ارائه‌ی 324 تی‌وی‌وُرلد | زیرنویس فیلم Wild Tales

[lastshepherd]

•♦•♦•♦•♦•♦•♦•♦•♦•♦•♦•♦•♦•♦•♦•♦•♦•♦•♦•♦•♦•♦•♦•♦•♦•♦•♦•♦•♦•♦•♦•♦•♦•♦•♦•♦•♦•♦•♦•♦•♦•

IMDB | YOUTUBE | Rotten Tomatoes | Metacritic| Download » سخن مترجم: وقتی که دنبال کارای جدید با ریت بالا میگشتم، تصادفی به این کار بر خوردم. با اینکه فوق العاده بود، اما بخاطر "آمریکایی" نبودن مورد توجه مترجمین قرار نگرفته و ساب فارسی نداشت. من هم با صادق صحبت کردم و قرار شد این کارو باهم ترجمه کنیم و در اختیار شما عزیزان قرار بدیم. اگر خدا بخواد ساب تا فردا شب آماده میشه. امیدوارم که از همراهی دوباره با ما لذت ببرید. پ.ن: برای اینکار یک زیرنویس فارسی اومده، اما کیفیت مناسبی نداره. امیدوارم منتظر بمونید و کار رو با ترجمه ی ما ببینید. » سخن مترجم: افسانه های وحشی فیلم بلک درام-کمدی اسپانیایی با 6 قسمت مجزا از هم است. داستان هایی واقعی که در مسیری باورنکردنی قرار می گیرند. فیلم داستان انسان هایی را روایت می کند که در مرز بین انسانیت و بربریت در حرکتند. افرادی که برای راسخ شدن در تصمیمشان، فقط به یک تلنگر نیاز دارند... » امتیاز و افتخارات: نامزد یک اسکار، برنده 23 جایزه و 42 نامزدی. + هماهنگ با بلوری

[anzalichi]

از سینمای آرژانتین تاحالا 5-6 تایی فیلم دیدم و توی 3 تاشون این آقای "ریکاردو دارین" بازی کرده! بازیگر خیلی خوبیه. بازیش توی "راز چشم‌هایشان" عالی بود +
از شما دو عزیز هم تشکر میکنم. همین امشب فیلم رو با زیرنویس خوبتون می‌بینم.

درود بر صادق و امینِ همه چی تموم خسته نباشین دمتون گرم. 100% با ساب شما لذت خواهم برد
بریم فیلمو ببینیم...

فقط صرف دیدن نباشه؛ بیاین یه چهار خط هم درموردش توضیح بدین الان دانلودشبانه رو برداشتن هرچیزی نمیشه دانلود کرد نظرتون حیاتیه !!

قبلاً از دومترجم تشکر کردم دیگه ؛‌بسته

[Irag]

زنده باد و خسته نباشید. بیست از ده!

وقتی جزو بهترین های (شما بخونید بولدترین) امسال (از نظر متفقین!) فیلمی وجود داره که "رشد و نمو" و چادر زدن توی طبیعت رو به "قصه تعریف کردن" (سخت ترین کار ممکن) ترجیح میده یا حجمی از فیلم های سطحی و خسته کننده ی "بیوگرافی" دنیا رو پر کرده. تماشا کردن یه فیلمی با این کیفیت خوده معجزه است نزدیک یا شبیه به اون نیست خوده معجزه است. اونم نه یه دونه بلکه 6بار معجزه میکنه. 6تا قصه یا بهتره بگم 6 فیلم با یک بلیط. من از بین این 6تا قصه یا 6تا فیلم قصه های اول و سوم رو انتخاب میکنم. عالی بودن همین که یه فیلمی تماشا کنم که "روح استاد Q.T" در اون فیلم حلول کرده واسم کافیه.

[Irag]

خوده فیلمو 3 بار تا حالا تماشا کردم از الانم مطمئنم که این باره سوم آخریش نیست! بالاخره موفق شدم امسال نیمه ی گمشده ی خودمو پیدا کنم. بعد اینکه اپیزود آخر (عروسی) رو 5 بار زدم از اول دوباره تماشا کردم. از بس این اپیزود انرژیک شروع میشه اونم به لطف انتخاب همچین موسیقی: DL & PLAY »» David Guetta ft. Sia - Titanium

[Red Hood]

خسته نباشید دوباره البته:دی
فیلم رو تازه دیدم گفتم بیام دوباره عرض ادب کنم :دی

[Léon]

ابتدا تشكر ويژه از صادق و لست شپرد عزيز بابت اين ترجمه ي فوق العاده زيبا ، روون و كاملشون ، اينكه در روزگاري هستيم كه اثار تجاري كه فقط به درد ١بار ديدن ميخورند از طرف بسياري استقبال ميشن براي ترجمه و اينگونه أثار مطرح همينطور بي زيرنويس ميمونن تا بعد مدتي از يادها برن واقعا جاي تاسف داره ، البته در عين حال كار صادق و لست شپرد جاي ستايش داره علاوه براي اينكه زحمت ترجمه رو كشيدن "انتخاب ـِشون يه انتخابِ ايده آل" اين اثر اگر زيرنويس نميشد قطع به يقين مورد توجه قرار نميگرفت!

تو زندگي حقايقي هست كه ميشه فهميد ، نميشه فهموند! بنظرم اين بهترين عنوانيِ كه ميشه براي اين اثر در نظر گرفت...
Wild Tales سر شار از حقايقي كه تو زندگي ميفهمي به هرجون كندني كه شده باهاش كنار مياي اما! نميتوني به دورو اطرافيانت بفهموني! و اينجاست كه زندگي برات سخت ميشه! تا حدي كه ميشي يه انبار باروت و فقط يه كبريت لازمه كه منفجر شي...

سبك فيلمسازي كارگردان(بخصوص تو روايت داستان و ديالوگ نويسي) خيلي وام گرفته از تارانتينو هست! البته تارانتينويِ pulp fiction! ديالوگ هاي بسيار منطقي و حساب شده كه براش هيچ جوابي نداري اونم تو موقعيت هاي بسيار حساس كه هر ثانيش اندازه ي ١عمر ميگذره! اتفاقاتي كه رُخ دادنشون احتمال داره اما تو كُل عمرت شايد ١بار ، اونم با درصد احتمال ١در١٠٠٠٠٠٠...اما تو حساس ترين وضع ممكن كه انتظارش رو نداري ، رُخ ميده! اينا همگي اِلِمان هاي شاخص تارانتينويي هست كه به شكلي فوق العاده تو اين اثر ازشون استفاده شده

تدوين فيلم با توجه به غير خطي بودنش(از اين لحاظ كه چند داستان بصورت موازي روايت ميشد) فوق العاده بود ، مخصوصا كات هاي تدوين زماني كه ميخواست وارد اپيزود جديدي بشه...
ديالوگ هاي فيلم هم كه ديگه هيچي در حد شاهكار بود! به قدري حساب شده و بجا بود كه موقع اَدا شدنشون تماشاگر لذت ميبرد از شنيدنشون...

در كُل مطمئن باشيد از ديدن فيلم لذت خواهيد برد ، و براي ديدنش ذره اي شك نكنيد

[hadi2006mi]

یک فیلم درجه یک از سینمای خوب ارژانتین
فیلم چندین اپیزود مختلف دارد با ایدهای بکر درباره خشمهای انی ،سیستمهای معیوب شهری ،طمع و مکافات اعمال انسانها و.....
فیلم به خوبی در اپیزودهای مختلف به بررسی و توسعه ایدهای خودش میپردازد ایدهای که هر کدام یک فیلم کوتاه عالی هست و کارگردان طمع نکرده که هر کدوم یک فیلم مستقل کشدار بسازد (مئل تمام فیلمسازان ایرانی )
بعد از مدتها مزه جادویی سینما رو در کنار زیرنویس عالی دوستمون چشیدم ممنون دیدن این فیلم از دست ندهید

[86471181]

البته تارانتينويِ pulp fiction

من هر چی فیلم رو از اول به آخر و از آخر به اول و حتی از وسط به دو طرف نگاه کردم، به این نتیجه نرسیدم
نمیدونم چرا تو و ایرج میگین شبیه تارانتینو، ولی حداقل تو پالپ فیکشن، تهش داستانهای روایت شده به هم گره زده میشدن، این فیلم 6 تا فیلم کوتاه بود، که به هم چپونده شده بودن تا تایمش بره بالا و اسمش رو بذارن فیلم
به نظر من وقتی تو یه فیلم چن تا داستان موازی روایت میشند، یا باید تهش به هم گره زده بشند و یا یه ربطی به هم جداقل از لحاظ موضوعی پیدا کنند، نمونه ی زندش و صد البته شکیل ترش میشه این فیلم +
دو تا از داستانهاش لذت بخش بود، یکی اون مردی که تو کار انفجار بود و یکی هم داستان باغبان
داستان باغبان حرف واسه گفتن زیاد داره، به دلیل عدم حوصله استفاده از تگ اسپویل مختصر میگم، این داستان و شوکی که قراره به مخاطب بده لازمش همون زمان کوتاه روایت داستان ـه ، جز اون قصه های این فیلم بود که اصلا نباید کش دار باشه و تو همین تایم مختصر جمع و جور شه، اگه دست من بود من این تیکه از فیلم رو جدا میکردم، یه فیلم کوتاه میدادم بیرون و اسمش رو میذاشتم طمع
در کل به نظر وقتش رو میذاشت این ایده ها رو سریالش می کرد یا اصلا 6 تا فیلم کوتاه میداد بیرون نتیجه بهتر از این میشد
مرسی از زیرنویس، خسته نباشید امین و صادق عزیز

[Léon]

من هر چی فیلم رو از اول به آخر و از آخر به اول و حتی از وسط به دو طرف نگاه کردم، به این نتیجه نرسیدم
نمیدونم چرا تو و ایرج میگین شبیه تارانتینو، ولی حداقل تو پالپ فیکشن، تهش داستانهای روایت شده به هم گره زده میشدن، این فیلم 6 تا فیلم کوتاه بود، که به هم چپونده شده بودن

پُست حاوی اسپویل است! اگر این اثر یا PulP Fiction را ندیده اید نخوانید!

ببین نامبر تو عالم سینما دو جور کارگردان "نامی" داریم
کسائی که فیلمای خفن خفن(!) میسازن :ریدلی اسکات / مارتین اسکورسیزی / استیون اسپلبرگ / فوردکاپولا...

کسائی که فیلمای خفن خفن میسازن "اما با اِلِمان های خاص خودشون" , چطور هیچکاک کبیر با حضور تو هرکدوم از فیلماش حتی به اندازه ی 1 پلان برای خودش "امضای هیچکاکی" درست کرده بود
این کارگردان ها هم یه امضا واسه خودشون دارن! واسه همینه که اگر اثری رو از اینها ببینی بدون اینکه اسمی از کارگردان آورده شه میگی این حتما باید مال فلانی باشه!
آنجلو آنتونیونی / تارانتینو / هیچکاک / کروننبرگ / دیوید لینچ /... از این دسته هستن

حالا چرا من گفتم "تارنتینو PulP Fiction" چرا نگفتم "تارانتینو" ؟
بنظرم این کارگردان بعد از قصه های عامه پسند دیگه نتونست اثری رو بسازه که ذره ای تو موفقیت و "نبوغ تارانتینو ـئی" به گَردِ پاش برسه! بهمین خاطر بود که تاکید داشتم رو تارانتینو دهه ی 90 بخصوص قصه های عامه پسند!

چرا میگم شبیه تارانتینو؟
یه مثال برات میزنم : تو قصه های عامه پسند یادت زمانی که زن رئیس جان ترآولتا اوردوز کرده بود و ترآولتا بردتش خونه ی ساقیِ که ازش مواد گرفته بود تا یه کاری کنه زنه از شوک در بیاد
چه بحث احمقانه و بانمکی بینشون شکل گرفت؟ زنِ اون وسط داشت جون میداد این 2تا بحث میکردن که حق با کدومشونه! اینکه ترآولتا زنه ـَرو آورده خونه ی ساقی! یا نه ساقیِ هیچ مسئولیتی در قبال موادی که به ترآولتا داده نداره! حالا نمونه ی مُشابه : اپیزود 5 همین اثر پسره زده یه زن و بچه ـَرو کُشته پدرش داره به هرجون کندنی که هست به این و اون رشوه میشده تا پسرش جون سالم به در ببره! اما وقتی مُرده خوری اطرافیان رو میبینه ورق بر میگرده! حالا اینجاس که باباهِ راضی نمیشه این دورو وری ها هستن که میخوان راضیش کنن که آره بیا بما رشوه بده تا پسرت جون سالم به در ببره!
روایت داستان این شکلی از یه سوژه ی کلیشه ای از دید من یعنی نبوغ! حالا اگر آثار دیگه ای بود طرف به هر قیمتی بود راضی می شد و در آخر اپیزود تموم میشه(روایت و سوژه عین هم کلیشه ای)

[86471181]

یه مثال برات میزنم : تو قصه های عامه پسند یادت زمانی که زن رئیس جان ترآولتا اوردوز کرده بود و ترآولتا بردتش خونه ی ساقیِ که ازش مواد گرفته بود تا یه کاری کنه زنه از شوک در بیاد
چه بحث احمقانه و بانمکی بینشون شکل گرفت؟ زنِ اون وسط داشت جون میداد این 2تا بحث میکردن که حق با کدومشونه! اینکه ترآولتا زنه ـَرو آورده خونه ی ساقی! یا نه ساقیِ هیچ مسئولیتی در قبال موادی که به ترآولتا داده نداره! حالا نمونه ی مُشابه : اپیزود 5 همین اثر پسره زده یه زن و بچه ـَرو کُشته پدرش داره به هرجون کندنی که هست به این و اون رشوه میشده تا پسرش جون سالم به در ببره! اما وقتی مُرده خوری اطرافیان رو میبینه ورق بر میگرده! حالا اینجاس که باباهِ راضی نمیشه این دورو وری ها هستن که میخوان راضیش کنن که آره بیا بما رشوه بده تا پسرت جون سالم به در ببره!
روایت داستان این شکلی از یه سوژه ی کلیشه ای از دید من یعنی نبوغ! حالا اگر آثار دیگه ای بود طرف به هر قیمتی بود راضی می شد و در آخر اپیزود تموم میشه(روایت و سوژه عین هم کلیشه ای)

خدایی از نظر من خیلی متفاوت هستند این دو تا
ببین یه بار هست کلیت فیلم رو در نظر میگیری یه یار هم هست داری دو تا تیکه از فیلم رو با هم مقایسه میکنی
الان یه تیکه از فیلم تارانتینو کندی یه تیکه هم از این فیلم همین دو قسمت رو با هم مقایسه کردی میگی شبیه هم هستن در نتیجه یاد تارانتینو افتادی
خوب من شاید این طوری قبول کنم ( که نمیکنم مثالت اشتباهه توضیح میدم) ، ولی کلیت اثر هیچ شباهتی به هم ندارن، اومده 6 تا داستان مجزا از هم رو تعریف کرده که هیچ سنخیتی با هم ندارند، الان تو هر کدوم از داستانها رو خواستی کات کن، بذار کنار ببین کلیت اثر آسیبی میبینه یا نه، واسه همینه که میگم به هم چپونده شدند
در مورد مثالت:
فرقش اینه که تارانتینو یه روانی به تمام معناست، میاد یه سکانس جدی رو به مضحکه میکشونه واسه همین دل چسب ـه، کم هم از این کارا نکرده، همین مثالی که تو زدی، ولی واسه این فیلم اصلا این طوری نیست، موقعیت جدی رو به مسخره بازی نکشونده اصلا، تو فیلم تارانتینو، طرف داره جون میده اینا شر و ور میگن تو اون موقعیت، ولی تو این فیلم، پدره اول کار راضی میشه پول رو بده، ولی بعد اینکه دید میخوان از این شرایط سواستفاده کنن، زد زیرش، تازه نگفت نمیدم پول رو که بی خیال پسرش بشه، گفت من بیشتر از این نمیدم، اونم بعد اینکه دید وکیلش هم میخواد تیغش بزنه با این که این همه پول به قول خودش سالانه میریزه تو حلقومش و پول اینا رو از مالیاتی که از مردم میگیرن، پرداخت میکنن حالا دو قورت و نیم وکیله هم باقیه ، یهو آب روغن قاطی کرد، وگرنه تا قبل اون که مشکلی نداشت، تهش هم گفت من یه میلیون میدم نه به مسخره کشیدن بود نه خیلی خاص قصه رو برگردوند به نظرم هر کی تو این موقعیت قرار بگیره همین کار رو میکنه، بر خلاف اون چیزی که از فیلم pulp fiction تعریف کردی، هیچ آدم عاقلی تو اون شرایط این طوری شر و ور نمیگه ، خلاصه طمع رو خیلی خوب نشون داده بود که اتفاقا همینش به دلم نشست، اعدام و این بحث ها هم اصلا تو کار نبود که بخواد جون سالم به در ببره، نهایت یه زندان بود که به قول خودشون یک سال و نیمه

[Léon]

خدایی از نظر من خیلی متفاوت هستند این دو تا
ببین یه بار هست کلیت فیلم رو در نظر میگیری یه یار هم هست داری دو تا تیکه از فیلم رو با هم مقایسه میکنی
الان یه تیکه از فیلم تارانتینو کندی یه تیکه هم از این فیلم همین دو قسمت رو با هم مقایسه کردی میگی شبیه هم هستن در نتیجه یاد تارانتینو افتادی
خوب من شاید این طوری قبول کنم ( که نمیکنم مثالت اشتباهه توضیح میدم) ، ولی کلیت اثر هیچ شباهتی به هم ندارن، اومده 6 تا داستان مجزا از هم رو تعریف کرده که هیچ سنخیتی با هم ندارند، الان تو هر کدوم از داستانها رو خواستی کات کن، بذار کنار ببین کلیت اثر آسیبی میبینه یا نه، واسه همینه که میگم به هم چپونده شدند
در مورد مثالت:
فرقش اینه که تارانتینو یه روانی به تمام معناست، میاد یه سکانس جدی رو به مضحکه میکشونه واسه همین دل چسب ـه، کم هم از این کارا نکرده، همین مثالی که تو زدی، ولی واسه این فیلم اصلا این طوری نیست، موقعیت جدی رو به مسخره بازی نکشونده اصلا، تو فیلم تارانتینو، طرف داره جون میده اینا شر و ور میگن تو اون موقعیت، ولی تو این فیلم، پدره اول کار راضی میشه پول رو بده، ولی بعد اینکه دید میخوان از این شرایط سواستفاده کنن، زد زیرش، تازه نگفت نمیدم پول رو که بی خیال پسرش بشه، گفت من بیشتر از این نمیدم، اونم بعد اینکه دید وکیلش هم میخواد تیغش بزنه با این که این همه پول به قول خودش سالانه میریزه تو حلقومش و پول اینا رو از مالیاتی که از مردم میگیرن، پرداخت میکنن حالا دو قورت و نیم وکیله هم باقیه ، یهو آب روغن قاطی کرد، وگرنه تا قبل اون که مشکلی نداشت، تهش هم گفت من یه میلیون میدم نه به مسخره کشیدن بود نه خیلی خاص قصه رو برگردوند به نظرم هر کی تو این موقعیت قرار بگیره همین کار رو میکنه، بر خلاف اون چیزی که از فیلم pulp fiction تعریف کردی، هیچ آدم عاقلی تو اون شرایط این طوری شر و ور نمیگه ، خلاصه طمع رو خیلی خوب نشون داده بود که اتفاقا همینش به دلم نشست، اعدام و این بحث ها هم اصلا تو کار نبود که بخواد جون سالم به در ببره، نهایت یه زندان بود که به قول خودشون یک سال و نیمه

ببين نامبر يه سِري كارگردان ها تو آثارشون 'ساختار شكني' ميكنن ، اين مورد تاثير اصليش رو ، رو داستان ميزاره معمولا(بر خلاف كسايي مثل برتون و لينچ كه از بُعد فني هم ساختار شكنن) مثل : inception نولان ، شما در انتها متوجه نميشي اون اتفاقات تو رويا بود يا واقعيت! يه نمونه ي ديگه شاتر آيلند اسكورسيزي در انتها آدم ميمونه همه ي اون اتفاقات حاصل توهم شخصيت اصلي بود يا واقعي... اما ٩٠٪ آثار مُشابه در انتها همه ي پرده ها كنار ميره و مُشخص ميشه چي شد كي بود و...
حالا اينكه كارگردان اثر تو ساخت يه اثر غير خطي اومده چند اپيزود رو كه بهم هيچ ربطي ندارن(و نخواهند داشت) رو انتخاب كرده براي روايت دليل نميشه كه بشه نقطه ي ضعف! مهم اينكه هر كدوم از اپيزود ها حتي با كوتاه بودنشون اندازه ي ديدن يه اثر بلند سينمايي لذت بخش بودن انقدري كه محتوا داشتن! كارگردان بر خلاف أثار مشابهي مثل ٢١گرم يا چه ميدونم بابل و مگنوليا اومده يه ساختار شكني كرده اونم به شكلي نبوغانه!

حالا ميرسيم به اون قسمت 'تارانتينويي'
ببين تو پُستِ اولم اشاره اي كردم به اِلِمان هاي تارانتينويي ، گفتم گاهي اين بشر سوژه هايي رو تو روايت داستانش بكار ميگيره كه نميگم محال اما احتمال اتفاق افتادتنش ١در١٠٠٠ اونم تو حساس ترين موقعيت زندگيت ، مثال : زماني كه ويليس تو ماشين پشت چراغ قرمز بود كُلي استرس داشت تا زودتر سبز شه و بره دنبال دوسدخدرش(!) يهو زرتي رئيسش رو وسط خيابون ميبينه! هموني كه مث اب خوردن از دستش فرار كرده ، طرف شانسي از جايي غذا خريده بود كه ويليس تو خيابونش پشت يه چراغ قرمز بوده! حالا ميريم سراغ اين اثر ، چندبار پيش مياد كه يه پسر با ماشين بزنه ٢نفرو بكشه! باباه اولش راضي شه به همه چي! بد يهو أمپر بسوزونه و بگه نه نميخوام اين بچه باس بره زندان!! حالا به جايي برسيم كه دورو اطرافيان بيان بگن باشه آقا هرچي تو بگي!! سوژه پردازي رو ميبيني... من با ديدن اين سكانس قشنك ياد تارانتينو افتادم نميگم اينا ورداشتن كُپي كردن ها! نه!!! ميگم از ديد من يه سكانس تارانتينويي بود! مثل زماني كه لايب نيتز و نيوتن داشتن رو حساب ديفرانسيل و انتگرال كار ميكردن ، يكي اين سر دنيا يكي اون سر دنيا اصن هم خبر نداشتن جفتشون روچيزي كه كار ميكنن يكيه و بعد ها بهش ميگن علم حسابان
شايد كارگردان اصن پالپ فيكشن رو نديده باشه! اما جوري اين اپيزود رو ساخته كه رنگ ن بوي تارانتينو رو ميده!