-=omid=-,.::KingSlayer::.,86471181,AdibTE,AlirezAlirezA,Alireza_0111,Amin03,Amirhossein17,amir_maxpayne,anzalichi,AR!@N,aramis2800,arso,ashley_1986,Chandler Bing,colonel_panic,coolsmoker,CyrusGreat,D O R D I,Davinci,Days of Heaven,Dexter_171,Dream Theater,hosseinf722,Hossein_124,Irag,Jack Bauer,JenabPargaar,joker8,Julie,K.Gatsby,lastshepherd,M.Amir,Marlon Brando,Miss Harley,moshkan,nokhbeh,Raylan Givens,roohallahshab,R_HURRICANE,S.A.B.E.R,Sina_Saw,TOXIN,Trinity Killer,TrUe.MadnesS,vA hid,VIVA THE ROCK,WalTer WhiTe,yaser63,آریا
» حرف از موسیقی سریال شد من یه چیزی بگم: قبلن به درخواست جناب coolsmoker عزیز توی تاپیک موسیقی متن فیلم و سریال+ 3 تا از آلبوم های رسمی که فعلن از سریال منتشر شده رو آپلود کردم. دوستان علاقه مند می تونن به این صفحه: + مراجعه کنن و موسیقی سریال رو دانلود بفرمایند!
و از همه زیباتر همون موسیقی تیتراژه (A3 - Woke Up This Morning) که هیچکدوم از این ترک ها به پاش نمیرسن.
» پ.ن: یه پیشنهادم دارم برای تیم زیرنویس که اگه امکانش بود در ادامه این تیتراژ که شعر ساده - معادل های فارسیش رو میشه جایگزینش کرد - و قابل فهمی هم داره رو ترجمه کنن.
زیرنویس بد سریال در این سالها باعث شد که سوپرانوز دیده نشه
نتیجه این دیده نشدن رو در همین فروم ببینیم
محبوبیت کمتر از شرلوک و راج کوترپالی
مگه داریم؟ مگه میشه؟
نقطه قوت سریال دو چیزه، شخصیتهای فوقالعاده، دیالوگهای بینظیر. واقعاً هیچ سریالی از این دو جهت رو دست سوپرانوها نمیاد.
سوپرانوها مشکلات داخلی یه خانواده مافیایی رو به بهترین شکل نشون داده. نه فقط مشکلات بزرگ و ترس از پلیس و دستگیر شدن، بلکه مشکلات درون خانواده. ارتباط با زن و بچههاشون، ترس از اینکه یه روز بچههاشون میفهمن که اینا گانگستر و خلافکارن. در کل با یه سریال عمیق و جذاب طرفیم. بهتون قول میدم اگه یک فصل از سوپرانوها رو ببینید، آنتونی سوپرانو تبدیل به یکی از سه شخصیت برتر سریالیتون میشه.
سکانسهای مشاوره هم اتفاقاً خیلی خوبن. دکتر ملفی هم شخصیت جالبی داره. خصوصاً توی قسمت ششم داستانهای جالبی توی جلسات مشاوره پیش میاد.
آهنگ تیتراژش عالیه. ولی متاسفانه توی سابها نیست و باید دستی زمان بدیم. که خودش خیلی وقت گیره. وقتی یه خرده کار ترجمه رو جلو بردیم، اینم ردیف میکنیم.
EP 5 اسپویل
مشاهده محتوا اسپویلر
پزشکان کشف میکنند هرانچه که وجود دارد مهندسان خلق میکنند هر انچه را که وجود ندارد.
دیگه بیش از این نتونستم تحمل کنم، دوباره شروع کردن به دیدنـش. بار اولی که دیدمـش چند قسمت طول کشید تا بهش عادت کنم، و آروم آروم باهاش حال کنم. بعد یه بار تا نصفه دیدم تازه فهمیدم، که با چه چیزی طرفم.
از اون سریالهایی که باید به سکانس سکانسـش دقت کرد. سکانس اضافهای نداره، تک تک بازیها و حالات چهره توی هر صحنه فوقالعادهـست. اگه احساس میکنین سریال خستهکنندهـست، یعنی دارین درست نگاهـش نمیکنین.
فقط نمیدونم چرا کسی به بازی بازیگر نقش مادر تونی اشاره نمیکنه. گاندولفینی عالی بود، ولی هم شخصیت پردازی و بازی "اولیویا" چیزی فراتر از فوقالعادهـست. طبیعیترین بازی رو، توی سریال انجام میده. فقط توی صحنههایی که هست به دیالوگها و میمیکهاش دقت کنین.
olivia: Arti? Arti? I still see his mother, she tells me, he call him every day
junior : Something most be done Olivia, about Tony
دقیقا!یه چیزی که کمتر بیننده ای تا پایان سریال بهش فکر میکنه همین الیویاست...از بازیگرش بگذریم بدون شک بعد از تونی مهمترین شخصیت سریال الیویاست.تونی سوپرانویی که قراره تو فصلای بعدی باهاش مواجه بشیم(هرچقدر که سریال پیشروی میکنه شخصیت تونی و نوع دیدگاه و ری اکشناش هم دچار تغییر و تحولات عظیمی میشه)همش زاده ی رفتار و اخلاق خاص مادرشه
به این سریال مثل سریالای دیگه نگاه نکنید
GTA 5
"چقدر خوشساخته" ، "بهترین سریال دنیاس" ، " نبینی ... درصد از عمرت برفناست" و ... پستایی که این جملات، و مشابه اینارو شامل میشن فکر نکنم امروزه کسی رو تحریک کنه!! اینکه سریال ریت بالایی داره یا مال فلان شبکهاس میتونه کمک کنه اما بنظرم نمیشه صد در صد تضمین داد که هر ببینندهای میتونه اون اثرو درک کنه ...
سوپرانوز و چند قلم سریالِ دیگه از جمله مواردی هستن که تو ایران بخاطر ساب نامناسب یا کیفیت ویدیویی ضعیف، هنوز تو صف انتظار موندن. برای خودم چندین بار پیش اومده سریالی رو دیدم ولی بعد یه مدت شاهد بودم نسخه بهتری ازش ریلیز شده یا سریالی فصلایِ ابتداییش ترجمه خوبی نداشته بعدا مترجمی زحمتشو کشیده اما خب دوباره دیدنشون لطفِ اولو نداره ... ترجمه دوباره سوپرانوز انگیزه و بهانهای بود که منم سریالو استارت کنم و لذتی دوچندان ببرم!
معمولا تو بحثایی که شرکت میکنم، علاوه بر خودِ سریال یه کم علایق شخصیمو با بقیه به اشتراک میزارم، بنظرم اینطوری بیشتر میشه از اون جملاتِ کلیشهیِ خط ابتدایی فرار کرد. ترجیه میدم خوشساخت بودن سوپرانوز رو بیشتر بفهمم تا اینکه به خودم تحمیل کنم. هیچکس جرائت نمیکنه بیاد تو این تاپیک بگه: من دیدم خوشم نیومد، حوصلهسر بره و ... اغلب یکی از اون چند جمله رو انتخاب میکنه و همرنگ جماعت میشه . دقیقا اینجاس که عنصرِ اختلافِ سلایق مورد استفاده قرار میگیره !
اغلب فیلما و سریالای این ژانری از همون اول تودهای از اتفاقات و شخصیتها رو تحویل ببینده میدن که گیج کنندهاس، اما پایلوت این سریال برای من، خواباور ترین قسمتش تا اینجای کار بود! بدون اینکه متوجه زمان بشم با چندین سکانسِ طولانی و تکراریِ مکالمه بین تونی و دکترش و تونی زنش و تونی بچههاش و تونی و مادرش و تونی همکاراش و ... به تیتراژِ پایانی میرسم.
با این همه پرحرفی ، حالا خودمو مجاز به استفاده از این جمله میدونم: "سوپرانوز خوش ساخته"
دوتا نکته بگم:
1. تو فصل یک داستان خاصی روایت نمیشه، بیشتر داستان اپیزودیک و هر قسمت با یکی از مشکلات تونی دست و پنجه نرم میکنیم. لزوما این چیز بدی نمیتونه باشه اما به شخصه یه خط داستانی قوی رو ترجیح میدم
2. سریال ماله سال 2005 فکر کنم اما تکنیک هایی فیلمبرداری و تدوین و کارگردانی اش به شدت ماله دهه 80-90 هالیووده. امیدوارم این حرکت هم از قصد بوده باشه تا حس بهتری به ما بده
تا قسمت یازده دیدم
این رفقای تونی حرف ندارن از پاولی گرفته تا پوسی و سیلویو، سه تاشون حرف ندارن. مخصوصا پاولی که خیلی دیوونه است
بازیگر نقش سیلویو هم که میشناسید، یکی از گیتاریست اصلی E Street Band که گروه بروس اسپرینگستین ـه است. کارش هم خیلی درسته. یه سریال به اسم لیلی همر هم برای نت فلکیس بازی کرده که داستان یکی از اعضای مافیاست که به نروژ فرار میکنه. ندیدم، ولی چیز خوبی به نظر میاد
مامان تونی با عمو جون هم خیلی رو مخن
--------------------------------
حالا اگه عشق مافیا هستید پیشنهاد میکنم سریال/مستند جدید شبکه AMC رو از دست ندید. The Making of the Mob: New York
درباره پیدایش مافیای مدرن جدید در نیویورک و پنج خانواده اصلی نیویورکه که توسط لوچیانو و لنکسی و سیگل و کاستلو و یکی دیگه که اسمش خاطرم نیست ساخته شد. بیشتر داستانش رو تو سریال بوردواک امپایر دیدیم، اما اینجا خیلی دقیق تر بررسی میشه. توصیه میکنم ببینیم، من که خیلی حال کردم. راوی مستند هم ری لولیتاست