برای استفاده از تمامی امکانات انجمن و مشاهده ی آنها بایستی ابتدا ثبت نام کنید
نمایش نتایج: از شماره 1 تا 5 از مجموع 5
  1. #1
    تاریخ عضویت
    Jan 2015
    ارسال ها
    510
    سپاس
    16,105
    از این کاربر 12,950 بار در 502 پست سپاس گزاری شده

    همفری بوگارت و دیگر هیچ......


    Humphrey Bogart
    1899–1957
    همفری بوگارت با بازی در فیلم های Casablanca و The Maltese Falcon و To Have and Have Not تبدیل به یک افسانه ی بی بدیل شد.
    Synopsis

    Humphrey Bogart در سال 1899 در December 25 در New York City متولد شد و حرفه ی خودش رو در بازیگری در دهه ی 20 در تیاتر برادوی اغاز کرد و در دهه های 30 به سمت بازی در فیلم های هالیوودی سوق داده شد,سپس در دهه ی 40 به اوج شهرت رسید که دلیلش هم به خاطر بازی در فیلم های افسانه ای مانند Casablanca و The Maltese Falcon بود که درش به ایفای نقش پرداخته.در خلال زندگیش چندین بار ازدواج کرد که اخرین اونها Lauren Bacall,که او هم یک بازیگر معروف هالیوود بوده .بوگی در سال 1957 در سن 57 سالگی در اثر سرطان مری از دنیا رفت.
    Childhood




    کسی که مورد ستایش بسیاری از بازیگران تاریخ سینما هست. Humphrey Bogart در December 25 سال 1899 در شهر New York متولد شد.نام خانوادگی او بوگارت بوده که از یک کلمه ی هلندی اومده که به معنی باغ میوه میباشد.بوگی از یک خانواده ی ثروتمند و متمول که جایگاه والایی رو در نیویورک داشتند متولد شد و خانواده ی او از اولین مهاجرانی بودند که به طور مستقیم از هلند به نیویورک مهاجرت کردند.پدر او Belmont DeForest Bogart نام داشت یک جراح قلب که از احترام بسیاری در جامعه برخوردار بود و مادر او هم با نام Maud Humphrey,یک نقاش و هنرمند,علاوه بر اینها او بعنوان مدیر هنری در یک مجله مد با نام The Delineator که در مورد زنان هست هم مشغول به کار بود.یکی از نقاشی های بوگارت که از دوران بچگی او بود در یک تبلیغات همگانی برای غذای بچه Mellin استفاده شد و به طور خلاصه میشه گفت که از همون بچگی بوگارت یک شور و تاثیر همگانی رو ایجاد کرد.حتی در بچگی او هم این استعداد در جذب مخاطب درش وجود داشت.Bogart بعد ها به یاد میاره که
    در اون دوره از تاریخ امریکا کسی نبود که وقتیکه اون مجله لعنتی رو میخرید,نشه که عکس روی جلدش رو بوس نکنه.
    مادرش در طول بچگی بوگی از او نقاشی های زیادی رو کشید و هر بار که نقاشی او رو میکشید در بار بعد باعلاقه ی بیشتری شروع به نقاشی دوباره ازش میکرد. Maud Humphrey با اینکه در کارش وسواس خاصی رو داشت اما برعکس نقاشی کردنش کسی بود که هیچ موقع علاقه و اشتیاق به خصوصی رو به پسرش نشون نداد. Bogart خودش در مورد رابطه اش با مادرش اینچنین گفته که....به فرض اینکه, وقتی که من بزرگ شدم برای مادرم بوسیله یک تلگراف روز مادر رو بهش تبریک بگم و یک گل براش بفرستم.......اما در جواب تلگرافم,مادرم سیم تلگراف رو پس ازچند دقیقه مکالمه قطع میکنه و برای من هم بعدا گل میفرسته ..... رابطه ی ما اینطور جمع و جور میشه...بوگارت ها در تابستان به برکه ی
    Canandaigua که متعلق به ملکشون بود میرفتند اون برکه در تابستان در اثر گرما عقب نشینی میکرد و شکل بسیار جالبی به مانند انگشت رو به خودش میگرفت و تبدیل به یکی از زیباترین برکه ها در شمال ایالت نیویورک میشد....اونجا جایی بود که Humphrey Bogart شادترین روزهای بچگی خودش رو درش میگذروند او تمام تابستان رو به قایقرانی و شنا در کنار Canandaigua مشغول بود و این دو کار جزو عادت هایی شدند که در طول عمر حیات خودش برای این که از فشار ها و خستگی های کار روزمره خلاص بشه,گه گاهی هم باز به یاد دوران جوانی این کارها رو تکراربکنه. Bogart به مدرسه ی معتبر و بزرگ Trinity که در نیویورک واقع شد بود میرفت....جاییکه نه بهش علاقه داشت و نه اینکه دانش اموز خوبی بود.نمرات و رتبه ی بدش در مدرسه و اسم زنونه اش...و لباسی تشریفاتی که مادرش برای او درست کرده بود و بی عرضگی اش در ورزش.....همه و همه ی اینها باعث شد که او برای تمام بچه های مدرسه تبدیل به یک جوک و موضوع خنده دار بشه... یکی از همکلاسی هاش گفته که.... Bogart هیچ موقع برای کاری از کلاس بیرون نمیرفت,او دانش اموز خوبی هم نبود و فقط یک وصله ی ناجور برای کلاس بود.با وجود درس ضعیف بوگی در مدرسه,پدر و مادرش تصمیم میگیرند تا او رو به دانشگاه Philips در ماساچوست بفرستند,دانشگاه خصوصی شبانه روزی معتبر و قدرتمندی که John Adams (دومین رییس جمهور امریکا) هم حتی در زمان های قبل یک بار مدیرش بوده.قابل پیشبینی بود که, Bogart نتونه در اونجا که یک دبیرستان استاندارد بوده دوام زیادی رو بیاره پس در May همون سال از دبیرستان اخراج شد.....
    ادامه دارد.......


  2. #2
    تاریخ عضویت
    Jan 2015
    ارسال ها
    510
    سپاس
    16,105
    از این کاربر 12,950 بار در 502 پست سپاس گزاری شده

    پاسخ : همفری بوگارت و دیگر هیچ......

    Enlisted Life




    جوان,بیقرار,مردد اینها تمام چیزهایی بود که بوگارت در این دوران از طول عمرش در خودش میدید.بوگی تنها چند هفته بعد از اخراج شدن از دبیرستان,برای خدمت به نیروی دریایی امریکا ملحق شد تا در جنگ جهانی اول شرکت کنه او این دوران رو خیلی خوب بیاد میاره و میگه که.....تو جنگ چیزهای زیادی وجود داره. در پاریس!دخترهای فرانسوی!Hot damn!
    .......جنگ یک جوک خیلی خیلی بزرگه,مرگ?برای چی باید 17 کودک در یک روز بی هیچ دلیلی بمیرند?
    شاید تنها نکته برجسته از جنگ که بر روی Humphrey تاثیر گذاشت زخمی بود که او درخلال خدمت کردنش در نیروی دریایی براش ایجاد شد البته او در هیچ مبارزه ای از جنگ حضور نداشت. این زخم در گوشه ی سمت راست و قسمت بالایی لبش بوجود اومده,که بعد ها به شخصیت مردانه و با ابهتش زیبایی خاصی رو داد....یک داستان متفاوتی در مورد زخم بوگی وجود داره که اتفاقا از نظر عموم هم پذیرفته شده و اون هم این هست که او این زخم رو وقتی برداشته که در حال اسکورت کردن یک زندانی که دستبند هم داشته بوده.... زندانی از او تقاضای سیگار میکنه و وقتی که رفته تا کبریت رو برای روشن کردن سیگار از جیبش برداره زندانی با کمک دستبندش سعی در خفه کردنش میکنه که خوشبختانه تلاشش ناموفق بوده و Humphrey در این صحنه تونست که فرار کنه...( تمام منابع ایرانی که در مورد بوگارت نوشته شده به این موضوع اشاره دارند که این زخم در اثر حمله ی یک نهنگ بوده اما یک سوال چطور یک نهنگ میتونه همچین زخمی رو ایجاد کنه.نهنگ اگه بخواد از کنار ادم هم رد بشه باعث مرگ انسان میشه.....شاید هم نهنگ خواسته که بوگارت رو بوس کنه,نمیدونم والله....) بوگارت با افتخار و شرافت از نیروی دریایی در سال 1919 مرخص شد و یک بار دیگه با این سوال روبرو شد که برای ادامه زندگیش باید چکاری رو در پیش بگیره...بعد از مدتی او تونست که با Alice Brady که یک هنرپیشه تیاتر بود ملاقات کنه و او,کسی بود که,تونست یک کاری رو براش در کمپانی نمایش The Ruined Ladyدرست کنه.یک سال بعد در سال 1921 برای اولین بار تونست که در یک نمایش با نام Drifting در نقش یک پیشخدمت ژاپنی بازی کنه... با اینکه بوگارت فقط یک دیالوگ یک خطی رو در اون نمایش داشت اما برای یادگیری لهجه ی ژاپنی تلاش بسیاری رو کرد,اون یک خط هم این دیالوگ بود:
    "Drinks for my lady and for her most honored guests." با وجود نقش کمی رو که بوگی در این نمایش درش بازی کرد اما پدرش با دیدن این صحنه فوق العاده ذوق زده شد و به فردی که در کنارش بود این حرف رو زمزمه کرد:
    "The boy's good, isn't he?"


    Hollywood Career


    بازی در اون نقش کوتاه باعث شد که Bogart علاقه ی زیادتری رو به بازیگری پیدا کنه و تصمیم جدیتری رو برای بازیگر شدن در تیاتر بگیره پس بیش از یک دهه تلاش کرد تا بتونه به جایگاه بالاتری در حرفه اش دست پیدا کنه تا اینکه ثمره ی تلاشش رو تونست که در نقش های جزیی و کوتاهی با بازی در تیاتر های Nerves و The Skyrocket
    بگیره....سپس در سال ۱۹۳۴ بالاخره با بازی در تیاتر The Petrified Forest که از کتابی با همین نام,به قلم Robert Sherwood بود, شهرتی رو برای خودش دست و پا کرد.او شخصیت Duke Mantee رو به تصویر کشید فردی که یک قاتل فراری هست,با چهره ای درهم که چشمان مرده و دستهای بلندی رو داره.اولین باری که او برای بازی در این نقش روی صحنه قدم میزد,به قدری در نقشش فرو رفته بود و به زیبایی بازی میکرد که سبب وحشت و بیزاری ببینده هایی از خودش شد.پس از به شهرت رسیدنش در این نقش دو سال بعد پیشنهادی برای بازی در فیلمی با همین نام رو (The Petrified Forest) دریافت کرد که بعد از بازی در این کاراکتر, تبدیل به یکی از بازیگران معروف هالیوودی شد,که پشت سر هم در فیلم های متعدد گانگستری و جنایی,نقش مجرمان و جنایتکاران رو بازی میکردند.فیلم هایی که او در ان زمان درش به ایفای نقش میپرداخت شامل (The Great O'Malley (1937), Dead End (1937), Crime School (1938) and King of the Underworld (1939 میشده.بعد از این فیلم ها Bogart این احساس رو کرد که دیگه نباید نقش هایی تکراری و مشابهی رو بازی کنه,پس تونستش که با بازی در نقش Sam Spade در فیلمThe Maltese Falcon خودش رو از این مشکل که تکرار شدن بیش از اندازه بود,نجات بده ...ورق براش با درخشش در این فیلم برگشت. Bogart تونست ثابت بکنه که میتونه خودش رو در هر زمانی برای هر نقشی تطبیق بده.بعد از این بود که یک فیلم عاشقانه با نام Casablanca در سال 1942 رو بازی کرد. Bogart نقش Rick Blaine رو بازی کرده بود,فردی که یک امریکایی هستش که از کشورش تبعید شده و در کشمکشی هست با زنی که قبلا عاشقش بوده(Ingrid Bergman)و اون زن حالا به دلیل مشکل شوهرش در جنگ جهانی دوم به خاورمیانه,جایی که او درش زندگی میکنه مراجعت کرده...Casablanca تونست که برنده ی 3 جایزه اسکار
    (Best Picture, Best Screenplay, Best Director) بشه و تا الان هم در لیست بهترین فیلم های تاریخ سینما قرار بگیره....همچنین یکی از بهترین دیالوگ های تاریخ سینما,در پایان فیلم توسط Bogart گفته میشه که حقیقتا فراموش نشدنی هستش,"I think this is the beginning of a beautiful friendship." او با بازی در این نقش تبدیل به یکی از محبوبترین بازیگران شد......بوگارت بعد از Casablanca در بیش از 80 فیلم دیگه هم بازی کرد.که بازی او در فیلم The African Queen که در سال 1951 ساخته شده از معروفترینشون می باشد که Katharine Hepburn هم در این فیلم او رو همراهی کرده. Bogart برای بازی در این فیلم تونست که اولین و تنها اسکارش رو بدست بیاره... وقتی که تونست اولین اسکارش رو بگیره این کلمات رو به زبون اورد,بهترین راه برای اینکه بخوای اسکار رو برنده بشی این هست که برای برنده شدنش تلاش نکنی و به این فکر نکنی که یکی دیگه رو از دوباره بگیرم.شما افرادی رو دیدید که اسکار رو برنده شدند.اونها بقیه ی عمرشون رو برای این تلاش کردند تا یه نقش فوق العاده ی دیگه ای رو پیدا کنند تا بتونند از دوباره اون جایزه رو بدست بیارند.به جهنم...من که دیگه هیچوقت نمیخوام حتی دوباره نامزد اسکار بشم...این نقش های ابکی الان دیگه تو شان و شخصیت من نیست...این فرد بزرگ بعد ها هم در فیلم های شاخصی مانند (The Caine Mutiny (1954), Sabrina (1954) and The Harder They Fall (1956 هم خوش درخشید.
    ادامه دارد.....

  3. 25 کاربرِ زیر از Marlon Brando بخاطرِ این مطلب مفید سپاس گزاری کرده اند :


  4. #3
    تاریخ عضویت
    Jan 2015
    ارسال ها
    510
    سپاس
    16,105
    از این کاربر 12,950 بار در 502 پست سپاس گزاری شده

    پاسخ : همفری بوگارت و دیگر هیچ......


  5. 23 کاربرِ زیر از Marlon Brando بخاطرِ این مطلب مفید سپاس گزاری کرده اند :


  6. #4
    با اصلح باشید حتی با 72 نفر
    تاریخ عضویت
    Jan 2012
    محل سکونت
    گیلان
    ارسال ها
    1,527
    سپاس
    98,742
    از این کاربر 12,687 بار در 1,683 پست سپاس گزاری شده

    پاسخ : همفری بوگارت و دیگر هیچ......

    مطلب خیلی خوب و پر از اطلاعات مفید و جالب بود تشکر ویژه میکنم ازت به خاطر تاپیک های مفید و خوبت
    «برای برخی همانند رویا...و برای دیگران کابوس شبانه»

  7. 14 کاربرِ زیر از D O R D I بخاطرِ این مطلب مفید سپاس گزاری کرده اند :


  8. #5
    I have a name But never mind
    تاریخ عضویت
    Feb 2012
    محل سکونت
    Gotham City
    ارسال ها
    1,352
    سپاس
    20,421
    از این کاربر 29,511 بار در 1,389 پست سپاس گزاری شده

    پاسخ : همفری بوگارت و دیگر هیچ......

    ژانر نوآر تو سینمای آمریکا اسمش به نوعی با بوگارت عجین هست. از شاهین مالت که بعنوان آغازگر این ژانر در سینمای آمریکا محسوب میشه تا خواب گران، کی لارگو، گنج های سیرا مادره و در یک مکان تنها. کازابلانکا هم گه دیگه هیچ اصلا

    پ ن: اون عکس بوگارت و باکال در کنار هم

  9. 4 کاربرِ زیر از aramis2800 بخاطرِ این مطلب مفید سپاس گزاری کرده اند :


 

 

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمی توانید موضوع جدید ارسال کنید
  • شما نمی توانید به پست ها پاسخ دهید
  • شما نمی توانید فایل پیوست ضمیمه کنید
  • شما نمی توانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
  • قدرت گرفته از سیستم vBulletin نسخه ی 4.2.3
  • قالب اختصاصی انجمن TvWorld نسخه ی 1.0
  • طراحی و اجرای قالب : نوژن
  • تمام حقوق مطالب و محتوا برای تی وی وُرلد محفوظ می باشد
Powered by vBulletin® Version 4.2.1
Copyright ©2000 - 2009, Jelsoft Enterprises Ltd.