برای استفاده از تمامی امکانات انجمن و مشاهده ی آنها بایستی ابتدا ثبت نام کنید
نمایش نتایج: از شماره 1 تا 9 از مجموع 9
  1. #1
    As my world, Comes crashing down, I'll be dancing
    تاریخ عضویت
    Jun 2017
    محل سکونت
    Toronto
    ارسال ها
    39
    سپاس
    156
    از این کاربر 865 بار در 38 پست سپاس گزاری شده

    ۳ نکته در مورد فیلم " Raging Bull " که دوست داشتم !



    بعد از بازگشتن دوباره مارتین اسکوسیزی به فیلم های کلاسیک سیاه و سفید Raging Bull در قالب بلوری ؛ من فکر میکنم این بهترین کار هر دو یعنی اسکورسیزی و دنیرو و همچنین مایکل چمپن که یکی از بهترین فیلمبرداران در تاریخ سینمای آمریکا است.

    اگر چه تنها به عنوان سومین فیلم بزرگ ورزشی در تمام دوران ESPN بعد از فیلم های Bull Durham و Rocky رای آورد ؛ من فکر میکنم میلیون ها بار بهتر از راکی است و آن هم به این دلیل که تنها یک فیلم ورزشی نیست چراکه روح من را خیلی عمیق درگیر میکند .

    آن دلایلی که من این فیلم را دوست دارم :


    رابرت دنیرو





    هنگامی که نام دنیرو را به زبان می آورم ، من نه تنها در مورد عملکرد او‌ که برنده اسکار هست صحبت می کنم ، بلکه اصرار او برای ساختن فیلم و تعهد او به نقش جیک لاموتا را نیز در نظر میگیرم .

    اسکورسیزی هرگز طرفدار فیلم ورزشی نیست ؛ او در آن زمان به ساخت فیلم هایی در مورد موسیقی علاقه مند بود ؛ در سال ۱۹۷۷ یک فیلم موزیکال نیویورک نیویورک و در سال بعد یک مستند از گروه The Last Waltz را ساخت ؛ زمانی که دنیرو او را به داستانی که درمورد قهرمان بوکس پیشین مطرح شده بود به او نزدیک کرد : همان طور که آلیس در سال ۱۹۷۴ در آنجا زندگی نمیکرد کارگردان تمایلی به ساخت آن نداشت؛ این ماندگاری دنیرو بود که در نهایت فیلمساز جوان را به امتحان کردن متقاعد کرد.

    برای نشان دادن تصاویر واقعی از جیک لاموتا در صحنه های بعد از فیلم و مهمتر از همه برای دریافت احساس واقعی شخصیت دنیرو از مشاور و از کارگردان چشم پوشی کرد و با کم کردن وزن خود به کار خود ادامه داد و از کل بازیگران و عوامل تا یک ماه درخواست کرد تا از او عکسی منتشر نشود تا به حد و اندازه ی لاموتا برسد . او مانند دیوانه ها اسپاگتی میخورد وزن بدنش به ۶۰ پوند افزایش یافت .

    دنیرو مهارت یادگرفتن بوکس را دقیقا مشابه زندگی واقعی لاموتا تجربه کرده و یاد گرفته است. البته بعد از ۱۰۰۰ راند تمرین . این داستان همانند پشت صحنه ای است از کتاب درس و آموزشی برای تمام بازیگران ؛ من نمیدانم همچین چیزی چه طور وجود دارد !


    فیلمبرداری در داخل رینگ



    من بوکس را دوست ندارم ؛ از خشونت در آن متنفر هستم ! هربار که بازی بوکس را در تلوزیون به طور اتفاقی دیدم کانال رو عوض کردم اما اتقافی برای من نیفتاد تا وقتی که فیلم های بوکس را دیدم ! حقیقت این است که صحنه های بوکس بخش های مورد علاقه ی من از فیلم هستند ؛ چشم هایم نمیتواند چیز دیگری را ببیند . من درواقع همانند یک آدم دیوانه بعد از تماشای فیلم نمیتوانم خودم را کنترل کنم.

    اسکورسیزی و مایل چمپن که فیلم برداری فیلم را بر عهده داشتند مانند یک رقص باله از آن یاد میکنند ؛ یک رقص باله همانند فیلم The Red Shoes که هدف شخصی کارگردان است .

    چیزی که درمورد این صحنه ها شگفت انگیز است که دوربین در تمام مدت در یک حلقه قرار داشت ؛ آن ها توانستند با تکنیک های مختلف مثل اسلو موشن ( حرکت آهسته ) فیلم برداری کنند . دو صحنه وجود دارد که به آنها باید توجه کرد : یکی از آن ها فیلم برداری نمای نزدیک ریخته شدن خون در رینگ و دیگری تاثیر گرما در یکی از بازی های خود مقابل رابینسون ؛ این دو صحنه ی فیلمبرداری شگفت انگیز سبب تنش و زیبایی فیلم به سمت ورزش می شود ؛ من نمیتوانم راهی را بهتر از این کار تصور کنم .

    منبع : +
    اختصاصی Aamirabz - TvWorld

    ما همه اینجاییم که با تو چای بخوریم ..!


  2. #2
    حافظه دستان من پر شده از دامان تو
    تاریخ عضویت
    Feb 2013
    محل سکونت
    Shiraz
    ارسال ها
    312
    سپاس
    293
    از این کاربر 4,218 بار در 329 پست سپاس گزاری شده

    پاسخ : ۳ نکته در مورد فیلم " Raging Bull " که دوست داشتم !

    ممنون از این پست زیبا و یادآوری دوباره فیلم گاو خشمگین اسکورسیزی ؛ یه تعدادی هم حاشیه هست که من در زیر میزارمش که خوندنش خالی از لطف نیست .





    در حین ساخت پدر خوانده 2 رابرت دنیرو کتاب زندگی جیک لاموتا را خواند و دید که قابلیت تبدیل شدن به فیلم را دارد. به مدت 4 سال به هر کسی که می شناخت رو انداخت تا این فیلم را بسازد و در اخر دوست و همکار نزدیکش یعنی مارتین اسکورسیزی قبول کرد.

    سفارش ساخت این فیلم را رابرت دنیرو به اسکورسیزی داد که در آن زمان به دلیل عدم موفقیت فیلم پیشینش نیویورک نیویورک سرخورده بود.

    فیلمنامه فیلم را پل شرادر و "مادریک مارتین" بر اساس کتاب "گاو خشمگین: داستان من" که زندگی نامه جیک لاموتا، مشت زن میان وزن آمریکایی است، نوشته اند.

    فیلمنامه فیلم را ابتدا مادریک مارتین نگاشت و نام آن را مشت زن حرفه ای گذاشت و چون مورد پسند قرار نگرفت پل شریدر نگارش آن را برعهده گرفت.

    در صحنه معروفی که دنیرو از جو پشی می خواهد او را بزند، واقعی ضربه میزنند و هیچ بدلکاری ای در میان نیست.

    جو پشی و رابرت دنیرو برای اینکه حس برادر بودنشان واقعی تر و ملموس تر باشد قبل از شروع فیلمبرداری مدتی را با هم زندگی کردند و از آن موقع تا الان دوستهای بسیار خوبی برای هم هستند.

    صدای ضربه های مشتی که در رینگ رد و بدل می شود را به وسیلا آب هندوانه و گوجه درست کردند.

    بخاطر اینکه فیلم به طور سیاه و سفید فیلمبرداری شده است برای بهتر در اوردن فیلم به جای خون از شکلات استفاده شده است.

    رابرت دنیرو برای اینکه شخصیت جیک لاموتا را باور پذیرتر کند در مسابقات بوکسی که در بروکلین برگذار می شد شرکت کرد و توانست دو پیروزی بدست بیاورد.

    دنیرو برای بازی بهتر در نقش لاموتا چند جلسه با او تمرین مشت‌زنی کرد و برای بهتر نشان دادن وضعیت بدنی لاموتا پس از دوران افول و قرار گرفتن در نقش، وزن خود را حدود ۳۰ کیلوگرم زیاد کرد.

    فقط چند دقیقه کوتاه صحنه بوکس در فیلم است ولی بازیگران به مدت 6 هفته تمرین رقص پا و بقیه ریزه کاریهای بوکس را انجام می دادند.

    بعد از ملاقاتهای زیادی که جیک لاموتا و رابرت دنیرو داشتند. لاموتا نظر خود را درباره دنیرو این طور بیان کرد : بابی دنیرو اگر بخواهد می تواند یک بوکسور عالی شود و من خیلی خوشحال می شوم که مربی او باشم.

    اول شارون استون را برای نقش ویکی لاموتا در نظر داشتند.

    در سال 2006 مجله پریمر نقش افرینی رابرت دنیرو در نقش جیک لاموتا را دهمین نقش بزرگ و برجسته انتخاب کرد.

    114 مرتبه حرف رکیک معروف در فیلم بکار برده می شود.

    در همه رده بندی هایی که سایتها و انجمنهای معروف سینمایی انجام دادند فیلم و رابرت دنیرو جز 10 تای اول قرار دارند.

    وقتی رابرت دنیرو برای دریافت جایزه اسکارش بر روی صحنه رفت یکی از حاضرین و تشویق کنندگان جیک لاموتا بود.

    برای به رخ کشیدن استیصال و آب رفتن جایگاه حرفه ای و اجتماعی جیک لاموتا، اسکورسیزی صحنه ی آخرین مسابقه ی بوکسش را در یک رینگ بزرگتر فیلمبرداری کرد.

    پدر خود اسکورسیزی در نقش یکی از نوچه مافیایی ها ظاهر شده که در صحنه ی کلوپ شبانه، پشت میز لاموتا نشسته است.

    این فیلم بهترین فیلم ورزشی جهان به شمار می رود و همراه با فیلم راکی از فیلم های شاخص مربوط به بوکس هستند.

    گاو خشمگین از سوی انجمن منتقدان سینمای آمریکا بهترین فیلم دهه هشتاد شناخته شد.

    آخرین مطلب اینکه، اسکورسیزی در حین فیلمبرداری این فیلم تصور می کرده که گاو خشمگین آخرین اثر هنری اش در آمریکاست.


  3. 19 کاربرِ زیر از New_Sense بخاطرِ این مطلب مفید سپاس گزاری کرده اند :


  4. #3
    تاریخ عضویت
    Oct 2012
    ارسال ها
    291
    سپاس
    1,731
    از این کاربر 2,963 بار در 313 پست سپاس گزاری شده

    پاسخ : ۳ نکته در مورد فیلم " Raging Bull " که دوست داشتم !

    سپاس از دو دوست گرامی.
    بنده در عجبم راز بازیگرها در افزایش و کاهش وزن چیه؟
    برای مثال در همین فیلم، افزایش وزن «رابرت دنیرو». یا کاهش و افزایش وزن‌های معروف «کریستین بیل» در فیلم‌ها.
    جدا از اینکه امکان به خطر افتادن سلامتی وجود داره، یا پیری زودرس، ریزش مو، افت روحیه و...چطور و با چه برنامه‌ای دست به همچین ریسکی می‌زنند!
    شاید همین خطرهاست که در ماندگاری هنرمندان، نقش ویژه‌ای ایفا می‌کنه...

  5. 8 کاربرِ زیر از Lou Bloom بخاطرِ این مطلب مفید سپاس گزاری کرده اند :


  6. #4
    جمله مورد علاقه ندارد
    تاریخ عضویت
    Oct 2012
    ارسال ها
    1,354
    سپاس
    16,112
    از این کاربر 30,047 بار در 1,455 پست سپاس گزاری شده

    پاسخ : ۳ نکته در مورد فیلم " Raging Bull " که دوست داشتم !

    نقل قول نوشته اصلی توسط ali-shahri نمایش پست ها
    سپاس از دو دوست گرامی.
    بنده در عجبم راز بازیگرها در افزایش و کاهش وزن چیه؟
    برای مثال در همین فیلم، افزایش وزن «رابرت دنیرو». یا کاهش و افزایش وزن‌های معروف «کریستین بیل» در فیلم‌ها.
    جدا از اینکه امکان به خطر افتادن سلامتی وجود داره، یا پیری زودرس، ریزش مو، افت روحیه و...چطور و با چه برنامه‌ای دست به همچین ریسکی می‌زنند!
    شاید همین خطرهاست که در ماندگاری هنرمندان، نقش ویژه‌ای ایفا می‌کنه...
    علتش اینه که مثل ما پا نمیشن برن لب ساحل بدوئن یا نون و ماست بخورن شبانه روز و به فکر سیکس پک و این چیزا باشن . متیومک کانهی به اون لاغری برای یه فیلم جدیدش کلی وزن اضافه کرده آدم متنفر میشه نگاهش میکنه. همه شون گریمور مخصوص، مربی بدن سازی مخصوص، مدیر برنامه ریز و ... دارن. طبق برنامه پزشکی و زیر نظر متخصص این کار ها رو میکنن. البته در این بین شجاعت بازیگرا هم هست. یه نفر مثل پادشاه شب تو GoT برای هر اپیزود 4 ساعت گریم میشه یکی مثل شخصیت کیمیا نهایت زوری که میزنه یه عینک میزاره رو چشمش.

    --------------

    درمورد مطلب باید عرض کنم که بنظرم گاو خشمگین چیزی برای دوست داشتن نداره. ضعیف ترین فیلم کارنامه ی اسکورسیزی از نظر من گاو خشمگینه و همونطور که در مطلب اشاره شده اگر رابرت دنیرو و سکانس های فیلمبرداری شده در رینگ مسابقه رو از فیلم حذف کنیم، عملاً با یک اثر معمولی رو به پایین در کارنامه ی اسکورسیزی طرفیم. مطالبی پیرامون روش های فیلمبرداری این اثر میخوندم خیلی وقت پیش. به این بخش از فیلم هیچ کس نمیتونه خرده بگیره چون حتی ریز ترین حرکات دوربین در خدمت فیلمه.. درمورد داستان فیلم خب چیز آن چنان شاخصی نیست. متاسفانه تبلیغات گسترده و جو زدگی از بیرون و داخل باعث شده گاو خشمگین یکی از بهترین های اسکورسیزی شناخته بشه. اسکورسیزی فیلم خوب زیاد داره و کارگردان قابل احترامیه ولی گاو خشمگین اونقدری که بزرگش کردن نیست. صرفاً یک فیلم خوبه. نه شاهکار نه ضعیف.

  7. 12 کاربرِ زیر از anzalichi بخاطرِ این مطلب مفید سپاس گزاری کرده اند :


  8. #5
    Smoke WeeD EvEryDaY
    تاریخ عضویت
    Aug 2013
    محل سکونت
    021
    ارسال ها
    1,049
    سپاس
    1,906
    از این کاربر 13,614 بار در 1,062 پست سپاس گزاری شده

    پاسخ : ۳ نکته در مورد فیلم " Raging Bull " که دوست داشتم !

    نقل قول نوشته اصلی توسط anzalichi نمایش پست ها
    علتش اینه که مثل ما پا نمیشن برن لب ساحل بدوئن یا نون و ماست بخورن شبانه روز و به فکر سیکس پک و این چیزا باشن . متیومک کانهی به اون لاغری برای یه فیلم جدیدش کلی وزن اضافه کرده آدم متنفر میشه نگاهش میکنه. همه شون گریمور مخصوص، مربی بدن سازی مخصوص، مدیر برنامه ریز و ... دارن. طبق برنامه پزشکی و زیر نظر متخصص این کار ها رو میکنن. البته در این بین شجاعت بازیگرا هم هست. یه نفر مثل پادشاه شب تو GoT برای هر اپیزود 4 ساعت گریم میشه یکی مثل شخصیت کیمیا نهایت زوری که میزنه یه عینک میزاره رو چشمش.

    --------------

    درمورد مطلب باید عرض کنم که بنظرم گاو خشمگین چیزی برای دوست داشتن نداره. ضعیف ترین فیلم کارنامه ی اسکورسیزی از نظر من گاو خشمگینه و همونطور که در مطلب اشاره شده اگر رابرت دنیرو و سکانس های فیلمبرداری شده در رینگ مسابقه رو از فیلم حذف کنیم، عملاً با یک اثر معمولی رو به پایین در کارنامه ی اسکورسیزی طرفیم. مطالبی پیرامون روش های فیلمبرداری این اثر میخوندم خیلی وقت پیش. به این بخش از فیلم هیچ کس نمیتونه خرده بگیره چون حتی ریز ترین حرکات دوربین در خدمت فیلمه.. درمورد داستان فیلم خب چیز آن چنان شاخصی نیست. متاسفانه تبلیغات گسترده و جو زدگی از بیرون و داخل باعث شده گاو خشمگین یکی از بهترین های اسکورسیزی شناخته بشه. اسکورسیزی فیلم خوب زیاد داره و کارگردان قابل احترامیه ولی گاو خشمگین اونقدری که بزرگش کردن نیست. صرفاً یک فیلم خوبه. نه شاهکار نه ضعیف.

    اي انزليچي عزيز

    فيلم گاو خشمگين "يه اقتباس از زندگي جيك لاموتا" هست... با يكـ فيلمنامه ي اقتباسي طرف هستيم كه قراره برهه اي از زندگي يه بوكسور بازنشسته رو به تصوير بكشه
    متاسفانه خيلي از آثار اقتباسي زماني به ... ميرن كه نويسنده ها براي جذاب تر كردن قصه ميان يه سري حاشيه به داستان تزريق ميكنن ، يه جاهايي خيلي اغراق ميكنن و ... همه ي اينا براي اينكه مخاطب رو بيشتر جذب كنن اما اسكورسيزي بجاي اينكار ، تمام سعي خودشو ميزاره تو "روايت" داستان! و نتيجش ميشه سكانس هاي بينظيري كه تو رينگ بوكس گرفته شده و از اون بهتر ، هنرنمايي بي نظير رابرت دنيرو در نقش جيك لاموتا چه توي رينگ چه بيرونش...
    در عين حال ، اسكورسيزي فقط فوكوسش رو دوران اوج و محبوبيت جيك لاموتا نبوده، دوران افولش رو هم به تصوير كشيده كه اينجا پاي درام داستان وسط مياد باز هم اسكورسيزي ذره اي كم نذاشته و رابرت دنيرو هم كه استاد متد اكتينگ ميدونه چطور رو تماشاگر تاثير بزاره با بازي بي عيب و نقصش...

    اينكه آيا زندگي جيك لاموتا اونقدر پتانسيل داشته كه تبديل به فيلم بشه يه چيزه... اينكه آيا گاو خشمگين فيلم موفقي بوده چيز ديگه اي
    در مورد اول زياد مطمئن نيستم اما در ارتباط با دومي ، بدون هيچ شكي مطمئنم


    پ.ن:وقتي قرار زندگي نامه ي يه ورزش كار به تصوير كشيده بشه، نقطه ي عطف فيلم مربوط به سكانس هاي ورزشي ميشه... گاهي اوقات كارگردان تو اين قسمت كم ميزاره گاهي هم كلا ناديده ميگيرتش(مثل فيلم ماني بال) اما اسكورسيزي با دقت هرچه تمام تر اين قسمت رو جلوي دوربين برده و اين كم كاري نيست:
    در نتيجه نميشه اثري ورزشي رو نقد كرد و گفت بدون در نظر گرفتن سكانس هاي ورزشي فيلم معمولي است و


  9. 8 کاربرِ زیر از Luca Brasi بخاطرِ این مطلب مفید سپاس گزاری کرده اند :


  10. #6
    تاریخ عضویت
    May 2017
    ارسال ها
    119
    سپاس
    546
    از این کاربر 1,164 بار در 124 پست سپاس گزاری شده

    پاسخ : ۳ نکته در مورد فیلم " Raging Bull " که دوست داشتم !

    نقل قول نوشته اصلی توسط anzalichi نمایش پست ها
    علتش اینه که مثل ما پا نمیشن برن لب ساحل بدوئن یا نون و ماست بخورن شبانه روز و به فکر سیکس پک و این چیزا باشن . متیومک کانهی به اون لاغری برای یه فیلم جدیدش کلی وزن اضافه کرده آدم متنفر میشه نگاهش میکنه. همه شون گریمور مخصوص، مربی بدن سازی مخصوص، مدیر برنامه ریز و ... دارن. طبق برنامه پزشکی و زیر نظر متخصص این کار ها رو میکنن. البته در این بین شجاعت بازیگرا هم هست. یه نفر مثل پادشاه شب تو GoT برای هر اپیزود 4 ساعت گریم میشه یکی مثل شخصیت کیمیا نهایت زوری که میزنه یه عینک میزاره رو چشمش.

    --------------

    درمورد مطلب باید عرض کنم که بنظرم گاو خشمگین چیزی برای دوست داشتن نداره. ضعیف ترین فیلم کارنامه ی اسکورسیزی از نظر من گاو خشمگینه و همونطور که در مطلب اشاره شده اگر رابرت دنیرو و سکانس های فیلمبرداری شده در رینگ مسابقه رو از فیلم حذف کنیم، عملاً با یک اثر معمولی رو به پایین در کارنامه ی اسکورسیزی طرفیم. مطالبی پیرامون روش های فیلمبرداری این اثر میخوندم خیلی وقت پیش. به این بخش از فیلم هیچ کس نمیتونه خرده بگیره چون حتی ریز ترین حرکات دوربین در خدمت فیلمه.. درمورد داستان فیلم خب چیز آن چنان شاخصی نیست. متاسفانه تبلیغات گسترده و جو زدگی از بیرون و داخل باعث شده گاو خشمگین یکی از بهترین های اسکورسیزی شناخته بشه. اسکورسیزی فیلم خوب زیاد داره و کارگردان قابل احترامیه ولی گاو خشمگین اونقدری که بزرگش کردن نیست. صرفاً یک فیلم خوبه. نه شاهکار نه ضعیف.
    نقل قول نوشته اصلی توسط Don Corleone نمایش پست ها
    اي انزليچي عزيز

    فيلم گاو خشمگين "يه اقتباس از زندگي جيك لاموتا" هست... با يكـ فيلمنامه ي اقتباسي طرف هستيم كه قراره برهه اي از زندگي يه بوكسور بازنشسته رو به تصوير بكشه
    متاسفانه خيلي از آثار اقتباسي زماني به ... ميرن كه نويسنده ها براي جذاب تر كردن قصه ميان يه سري حاشيه به داستان تزريق ميكنن ، يه جاهايي خيلي اغراق ميكنن و ... همه ي اينا براي اينكه مخاطب رو بيشتر جذب كنن اما اسكورسيزي بجاي اينكار ، تمام سعي خودشو ميزاره تو "روايت" داستان! و نتيجش ميشه سكانس هاي بينظيري كه تو رينگ بوكس گرفته شده و از اون بهتر ، هنرنمايي بي نظير رابرت دنيرو در نقش جيك لاموتا چه توي رينگ چه بيرونش...
    در عين حال ، اسكورسيزي فقط فوكوسش رو دوران اوج و محبوبيت جيك لاموتا نبوده، دوران افولش رو هم به تصوير كشيده كه اينجا پاي درام داستان وسط مياد باز هم اسكورسيزي ذره اي كم نذاشته و رابرت دنيرو هم كه استاد متد اكتينگ ميدونه چطور رو تماشاگر تاثير بزاره با بازي بي عيب و نقصش...

    اينكه آيا زندگي جيك لاموتا اونقدر پتانسيل داشته كه تبديل به فيلم بشه يه چيزه... اينكه آيا گاو خشمگين فيلم موفقي بوده چيز ديگه اي
    در مورد اول زياد مطمئن نيستم اما در ارتباط با دومي ، بدون هيچ شكي مطمئنم


    پ.ن:وقتي قرار زندگي نامه ي يه ورزش كار به تصوير كشيده بشه، نقطه ي عطف فيلم مربوط به سكانس هاي ورزشي ميشه... گاهي اوقات كارگردان تو اين قسمت كم ميزاره گاهي هم كلا ناديده ميگيرتش(مثل فيلم ماني بال) اما اسكورسيزي با دقت هرچه تمام تر اين قسمت رو جلوي دوربين برده و اين كم كاري نيست:
    در نتيجه نميشه اثري ورزشي رو نقد كرد و گفت بدون در نظر گرفتن سكانس هاي ورزشي فيلم معمولي است و

    فیلم گاو خشمگین تقریبا یکی از درون گرایانه ترین و فلسفی ترین فیلم در مورد تقابل انسان با نفس خودشه. ابدا این فیلم رو نباید صرفا یک داستان ورزشی و بازیگری خوب رابرت دنیرو تصور کرد.

    تو این فیلم شخصیت جیک لاموتا همانند یک حیوان سرکش (گاو خشمگین) براش مدیوم های اخلاقی و ارزش های انسانی اهمیت خاصی نداره، برای اون فقط برنده بودن تو رینگ بوکسه که حائز اهمیته.

    برای درک بیشتر از قضیه اسکورسزی به کمک جلوه های بصری از شروع تیتراژ زیباترین حرکات رقص پای دنیرو شروع میکنه و بعد از اون در سکانسی که همسرش غذا رو میسوزونه و همینطور جایی که حاضر نیست در مقابل مافیا ی بوکس کوتاه بیاد و همینطور تصاحب یک دختر زیبا در همه ی این داستان های پیش رو، جیک لاموتا رویداد های زندگیش رو مثل حریف رینگ بوکس قلمداد میکنه و فقط میخواد پیروز میدان باشه. انتهای فیلم که افول جیک رو نشون میده هم جنبه ی دیگر روان شناختی یک انسان سرکش رو نشون میده که سکانس صحبت در آینه با خودش بی نظیره...

    من به دوستان پیشنهاد میکنم حتما یکبار دیگه با دقت فیلم رو تماشا کنن... یکی از شاهکاری بی بدیل سینمای آمریکا گاو خشمگین بوده و هست...
    http://screenprism.com/assets/img/article/mepris-11-g.jpeg

  11. 8 کاربرِ زیر از l-lamidreza بخاطرِ این مطلب مفید سپاس گزاری کرده اند :


  12. #7
    Smoke WeeD EvEryDaY
    تاریخ عضویت
    Aug 2013
    محل سکونت
    021
    ارسال ها
    1,049
    سپاس
    1,906
    از این کاربر 13,614 بار در 1,062 پست سپاس گزاری شده

    پاسخ : ۳ نکته در مورد فیلم " Raging Bull " که دوست داشتم !

    نقل قول نوشته اصلی توسط l-lamidreza نمایش پست ها
    فیلم گاو خشمگین تقریبا یکی از درون گرایانه ترین و فلسفی ترین فیلم در مورد تقابل انسان با نفس خودشه. ابدا این فیلم رو نباید صرفا یک داستان ورزشی و بازیگری خوب رابرت دنیرو تصور کرد.

    تو این فیلم شخصیت جیک لاموتا همانند یک حیوان سرکش (گاو خشمگین) براش مدیوم های اخلاقی و ارزش های انسانی اهمیت خاصی نداره، برای اون فقط برنده بودن تو رینگ بوکسه که حائز اهمیته.

    برای درک بیشتر از قضیه اسکورسزی به کمک جلوه های بصری از شروع تیتراژ زیباترین حرکات رقص پای دنیرو شروع میکنه و بعد از اون در سکانسی که همسرش غذا رو میسوزونه و همینطور جایی که حاضر نیست در مقابل مافیا ی بوکس کوتاه بیاد و همینطور تصاحب یک دختر زیبا در همه ی این داستان های پیش رو، جیک لاموتا رویداد های زندگیش رو مثل حریف رینگ بوکس قلمداد میکنه و فقط میخواد پیروز میدان باشه. انتهای فیلم که افول جیک رو نشون میده هم جنبه ی دیگر روان شناختی یک انسان سرکش رو نشون میده که سکانس صحبت در آینه با خودش بی نظیره...

    من به دوستان پیشنهاد میکنم حتما یکبار دیگه با دقت فیلم رو تماشا کنن... یکی از شاهکاری بی بدیل سینمای آمریکا گاو خشمگین بوده و هست...

    اگر مبنا "تقابل انسان با نفس خودش باشه" اونهم به شكل درون گرايانه و ... اولين اسمي كه تو ذهن من مياد The Shame با بازي درخشان فاسبندر هست
    يا "چشمان كاملا بسته" استنلي كوبريك و ... منظورم از اين جملات اين بود كه اون شكلي كه شما به گاو خشمگين نگاه ميكنيد ، ياد آور خيلي از اثار مطرح ديگه است
    نمونه ي بارز تر ، اثار لينچ كه در همه ي اونها انسان ها "براشون مديوم هاي اخلاقي و ارزش هاي انساني اهميت خاصي نداره و كاملا ناديده گرفته ميشه" و همشون رنجي رو متحمل ميشن كه نتيجه ي اعمال خودشونه... مخمل آبي ، جاده ي مالهالند


    تمامي مواردي كه در ارتباط با دنيرو فرمودين ، ما رو به اينجا ميرسونه كه انتخاب "گاو خشمگين" يه عنوان برازنده براي فيلم بوده همين



    من نگفتم گاو خشمگين يك داستان ورزشيه
    عرض كردم زماني كه قراره سرگذشت يك ورزشكار به تصوير كشيده بشه ، نقطه ي عطف فيلم مربوط ميشه به سكانس هاي ورزشي كه اسكورسيزي كم نذاشته
    شما ميفرماييد نبايد گاو خشمگين رو با بازيگري خوب رابرت دنيرو تصور كرد ، اما زماني كه از تمامي اتفاقات مهم فيلم صحبت ميكنيد بخصوص سكانس اخر فيلم اين بازي بي نظير و فوق العاده ي دنيرو كه پشت همه ي اين ها است ، جيك لاموتا در كنار تراويس بيكل دو شخصيتي كه بنظرم جدا از خود اثار قابليت بحث دارن (انقدر كه دنيرو اين دو رو عميق و فوق العاده بازي كرده) چطور ميشه ناديده گرفت؟



    و در نهايت ، اگر عنوان بهترين فيلم هاي ورزشي تمام ادوار رو در اينترنت سرچ كنيد ، ميبينيد كه از ديد رولينگ استون گاو خشمگين رتبه ي چهارم رو داره
    و از ديد AFI گاو خشمگين در بين ١٠اثر ورشي تمام ادوار هست


  13. 5 کاربرِ زیر از Luca Brasi بخاطرِ این مطلب مفید سپاس گزاری کرده اند :


  14. #8
    تاریخ عضویت
    May 2017
    ارسال ها
    119
    سپاس
    546
    از این کاربر 1,164 بار در 124 پست سپاس گزاری شده

    پاسخ : ۳ نکته در مورد فیلم " Raging Bull " که دوست داشتم !

    نقل قول نوشته اصلی توسط Don Corleone نمایش پست ها
    اگر مبنا "تقابل انسان با نفس خودش باشه" اونهم به شكل درون گرايانه و ... اولين اسمي كه تو ذهن من مياد The Shame با بازي درخشان فاسبندر هست
    يا "چشمان كاملا بسته" استنلي كوبريك و ... منظورم از اين جملات اين بود كه اون شكلي كه شما به گاو خشمگين نگاه ميكنيد ، ياد آور خيلي از اثار مطرح ديگه است
    نمونه ي بارز تر ، اثار لينچ كه در همه ي اونها انسان ها "براشون مديوم هاي اخلاقي و ارزش هاي انساني اهميت خاصي نداره و كاملا ناديده گرفته ميشه" و همشون رنجي رو متحمل ميشن كه نتيجه ي اعمال خودشونه... مخمل آبي ، جاده ي مالهالند


    تمامي مواردي كه در ارتباط با دنيرو فرمودين ، ما رو به اينجا ميرسونه كه انتخاب "گاو خشمگين" يه عنوان برازنده براي فيلم بوده همين



    من نگفتم گاو خشمگين يك داستان ورزشيه
    عرض كردم زماني كه قراره سرگذشت يك ورزشكار به تصوير كشيده بشه ، نقطه ي عطف فيلم مربوط ميشه به سكانس هاي ورزشي كه اسكورسيزي كم نذاشته
    شما ميفرماييد نبايد گاو خشمگين رو با بازيگري خوب رابرت دنيرو تصور كرد ، اما زماني كه از تمامي اتفاقات مهم فيلم صحبت ميكنيد بخصوص سكانس اخر فيلم اين بازي بي نظير و فوق العاده ي دنيرو كه پشت همه ي اين ها است ، جيك لاموتا در كنار تراويس بيكل دو شخصيتي كه بنظرم جدا از خود اثار قابليت بحث دارن (انقدر كه دنيرو اين دو رو عميق و فوق العاده بازي كرده) چطور ميشه ناديده گرفت؟



    و در نهايت ، اگر عنوان بهترين فيلم هاي ورزشي تمام ادوار رو در اينترنت سرچ كنيد ، ميبينيد كه از ديد رولينگ استون گاو خشمگين رتبه ي چهارم رو داره
    و از ديد AFI گاو خشمگين در بين ١٠اثر ورشي تمام ادوار هست
    اسم فیلم های معروف دیگه رو بردین که اگه بخوام بحث اونارو میون بیارم دیگه نمیشه جمعش کرد بخصوص اثر‌ درخشان eyes wide shut رو جهان بینیش با دنیای گاو خشمگین متفاوته .
    منظور من این بود که از یک جبهه نباید صرفا بازی دنیرو رو در نظر گرفت نه اینکه بازی خوبی نداشت و یا فیلم رو صرفا ورزشی دونست بلکه یکی از ژانرهای فیلم ورزشی هست. در کنار این مسائل خط فکری روانشناسانه ی اسکورسزی تو فیلمش بیشترین تاثیر رو برای مخاطب داشت و به نوعی این اثر رو تاثیرگذار کرد که ظاهرا شما این فیلم رو اثری صرفا سرگرم کننده می بینید!
    http://screenprism.com/assets/img/article/mepris-11-g.jpeg

  15. 5 کاربرِ زیر از l-lamidreza بخاطرِ این مطلب مفید سپاس گزاری کرده اند :


  16. #9
    زندگی ارزش ناراحتی نداره
    تاریخ عضویت
    May 2014
    محل سکونت
    اون دور دورا
    ارسال ها
    74
    سپاس
    502
    از این کاربر 394 بار در 71 پست سپاس گزاری شده

    پاسخ : ۳ نکته در مورد فیلم " Raging Bull " که دوست داشتم !

    `پست مفیدی بود ممنون.
    راستش رو بخواهید دانش سینماییِ بنده آنچنان زیاد نیست که بتوانم در مورد بزرگان هالییود نظر بدم ولی بر حسب سلیقه شخصیی هیچ وقت فیلم های اسکورسیزی رو دوس نداشتم ورابطه برقرار نکردم حتی بهترین اثرش رو و از فیلماش کلا دوری مکینم اما گاو خشمگین واقعا یکی از بهترین فیلم هاییی بود که تو عمرم دیدم و به همه هم پیشنهاد میکنم واقعا فیلم از هر نظر عالیه و آدم رودرگیر میکنه.
    پادشاه همیشگیه اروپا=========== رئال مادرید

  17. 5 کاربرِ زیر از eminemkamy بخاطرِ این مطلب مفید سپاس گزاری کرده اند :


 

 

موضوعات مشابه

  1. پاسخ ها: 26
    آخرين ارسال: 05-23-2017, 02:16 AM
  2. پاسخ ها: 8
    آخرين ارسال: 09-07-2013, 02:01 PM
  3. پاسخ ها: 8
    آخرين ارسال: 12-06-2012, 05:06 PM
  4. 'Raging Bull II' به 'Bronx Bull' تبدیل شد.
    By Barkeep in forum اخبار روزسینمای جهان
    پاسخ ها: 0
    آخرين ارسال: 08-02-2012, 10:41 PM
  5. پاسخ ها: 1
    آخرين ارسال: 04-07-2012, 11:36 AM

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمی توانید موضوع جدید ارسال کنید
  • شما نمی توانید به پست ها پاسخ دهید
  • شما نمی توانید فایل پیوست ضمیمه کنید
  • شما نمی توانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
  • قدرت گرفته از سیستم vBulletin نسخه ی 4.2.3
  • قالب اختصاصی انجمن TvWorld نسخه ی 1.0
  • طراحی و اجرای قالب : نوژن
  • تمام حقوق مطالب و محتوا برای تی وی وُرلد محفوظ می باشد
Powered by vBulletin® Version 4.2.1
Copyright ©2000 - 2009, Jelsoft Enterprises Ltd.