سینمای کره | (بحث و تبادل نظر)

[Irag]

سينماي كره تركيبي از محصولات توليده شده در دو كشور كره‌جنوبي و كره‌شمالي است؛ در طي دو قرن گذشته، آثار توليد شده در اين دو كشور مستقيما تحت تاثير تحولات سياسي بسياري بوده‌اند؛ از اشغال به دست ژاپني‌ها گرفته تا جنگ بين دو كره در سال 1950 – كه باعث شد تا حجم عظيمي از فيلم‌هاي تاريخ سينماي كره از بين برود! - و حتي دخالت مستقيم دولت‌هاي هر دو كشور در اين صنعت. امروزه هر دو كشور به كار توليد فيلم مشغول‌اند اما سينماي كره‌جنوبي بخش پر رونق اين صنعت است و در سطح بين‌المللي براي خود جايگاه معتبري دست و پا كرده. در كشور كره‌شمالي فيلم‌هاي چندان پرتعدادي توليد نمي‌شود و همان تعداد كم هم به مضمون‌هاي كمونيستي و انقلابي مي پردازند. به‌دلیل سیاست بستۀ کرۀ شمالی، دستیابی به اطلاعات بی‌طرفانه از سینمای این کشور به سادگی ممکن نیست. یوناس شونر، که از شرکت‌کنندگان در جشنوارۀ فیلم کشور‌های در حال توسعه و غیرمتعهد در سال 2000 در پیونگ‌یانگ بود، ‌گفته است: «این کشور تنها یک فیلم بلند و یک فیلم مستند در معتبر‌ترین جشنوارۀ داخلی خودش شرکت داده بود». او معتقد است آمار بالای فیلم‌های ساخته‌شده به دلیل این است که در گزارش‌ها، فیلم‌های کوتاه، کارتون‌ها و حتی قسمت‌های کوتاه سریال‌های تلویزیونی را نیز جزو فیلم‌های ساخته‌شده به شمار می‌آورند. اولين نمايش فيلم در محلي نزديك به سئول در سال 1898 صورت گرفت. يك سال بعد، برتن هولمز، جهانگرد آمريكايي وارد سرزمين كره شد و براي اولين بار از آن تصويربرداري كرد. او نتيجه كارش را براي خانواده سلطنتي كره به نمايش گذاشت و آن را به غربي‌ها هم نشان داد. اولين سالن سينمايي درست و درمان كره در سال 1903 افتتاح شد و در ماه نوامبر سال 1907 پارك-سونگ-پيل (Park Sung-pil) سينماي "دانسونگ-سا" را در سئول تاسيس كرد كه همچنان به فعاليت خود ادامه مي‌دهد. تا آن زمان فقط فيلم‌هاي خارجي به نمايش درمي‌‌آمد تا اينكه شخص سونگ-پيل همت كرد و به عنوان حامي توليدات داخلي وارد صحنه شد. او براي توليد فيلمي به نام "انتقام وفادارانه" سرمايه‌گذاري كرد و به اين ترتيب اولين فيلم سينماي كره در تاريخ 27 اكتبر 1919 به نمايش درآمد. در سال 1921 اولين فيلم بلند سينماي كره به نام "چون‌هيانگ-جئون" (Chunhyang-Jeon) ساخته شد. دوره طلايي آثار صامت سينماي كره به كمك ژاپني‌ها تا اواخر سال 1935 ادامه داشت و در همان سال بود كه اقتباس ديگري از داستان چون‌هيانگ-جئون به كارگرداني لی میونگ وو (Lee Myeong-woo) به نمايش درآمد و عنوان اولين فيلم ناطق سينماي كره را به خود اختصاص داد. »» دوران طلایی دهه پنجاه با جنگ و پس از آن هم تفكيك دو كره شروع شد اما در ادامه به آغاز طولاني‌ترين دوره سينماي كره ختم شد. پس از آتش‌بس در سال 1953 رئيس‌جمهور وقت كره‌جنوبي، "سینگ من ری" براي احياي صنعت سينماي كشورش حرفه توليد فيلم را از ماليات معاف كرد. كارگردانان خوش‌ذوقي مثل "هیون ماک" (Yu Hyun-mok). "كيم‌كي-يانگ" (Kim Ki-young) از اين فرصت استفاده كرده و با فيلم‌هايشان (The Housemaid 1960, The Aimless Bullet 1961) موفق شدند تماشاگران زيادي را به سالن سينما بكشانند. در سال 1956 فيلم كمدي "روز عروسي" ساخته لي‌بايئونگ-لي براي اولين بار موفق شد در چند جشنواره‌ي خارجي به نمايش دربيايد و جوايزي هم به دست آورد. رشد سينماي كره آنقدر بالا گرفت كه در اواخر دهه پنجاه سالانه 111 فيلم در اين كشور ساخته مي‌شد. »» زمستان در سینمای کره با سركار آمدن دولت پارك‌چانگ‌هي در سال 1962 نظارت‌هاي سخت‌گيرانه‌اي از لحاظ تعداد آثار توليد شده و محتواي آنها بر سينماي كره اعمال شد كه باعث كاهش آثار توليدي شد. در سال 1962 جايزه سينماي گراند‌بل راه‌اندازي شد كه يكي از معتبرترين جوايز سينماي كره به شمار مي‌رود و بعدها اسکار کره‌ای نام گرفت. در ابتداي دهه سانسور و كنترل محتوايي فيلم‌ها به اوج خود رسيد و اين روند باعث افت كارگردانان سرشناس مثل "كيم‌كي-‌يانگ" هم شد. سرانجام با شروع دهه هشتاد و پشت سرگذاشتن چند رويداد مهم سياسي مثل ترور پارك‌چانگ‌هي و كودتاي 12 دسامبر و قتل‌عام «گوانگ جو»، كشور كره از حصار تنگ تفتيش عقايد رهايي پيدا كرد و همين تحولات سياسي باعث شدند سينما هم جان تازه‌اي بگيرد. توليدات سينمايي و كيفيت آنها بالاتر رفت و حضورهاي موفق در جشنواره‌های خارجي هم رشد پيدا كرد. »» موج نو كره‌ايي: صريح و خشن از اواخر دهۀ 1990 سینمای کره به سرعت رشد کرد و بسیاری از فیلم‌های آن در میان ده فیلم پرفروش سینما قرار گرفتند و حتی از مرزهای موفقیت فیلم‌های بسیار معروف هالیوود نیز فراتر رفتند. پنج فیلم از کرۀ جنوبی به رقمی بیش از ده میلیون مخاطب رسیدند. کرۀ جنوبی از معدود کشورهایی بود که فیلم‌های هالیوودی سهم چشمگیری در فروش سینماهایش نداشتند. از جمله ميشه به فیلم «شیری» (Shiri) در سال 1999 اشاره كرد كه فقط در سئول بیش از دو میلیون مخاطب داشت! و فيلم‌هاي محبوب آمريكايي مثل «تایتانیک»، «ماتریکس» و «جنگ ستارگان» را پشت سرگذاشت. با ظهور نسل جديد كارگردانان كره‌ايي همچون "كيم‌كي‌دوك" و "پارک چان ووک" و "کیم جی وون" و "بونگ جون هو" با صراحت لهجه و دنيايي پر از خشونت كه ارثيه‌اي ناخواسته از دو دوره سياه در تاريخ كره به نظر مي‌رسد: يكي دوره اشغالگري ژاپني‌ها و آمريكايي‌ها و دومي دوران حكومت پارك‌چانگ‌هي، باعث شد تا سينماي كره در سطح بين‌اللمي بيش از گذشته شناخته بشه به طوري كه بسياري از توليدات كره‌اي حتي در كشورهاي اروپايي و آمريكا بازسازي بشوند. مقدمه‌ي اين موفقيت را شايد بتوان اكران پر سر و صداي فيلم «رفیق قدیمی» (Old Boy)‌ چان‌ووك‌پارك و كسب جايزه‌ي ويژه‌ي هيئت داوران جشنوراه‌ي كن - به ‌اصرار تارانتینو – عنوان كرد كه با موفقيت فيلم‌هايي همچون: Samaritan Girl 2004 و 3Iron 2004 (هر دو از كيم‌كي‌دوك) و Memories of Murder (به كارگرداني بونگ‌جون‌هو) و ... تا به امروز دامه پيدا كرد. »» منبع: نشريه سينمايي دنياي تصوير،سال هفدهم، شماره‌ 188 »» سينماگران برجسته‌ي امروز كره: »» Joon-ho Bong : با اينكه از كودكي عاشق سينما بوده اما در دانشگاه درس جامعه شناسي خوانده و مطالعات سينمايي‌ش را پس از فارغ‌التحصيلي انجام داده. بونگ‌جون‌هو اولين كارش را با ساخت فيلمي شخصي با تم "كمدي سياه" با عنواني بلند و عجيب "سگ هایی که پارس می کنند هرگز گاز نمیگیرند" (Barking Dogs Never Bite) شروع كرد كه اصلن مورد استقبال قرار نگرفت ولي به قول معروف شكست اولين گام پيروزي است؛ استاد با ساخت دومين فيلمش، "خاطرات قتل" كه به زندگي اولين قاتل زنجيره‌اي سرشناس اين كشور مي‌پردازد، به شهرت رسيد و نظر منتقدان را به خود جلب كرد و موفقيت‌هاي او با اكران فيلم سومش يعني The Host كه در سال 2006 توانست با فروش 13 ميليون بليط عنوان پرمخاطب‌ترين و پرفروش‌ترين فيلم تاريخ سينماي كره را به دست آورد و اكران فيلم Mother در جشنواره‌ي كن 2009 و همچنين ساخت فيلم علمي – تخيلي 2013 Snowpiercer اولين تجربه‌ي بين‌اللمي با بازيگران و عوامل خارجي ادامه پيدا كرد. »» Ki-duk Kim : يكي از نامدارترين فيلمسازان نامتعارف سينماي امروز كره است؛ اين فيلمساز در پاريس هنرهاي زيبا خوانده و كار هنري‌ش را با فيلمنامه‌نويس آغاز كرده. در سال 1996 با ساخت اولين فيلمش "كروكوديل" نظر منتقدان كره‌اي را به خود جلب كرد و در سال 2003 با ساخت اثر شاعرانه‌اي به نام "بهار، تابستان، پاييز، زمستان .. و بهار" جا پاي خودش را سفت كرد. معرفی مفصل این کارگردان: + »» Park Chan Wook : نام اين مرد با سه‌گانه انتقام گره خورده؛ "همدردي با آقاي انتقام"، "رفيق قديمي" (پير پسر) و "همدردي با بانوي انتقام". سه فيلمي هستند كه نام او را به عنوان يكي از كارگردانان صاحب سبك سينماي كره در سطح جهان مطرح كرد. دوست داشته منتقد شود اما پس از تماشاي "سرگيجه" آلفرد هيچكاك مصمم مي‌شود فيلم بسازد. فیلم‏های پارک در جشنواره‏های بسیاری شرکت کرده و جوایز بسیاری را برده‏اند که مهم‏ترین‏شان جایزۀ هیئت داوران جشنوارۀ کن در سال 2004 و 2009 است. چان‌ووك‌پارك در توصيف سه‌گانه‌ي معروفش: "این سبک من است. من می‏خواهم عشق را با خشونت تلفیق کنم." او نيز دستش به ساخت يه فيلم تمام آمريكايي به نام Stoker 2013 آلوده شده! »» Jee-woon Kim : متولد 1964 و استاد تركيب ژانرهاي سينمايي‌ست. كارش را با كارگرداني تئاتر شروع كرد اما خيلي زود وارد سينما شد. امضاهاي سينمايي او ميزانسن‌هاي پر از جزئيات و نقش‌آفريني‌هاي تاثيرگذار هنرپيشگان است. او در سال 2008 فيلم عظيم و بسيار خوش‌ساخت "خوب،بد،عجيب" (The Good the Bad the Weird) را با الهام از "خوب،بد،زشت" سرجيو لئونه ساخت كه محصول كمپاني سي‌جي اينترتيمنت كره است و با همكاري آيكون اينترتيمنت انگلستان پخش جهاني شده است. كيم.جي.وون نسبت به باقي كارگردان‌هاي هم‌وطنش ميل شديدي به ساخت فيلم‌هاي گيشه‌ايي و پرخرج داره كه ميشه به 2005 A Bittersweet Life و 2008 The Good the Bad the Weird اشاره كرد كه تا سال 2009 گرانترین فیلم تاریخ سینمای کره جنوبی محسوب مي‌شد.

[Being Amin]

»» Jee-woon Kim : متولد 1964 و استاد تركيب ژانرهاي سينمايي‌ست. كارش را با كارگرداني تئاتر شروع كرد اما خيلي زود وارد سينما شد. امضاهاي سينمايي او ميزانسن‌هاي پر از جزئيات و نقش‌آفريني‌هاي تاثيرگذار هنرپيشگان است. او در سال 2008 فيلم عظيم و بسيار خوش‌ساخت "خوب،بد،عجيب" (The Good the Bad the Weird) را با الهام از "خوب،بد،زشت" سرجيو لئونه ساخت كه محصول كمپاني سي‌جي اينترتيمنت كره است و با همكاري آيكون اينترتيمنت انگلستان پخش جهاني شده است. كيم.جي.وون نسبت به باقي كارگردان‌هاي هم‌وطنش ميل شديدي به ساخت فيلم‌هاي گيشه‌ايي و پرخرج داره كه ميشه به 2005 A Bittersweet Life و 2008 The Good the Bad the Weird اشاره كرد كه تا سال 2009 گرانترین فیلم تاریخ سینمای کره جنوبی محسوب مي‌شد. خوب، بد، عجیبِ این کاگردان عجب چیزیه! روایتی جالب از خوب بد زشتِ سرجیو لئونه به مضحک‌ترین وجه ممکن! تا حالا چهار بار و نیم این فیلمُ تماشا کردم و هربار بیشتر از دفعه‌ی قبل ازش لذت می‌برم! داستان پردازی فوق‌العاده، بازی‌های عالی، صحنه‌های اکشن و درگیری ـی که فقط یک کارگردان کره‌ای از عهده ـش برمیاد! خلاصه که خیلی از دیدن این فیلم کیف کردم! اونایی که ندیدن به هیچ وجه این فیلمُ از دست و پا ندن!

[MrP]

(Forgotten (2017 خلاصه داستان: «جین‎سئوک» و «یو‎سئوک» به همراه پدر و مادر خود به منزل جدیدشان نقل مکان می کنن. یه شب که این دو برادر برای پیاده روی به بیرون میرن ،برادر بزرگتر ربوده می شود که در نهایت بعد از 19 روز به خانه بازمیگردد ولی او چیزی به یاد ندارد و در ادامه برادر کوچیکتر احساس می کند کسی که به خانه بازگشته است همانند برادری که می شناخته است نیست و سعی دارد پرده از معمای برادر عجیبش بردارد که منجر به کشف رازهای عجیبی از برادر و خانواده اش می شود. » باز هم تعلیق و باز هم شاهکاری جنایی با داستانی غافلگیر کننده از سینمای کره. Forgotten از اون فیلم هایی هستش که بهتون نشون میده سینمای جنایی هنوزم می‎تونه با یه داستان نوآور شما رو میخکوب کنه. فیلم به جز چکش که آلت قتاله محبوب کره ای ها هستش ،تمام فاکتور های شاهکارهای قبلی کره رو در خودش داره. انتقام، تعقیب و گریز تو کوچه های تنگ و تاریک، خشونت، پایان شوکه کننده و داستانی که از دقیقه اول تا پایان یک ساعت و پنجاه دقیقه ای فیلم شما رو تماما" غافلگیر خواهد کرد. فیلم به دو نیمه تقسیم میشود که نیمه اول آن با ضرب آهنگ سریعی ذهن شما رو به چالش خواهد کشید که واقعا" چه اتفاقاتی در فیلم دارد میفتد و بیننده با حدسیاتی سعی در حل معماهای فیلم دارد ولی مطمئن باشید که با شروع نیمه دوم فیلم تمام معادلاتی که برای داستان چیده بودید غلط از آب درخواهد اومد و کارگردان با قرار دادن پازل های داستان کنار همدیگه به توجیح اتفاقات خواهد پرداخت و وجه تلخ و تاریک داستان رو برای بیننده نمایان خواهد کرد. .اگر بخوام بیشتر از این براتون بنویسم چاره ای جز اسپویل داستان ندارم و فقط اینو بگم که حس و حال من بعد از تماشای Forgotten شبیه به دیدن فیلم Shutter Island بود و مطمئن باشید که این فیلم چیزی از شاهکار اسکورسیزی کم و کسر ندارد و قویا" دیدنش رو توصیه می کنم امتیاز 8.5

[kingnessi]

بهترین فیلمهای سال 2018 محصول سینمای کُره جنوبی که تماشا کردم 1987: When the Day Comes سینمای کره توی یکی دو سال گذشته تریلر های سیاسی خوبی تولید کرده ؛ The Attorney و The Age of Shadows بهترین نمونه های این دست فیلمها هستن ... این فیلم درباره دوره تاریخی اواخر دهه 1980 میلادی و مبارزات دموکراتیک سیاسیون کره ایه ، سال گذشته شاهکار A Taxi Driver در مورد بخش مردمی این جنبش ساخته شد و امسال 1987 بیشتر از دید سیاسی به وقایع می پردازه The Spy Gone North این فیلم یکی از بهترین قصه های جاسوسی که دیدم رو تعریف میکنه ؛ به همون اندازه که حماسی و پر تعلیقه ، واقعی و ملموس هم هست ... داستان فیلم بر اساس واقعیت ساخته شده و همین میتونه انگیزه خوبی برای دیدنش باشه ... اگر به فیلمهای جاسوسی علاقه دارین این فیلمو از دست ندین Gonjiam: Haunted Asylum سینمای کره با ساختن Train to Busan جون تازه ای به فیلم های زامبی محور داد و با The Wailing فیلمهای با محوریت جنگیری رو جلا داد ؛ حالا امسال با این فیلم سراغ زیر ژانر Found footage (فیلمهای پیدا شده واقعی سبکی که با The Blair Witch Project و Paranormal Activity بیشتر شناخته میشه) رفته و نتیجه نهایی شاهکاره ... این فیلم یکی از بهترین فیلمهای ترسناک ساله که نفس رو توی سینه تون حبس میکنه Dark Figure of Crime اگر دلتون برای شاهکارهایی مثل Memories of Murder و The Chaser تنگ شده حتما این فیلم رو ببینین ؛ این فیلم امضای کامل سینمای کره رو داره ، یه تریلر خشن و سیاه و پر از سکانس های نفسگیر و زننده و البته بر مبنای یه داستان واقعی Be with You اگر علاقمند به فیلمهای رمانتیک و درام هستین این فیلم رو به هیچ وجه از دست ندین Believer یه اکشن کامل پر از سکانس های درگیری و تعقیب و گریز ، فیلم داستانی پر از گروه های خلافکاری ، جنایتکاران و پلیس ها رو تعریف میکنه که دو ساعت اکشن جذاب رو به تصویر کشیده The Witch: Part 1 - The Subversion نویسنده ی I Saw the Devil با یه داستان عجیب و غریب دیگه برگشته ؛ فیلم پر از چرخش های داستانی و غافلگیری های ناگهانیه ... یه تریلر پیچیده و نفسگیر با تِم انتقام ، داستان فیلم خیلی جذاب و درگیر کنندس و در نهایت بیننده رو حیرت زده میکنه Burning مهمترین محصول امسال سینمای کره جنوبیه و مطمئنا توی لیست ژانویه بهترین فیلمهای غیر انگلیسی زبان اسکار نود و یکم هست ... نقد های مثبت خیلی زیادی از این فیلم شنیدم ولی متاسفانه هنوز ندیدمش

[kingnessi]

Horror Stories فیلم خوب و کمتر شناخته شده ای توی ژانر وحشته ، فیلم میتونه به راحتی کیفیت مجموعه کینه (The Grudge) رو تکرار کنه و حتی در بعضی بخش ها بهتر هم هست Horror Stories در چهار اپیزود مختلف توسط چهار گروه فیلمساز روایت میشه (منهای اپیزود اصلی)... این فیلم داستان یه قاتل سادیست رو تعریف میکنه که یه دختر رو دزدیده ، قاتل از دختر میخواد داستان ترسناکی براش تعریف کنه تا بخوابه (مثل قصه های قبل از خواب بچه ها) و ... یکی از مشکلات اصلی فیلمهای اپیزودیک اینه که فضای هر بخش متفاوته و معمولا این تغییر کیفیت به چشم بیننده میاد... اینجا هم همینطوره ، اپیزود اول (Don't Answer to the Door) به وضوح کیفیت بسیار بالاتری از باقی بخش ها داره ... این بخش مهندسی صدای فوق العاده ای داره ، که البته قابل انتظار هم بود ... Jung Bum-sik کارگردان این اپیزود ، با ساخته جدیدش یعنی Gonjiam: Haunted Asylum تجربه بسیار خوب و جذابی از لحاظ صدابرداری و صداگذاری رو ارائه داده ... موسیقی به شکل زیبایی استفاده میشه و در کنار اون فیلمبرداری جالبی هم داریم که یادآور خلاقیت های James Wan در فیلمهای مختلفش هست دو اپیزود بعدی هم به اندازه کافی خوب هستن تا ما رو آماده اپیزود پایانی (Ambulance on the Death Zone) کار کنن ... اگر بخش اول از لحاظ فنی بهترین بخش فیلم باشه ، بخش آخر از لحاظ ایده و داستان بهترینه ... ایده این اپیزود به سادگی قابلیت تبدیل به یه فیلم استاندارد و جذابِ ترسناک رو داره خیلی تعجب کردم از اینکه این فیلم ایقدر ناشناخته و قدر ندیده مونده ، تجربه جالبیه که حیفه از دست بدینش.

Horror Stories 2 نسبت به فیلم اول داستان اولیه ی آنچنان گیرایی نداره ولی ایده های جذابی داره که میتونه راضی کننده باشه ... یکی از مهمترین مشکلات این فیلم در مقایسه با فیلم اول سطح حماقتِ کاراکترهاست که خیلی توی ذوق میزنه داستان این فیلم در مورد یه مامور بیمه و یه دختر با قابلیت های عجیبه ؛ در واقع دختر میتونه با دیدن یه پرونده ، داستان واقعی اون رو بفهمه ... مامور از دختر میخواد که داستان حقیقیِ سه تا از عجیب ترین پرونده های بیمه ی عمرِ شرکت رو براش تعریف کنه تا تعیین کنن که بیمه بهشون تعلق میگیره یا نه این قسمت از سه داستان تشکیل شده و داستان اصلی هم جذابیت آنچنانی نداره ... هم اپیزود اول و هم اپیزود دوم ایده و داستان جالبی دارن ، به خصوص اولی که با مقداری حساسیت بیشتر میتونست تبدیل به بهترین بخش فیلم بشه ... اپیزود دوم رو دوست نداشتم و ضعیف بود اما اپیزود پایانی (The Escape) و دوباره Jung Bum-sik ؛ این کارگردان بهترین اپیزود فیلم اول رو ساخته بود و اینجا کارش حتی بهتر هم میشه و نشون میده این خلاقیت و توانایی رو همیشه در اختیار داشته و بالاخره امسال تونست به حقش برسه و کارش به خوبی دیده شد این اپیزود در بخش فنی خیلی خوب از کار دراومده ... یه سکانس حمامِ خون داره که با بازی کمیکِ شخصیت اصلی و حرکت جذاب دوربین در کنار موسیقی یکی از بهترین سکانس های کمدی ترسناکی که دیدم رو به نمایش میذاره Horror Stories 2 منهای اپیزود پایانی ، نسبت به فیلم اول ضعیف تره ولی بازهم ارزش یکبار دیدن رو داره ؛ حداقل اینکه برای دیدن اپیزود پایانی ارزشش رو داره که این فیلم رو ببینیم.

[Tha Real Nigga]

بهترین فیلمهای سال 2018 محصول سینمای کُره جنوبی که تماشا کردم 1987: When the Day Comes سینمای کره توی یکی دو سال گذشته تریلر های سیاسی خوبی تولید کرده ؛ The Attorney و The Age of Shadows بهترین نمونه های این دست فیلمها هستن ... این فیلم درباره دوره تاریخی اواخر دهه 1980 میلادی و مبارزات دموکراتیک سیاسیون کره ایه ، سال گذشته شاهکار A Taxi Driver در مورد بخش مردمی این جنبش ساخته شد و امسال 1987 بیشتر از دید سیاسی به وقایع می پردازه The Spy Gone North این فیلم یکی از بهترین قصه های جاسوسی که دیدم رو تعریف میکنه ؛ به همون اندازه که حماسی و پر تعلیقه ، واقعی و ملموس هم هست ... داستان فیلم بر اساس واقعیت ساخته شده و همین میتونه انگیزه خوبی برای دیدنش باشه ... اگر به فیلمهای جاسوسی علاقه دارین این فیلمو از دست ندین Gonjiam: Haunted Asylum سینمای کره با ساختن Train to Busan جون تازه ای به فیلم های زامبی محور داد و با The Wailing فیلمهای با محوریت جنگیری رو جلا داد ؛ حالا امسال با این فیلم سراغ زیر ژانر Found footage (فیلمهای پیدا شده واقعی سبکی که با The Blair Witch Project و Paranormal Activity بیشتر شناخته میشه) رفته و نتیجه نهایی شاهکاره ... این فیلم یکی از بهترین فیلمهای ترسناک ساله که نفس رو توی سینه تون حبس میکنه Dark Figure of Crime اگر دلتون برای شاهکارهایی مثل Memories of Murder و The Chaser تنگ شده حتما این فیلم رو ببینین ؛ این فیلم امضای کامل سینمای کره رو داره ، یه تریلر خشن و سیاه و پر از سکانس های نفسگیر و زننده و البته بر مبنای یه داستان واقعی Be with You اگر علاقمند به فیلمهای رمانتیک و درام هستین این فیلم رو به هیچ وجه از دست ندین Believer یه اکشن کامل پر از سکانس های درگیری و تعقیب و گریز ، فیلم داستانی پر از گروه های خلافکاری ، جنایتکاران و پلیس ها رو تعریف میکنه که دو ساعت اکشن جذاب رو به تصویر کشیده The Witch: Part 1 - The Subversion نویسنده ی I Saw the Devil با یه داستان عجیب و غریب دیگه برگشته ؛ فیلم پر از چرخش های داستانی و غافلگیری های ناگهانیه ... یه تریلر پیچیده و نفسگیر با تِم انتقام ، داستان فیلم خیلی جذاب و درگیر کنندس و در نهایت بیننده رو حیرت زده میکنه Burning مهمترین محصول امسال سینمای کره جنوبیه و مطمئنا توی لیست ژانویه بهترین فیلمهای غیر انگلیسی زبان اسکار نود و یکم هست ... نقد های مثبت خیلی زیادی از این فیلم شنیدم ولی متاسفانه هنوز ندیدمش

خدا سینمای کره و خودت رو برای ما نگه داره، همه به جز اون رومانتیک و ترسناک رو گرفتم، توی این ژانر رو دست سینمای کره نیومده تا الان و فکر نکنم بیاد اندونزی یه تلاش هایی کرده ولی هنوز عقبه، ژاپن هم اگه دست از لایو-اکشن ساختن برداره میتونه بیشتر فیلم های هیجان انگیز تولید کنه و فیلم خوب برسونه به دست مردم. امریکا که میشه گفت توی این ژانر ول معطله و نمیتونه اون حس رو مثل کره ای ها به بیننده منتقل کنه و تقریبا توی سال 2018 به جز فیلم های کارگردان های معروف و ژانر ابرقهرمانی فیلم دیگه ای ندیدم. بازم دمت گرم برای معرفی این فیلم ها بازم معرفی کن

[kingnessi]

نخستین تریلر از فیلم سینمایی Parasite منتشر شد.+ Parasite تازه ترین اثر کارگردان مشهور و جنجالی سینمای کره Bong Joon-ho است که در کارنامه خود فیلمهای سینمایی همچون The Host ، Memories of Murder و Snowpiercer را دارد. آخرین فیلم او یعنی Okja توسط سرویس نتفلیکس منتشر شد و نقدهای مثبتی نیز دریافت نمود. این کارگردان که در دو فیلم آخر خود از فضای سینمای کره دور شده بود با این فیلم به ریشه های خود بازگشته است. Song Kang-ho نقش اصلی این فیلم را برعهده دارد. Song Kang-ho که یکی از اضلاع مثلث طلایی سینمای کره جنوبی است ، چهارمین همکاری خود با این کارگردان را تجربه میکند. Choi Min-sik و Sol Kyung-gu دو ضلع دیگر این مثلث هستند که در کره جنوبی آنها را "سه غول" نیز صدا میزنند ؛ سه بازیگر بزرگی که سینمای این کشور را تحت شعاع خویش قرار داده اند. Parasite در ماه می 2019 (اردیبهشت ماه 1398) به روی پرده سینماهای کره جنوبی خواهد رفت.

[FARMANDEH]

دو تا فیلم کره‌ای جدید (2019) دیدم گفتم بیام اینجا نظرمو بگم

The Gangster, the Cop, the Devil 2019 فیلم کره‌ای «گنگستر، پلیس، شیطان» همونطور که از اسمش مشخصه سه تا شخصیت اصلی داره. یکی پلیس سرسخت و باهوش و گاهی هم شوخ، یکی رئیس گروهی خلافکار که گنگستر قدرتمند و با ابهتیه و سومی هم یک قاتل سریالی روانی که قتلهای وحشیانه‌ای انجام میده. پلیس و گنگستر جفتشون با این قاتل به مشکل میخورن و میخوان پیداش کنن و جلوشو بگیرن که مجبور میشن با هم همکاری کنن ولی... داستان جالب و سرگرم‌کننده‌ای داره و کارگردانی و موسیقی و بازیها هم قابل قبوله. صحنه‌های اکشن و تعقیب و گریز مهیجی هم داره. امّا نمیشه این فیلم رو جزو فیلمهای خفن و سطح بالای کره به حسابش آورد. با این حال جذابه و ارزش دیدن داره. امتیاز من 8 Extreme Job 2019 یک فیلم پلیسی و کمدی که تونسته تبدیل به دومین فیلم پرفروش تاریخ سینمای کره بشه. داستان درباره گروهی از پلیسهاست که قصد دارن یک گروه خلافکار رو دستگیر کنن امّا یه مقدار خُل‌بازی در میارن و با کارای عجیبشون باعث اتفاقات خنده‌دار و جالبی میشن فیلم صحنه خاک‌برسری و صحنه خشونت‌آمیز و تاثیرگذار نداره و صرفاً یک کمدی اکشن تجاری و سرگرم‌کنندست که خانواده‌ها ببینن و لذت ببرن. اگه هوس یک کمدی متفاوت و بامزه کردید این فیلم گزینه خوبیه. امتیاز من 7

[Tha Real Nigga]

اسم فیلم رو بارها در تی وی وورد دیده بودم. ولی ازونجایی که تصور من از سینمای کره جنوبی همون سریالای چرند تینیجری بود (که مهمترین ویژگیشون کرم پودر و رژ براق هنرپیشه های مرد هست ) هیچ علاقه ای به دیدن این فیلم نداشتم.
اما باید بگم این فیلم یک دنیای دیگه ای از سینمای کره رو به من نشان داد. خاطرات قتل فیلمی بسیار واقعگرایانه و بی پرده هست.
داستان تکراریه. پرونده قتلهای زنجیره ای. اما روایتش بسیار جذاب و متفاوت هست. بازیها بسیار واقعی هست. شخصیتهای پلیس معمولی و کاملا قابل باور هستن.
بعنوان یک فن ژانر جنایی واقعا تحت تاثیر این فیلم قرار گرفتم. بعضی از سکانسهاش کاملا در ذهن من حک شدن. بخصوص ماجرای اون چسب زخم و عاقبتش خیلی غمگینم کرد.
امتیازم 10/9
اگر به پایان باز علاقه ای ندارید توصیه میکنم فیلم رو نبینید

حالا که خداروشکر به راه راست هدایت شدین و با این شاهکار شروع کردین
OldBoy
I Saw the Devil
A Hard Day
Parasite
The Outlaws

و فیلم هایی که دوستان توی تایپک سینمای کره معرفی کردن رو حتما ببینید.

[Saber-j]

Parasite 201۹

باز هم کره و باز هم شاهکاری دیگر...

«انگل» جدیدترین ساخته بونگ جون هو کارگردان مولف کره ای به همان اندازه که دلچسب است،تلخ ، دردناک و تاثیرگذار است.
بونگ جون هو در اخرین اثر خود اینبار به سراغ موضوع اجتماعی رفته که چند سالیست خوب به مذاق داوران کن خوش میاید.
«انگل» همان داستان اختلاف طبقاتیست ، «انگل» همان داستان خشم ها و عقده های فرو رفته مردم فقیر و بی مایهست ، «انگل» همان سختی ها و اواراگی های مردم پایین سطح جامعه ، «انگل» همان اعتراض و طعنه به سیستم طبقه بندی هاست به ماهرانه ترین و خاکستری ترین شکل ممکن ، «انگل» داستان خانوادیست که در خانه ای زیرزمینی! با بسته بندی جعبه های پیتزا در حال گذران زندگیست.
«انگل» جدیدترین شاهکار سینمای کره از هر لحاظی کامل ترین اثر در کارنامه بونگ جون هو محسوب میشود.از قاب بندی ، میزانسن و فیلمبرداری بی نظیر گرفته تا داستان و فیلمنامه بی نقص و بازی فوق العاده بازیگران به خصوص کانگ سان هو رفیق و همراه همیشگی بونگ جون هو.
«انگل» را باید دید و لذت برد و لذت برد و غرق شد در جهان سینماییه این کارگردان افسانه ای.
مرسی سینما...
مرسی کره...
مرسی بونگ جون هو...



خیلی از فیلم دوستان متاسفانه در اشتباهی بس بزرگ و خطرناکن و سینمای کره رو خلاصه میکنن به چندتا ملودرام سطحی...سینمای کره تقریبا دو دهس یه پروسه رو به رشدی با چند ابر کارگردانی مثل پارک چان ووک و کیم دوک کی و بونگ جون هو و ژانگ ییمو و ... پیموده و به جریت میتونم بگم در حال حاضر یکی از غول های صنعت سینمایی در جهانه.هر چقدر که هالیوود به سمت بی محتوا شدن میره سینما کره داره شکوفا تر میشه
موفق باشید

[Cold Hand]

Parasite 201۹

باز هم کره و باز هم شاهکاری دیگر...

«انگل» جدیدترین ساخته بونگ جون هو کارگردان مولف کره ای به همان اندازه که دلچسب است،تلخ ، دردناک و تاثیرگذار است.
بونگ جون هو در اخرین اثر خود اینبار به سراغ موضوع اجتماعی رفته که چند سالیست خوب به مذاق داوران کن خوش میاید.
«انگل» همان داستان داستان اختلاف طبقاتیست ، «انگل» همان داستان خشم ها و عقده های فرو رفته مردم فقیر و بی مایهست ، «انگل» همان سختی ها و اواراگی های مردم پایین سطح جامعه ، «انگل» همان اعتراض و طعنه به سیستم طبقه بندی هاست به ماهرانه ترین و خاکستری ترین شکل ممکن ، «انگل» داستان خانوادیست که در خانه ای زیرزمینی! با بسته بندی جعبه های پیتزا در حال گذران زندگیست.
«انگل» جدیدترین شاهکار سینمای کره از هر لحاظی کامل ترین اثر در کارنامه بونگ جون هو محسوب میشود.از قاب بندی ، میزانسن و فیلمبرداری بی نظیر گرفته تا داستان و فیلمنامه بی نقص و بازی فوق العاده بازیگران به خصوص کانگ سان هو رفیق و همراه همیشگی بونگ جون هو.
«انگل» را باید دید و لذت برد و لذت برد و غرق شد در جهان سینماییه این کارگردان افسانه ای.
مرسی سینما...
مرسی کره...
مرسی بونگ جون هو...

فیلم از پایان بدش شدیدا ضربه میخوره, وگرنه میتونست خیلی راحت جایی برای خودش بین بهترین فیلمهای دهه اخیر سینما باز کنه.یک سوم پایانی فیلم تمرکز از روایت قصه ی خوبش برداشته میشه و میره به سمت شعارزدگی ای که نتیجه زدن هو به جاده خاکی برای بیان دغدغه هاش هست, درست همون بلایی که تو Snowpiercer خیلی بدتر سر فیلمساز اومد. با اینحال یه قدم رو به جلو برای بونگ جون هو و از فیلمهای خوب امسال بود