برای استفاده از تمامی امکانات انجمن و مشاهده ی آنها بایستی ابتدا ثبت نام کنید
صفحه 4 از 6 اولیناولین ... 23456 آخرینآخرین
نمایش نتایج: از شماره 31 تا 40 از مجموع 52
  1. #1
    My Mind is Like a Tarantino Movie!
    تاریخ عضویت
    Oct 2012
    محل سکونت
    خـیالآبـاد
    ارسال ها
    430
    سپاس
    6,171
    از این کاربر 7,121 بار در 548 پست سپاس گزاری شده

    سینمای هند | بحث و تبادل نظر



    فیلم‌های هندی با ورودشان سرتاسر آسیای جنوبی، خاورمیانه بزرگ، آسیای جنوب شرقی و شوروی سابق را تحت سیطره خویش درآوردند. سینما در هند به عنوان یک رسانه به سرعت محبوبیتی عمومی یافت به شکلی که سالانه بیش از ۱۰۰۰ فیلم به زبان‌های مختلف هندی در این سینما تولید می‌شود. این سینما در کشورهایی چون انگلستان و ایالات متحده آمریکا، از میان مهاجران، مخاطبانی بین‌المللی با زبان‌های مختلف یافته است. داداصاحب پالکی پدر سینمای هند است. جایزه داداصاحب پالکی پرطرفدارترین و معتبرترین جایزه سینمای هند است که به افتخار نام او از سال ۱۹۶۹ توسط دولت هند و برای یک عمر فعالیت هنری، اهدا می‌شود.

    کارگردانانی چون ساتیاجیت رای، ریتویک گاتاک، مرینال سن، آدور گوپال‌کریشان، بودادب داسگوپتا، جی آرویندان، آپارنا سن، شاجی.ان کارون و گیریش کاساروالی سهم قابل‌توجهی از سینمای موازی با دیگر سینماهای مطرح را به خود اختصاص داده و تحسین جهانی را برانگیخته‌اند. فیلم‌سازان دیگری هم مانند شکهار کاپور، میرا نایر و دیپا ومهتا به موفقیت‌هایی خارج از سینمای هند دست یافته‌اند.
    سینمای هند عبارت است از فیلم‌هایی که در سراسر شبه‌قاره هند تولید می‌شود که شامل فرهنگ سینمایی مناطق آندرا پرادش، آسام، بیهار، گجرات، هاریانا، جامو و کشمیر، جارکند، کارناتاکا، مهاراشترا، کرالا، مانیپور، ادیشا، پنجاب، راجستان، تامیل نادو، اوتار پرادش و بنگال غربی می‌شود.


    »»تاریخچه: به دنبال نمایش تصاویر متحرک لومیر در لندن در سال ۱۸۸۵، شور سینما سراسر اروپا را دربرگرفت و موافق ژوئیه ۱۸۹۶، فیلم‌های لومیر در بمبئی نمایش داده شدند. سال پس از آن، ارایه فیلمی توس خود پروفسور استیونسون، اجرایی صحنه‌ای در تئاتر استار کلکته را برجسته کرد. با تشویق استیونسون و دوربین هیرالال سن، عکاس هندی، فیلمی از صحنه‌های آن اجرا ساخته شد که گل ایران‌زمین (۱۸۹۸) نام گرفت. کشتی‌گیرها (۱۸۹۹) ساخته اچ.اس. بهاتاودکار، یک مسابقه کشتی‌گیری را در باغ‌های معلق بمبئی نمایش می‌دهد که اولین فیلمی است که تمام آن توسط یک هندی گرفته شده است؛ این فیلم همچنین اولین فیلم مستند هندی نیز به شمار می‌آید. اولین فیلم هندی که در هند به نمایش درآمد، فیلم صامتی به نام شری پوندالیک بود که در مراتی و توسط داداصاحب ترون ساخته شد و در هجدهم می ۱۹۱۲ در بمیئی به نمایش درآمد. برخی معتقدند این فیلم نباید اولین فیلم هندی شناخته شود چراکه این فیلم یک ضبط عکاسی از بازی محبوب مراتی بوده و فیلم‌بردار آن شخصی انگلیسی به نام جانسون بود. در ضمن این فیلم در لندن تولید شده بود. اولین فیلم بلند در هند توسط داداصاحب پالکی ساخته شد؛ داداصاحب، پیشگام صنعت فیلم‌سازی هند، محقق زبان‌های هندی و فرهنگ هند و کسی بود که عناصر حماسی ساسنکریت را گردآوری کرد تا فیلم صامت خود، راجا هاریشچاندرا (۱۹۱۳) را در مراتی بسازد. نقش زنان را در فیلم، بازیگران مرد بازی کردند. این فیلم نمونه و پایه‌ای تاریخی در صنعت فیلم‌سازی هند به حساب می‌آید. تنها یک نسخه از فیلم تولید شده و در بمبئی و در سوم می ۱۹۱۳ به نمایش درآمد. این فیلم موفقیتی تجاری بود و راه را برای ساختن چنین فیلم‌هایی هموار کرد. اولین زنجیره از سالن‌های نمایش فیلم به یک کارآفرین پارسی به نام جی.اف. مادان تعلق داشت که بر تولید سالانه ده فیلم نظارت کرده و آن‌ها را در سراسر شبه‌قاره هند توزیع می‌کرد. این سالن‌ها کار خود را از سال ۱۹۰۲ آغاز کردند. وی کمپانی فیلم‌سازی مادان را در کلکته بنیان گذاشت.

    در مورد سینمای هند نظریات زیادی وجود دارد. اما مشخصه های عمومی سینمای هند را درون­ پردازی، دارا و ندار بودن، دوستان تا پای جان، قهر و آشتی و اندوه­ های نوستالژیک غلیظ برشمرده اند.
    منبع: ویکی‌پدیا


    »»چند کلام: جای خالی این تاپیک حس میشد. از اونجا که سینمای هند زیاد هوادار نداره که از دلایلش میشه به پایین بودن کیفیت ساخت بیشتر فیلم‌های تولیدی و کمبود اثری مطابق با استانداردهای جهانی اشاره کرد، منطقیه که اینقدر کم شمرده بشه. ساخت یک فیلم باارزش تو سینمای هند مشکله چون مردم این کشور به طرز عجیبی به فیلم‌هایی با داستان‌های کلیشه‌ای با اکشن‌های غیرحرفه‌ای، علاقه نشون میدن! برای اثبات این حرفم مدرک موجوده؛ فقط کافیه به وضعیت گیشه‌ی سینمای هند و پرفروشترین فیلم‌ها در طول تاریخ نگاهی بندازید. برای همین کارگردان‎‌های به اصطلاح رادیکالیِ این صنعت جرئت نمیکنن فیلمی بسازن چون میدونن در گیشه با شکست مواجه میشن. البته در سال‌های اخیر شاهد آثار خوبی از این سینما بودیم که در مقایسه با کار‌های همیشگیِ کلیشه‌ای، چندین سطح بالاتر قرار دارن. من هم در این تاپیک سعی میکنم آثار خوبی که از این صنعت سینما تولید میشه و در نزد منتقدین بازخورد خوبی داشته‌ان ( هرچند اندک)، رو به شما دوستان معرفی کنم.





  2. #31
    تاریخ عضویت
    Jul 2017
    ارسال ها
    30
    سپاس
    59
    از این کاربر 235 بار در 30 پست سپاس گزاری شده

    پاسخ : سینمای هند | بحث و تبادل نظر

    نظرات دوستان رو که خوندم جالب بود. با بعضی از این دوستان موافقم به نظر من بعد از ساتیا جیت رای هند دیگه فیلمساز جهانی نداره .مطرح ترین فیلمش در این سالها میلیونر زاغه نشین بود که اونم توسط دنی بویل انگلیسی با سرمایه هالیوود ساخته شد.
    تراز یه سینما جشنواره های مختلفن .من سالهاست که در کن نماینده ای از هند ندیدم چون سینماش تفکر نداره.
    ممکنه در گیشه موفق باشه اما تفکر پشتش نیست و 90 درصد فیلمهاش باب سلیقه همون شبه قاره هنده(هند - پاکستان - کشمیر و قدری افغانستان) با فیلم نامه های تکراری و پولساز و اتفاقا گیشه پسند در اون شبه قاره.
    درباره آمریکا هم موافقم که فیلم های ضعیف زیاد میسازه و اتفاقا جدیدا مدیوم tv قویتر از سینما شده و بازیگران حرفهای به سمت سریال ها کشیده شده اند. اما درهر حال سینماش موفقه و تفکر داره .کارگردان مستقلی مثل جیم جارموش بدون سرمایه هالیوود دقیقا در نقطه مقابل هالیوود فیلمهای ماندگار میسازه. و از این افراد در آمریکا زیادن و اینان که به سینما و به شکلی به انسانیت معنا میدن .چیزی که نه تنها در هند بلکه در اکثر کشورهای مدعی سینما دیده نمیشه.
    http://tvworld.info/image.php?u=47345&type=sigpic&dateline=1525695680

  3. 8 کاربرِ زیر از shahramjj بخاطرِ این مطلب مفید سپاس گزاری کرده اند :


  4. #32
    تاریخ عضویت
    May 2014
    محل سکونت
    خونمون
    ارسال ها
    235
    سپاس
    431
    از این کاربر 2,604 بار در 236 پست سپاس گزاری شده

    Post پاسخ :

    نقل قول نوشته اصلی توسط shahramjj نمایش پست ها
    نظرات دوستان رو که خوندم جالب بود. با بعضی از این دوستان موافقم به نظر من بعد از ساتیا جیت رای هند دیگه فیلمساز جهانی نداره .مطرح ترین فیلمش در این سالها میلیونر زاغه نشین بود که اونم توسط دنی بویل انگلیسی با سرمایه هالیوود ساخته شد.
    تراز یه سینما جشنواره های مختلفن .من سالهاست که در کن نماینده ای از هند ندیدم چون سینماش تفکر نداره.
    ممکنه در گیشه موفق باشه اما تفکر پشتش نیست و 90 درصد فیلمهاش باب سلیقه همون شبه قاره هنده(هند - پاکستان - کشمیر و قدری افغانستان) با فیلم نامه های تکراری و پولساز و اتفاقا گیشه پسند در اون شبه قاره.
    درباره آمریکا هم موافقم که فیلم های ضعیف زیاد میسازه و اتفاقا جدیدا مدیوم tv قویتر از سینما شده و بازیگران حرفهای به سمت سریال ها کشیده شده اند. اما درهر حال سینماش موفقه و تفکر داره .کارگردان مستقلی مثل جیم جارموش بدون سرمایه هالیوود دقیقا در نقطه مقابل هالیوود فیلمهای ماندگار میسازه. و از این افراد در آمریکا زیادن و اینان که به سینما و به شکلی به انسانیت معنا میدن .چیزی که نه تنها در هند بلکه در اکثر کشورهای مدعی سینما دیده نمیشه
    .
    این همه ما روضه خوندیم انگار نه انگار! کلمه‌های شما مملو از قضاوتهای سطحی و کینه و نفرت از هنده!





    به نظر من بعد از ساتیا جیت رای هند دیگه فیلمساز جهانی نداره
    1. راجکومار هیرانی: که دو تا از فیلمهاش هم بین 250 فیلم برتر IMDB حضور دارن، PK و 3Idiots
    2. سانجی لیلا بهانسالی: که از کارگردانای صاحب سبک و خاص بالیوود هست
    و...





    تراز یه سینما جشنواره های مختلفن
    با این جمله هم مخالفم و توضیح هم دادم در موردش دیگه تکرار نمیکنم
    نمیدونم چرا اینقدر جشنواره‌ها شدن ملاک شما، جشنواره‌هایی که هر کدوم اهداف خیلی خاص خودشون رو دنبال میکنن و داوران اونها هم فراز و نشیب زیاد دارن. یعنی حتما یکی دیگه باید خوب بودن یک فیلم رو بهتون دیکته کنه و خودتون نمیتونید تشخیص بدید؟
    یه تعداد فیلم معرفی شده تو این تاپیک خوب ببینید چند تا از اونا رو بعد اگه بد بودن بگید به این دلایل بد بودن و ارزش ندارن.


    ما هم میگیم هند فیلم ضعیف زیاد داره و موارد کلیشه‌ای توش فراوانه و اکثرا هم بی ارزش، اما حرفمون اینه که به دلیل شناخت کم، کل سینمای یک کشور رو با این ملاکهای اشتباه و این حرفهای کینه‌توزانه زیر سوال نبرید و نکوبید. همونجوری که هست بهش نگاه کنید نه بالاتر و نه پایینتر


  5. 11 کاربرِ زیر از FARMANDEH بخاطرِ این مطلب مفید سپاس گزاری کرده اند :


  6. #33
    My Mind is Like a Tarantino Movie!
    تاریخ عضویت
    Oct 2012
    محل سکونت
    خـیالآبـاد
    ارسال ها
    430
    سپاس
    6,171
    از این کاربر 7,121 بار در 548 پست سپاس گزاری شده

    پاسخ : سینمای هند | بحث و تبادل نظر

    نقل قول نوشته اصلی توسط shahramjj نمایش پست ها
    من سالهاست که در کن نماینده ای از هند ندیدم چون سینماش تفکر نداره.


    نمیدونم بر چه اساسی همچین حرفی میزنین! هند معمولا هر سال تو کن نماینده تو بخش های مختلف داره!

    مثلا
    The Lunchbox ، Ugly ، Masaan که تو جشنواره کن خیلی محبوب واقع شده بودن!

    بهتره برین تو گوگل یه سرچی بکنید


  7. 14 کاربرِ زیر از Being Amin بخاطرِ این مطلب مفید سپاس گزاری کرده اند :


  8. #34
    F*ck society
    تاریخ عضویت
    Oct 2016
    محل سکونت
    خوزستان
    ارسال ها
    119
    سپاس
    749
    از این کاربر 806 بار در 119 پست سپاس گزاری شده

    پاسخ : سینمای هند | بحث و تبادل نظر

    به عنوان احترام به نظرات دوستان سعی میکنم یک فیلم هندی ببینم و نظرم رو همینجا پست میکنم
    زندگی یعنی سینما،سینما یعنی وسترن

  9. 6 کاربرِ زیر از mhz98 بخاطرِ این مطلب مفید سپاس گزاری کرده اند :


  10. #35
    هي جان به سر شدم که تو را ارزو کنم
    تاریخ عضویت
    Jan 2012
    محل سکونت
    شوشتر
    ارسال ها
    515
    سپاس
    7,527
    از این کاربر 5,753 بار در 527 پست سپاس گزاری شده

    پاسخ : سینمای هند | بحث و تبادل نظر


    سینمای هندی سینمای خیلی خاصیه بیشتر فیلم های این کشور از ویژگی های خاصی برخوردار هستند مثل
    سکانس اکشن فوق تخیلی ،قهرمان فیلم باید به اون چیزی که میخواد برسه و رقص و اواز داشته باشه،پایان شادی داشته باشه
    وقتی قهرمان فیلم مشت میزنه با یکی شصت نفر رو زمین بزنه نقش اول باید مثل سوپر من ضد گلوله و حادثه باشه
    سه خان بزرگ بالیوود همیشه فروش های باور نکردنی دارند منظورم سلمان،امیر و شاهرخان هستند سه خان بزرگ هند
    البته فیلم های این سه نفر بیشتر اوقات یک سر و گردن از باقی فیلم های بهتر هستند البته نه همه اونها
    من با رقص و اواز مشکلی ندارم ولی بعضی از فیلم ها فوق العاده تخیلی هستند که بزن بهادری و سکانس های اکشن عجیبی دارند
    اصلا قابل قبول نیست با این یکی خیلی مشکل دارم در واقع هندی بازیشون رو دوست ندارم
    ولی فیلم های خوب و با مغز خیلی زیادی تو این کشور ساخته میشه که هم نظر داستان و بازی ها فوق العاده هستند
    نمیشه یا یک فیلم بد تمام یک سینما رو قربانی کرد شما فکر کنید جمعیتی نزدیک به یک و نیم میلیارد رو باید در نظر گرفت
    که هفتاد و دو دین دارند این خودش خیلی مشکل بزرگیه به هرکدومش دست بزنی صدای یک عده درمیاد
    عده ای دیگه به طرفداری از این فیلم بلند شده و همدیگر رو ناک اوت می کنند فیلم ساختن تو این کشور مصیبت بزرگیه
    من فیلم های سلمان خان و عامر خان و اکشای کومار رو حتما می بینم چون بازی و داستان های خوبی دارند
    من این فیلم ها رو در چند ماهه گذشت دیدم فیلم های خوب قابل قبولی هستند که راحت میشه همه از دیدنش لذت ببرند

    3 Idiots 2009
    Lagaan: Once Upon a Time in India2001
    PK 2014
    Baghban 2003
    Dangal 2016
    Like Stars on Earth2007
    Ghulam
    Toilet - Ek Prem Katha
    Jolly LLB 2 2017
    Bajrangi Bhaijaan2015
    Bajirao Mastani 2015

    لاگان و باغبان و غلام رو خیلی پیش دیده بودم

    مثلا فیلم پی کی امیرخان فوق العادست داستان بی نظیری داره این فیلم در حد هالیووده از خیلی از فیلم های هالیوودی هم سرتره
    موضوع ،پرداخت و شخصیت های خیلی خوبی داره خیلی دوست دارم این فیلم رو دوباره ببینم
    توالت : یک داستان عاشقانه با بازی اکشای کومار یک درام ماندگاره وقتی این فیلم رو دیدم باور نمی شد که کشوری مثل هندوستان از
    ضعف بزرگی مثل کمبود توالت عمومی برخوداره کشوری که یکی از قدرت های مالی و نظامی دنیاس
    شاید باورتون نشه این مشکل یکی از بزرگنرین دغده های ریس جمهور هند بوده و هست
    فقط دوست دارم این فیلم و پی کی رو ببینید تا از نظر فکری و دیگاه با ذهنیت مردم هند اشنا بشید
    لاگان یا مالیات امیرخان یک درام تاریخی عالیه از ویزگی خوبی مثل بازی ها داستان پر کشش برخوداره و نامزد جایزه اسکار شده
    و فیلم فوق العاده زیبا و تکرار نشدنی دوداس شاهرخان یک داستان عاشقانه بی نظیره که لنگه نداره یکی از خوش ساخت ترین فیلم های تاریخ بالیوود
    یعنی اگر کسی طرفدار سینما و فیلم دیدن باشه این چهار فیلم رو یک فیلم بی ارزش و بی سرو ته بدونه باید قید سینما رو بزنه
    چون همه ویژگی های یک فیلم خوب و دیدنی رو دارند تا حدودی بی نقص هستند مخصوصا دوداس در حد کلاس جهانی
    ایرادات رو نمیشه بی خیال شد ولی نباید خوبی ها رو هم نادیده گرفت
    اگر خیلی از دوستان به فیلم هندی گیر میدن هنوز فیلم های بی خود و بی سروته وطنی رو ندیدن که فق افسوس هدر داادن وقت رو بهمون گوشزد میکنه
    هنوز وجدانم از دیدن فیلمی مثل اکسیدان و نهنگ عنبر دو ناراحته
    با این شرایطی که ما داریم و بیش از حد به فرهنگ هند نزدیک قول میدم تا سالیان سال فیلمی مثلی پی کی در سینمای ایران ساخته نمیشه
    فیلم دیدن با کینه و بغض جور در نمیاد باید هر فیلم از گوشه دنیای رو با دید باز و پاک نگاه کرد و در انتها فقط میشه همون فیلم رو قضاوت کرد نه همه سینمای یک شبه قاره رو .

  11. 14 کاربرِ زیر از ESajad بخاطرِ این مطلب مفید سپاس گزاری کرده اند :


  12. #36
    The man who passes the sentence should swing the sword
    تاریخ عضویت
    Aug 2017
    محل سکونت
    کرج
    ارسال ها
    62
    سپاس
    55
    از این کاربر 838 بار در 70 پست سپاس گزاری شده

    پاسخ : سینمای هند | بحث و تبادل نظر

    من طبق معمول پیش از حرف زدن راجع به موضوع مورد بحث میخوام راجع به یکی دو تا نکته حاشیه ای چند کلمه ای بگم.

    ببینین ، ماها همه یک زمانی آهنگ "سلام عزیزم " شهرام صولتی رو دوست داشتیم ، چه بسا که بارها گوش دادیم این آهنگو ( البته که بیشتر شیفته ی ویدیو کلیپش بودیم ) ، تیله بازی رو همه مون تجربه کردیم و یه زمانی فکر میکردیم بهترین سرگرمی روی کره ی زمینه ،مجموعه کتابهای هری پاتر رو اگر که خوندیم ، به یقین همه مون دوست داشتیم و کلی خاطره ی خوب داریم از روایت مسحور کننده اش ( به زعم خودمون و بنا به اقتضای سنمون )و خیلی مثالهای دیگه که در دوره ی کودکی همه مون هم در تجربه کردنشون و هم در لذت بردن ازشون اشتراک داریم .

    همچنین فکر کنم راجع به اینکه در دوران بچه گی ، همه مون فیلم هندی دوست داشتیم ، همه اتفاق نظر داشته باشیم . من خودم یادمه فیلم جانور رو یه پنجاه باری از تلویزیون دیدم . در هر مناسبتی ، حالا فرقی نمیکرد عید نوروز بود یا عید قربان و عید فطر و میلاد امام علی ، صدا وسیما انتخاب اولش همیشه فیلم جانور بود . لعنتی یه سه چهار ساعتی هم بود و اصلا تموم نمیشد .جالب اینجاست که هر چند باری هم که میدیدمش لذتش کم نمیشد و هر بار با اون صحنه ای که پسره رو انداختن جلوی سگها و باباهه رو انداختن توی قفس گریه میکردم.

    از طرف دیگه ، من به یه موضوعی خیلی معتقدم . اونهم خرد و شعور اکتسابی هستش . ما آدمها همه مون با شعور به دنیا میایم . کاری که میکنیم اینه که با گذشت زمان ، بر حجم شعوری که داریم ، شعور بیشتری اضافه میکنیم.
    حالا این انباشتن شعور با گذشت زمان و به طرق مختلف اتفاق میفته.درس و تحصیل ، محیطی که درش زندگی میکنیم و آدمایی که باهاشون نشست و برخاست داریم و ازشون تاثیر میپذیریم.
    کسی که دوره ی بچه گی و نوجوونی رو پشت سر گذشته ، سی سالش شده و هنوز در قید فیلمهای هندی هستش و هنوز ازشون لذت میبره و فلسفه بهم میبافه تا توجیح کنه علاقه اش رو به این قبیل فیلمها ، شعورش به اون حدی که باید رشد نکرده و در مسیر رشد قرار نگرفته ; قضیه دقیقا به همین سادگیه .

    حقیقت اینه که اینکه فیلمهای هندی مهمل هستن و چرت و پرت نه به دلیل و برهان آوردن نیاز داره و نه هم به تشریح و تبیین به صورت یه معادله ی سخت و پیچیده.
    حرف شاخدار رو در این بحث اون کسی که از غنای سینمای هند سخن به میون میاره نمیزنه ، بلکه اون کسی میزنه که میگه بین چندین هزار فیلم هندی ، فلانی و فلانی فیلمهای خوبی هستن و لیست میده و اون فیلمها رو معرفی میکنه .اگر کسی اندک بویی از آمار و احتمالات ببره ، اینو میفهمه که اگه بین این حجم گسترده از فیلمهای هندی که همه ساله ساخته میشن ، تک و توک آثار خوب بینشون نباشه باید تعجب کرد . اصلا در هرموضوعی ، فرقی نمیکنه سیاسی باشه یا اقتصادی ، راجع به فرگشت بحث کنیم یا فیزیک کوانتوم ، همیشه و همیشه یک سری استثنائات وجود داره . همونطور که اگه زن و شوهری که یکیشون شبیه اسمیگل هستش و اون یکی شبیه سمندون ، صاحب ده تا بچه بشن احتمال اینکه قیافه یکیشون قابل تحمل باشه وجود داره و موضوع شگرفی نیست ، اینکه اندک فیلم هندی خوب هم وجود داشته باشه موضوع غیرقابل فهم و غیر قابل توضیحی محسوب نمیشه . وقتی گفته میشه سینمای هند مزخرفه ، منظور برایند فیلمهای فله ای هستش که این سینما داره پخش و نشر میکنه .

    علارغم همه ی این بحثها ، قویا معتقدم حتی به بحث گرفتن این موضوع هم کار درستی نیست . چون کسی که سلیقه اش جوریه که میپذیره چیزهایی رو که بالیوود به خوردش میده ، دقیقا اون چیزهایی که در این سینما باب میل شما نیست ، همون صحنه های اکشن غیر قابل باور و بازیهای اغراق شده و اشک تمساحی که دائم ریخته میشه و برای شما مضحک به نظر میاد ، برای اون آدم ارزش محسوب میشه و اینکه در یک فروم مجازی میاد و میگه سینمای هند فقط این چیزها نیست ، در واقع صرفا قصد فرافکنی داره چون خودش هم میدونه که حتی اگه سینمای هند صرفا در این مسائل محدود نشه ، عمده علت علاقش به بالیوود دقیقا همین نکات هستن .

  13. 8 کاربرِ زیر از فرزان بخاطرِ این مطلب مفید سپاس گزاری کرده اند :


  14. #37
    تاریخ عضویت
    May 2014
    محل سکونت
    خونمون
    ارسال ها
    235
    سپاس
    431
    از این کاربر 2,604 بار در 236 پست سپاس گزاری شده

    stop پاسخ :

    نقل قول نوشته اصلی توسط فرزان نمایش پست ها
    من طبق معمول پیش از حرف زدن راجع به موضوع مورد بحث میخوام راجع به یکی دو تا نکته حاشیه ای چند کلمه ای بگم.

    ببینین ، ماها همه یک زمانی آهنگ "سلام عزیزم " شهرام صولتی رو دوست داشتیم ، چه بسا که بارها گوش دادیم این آهنگو ( البته که بیشتر شیفته ی ویدیو کلیپش بودیم ) ، تیله بازی رو همه مون تجربه کردیم و یه زمانی فکر میکردیم بهترین سرگرمی روی کره ی زمینه ،مجموعه کتابهای هری پاتر رو اگر که خوندیم ، به یقین همه مون دوست داشتیم و کلی خاطره ی خوب داریم از روایت مسحور کننده اش ( به زعم خودمون و بنا به اقتضای سنمون )و خیلی مثالهای دیگه که در دوره ی کودکی همه مون هم در تجربه کردنشون و هم در لذت بردن ازشون اشتراک داریم .

    همچنین فکر کنم راجع به اینکه در دوران بچه گی ، همه مون فیلم هندی دوست داشتیم ، همه اتفاق نظر داشته باشیم . من خودم یادمه فیلم جانور رو یه پنجاه باری از تلویزیون دیدم . در هر مناسبتی ، حالا فرقی نمیکرد عید نوروز بود یا عید قربان و عید فطر و میلاد امام علی ، صدا وسیما انتخاب اولش همیشه فیلم جانور بود . لعنتی یه سه چهار ساعتی هم بود و اصلا تموم نمیشد .جالب اینجاست که هر چند باری هم که میدیدمش لذتش کم نمیشد و هر بار با اون صحنه ای که پسره رو انداختن جلوی سگها و باباهه رو انداختن توی قفس گریه میکردم.

    از طرف دیگه ، من به یه موضوعی خیلی معتقدم . اونهم خرد و شعور اکتسابی هستش . ما آدمها همه مون با شعور به دنیا میایم . کاری که میکنیم اینه که با گذشت زمان ، بر حجم شعوری که داریم ، شعور بیشتری اضافه میکنیم.
    حالا این انباشتن شعور با گذشت زمان و به طرق مختلف اتفاق میفته.درس و تحصیل ، محیطی که درش زندگی میکنیم و آدمایی که باهاشون نشست و برخاست داریم و ازشون تاثیر میپذیریم.
    کسی که دوره ی بچه گی و نوجوونی رو پشت سر گذشته ، سی سالش شده و هنوز در قید فیلمهای هندی هستش و هنوز ازشون لذت میبره و فلسفه بهم میبافه تا توجیح کنه علاقه اش رو به این قبیل فیلمها ، شعورش به اون حدی که باید رشد نکرده و در مسیر رشد قرار نگرفته ; قضیه دقیقا به همین سادگیه .

    حقیقت اینه که اینکه فیلمهای هندی مهمل هستن و چرت و پرت نه به دلیل و برهان آوردن نیاز داره و نه هم به تشریح و تبیین به صورت یه معادله ی سخت و پیچیده.
    حرف شاخدار رو در این بحث اون کسی که از غنای سینمای هند سخن به میون میاره نمیزنه ، بلکه اون کسی میزنه که میگه بین چندین هزار فیلم هندی ، فلانی و فلانی فیلمهای خوبی هستن و لیست میده و اون فیلمها رو معرفی میکنه .اگر کسی اندک بویی از آمار و احتمالات ببره ، اینو میفهمه که اگه بین این حجم گسترده از فیلمهای هندی که همه ساله ساخته میشن ، تک و توک آثار خوب بینشون نباشه باید تعجب کرد . اصلا در هرموضوعی ، فرقی نمیکنه سیاسی باشه یا اقتصادی ، راجع به فرگشت بحث کنیم یا فیزیک کوانتوم ، همیشه و همیشه یک سری استثنائات وجود داره . همونطور که اگه زن و شوهری که یکیشون شبیه اسمیگل هستش و اون یکی شبیه سمندون ، صاحب ده تا بچه بشن احتمال اینکه قیافه یکیشون قابل تحمل باشه وجود داره و موضوع شگرفی نیست ، اینکه اندک فیلم هندی خوب هم وجود داشته باشه موضوع غیرقابل فهم و غیر قابل توضیحی محسوب نمیشه . وقتی گفته میشه سینمای هند مزخرفه ، منظور برایند فیلمهای فله ای هستش که این سینما داره پخش و نشر میکنه .

    علارغم همه ی این بحثها ، قویا معتقدم حتی به بحث گرفتن این موضوع هم کار درستی نیست . چون کسی که سلیقه اش جوریه که میپذیره چیزهایی رو که بالیوود به خوردش میده ، دقیقا اون چیزهایی که در این سینما باب میل شما نیست ، همون صحنه های اکشن غیر قابل باور و بازیهای اغراق شده و اشک تمساحی که دائم ریخته میشه و برای شما مضحک به نظر میاد ، برای اون آدم ارزش محسوب میشه و اینکه در یک فروم مجازی میاد و میگه سینمای هند فقط این چیزها نیست ، در واقع صرفا قصد فرافکنی داره چون خودش هم میدونه که حتی اگه سینمای هند صرفا در این مسائل محدود نشه ، عمده علت علاقش به بالیوود دقیقا همین نکات هستن .
    اینکه خودتون رو با شعور میدونید و مردم هند و طرفدارای فیلمهای هندی رو بی‌شعور میدونید واقعا جای تامل داره!!


    منم دقیقا مثل شما بودم!
    بچگی عاشق فیلمای هندی خالی بندی بودم و هرچقدر میدیدم سیر نمیشدم ولی بزرگتر که شدم گذاشتم کنار و حدود 6-7 سال هیچ فیلم هندی ندیدم!
    بعدش کم کم دیدم توی بعضی جشنواره‌ها مثل کن نماینده دارن و بین 250 فیلم برتر imdb هم اومدن و تو کشورای مختلف هم دارن اکران میشن و خیلی جاها بحثشون هست. گفتم بذار بعد از این همه سال یکی دو تا از فیلمهای جدیدشون رو ببینم شاید خوشم اومد و همین طور هم شد. الان هم از این فیلمها با صحنه‌های خالی بندی و بازیهای اغراق شده و اشک تمساح و... متنفرم و نمیبینم.

    تو سالهای اخیر پیشرفت قابل توجهی داشتن و کلاً از اون روند سنتی قدیمی خارج شدن. خود مردم هند هم این روند رو طی کردن و الان مثل قبل از فیلمهای ماسالا (همون خالی بندی) استقبال نمیکنن و هم فروش پایینی دارن و هم امتیاز پایینی میگیرن. (به جز موارد معدودی که بازیگرای خیلی محبوبشون مثل سلمان خان بازی میکنن که اونا هم فروششون خوبه ولی امتیاز پایین!)

    در مورد لیستها: فقط چند مورد برای نمونه معرفی کردیم که برن ببینن نه اینکه فقط همینا خوبن! شما اگه اخبار بالیوود رو دنبال کنید میبینید که هر 2-3 هفته یک بار یه فیلم شاخص اکران میشه و بحثا در مورد اونه. تو ایام جوایز هم مثل اسکار که چند تا فیلم خاص نزدیکای جشنواره اکران میشه تو هند هم همینطوره.
    اینکه شما خبرای مختلف میخونید که چندین هزار فیلم میسازن اونا اکثرا فیلمای سوپرمارکتی هستن که نه اکران دارن و نه بیننده قابل توجه. مثل فیلمای سوپرمارکتی که تو ایران هم زیاد دارن میسازن و تو آمریکا هم از همه جا بیشتر هست.

    در مورد استثنا هم اینا استثنا نیستن و شما اگه مثلاً طرفدار ژانر درام باشید هر سال کلی فیلم درام تلخ و تاریک درباره مسائل اجتماعی میسازن که نه رقص دارن و نه اکشن و... بعضی مشکلات اجتماعی رو اینقدر عمیق و جالب بهش میپردازن که فیلمسازای ضدانقلاب ایرانی هم جرات ندارن اونجوری بهش بپردازن.

    حرف آخر کمی نامربوط به سینما: متاسفانه این طرز تفکر تک بعدی و قضاوتهای سطحی از بچگی تو وجود ما جا میوفته و تغییرش هم واقعاً سخته. نمونه بارزش همین اصلاح طلب و اصولگراست و ماها که طرفدار یک گروه میشیم و تو دوقطبی اینا گیر میوفتیم. بعد هم چشممون رو روی بدیهای گروه خودمون و خوبیهای گروه مقابل میبندیم. نتیجش هم وضعیت نامناسبیه که تو کشور شاهد هستیم و مردم و مسئولین به جای تمرکز روی علم و دانش و حل مشکلات کشور، عمده تمرکزشون روی اینه که اثبات کنن ما خوبیم و شما بدین! و تقصیرها رو بندازیم گردن همدیگه...

    امیدوارم این وضعیت تغییر کنه و شعور همه ما به حدی بالا بره که الکی خودمون رو باشعور ندونیم!

  15. 12 کاربرِ زیر از FARMANDEH بخاطرِ این مطلب مفید سپاس گزاری کرده اند :


  16. #38
    !Never say Never
    تاریخ عضویت
    Apr 2015
    محل سکونت
    هپروت
    ارسال ها
    276
    سپاس
    2,933
    از این کاربر 2,616 بار در 297 پست سپاس گزاری شده

    پاسخ : سینمای هند | بحث و تبادل نظر

    نقل قول نوشته اصلی توسط فرزان نمایش پست ها
    من طبق معمول پیش از حرف زدن راجع به موضوع مورد بحث میخوام راجع به یکی دو تا نکته حاشیه ای چند کلمه ای بگم.

    ببینین ، ماها همه یک زمانی آهنگ "سلام عزیزم " شهرام صولتی رو دوست داشتیم ، چه بسا که بارها گوش دادیم این آهنگو ( البته که بیشتر شیفته ی ویدیو کلیپش بودیم ) ، تیله بازی رو همه مون تجربه کردیم و یه زمانی فکر میکردیم بهترین سرگرمی روی کره ی زمینه ،مجموعه کتابهای هری پاتر رو اگر که خوندیم ، به یقین همه مون دوست داشتیم و کلی خاطره ی خوب داریم از روایت مسحور کننده اش ( به زعم خودمون و بنا به اقتضای سنمون )و خیلی مثالهای دیگه که در دوره ی کودکی همه مون هم در تجربه کردنشون و هم در لذت بردن ازشون اشتراک داریم .

    همچنین فکر کنم راجع به اینکه در دوران بچه گی ، همه مون فیلم هندی دوست داشتیم ، همه اتفاق نظر داشته باشیم . من خودم یادمه فیلم جانور رو یه پنجاه باری از تلویزیون دیدم . در هر مناسبتی ، حالا فرقی نمیکرد عید نوروز بود یا عید قربان و عید فطر و میلاد امام علی ، صدا وسیما انتخاب اولش همیشه فیلم جانور بود . لعنتی یه سه چهار ساعتی هم بود و اصلا تموم نمیشد .جالب اینجاست که هر چند باری هم که میدیدمش لذتش کم نمیشد و هر بار با اون صحنه ای که پسره رو انداختن جلوی سگها و باباهه رو انداختن توی قفس گریه میکردم.

    از طرف دیگه ، من به یه موضوعی خیلی معتقدم . اونهم خرد و شعور اکتسابی هستش . ما آدمها همه مون با شعور به دنیا میایم . کاری که میکنیم اینه که با گذشت زمان ، بر حجم شعوری که داریم ، شعور بیشتری اضافه میکنیم.
    حالا این انباشتن شعور با گذشت زمان و به طرق مختلف اتفاق میفته.درس و تحصیل ، محیطی که درش زندگی میکنیم و آدمایی که باهاشون نشست و برخاست داریم و ازشون تاثیر میپذیریم.
    کسی که دوره ی بچه گی و نوجوونی رو پشت سر گذشته ، سی سالش شده و هنوز در قید فیلمهای هندی هستش و هنوز ازشون لذت میبره و فلسفه بهم میبافه تا توجیح کنه علاقه اش رو به این قبیل فیلمها ، شعورش به اون حدی که باید رشد نکرده و در مسیر رشد قرار نگرفته ; قضیه دقیقا به همین سادگیه .
    نظر دادن ی چیزه توهین کردن یه چیز دیگه.. از اینکه کسانی که به فیلم هندی علاقه دارن رو بی شعور خطاب کردی واقعا تعجب کردم.. !!!
    از اونجا ( که با رنگ قرمز مشخص کردم) به بعد دیگه دلیلی برای خوندن نظر شما پیدا نکردم..

  17. 10 کاربرِ زیر از ESR بخاطرِ این مطلب مفید سپاس گزاری کرده اند :


  18. #39
    هي جان به سر شدم که تو را ارزو کنم
    تاریخ عضویت
    Jan 2012
    محل سکونت
    شوشتر
    ارسال ها
    515
    سپاس
    7,527
    از این کاربر 5,753 بار در 527 پست سپاس گزاری شده

    پاسخ : سینمای هند | بحث و تبادل نظر









    امروز فیلم تبریک به هندی Badhaai Ho به کارگردانی امیت شرما رو دیدم این فیلم چند وقت به چشمم خورده بود ولی تمایلی برای دیدنش نداشتم
    ولی وقتی به عنوان یکی از ده فیلم برتر سینمای هند انتخاب شد فیلم رو دیدم سینمای مستقل و خارج از قواعد بالیوود فیلم های خیلی خوبی تولید می کنه
    ولی از بازیگرانی استفاده می کنه که اسم رسم کمتری دارند ولی دلیلی برای بد بودن این بازیگران نیست
    داستان فیلم از جایی که پریا کاشویک مادر گولار و ناکول مریض میشه و به پزشک مراجعه میکنه اونجا متوجه میشه باردار شده
    هضم و درک این مشکل برای خانواده جیتندر کاشویک خیلی سخته و بیشتر از اینکه باید این مشکل رو ازدید باقی دور نگه دارند
    بارداری پریا باعث بروز مشکلاتی با مادربزرگ میشه و این اتفاق در حالی رخ میده که ناکول با بازی خیلی خوب ایوشمان کورانا
    قصد داره با رنه دختری که با اون در یک اداره کار می کنه ازدواج کنه این بارداری ناخواسته وقتی پیچیده تر میشه که پریا
    قصد داره بچه رو نگه داره فصای فیلم در مواجهه ادمها با این حادثه برخورد اقوام و اشنایان عقید و رنه و مادرش
    کشمکش هایی که در مدرسه برای کولار رخ میده و تنش هایی که بین مادر بزرگ و پریا بوجود میادداستان زیبا و طنزی رو بوجود میاره
    که به راحتی باعث میشه ببینده به خنده وادار بشه اما نه زورکی و تصنعی
    در بین سکانس های طنز برخورد های غیر منطقی و نستجیده ناکول باعث میشه گره این داستان پیچیده تر بشه
    و از اواسط فضای کمدی فیلم به سمت و سوی درام نرمش پیدا میکنه این تغییر جهت داستانی دو نیمه متقاوت رو بوجود میاره
    اما باعث نمیشه که جذابیت و کشش فیلم کاسته بشه بحث در فضایی منطقی تر پیش گرفته میشه
    مثلا سکانسی که ناکول قرار با دوستانش رو به رو بشه و دیالوگ هایی که بینشون گفت میشه خیلی جالب و خنده داره
    فیلم پر از سکانس هایی که بار طنز فیلم از طریق دیالوگها بوجود میاد و باعث خنده میشه
    ولی در میان این سکانس های برای تغییر رویه داستان قرار می گیره و باعث میشه فضای فیلم بار کمدی خودش رو بازیابی کنه
    یکی از ویژگی های خوب این فیلم داستان یکنواختی است که به نمایش در میاد
    داستان از موضوع اصلی به خوبی استفاده میکنه تفاوت دیدگاها و کوته فکری یک جامعه رو یاد اوری میکنه
    اما این نکته رو هم تاکید میکنه که نباید به راحتی جمعیت کشور میلیاردی هند رو با بی توجهی افزایش داد
    و تلنگری برای فکر کردن و اموزش افراد از طریق حوادثی باشه که در فیلم رخ میده
    کارگردانی امیت شرما در این فیلم خیلی خوب و پخته است به خوبی سکانس های طنز رو به درستی مدیریت می کنه
    و با خلاقیت از لوس شدن فیلم جلوگیری میکنه و به زور نمیخواد بینده رو به خنده وادار کنه
    و در استفاده از فضای درام فیلم هم بدون هیچ گونه هندی بازی داستان رو پیش می بره
    به جز تیتراژ پایانی فیلم فیلم رقص چندانی نداره ولی از صدای خوانده بر روی فیلم استفاده زیادی شده موزیک متن فیلم به خوبی کمک میکنه
    اتفاق ها فیلم به چش بیاد و باعث برجسته تر شدنشون میشه ترانه اصلی فیلم به نام مبارک باشه به خوبی و به شکل جذابی به کار گرفته میشه
    گروه سازنده ان فیلم خیلی سعی داره آیوشمان کورانا رو به عنوان ستاره و برگ برنده این فیلم رو کنه
    نسبت به باقی بازیگران این فیلم بازیگر معروف تریست دو فیلم خیلی خوب ازش دیدم
    ولی نمی تونه حریف قدرت بازیگری نینا گوپتا در نقش پریا کاشویک بشه در سکانس های کمدی و درام فیلم
    خیلی خوب بازی میکنه و باقی شخصیت ها رو درفضای طنز به کار می گیره و به خوبی نقش یک زن باردار رو بازی میکنه
    گروه بازیگری این فیلم خیلی خوب و روان بازی می کنند تمام نقش های اصلی بازی های قابل قبولی دارند
    Surekha Sikri در نقش مادربزرگ،گاجراج رائو در نقش جیتندر کاشویک،سانیا مالهوترا در نقش رنه به خوبی از پس اجرای نقش هاشون بر میان
    اما به نظر من نینا گوپتا در نقش پریا و Surekha Sikri در نقش مادربزرگ عالی بازی می کنند ونقش های ماندگاری رو بوجود میارند
    نقش های فرعی تاثیر گذاری خوبی بر داستان فیلم دارند و شخصیت های اضافه و بی خاصیتی نیستند
    اگر به سینمای هند به دور از خالی بندی ها و ستارگان پر زرق وبرق با لوکیشن های چشم نواز علاقه دارید
    این فیلم رو از دست ندید مطمن باشید سینمای بالیوود به دور از خان ها و سوپراستارها حرف های بیشتر و داستان بهتری برای گفته شدن دارند
    اگر یکی دو سکانس در این فیلم وجود نداشت به راحتی می شد فیلم رو خانوادگی دید و از دیدنش لذت برد
    یک نکته رو هم بگم فیلم خجالت نکش به کارگردانی رضا مقصودی هم همین داستان رو داره
    این فیلم قبل از این سوژه در سینمای ایران استفاده کرده از داستان خیلی نزدیکی به هم برخوردارند
    خجالت نکش در فضای روستایی ایران رخ میده اما مبارک باشه در فضای شهری و هندی وار ساخته شده
    این شباهت برام جالب اتفاقا چند وقت پیش این فیلم رو دیدم فکر میکنم شاید بالیوود از این سوژه کپی کرده







    متاسفانه من به خوبی از کدها و امکاناتی که برای پست ها وجود داره نمی تونم استفاده کنم
    به همین دلیل تنظیمات خوبی رو نمی تونم انجام بدم

  19. 13 کاربرِ زیر از ESajad بخاطرِ این مطلب مفید سپاس گزاری کرده اند :


  20. #40
    تاریخ عضویت
    May 2014
    محل سکونت
    خونمون
    ارسال ها
    235
    سپاس
    431
    از این کاربر 2,604 بار در 236 پست سپاس گزاری شده

    arrow2 پاسخ : سینمای هند | بحث و تبادل نظر


    Tumbbad (2018)
    - IMDB: 8.3 - Rotten Tomatoes: 86%

    داستان درباره یک روستای متروکه و نفرین شده به اسم تومباد هست. اونجا یه گنج پنهان شده که شخصیت اصلی فیلم میره تا اونو بدست بیاره. با اینکه اتفاقات تلخی براش افتاده و قرار بود دیگه برنگرده به اون روستا ولی به خاطر حرص و طمع برمیگرده تا به اون گنج برسه و در ادامه اتفاقات جالبی میوفته...

    تومباد یکی از بهترین فیلم‌های 2018 هست امّا به خاطر هندی بودنش خیلی از روشنفکرنماهای وطنی سمتش نمیرن!
    این فیلم در 8 بخش از جمله بهترین فیلم کاندید دریافت جایزه بوده که در سه بخش بهترین فیلبرداری، بهترین صدابرداری و بهترین طراحی صحنه برنده جایزه شده. توی فیلم صحنه اکشن و رقص و این چیزا وجود نداره و صرفاً یک فیلم هنری و مستقل هست. فضای فیلم تاریک و دلهره‌آوره و کارگردانی و تصویربرداری بسیار زیباست. فیلمی خوش‌ساخت با مفاهیم ارزشمند اجتماعی و اخلاقی که قطعاً بیننده خاص‌پسند رو راضی می‌کنه.

    پیشنهاد می‌کنم حتماً ببینید.





  21. 12 کاربرِ زیر از FARMANDEH بخاطرِ این مطلب مفید سپاس گزاری کرده اند :


 

 
صفحه 4 از 6 اولیناولین ... 23456 آخرینآخرین

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمی توانید موضوع جدید ارسال کنید
  • شما نمی توانید به پست ها پاسخ دهید
  • شما نمی توانید فایل پیوست ضمیمه کنید
  • شما نمی توانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
  • قدرت گرفته از سیستم vBulletin نسخه ی 4.2.3
  • قالب اختصاصی انجمن TvWorld نسخه ی 1.0
  • طراحی و اجرای قالب : نوژن
  • تمام حقوق مطالب و محتوا برای تی وی وُرلد محفوظ می باشد
Powered by vBulletin® Version 4.2.1
Copyright ©2000 - 2009, Jelsoft Enterprises Ltd.