James Cagney با نام کامل
James Francis Cagney در
July 17 سال 1899 در خانواده ای که شامل هفت بچه بود به دنیا امد و البته دو بچه ی دیگه هم در این میان فوت کردند.پدرش یک ایرلندی- امریکا و مادرش یک نروژی بود...
James در یکی از محله ی های خشن و فقیر نشین در شرق نیویورک بزرگ شد...او در سنین جوانی یک بوکسور اماتور خوب در سبک وزن بود که حتی تونسته بود که عنوان دوم رو هم در ایالتش بدست بیاره...مربیش او رو تشویق کرد که به مسابقات بوکس حرفه ای وارد بشه,چونکه استعداد خوبی رو درش دیده بود,اما مادرش با صحبت کردن با او,
James رو از ادامه ی این مسیر بازداشت.خانواده
Cagney از وضعیت مالی خوبی برخوردار نبودند و او مجبور بود که,برای ادامه ی زندگی به هر کاری تن بده....وقتی که نوجوان بود به عنوان پیشخدمت,کتاب دار در یک کتابخانه عمومی و حتی به عنوان پادو و باربر در یک مهمانخانه شبانه کار میکرد......
Cagney تونست که در سال 1918 از دبیرستان فارغ التحصیل بشه و به کالج
Columbia بره تا بتونه که درس هنر رو بخونه.اما پس از یک ترم به این دلیل که پدرش در اثر بیماری انفولانزا فوت کرد,مجبور به این شد تا دانشگاه رو ترک کنه.
بلافاصله پس از بازگشت از دانشگاه پیش برادرش,
Harry رفت,کسی که یک بازیگر تیاتر اماتور بود...در اوایل
James در پشت صحنه کار میکرد و نگاه میکرد که اونها چکار میکنند,اما بعد از اینکه برادرش مریض شد,افرادی که در اونجا بودند ازش درخواست کردند تا او به جای برادرش این نقش رو بازی کنه.از اونجایی هم که او به این کار علاقه مند بود با خوشحالی تمام اینکار رو پذیرفت و پس از این بود که تونست به چند تا از گروه هایی نمایشی اماتور,برای بازی کردن وصل بشه..... اولین بازی که در حرفه اش انجام داد در سال 1919 زمانی بود که تونستش در ازمون هنرپیشگی برای اواز خوندن و رقصیدن در یک گروه رقصنده به خوبی مهارت ارام و اهسته رقصیدن رو یاد بگیره ....و اولین نقشش هم به عنوان یک دختر در یک گروه کر بود که موضوع نمایش (
Every Sailor) انتقادهایی رو به مردها میکرد.
James Cagney در سال 1920,تونست که دومین نقشش رو هم بدست بیاره...این بار نمایش
Pitter Patter در تیاتر بزرگ و معروف برادوی برگزار میشد.در این نمایش یک خواننده ی کر دیگه ای هم از
Iowa با نام
Frances Willard Vernon که ما او رو با نام
Billy میشناسیم هم در کنارشون بود.
Billy و
Cagney دو سال بعد از اشناییشون با هم ازدواج کردند.
برای سالیان سال کاگنی و بیلی در نمایش ها رقص و اواز با همدیگه به جاهای مختلفی سفر میکردند تا اجراهایی رو با همدیگه داشته باشند.در اواسط دهه ی 1920,
James Cagney راه و روش بازیگریش رو تصمیم گرفت که عوض کنه و چندین نقش متفاوت رو برای همین در برادوی بازی کرد. در همین دوران
James Cagney یک مدرسه ی رقص برای رقصنده های حرفه ای تاسیس کرد,متد و راه و روشی که او در این مدرسه ترسیم کرده بود,باعث جلب توجه بسیاری از دانش اموختگان رقص شد و در نتیجه تونست که بعنوان یک طراح رقص معروف بشه...کارهایی خوبی که او در این زمینه انجام داده,نمایش رقص
Grand Street Follies در سال 1928 بود.در ادامه نمایش دیگه ای با همین نام در سال 1929 ساخته شد که موفقیت های عظیمی رو بدست اورد....بعد از این
James Cagney دو نقش متفاوت رو در مقابل
Joan Blondell در فیلم های
Maggie the Magnificent و
Penny Arcade بازی کرد....
Penny Arcade نتونست که فروش بالایی رو داشته باشه ولی از سوی منتقدها بازی
Blondell و Cagney تحویل گرفته شد,این دو,برای فیلم بعدیشون
Sinners Holiday که در سال 1930 ساخته شده بود,باز در کنار هم بازی کردند.قدرت بازی کاگنی در این نقش باعث شد که کمپانی
Warner Bothers به مدت 7 سال با او قراردادی رو امضا کنه.
چند فیلم بعدی به
Cagney کمک کرد تا بتونه که رشدی رو در دنیای بازیگری داشته باشه,اما فیلم پنجمی که در کمپانی وارنر ساخته شده بود باعث شهرت و اعتبار زیادش در عالم بازیگری شد,
The Public Enemy که در سال 1931 به روی پرده ی سینما رفت,یک فیلم خوش ساخت و بزرگ بود...صحنه ای که
James Cagney گریپ فروتی رو به صورت
Mae Clarke فرو میکنه یکی از مشهورترین صحنه های تاریخ سینما هستش.(بعد از پرت کردن گریپ فروت به صورت
Mae Clarke,این بازیگر زن دیگه نتونست که به دوران اوج بازیگریش برگرده و هر زمان هم که کاگنی به یک رستوران میرفت کنار هر غذایی رو که سرو میکرد,رستوران دارها در کنارش تعدادی گریپ فروت قرار میدادند)
با تمام اینها,کاگنی 38 فیلم رو برای کمپانی برادران وارنر تا بعد از سال 1931 بازی کرد.....که بیشتر اونها فیلم های گانگستری بودند,که موجب معروفیت و شهرتش شدند.مثل
Lady Killer در سال 1933,
Angels with Dirty Faces در سال 1938 و
The Roaring Twenties در سال 1939 که به همراه
Humphrey Bogart این فیلم رو بازی کرده.اما نقش های کمدی رو هم در این میان بوده که کاگنی بازی کرده باشه مثل
Footlight Parade در سال 1933 و
Here Comes the Navy در همون سال,
The Irish in Us در سال 1935,
Boy Meets Girl در سال 1938و
The Strawberry Blonde سال 1941. در این دوران,
James Cagney روز به روز برشهرتش افزوده میشد تا اینکه تبدیل به,بازیگر برتر پولساز هالیوود شد.حالا او خودش رو به عنوان یک ستاره تثبیت کرده بود و پیشنهادات زیادی رو برای بازی در نقشهای متفاوت به دستش میرسید.به عنوان مثال,او در سال 1935 در نقش یک وکیل در فیلم
G-Men بازی کرد,در حالی که بعد از اون فیلم داشت خودش رو برای بازی در یک فیلم شکسپیری با نام
A Midsummer Night's Dream اماده میکرد.در سال 1942 او خودش رو برای بازی در نقش
George M. Cohan اماده میکرد ....یک فیلم سرگرم کننده و فکر شده...... این فیلم تونست براش جایزه بهترین بازیگری اسکار و جایزه بهترین هنرپیشه سال رو از طرف منتقدان به ارمغان بیاره.......در سال۱۹۴۲,
James Cagney به همراه برادرش
William تشکیلاتی رو به مانند کمپانی وارنر تاسیس کرد تا بتونه انحصار اونها رو بشکنه....کمپانی جدیدشون چهار فیلم رو ساخت,این کمپانی تلاش کرد که همون تصویر یک ادم سرسخت رو از کاگنی به نمایش بزاره اما هیچ کدوم از این چهار فیلم موفقیتی رو براش در بر نداشت و اخرین فیلمشون که
(The Time of Your Life (1946 نام داشت,یک فاجعه ی مالی رو در برداشت که باعث ورشکستگی سازمان شد...
Cagney مجبور به بازگشت به کمپانی وارنر شد و در فیلم بعدیشون که اون هم یک فیلم گانگستری بود,بازی کرد.
White Heat که در سال 1949 ساخته شده بود,هم از نظر مالی و هم از دید منتقدان موفقیت عظیمی رو کسب کرد و شخصیت دیوانه وار
Cody Jarrett تبدیل به یکی از کاراکترهای فراموش نشدنی شد,که تا حالا ساخته شده....
James Cagney به درخشش خودش در سینما تا دهه ی 1950 ادامه داد,اگرچه که دیگه مثل قبل اون زمان,فروغ سابق رو نداشت.کاگنی در سال 1955 با بازی در فیلم
Love Me or Leave Me بار دیگه تونست که نامزدی اسکار رو بدست بیاره .
فیلم های
Mister Roberts (با بازی
Henry Fonda و
Jack Lemon ) و
The Gallant Hours از فیلمهای حایز اهمیت او در این دوره از بازیگریش بودند.بعد از عدم موفقیت فیلم
One, Two, Three با بازی کاگنی و به کارگردانی
Billy Wilder که در سال 1961 ساخته شده بود,
James Cagney تصمیم گرفت که دیگه هیچ بازی رو انجام نده,پس برای دو دهه به استراحت پرداخت و تابستون های خودش رو در لس انجلس صرف میکرد و زمستون هاش رو در شهرستان
Dutchess نیویورک میگذروند,مزرعه داری و دامداری میکرد و عادتش هاش هم نقاشی کشیدن,شنا,بازی تنیس و نوشتن شعر شده بود.
بعد از اینکه سلامتیش توسط بیماری دیابت و افزایش فشار خون به خطر افتاد,
James Cagney توسط پزشک خودش قانع شد تا در تعدادی فیلم بازی کنه,به این خاطر که شاید اینکار برای روحیه ی او خوب بوده باشه...با اینکه فیلم نامه های زیادی به دستش میرسید اما او در نهایت در بیشتر از یک فیلم متقاعد نشد که بازی کنه....فیلمی با نام
Ragtime که او درش نقش کوتاه,ولی مهمی رو به کارگردانی
Milos Forman در سال 1981 بازی کرد.....کاگنی یک بار دیگه هم برای فیلم تلویزیونی
Terrible Joe Moran که در نقش یک بوکسور حرفه ای قدیمی بود,بازی کرد که در واقع این اخرین حضورش در دنیای سرگرمی و نمایش بود.
James Cagneyدر 30 مارس 1986 در مزرعه اش در داچس کانتی ایالت نیویورک بر اثر حمله قلبی در سن 86 سالگی درگذشت..........