۳ نکته در مورد فیلم " Raging Bull " که دوست داشتم !

[Aamirabz]

بعد از بازگشتن دوباره مارتین اسکوسیزی به فیلم های کلاسیک سیاه و سفید Raging Bull در قالب بلوری ؛ من فکر میکنم این بهترین کار هر دو یعنی اسکورسیزی و دنیرو و همچنین مایکل چمپن که یکی از بهترین فیلمبرداران در تاریخ سینمای آمریکا است. اگر چه تنها به عنوان سومین فیلم بزرگ ورزشی در تمام دوران ESPN بعد از فیلم های Bull Durham و Rocky رای آورد ؛ من فکر میکنم میلیون ها بار بهتر از راکی است و آن هم به این دلیل که تنها یک فیلم ورزشی نیست چراکه روح من را خیلی عمیق درگیر میکند . آن دلایلی که من این فیلم را دوست دارم :

رابرت دنیرو هنگامی که نام دنیرو را به زبان می آورم ، من نه تنها در مورد عملکرد او‌ که برنده اسکار هست صحبت می کنم ، بلکه اصرار او برای ساختن فیلم و تعهد او به نقش جیک لاموتا را نیز در نظر میگیرم . اسکورسیزی هرگز طرفدار فیلم ورزشی نیست ؛ او در آن زمان به ساخت فیلم هایی در مورد موسیقی علاقه مند بود ؛ در سال ۱۹۷۷ یک فیلم موزیکال نیویورک نیویورک و در سال بعد یک مستند از گروه The Last Waltz را ساخت ؛ زمانی که دنیرو او را به داستانی که درمورد قهرمان بوکس پیشین مطرح شده بود به او نزدیک کرد : همان طور که آلیس در سال ۱۹۷۴ در آنجا زندگی نمیکرد کارگردان تمایلی به ساخت آن نداشت؛ این ماندگاری دنیرو بود که در نهایت فیلمساز جوان را به امتحان کردن متقاعد کرد. برای نشان دادن تصاویر واقعی از جیک لاموتا در صحنه های بعد از فیلم و مهمتر از همه برای دریافت احساس واقعی شخصیت دنیرو از مشاور و از کارگردان چشم پوشی کرد و با کم کردن وزن خود به کار خود ادامه داد و از کل بازیگران و عوامل تا یک ماه درخواست کرد تا از او عکسی منتشر نشود تا به حد و اندازه ی لاموتا برسد . او مانند دیوانه ها اسپاگتی میخورد وزن بدنش به ۶۰ پوند افزایش یافت . دنیرو مهارت یادگرفتن بوکس را دقیقا مشابه زندگی واقعی لاموتا تجربه کرده و یاد گرفته است. البته بعد از ۱۰۰۰ راند تمرین . این داستان همانند پشت صحنه ای است از کتاب درس و آموزشی برای تمام بازیگران ؛ من نمیدانم همچین چیزی چه طور وجود دارد !

فیلمبرداری در داخل رینگ من بوکس را دوست ندارم ؛ از خشونت در آن متنفر هستم ! هربار که بازی بوکس را در تلوزیون به طور اتفاقی دیدم کانال رو عوض کردم اما اتقافی برای من نیفتاد تا وقتی که فیلم های بوکس را دیدم ! حقیقت این است که صحنه های بوکس بخش های مورد علاقه ی من از فیلم هستند ؛ چشم هایم نمیتواند چیز دیگری را ببیند . من درواقع همانند یک آدم دیوانه بعد از تماشای فیلم نمیتوانم خودم را کنترل کنم. اسکورسیزی و مایل چمپن که فیلم برداری فیلم را بر عهده داشتند مانند یک رقص باله از آن یاد میکنند ؛ یک رقص باله همانند فیلم The Red Shoes که هدف شخصی کارگردان است . چیزی که درمورد این صحنه ها شگفت انگیز است که دوربین در تمام مدت در یک حلقه قرار داشت ؛ آن ها توانستند با تکنیک های مختلف مثل اسلو موشن ( حرکت آهسته ) فیلم برداری کنند . دو صحنه وجود دارد که به آنها باید توجه کرد : یکی از آن ها فیلم برداری نمای نزدیک ریخته شدن خون در رینگ و دیگری تاثیر گرما در یکی از بازی های خود مقابل رابینسون ؛ این دو صحنه ی فیلمبرداری شگفت انگیز سبب تنش و زیبایی فیلم به سمت ورزش می شود ؛ من نمیتوانم راهی را بهتر از این کار تصور کنم .

منبع : +
اختصاصی Aamirabz - TvWorld