American Horror Story بعد از دو فصل اول درخشانش گرفتار ایراداتی شده که تا همین فصل هشتم هم میشه این مشکلات رو دید
ایراد اول و مهمترین ایراد سریال اینه که از فصل سوم وارد یه فضای سورئال و فانتزی شده و گرفتار سانتی مانتالیسم شد ... این فضاسازی فانتزی سریال رو از ذات خودش دور کرد ... بیننده انتظار داره داستان (
ترسناک) آمریکایی ببینه اما توی فصول اخیر خبری از این ترس نیست ... سریال دیگه نمیترسونه و با چنگ زدن به یه سری المان ها میخواد بیننده رو به هیجان بیاره که البته در این راه هم موفقه ولی ویژگی و ذات اصلی سریال این نبوده و نیست ... در کنار این ، نوع روایت هم از فصل سه تغییر میکنه و سریال رو تبدیل به یه مانیفست درباره مسائل جنسی و تراجنسیتی و مسایل از این دست کرده که پر شده از شعارها و کنایه های سیاسی و اجتماعی
ایراد دوم اینه که خرده داستان ها در خدمت داستان اصلی فصل نیستن ، و به قول معروف به تن سریال زار میزنن ... هر کدوم از این خرده داستان ها به خودی خود درخشان و فوق العادن مثل داستان دلقک قاتل توی فصل چهار ، اچ اچ هلمز و کنتس توی فصل پنجم ، اَکسمن توی فصل سوم و خیلی داستانهای جذاب دیگه که جداگانه پتانسیل زیادی دارن ولی توی داستان اصلی فصل گم شدن و عدم استفاده درست ازشون به سریال ضربه میزنه و باعث سردرگمی و دلزدگی مخاطب میشه
اما سوای همه اینها یه ذهن خیلی خیلی زیبا پشت این سریاله ... کاملا میشه تاثیر عملکرد این مغز متفکر رو توی سریال مشاهده کرد ... سریال از فصل اول با برنامه جلو میره و تمام فصول به هم مرتبط و به ترتیب ساخته شدن ... شناخت دقیق سازندگان سریال از ژانر ترسناک و کارهای کالت ، دستشون رو برای طراحی شخصیت های مختلف و فضاسازی های جذاب باز گذاشته ، برای مثال توی همین فصل هشتم میشه ردپای فیلمهای کالتی مثل Bram Stoker's Dracula ، Suspiria و Nosferatu the Vampyre رو مشاهده کرد
ایده های اولیه به معنای واقعی درخشان و درگیر کننده هستن ، که البته در طول فصل وقتی از این ایده اولیه میگذریم و میخوایم ادامه داستان رو ببینیم سریال معمولا کم میاره ، مثل ماشین مسابقه ای که با شتاب باور نکردنی شروع میکنه بعد کم کم سرعتش کاهش پیدا میکنه و تمام برتری که بدست آورده بود رو از دست میده
فصل هشتم سریال دقیقا همون ایرادات فصول قبلی رو داره و یه بار دیگه ثابت میکنه این مجموعه فقط دو فصل درخشان داشت و بعد از اون شدیدا افت کرد ... فصل جدید دقیقا در ادامه فصل قبله ، اگر فصل قبلی یه بیانیه در محکومیت انتخاب ترامپ بود این فصل عواقب عصر ترامپ رو به تصویر میکشه که البته بعد از یکی دو اپیزود یه چرخش خیلی بد داریم که همه چیز رو تغییر میده و فصل تبدیل میشه به جنگ جادوگران علیه شیطان
بهتر بود همون ایده اولیه پایان دنیا رو ادامه میدادن تادوباره مجبور نمی شدیم این جادوگرهای دوزاری رو ببینیم
مثل همیشه شروع فصل هشت بسیار قدرتمند و امیدوارکنندس ولی این احساس امیدواری متاسفانه تا اواخر قسمت اول بیشتر دوام نداره و روند سریال تبدیل میشه به همون روند قدیمی ، داستانی که کشش ده قسمت رو نداره و خرده داستان های جذابی که به داستان اصلی نمیان ... حتی استفاده از فصل های گذشته و به اصطلاح کراس اور هایی که به فصول گذشته زده میشه هم نمیتونه آنچنان چیزی رو تغییر بده ، البته برای طرفداران پر و پا قرص سریال خاطره بازی خیلی خوبیه به خصوص قسمت ششم و دیدن دوباره یه شخصیت به یاد موندنی
شاید اگر هر فصل رو 6 قسمت در نظر میگرفتن نتیجه خیلی متفاوت میشد ... به هر حال این نوع روایت فانتزی چند فصله که داره به سریال ضربه میزنه و متاسفانه دوباره هم تکرار میشه
یکی از نکات فوق العاده سریال که خوشبختانه هنوز مثل دو فصل اول وجود داره قاب بندی تصاویر و فیلمبرداری وهم انگیز و جذاب کاره ... به طور کلی سریال از لحاظ فنی یه شاهکاره کامله و هر ایرادی هست به داستان و سناریو برمی گرده ... نقطه روشن دیگه اینه که هنوز از لحاظ بازیگری سریال در اوج قرار داره ، توی این فصل هم دو سه تا بازی عالی داریم و این فصل کتی بیتس رو هم داریم
AHS شاید از ذات اصلی خودش دور شده باشه و افت کرده ولی هنوز یه سر و گردن از خیلی مجموعه های دیگه بهتر و قابل قبول تره و دیدنش هیچوقت خالی از لطف نبوده و نیست