هالیوود عزادار است!

[Nevah]

سال 2017 دوره ی پرتنشی برای اهالی سینمای هالیوود بود.در سالی که این نهاد فرهنگی سینمایی بزرگ با برگزاری مراسم های بی شمار وابسته به آن تبدیل به محفلی به اعتراض نسبت به رئیس جمهور جدیدشان شده بود.موج اعتراضات گسترده نسبت به سیاست خارجی دولت آمریکا در قبال هفت کشور ممنوع الورود به خاک این کشور،مراسم اُسکار پارسال را تحت الشعاع قرار دارد،انقدر بازیگر های دوست داشتنی ما درگیر این موضوعات کلان کشور شده بودند که رسالت و هدف خود را که در بستر هنره جلوه می کرد فراموش کردند و آن افتضاح بی سابقه را در آخر مراسم اسکار به بار آوردند.اشتباه در خوانده شدن بهترین فیلم اسکار که باورکردنی نبود،شاید همانجا زنگ خطر برای این قشر نسبتا روشن فکر به صدا در آمد، که لطفا در مسائل غیر سینمایی دخالت نکنید.حال یکسال بعد و با رونمایی شدن از رسوایی های اخلاقی که هر چه بیشتر به زمان مراسم اسکار جدید نزدیک میشویم،بازیگرانی که در مرکز اتهام هستند بیشتر می شوند و هر روز رسوایی جدیدی را شاهد هستیم.اهالی سینما فراموش کرده بودند که سیستم میتواند همچون شمشیر دولبه به ضرر انها نیز تمام شود.حال امسال هالیوود بنظر میاد دریافته که کامل نیست و خود با مشکلات بزرگ عدیده ای درون سیستم هنری اش مواجه است که نظیرش را در گذشته ندیده ایم.در سالی که آثار سینمایی خوب بشدت کاهش یافته بود،رسوایی بزرگان این صنعت نمکی بر زخم کهنه بود و از سر گرفته شدن دردی خاموش و ناگفته در تمام قسمت جوارح بدنه علوم آکادمی اسکار.تهیه کننده هایی نظیر اروی واینستین، یکی از مشهورترین ها و موسس کمپانی میراماکس که به دلیل سلسله اتهامات آزار جنسی زنان از شرکتی که خود تاسیس کرده اخراج شد.شخصی که ما چند اثر بیادمودنی سینما را با تهیه کننده گی او بیاد می آوریم، و در خاطر نگه داشته ایم.فیلم های بزرگی نظیر پالپ فیکشن، گود ویل هانتینگ، شکسپیر عاشق و سخنرانی پادشاه اما باید اقرار کرد که این پایان ماجرا نیست و همچنان هالیوود باید به کفاره های گناه بر رسوایی های خود اضافه کند.بدون شک این روزها هالیوود عزادار و سیاه پوش است این امر به خوبی از مراسم گلدن گلوب مشخص بود،آدم احساس می کرد به مراسم ختم دعوت شده تا یک مهمانی و بزم شادی به بهانه ی جشن گرفتن آثار سینمایی. هالیوود باید خود را درمان کند و قطعا با خیال پردازی و ساختن قهرمانان بی ریشه فانتزی در قاب فیلم های ابر قهرمانی موفق نخواهد شد.هالیوود باید به خود بیاید. احتیاج به واندر وومن یا اسپایدر من برای حل مشکلات نیست.متاسفانه سود مالی کلان از ساخت فیلم های تخیلی و ابر قهرمانان های تو خالی، مغز متفکر سینمای مستقل که تکیه بر انسان های معمولی بوده را فلج کرده و معنا و مفهوم قهرمان و ضد قهرمان را با سهل انگاری عوض کرده است.انچه مشخص است امسال سال بدی برای سینما بود و اگر این موضوع و تبعات ناشی از آن پایان نیابد و جراحی گسترده ای در نظام اخلاقی این صنعت که غرق در فساد مالی و جنسی و جنسیتی است، نشود،درآینده از این صنعت با بدنامی ماندگار و همیشگی یاد خواهد شد که تمام شخصیت هاش درکنار هم و باهم بصورت تر و خشک میسوزند.