Manchester by the Sea : درامی تلخ با بازی هایی تاثیرگذار,معرفی فیلم,بحث و تبادل نظر

[yaser63]

Manchester by the Sea عنوان درام موفقی می باشد که جرقه ساخت آن در تابستان سال 2014 روشن گشت.در این زمان Matt Damon با پیشنهاد کارگردانی, فیلم نامه نوشته شده توسط Kenneth Lonergan به سراغ او آمد اما به زودی به دلیل بوجود آمدن دشواری هایی در کار ساخت اثر Matt Damon از کارگردانی اثرکنار رفت و بنابر آن شد تنها به عنوان تهیه کننده و بازیگر نقش اصلی, در ساخت فیلم ایفای نقش کرده و Kenneth Lonergan فیلم نامه خود را کارگردانی نماید اما اوایل سال 2015 میلادی Matt Damon از ایفای نقش اصلی فیلم نیز کنار گذاشته شد تا Casey Affleck ایفای نقش کارکتر Lee Chandler را برعهده گیرد.پس از به انجام رسیدن فیلمبرداری در ایالت ماساچوست ,فیلم برای نخستین بار ,اوایل سال 2016 در جشنواره فیلم ساندنس به نمایش در آمد و توانست نظر حامیان مالی را برای حمایت از پخش فیلم جلب نماید.اکران رسمی این اثر نیز که از هجدهم نوامبر 2016 (بیست و هشتم آبان 95) آغاز گشته است علاوه بر فروش مناسبی که فیلم با وجود بودجه ای اندک داشته مورد استقبال منتقدان نیز قرار گرفته است و علاوه بر کسب امتیازات بالا از سوی آنها در پنج بخش اصلی مراسم آکادمی سال 2017 از جمله بخش بهترین فیلم سال نامزد دریافت "اسکار" گشته ضمن آنکه Casey Affleck که از ابتدا قرار نبود در این فیلم ایفای نقش نماید علاوه بر کسب گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش اول مرد از شانس زیادی برای کسب همین عنوان در مراسم اسکار پیش رو برخوردار است.++++ خلاصه داستان: Lee Chandler که برای فرار از حادثه غم انگیز و هولناکی که در گذشته برای خانواده اش رخ داده زادگاهش Manchester-by-the-Sea را ترک کرده است پس از شنیدن خبر حمله قلبی برادرش به بیمارستان می رود اما حضور دیرهنگامش در محل با مرگ برادرش هم زمان گشته و حال او باید این خبر را به برادر زاده اش Patrick منتقل نماید.اما Lee در بازگشت به شهر متوجه می شود که برادرش بدون اطلاعش ,او را به عنوان قیم قانونی Patrick انتخاب کرده است ,و مواجه Lee با مادر دائم الخمر برادرزاده اش عدم پذیرش این وظیفه ناخواسته را دشوار می نماید... بازیگران : Casey Affleck در نقش Lee Chandler Michelle Williams در نقش Randi Chandler Kyle Chandler در نقش Joe Chandler Lucas Hedges در نقش Patrick Gretchen Mol در نقش Elise Chandler C.J. Wilson در نقش George تریلری از فیلم: دریافت تماشا

[wlh]

مشاهده محتوا اسپویلر میشه گفت فیلم سرده و تلخ ولی از محیطه یا از بازی ها، نمیشه دقیق گفت. بازی کیسی افلک تو هر دو فاز زندگیش عالیه. شاید تلخی این فیلم اونقدر زیاد باشه که نشه با چیزی مقایسش کرد بار درام داستان از حالت های مختلف صورت کیسی قابل رویته. می دونم قطعا می بینید پس فقط لذت ببرید از تلخی و سرما

[KOOROSH]

چقدر پیر شده ... تیت داناوان (جاشوا تو فرندز) :

[Nevah]

نگاهی به فیلم منچستر ساحلی

متن حاوی اسپویل است

اگه بخوایم تو یک جمله فیلم را معرفی کنیم،زندگی روزمرگی زیر سایه مرگ عزیزیانمان،همین یک جمله کافی است که سلامی دوباره به مصیبت های غیر قابل انکار و خارج از کنترلمان در زندگی داشته باشیم.ایده فیلم جالب و تکراری است اما سناریو نویس بزرگ سینما Kenneth Lonergan به خوبی توانسته درامی تلخ ( همونطور که یاسر هم بهش اشاره کرد) را در قالب دو ساعت فیلم در بیاره،که واقعا سکانس به سکانس این فیلم برای خودش یک فیلم کوتاه دوست داشتنیه، از جنس مصیبت هایی که برای مخاطب ها آشناست،همه ماها زخم هایی خوردیم،درد کشیدیم،و وقتی فیلمو می بینیم خیلی زود با تراژدی ها دیدار تازه ای می کنیم،فقدان از دست دادن عزیزانمان در قالب غریبه ای که دوباره قراره به ما سر بزنه،اینبار سراغ لی چندلر ( کیسی افلک ) رفته اونم برای بار دوم و شاید سوم،اولینش از دست دادن پدر و مادرش تو جوانی،بعدش از دست دادن سه فرزندانش که جلوی چشمانش که از زیر خاکستر بیرون می یارنشون،و بعدش از دست دادن برادرش، تنها اینها نیست قرار نیست مصیبت ها پایان داشته باشه و همیشه با مرگ همراه باشه،همسرش و عشق زندگی اش که البته زنده است اما برای لی چندلر فرقی نمی کنه اون هم مُرده زمانی که میشل تصمیم می گیره ازش جدا بشه .یک آدم چقدر میتونه تحمل داشته باشه،چقدر می تونه با آدم ها و زندگی جاری خسته کننده روزانه کنار بیاد،این حرف ها و نکات ریز در قالب دیالوگ ها و صحنه های فلش بک جلو و عقب در فیلم بهش نمی رسیم،بلکه به صورت نحوی و اشاره از چهره ی زجر کشیده بازیگر متوجه می شویم.خیلی فیلم ها را سراغ داریم که در مورد زجر وستمی که به سیاه پوست ها و قربانیان جنگ جهانی دوم ساخته شده،اما با کمتر فیلمی رو به رو هستیم که با دوربین سینمایی به درون دل جامعه ای سفید پوست بره اونم تو یه ایالت کوچک مثل ماساچوست تو یه شهر ساحلی مثل منچستر و به رنج و ستم جامعه کارگر سفید پوستان بپردازه،سیاه و سفید نداره،مصیبت شتری که در خانه همه می شینه.واقعا فیلم گیراست،دوست داشتنیه و همینطور متعلق به تمام مردم و بخصوص جامعه متوسط و طبقه ی کارگر،میشل ویلیامز تو یکی از مصاحبه هاش وقتی ازش می پرسن بنظرت منچستر ساحلی چند جایزه اُسکار می گیره جواب خوبی میده: اون می گه، اصلا برای ماها چه کارگردان و چه بازیگرا، اُسکار مهم نبوده و تنها عشق بوده که باعث شده این فیلم تهیه بشه و ماها هم بازیگراش باشیم.فیلم را اگه میخواین برای یک نفر که هنوز ندیده معرفی کنید میتونید از جمله آغازین کتاب بوف کور استفاده کنید، حرفی که هدایت بیش از نیم قرن پیش زده و تا ابد هم در کنار ما باقی خواهد ماند ( در زندگی زخم هایی است....) درست مثل سکانس پایانی فیلم، که تا دنیا دنیا هست مصیبت،غم با بشر باقی می مونه و در نهایت در زمان مرگ و در قبرستانه که از فرد زجر کشیده جدا می شه اما هنوز با اطرافیانش در ارتباطه،چقدر سکانس روبه رو شدن میشل با کیسی افلک توی کوچه زیبا بود چقدر کم حرف زدند ولی با احساس هزاران کلمه و جمله ناگفته را رد و بدل کردند.یکی از بهترین سکانس هایی که در تاریخ موندگار میشه،نکته ای هم راجعه به شوخ طبعی لی چندلر بگم،واقعا مخاطب خجالت می کشه که به خودش اجازه بده به شوخ طبعی این فرد بخنده.فردی که تا قبل از حادثه دلخراش از دست دادن فرزندانش بسیار شاد،اجتماعی و خانواده دوست بوده و با فلش بک هایی که به زمان گذشته و حال زده می بینیم که زندگی چقدر میتونه شکنجه گر بی رحمی باشه و از آدمی با اون حال و احوال خوب چه آدم سرد و بی روحی بسازه که بیشتر شبیه به یک مرده متحرکه تا یک آدم. " منچستر ساحلی واقعا عالی بود " ممنون از یاسر عزیز برای ایجاد این تاپیک

[MeHr@n]

من معمولا درام نمی بینیم یا نصفه میبینیم ولی این فیلمو تا ته دیدم و داغونم کرد خیلی خوب بود و بیشترش هم واقعی به جز این طور برخورد با مرگ پدر یا برادر که شاید تو خارج اینطوری باشه و با ما فرق داشته باشند
Michelle Williams هم خیلی عالی بازی کرد هرچند قسمت هاش کم بود ولی واقعا خوبی بازی کرد

[abbas stannis]

سینما با این فیلم نشون داد که کماکان هنر برتر هست.
فارغ از اسم زیبای فیلم، داستانش به قدری تلخ بود که موقع تماشاش چند بار استپ زدم که این تلخی ناباور رو هضم کنم.
شخصیت لی چندلر با اون قلب شکسته ش و ذهن آشفته ش به سرعت وارد لیست محدود شخصیت های محبوبم شد
وقتی فیلم تموم شد جوری تحت تاثیر قرار گرفته بودم که تیتراژ پایانی رو هم دیدم (تو بقیه فیلم ها همیشه تا تیتراژ شروع میشه روی ضربدر پلیر کلیک می کنم) ؛ آخر تیتراژ موسیقی قطع میشه و فقط صدای امواج دریا به گوش میرسه.در واقع گوش رو نوازش می کنه. چقدر هنرمندانه به انتها میرسه منچستر کنار دریا.