Atlanta : بحث و تبادل نظر پیرامون فصل سوم

[yaser63]

در این تاپیک می‌توانید پیرامون فصل سوم سریال Atlanta که پخش آن از شبکه FX از بیست و چهارم مارس 2022 (بامداد پنجم فروردین 1401) آغاز می گردد بحث و گفتگو کنید. لطفا اگر می‌خواهید در مورد قسمت خاصی بحث کنید، در ابتدا عنوان قسمت موردنظرتان را بیان کنید تا دیگران متوجه بحث شما بشوند، و از اسپویل شدن مطلب برای دوستانی که هنوز قسمت مورد نظر را ندیده اند، جلوگیری شود. در موارد ضروری استفاده از تگ اسپویلر را نیز مد نظر قرار دهید.

[Raylan Givens]

ارجاعات و شباهت‌های جالب دو قسمت اول فصل سوم با دو قسمت اول فصل اول:

قسمت اول از فصل اول ارن به ون: یه خواب عجیب دیدم. داشتم داخل این استخره شنا می‌کردم ولی شبیه اقیانوس بود و داشتم با یه جلبک دریایی شنا می‌کردم، ولی جلبک دریایی نبود. مثل، دست بود. و داشتم با این دختره شنا می‌کردم و اون می‌گفت که اگه دست‌ها بگیرن‌ت، می‌کِشن‌ت پایین و غرق‌ت می‌کنن، پس بالاتر ازـشون شنا کن. قسمت اول از فصل سوم این آب خیلی گِل‌آلوده. یه بار هفت‌هشت سال‌م که بود نزدیک بود توـش غرق شم. راست‌ش درست همون‌جا لب ساحل. پسرعموم مجبور شد بکشدم بیرون. نمی‌دونم چی بود، پسر. احساس می‌کردم دارم کشیده می‌شم. توی قسمت اول از فصل اول ون جلسۀ اولیا-مربیان داشت، توی قسمت اول از فصل سوم هم مادر لوکوئِیری‌یس احضار شد به مدرسه.

توی قسمت اول از فصل اول ارن از خونۀ پدرمادرش انداخته شده بیرون و راه‌ش نمی‌دادن داخل، توی قسمت اول از فصل سوم هم مادر لوکوئِیری‌یس از خونه پرت‌ش می‌کنه بیرون. توی قسمت اول از فصل اول مادر ارن به‌ش می‌گه: «بهتره یه چیز درست‌حسابی بخوری»، و توی قسمت اول از فصل سوم مادرخوندۀ لوکوئِیری‌یس به‌ش می‌گه: «این غذا برات بهتره. توی بیش‌تر غذاهایی که به‌شون عادت داری، نمک و روغنِ بیش‌ازحد هست».

توی قسمت دوم از فصل اول دریوس از مشکل بچه‌دارنشدن‌ش حرف می‌زنه، توی قسمت دوم از فصل سوم هم دریوس دوباره به این موضوع اشاره می‌کنه. قسمت دوم از فصل اول و سوم با دستگیری «پیپربوی» شروع می‌شه. قسمت دوم از فصل اول و قضیۀ معروف مرغ و سس، و آخر قسمت دوم از فصل سوم هم الفرد به ارن پیام می‌ده که 300 تیکه مرغ بگیره، همه هم رون. قسمت دوم از فصل اول «پیپربوی» از عکس‌گرفتن متنفره، توی قسمت دوم از فصل سوم پول می‌پاشه هوا و با خوش‌حالی با طرفدارها عکس می‌گیره (بازی رو شناخته).

نکات جالب دیگه هم این‌که ماجرای مادرخونده‌ها بر اساس واقعیت بود: خود-دگرکُشی خانوادۀ هارت. ماجرای سیل‌زده‌کردن اون شهرک هم بر اساس واقعیت و روستای Oscarville و برکۀ Lake Lanier بود.

[Raylan Givens]

عجب قسمت عمیقی بود قسمت پنجم؛ طنز، غم، سورئال همه با هم. همون «آتلانتا»ی همیشگی. شخصیت‌پردازی قسمت به قسمت کامل‌تر می‌شه؛ البته در حالت عادی زیاد نمود نمی‌کنه، ولی اگه برگردید از اول سریال رو ببینید، از همۀ نکات ریزی که وجود داره شگفت‌زده می‌شید. مشاهده محتوا اسپویلر ظاهراً وایلی یک نوع روح بوده. 1. دریوس اوایل قسمت می‌گه: «اوه، پسر، می‌گن این‌جا مثلاً روح‌زده‌ست». 2. وایلی چیزهایی رو می‌دونه که «پیپربوی» به هیچ‌کس نگفته، فقط هم توی گوشی‌ش بوده؛ گوشی هم که دست وایلی نبود. 3. وایلی به‌طور غیرمستقیم سعی داره دربارۀ ساکس به «تیم پیپربوی» هشدار بده: «فکر می‌کنم جالبه که آدم‌ها اجازه ندارن جزئی از گروه باشن. که «جزئی از تیم» باشن. می‌دونی، آدم‌ها فقط دل‌شون می‌خواد دیده بشن. مهم نیست واسه چی». ساکس نیازی به گوشی نداشت، اصلاً بحث مالی‌ش مطرح نبود؛ همون‌طور که دیدیم، گوشی رو انداخت بیرون. فقط با این کار می‌خواست خودش رو به تیم نزدیک کنه و اعتمادشون رو جلب کنه و به‌اصطلاح خودش رو جزئی از تیم کنه. 4. وایلی راجع به شکست عشقی‌ای که از یه دختر به اسم رُزی خورده می‌گه و به این اشاره می‌کنه که از خونه دور شده (از ریشه‌هاش دور شده) و به «بوداپست» منتقل شده. با این حرف‌ها سعی داره به «پیپربوی»ی که خودش رو گم کرده و از ریشه‌هاش دور شده کمک کنه دوباره به خود واقعی‌ش برگرده؛ و آهنگی هم که می‌خونه بیش‌تر از این‌که راجع به شکست عشقی‌ش از یه دختر باشه انگار دربارۀ «پیپربوی»ـه.

این قسمت یه ارجاع هم داشت به قسمت نهم از فصل دوم. مشاهده محتوا اسپویلر وایلی یه «اوری‌زورو» یا همون دُرنای کاغذی برای «پیپربوی» درست می‌کنه. حالا صحبت‌های اون دختر خُل‌وْچله توی قسمت North of the Border: «می‌تونم یه چیزی به‌ت بگم؟ یه خوابی در موردت دیدم. ما همدیگه رو در آغوش گرفته بودیم، لخت، کنار این روده، و تو این دُرنای سفید زیبا بودی»

[smh2011]

آیا فصل سوم رو به اندازه دو فصل قبلی دوست داشتم؟ خیر
آیا سریال افت کرده؟ نمیدونم شاید.
ولی چیزی که میدونم اینه که سریال هم مثل کاراکتر هاش بعد از معروف شدن داره سرخوشانه رفتار میکنه و جسته گریخته به بخش های مختلف دنیاش سرک میکشه.
قطعن نیاز به حضور بیشتر پیپر بوی و گنگ اصلی رو توی فصل سوم احساس میشد. اما با این وجود بهترین اپیزود فصل قسمت اول بود که داستانی متفاوت و جداگونه رو روایت میکرد.