برای استفاده از تمامی امکانات انجمن و مشاهده ی آنها بایستی ابتدا ثبت نام کنید

نمایش نتیجه ی نظرسنجی: Robert De Niro یا Al Pacino؟ مسئله این است!

رأی دهندگان
91. شما نمی توانید در این نظرسنجی رای دهید.
  • Robert De Niro

    42 46.15%
  • Al Pacino

    49 53.85%
صفحه 1 از 3 123 آخرینآخرین
نمایش نتایج: از شماره 1 تا 10 از مجموع 21
  1. #1
    تاریخ عضویت
    Jan 2015
    ارسال ها
    510
    سپاس
    16,101
    از این کاربر 12,950 بار در 502 پست سپاس گزاری شده

    Robert De Niro یا Al Pacino؟ مسئله این است!

    Robert De Niro VS. Al Pacino

    کدام یک بر دیگری برتری دارند ؟


    برای دو شخصیت بزرگ تاریخ سینما بسیار اتفاق افتاده که بعد از به اوج رسیدن حرفه ی بازیگری شان با یکدیگر مقایسه شوند. جالب است بدانید که هر دوی این افراد در اوایل دهه ی 1940s در نیویورک از خانواده ایی با اصالت ایتالیایی به دنیا امده اند و شروع کار هر دو بزرگ مرد نیز از صحنه ی تئاتر و با تمرین در Actors Studio بوده که اغاز گردیده است.هر دوی انها در دهه ی 1970s کار خود را در سینما اغاز کردند و شخصیت های مشابهی را با یکدیگر در طول حرفه ی شان در این سال ها تجربه نموده اند.هر دو برنده و نامزد بسیاری جوایز شده اند و باز هر دو نیز در این دوران که باید دوران خشک و جدی زندگی شان باشد هنوز هم در رفتارشان رگه ای از طنز و شوخی را می شود پیدا کرد.
    با اینحال سوالی که برای سینما دوستان پدید می اید این است که ایا این مقایسه,مقایسه ای مناسب و عادلانه است؟به این خاطر که هر دوی این اشخاص سبک ها و استایل مختص به خود را دارند.De Niro بازیگریست درون گرا که به تدریج و پیوسته جوش می اید.او می تواند بسیار هراسناک باشد اما حداقل در مقابل شخصیت های که Pacino انها را بازی کرده کمتر سعی می کند تا از روش های کثیف استفاده نماید.صحبت در مورد Pacino به مانند ان است که بخواهیم از مردی سخن به میان اوریم که همیشه در میان اتش است.روش Pacino بسیار پرخاشگرانه تر و شخصیت هایش نیز گرایش و تمایل بیشتری را به انفجار طغیان ها و احساسات را در خود دارند.اما مشکل هر دوی این افراد این است که حال دایره ی فیلم ها ی شان به مدد سنی که دارند کاهش پیدا کرده بطوریکه در این سال ها کمتر توانسته اند ان آوازه و کاراکترهای دوران جوانی شان را به نمایش بگذارند.با اینحال باید اذعان کنیم که Robert De Niro در این انتقال بهتر عمل نموده او در این سال ها توانسته که با تغییر سبک اش به کمدی موفقیت های بیشتری را نسبت به رقیب اش یعنی Al Pacino بدست اورد سبکی که Al Pacino در ان به دلیل چهره اش شاید نمی توانسته که به محبوبیت دست یابد.
    در این بحث با من موافق باشید یا خیر میخواهم که حرفه ی کاری این دو فرد شاخص سینما را البته در دروان اوج شان با هم به مقایسه بگذارم تا همه با هم پی به این نکته ببریم که کدام یک از این دو بزرگ مرد موفقیت بیشتری را در دنیای سینما بدست اورده اند؟ مقایسه ایی که من باب نقش ها و موفقیت های شان و موارد دیگر صورت خواهد نمود. در واقع نکته ایی را که باید حال گوشزد نمایم این است که این یک بحث اسان و منطقی نخواهد بود به این دلیل که هر یک از این اساتید در طول عمرشان نقش هایی اسطوره ایی را بازی نموده اند که کار ما را برای طرفداران شان سخت می نماید.بنابراین چنین تقابلی,میدانی می شود برای طرفداران این دو تن که با هم گلاویز شوند.به همین خاطر من در هر بخش به مواردی میپردازم و جنبه های مختلف انرا باز و تشریح می نمایم تا شما با رای دادن به ان پیروز هر راند ( بخش) را مشخص نمایید.پس بیاید کار را از همین الان شروع نماییم.....(تمامی این متون ترجمه شده است و سخن مترجم نمی باشد.)

    بخش اول #1: Box Office



    >> امار و ارقام مرتبط با دلار و فروش اثار سینمایی مطمئنا دلیلی بر استعداد یک بازیگر نخواهد بود.به این خاطر که عوامل بسیاری در خارج از حیطه ی توان یک بازیگر وجود دارند که فروش یک اثر سینمایی را افزایش خواهند داد عواملی از جمله بازاریابی و توزیع فیلم که از تاثیر گذاری بالایی در فروش برخوردارند.بعلاوه که در تاریخ سینما چه بسیار بازی هایی بودند که در یک اثر سینمایی ضعیف قرار گرفته اند و سبب کمتر شناخته شده بودن ان نقش گردیده اند.اما سینما نیز جنبه ی تجاری خود را داراست و شکست در چندین پروژه نشان دهنده ی افت یک بازیگر است.بنده برای شما بالاترین فروش فیلم های سینمایی این دو تن را قرار خواهم داد تا بتوانیم نتیجه گیری بهتری را در این خصوص داشته باشیم.
    Robert De Niro, تجارت خود در امر سینما را از سال 1965 تا به حال با بازی در 100 اثر سینمایی به انجام رسانده است.اثار سینمایی او به طور کل فروشی بالغ بر $2,909,397,449 میلیارد دلار را داشته اند.که اگر یک جمع و تقسیم ساده را به عمل اوریم به این نتیجه میرسیم که De Niro در هر فیلم سینماییش متوسط $39,316,182 میلیون دلار بدست اورده .اما اگر شما بخواهید نرخ تورم و دیگر نکات اقتصادی را در کار لحاظ کنید می توانید به متوسط $61,740,000 میلیون دلار برای هر اثر سینمایی برسید.
    10 فیلم برتر De Niro از نظر فروش :
    1. MEET THE FOCKERS: $279,261,160
    2. MEET THE PARENTS: $166,244,045
    3. SHARK TALE: $160,861,908
    4. LITTLE FOCKERS: $148,438,600
    5. SILVER LININGS PLAYBOOK: $132,092,958
    6. ANALYZE THIS: $106,885,658
    7. LIMITLESS: $79,249,455
    8. CAPE FEAR: $79,091,969
    9. BACKDRAFT: $77,868,585
    10. UNTOUCHABLES: $76,270,454


    Al Pacino,نیز حرفه ی کاریش را در سال 1968 شروع نموده و در این سال ها توانسته است که 50 نقش مختلف را به سرانجام برساند.فروش کلی اثار Pacino به $1,451,470,587 میلیارد دلار میرسد و متوسط فروش فیلم هایش عدد $39,228,935 میلیون دلار است که با نرخ تورم و دیگر موارد به $86,015,100 میلیون دلار دست می یابد.
    10 فیلم برتر از نظر فروش :
    1. GODFATHER: $134,966,411
    2. OCEAN’S THIRTEEN: $117,154,724
    3. DICK TRACY:103,738,726
    4. ANY GIVEN SUNDAY: $75,530,832
    5. JACK & JILL: $74,158,157
    6. HEAT: $67,436,818
    7. INSOMNIA: $67,355,513
    8. GODFATHER PART III: $66,666,062
    9. SCENT OF A WOMAN: $63,095,253
    10. DEVIL’S ADVOCATE: $60,944,660

    >> نکته ایی که اینجا نمود پیدا کرده فروش بالاتر فیلم های De Niro به دلیل نقش های سینمایی بیشترش است.در حالیکه Al Pacino با نقش های کمتری که بازی کرده متوسط فروش بالاتری را بر حسب تورم بدست اورده است.در واقع این مطلب نشان می دهد که Al Pacino در فروش اثار سینمایش که در اواخر دهه ی 70 و اوایل دهه ی 80 صورت گرفته اند فروش بالاتری داشته و موفق تر بوده.در حالیکه اثار سینمایی De Niro از گستره زمانی و میزان فروش بالاتری نسبت به اثار Pacino برخوردار هستند.
    موفقیت De Niro را می شود با حضورش در تریلوژی MEET THE PARENTS به حساب اورد,نقشی که باعث سبقت گرفتن Robert De Niro از Al Pacino در این زمینه خواهد شد.
    برنده ی راند اول : De Niro, به دلیل حضور بیشتر در اثار سینمایی و فروش بالاتر فیلم MEET THE FOCKERS
    بخش دوم #2: Iconic Roles


    برخلاف بسیاری از ستارگان که با بودن در بعضی از فیلم ها توانستند به ناگهان به بازیگرانی بزرگ در جامعه تبدیل شوند این دو بازیگر با خلق کاراکترهای ایکونیک سینمایی بوسیله ی قدرت بازیگری و استعداد ذاتی خود شخصیت هایی را خلق کردند که قطعا بدون حضورشان اینگونه شکل نمی یافتند.در اینجا ما تعدادی از نقش های مهم هر یک از این دو اسطوره را برایتان قرار می دهیم تا مقایسه ی خود را در این زمینه نیز شروع نماییم.

    نقش های De Niro:

    1. Vito Corleone (younger version)–GODFATHER II
    2. Travis “You talkin’ to me?” Bickle–TAXI DRIVER
    3. Johnny Boy–MEAN STREETS
    4. Michael–DEER HUNTER
    5. Jake La Motta–RAGING BULL
    6. Rupert Pupkin–THE KING OF COMEDY
    7. Al Capone–UNTOUCHABLES
    8. Jack Walsh–MIDNIGHT RUN
    9. Jimmy Conway–GOODFELLAS
    10. Max Cady–CAPE FEAR
    11. Ace Rothstein–CASINO
    12. Neil McCauley–HEAT
    13. Paul Vitti–ANALYZE THIS/THAT
    14. Jack “I have nipples Greg, can you milk me?” Byrnes–MEET THE PARENTS/FOCKERS

    نقش های Pacino:

    1. Michael Corleone–GODFATHER Trilogy
    2. Frank Serpico–SERPICO
    3. Sonny Wortzik–DOG DAY AFTERNOON
    4. Arthur “I’m out of order…” Kirkland–AND JUSTICE FOR ALL
    5. Tony “Say hello to my little friend” Montana–SCARFACE
    6. Big Boy Caprice–DICK TRACY
    7. Lt. Col. Frank “Hoo ha” Slade–SCENT OF A WOMAN
    8. Carlito “You wanna be big time?” Brigante–CARLITO’S WAY
    9. Vincent “She’s got a great ass, and you got your head all the way up it” Hanna–HEAT
    10. Lefty “Fugetaboutit” Ruggiero–DONNIE BRASCO
    11. John Milton/”Old Scratch”–DEVIL’S ADVOCATE

    >> در هر دو طرف ما فهرستی به غایت تاثیرگذار و قابل توجه را تماشا می نماییم.بالاترین نقطه در نقش های Robert De Niro را قطعا می شود نقش هایی چون Bickle و La Motta دانست.او را با مدل موهای موهاکی که دو قبضه سلاح در دست دارد تصور نمایید تا یکی از بیاد ماندنی ترین تصاویر سینما را بیاد بیاورید.او همچنین در فیلم های گانگستری مهمی نیز در طول زندگی خود بارها و بارها بازی نموده.کارهای کمدی De Niro نیز در کارنامه اش قابل توجه می باشد مخصوصا زمانیکه توانست با نقش یک رهبر مافیا در فیلم ANALYZE THIS دوباره نگاه ها را در دنیای سینما به سمت خود جلب نماید.اما در ان طرف قضیه,دو نقش بزرگ
    Al Pacino را می توان Michael Corleone و Tony Montana انتخاب نمود.دو نقشی که نقطه ی عطف بازیگری Pacino می باشند.
    نکات بسیار مثبتی در فیلمی که Pacino در SCENT OF A WOMAN بازی میکرد وجود دارد اما من به شخصه هیچ وقت نگاهی مثبت به این نقش را نداشتم.فیلم به نوبه ی خود عالی بود.اما دچار سوتفاهم نشوید....دادن جایزه ی اسکار به نظرم اشتباه بود؟به نظر که این جایزه به دلیل دستاورد های عظیم Pacino در طول عمرش است که به او داده شده وگرنه نگاهی به نامزدهای ان سال افراد مستعدتری را برای بردن این جایزه نشان
    می دهد :Denzel Washington (MALCOLM X), Robert Downey Jr. (CHAPLIN), and Clint Eastwood /UNFORGIVEN .در واقع عملکرد Al Pacino هیچگونه برتری نسبت به دیگر رقیبان نداشت و انگار که این جایزه به او اهدا شده تا اشتباهات گذشته ی آکادمی در قبال او در این سال ها جبران شود.(البته این نظر من است)
    حقیقتا تمامی نقش هایی که در بالا لیست شده اند بدون هیچ کم و کاستی نه تنها جزو برترین نقش های کارنامه ی ایندو بازیگر افسانه ایی بلکه جزو برترین های تاریخ سینما هم می باشند اما سوال اینجاست که کدام یک بر دیگری برتری می یابند؟به یاد داشته باشید که این بحث فقط پیرامون بهترین نقش ها نیست بلکه باید جنبه های دیگری از ان چون اقبال عمومی را هم در نظر داشت,بنابراین انتخاب من برای این راند با فاصله ی بسیار اندک Al Pacino است.
    توجه : بیشتر اعضایی که در سایت حضور داشتند با دوره کردن من این اجماع را داشتند که Robert De Niro باید انتخاب شود,اما با مشورت هایی که در این زمینه داشتم به نتیجه ی زیر دست یافتم.

    برنده ی راند دوم :Al Pacino, به دلیل نقش های معروف تری چون Tony Montana/Michael Corleone/Serpico در مقابل Travis Bickle/Jake La Motta.....راندی بسیار نزدیک و نفس گیر.

    بخش سوم #3: Awards


    جوایز و نامزدی های Robert De Niro عبارتند از :

    1. Academy Awards: Five Best Actor Nominations–One win (RAGING BULL). Two Best Supporting Actor Nominations–One Win /GODFATHER II.
    2. Golden Globes: Nine Nominations–Two Wins.
    3. BAFTA’s: Six Nominations–No wins.
    4. American Film Institute: Lifetime Achievement Award
    5. People’s Choice Awards: Five Nominations–Zero Wins.
    6. Razzie Awards: One Nomination–Zero “Wins.”

    ستایشاتی که از Al Pacino صورت گرفته شامل موارد زیر می شود :

    1. Academy Awards: Five Best Actor Nominations–One Win (SCENT OF A WOMAN). Three Best Supporting Actor Nominations–Zero Wins.
    2. Golden Globes: Seventeen Nominations–Five Wins.
    3. BAFTA’s: Four Nominations–One Win.
    4. American Film Institute: Lifetime Achievement Award
    5. People’s Choice Awards: Three Nominations–Zero Wins.
    6. Razzie Awards: Five Nominations–Two “Wins.”


    >> هر دوی این افراد جوایز و نامزدی های بسیاری را در طول حرفه ی کاری شان بدست اوردند.باز هم در این قسمت رقابت دشواری را شاهد هستیم .در این قسمت De Niro یک جایزه ی اسکار بیشتر را دریافت نموده اما Al Pacino این قضیه را در Golden Globes و BAFTA با گرفتن جوایز بیشتر جبران کرده است.هر دو تن سه بار برای Emmy نامزد شده اند که اتفاقا باز هم هر دو برنده ی دو تا از ان ها نیز گردیده اند.Pacino حتی توانسته به دلیل دکلمه ی کامل غزلیات شکسپیر یکبار نیز نامزد جایزه ی Grammy گردد.اما نقطه ی تاریک کاری او جایزه ی Razzie (تمشک طلایی) است جایی که او دوبار برنده ی ان شده است.با اینحال اینبار نیز من به دلیل تنوع و تعداد جوایز بیشتر Al Pacino این راند را هم به او می دهم.دلیل اینکارم را هم به این قسم می دانم که Al Pacino در حالیکه فیلم های کمتری بازی کرده اما توانسته که جوایز بسیاری را هم به دست اورد بطوریکه رقابت تنگاتنگی را نیز با Robert De Niro داشته باشد.

    برنده ی راند سوم : Al Pacino,در رقابتی تنگاتنگ و نزدیک.

    بخش چهارم #4: When They’re Good…

    فیلم های که در خلال دهه ی 1970s میلادی ساخته شدند تاثیرات بسیاری را در دنیای سینما بوجود اورده اند.در واقع برخی از بزرگترین و تاثیرگذارترین فیلم های تاریخ در این برهه بود که بوقوع پیوستند و ساخته گردیدند. Robert De Niro و Al Pacino هر دو ساخته و پرداخته این دوران بودند و در بوجود امدن چنین فضایی تاثیرات به سزایی را داشتند.با اینحال هر دوی این افراد حتی در بازی ها یشان نیز دچار اشتباهاتی شده اند که باعث شده تا کارنامه ی بازیگری شان را هم تهدید نماید.این نکته شاید درست باشد که هم Pacino و هم De Niro با هم شباهت هایی را دارا هستند اما هر دوی این افراد دارای سبکی منحصر به خود هستند که سبب تفاوت شان در امر بازیگری می شود برای مثال De Niro آرامتر است بطوریکه افکار تهدید کننده و مشکل زای درون افکارش را تنها زمانیکه به نقطه ی جوش می رسند به صورت خشم در یک لحظه به اجرا در میاورد,به طور واضح تر حرکت او به مانند ماری است که به دور خود پیچیده و تنها زمانیکه بداند تهدید می شود و یا در مخاطره است به صورت انفجاری هجوم می اورد.اما در ان طرق قضیه,شخصیت های Pacino همیشه مملو از احساسات ضد و نقیض می باشند.او به مانند آتشی خروشان است که از نظر فیزیکی هم پر از جوش و خروش می باشد.به مدد نقش های درخشان و بازی های ماندگارش هم هیچ گونه خرده و انتقادی را نمی شود به سبک بازی Pacino در اوایل دروان کاریش گرفت.اما اینگونه بازی های آتشین بود که به دوره ی پایانی کارهایش لطمه زد زیرا دیگر ان جوش و خروش ها در کارهایش یا دیده نمی شد و یا به دلیل افزایش سن اش دیگر خوب به نمایش در نمی امد.بنابریان باید هر دوی این شخصیت های بزرگ تاریخ سینما دچار تغییراتی می شدند تا بتوانند از ان شمایل همیشگی که در نزد مردم داشتند جدا شوند و شکلی دیگر را به کارهایشان بگیرند کاری بسیار سخت و مخاطره انگیز که می توانست بر کارنامه ی هر دویشان یا جواب دهد و یا اینکه معکوس عمل نماید و تمامی افتخاراتشان را به نابودی و سخره در نسل جدید سینما دوستان بکشاند.De Niro در سالیان اخیر توانسته که با گرفتن نقش های کمدی که شخصیت های ارام و دلنشینی داشتند تا حدود بسیاری در اینکار موفق عمل نماید او ان اتش در حال فوران را که در دروان جوانیش داشت حذف کرد و یک بی تفاوتی را در شخصیت های جدیدش وارد نمود.شاید De Niro در اینگونه نقش ها بهترین نباشد و شاید که به خوبی خیلی از بازیگران کمدی نمی تواند شخصیت های کمدی را به مانند انها انگونه خوب بازی نماید اما حقیقتا این بخش از کارنامه و نقش های او نیز حال بسیار خوب و عالی به چشم می ایند و اصلا جای هیچ حرف و حدیثی را به جای نمی گذارند....
    مقایسه ی کارنامه ی کاری این دو بزرگ مرد در دهه ی 1970s کاری بسیاری مشکل می باشد اما نکته ایی را می شود بیان کرد که این زمان بهترین دوره ی کاری Al Pacino بوده است.او این دهه را با شخصیت هایی چون Michael Corleone, Serpico, Sonny Wortzik, and Arthur Kirkland به پیش برد و خود را ستاره ی بی چون و چرا عالم سینما معرفی کرد او خود را به سمبلی تبدیل کرده بود که به دنبال هدف و مقصودی خاص می گشته و برای پیدا کردن ان از هیچگونه کاری دریغ نمی کرده.Pacino حتی در کارهایش هیچ وقت شخصیتی صادق و درستکار را نداشت او کاری را انجام می داد که از نقطه نظر خودش بهترین بود.یکی از بهترین نقش هایی که او در این برهه بازی کرده Michael Corleone است نقشی که می توانست هم تبدیل به سکوی پرشی برایش شود و هم تا پایان عمرش با او باقی بماند و سبب مقایسه و اسیب به نقش های بعدیش گردد.به نظر من,بهترین فیلم Pacino در دهه ی 70, Sonny Wortzik در فیلم DOG DAY AFTERNOON است ترکیبی از خشونت(سوختن) و اسیب پذیری که معجونی بی همتا را برای کاراکترش بوجود اورده بود.Sonny Wortzik نقشی بود که هر تماشاگری هر گاه چشمانش را می بست ترس این را داشت که شاید چیزی را از فیلم از دست دهد.به نظر من اگر می خواهید عظمت Al Pacino را مشاهده نمایید باید به نظاره ی این فیلم بنشینید.در واقع برقی در نگاه Pacino وجود دارد که فقط چندین نفر در عالم سینما از ان برخوردار می باشند.
    دهه ی 1970s برای De Niro بعنوان دهه ایی بود که او خود را به اثبات رساند و نشان داد چقدر می تواند برای گرفتن نقش های بزرگتر توانایی داشته باشد.برای مثال نشان دادن اسیب پذیری شخصیت Bruce Pearson و عملکرد فوق العادش در نقش Johnny Boy او را بعنوان یک بازیگر توانا در عالم سینما به تصویر کشید و این توانایی با همکاری با شخصی به نام Scorsese بود که سرعتی دو چندان به خود گرفت.همین پیشرفت ها سبب شد تا او نقش Vito Corleone جوان را برباید و حتی عملکرد بهتری در GODFATHER II نسبت به Pacino از خود نشان دهد. بعد از این نقش شخصیتی به نام Travis Bickle را بازی کرد که بسیار بزرگ و قدرتمند بود Bickle یکی از پیچیده ترین شخصیت هایی است که مملو از ضد و نقیض ترین احساسات درونی یک فرد بوده که من انرا تا به حال در درون یک فیلم تجربه کرده ام.پس از این نقش بود که دیگر مردم دوست داشتند فکر کنند که او از این به بعد باید نقش افرادی که دارای چنین ویژگی هایی داشته باشند را بازی کند اما De Niro برخلاف قواعد عمل کرد و شخصیت یک موزیسین را در فیلم NEW YORK, NEW YORK بازی کرد و حتی برای گرفتن این نقش اماده یادگیری ساکسیفون نیز شد و انرا فرا گرفت.اما درست در اواخر این دهه باز هم او در طی یک چرخش,نقشی متفاوت با دیگر اثارش را در فیلم DEER HUNTER بازی نمود شخصیتی از او که تا به حال بر روی پرده ی سینما به تصویر کشیده نشده بود.


    دهه ی 1980s برای Al Pacino دهه ایی پر فراز و نشیب بود دهه ی که او در ان به مانند قبل یک تاز میدان نبود.Al Pacino برای دست یافتن به ان جایگاه سعی کرد نقش پلیسی به مانند فیلم Serpico را در CRUISING بازی نماید اما این انتخاب برای او تبدیل به یکی از اشتباهات بزرگ زندگی اش شد. بعد از این بود که او با نقش Tony Montana برگ برنده ی اش را رو کرد تا دیگران انرا دیگر تمام شده نپندارند.باید اعتراف کنم که بنده یکی از طرفداران پر و پا قرص SCARFACE هستم و عاشقانه این اثر سینمایی را مورد ستایش قرار میدهم.بسیاری از نویسندگان و منتقدان ما بر این عقیده هستند که Pacino برای این نقش بسیار اغراق امیز و مبالغه گر به ایفای کاراکترش پرداخته اما ضمن احترام من به عقاید انها هیچ موردی باعث نمی شود که من مقداری از علاقه ام را بدان برای چنین دلیلی از دست دهم.بنابراین باید این نکته را بیان کنم که دهه ی 80s میلادی برای Al Pacino در این فیلم خلاصه می شود و اساسا هم Montana نقشی بود که چهره ی اصلیش را به نمایش می گذاشت.در نیمه ی دوم این دهه نیز باز Al Pacino به نقش های بی اهمیت ادامه ی مسیر داد و کم کم به مردی تبدیل شد که جایگاه اش را به Robert De Niro تقدیم نمود.
    برای Robert De Niro دهه ی 80s یکی از بهترین دهه های دوران کاری اش بود بطوریکه او در این دوران چند تا از بهترین نقش های زندگی اش را بازی نمود.نقش مهمی چون Jake La Motta , Rupert Pupkin,Al Capone و Jack Walsh در MIDNIGHT RUN .(یکی از بهترین کمدی هایی که مورد علاقه ام است)Robert De Niro در این دهه تخته گاز و بدون هیچ اشتباهی در انتخاب هایش مسیر را با سرعت تمام طی کرد بطوریکه دهه ی 1980s میلادی را بدون هیچگونه شک و بحثی می توان دهه ی De Niro نامید.
    دهه ی 1990s را می شود دهه ی بازگشت Al Pacino عنوان کرد زمانی که او بازگشت تا اشتباهات خود را در گذشته جبران نماید.او با نقش Ricky Roma در GLENGARRY GLEN ROSS بازگشت خوبی را داشت اما اگر عادلانه بخواهم در مورد چنین نقشی نظرم را بیان کنم انگار که Al Pacino در حال زور زدن (تقلا کردن)بوده نه بازی کردن.بعد از ان است که اتفاق خوبی برایش می افتاد و با بازی در فیلم SCENT OF A WOMAN دوباره بازگشت می نماید اما نظر من در مورد این نقش هم به مانند نقش دیگر اوست(GLENGARRY GLEN ROSS).با اینحال میدانم که در این مورد در اقلیت هستم و افراد کمی هستند که با نظر من هم عقیده باشند.حقیقت ان است که من کارهایی از Pacino مانند CARLITO’S WAY را دوست دارم نقش هایی که به او می ایند.در اینجا هم خیلی ها برخلاف نظر من, در مورد CARLITO’S WAY این عقیده را دارند که او با بازی در این فیلم دوباره مسیری را که در SCARFACE طی کرده بود را حال به گونه ایی دیگر در حال گذر است که من هم در این مورد با انها هم عقیده نیستم. درست است که چنین نقشی کلاسیک نیست اما توانست اعتبار بالایی را به او بدهد و خاطرات گذشته را برای طرفدارانش زنده نماید.Al Pacino با نقش دیگری در فیلم HEAT مجموعه اثار خوبش را تکمیل کرد و با اجرای عالی اش در DONNIE BRASCO مهر تائید دیگری بر حقانیت توانایی و استعداد بازیگریش ثبت نمود.اما صبر کنید هنوز هم نقش های خوب او تمام نشده اند DEVIL’S ADVOCATE فیلم دیگری بود که توانایی های تمام نشدنی این بازیگر را به معرض نمایش گذاشت بنابراین این دهه را می شود تا حدودی نزدیک به دهه ی 1970s میلادی برای Al Pacino دانست.دهه ایی که او بازگشت تا نشان دهد هنوز هم هست و هنوز هم جا برای نقش های ماندگار را دارد.
    دهه ی 90s نیز برای Robert De Niro بد نبوده اما هرگز برای او تبدیل به دهه ی قبل تر نشد.De Niro با بازی در نقش Jimmy Conway در فیلم GOODFELLAS و شخصیت اغراق امیزی چون Max Cady و سپس باز هم با بازی در پرسونای یک رییس مافیا در کنار Sharon Stone و Joe Pesci جایگاه خود را محکم نمود و بعدتر نیز با بازی در فیلم HEAT کار خود را به پایان رساند. فوق العاده سخت است اگر من بخواهم کارنامه بازیگری این ستاره ی توانا را بدون اثر کلاسیکی چون RONIN به خاتمه برسانم این فیلم هم یکی از ناب ترین و کمتر شناخته شده ترین اثار Robert De Niro است که تماشایی می نماید.
    >> این بخش نیز با نظرات من به پایان رسیده که درستی و غلط بودنش را به عهده ی شما دوستان واگذار می نمایم.
    بر اساس امتیازاتی که دریافت کرده ایم:دهه ی 70s را به Al Pacino(با فاصله ی کم),دهه ی 80s را با فاصله ی زیاد برای Robert De Niro و دهه ی 90s را هم باز برای Robert De Niro امتیاز بندی کردیم.واضح است که قله ی کاری Al Pacino برای دهه ی 70s بوده و پرسونای او بعد از ان دچار یک افتی می گردد اما De Niro با ان اغاز خیره کننده اش همچنان این مسیر را طی می کند و به پیشرفت اش حتی با گذشت سال ها ادامه می دهد.بنابراین در این بخش Robert De Niro به دلیل ریسک پذیری,انتخاب های برتر و توانایی گسترده تر و متنوع تر انتخاب می گردد.
    برنده ی راند چهارم :Robert De Niro,با اختلافی بسیار خوب.


    بخش پنجم#5: When They’re Bad…
    در کارنامه ی هر دوی این افراد تعدادی اثر ضعیف و مضحک نیز وجود دارد که در ادامه بدان میپردازیم.
    اشتباهات Robert De Niro شامل مواردی چون : THE ADVENTURES OF ROCKY AND BULLWINKLE , NEW YEAR’S EVE, LITTLE FOCKERS, and GODSEND و تعداد کمی فیلم دیگر می شود. به طور کلی De Niro,حساسیت کمتری را در انتخاب هایش دارد و توجه انچنانی را به ان مبذول نمیدارد به همین دلیل هم میباشد که تعداد اثاری که از او در IMDB ثبت گردیده تقریبا دو برابر فیلم هایی از Al Pacino هستند. میخواهم یکی از ضعیف ترین فیلم های De Niro در طول دوران کاریش را برایتان نام ببرم.فیلم BULLWINKLE که یکی از وحشتناک ترین و ضعیف ترین کارهاییست که او در ان بازی می نماید.شاید بشود گفت که تنها نکته ی مثبت فیلم با مزه و بی روح بودن انیمیشن در بعضی قسمت هایش است که دیدن انرا کمی میسر می نماید.نکته ی مهمی که در اینجا وجود دارد این بوده که اساسا De Niro بعنوان یک کمدین کارهایش یک در میان است مثلا در یک فیلم خوب است اما در اثر کمدی دیگری بد.در بسیاری از کارهایش, او یا چهره ایی احمق و یا چهره ایی متفکر با افکار پریشان را به خود می گیرید, کارگردان در این دو ساعت فیلم به جای اینکه از یک وجه او به خوبی استفاده نماید سعی میکند که معجونی از انرا تحویل مخاطب دهد معجونی که خوب عمل نمی کند و نتیجه ایی دهشتناک را به بار می اورد.
    اما Al Pacino در این راه مسیر دیگری را طی می نماید, بطوریکه در این سالیان اخیر با بازی در فیلم هایی ضعیف چهره ی بازیگریش را مخدوش می نماید.او به صورت کلی در ان سالها تلاش میکرد تغییر و دگرگونی را در نقش هایش با بازی در فیلم پلیسی/تریلر HEAT از خود بر جای بگذارد و سپس نیز با بازی در فیلم SCENT OF A WOMAN سعی می کرد تا وسعت بازیگریش را افزایش دهد اما با انتخاب های اشتباهش در ادامه که یکی از انها JACK AND JILL نام دارد کارنامه ی بازیگریش را به طرز فجیعی خراب می نماید.در اینجا چند نمونه از اثار ضعیف Pacino را برایتان مثال میزنیم که شامل فیلم هایی چون Eighty Eight MINUTES, TWO FOR THE MONEY, GIGLI, and S1M0NE می شوند.اما مشخصه ایی که باعث شده نتیجه گیری مرا دچار مشکل نماید این است که وی بعد از این اثار ضعیف دیگر کمتر نقشی را قبول و بازی کرده در حالیکه در نقطه ی مقابل اش یعنی Robert De Niro,اینگونه نبوده و او در این سالیان نقش های متناوبی را بازی کرده است.
    >>بنابراین....اشتباهات این دو اسطوره در کجای کارشان است؟اشتباه Robert De Niro توجه زیاد به دستمزد و همینطور خواب گردی در میان نقش های برجسته اش و اشتباه Al Pacino نیز ضربه زدن به نقش های بزرگ اش بوسیله اثار بسیار ضعیفی که در این چند ساله بازی کرده بوده اند.اما از نظر من در این مسیر Al Pacino راه را اشتباه تر طی کرده,ادله ی من در این انتخاب نیز اثار Robert De Niro در این سالیان است اثاری که به هیچ وجه حتی با اینکه بعضی از انها ضعیف هستند به نقش های گذشته اش ضربه نمی زنند.اما در انطرف اگر بخواهیم به یک نو آموز سینما فیلم های جدید Al Pacino را نشان دهیم و سپس برگردیم و اثار ایکونیک او را برایش به نمایش بگذاریم تفاوت فاحشی را به چشم خواهیم دید.علاوه بر موارد بالا, اقای Pacino در نامزدی و گرفتن جایزه ی Razzie (به بدترین بازیگر هر سال داده می شود) نیز ید طولایی دارد و تعداد بیشتری از انرا نسبت به De Niro برنده شده است.

    برنده ی راند پنجم:Robert De Niro,به دلیل عملکرد بسیار ضعیف Al Pacino در سالیان اخیر.


    >> در پایان نیز نظر سنجی صورت گرفته که به صورت زیر می باشد :


    دوستان هم اگر هر حرف و سخنی در این مورد دارند,میتونند که از این به بعد به دلیل پایان مطالب صورت بدند.

    پایان...

    منبع : thisisinfamous


  2. #2
    تاریخ عضویت
    Jan 2015
    ارسال ها
    510
    سپاس
    16,101
    از این کاربر 12,950 بار در 502 پست سپاس گزاری شده

    پاسخ : Robert De Niro یا Al Pacino؟ مسئله این است!

    بخش دوم #2: Iconic Roles


    برخلاف بسیاری از ستارگان که با بودن در بعضی از فیلم ها توانستند به ناگهان به بازیگرانی بزرگ در جامعه تبدیل شوند این دو بازیگر با خلق کاراکترهای ایکونیک سینمایی بوسیله ی قدرت بازیگری و استعداد ذاتی خود شخصیت هایی را خلق کردند که قطعا بدون حضورشان اینگونه شکل نمی یافتند.در اینجا ما تعدادی از نقش های مهم هر یک از این دو اسطوره را برایتان قرار می دهیم تا مقایسه ی خود را در این زمینه نیز شروع نماییم.

    نقش های De Niro:

    1. Vito Corleone (younger version)–GODFATHER II
    2. Travis “You talkin’ to me?” Bickle–TAXI DRIVER
    3. Johnny Boy–MEAN STREETS
    4. Michael–DEER HUNTER
    5. Jake La Motta–RAGING BULL
    6. Rupert Pupkin–THE KING OF COMEDY
    7. Al Capone–UNTOUCHABLES
    8. Jack Walsh–MIDNIGHT RUN
    9. Jimmy Conway–GOODFELLAS
    10. Max Cady–CAPE FEAR
    11. Ace Rothstein–CASINO
    12. Neil McCauley–HEAT
    13. Paul Vitti–ANALYZE THIS/THAT
    14. Jack “I have nipples Greg, can you milk me?” Byrnes–MEET THE PARENTS/FOCKERS

    نقش های Pacino:

    1. Michael Corleone–GODFATHER Trilogy
    2. Frank Serpico–SERPICO
    3. Sonny Wortzik–DOG DAY AFTERNOON
    4. Arthur “I’m out of order…” Kirkland–AND JUSTICE FOR ALL
    5. Tony “Say hello to my little friend” Montana–SCARFACE
    6. Big Boy Caprice–DICK TRACY
    7. Lt. Col. Frank “Hoo ha” Slade–SCENT OF A WOMAN
    8. Carlito “You wanna be big time?” Brigante–CARLITO’S WAY
    9. Vincent “She’s got a great ass, and you got your head all the way up it” Hanna–HEAT
    10. Lefty “Fugetaboutit” Ruggiero–DONNIE BRASCO
    11. John Milton/”Old Scratch”–DEVIL’S ADVOCATE

    >> در هر دو طرف ما فهرستی به غایت تاثیرگذار و قابل توجه را تماشا می نماییم.بالاترین نقطه در نقش های Robert De Niro را قطعا می شود نقش هایی چون Bickle و La Motta دانست.او را با مدل موهای موهاکی که دو قبضه سلاح در دست دارد تصور نمایید تا یکی از بیاد ماندنی ترین تصاویر سینما را بیاد بیاورید.او همچنین در فیلم های گانگستری مهمی نیز در طول زندگی خود بارها و بارها بازی نموده.کارهای کمدی De Niro نیز در کارنامه اش قابل توجه می باشد مخصوصا زمانیکه توانست با نقش یک رهبر مافیا در فیلم ANALYZE THIS دوباره نگاه ها را در دنیای سینما به سمت خود جلب نماید.اما در ان طرف قضیه,دو نقش بزرگ
    Al Pacino را می توان Michael Corleone و Tony Montana انتخاب نمود.دو نقشی که نقطه ی عطف بازیگری Pacino می باشند.
    نکات بسیار مثبتی در فیلمی که Pacino در SCENT OF A WOMAN بازی میکرد وجود دارد اما من به شخصه هیچ وقت نگاهی مثبت به این نقش را نداشتم.فیلم به نوبه ی خود عالی بود.اما دچار سوتفاهم نشوید....دادن جایزه ی اسکار به نظرم اشتباه بود؟به نظر که این جایزه به دلیل دستاورد های عظیم Pacino در طول عمرش است که به او داده شده وگرنه نگاهی به نامزدهای ان سال افراد مستعدتری را برای بردن این جایزه نشان
    می دهد :Denzel Washington (MALCOLM X), Robert Downey Jr. (CHAPLIN), and Clint Eastwood /UNFORGIVEN .در واقع عملکرد Al Pacino هیچگونه برتری نسبت به دیگر رقیبان نداشت و انگار که این جایزه به او اهدا شده تا اشتباهات گذشته ی آکادمی در قبال او در این سال ها جبران شود.(البته این نظر من است)
    حقیقتا تمامی نقش هایی که در بالا لیست شده اند بدون هیچ کم و کاستی نه تنها جزو برترین نقش های کارنامه ی ایندو بازیگر افسانه ایی بلکه جزو برترین های تاریخ سینما هم می باشند اما سوال اینجاست که کدام یک بر دیگری برتری می یابند؟به یاد داشته باشید که این بحث فقط پیرامون بهترین نقش ها نیست بلکه باید جنبه های دیگری از ان چون اقبال عمومی را هم در نظر داشت,بنابراین انتخاب من برای این راند با فاصله ی بسیار اندک Al Pacino است.
    توجه : بیشتر اعضایی که در سایت حضور داشتند با دوره کردن من این اجماع را داشتند که Robert De Niro باید انتخاب شود,اما با مشورت هایی که در این زمینه داشتم به نتیجه ی زیر دست یافتم.

    برنده ی راند دوم :Al Pacino, به دلیل نقش های معروف تری چون Tony Montana/Michael Corleone/Serpico در مقابل Travis Bickle/Jake La Motta.....راندی بسیار نزدیک و نفس گیر.

    بخش سوم #3: Awards


    جوایز و نامزدی های Robert De Niro عبارتند از :

    1. Academy Awards: Five Best Actor Nominations–One win (RAGING BULL). Two Best Supporting Actor Nominations–One Win /GODFATHER II.
    2. Golden Globes: Nine Nominations–Two Wins.
    3. BAFTA’s: Six Nominations–No wins.
    4. American Film Institute: Lifetime Achievement Award
    5. People’s Choice Awards: Five Nominations–Zero Wins.
    6. Razzie Awards: One Nomination–Zero “Wins.”

    ستایشاتی که از Al Pacino صورت گرفته شامل موارد زیر می شود :

    1. Academy Awards: Five Best Actor Nominations–One Win (SCENT OF A WOMAN). Three Best Supporting Actor Nominations–Zero Wins.
    2. Golden Globes: Seventeen Nominations–Five Wins.
    3. BAFTA’s: Four Nominations–One Win.
    4. American Film Institute: Lifetime Achievement Award
    5. People’s Choice Awards: Three Nominations–Zero Wins.
    6. Razzie Awards: Five Nominations–Two “Wins.”


    >> هر دوی این افراد جوایز و نامزدی های بسیاری را در طول حرفه ی کاری شان بدست اوردند.باز هم در این قسمت رقابت دشواری را شاهد هستیم .در این قسمت De Niro یک جایزه ی اسکار بیشتر را دریافت نموده اما Al Pacino این قضیه را در Golden Globes و BAFTA با گرفتن جوایز بیشتر جبران کرده است.هر دو تن سه بار برای Emmy نامزد شده اند که اتفاقا باز هم هر دو برنده ی دو تا از ان ها نیز گردیده اند.Pacino حتی توانسته به دلیل دکلمه ی کامل غزلیات شکسپیر یکبار نیز نامزد جایزه ی Grammy گردد.اما نقطه ی تاریک کاری او جایزه ی Razzie (تمشک طلایی) است جایی که او دوبار برنده ی ان شده است.با اینحال اینبار نیز من به دلیل تنوع و تعداد جوایز بیشتر Al Pacino این راند را هم به او می دهم.دلیل اینکارم را هم به این قسم می دانم که Al Pacino در حالیکه فیلم های کمتری بازی کرده اما توانسته که جوایز بسیاری را هم به دست اورد بطوریکه رقابت تنگاتنگی را نیز با Robert De Niro داشته باشد.

    برنده ی راند سوم : Al Pacino,در رقابتی تنگاتنگ و نزدیک.

    ادامه دارد....


  3. #3
    تاریخ عضویت
    Jan 2015
    ارسال ها
    510
    سپاس
    16,101
    از این کاربر 12,950 بار در 502 پست سپاس گزاری شده

    پاسخ : Robert De Niro یا Al Pacino؟ مسئله این است!

    بخش چهارم #4: When They’re Good…

    فیلم های که در خلال دهه ی 1970s میلادی ساخته شدند تاثیرات بسیاری را در دنیای سینما بوجود اورده اند.در واقع برخی از بزرگترین و تاثیرگذارترین فیلم های تاریخ در این برهه بود که بوقوع پیوستند و ساخته گردیدند. Robert De Niro و Al Pacino هر دو ساخته و پرداخته این دوران بودند و در بوجود امدن چنین فضایی تاثیرات به سزایی را داشتند.با اینحال هر دوی این افراد حتی در بازی ها یشان نیز دچار اشتباهاتی شده اند که باعث شده تا کارنامه ی بازیگری شان را هم تهدید نماید.این نکته شاید درست باشد که هم Pacino و هم De Niro با هم شباهت هایی را دارا هستند اما هر دوی این افراد دارای سبکی منحصر به خود هستند که سبب تفاوت شان در امر بازیگری می شود برای مثال De Niro آرامتر است بطوریکه افکار تهدید کننده و مشکل زای درون افکارش را تنها زمانیکه به نقطه ی جوش می رسند به صورت خشم در یک لحظه به اجرا در میاورد,به طور واضح تر حرکت او به مانند ماری است که به دور خود پیچیده و تنها زمانیکه بداند تهدید می شود و یا در مخاطره است به صورت انفجاری هجوم می اورد.اما در ان طرق قضیه,شخصیت های Pacino همیشه مملو از احساسات ضد و نقیض می باشند.او به مانند آتشی خروشان است که از نظر فیزیکی هم پر از جوش و خروش می باشد.به مدد نقش های درخشان و بازی های ماندگارش هم هیچ گونه خرده و انتقادی را نمی شود به سبک بازی Pacino در اوایل دروان کاریش گرفت.اما اینگونه بازی های آتشین بود که به دوره ی پایانی کارهایش لطمه زد زیرا دیگر ان جوش و خروش ها در کارهایش یا دیده نمی شد و یا به دلیل افزایش سن اش دیگر خوب به نمایش در نمی امد.بنابریان باید هر دوی این شخصیت های بزرگ تاریخ سینما دچار تغییراتی می شدند تا بتوانند از ان شمایل همیشگی که در نزد مردم داشتند جدا شوند و شکلی دیگر را به کارهایشان بگیرند کاری بسیار سخت و مخاطره انگیز که می توانست بر کارنامه ی هر دویشان یا جواب دهد و یا اینکه معکوس عمل نماید و تمامی افتخاراتشان را به نابودی و سخره در نسل جدید سینما دوستان بکشاند.De Niro در سالیان اخیر توانسته که با گرفتن نقش های کمدی که شخصیت های ارام و دلنشینی داشتند تا حدود بسیاری در اینکار موفق عمل نماید او ان اتش در حال فوران را که در دروان جوانیش داشت حذف کرد و یک بی تفاوتی را در شخصیت های جدیدش وارد نمود.شاید De Niro در اینگونه نقش ها بهترین نباشد و شاید که به خوبی خیلی از بازیگران کمدی نمی تواند شخصیت های کمدی را به مانند انها انگونه خوب بازی نماید اما حقیقتا این بخش از کارنامه و نقش های او نیز حال بسیار خوب و عالی به چشم می ایند و اصلا جای هیچ حرف و حدیثی را به جای نمی گذارند....
    مقایسه ی کارنامه ی کاری این دو بزرگ مرد در دهه ی 1970s کاری بسیاری مشکل می باشد اما نکته ایی را می شود بیان کرد که این زمان بهترین دوره ی کاری Al Pacino بوده است.او این دهه را با شخصیت هایی چون Michael Corleone, Serpico, Sonny Wortzik, and Arthur Kirkland به پیش برد و خود را ستاره ی بی چون و چرا عالم سینما معرفی کرد او خود را به سمبلی تبدیل کرده بود که به دنبال هدف و مقصودی خاص می گشته و برای پیدا کردن ان از هیچگونه کاری دریغ نمی کرده.Pacino حتی در کارهایش هیچ وقت شخصیتی صادق و درستکار را نداشت او کاری را انجام می داد که از نقطه نظر خودش بهترین بود.یکی از بهترین نقش هایی که او در این برهه بازی کرده Michael Corleone است نقشی که می توانست هم تبدیل به سکوی پرشی برایش شود و هم تا پایان عمرش با او باقی بماند و سبب مقایسه و اسیب به نقش های بعدیش گردد.به نظر من,بهترین فیلم Pacino در دهه ی 70, Sonny Wortzik در فیلم DOG DAY AFTERNOON است ترکیبی از خشونت(سوختن) و اسیب پذیری که معجونی بی همتا را برای کاراکترش بوجود اورده بود.Sonny Wortzik نقشی بود که هر تماشاگری هر گاه چشمانش را می بست ترس این را داشت که شاید چیزی را از فیلم از دست دهد.به نظر من اگر می خواهید عظمت Al Pacino را مشاهده نمایید باید به نظاره ی این فیلم بنشینید.در واقع برقی در نگاه Pacino وجود دارد که فقط چندین نفر در عالم سینما از ان برخوردار می باشند.
    دهه ی 1970s برای De Niro بعنوان دهه ایی بود که او خود را به اثبات رساند و نشان داد چقدر می تواند برای گرفتن نقش های بزرگتر توانایی داشته باشد.برای مثال نشان دادن اسیب پذیری شخصیت Bruce Pearson و عملکرد فوق العادش در نقش Johnny Boy او را بعنوان یک بازیگر توانا در عالم سینما به تصویر کشید و این توانایی با همکاری با شخصی به نام Scorsese بود که سرعتی دو چندان به خود گرفت.همین پیشرفت ها سبب شد تا او نقش Vito Corleone جوان را برباید و حتی عملکرد بهتری در GODFATHER II نسبت به Pacino از خود نشان دهد. بعد از این نقش شخصیتی به نام Travis Bickle را بازی کرد که بسیار بزرگ و قدرتمند بود Bickle یکی از پیچیده ترین شخصیت هایی است که مملو از ضد و نقیض ترین احساسات درونی یک فرد بوده که من انرا تا به حال در درون یک فیلم تجربه کرده ام.پس از این نقش بود که دیگر مردم دوست داشتند فکر کنند که او از این به بعد باید نقش افرادی که دارای چنین ویژگی هایی داشته باشند را بازی کند اما De Niro برخلاف قواعد عمل کرد و شخصیت یک موزیسین را در فیلم NEW YORK, NEW YORK بازی کرد و حتی برای گرفتن این نقش اماده یادگیری ساکسیفون نیز شد و انرا فرا گرفت.اما درست در اواخر این دهه باز هم او در طی یک چرخش,نقشی متفاوت با دیگر اثارش را در فیلم DEER HUNTER بازی نمود شخصیتی از او که تا به حال بر روی پرده ی سینما به تصویر کشیده نشده بود.


    دهه ی 1980s برای Al Pacino دهه ایی پر فراز و نشیب بود دهه ی که او در ان به مانند قبل یک تاز میدان نبود.Al Pacino برای دست یافتن به ان جایگاه سعی کرد نقش پلیسی به مانند فیلم Serpico را در CRUISING بازی نماید اما این انتخاب برای او تبدیل به یکی از اشتباهات بزرگ زندگی اش شد. بعد از این بود که او با نقش Tony Montana برگ برنده ی اش را رو کرد تا دیگران انرا دیگر تمام شده نپندارند.باید اعتراف کنم که بنده یکی از طرفداران پر و پا قرص SCARFACE هستم و عاشقانه این اثر سینمایی را مورد ستایش قرار میدهم.بسیاری از نویسندگان و منتقدان ما بر این عقیده هستند که Pacino برای این نقش بسیار اغراق امیز و مبالغه گر به ایفای کاراکترش پرداخته اما ضمن احترام من به عقاید انها هیچ موردی باعث نمی شود که من مقداری از علاقه ام را بدان برای چنین دلیلی از دست دهم.بنابراین باید این نکته را بیان کنم که دهه ی 80s میلادی برای Al Pacino در این فیلم خلاصه می شود و اساسا هم Montana نقشی بود که چهره ی اصلیش را به نمایش می گذاشت.در نیمه ی دوم این دهه نیز باز Al Pacino به نقش های بی اهمیت ادامه ی مسیر داد و کم کم به مردی تبدیل شد که جایگاه اش را به Robert De Niro تقدیم نمود.
    برای Robert De Niro دهه ی 80s یکی از بهترین دهه های دوران کاری اش بود بطوریکه او در این دوران چند تا از بهترین نقش های زندگی اش را بازی نمود.نقش مهمی چون Jake La Motta , Rupert Pupkin,Al Capone و Jack Walsh در MIDNIGHT RUN .(یکی از بهترین کمدی هایی که مورد علاقه ام است)Robert De Niro در این دهه تخته گاز و بدون هیچ اشتباهی در انتخاب هایش مسیر را با سرعت تمام طی کرد بطوریکه دهه ی 1980s میلادی را بدون هیچگونه شک و بحثی می توان دهه ی De Niro نامید.
    دهه ی 1990s را می شود دهه ی بازگشت Al Pacino عنوان کرد زمانی که او بازگشت تا اشتباهات خود را در گذشته جبران نماید.او با نقش Ricky Roma در GLENGARRY GLEN ROSS بازگشت خوبی را داشت اما اگر عادلانه بخواهم در مورد چنین نقشی نظرم را بیان کنم انگار که Al Pacino در حال زور زدن (تقلا کردن)بوده نه بازی کردن.بعد از ان است که اتفاق خوبی برایش می افتاد و با بازی در فیلم SCENT OF A WOMAN دوباره بازگشت می نماید اما نظر من در مورد این نقش هم به مانند نقش دیگر اوست(GLENGARRY GLEN ROSS).با اینحال میدانم که در این مورد در اقلیت هستم و افراد کمی هستند که با نظر من هم عقیده باشند.حقیقت ان است که من کارهایی از Pacino مانند CARLITO’S WAY را دوست دارم نقش هایی که به او می ایند.در اینجا هم خیلی ها برخلاف نظر من, در مورد CARLITO’S WAY این عقیده را دارند که او با بازی در این فیلم دوباره مسیری را که در SCARFACE طی کرده بود را حال به گونه ایی دیگر در حال گذر است که من هم در این مورد با انها هم عقیده نیستم. درست است که چنین نقشی کلاسیک نیست اما توانست اعتبار بالایی را به او بدهد و خاطرات گذشته را برای طرفدارانش زنده نماید.Al Pacino با نقش دیگری در فیلم HEAT مجموعه اثار خوبش را تکمیل کرد و با اجرای عالی اش در DONNIE BRASCO مهر تائید دیگری بر حقانیت توانایی و استعداد بازیگریش ثبت نمود.اما صبر کنید هنوز هم نقش های خوب او تمام نشده اند DEVIL’S ADVOCATE فیلم دیگری بود که توانایی های تمام نشدنی این بازیگر را به معرض نمایش گذاشت بنابراین این دهه را می شود تا حدودی نزدیک به دهه ی 1970s میلادی برای Al Pacino دانست.دهه ایی که او بازگشت تا نشان دهد هنوز هم هست و هنوز هم جا برای نقش های ماندگار را دارد.
    دهه ی 90s نیز برای Robert De Niro بد نبوده اما هرگز برای او تبدیل به دهه ی قبل تر نشد.De Niro با بازی در نقش Jimmy Conway در فیلم GOODFELLAS و شخصیت اغراق امیزی چون Max Cady و سپس باز هم با بازی در پرسونای یک رییس مافیا در کنار Sharon Stone و Joe Pesci جایگاه خود را محکم نمود و بعدتر نیز با بازی در فیلم HEAT کار خود را به پایان رساند. فوق العاده سخت است اگر من بخواهم کارنامه بازیگری این ستاره ی توانا را بدون اثر کلاسیکی چون RONIN به خاتمه برسانم این فیلم هم یکی از ناب ترین و کمتر شناخته شده ترین اثار Robert De Niro است که تماشایی می نماید.
    >> این بخش نیز با نظرات من به پایان رسیده که درستی و غلط بودنش را به عهده ی شما دوستان واگذار می نمایم.
    بر اساس امتیازاتی که دریافت کرده ایم:دهه ی 70s را به Al Pacino(با فاصله ی کم),دهه ی 80s را با فاصله ی زیاد برای Robert De Niro و دهه ی 90s را هم باز برای Robert De Niro امتیاز بندی کردیم.واضح است که قله ی کاری Al Pacino برای دهه ی 70s بوده و پرسونای او بعد از ان دچار یک افتی می گردد اما De Niro با ان اغاز خیره کننده اش همچنان این مسیر را طی می کند و به پیشرفت اش حتی با گذشت سال ها ادامه می دهد.بنابراین در این بخش Robert De Niro به دلیل ریسک پذیری,انتخاب های برتر و توانایی گسترده تر و متنوع تر انتخاب می گردد.
    برنده ی راند چهارم :Robert De Niro,با اختلافی بسیار خوب.

    ادامه دارد...


  4. #4
    تاریخ عضویت
    Jan 2015
    ارسال ها
    510
    سپاس
    16,101
    از این کاربر 12,950 بار در 502 پست سپاس گزاری شده

    پاسخ : Robert De Niro یا Al Pacino؟ مسئله این است!


    بخش پنجم#5: When They’re Bad…
    در کارنامه ی هر دوی این افراد تعدادی اثر ضعیف و مضحک نیز وجود دارد که در ادامه بدان میپردازیم.
    اشتباهات Robert De Niro شامل مواردی چون : THE ADVENTURES OF ROCKY AND BULLWINKLE , NEW YEAR’S EVE, LITTLE FOCKERS, and GODSEND و تعداد کمی فیلم دیگر می شود. به طور کلی De Niro,حساسیت کمتری را در انتخاب هایش دارد و توجه انچنانی را به ان مبذول نمیدارد به همین دلیل هم میباشد که تعداد اثاری که از او در IMDB ثبت گردیده تقریبا دو برابر فیلم هایی از Al Pacino هستند. میخواهم یکی از ضعیف ترین فیلم های De Niro در طول دوران کاریش را برایتان نام ببرم.فیلم BULLWINKLE که یکی از وحشتناک ترین و ضعیف ترین کارهاییست که او در ان بازی می نماید.شاید بشود گفت که تنها نکته ی مثبت فیلم با مزه و بی روح بودن انیمیشن در بعضی قسمت هایش است که دیدن انرا کمی میسر می نماید.نکته ی مهمی که در اینجا وجود دارد این بوده که اساسا De Niro بعنوان یک کمدین کارهایش یک در میان است مثلا در یک فیلم خوب است اما در اثر کمدی دیگری بد.در بسیاری از کارهایش, او یا چهره ایی احمق و یا چهره ایی متفکر با افکار پریشان را به خود می گیرید, کارگردان در این دو ساعت فیلم به جای اینکه از یک وجه او به خوبی استفاده نماید سعی میکند که معجونی از انرا تحویل مخاطب دهد معجونی که خوب عمل نمی کند و نتیجه ایی دهشتناک را به بار می اورد.
    اما Al Pacino در این راه مسیر دیگری را طی می نماید, بطوریکه در این سالیان اخیر با بازی در فیلم هایی ضعیف چهره ی بازیگریش را مخدوش می نماید.او به صورت کلی در ان سالها تلاش میکرد تغییر و دگرگونی را در نقش هایش با بازی در فیلم پلیسی/تریلر HEAT از خود بر جای بگذارد و سپس نیز با بازی در فیلم SCENT OF A WOMAN سعی می کرد تا وسعت بازیگریش را افزایش دهد اما با انتخاب های اشتباهش در ادامه که یکی از انها JACK AND JILL نام دارد کارنامه ی بازیگریش را به طرز فجیعی خراب می نماید.در اینجا چند نمونه از اثار ضعیف Pacino را برایتان مثال میزنیم که شامل فیلم هایی چون Eighty Eight MINUTES, TWO FOR THE MONEY, GIGLI, and S1M0NE می شوند.اما مشخصه ایی که باعث شده نتیجه گیری مرا دچار مشکل نماید این است که وی بعد از این اثار ضعیف دیگر کمتر نقشی را قبول و بازی کرده در حالیکه در نقطه ی مقابل اش یعنی Robert De Niro,اینگونه نبوده و او در این سالیان نقش های متناوبی را بازی کرده است.
    >>بنابراین....اشتباهات این دو اسطوره در کجای کارشان است؟اشتباه Robert De Niro توجه زیاد به دستمزد و همینطور خواب گردی در میان نقش های برجسته اش و اشتباه Al Pacino نیز ضربه زدن به نقش های بزرگ اش بوسیله اثار بسیار ضعیفی که در این چند ساله بازی کرده بوده اند.اما از نظر من در این مسیر Al Pacino راه را اشتباه تر طی کرده,ادله ی من در این انتخاب نیز اثار Robert De Niro در این سالیان است اثاری که به هیچ وجه حتی با اینکه بعضی از انها ضعیف هستند به نقش های گذشته اش ضربه نمی زنند.اما در انطرف اگر بخواهیم به یک نو آموز سینما فیلم های جدید Al Pacino را نشان دهیم و سپس برگردیم و اثار ایکونیک او را برایش به نمایش بگذاریم تفاوت فاحشی را به چشم خواهیم دید.علاوه بر موارد بالا, اقای Pacino در نامزدی و گرفتن جایزه ی Razzie (به بدترین بازیگر هر سال داده می شود) نیز ید طولایی دارد و تعداد بیشتری از انرا نسبت به De Niro برنده شده است.

    برنده ی راند پنجم:Robert De Niro,به دلیل عملکرد بسیار ضعیف Al Pacino در سالیان اخیر.


    >> در پایان نیز نظر سنجی صورت گرفته که به صورت زیر می باشد :


    دوستان هم اگر هر حرف و سخنی در این مورد دارند,میتونند که از این به بعد به دلیل پایان مطالب صورت بدند.

    پایان...

    منبع : thisisinfamous


  5. #5
    In God We Trust
    تاریخ عضویت
    Aug 2011
    محل سکونت
    اینترنت
    ارسال ها
    612
    سپاس
    2,514
    از این کاربر 6,599 بار در 633 پست سپاس گزاری شده

    پاسخ : Robert De Niro یا Al Pacino؟ مسئله این است!

    هر دو خوبن و حرفه ایی .... ولی من وقتی میخوام یک فیلمو برای بار دو یا سوم یا بیشتر نگاه کنم بیشتر رقبتم به فیلماییه

    که آلپاچینو نقش اولو داشته ... مثل صورت زخمی یا کارلیتو .. عطر بوی زن .......
    J.J. Abrams
    Lost-Cloverfield-10 Cloverfield Lane-Super 8

  6. 11 کاربرِ زیر از hamed224 بخاطرِ این مطلب مفید سپاس گزاری کرده اند :


  7. #6
    Wassup??
    تاریخ عضویت
    May 2016
    محل سکونت
    تهران
    ارسال ها
    108
    سپاس
    821
    از این کاربر 1,076 بار در 106 پست سپاس گزاری شده

    پاسخ : Robert De Niro یا Al Pacino؟ مسئله این است!

    آل پاچینو جذبه ی بیشتری داره چهرش گیرا تره. من فیلمای آل پاچینو رو بیشتر دوست دارم، ولی دنیرو هم عالیه

  8. 6 کاربرِ زیر از P!NK بخاطرِ این مطلب مفید سپاس گزاری کرده اند :


  9. #7
    تاریخ عضویت
    May 2014
    محل سکونت
    تهران.اسلامشهر
    ارسال ها
    76
    سپاس
    2,624
    از این کاربر 6,613 بار در 909 پست سپاس گزاری شده

    پاسخ : Robert De Niro یا Al Pacino؟ مسئله این است!

    یه مورد دیگه ای این دو ابر ستاره دارن اینه که مردم یا طرفدار دنیرو هستن یا ال پاچینو. عین دربی میمونه. یا استقلالیه یا سوراخه
    یا دنیروییه یا پاچینویی

  10. 7 کاربرِ زیر از KEVIN GARVEY بخاطرِ این مطلب مفید سپاس گزاری کرده اند :


  11. #8
    Wassup??
    تاریخ عضویت
    May 2016
    محل سکونت
    تهران
    ارسال ها
    108
    سپاس
    821
    از این کاربر 1,076 بار در 106 پست سپاس گزاری شده

    پاسخ : Robert De Niro یا Al Pacino؟ مسئله این است!

    نقل قول نوشته اصلی توسط MEHRAB-1363 نمایش پست ها
    یه مورد دیگه ای این دو ابر ستاره دارن اینه که مردم یا طرفدار دنیرو هستن یا ال پاچینو. عین دربی میمونه. یا استقلالیه یا سوراخه
    یا دنیروییه یا پاچینویی
    قبول ندارم من از بازی جفتشون لذت میبرم، آخه منافاتی با هم ندارن .

  12. کاربر زیر از P!NK بخاطرِ این مطلب مفید سپاس گزاری کرده است :


  13. #9
    تاریخ عضویت
    Dec 2014
    ارسال ها
    34
    سپاس
    98
    از این کاربر 182 بار در 38 پست سپاس گزاری شده

    پاسخ : Robert De Niro یا Al Pacino؟ مسئله این است!

    درسته جفتشونو دوست دارم (دنیرو بیشتر) ولی رو هم دیگه به جک نیکولسون نمیرسن کافیه ب کارنامش نگاه کنید فیلم ضعیف نداره حالا کارنامه این دوتا رو نگا کنین..

  14. کاربر زیر از alichoopa بخاطرِ این مطلب مفید سپاس گزاری کرده است :


  15. #10
    What
    تاریخ عضویت
    Dec 2013
    محل سکونت
    ı̴̴̡ ̡̡͡|̲̲̲͡͡͡ ̲▫̲͡ ̲̲̲͡͡π̲̲͡͡ ̲̲͡▫̲̲͡͡ ̲|̡̡̡ ̡ ̴̡ı
    ارسال ها
    57
    سپاس
    187
    از این کاربر 774 بار در 62 پست سپاس گزاری شده

    پاسخ : Robert De Niro یا Al Pacino؟ مسئله این است!

    به نظر من هیچکدومشون بر اون یکی برتری ندارن . .

    نوع زیاد بودن و کم کار بودنشون هم به دلیل گرایشات سیاسیشون هستش ..

    یکی مثل رابرت دنیرو فیلم The Good Shepherd میسازه و خودشو تو هالیوود یهودی محکم میکنه

    یکی هم مثل الپاچینو به دلیل گرایشات سیاسی زد هیودی فاصله میگیره از این صنعت . .

    هردو بسیار توانا ؛ اما . ...

  16. 2 کاربرِ زیر از Successful Man بخاطرِ این مطلب مفید سپاس گزاری کرده اند :


 

 
صفحه 1 از 3 123 آخرینآخرین

موضوعات مشابه

  1. The Judge | با بازی Robert Downey, Jr |[معرفی، بحث،تریلر و پوستر]
    By Sina_Saw in forum معرفی فیلم های گروه I-L
    پاسخ ها: 7
    آخرين ارسال: 01-18-2015, 06:31 PM
  2. پاسخ ها: 4
    آخرين ارسال: 04-10-2013, 09:20 PM
  3. پاسخ ها: 3
    آخرين ارسال: 03-21-2013, 07:39 PM

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمی توانید موضوع جدید ارسال کنید
  • شما نمی توانید به پست ها پاسخ دهید
  • شما نمی توانید فایل پیوست ضمیمه کنید
  • شما نمی توانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
  • قدرت گرفته از سیستم vBulletin نسخه ی 4.2.3
  • قالب اختصاصی انجمن TvWorld نسخه ی 1.0
  • طراحی و اجرای قالب : نوژن
  • تمام حقوق مطالب و محتوا برای تی وی وُرلد محفوظ می باشد
Powered by vBulletin® Version 4.2.1
Copyright ©2000 - 2009, Jelsoft Enterprises Ltd.