One Piece | بحث و تبادل نظر

[Irag]

One Piece (يك تكه) اثری است كه عنوان دومین انیمه‌ی بلند تاریخ را از لحاظ تعداد اپيزود به خود اختصاص داده. عددی باورنكردنی بخصوص برای كسانی كه درگير توليد مراحل ساخت يك انيميشن هستند. 695 قسمت و قدمتی برابر با 15سال. نكته جالب اين‌جاست كه اين مجموعه هنوز ادامه دارد. اين اعداد زمانی خود را بيشتر به‌رخ می‌كشند كه بدانيم هر قسمت اين مجموعه مبلغ ده‌ميليون ين هزينه داشته. البته اين اثر، «ناروتو» - مجموعه 2 فصلی ناروتو و شی‌پودن - و «بليچ» را پشت سر خود دارد اما فاصله‌‌‌ها خيلی زياد است. معمولن به عنوان شناسنامه‌ اين مجموعه اين‌گونه معرفی می‌شود: نويسنده و طراح: "ايچيرو اودا" (Eiichiro Oda) و ناشر: "شونن" (Shonen) تاريخ اولين اكران: 20 اكتبر 1999 و ژانر: درام، ماجراجويي، كمدي و هر ژانر اصلي و فرعي و انيمه‌ايي و غير انيمه‌ايي كه به ذهن‌تان مي‌رسد! براي نويسندگان فيلم‌نامه اين موضوع بسيار مهم و قابل توجه است كه دو ژانر كاملن متفاوت را باهم در يك اثر تلفيق كنند؛ درام و كمدي!! يك‌تكه، در يك جا بيننده را دچار احساسات شديد مي‌كند و درست در جايي ديگر او را از خنده روده بر مي‌كند. نويسندگان اين مجموعه آنچنان داستان را جذاب و دوست‌داشتني نوشته‌اند كه هيچ بخشي از آن خسته‌كننده و تكراري نيست و مانند ناروتو ‌شي‌پودن طرفداران را دچار دلزدگي نمي‌كند يا مثل مجموعه بليچ، داستاني را رها نمي‌كند تا به داستاني ديگر بپردازد. گره‌ها و نقاط مختلف فراوان و شخصيت‌پردازي فوق‌العاده اين اثر مخاطب را دائمن درگير داستان مي‌كند شايد باوركردني نباشد ولي اين مجموعه چيزي فراتر از 50 كاراكتر اصلي داستان دارد كه تيم اصلي قهرمانان آن 9 نفر هستند – كه در آينده معرفي خواهند شد – خيلي از آثار طولاني براي از دست رفتن خط داستان مجبور به تكرار قسمت‌هايي از اپيزودهاي گذشته مي‌شوند؛ اما زماني كه داستان و شخصيت‌هاي آن جذابيت كافي را براي دنبال كردن مجموعه داشته باشند بازخواني ضرورتي ندارد. در بحث كارگرداني اين موضوع كه فيلم‌نامه محكم و قوي را بتوان چنان به جلوه‌هاي بصري تبديل كرد كه تمام نظرات نويسندگان به مخاطبان منتقل شود، بسيار حياتي است. در اين مجموعه دوربين‌ها، حركت‌ها، انيميت‌ها و نمايش توانايي‌هاي هر كاراكتر مهمترين اصل و دغدغه كارگردان بوده و هست. هيچ نماي تكراري در اثر ديده نمي‌شود، كادربندي حرفه‌اي تمام اين‌ها در كنار هم سبب‌ساز ساخت اثري شده‌اند كه قطعن از اولين لحظه شما را پاي تصوير ميخ‌كوب مي‌كند. اين انيمه كه مانند اكثر آثار انيمه به‌صورت دوبعدي ساخته شده در برخي جهات به آثار آمريكايي شباهت دارد، خشم و عصبانيت كاراكترها در برخي از قسمت‌ها يادآور عصبانيت "هادس" در فيلم انيميشن "هركولس" است. اما قاب‌بندي و تم روايي داستان را به نوعي همياري مي‌كنند كه شايد به جرات بتوان گفت كمتر مي‌توان در آثار ديگر نظير آن را يافت. در اين اثر كه بصورت FHD عرضه شده است در سالهاي اخير از تكنولوژي سه‌بعدي نيز بصورت نامحسوس استفاده شده كه البته اين استفاده در فيلم‌هاي بلند آن بيشتر جلوه دارند اما از عمده‌ترين مصاف اين تكنولوژي مي‌توان از "هزار آفتاب" (Thousend Sunny) كشتي دوم لوفي و يارانش نام برد كه به صورت كاملن 3بعدي ساخته شده، با اين حال به هيچ عنوان باعث آزار چشم مخاطب نمي‌شود و مانند وصله كار را بي‌ارزش نمي‌كند. "ايچيرو اودا" در نوشتن اين اثر دقت خاصي به خرج داده و سعي كرده تا از تاريخ جهان نير در خلق صحنه‌ها و شخصيت‌ها سود ببرد. اكثر شخصيت‌هاي اصلي داستان بجز تيم "كلاه حصيري" (Straw Hat) از دزدان‌دريايي معروف اقتباس شده‌اند. مثلن ريش‌سياه (Blackbeard) نام خود را از يك دزد‌دريايي حقيقي به نام "ادوارد (ريش‌سياه) تيچ" (Edward Blackbeard Tech) قرض گرفته همين‌طور "كوما" براساس نام "بارتولومئوروبرتز" (Bartholomew Roberts) كه او نيز يك دزد‌دريايي واقعي بوده براي اين شخصيت درنظر گرفته شده. اين مجموعه در كنار سريال خود طي اين 15 سال بيش از 10 فيلم بلند نيز دارد كه آخرين آن در سال 2012 با عنوان One Piece Film Z اكران شد. از اين بين البته 2 فيلم آن به نوعي بازخواني پرونده يافتن كروكوديل و جنگ لوفي با او و اضافه شدن چوپر به تيم البته با تغييرات داستاني جديد است. جوايز: مانگاي اين اثر توانست طي سال‌هاي 2000 تا 2002، 3 بار پياپي جايزه فرهنگي اوساموتزوكا (Teza ka O Samu Culture Prize) را با بيشترين تعداد نامزد هواداري در دو سال اول به خود تخصيص دهد. نسخه آلماني جلد 144 اين مانگا توانست در سال‌هاي 2004 و 2005، 7 جايزه نشريات كميك استريپ را بدست آورد. در سال 2008 بوسيله "اوريكان" (Oricon)، جوانان ژاپني آن را به عنوان جذابترين مانگا انتخاب كردند. اولين پخش اين انيمه توانست جايزه موسيقي متن انيميشن كوبه (Animation Kobe Theme Song Award) را در سال 2000 ببرد. در سال 2001 بين انيمه‌هاي ژاپني در رده نهم قرار گرفت و در طي اين سال‌ها جوايز و كانديداتوري مختلف را به‌خود اختصاص داده است. منبع: ماهنامه ی پيل بان،شماره صدم (1389) : + »» ورود به دنياي One Piece،قسمت اول؛داستان: پسري 17 ساله با نام "مانكي.دي.لوفي" به دنبال قولي كه به قهرمان دوران كودكي خود "شنكس موقرمز" داده به تنهايي به راه مي‌افتد تا يك‌تكه را كه گنج بزرگ باارزشي به جا مانده از پادشاهان دزدان‌دريايي يعني "گل.دي.روجر" است بيابد و با آن به آرزوي خود يعني پادشاهي دزدان دريايي دست يابد. او در اين راه با "رورنوآ زورو" و "نامي‌راهنما" و "اوسوپ" و "سانجي پاسياه" و "توني توني چوپر" و "نيكوروبين" (كودكي اهريمن) و "فرانكي ربات – انسان" و "بروك استخوان - اسكلت مرده" 88 ساله آشنا مي‌شود و با آنها تيمي را مي‌سازند كه به دزدان‌دريايي كلاه حصيري معروف مي‌شوند. دليل اين نام‌گذاري هم كلاه‌حصيري "شنكس" است كه لوفي آن را براي خود جواهري مي‌داند. اين گروه كه گردهم آمدن آنها چيزي در حدود 300 اپيزود به طول مي‌انجامد با اين كه اهداف متفاوتي دارند اما يار و دوست هم به اصطلاح ژاپني "ناكاما" هستند. كه شايد اوج آن را در زمان نجات "نيكوروبين" و اعلان جنگ به "حكومت جهاني" احساس كرد. آنها بايد به قلب منطقه‌اي كه دنيا را به دو قسمت تقسيم كرده يعني "خط كبير" بروند و در اين راه با دزدان‌دريايي ديگر، نيروي دريايي و هفت ارباب جنگ دريا (شي چي بوكاي) مبارزه كنند و ... »» قسمت دوم؛معرفي شخصيت‌ها: لوفي قهرمان اصلي و ليدر گروه كلاه حصيري‌هاست او نيز به مانند ديگر اعضاي گروه از ميو‌ه‌هاي اصطلاحن "شيطاني" به نام "گومو – گومو" خورده و قدرت كششي پيدا كرده به صورتي كه تمام اعضاي بدن او به دلخواه كش مي‌آيند. لوفي هميشه گرسنه است و در زمان طرح نقشه‌هاي جنگي احمقانه و بدون هماهنگي جلوتر از تيم و نقشه، كار خودش را مي‌كند!! چوپر 15 ساله در اصل يك گوزن است! و آرزو دارد تا پزشكي حاذق شود. چوپر نيز از ميوه‌هاي "زون" خورده كه به هر كسي اجازه مي‌دهد تا به نوع خاصي از حيوانات تبديل شود، چوپر به همين دليل گاهي مانند يك انسان شاخ‌دار است و گاهي يك گوزن! او يك احمق دوست‌داشتني است كه از همه چيز مي‌ترسد و در مقابل تعريف و تمجيد به شكل ابلهانه‌اي ذوق مي‌كند. بروك 88 ساله يك اسكلت است! جدن اگر كسي قدرت بازيابي و بازگشت بعد از مرگ به بدن خود را داشته باشد چگونه مي‌تواند اسكلت باشد؟! خوب اين موضوع تنها از يك احمق به نام بروك برمي‌آيد. او بار اول كه كشته مي‌شود 55 سال در مه به دنبال كشتي خود مي‌گردد و در نهايت زماني‌ بدن خود را مي‌يابد كه تبديل به اسكلت شده، البته در كنار اين موضوع درخواست بي‌شرمانه! او از خانم‌ها را نيز نمي‌توان ناديده گرفت. بروك تنها آرزويش اين است كه دوباره دوست نهنگش را ببيند. روبين 28 ساله شايد بتوان او را آدم‌وارترين و عاقل‌ترين شخصيت كلاه حصيري‌ها ناميد. او مي‌خواهد تمام سنگ‌هاي "پونه‌گليف" را ترجمه كند و به اسرار دنياي كهن پي ببرد. روبين ميوه "هانا – هانا" خورده كه با قدرت آن مي‌تواند هر بخشي از بدن خود را روي هر سطحي كپي كند و به اين وسيله حتي مي‌تواند پرواز كرده يا دشمنان خود را از دور شكست دهد. زورو 19 ساله او هميشه با سانجي درگير است يك موجود دوپاي كاملن بي‌شعور در زمينه راهيابي است؛ حتي در يكي از اپيزودها چوپر به نامي مي‌گويد: "روزي دوايي براي احمق‌هايي كه مثل زورو نمي‌توانند راه خود را پيدا كنند خواهم ساخت!" او آرزو دارد تا قدرتمندترين شمشيرزن دنيا شود. سانجي 19 ساله كه در جستجوي افسانه "درياي تمام آبي" (All Blue) است. سانجي يك نقطه ضعف بزرگ دارد البته بدون درنظر گرفتن نقطه ضعف‌هاي باقي اعضا، او با ديدن زنان و دختران زيبا دست و پاي خود را گم مي‌كند و ذوق مرگ مي‌شود!! نامي 18 ساله هميشه باهوش است اما وقتي پاي پول در ميان باشد، هيولايي ترسناك مي‌شود تا جائي كه وقتي به يكي از شخصيت‌هاي سريال ظرف طلايي را هديه مي‌دهد، لوفي و اوسوپ با وحشت از چوپر مي‌خواهند تا بيماري سخت او را معالجه كند چون فكر مي‌كنند نامي ديوانه شده است! نامي آرزوي كشيدن نقسه تمام دنيا را دارد. اوسوپ 17 ساله كه اسمش از دو كلمه‌‌ي "اوسو" به معناي دروغگو و "آئسوپ" نام يك نويسنده تركيب شده، دروغگويي احمق است، هر چند مخترعي فوق‌العاده است. او اعتقاد دارد بهترين تك‌تيرانداز دنيا است. فرانكي پيرترين عضو گروه است به شرط اينكه بروك اسكلت رو جزو آدم‌ها حساب نكنيم! شايد با آن ظاهر ابلهانه و آن شورت قرمزرنگ و بطري‌هاي كولا به اندازه كافي احمق هست و نياز به توصيف بيشتر ندارد! اين ربات انسان‌نما يا اين انسان ربات‌نما آرزو دارد بهترين كشتي دنيا را بسازد.

[ＳｈＩｎＯｄＡ]

[گوش کن زورو؛ اون بیرون شمشیرزنانی هستن که هیچ چیزی رو نمی‌تونن ببرن!!]

[ＳｈＩｎＯｄＡ]

لجندری مومنت! آراباستا در کل آرک خیلی جذابی بود؛ از جغرافیا و سرزمینش گرفته (از نظر محیطی، صحرا و گرمی و کمبود آب و موجودات عجیب و غریب و... بیشتر از Dune نباشه، کمتر نیست!) تااااا یه ویلن کاریزماتیک مثل کروکودیل (مخصوصا دیالوگ‌هایی که با ویوی داشت نشون می‌داد که چقدر با ویلن‌های تک بعدی‌ای که لوفی قبلا باهاشون مواجه شده بود، فرق داره) همچنین برخورد با کلی کاراکتر فرعی جذاب (از پدری لاف‌زن که می‌خواست برای بچه‌هاش اسطوره باشه تا اون موجودات دریایی کونگ‌فوکار و خرچنگ هَول و..!) فکر نمی‌کنم قصه‌ی این سرزمین این‌جا تموم بشه (با وجود پلوتون و راز سر به مهرش). البته از چندتا چیزش زیاد خوشم نیومد؛ یکی زنده موندن پل بود! می‌دونم اودا اهل قربانی کردن و کشت و کشتار نیست و همون حالت اُلد اسکول رو داره، ولی این یه کمی عجیب بود. دوم کاراکتر ویوی! فکر می‌کنم از اون جنس کاراکترها بود که نقش کاتالیزوری داشت، باعث بهتر و بیشتر دیده شدن بقیه شد تا خودش. بدرود آراباستا/ آلاباستا یا حتی عربستان!

[ＳｈＩｎＯｄＡ]

وان‌پیس این‌قدر واسه من جایگاه ویژه‌ای پیدا کرده که تصمیم گرفتم هیچی‌ش رو از دست ندم؛ خوشبختانه تو ردیت‌ش یه گاید دیدم که شامل اُواها، اسپشال‌ها و حتی کاور استوری‌ها‌ست. (حتما یه پست جدا واسه این می‌زنم) خلاصه که توی این مدت، فیلم چهارم و اسپشال دوم رو تماشا کردم. فیلم جالبی بود... با این‌که خود اودا هیچ دخل و تصرفی نداشت، این فیلم هیچ‌ موقع از چهارچوب و قائده‌ی جهان وان‌پیس خارج نشد (از اون فجایع نتفلیکسی این‌جا خبری نیست) و این تاتی تاتی‌شون در سه بعدی سازی بعضی از صحنه‌ها واقعا قابل تحسینه؛ مخصوصا صحنه‌هایی از اپنینگ فیلم، کشتی‌ها، دریا و... که شاید الان چیز ویژه‌ای نباشه ولی قطعا زمان خودش یه اتفاق خاصی محسوب می‌شده. فیلم چهارم: One Piiece: Dead End Adventure (2003) اسپشال دوم: TV Special 2: Open Upon the Great Sea! A Father's Huge, HUGE Dream

[ＳｈＩｎＯｄＡ]

قسمت ۱۵۱ وان‌پیس یه روح جدیدی رو به کالبد داستان می‌دمه؛ که هم باعث پدیدار شدن لایه‌های عمیق‌تری از این دنیا می‌شه و هم برای بیننده‌ای که چند هفته فیلر تماشا کرده، مثل یه سوخت تازه عمل می‌کنه. اولین چیزی که توجه‌م رو جلب کرد کاراکتر «مارشال دی تیچ» یا همون بلک بیرد (ریش سیاه) بود که برخلاف انتظارم فردی کاریزماتیک و خاص بود! به نظر یه ویلن عادی یا معمولی نیست. جذاب‌ترین نکته این بود که حتی کشتی هم نداشت! یعنی حتی چند پله هم از لوفی عقب‌تره ولی می‌دونیم که بیشتر ویلن‌ها به دلیل داشتن نگرش ماکیاولیستی و عدم ترس از کشت و کشتار، خیلی زودتر از چیزی که فکرش رو می‌کنیم از پروتاگونیست‌های داستان پیشی می‌گیرن. قاب‌بندی‌های انیمه هم خبر از یه ماراتن طولانی بین لوفی و مارشال می‌ده. لایه‌ی بعدی و پرده برداری از دولت جهانی و پنج الدر بود؛ مثال همون آدم گنده‌هایی که سرنخ‌ها رو کنترل می‌کنن. از نیروی دریایی گرفته تا چیدمان دزدان در پست‌های مختلف؛ ولی انگار وقایع طبق خواسته‌هاشون پیش نمی‌ره. شکست کروکودیل در اراباستا، ظهور لوفی، ملاقات احتمالی شنکس و وایت بیرد (ریش سفید) و بلک بیردی که در کنار بانتیِ لوفی، تشنه‌ی رسیدن به جایگاه خالی کروکودیل در هفت ارباب دریاست. باید ببینم که این مونوپولی به کجا قراره ختم بشه.

[Sherlockian]

کم کم داریم به اوج آرک وانو و رسیدن به سقف اونیگاشیما نزدیک میشیم و به نظر میرسه توئی انیمیشن همونطور که وعده داده قراره کاربلدترین عواملشو روی این اپیزودها بزاره تا سطح انیمه حتی از چیزی هم که الان هستش بالاتر بره.
کارگردانی اپیزود 1014 به عهده آقای کاتسومی توکورو خواهد بود که یکی از قدیمی‌ترین کارگردان‌های وان پیسه و چندین اپیزود ماندگار از قبیل اپیزودهای ۳۱۲، ۴۸۵ و ۹۶۸ رو توی کارنامه‌اش داره .

مشاهده محتوا اسپویلر

اپیزودایی که شامل خداحافظی با گویینگ مری، مرگ وایت بیرد و رسیدن راجر به لف‌تیل میشن .

کارگردانی اپیزود 1015 ( که چپتر هزارم مانگا رو پوشش میده ) هم قراره به عهده خانم مگومی ایشیتانی باشه که جزو گنجینه‌های دوران فعلی وان پیسه . پارسال دو اپیزود ۹۵۷ و ۹۸۲ رو ساخت که هردو شاهکار و جزو بهترین اپیزودای انیمه بودن. مخصوصا اپیزود ۹۸۲ که به شخصه جزو Top 5 اپیزودهای انیمه‌ای برام قرار میگیره.
امسال با وجود نبرد اونیگاشیما و سینمایی جدید میتونه بهترین سال برای وان پیس باشه . بریم که داشته باشیم

[ＳｈＩｎＯｄＡ]

«آرک اسکایپیا رو اسکیپ نکنید!!» تکراری‌ترین جمله‌ای بود که این چندوقت در ردیت، توییتر و... باهاش مواجه شدم؛ یقینن ربطی به چپترهای اخیر مانگا داره. اسکایپیا یه خورده بیلداپ کند و طولانی‌ای داره ولی درک نمی‌کنم یه عده چطور می‌تونن یه آرک کَنون رو اسکیپ کنن! داستان تلخ نولند و کالگارا، شهر باستانی، ناقوس طلایی، ادامه‌ی پازل پونگلیف، اِنل و... پر از اتفاقات جذاب و مرموز. نکته‌ی جالب برای من این بود که راجر هم قبلا به اسکایپیا و شاندیا اومده و حالا لوفی جا پای پادشاه دزدان دریایی گذاشته. Kaizoku ou ni ore wa naru

[VIVA THE ROCK]

«آرک اسکایپیا رو اسکیپ نکنید!!» تکراری‌ترین جمله‌ای بود که این چندوقت در ردیت، توییتر و... باهاش مواجه شدم؛ یقینن ربطی به چپترهای اخیر مانگا داره. اسکایپیا یه خورده بیلداپ کند و طولانی‌ای داره ولی درک نمی‌کنم یه عده چطور می‌تونن یه آرک کَنون رو اسکیپ کنن! داستان تلخ نولند و کالگارا، شهر باستانی، ناقوس طلایی، ادامه‌ی پازل پونگلیف، اِنل و... پر از اتفاقات جذاب و مرموز. نکته‌ی جالب برای من این بود که راجر هم قبلا به اسکایپیا و شاندیا اومده و حالا لوفی جا پای پادشاه دزدان دریایی گذاشته. Kaizoku ou ni ore wa naru

اتفاقی که در ۲،۳ چپتر اخیر مانگا افتاده و رسما دنیای وان پیس رو تکون داده باعث شده که شما اون جمله رو زیاد بشنوید، فقط شخصی مثل ایچیرو اودا میتونه یک سری اطلاعات به ظاهر بی ربط به خط داستانی اصلی رو توی آرک اسکایپیا بده، بعد بیاد بعد این همه سال اون اطلاعات رو ربط بده به خط اصلی داستانی در مهم‌ترین آرک کل وان پیس یعنی وانو. اسکایپیا که هیچ، حتی فیلرهای وان پیس رو هم اسکیپ نکنید.

[Sherlockian]

اپیزود 1015 وان پیس به معنای واقعی کلمه شاهکار بود. نه تنها جزو ۵ اپیزود برتر خودِ انیمه بلکه جزو بهترین اپیزودایی بود که تا حالا تو یه سریال دیدم. انیمیشن خارق العاده‌ای که داشت رو کمتر انیمه‌ای میتونه تجربه کنه. میشه ثانیه به ثانیه‌ ازش شات گرفت و اگر به کسی نشون بدید احتمالا اولین حدسش این باشه که این تصاویر از یه انیمه سینمایی بیرون اومدن و نه یه انیمه هفتگی که بالای ۲۰ ساله داره پخش میشه و سالی تقریبا ۴۸ اپیزود بیرون میده.
چپتر هزارم مانگا چپتر خیلی خوبی بود ولی کاری که این اپیزود انجام داد فراتر از یه اقتباس ساده بود. تا جایی که میتونست محتوای داستانی اودا رو چندین مرحله بالاتر برد و یه چیز افسانه‌ای تحویل داد.

مشاهده محتوا اسپویلر

نیمه اول اپیزود در راستای اپیزود ۱۰۱۳ کارکتر یاماتو و رابطه‌اش با ایس رو بیشتر و بسیار بهتر از مانگا جا انداخت. یاماتو کارکتری بود که خیلی یهویی به داستان اضافه شد و با اینکه فلش بک‌های مانگا خوب بودن اما همیشه جای پرورش بیشتر کارکترش احساس می‌شد که عوامل انیمه به بهترین شکل ممکن انجامش دادن.
اما نیمه دوم اپیزود گل سر سبدش بود. با اینکه بیشتر این بخش به گفتگوی بین کارکترا اختصاص داشت اما کارگردانی و بخش‌های فنی دیگه کاری کردن که تمام مدت روی لبه صندلی باشم. بعد از اون مونتاژ معرکه از آرک‌های گذشته و مسیری که به سقف اونیگاشیما رسید هم شاهد یکی از بهترین سکانس‌های کل تاریخ وان پیس بودیم که یه معجون بی‌نقص از اوج کیفیت بصری و موسیقی نوستالژیک( آهنگ اوپنینگ اول انیمه) بود. رونمایی لوفی از تکنیک‌های جدیدش و اعلام اینکه قراره پادشاه دزدان دریایی بشه هیچوقت قدیمی نمیشن و اینجا هم تاثیرگذارتر از همیشه بودن.

بخش اصلی نبرد اونیگاشیما رسما شروع شده. کارگردانی اپیزود بعدی به عهده یاسونوری کویاما هستش که قبل از این چند تا از بهترین اپیزودهای این آرک (به عنوان مثال اپیزودهای 914 و 994 و 1004) رو کارگردانی کرده و دو سه تا از مهمترین و بهترین فایت های وانو رو هم تحویل داده.

[Sherlockian]

۲ تا از بهترین اپیزودهای امسال در یک ماه!
اپیزود ۱۰۲۶:

مشاهده محتوا اسپویلر

کارگردانی این اپیزود دست آقای ریوتا ناکامورا بود که از زمان آرک جزیره هول کیک و اپیزود ۸۵۰ توی وان پیس نبود تا اینکه امسال با اپیزود ۱۰۱۳ برگشت و از اونجایی که به این زودی اپیزود دومی هم بهش دادن بنظر میرسه که رسما به تیم انیمه پیوسته. بخش اول اپیزود به طور مخصوص نورپردازی و انتخاب رنگ معرکه‌ای داره. به طوری که نتیجه نهایی از لحاظ بصری دست کمی از انیمه‌های سینمایی نداره و از نظر داستانی هم حسابی به سامورایی‌ها ارادت داره. چیزی که توی مانگا نبود. دیالوگایی که رد و بدل میشه، فضاسازی و پرورش هرچه بیشتر شخصیت اوروچی باعث میشه تا سکانسی که توی مانگا بیشتر شبیه یه جوک باهاش برخورد شد، اینجا وزن درست حسابی داشته باشه و دیوانگی اوروچی و احساس سامورایی‌ها نسبت به وانو بیشتر و دقیق‌تر برای بیننده جا بیوفته.
بخش دوم و اکشن محور اپیزود هم فوق العادست. از کوریوگرافی عالی که بگذریم، وقتی که سکانسای اکشن شروع میشن اصلا به بیننده امان نمیدن. با یه سرعت بالا و انیمیشن روان حرکت میکنن که هم یه ارائه دقیق از سرعت و قدرت یونکوها (بخصوص فرم هایبرید کایدو) است و هم بزرگی و اهمیت نبرد روی سقف رو بهتر از همیشه نشون میده. کلی دیالوگا و بخش‌های جدید هم اضافه شدن که به نمایش شخصیت‌ها و فلسفه‌هاشون خیلی کمک میکنن.

اپیزود ۱۰۲۸:

مشاهده محتوا اسپویلر

کارگردانی این اپیزود دست یاسونوری کویاما بود که یکی از بهترین کارگردانای فعلی انیمه است و توی آرک وانو عملکرد خیلی خوبی داشته. انتخاب رنگ، انیمیشن و کارگردانی توی اوجشه و به هرکدوم از سکانسای ریز و درشت اتمسفر خاص و سینماتیک خودشو میده. از تولد هومی جدید بیگ مام گرفته تا دیدار کید و کیلر با هاکینز. گل سر سبد این اپیزود که نیمه دومشه حسابی کولاک میکنه. یکی از بهترین استفاده‌های ممکن از فلش بک رو داره که به همراه تصویرسازی خلاقانه و انتخاب موسیقی دقیق در نهایت به آزاد شدن Ryouی لوفی و ترکیبش با هاکی فاتح منجر میشه. اینجا جاییه که لوفی رسما وارد لیگ یونکوها میشه و چه چیزی بهتر از این اپیزود برای جشن گرفتنش؟

همه اینا در حالیه که هنوز یه سری از کشمکش‌های اصلی نبرد اونیگاشیما شروع نشدن. بزودی فایت‌های اعضای خدمه و مخصوصا زورو و سانجی با کینگ و کوئین رسما شروع میشن و اینجور که بنظر میاد، عوامل انیمه قراره حتی بیش از پیش به ارائه‌های جادویی خودشون ادامه بدن.

[Hossein_124]

واقعا قسمت ۱۰۲۸ خیلی خفن بود و تمام مدت goosebumps *ـ*