Game Of Thrones | بحث اپیزودیک | فصل ششم , اپیزود نهم

[yaser63]

Season 6, Episode 9, Battle of the Bastards
فصل ششم, قسمت نهم, نبرد حر/ام زاده ها

خلاصه داستان اين قسمت : درحالی که استارکها آماده نبرد می شوند,سر داوس چیز با ارزشی را از دست می دهد. درهمین حال دنریس با انتخاب دشواری مواجه می گردد

ویرایش مدیریت:
لطفا جهت احترام به حقوق سایر اعضای انجمن:
از بیان هرگونه مطلب اسپویلری مرتبط با قسمت های آتی سریال خود داری نموده و از بحث درباره محتوای اپیزودها در تاپیک های غیر مرتبط و چتباکس خود داری نمایید.
برای دانلود زیرنویس هم از قسمت بالا به تاپیک مربوطه مراجعه فرمائید.
باتشکر از همه دوستان گرامی.

[.:SiSiBK:.]

من صدمین نفرم که 10 دادم بهم جایزه نمیدین؟

کلن من فن این سریال نیستم و به نظرم سریال بهتر از این زیاد داریم ولی بعضی از قسمتهاش واقعن محشرن مثل همین قسمت که فوق العاده بود. با سانسا حال کردم دمش گرم هم بخاطر بیلیش هم بخاطر رمزی. سر داووس هم که همه چی دستگیرش شد فکر کنم تو قسمت بعدی یه بلایی سر بانو بیاره. این دنریس هم کلن رو مخمه.

پ.ن: نبرد با خوبی و خوشی تموم شد و چشم جان سالم موند. پس اون پوستر چی بود؟ نکنه قسمت بعدی بلایی سرش بیاد؟

[nima1993]

There are two types of heroes...

[KEVIN GARVEY]

یه مقدار دیر پست دادنم مربوط میشه به رفتنم مالیات وگرنه ساعت 8 وخورده ای که دیده بودم کلا تو فریاد و داد بودم.
چه اپیزودی بود. باور کنید یکی از بهترین سکانسهایی بود که جنگ دیدیم. حقیقت جنگ و صد البته مردانگی و از خود گذشتگی تورموند و وحشی ها. کلا هواسش به جان بود که کشته نشه. اونجایی که به جان تنه زد تا خودشون جلو برن و شبیه عملیات انتحاری بود خیلی بهم چسبید.
لحظه کشتن امبر توسط تورموند خییللی باحال بود. اونجایی هم که جان داشت میرفت جلو واسه گرفتن ریکان و تک موندنش جلوی اینهمه سرباز و لحظه هجوم وحشی ها. اصلا چی میشه گفت.
کشتن رمزی غاصب توسط سگهای خودش آنقدر بهم حال داد که اگه رییس مالیات میگفت مالیاتت بخشیده شده انقد مزه نمیداد.
اونجایی که جان نفس نفس میزد آخر هنر کارگردانی صدالبته بازیگر کیت هرینگتون بود.

لحظه های دنریس با اژدها ها همگی اندازه بقیه قسمت خوب بود.

دیالوگ تریون با دنریس در مورد دیوانه بازیهای پدرهاشون و مواد منفجره در زیر شهر بی ارتباط با قسمت بعد نخواهدبود حتما.

در آخر احساسی ترین سکانس های این قسمت که کم هم نیست ولی من باهر کدامش فریاد کشیدم. سکانس کشتن ریکان و دویدن جان . لحظه تنه تورموند به جان. کشته شدن امبر لعنتی. شمشیر کشیدن های جان. ورود سانسا با بیلیش و کشته شدن وان وان و در آخر خورده شدن رمزی و خنده ملیح سانسا بعداز چند فصل بد بختی و عذاب یه دل راحت خندید. و یادم نرفته فرار رمزی بیشرف و درخواست درگیری ه تن به تن با جان و مشت های عالیه جان.

آخ چه اپیزودی بود. تا الان چهار بار دیدم.
پیش به سوی هفته بعد و یه اپیزود کلیدیه دیگه و یکسال دوری و تحمل

[New_Sense]

اپیزودی به شدت قدرتمند رو دیدیم همگی ؛ فقط میشه گفت برای ساخت این اپیزود مشخص هست که هم هزینه زیاد و هم سختی و تلاش بسیار زیادی صورت گرفته که همه بیننده ها لذت ببرن ؛ تنش به مراتب بالا و فیلمبرداری دقیق و حساب شده که خیلی خوب صحنه های نبرد و جنگ و تنش و درگیری رو نشون میداد ؛ مخصوصا زمان محاصره شدن ارتش جان اسنو ؛ هر لحظه دوربین جوری صحنه ها رو برداشت میکرد که این حس به بیننده القا بشه که در وسط نبرد هست و حس خفقان و له شدن رو داشته باشه ؛ توالی برخورد 2 ارتش چقدر عالی بود ؛ قبل از برخورد صحنه ای که جان اسنو به سمت ریکان میرفت تعلیق خوبی داشت و همچنین صحنه ای که جان اسنو یه تنه شمشیر رو کشید و اسب ها در روبرو یه سمت جان اسنو در حرکت بودن باز هم تعلیق و هیجان رو کامل کرد ؛ زمانی که جان اسنو روی زمین افتاد و زیر دست پای یاران خودش قرار گرفت ؛ شاید میشد گفت صحنه ای به شدت سینمایی بود ؛ ناگفته نماند همه صحنه های فیلم یک درجه از یک درام تلویزیونی پا رو فراتر گذاشته بود همه چی در قاب سینما میتونست جا بگیره و هیجان رو با لانگ شات و کلوز آپ های مختلف چند برابر کنه . و مخصوصا رهایی جان اسنو بعد از بلند شدن از بین یارانش و نگاهش به آسمان و کشیدن نفس عمیق ؛ شاید این صحنه ها دقیقا مشابه اپیزود دوم و زمان زنده شدن جان اسنو باشه . ( دقت کنید موسیقی متن چقدر حساب شده هست ؛ کار میکنه که تو نتونی پیش بینی کنی چی میخواد بشه) شاید اگر بخوایم تشابهی بین سکانس جنگ و درگیری در این اپیزود رو با نمونه های موفق فیلم های سینمایی دنیا مقایسه کنیم میرسیم به چند فیلم سینمایی . ارباب حلقه ها ؛ هابیت ؛ میهن پرست ؛ و ... ولی به مراتب این سکانس در خیلی از جاها بهتر از حتی برترین اثار جهان از لحاظ فرمی کار کرد . شروع سکانس با منجنیق و توپ های نفتی که به سمت معبد میرین شلیک میشه ؛ بود و خیلی سریع و خوب بدون یک لحظه کش دادن دیالوگ های دنریس با تیریون رو داشتیم و بعد معامله دنریس با اربابان که به نظرم باز هم بی نظیر بود ؛ هم شاخ و شونه کشیدن دنریس هم ورود اژدها به صحنه به شدت قدرتمند و جلوه ویژه عالی کار شده بود ؛ و شاید اگر بخوایم مقایسه کنیم این اژدها رو با اسماگ اژدهای موجود در قسمت سوم هابیت میبینیم اژدهای دنریس چند پله بالاتر هست و به شدت حس و حال یک اژدهای واقعی با اون جلوه های ویژه رو میده ؛ صحنه قدرتنمایی دنریس با اژدها و اتش زدن کشتی ها هم خیلی خوب و عالی نشون داده شد ؛ شاید بعد از 6 فصل ما یک نمایش اژدها سواری جنگی و اتیش زدن به واسطه اژدها از تارگرین ها دیدیم ؛ تا به امروز ما چنین صحنه های اژدها سواری و اتیش زدن رو ندیده بودیم ؛ و باید منتظر فصل های بعد و اژدها سواری دنریس و تقابلش با آدرها یا کینز لندینگ باشیم . چیزی که مشخص هست یارا و تیون زیر پرچم دنریس قرار گرفتن و معامله ای که صورت کرفت از یک جهت جالب بود ؛ زمانی که تیریون به دنریس گفت « اگر همه درخواست استقلالشون رو داشته باشن چی ؟ » و جواب « اون درخواست نمیکنه داره تقاضا داره میکنه » به نظر هوشمندی تیریون رو میرسوند تلنگری به دنریس زد که اینده مانند پدرش نخواد خاندانی رو بدون هیچ منطق نابود کنه . و خب بالاخره دنریس به سمت وستروس حرکت میکنه . رمزی بولتون به قول دوستان جوکر دنیای سریال ؛ در جنگ و استراتژی خیلی بهتر و دقیق تر از جان اسنو پیش میره و تا جایی که چیدمان جنگ و استراتژی رو در دست میگیره ؛ جان اسنو شخصیتی که نمیشه دوستش نداشت و فکر میکنم همانطور که دوست داشتنی هست ولی ساده انگاری و به مراتب تشابهات حسی با ند استارک داره ؛ و همین احساسی عمل کردن توی جنگ باعث اون چالش جنگی و تپه های اجساد شد ؛ و چه بسا در این مرحله هوشمندی سانسا رو میبینیم ؛ سانسا که درک جنگی نداشت ولی رمزی رو خوب شناخته بود ؛ و نهایتا ورود ارتش ویل و لرد بیلیش ؛ اگر بخوابیم مقایسه کنیم جنگ جان اسنو با رمزی و جنگ استنیس با رمزی ؛ تشابهاتش وجود ارتش کم و نا منظم هست و خب تنها اتفاق خوب برای جان اسنو وجود سر داووس یک استاد جنگ و تورموند بی کله و شجاع واسه جنگ و در نهایت وجود سانسا . شاید صحنه دیدن اون گوزن در اتش توسط سر داووس یکی از صحنه های غم انگیز واسه همه ما بوده باشه ولی چیزی که یه مقداری واسه من جالب بود ؛ این گوزن چوبی که نماد باراتیون ها هست ؛ و نمیدونم چرا این لحظه نمادین که به وجود مرگ تلخ شیرین باراتیون تاکید میکنه ولی اون گوزن چوبی هم پاش هم شاخش کنده شده ؛ شاید اگر صحنه رو بخوایم تخیل کنیم نوید زنده بودن استنیس باراتیون رو بده و شاید هم نه . ولی اون گوزن اون احساس و نماد باراتیون ها رو دوباره زنده کرد . و بالاخره مرگ رمزی ؛ و صحنه کشته شدنش توسط سگ های خودش که به شدت خوب و عالی بود به چند دلیل ؛ شاید اگر توی نبرد کشته میشد اون رو یک نماد اسطوره ای از جنگجو برای بیننده تلقی میکرد و شاید اگر خیلی راحت توسط جان اسنو کشته میشد ؛ جان اسنو رو نماد قصاوت برای دشمنش نشون میداد ؛ جان اسنو در اصل با زدن رمزی و ترکوندن صورت رمزی ؛ اون انتقام ریکان رو گرفت ؛ و زمانی که رمزی در قفس سگ ها قرار گرفت و سانسا در مقابلش بود هم انتقام سانسا و تیون گرفته شد ؛ در اصل مرگ رمزی با وجود سگ های خودش نشون از این میده که هیچ جانداری توی سختی و دشواری وفادار نمیمونه . و رمزی در مرگ هم شکست میخوره و برای همیشه خاندانی به نام بولتون ها رو نابود می کنه . و مطمنن همگی ما از مرگ رمزی بولتون خیلی خوشحال شدیم . و بالاخره وینترفل به خاندان استارک ها برگشت .

[iceman]

عجب شاهکاری بود... برای خوره فیلم و سریالی مسه من باید بگم یکی از بهترین جنگ های به تصویر کشیده شده در کل فیلم ها و سریالهایی که دیدم بود... قسمتهای قبلی که افت داشت باید بگم ناامید کننده بود ولی الان که مشخصه تمرکزشون روی این اپیزود بوده دیگه مشیه گفت سریال محبوبمون به اوج برگشت...
در مورد صحنه ای مختلف این اپیزود باید بگم تاثیر گذارترین صحنه وقتی بود که جان تک و تنها جلوی پیاده نظام وایساد ... سکانس فوق العاده ای بود .. موزیک عالی .. تصویر برداری و حالتهای جان اسنو .. کارگردانی این سکانس و در کل این اپیزود فوق العاده بود.. در سال ناامید کننده ای از نظر فیلم و سریال که همه جوره زده شده بودم از همه چی دیدن همچین شاهکاری غنیمته ..
بازیگر نقش رمزی بولتون احتمالا کلی جایزه ببره ... خیلی عالی بود.. امیدوارم فقدانش حس نشه :دی این سریال بدون نقش منفی واقعا میلنگه و همونطور که سنگینی این بار بعد از مرگ جفری به رمزی رسید امیدوارم شخصیت متفاوت و جذابی پررنگ بشه ...

[farzinawsome12]

گرگ ها دوباره قدرت گرفتن و جای خوشحالی داره
تاوان زیادی دادن،ندرفت،کتلین رفت،راب رفت،ریکان رفت،دایروولفاشون رفت،حتی هودور رفت
استارکها،ویژگیشون شرافتشونه
شرافتی که نزاشت آریا هیچکس بشه و شرافتی که جان رو یکبار به مرگ رسوند
دوست دارم بدونم حالا که وینترفل رو گرفتن خط داستانیشون به کجا خواهد رفت؟؟؟
آریا استارک شخصیت مورد علاقم تو استارکها

[Drama]

Ozymandias ـه تاج و تخت

[Mia_3D]

حالا ن ک قسمت بدی بودا ، خوب بود ، ولی هیچکس تعجب نکرد 100 نفر(؟) چن بار تیر انداختن ، یکیشون ب جان نخورد مخصوصا دقیقه 37:17 ک خیلی بد بود ب همه جای کنار جان خورد غیر خودش
و اینجاش

[Sσнєiℓ]

این قسمت و به خصوص درست زمانی که جان اسنو داشت زیر اجساد مدفون میشد واقعا برای من فراتر از یه فیلم بود. تحقیر شدن جان و تورموند و ناامیدی ای که از پیروزی داشتیم. اینها اون قدر تاثیر گذار بود که گوئی این شخصیتها واقعیت دارند و دوستان واقعیم داره این بلا سرشون میاد.
با رسیدن نیروی کمی و سانسا گریه ام گرفت. هر چند خیلی دیر رسیدن. خیلی. ما دیگه عملا جان رو مرده حساب میکردیم.

جای خالی برین تارث خیلی خیلی حس شد. به خصوص که ارتش جان به معنای واقعی خودش ارتش نبود و بی نظم بود. حیف شد.

لیانا مورمونت رو فقط یکبار از نزدیک دیدم نشون بده. اونم وقتی که روز قبل از جنگ جان و رمزی با هم مذاکره کردند. یه نگاه که توام با حس چندش بود به رمزی انداخته بود.

تیریون عالی بود. خیلی با مزه اس.

ابهت گری ورم منو کشته.

دیالوگهای یارا گریجوی با دنریس و حاضرجوابیش هم عالی بود.

صحنه آخر هم خیلی عالی بود. اول که صدای سگه رو شنیدم فک کردم صدای گرگ جان هست و میخوان اونو بندازن به جونش. بعد دیدم نه.

از همه چیز بدتر اینکه اصلا معلوم نیست چی در انتظار جان و حتی سانسا هست. لیتل فینگر نگران کنندس.

[Toxic Fighter]

دیگه گفتنیا رو دوستان گفتن

بسیار عالی بود با گیر دادنای الکی سریال رو به کام بقیه و خودتون تلخ نکنین

در مورد رمزی باید بگم که غریبانه از بینمون رفت.مظلوم ترین شخصیت سریال بود واقعا مراجعه شود به عکس زیر



ظاهرا حماسه نمره 1 بازم تکرار شده ولی پاک شد انگار.دلیل این 1 دادنارو فقط یه چیز میدونم اونم اینکه تاپیک و نظرسنجی در مورد این سریال خیلی زیاد شده و انجمن رسما به انجمن گیم آو ترونز تبدیل شده البته که من مشکلی ندارم ولی طرفدارای سریالای دیگه شاید جبهه بگیرن و انتقادشونو با 1 دادن نشون بدن