Hanada Shounen-shi | بحث و تبادل نظر

[Irag]

»» شناسنامه: 花田少年史 يا Hanada Shounen-shi نام و عنوان انيمه‌ي كمدي 25 قسمتي در سبك Slice of Lifeست كه مثل هميشه توسط استديو محبوب و معروف Madhouse كه سابقه‌ي عجيبي در ساخت انيمه‌هاي متفاوت و پرطرفدار دارد تهيه و توليد شده. و همچنين پخش آن كه شبكه‌ي NTV (Nippon TelevisionNetwork Corporation) برعهده گرفت از تاريخ اول اكتبر 2002 آغاز شد و تا 26م مارس 2003 با پايان قسمت بيست و پنجم براي هميشه به پايان رسيد. اين انيمه هم به مانند بسياري از توليدات تلويزيوني از "مانگا"يي + 5 جلدي با همين نام و عنوان (Hanada Shounen-shi) ساخته شده و جزو آثار "وفادار" به مانگا به حساب مياد. از ديگر نكات جذاب اين انيمه اينكه در OP (تيتراژ ابتدايي) و ED (تيتراژ پاياني)‌ش دو تا از كارهاي گروه Backstreet Boys استفاده شده: The One و همچنين Drowning. و در آخر اين انيمه موفق شد تا : The anime of Hanada Shōnen Shi received the Tokyo International Anime Festival Grand Prize for the TV Anime category in 2003 *در بخش سریال های انیمه‌ای در سال 2003، انیمه هانادا شونن‌شی جایزه بزرگ "جشنواره انیمه بین المللی توکیو" را دريافت كرد. »» خلاصه داستان: داستان در مورد سفر ماورايی يك عدد پسربچه‌ی كچل روستايی به نام "ايچيرو" به دنيای مرده‌هاست. سفری نیمه‌كاره كه باعث شد تا "ايچيرو"یی كه هميشه از "روح كون‌شور"! داخل توالت مي‌ترسيد قدرت ارتباط با ارواح رو پيدا كنه. ارواح سرگردانی كه از فردای تصادف و بعد از اون تجربه‌ی نصفه‌كاره‌‌ی مردن، دست از سر تنها پسر خانواده‌ی "هانادا" (ايچيرو) برنمی‌دارن و هر روز با يه درخواست تازه و وصيت انجام نشده ايچيرو رو مجبور می‌كنند تا به حرف و كارهاشون گوش كنه بلكه به واسطه‌ي "ايچيرو"ی زبون‌نفهم، پسورد عبور از اين دنيا رو بدست بياورند و از سرگردانی نجات پيدا كنند.

Hanada, Ichiro صداپیشه Kumai, Motoko	Hanada, Tokuko صداپیشه Takeuchi, Junko	Jiro صداپیشه Matsumoto, Rika
Madam Catherine صداپیشه Matsumoto, Rika	Hanada, Daijorou صداپیشه Yao, Kazuki	Hanada, Tokujirou صداپیشه Nozawa, Nachi

[wlh]

قسمت ۴-۸
اگه تغییرات اعمالی قسمت‌های ۶-۷ نبود یه خرده سریال میرفت به سمت تکرار ولی واقعا کاربلدند.

مشاهده محتوا اسپویلر

کتابی هست به نام The Imperial Screen Japanese Film Culture in the Fifteen Years' War, 1931-1945 که میاد تاریخچه‌ی فیلم‌های ساخته شده در ژاپن در ژانر جنگ رو بین سال‌های ۳۱-۴۵ روایت میکنه البته توی فصل اول میاد تاریخچه‌ی کلی شکل گرفتن سینما در ژاپن که با جنگ پورت آرتور شروع شده بود رو توضیح میده. سال وقوع این جنگ میشه ۱۹۰۴-۱۹۰۵ یعنی زمانیکه روسیه تزاری توی اوج قدرتش بود و ملتی به ناشناختگی ژاپن میاد و توی یه نبرد چنان شکستی به روسیه تزاری میده که الهام بخش ملت‌هایی مثل ایران میشن، این تیکه از تاریخ واقعا جالبه چون مطبوعات اون زمان ایران شدیدا به این جنگ علاقه پیدا می‌کنند و مدام راجع به اون صحبت می‌کنند هر چی نباشه کل قفقاز طی دو جنگ از ایران جدا شد از اونور هم ترکمنستان به کلی جدا شد و کلا اوضاع خیلی بیریخت بوده. هر چند سرنوشت این جنگ برای ژاپن چندان خوب پیش نرفته و طبق معاهده‌ای که یکی از سیاستمداران روس تحمیل میکنه به ژاپنی ها تقریبا هر آنچه با رشادت بدست آمده بود درمیدان سیاست میبازه که خودش داستان جالب‌تری داره، اما چه ربطی دارند اینا؟! جالب اینه از همینجا شما ردپای حضور آمریکایی ها و ظهور نمایش‌های تصویری در مورد جنگ پورت آرتور رو می‌بینید و در ادامه کتاب میاد و به ساختار استودیوهایی که برگرفته از استودیوهای آمریکایی بوده اشاره میکنه و سیستم شون رو توضیح میده...

خلاصه اینکه مطرح کردن مفاهیمی به این زیبایی در کنار هنر سرگرم کردن مخاطب چیزیه که بیشتر از یه قرن در ژاپن ادامه داشته و بیخود نیست یه ملتی هر چقدر هم نابود بشه باز یه چیزایی اون ته می‌مونه که هر لحظه می‌تونه سردربیاره و سرنوشت رو تغییر بده. حالا این جملات رو بذار کنار سخافت موضوع اپیزود ۸ از خنده باید بترکی... لعنتیا، اینا چی تو مغزشون میگذره (((((((((((((:


پ.ن: بعد از این قسمت ایرج و نامبر دیگه راجع به سریال نظر ندادند و این بده (((((((:

[125yahel]

از اونجایی که می‌دونم پیداکردن این انیمه چقدر سخته و کیفیت بالاش هم هیچجا نیست. بر خلاف قوانین براتون اینجا می‌ذارم.

خطای پردازش میده یبار دیگه چک میکنی

[wlh]

دوباره میگم که لعنت به شماها
خیلی تاثیرگذار بود. واقعا دمتون گرم نامبر و ایرج

[Nora]

تا قسمت ۱۰ یعد از وقفه ای دوباره شروع کردم به دیدن. چقـــــــدر خوبه، چقدر عمیق ‍ه و چقدر گریه در میاره مفاهیمی که خیلی وقته فراموش شده رو به بهترین شکل نشون میده/ پدر، مادر، خانواده، دوستی، کودکی، احترام، همسایه و و و منم که غرق میشم توی عمقش بعضی خواسته های نامتعارفی که از این بچه دارن، ترسوندنش، قیافه هایی که به خودشون میگیرن/ تک تک کاراکترها/ همشون بامزه و خنده دارن و کاملا نقشو درست نشون میدن/ مامان ایچیرو واقعا مامانه و باباش یه بابای واقعی، پدربزرگش، خواهرش و دوستش، همشون سر جای درستین موقع اسباب کشی و کمک همسایه ها برای جا به جایی وسیله ها- چقدر قشنگه و چقدر حیف که دیگه نیست زندگیای ساده و قشنگ / حیف که تجربه ای غیر ممکن شده چقدر خوبن اینا... چقــــــــــدر/ کاش میشد همش رو بیارم و بزارم توی تاپیک ایچیرو که از خوردن غذای اضافه چاقالو شده و خانواده ‍ش که از داشتن چنین فرزندی بسیـــــار مفتخرن و این قسمت قشنگ... چقدر قشنگ بود/ چقدر یه بچه میتونه بفهمه/ بیشتر از چیزی که ما میفهمیم این بچه ها خیلی وقته بزرگ شدن از این باباها که خودشم به حرف خودش عمل نمیکنه/ واقعا چرا باباها اینقدر گوشت دوست دارن و غذای بدون گوشت رو غذا حساب نمیکنن؟! و قیافه هایی که هیچوقت تکراری نمیشن... و مجدد این حس قشنگ/ چقدر این خانواده دوست داشتنین پســـــــری که قراره دیگه گریه نکنه چون قراره بشه تکیه گاه بقیه...