سینمای ایران | بحث و تبادل نظر

[anzalichi]

با ورود نخستین دوربین فیلم‌برداری در زمان مظفرالدین‌شاه و ورود آن به ایران سینمای ما آغاز میشود.. نخستین فیلم صدادار فارسی، فیلم دختر لر بود که در سال ۱۳۱۲ خورشیدی توسط اردشیر ایرانی ساخته شد. ورود نخستین دستگاه سینماتوگراف به ایران در سال ۱۲۷۹ هجری خورشیدی توسط مظفرالدین شاه سر آغازی برای سینمای ایران به حساب می‌آید. نخستین سالن سینمای ایران در سال ۱۲۷۹ (۵ سال پس از اختراع جهانی آن توسط برادران لومیر) با نام «سینما سولی» که توسط کاتولیک‌ها در شهر تبریزتأسیس شده بود، آغاز به کار کرد؛ اما به دلیل عدم دسترسی به فیلم‌های جدید، در سال ۱۲۹۵ تعطیل شد تا سال ۱۳۰۹ هیچ فیلم ایرانی ساخته نشد و اندک سینماهای تأسیس شده به نمایش فیلم‌های غربی که در مواردی زیرنویس فارسی داشتند می‌پرداختند. نخستین فیلم بلند سینمایی ایران به نام «آبی و رابی» در سال ۱۳۰۹ توسط اوانس اوگانیانس ساخته شد. اولین‌ها اولین فیلمبردار ایرانی: میرزا ابراهیم خان عکاس باشی (۱۲۷۹) اولین سینمای ایرانی: گراند سینما (۱۳۰۵) اولین فیلم صامت ایرانی: آبی و رابی، اوانس اوگانیانس (۱۳۰۹) اولین فیلم ناطق ایرانی: دختر لر، اردشیر ایرانی (۱۳۱۲) اولین فیلم دوبله فارسی: دختر فراری، اسماعیل کوشان (۱۳۲۵) فیلمفارسی اصطلاحی است که اولین بار توسط دکترهوشنگ کاووسی درمجلهٔ فردوسی برای سینمای عامه‌پسند ایران به کار برده شد و مثال معروف آن فیلم گنج قارون است. این اصطلاح به معنای محصولی سینمایی است که مولفه‌هایی همچون داستان‌پردازی عجولانه، قهرمان سازی، رقص و آواز کاباره‌ای بدون ارتباط به داستان، نبود روابط علت و معلولی، عشق‌های غیرواقعی، حادثه پردازی و غیره. این فیلم‌ها عموماً با گرته برداری از سینمای هالیوود و هند و در فضایی ایرانیزه ساخته می‌شدند. كاوسی با ساختن «واژه- اصطلاحِ» كاربردی فیلمفارسی، توانست ضدگفتمانی را در برابر گفتمان مسلط آن روزهای سینمای ایران كه از دوره‌ی شروع مجدد در سال ۱۳۲۷ توسط کسانی مثل اسماعیل كوشان، تماماً در حوالی «فیلمفارسی» سیر می‌كرد ایجاد كند... او اصرار می‌كرد كه فیلمفارسی را باید سر هم نوشت و دلیلش هم این بود كه می‌خواست از به‌هم‌آمیزی این دو، مفهوم جدیدی ارائه كند. او با چسباندن «فیلم» به «فارسی» و رسیدن به واژه‌ی «فیلمفارسی» سینمایی را هدف می‌گرفت که به‌زعم خودش نه فیلم بود و نه فارسی؛ بلکه آمیزه‌ای نچسب از این دو بود. با نمایش گنج قارون در سال ۱۳۴۴، سینمای فیلمفارسی اوج خود را تجربه کرد و موجی از فیلم‌های «گنج قارونی» سینماهای ایران را درنوردید. این روند طی سال‌های بعد از فرط تکرار به ابتذال کامل کشیده شد و در سال ۱۳۴۸ با ظهور فیلم‌هایی مانندگاو و قیصر تغییری اساسی کرد؛ جریان تازه‌ای ایجاد شد که موج نوی سینمای ایرانلقب گرفت.

از چپ به راست : اساتید ؛ جمشید مشایخی ، محمدعلی کشاورز ، داریوش ارجمند ، علی نصیریان ، اکبر زنجانپور،‌بهروز وثوقی و سرکارخانم ثریاقاسمی.

سینمای پس از انقلاب بعد از انقلاب طی سالهای ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۲ به دلیل نبودن ضوابط تدوین شده فیلمسازی، سینمای ایران تقریباً در وضعیتی نابسامان بسر می‌برد. پس از سال ۱۳۶۲ با تدوین ضوابط فیلمسازی که با توجه به شرایط پس از انقلاب تنظیم شده بود، عناصری چون خشونت و *** را اجباراً از سینمای ایران خارج ساخت و از طرف دیگر به دلیل مصادره بسیاری از سینماها و شرکت‌های تولید فیلم و اعمال نظارت دولتی بر آنها به طور غیر مستقیم نقش عامل سودآوری در سینما کمرنگ تر شد. این عوامل همراه با تکامل کیفی فیلمسازان دهه پنجاه چون عباس کیارستمی، بهرام بیضایی، مسعود کیمیایی و داریوش مهرجویی تأثیر مثبتی بر روند فیلمسازی در ایران گذاشت که با توجه به محدودیت‌ها، محصولات بدیعی را آفریدند و تحسین منتقدان جهانی را به همراه داشت. در این دوره فیلمسازان جوانی چون محسن مخملباف، ابراهیم حاتمی کیا، جعفر پناهی، مجید مجیدی و ابوالفضل جلیلی که با تمایلات مختلف پا به عرصه فیلمسازی گذاشتند و به مرور با مطالعه و پشتکار توانستند به صورتی هنرمندانه عناصر این هنر را بکار بگیرند، نقش موًثری در این تحول ایفا نمودند. همچنین برقراری منظم سالانه دست کم یک جشنواره بین‌المللی فیلم که در بهمن ماه هر سال به نام جشنواره بین‌المللی فیلم فجر در کشور برگزار می‌گردد نیز در ایجاد علاقه به سینما در قشر جوان کشور از یکسو و توسعه این هنر نقش مهمی ایفا نموده‌است. موفقیتهای بین‌المللی سینمای ایران از مهمترین رویدادها: برنده خرس نقره‌ای بهترین کارگردانی جشنواره فیلم برلین برای فیلم طبیعت بی جان ۱۹۷۴ سهراب شهید ثالث برنده جایزه بهترین فیلم کوتاه از جشنواره مسکو برای فیلم سفر بهرام بیضایی جایزه خرس نقره‌ای جشنواره فیلم برلین برای فیلم باغ سنگی ۱۹۷۶ پرویز کیمیاوی جایزه بزرگ بهترین فیلم جشنواره سه قاره نانت، فرانسه، ۱۹۸۹، به فیلم آب، باد، خاک ساخته امیر نادری جایزه بزرگ بهترین فیلم جشنواره سه قاره نانت، فرانسه، ۱۹۸۵، به فیلم دوندهساخته امیر نادری برنده جایزهٔ نقرهٔ بهترین فیلم جشنواره سه قاره، فرانسه ۱۹۹۳، برای فیلم ساراداریوش مهرجویی جایزه پلنگ طلایی جشنواره فیلم لوکارنو، ۱۹۹۷، به فیلم آیینه ساخته جعفر پناهی جایزه بزرگ بهترین فیلم در جشنواره سه قاره، فرانسه، ۱۹۹۶ به فیلم یک داستان واقعی کار ابوالفضل جلیلی جایزه دوربین طلایی جشنواره فیلم کن، فرانسه، ۱۹۹۵، به فیلم بادکنک سفید اثر جعفر پناهی برگزیده شدن بچه‌های آسمان جزء ۵ نامزد نهایی جایزه بهترین فیلم خارجی دراسکار ۱۹۹۸ جایزه روبرتو روسلینی در جشنواره کن، فرانسه، ۱۹۹۲، به عباس کیارستمی به خاطر مجموعه آثارش. جایزه فرانسوا تروفو در جشنواره فیلم جیفونی، ۱۹۹۲، بهعباس کیارستمی به خاطر مجموعه آثار نامزد نخل طلایی جشنواره فیلم کن برای فیلم زیر درختان زیتون ۱۹۹۴ عباس کیارستمی نامزد جایزهٔ اسکار بهترین فیلمبرداری برای فیلم اویتا ۱۹۹۶ داریوش خنجی برنده شیر طلایی جشنواره فیلم ونیز برای فیلم دایره جعفر پناهی برنده نخل طلای جشنواره فیلم کن برای فیلم طعم گیلاس ۱۹۹۷ عباس کیارستمی برنده جوایز کلیسای جهانی، تقدیرنامه منتقدان بین‌المللی، بهترین فیلم از نگاه تماشاگران و جایزه ویژه از بیست و یکمین جشنواره فیلم مونترال برای فیلمبچه‌های آسمان ۱۹۹۷ مجید مجیدی برنده جایزه طلایی از جشنواره فیلم توکیو برای فیلم مسافر جنوب ۱۹۹۷ پرویز شهبازی جایزه دوربین طلایی جشنواره فیلم کن ۲۰۰۰ برای فیلم زمانی برای مستی اسب‌ها بهمن قبادی برنده جایزه منتقدین جشنوارهٔ فیلم لندن ۲۰۰۲ برای فیلم من ترانه ۱۵ سال دارمرسول صدرعاملی برنده خرس شیشه‌ای جشنواره بین‌المللی فیلم برلین برای فیلم لاک‌پشت‌ها هم پرواز می‌کنند ۲۰۰۵ بهمن قبادی برنده خرس نقری برای از جشنواره بین‌المللی فیلم برلین ۲۰۰۸ به فیلم دربارهٔ الیاصغر فرهادی برنده خرس طلایی راز جشنواره بین‌المللی فیلم برلین ۲۰۱۱ به فیلم جدایی نادر از سیمین برنده جایزه ویژه فیلم‌های خارجی جایزه گلدن گلوب در سال ۲۰۱۱ به فیلم جدایی نادر از سیمین اصغر فرهادی دریافت جایزه اسکار ۲۰۱۲ بهترین فیلم خارجی زبان برای فیلم جدایی نادر از سیمین اصغر فرهادی دریافت جایزه ستلایت ۲۰۱۱ بهترین فیلم برای فیلم جدایی نادر از سیمین اصغر فرهادی دریافت جایزه سزار ۲۰۱۲ بهترین فیلم خارجی زبان برای فیلم جدایی نادر از سیمیناصغر فرهادی دریافت جوایز بودیل و دیوید دی دوناتلو ۲۰۱۲ بهترین فیلم خارجی زبان برای فیلمجدایی نادر از سیمین اصغر فرهادی دریافت جایزه بهترین فیلم از جشنواره فیلم سیدنی، بهترین فیلم از نگاه مردم درجشنواره فیلم ونکوور، فیلم تحسین شده حلقه منتقدان فیلم نیویورک، بهترین فیلم غیر انگلیسی زبان از هیئت ملی بازبینی فیلم در سال ۲۰۱۱ دریافت جایزه بهترین فیلم بیست وچهارمین جشنواره فیلم شیکاگو آمریکا برای فیلم روز روشن حسین شهابی سال۲۰۱۳ دریافت جایزه قرقاول طلایی جشنواره بین‌المللی فیلم کرالا هند درسال ۲۰۱۳ برای بهترین فیلم پرویز مجید برزگر دریافت جایزه قرقاول نقره‌ای بهترین کارگردانی جشنواره بین‌المللی فیلم کرالا هنددرسال ۲۰۱۴ برای فیلم روز روشن حسین شهابی سالهاست سينماي ايران از مشكلات فراواني رنج مي برد. اين مشكلات موجب شده است كه رفته رفته هنر هفتم كه از قدمت طولاني در ايران برخوردار است مخاطبان خود را از دست دهد و كم كم شاهد سالن هاي خلوت و بعضا بدون تماشاگر سينما باشيم. به اعتقاد بسياري از كارشناسان سينما، يكي از مشكلات اساسي در سينماي ايران، نبود فيلمنامه هاي خوب و جدي است كه اين معضل موجب شده است بسياري از فيلمهاي ما فاقد هرگونه پيام خاص و بار ارزشي باشد.

به مانند تاپیکهایی که برای کشورهای دیگر (کره ، ژاپن، آلمان و...)در انجمن ایجاد شد این بار فرصت آن را داشتیم تا تاپیکی برای سینمای کشور درانجمن ایجاد کنیم. باشد که موردتوجه شما عزیزان قرار گیرد. اهداف تاپیک > بحث و تبادل نظر پیرامون سینمای ایران، خوبی ها و بدیهای آن درچارچوب احترام متقابل به نظر دیگران و قوانین سایت. > به اشتراک گذاری تجربه ی شخصی خودتان از آخرین فیلم ایرانی که تماشا کردید. > مکانی برای مطلع شدن از اخبار سینمای داخل و جلوگیری از ایجاد شدن تاپیک های متعدد در انجمن.(به منظور رعایت قوانین کپی /رایت بعد از درج اخبار درصورت غیراختصاصی بودن حتماً لینک منبع را ذکر نمائید.) > محلی برای حمایت از سینمای ایران

[saeedporreza9]

امروز به طور اتفاقی فیلم اکسیدانو دیدم.از نظر کمدی فیلم خوبیه و میتونه شمارو بخندونه ولی مثل بقیه فیلمهای ایرانی داستانی پوچ داره.اگر دنبال فیلمی مثل گشت 2 هستین من اکسیدانو پیشنهاد میدم.

6/10

[Luca Brasi]

رخ ديوانه
(پتانسيلي از دست رفته)


اصولا ، فيلماي ايراني كه الگوبرداري شده ي آثار هاليوودي هستن در بهترين حالت ممكن يه اثر معمولي ميشن
چرا كه مرجع اصلي ، روش فكر شده و ساخته شده اما اثر ايراني رو كارگردان همينجور كه فيلم خارجي رو
ميديده خوشش اوومده و گفته كه خوب منم يدونه از اينا بسازم...

رخ ديوانه اثري كه در وهله ي اول نياز به پرداخت عميق به شخصيت ها داره ، متاسفانه كارگردان در يك سطح
بسيار متوسط بصورت خيلي سطحي و ضعيف به پرداخت شخصيت ها پرداخته.و اينگونه است كه در انتهاي
فيلم متوجه ميشيم كه فلان شخصيت كه كلا ١٠خط ديالوگ هم نداشت و سرجمع تو ٦تا پلان حضور پيدا كرد
ميشه مغز متفكر تمام اتفاقاتي كه رخ داد...
رخ ديوانه ضربه ي اساسي رو از اونجايي ميخوره كه تمام شخصيت هاي اصلي در انتهاي داستان مشخص
ميشه كه عملا هيچ نقشي در اتفاقات اساسي داستان نداشتن و اون چنتا شخصيتي كه از اواسط فيلم كاملا
از داستان كنارگذاشته شدن ،نقش داشتن

در حاشيه ي داستان اصلي كارگردان چنداتفاق ديگه رو هم گنجونده براي روايت كه
بعد از اتمام فيلم تماشاگر از خودش ميپرسه خوب اون اتفافات افتاد كه چي...؟!!؟؟؟؟؟
يعني كاملا مشخصه سازنده براي حضور بعضي از بازيگرها(حالا به هر دليلي) مجبور
شده اتفاقات بي موردي رو به داستان اضافه كنه كه نه كمكي ميكنه به پيشروي داستان
و فقط باعث ميشه زمان فيلم افزايش پيدا كنه...

در پايان
رخ ديوانه اثر بدي نيست ، ضعيف هست اما يه پيام اخلاقي خوب داره كه به هممون ياد آوري ميكنه
تو عصري كه حداقل ٥٠٪‏ از زندگي مردم تو فضاي مجازي ميگذره... نميشه به يه ادم مجازي اطمينان كرد

[EYE]

رخ دیوانه هنوز هم نفهمیدم این محبوبیتی که تو اون سال بدست اورد سر چی بود...
از دیالوگای مسخره و شعاریش
از بازیای داغون(بجز طباطبایی)
از پایان مثلا کایزر سوزه ایش
یا لحظات چرت تینیجری آروم کردن سگ از پشت تلفن
در کل بیخود بود...
فک کنم اولین فیلمی بود که توش امیر جدیدی رو میدیدم.خلاصه بدم اومد ازش
عوضش سال بعدش جدیدی رفت "اژدها وارد میشود"رو بازی کرد.بعدش بهش دید مثبتی پیدا کردم.از یه کار چرت,به یه کار عالی

[matiyo]

دوستان بین فیلم های باران کوثری که سالهای 94-95 اکران شدن کدوم به نظرتون ارزش دیدن داره و وقت تلف کنی نیست .
کدوم رو پیشنهاد میکنید یا کدوم رو به شدت رد می کنید!!
بی‌نامی
شنل
سد معبر
هفت ماهگی
لانتوری

[EYE]

دوستان بین فیلم های باران کوثری که سالهای 94-95 اکران شدن کدوم به نظرتون ارزش دیدن داره و وقت تلف کنی نیست .
کدوم رو پیشنهاد میکنید یا کدوم رو به شدت رد می کنید!!
بی‌نامی
شنل
سد معبر
هفت ماهگی
لانتوری

لانتوری
شدیدا پیشنهاد میشه

[Tha Real Nigga]

یه فیلم ایرانی خوب تو ته مایه ابد و یک روز و کارهای اصغر فرهادی معرفی کنید فاز فیلم ایرانیم برگشته

[MrP]

یه فیلم ایرانی خوب تو ته مایه ابد و یک روز و کارهای اصغر فرهادی معرفی کنید فاز فیلم ایرانیم برگشته

اگه منظورت فیلم هایی که بد بختیامون رو یادمون بیاره و یا آخرشم هیچی معلوم نشه
لاک قرمز
برادرم خسرو

[ESajad]

یه فیلم ایرانی خوب تو ته مایه ابد و یک روز و کارهای اصغر فرهادی معرفی کنید فاز فیلم ایرانیم برگشته

رگ خواب حمید نعمت الله
گربه و ماهی شهرام مکری
بارکد مصطفی کیایی

[Luca Brasi]

یه فیلم ایرانی خوب تو ته مایه ابد و یک روز و کارهای اصغر فرهادی معرفی کنید فاز فیلم ایرانیم برگشته

فيلم شهر زيبا ساخته ي فرهادي
فيلم كافه ترانزيت
فيلم پدر(با بازي محمد كاسبي)
فيلم باران(ساخته ي مجيد مجيدي)

ديدن اينا زندگيتو عوض ميكنه

[anzalichi]

- گاهی-Sometimes این فیلم قصه ی آدم هائیست که یاد شان رفته بعضی حرف ها از یاد بعضی ها نمی رود... وقتی به آرشیو فیلم هام نگاه میکنم فقط یک فیلم ایرانی پیدا میکنم که هر چند وقت یکبار میرم سراغش و از اول تماشا میکنمش و هربار برام احساس فوق العاده ای به ارمغان میاره. اهل چندبار دیدن فیلم هام نیستم و تعداد فیلم هایی که بیش از یکبار دیدمشون به اندازه ی انگشت های یک دسته که خب از قضای روزگار این فیلم هم جزو همون فیلم هاست. یک فیلم که مدت زمانش هم اتفاقاً زیاد نیست و مثل اپیزود یک سریال میمونه ولی ارزش بار ها دیدن رو داره. اگر یه زمان بخوام یه تاپ تن از فیلم هام نام ببرم حتماً این فیلم هم به اسامی اضافه میکنم. تقریباً دو سال پیش برای اولین بار دیدمش و هر چندماه یکبار میرم سراغش. نقطه ی اوج داستان بسیار دقیق شکل میگیره و به زیبایی هر چه تمام تر مخاطب رو له میکنه. بی رحمی کارگردان در این فیلم بسیار ستودنیه. اصلاً در چارچوب تابوهای سینمای ایران پیش نمیره. حرف های بسیار رک صریح نافذ و خانمان برانداز. شخصیت ها رو تو موقعیت هایی میزاره که مطمئنم همگی شرایط مشابهش رو در زندگی تجربه کردیم. به طور مثال ناراحتید ولی نمیتونید فریاد بزنید. خب این فیلم بهتون جرئت میده. ناامیدتون میکننه، امیدوارتون میکنه، بهتون تلنگر میزنه و باعث میشه زندگی خودتون رو بزارید جلوی خودتون. از قضای روزگار درباره ی بدبختی ایرانیا هم نیست. درباره ی بدبختی انسانیت عه! فیلمیه که وابسته به زمان و مکان نیست و همیشه میتونیم ازش بعنوان عبرت و الگو یاد کنیم. حداقل برای من چنین احساسی داره. خواستم بگم اگر دنبال یک فیلم بسیار متفاوت وطنی هستید گاهی رو نگاه کنید. سبک مشابه کسی دیده یا میشناسه بگه بهم