود.

[kingnessi]

یه قدم به عقب بود. اولا اینکه خیلی سرسری کار شده بود و اصلا کارگردانی خوبی نداشت. شاید حتی مهمتر از محتوایی که توی این استندآپ اورده بود، کنترل ضعیفش روی روتین و استیج بود؛ انگار با یه کمدین بی تجربه طرفیم که بلد نیست چطوری استیج و تماشاگرا رو کنترل کنه. اما در مورد محتوا: در بهترین حالت کهنه بود، شروعش اصلا خوب نبود. اون بیت درباره woke بدک نبود و بیت درباره فرهنگ کنسل کردن رو قبلا هم شنیدیم. دوتا بخش خیلی خوب داشت یکی اونجا که از تجربه ترک الکل و ماشروم و اینا رسید به تجربه پدرِ متفاوتی بودن و یکی هم اون بیت درباره فمنیسم (با اینکه اینم اونجور که باید درنیومد.) خیلی بخش های استندآپ اضافه بودن مثل اون بیت درباره بی خانمان ها که انگار اصلا روش کار نشده یا اون بخش لزبین ها. در مجموع لحظات خوبی هم داشت ولی نسبت به کارهای گذشته این کمدین یه قدم به عقب بود. انگار کووید ترمز بیل بور رو کشید و روند رشد فوق العاده ش توی کمدی رو خراب کرد. Bill Burr: Live at Red Rocks با همه کاستی هاش دیدنیه، چون بور حرفایی رو میزنه که بقیه ازش میترسن و البته اون حرفارو درست میزنه و مث یه عده دنبال خودنمایی و حاشیه نیست.

[Raylan Givens]

استندآپ جدید جو کوی (Live From the Los Angeles Forum) خوب بود، استندآپ جدید سم موریل (Same Time Tomorrow) بهتر. سم موریل وْ خانم‌ش افتاده‌ان روی دور. تا چند سال پیش زیاد وضع خوبی نداشت؛ حتی یادمه توی یکی از فصل‌های «گات تلنت» هم شرکت کرده بود که سریع هم حذف شد. هرچند کارش به درد اون فضا هم نمی‌خورد. ولی ظاهراً راه‌ش رو پیدا کرده. باعث خوش‌حالیه که داروْدستۀ «مارک نورمند + جو لیست + سم موریل + تیلور تاملینسون» دوران موفقی رو دارن پشتِ‌سر می‌ذارن.

[Raylan Givens]

بالأخره FX هم وارد بازی استندآپ شد. Cinnamon in the Wind از کیت برلانت و Spiritual N×××a از بایرون باورز، که اولی رو هم بو برنام کارگردانی کرده بود. البته با استندآپ‌های معمول فرق دارن و اون حالت هنری که امضای کار FX هست روشون دیده می‌شه؛ به‌خصوص فیلم‌برداری و نماهای چشم‌نواز. استندآپ جدید نیک کرول (Little Big Boy) هم خوب بود. New Yaughk Citeeeeigh

[kingnessi]

Hasan Minhaj: The King's Jester همون چیزی بود که از این کمدین انتظار داشتم و بعد غافلگیر شدم... مینهاج به بهترین شکل داستانشو تعریف میکنه و اصلا همین موضوع که استندآپش داستان داره خودش خیلی حرفه. از کودکی تا حال حاضرش رو از طریق چندتا داستان برامون تعریف میکنه و نقطه مشترک همه این داستان ها اینه که مینهاج همیشه تند میره و خودش و خانواده شو میندازه توی خطر و نکته جالب اینکه این "دلقک" بازی هاش دلیل به خطر افتادنش هستن. کنایه اینه که دقیقا همین "دلقک" بازی هاش هم همیشه از اون مخمصه ها نجاتش دادن. این که متریالش کاملا هدفمند و در جهت تعریف داستان زندگیش بودن، تحسین برانگیز بود. از کنترلش روی روتین هم خیلی خوشم اومد، جوک ها رو به بهترین شکل ادا میکرد و کال بک هاش هم حرف نداشت. The King's Jester از بهترین استندآپ های امساله.

[Raylan Givens]

Ali Siddiq - The Domino Effect

یه استندآپ کمدی به‌شدت خنده‌دار از علی صدیق. توی این استندآپ از اشتباهات زندگی‌ش حرف می‌زنه؛ از این‌که 10سالگی با مواد آشنا شد و تا وقتی 14 سال‌ش شد، سر کنج‌ها موادفروشی می‌کرد؛ از خاطرات دوران موادفروشی‌ش و این‌که به‌شدت آدم کینه‌ای‌ایه البته تمام این حکایات رو به‌صورت خیلی خنده‌دار تعریف می‌کنه؛ نه این اشتباهات رو پُرزرق‌وْبرق نشون می‌ده، نه می‌ذاره فضا اون‌قدری جدی بشه که جو خراب بشه. توی این دوره‌زمونه که خیلی استندآپ‌ها حکم سخنرانی به خودشون گرفته‌ان یا سعی می‌کنن متفاوت به نظر برسن، The Domino Effect از اون استندآپ‌های کلاسیک و خنده‌دار بود.

این هم خوب بود.

[Raylan Givens]

Chelsea Handler: Revolution = معمولی Chris Redd: Why Am I Like This = خوب Rosebud Baker: Whiskey Fists = خوب Jena Friedman: Ladykiller = خوب Kurt Braunohler: Perfectly Stupid = خیلی خوب Marc Maron: From Bleak to Dark = خیلی خوب Matt Braunger: Doug = خیلی خوب Ali Siddiq: It's Bigger Than These Bars = عالی (توی این استندآپ برمی‌گرده به زندان‌ش و با زندانی‌های جدید حرف می‌زنه، از خاطرات دورانی که خودش اون‌جا زندانی بوده می‌گه و باهاشون شوخی می‌کنه). Nathan Macintosh: Money Never Wakes = عالی راستی دی‌میتری مارتین چرا دیگه استندآپ نمی‌ده؟ داشتم استندآپ 2015ش رو مرور می‌کردم، جوک‌هاش تکراری نمی‌شه و برای تمام دوران‌هاست :)) من یه کاناپۀ اِل‌شکل دارم. با حروف کوچک. حیوانات خانگی همون حیوون عادی‌ان، با این تفاوت که خوش‌مزه نیستن.

[Raylan Givens]

نِیت بارگتزی قشنگ جانشین برحق جری ساینفلد شده؛ در مورد همه‌چیز و هیچ‌چیز حرف می‌زنه، اون هم با زبانی پاک. مهم‌تر از همه هم این‌که واقعاً بامزه‌ست. استندآپ جدیدش (Hello World) یکی از بهترین کارهاش بود. مصداق بارز «حتماً نباید مدام بددهنی کنی تا باحال و بامزه به نظر برسی».

[Raylan Givens]

Kelsey Cook - The Hustler (Full Comedy Special)

[Raylan Givens]

John Mulaney: Baby J

استندآپ جدید جان مولِینی عالی بود. داستان دوسه سال اخیرش بود که اعتیاد سنگینی به کوکائین پیدا کرده بود و اتفاقات غم‌انگیزی که براش افتاده بود رو با زبانی طنز تعریف می‌کرد. برای اولین بار هم از اون حالت تمیز و پاک فاصله گرفته بود. اما سوای اون، 80 دقیقه طنز کامل بود. کم استندآپی با این دقت، تسلط و روانی دیده‌ام؛ شاید هم ندیده باشم. یه‌جورایی بی‌نقص.

Mae Martin: SAP = معمولی Jeremiah Watkins: DADDY = خوب. دقیقاً همون چیزی که از اعضای گروه The Wave انتظار می‌ره. جمار که با This Fool شکوفا شد، جرمایا هم موهاش رو کوتاه کرده و داره دنیای استندآپ رو فتح می‌کنه Maz Jobrani: The Birds & The Bees = خوب. استندآپ‌های ماز جبرانی معمولاً به لوسی می‌زنه، ولی این استندآپ‌ش خیلی خوب بود. به‌نظر من بهترین کارش بود. Matt Rife: Only Fans + Matt Rife: Matthew Steven Rife = خیلی خوب. دو تا استندآپ تابه‌حال داشته که جفت‌ش رو هم با هزینۀ شخصی ضبط کرده و رایگان روی »یوتیوب» قرار داده، چون کسی قبول‌ش نداشته و حاضر نشده پاش سرمایه‌گذاری کنه. احتمالاً به‌زودی نت‌فلیکس به استعدادش پی ببره و باهاش قرارداد ببنده. Celeste Barber: Fine, Thanks = خوب. البته به سلیقۀ من نمی‌خوره، ولی معلومه از اون استندآپ کمدین‌هاییه که ذاتاً بامزه‌ست. اخیراً یه سریال هم برای همون نت‌فلیکس داشته. Wellmania Earthquake: Legendary = خوب. اولین استندآپی که دیو شپل تولید کرده که مال خودش نبوده. کوتاه، اما خنده‌دار.