The Haunting of Hill House | معرفی سریال | بحث و تبادل نظر

[MrP]

██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██

█ █ █ █ ژانر: ترسناک شبکه سازنده: Netflix تعداد اپیزود: فصل اول 10 قسمت | | | | █ █ █ █ The Haunting of Hill House عنوان سریالی ترسناک از شبکه نتفلیکس می باشد که در تاریخ 12 اکتبر (20 مهر سال 97) تمامی 10 قسمت فصل نخست آن در استریم این شبکه قرار خواهد گرفت. خالق و کارگردان سریال Mike Flanagan می باشد که در سال 2017 فیلم سینمایی Gerlad's Game را برای نتفلیکس ساخت و از دیگر ساخته های او نیز می توان به فیلم موفق و ترسناک Oculus اشاره کرد. داستان این سریال برگرفته از رمانی به همین نام در سال 1959 و به قلم Shirley Jackson می باشد که داستان آن متمرکز بر چهار کاراکتر در عمارتی 80 ساله و روح زده می باشد ؛ البته داستان این رمان تا به این لحظه دو بار با نام The Haunting افتباسی سینمایی شده است که بار اول در سال 1963 ساخته شد و مورد رضایت طرفداران این ژانر قرار گرفت ، و بار دوم در سال 1999 که بازیگران سرشناسی هم داشت بر روی پرده سینما رفت ولی نسخه دوم برخلاف نسخه قدیمی به رمان چندان وفادار نبود و مورد انتقاد شدید منتقدان سینما قرار گرفت ؛ در مورد اخباری که از این بازسازی سریالی تا کنون منتشر شده است اینطور به نظر میاید که در این نسخه مدرن ، Mike Flanagan به رمان وفادار خواهد بود و باید منتظر ماند تا ببینیم که این سریال تا چه حد مورد رضایت طرفداران رمان و ژانر ترسناک قرار خواهد گرفت. Oliver Jackson-Cohen | | | | | | Kate Siegel | | | | | | Michiel Huisman | | | | | | Carla Gugino █ █ █ █ █ █ █ █ خلاصه داستان داستان این سریال در مورد 5 خواهر و برادری می باشد که در مشهورترین خانه جن زده در آمریکا بزرگ شده اند. آنها حالا بزرگ شده اند و خودکشی خواهر جوانشان دوباره آنها رو به همدیگر نزدیک می کند و هر کدام از آنها مجبور می شوند با ارواح گذشته شان رو به رو بشوند... که برخی از آنها در ذهن خودشان و برخی از این ارواح سایه هایی در داخل این عمارت می باشد تماشا تریلر █ █ █ █ █ █ █ █

██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██ ██

[فرزان]

بعد از نه اپیزود خوب و پر کشش و پر از سوالهای ریز و درشت و حس تعلیق ، یه پایان نامید کننده این سریال رو از یه سریال عالی به یه سریال خوب تنزل میده . اپیزودی که بیشتر به یه Soap Opera سفارشی شبیهه تا سریالی در این سطح .

در اپیزود آخر سریال روی میاره به اطناب و پرگویی و لفاظی و حل کردن همه گره های داستان با حرفهای صد من یه غاز و Hill House با همه اون وحشت و رمز و رازش تبدیل میشه به یه دادگاه خانواده تا کرکترها با گفتمان ، کینه و کدورتهاشون رو حل و فصل کنن و زندگیشون رو از سر بگیرن . این اپیزود پره از تک گویی های طولانی و نامعقول و حوصله سربر ، جایی که شخصیت ها هرکدوم برای خودشون یه مانیفست اخلاقی دارن و اون رو با وراجی بی پایان قی میکنن تو صورت بیننده . حرفهای یامفتی که تو یک ورطه پرتکرار و کلیشه ای همینطور وزوز کنان برای هفتاد دقیقه ادامه پیدا میکنه و همه شور و هیجانی که توسط این سریال ذره ذره روی هم انباشته شده بود در آخر ازش یه ملغمه ناخوشایند از جفنگیات بی مفهوم باقی میمونه . اپیزودی که نه نمادی درش وجود داره ، نه نشانه ای ، نه نکته گنگ و نامفهومی ، نه پیچشی در داستان ; فقط و فقط وراجی و لفاظی و چرند بهم بافتن.
سریال هیچ نکته نامفهومی برای بیننده باقی نمیگذاره چون روح های محترم _ که به طور عجیبی عینی و زنده به نظر میرسن و هیچ تلاشی برای اینکه اندکی سورئال به نظر بیان نشده_در آخر میکروفون به دست میگیرن و لطف میکنن و زیر و زبر ماجرا با همه ی چند و چونش رو به طور مبسوط شرح میدن .

اینکه یه سریال اختتامش Happy Ending باشه فی نفسه هیچ مشکلی نداره ، اما این چیزی که ما دیدیم The shittiest happy ending ever بود .
تو اپیزود آخر کلی حرف زیبا و قشنگ زده میشه ; یه فحشنامه ادبی بی پایان که لذت این سریال رو مثل اون چند ثانیه بینظیری که Bent neck lady از طناب دار آویزون میشه و گذشته ش رو میبینه ، ذره ذره از ذهن بیننده پاک میکنه .

[giumartan]

با اینکه من کلا از سبک ترسناک خوشم نمیاد ولی با تعریف هایی که شنیدم سریال رو دیدم

فعلا ۷ قسمتش رو دیدم سریال بسیار خوبی هست

[M.Amir]

عالی. همه چیز در جای خودش با ملودی، رنگ و دیالوگ مناسب به بیننده داده میشه.
رمان رو ندیدم اما فکر میکنم ورای رمان به شدت روی دیالوگ ها کار شده باشه، نظم خیلی خوبی درشون بود. همچنین اختصاص بعضی لغات و اصطلاحات به کاراکترها مثلا Fix به کاراکتر پدر و استفاده در بزنگاه‌ها

مشاهده محتوا اسپویلر

مثلا تا همین قسمت آخر و در فلش بک بازگشت پدر در گذشته به خانه برای نجات همسرش.

خیلی وقت بود هیچ مشکلی با یه سریال نداشتم. یک خروجی تر و تمیز. طرفدارهای ژانر درام-ترسناک این سریال رو از دست ندن.

اپیزود 6 قطعا" جزو بهترین اپیزودهای ساخته شده امسال هستش که فقط تو 5 کات داستان اپیزود رو که ادغام گذشته و حال هست رو روایت می کنه و جالب هست بدونید که سکانس شروع اپیزود تا کات گرفتن 17 دقیقه طول کشیده که نیاز به تغییر لوکیشن و چندین گروه بازیگر داشته و به زیباترین شکل ممکن ساخته شده.

خواستم اضافه کنم قبل از استارت پروژه تیم کارگردانی این سریال به استدیو اعلام کردن که قصد دارن یک قسمت رو تک برداشت پیش ببرن. 5پلان مرتبط که در نظرشون از همه طولانی تر بود رو انتخاب میکنند، با حدود یک ماه(6هفته) تمرین برای این 5 برداشت آخر دیدن که بلندترین آنها 17دقیقه هست و خب کفاف یک قسمت کامل رو نمیده. و این شد که این 5برداشت بلند رو با ارتباط خیلی خوبی در قالب یک قسمت ریلیز کردند. و این است نشانه ای دیگر از یک کارگردانی خوب.
* سکانس ابتدایی این قسمت 14:19 دقیقه (اولین کات با افتادن لوستر) و سومین پلان به عنوان طولانی ترین پلان که 17:19 دقیقه هست. +

[Rezaraki]

در یک عملیات بینج! 10 قسمتشو توی دو روز دیدم. در یک کلام بگم سریال عالیه! اگر وقتی دارید اینو میخونید شک دارید که ببینیدش یا نه، ببینیدش که ارزششو داره. خوشبختانه حال بهم زن هم نیست. خشونتش هم خیلی نیست محتوای بزرگسالانه کمی هم داره خیلی کم. فقط در مورد تئو دو سه مورد هست. خط زمانی سریال منظم نیست و عقب جلو میره و کلی فلش بک میزنه توی همه قسمت ها و ماهرانه هم اینکار رو میکنه. نحوه‌ی پرش بین گذشته و حال هوشمندانه است، اوایل یکم تشخیص زمان برام سخت بود، بین اون هایی که حال و یکی دو ماه یا یکی دو سال پیش رو روایت می کردن که بعد دستم اومد چطوریه. (اون نوشته‌ کوچیکی که گوشه صفحه زمان رو مینوشت هم خیلی کمک کرد البته) تفاوتِ زمانی که توی هیل هاوس بودن و خانواده اشون با همه‌ی مشکلاتی که خونه براشون درست میکرد ولی به هر حال با هم بودن و زندگیشون شیرین بود با وقتی که پخش و پلا شدن هر کدوم یه شهری برای خودش زندگی میکردن و با هم سرد شدن و دعواهاشون با هم دیگه و... این تفاوت ها هم از نکات جالبی بود که توجهم رو جلب کرد. تیکه های توی هیل هاوس همه اش در خوشی‌اند که یه اتفاقی این خوشی شون صدمه میزنه ولی وقتی بیرون خونه اند، انگار همیشه درگیر و بهم ریخته اند و هر ازگاهی یه خوشی ای میبینن! همه ی قسمت ها خوب بودن قسمت پنج قسمت خصوصی بود و صحنه ی آخرش احساسات مختلفی رو در آن واحد به آدم تزریق میکنه. و فکر میکنم ضعیف ترین قسمت، قسمت آخر بود. البته نه خیلی ضعیف و حالگیر اینها، نه بلکه یکم (و شاید یکم بیشتر) از اونچه که تو قسمت های قبل دیدیم کمتر خوب بود! توی قسمت های قبل به این عادت داده بودنمون که هر چیزی که میبینیم کم کم و به شکل منطقی و هوشمندانه ای کنار هم چیده شه و پازل رو کامل و کامل تر کنه تا تصویر کلی رو به آرامی شکل بده ولی شکل پازل رو لو نده یعنی مستقیم نگه، یعنی برای تقلب تصویر کلی رو جلومون نذاره یا کسی نیاد داستان رو توضیح بده، چیزی که توی قسمت آخر چند بار اتفاق افتاد. مثلا قضیه ی Red Room رو میشد یکم ظریف تر بگن، البته همین طوری هم جالب بود ولی یکی عملا اومد توضیح داد و این یکم نچسب شد هر چند غافلگیر کننده. و همینطور بخشی از رازِ خونه که برملا شد، هم باز توضیح داده شد! هرچند بازم میگم که خیلی بد نبود، یعنی اصلا به حیطه‌ی کلمه ی بد وارد نمیشه ولی خب یک از استاندارد خود سریال پایین تر بود. شاید از همه مهمتر داستان زیبای سریاله و شخصیت هایی که دوستشون خواهید داشت و حتی اگر دوستشون هم نداشته باشید درکشون می کنید (اکثرا) و اهمیت میدید بهشون. که فکر میکنم به خاطر توجهی که به پرداختن شخصیت ها شده این حس همراهی و همدردی رو باهاشون پیدا میکنیم. همین باعث میشه درماندگی تئو را وقتی از بی‌حسی و خلاءِ احساسی و کرختیش میگه باورش کنید (که بازی خوبش هم خیلی موثره البته) و وقتی کسی حرف لوک رو وقتی بچه است (و وقتی بزرگه) باور نمی کنه دلتون براش بسوزه و دلشکستگیش رو حس کنید. یا وقتی داستان Bent-neck lady رو میشه تعجب، حیرت و حسرتتون به اندازه خود کارکترای سریال باشه. بار درام بیشتر از بخش ترسناکشه ولی فکر نکنید این قسمت مثلا فراموش میشه! اکثر لحظات حس اضطراب و استرس رو داره و هراز گاهی هم با Jump-scareـهایی به موقع (یا بی موقع؟) حسابی شوکه تون میکنه، پس همیشه آماده اش باشید که موقتی انتظارشو ندارید ظاهر میشه! استفاده از هدفون هم توصیه میشه! چی بگم دیگه، خلاصه حتما ببینید که سوژه ‌ی نابیه برای کندن از زندگی و دور شدن از گرفتاری‌ها و روزمرگی‌ها با دیدن یک سریال ناب و دیدن مشکلات عجیب غریب و ترسناک خانواده‌ی کرِین.

[Julie]

«The Haunting of Hill House» سریالیه که تمام نکات مدنظرمو واسه اینکه بهترین اثر تو ژانر ترسناک باشه رو داره. تو این سریال نه از جامپ اسکیرهای مزخرف و متعدد خبری هست، نه از چیزای حال بهم زن و از تکنیکای مختلفی که توی ژانر ترسناک وجود داره به‌خوبی استفاده شده. سوای از نکات فنی، کاراکترهای عالی و همه نکات مثبت دیگه‌ای که دوستان گفتن، نحوه داستان‌گویی سریال برای من خیلی خاص بود، چون همینجوری الکی نیومد جواب سوال‌ها رو بذاره تو مشت بیننده و از تک تک سوالات برای پیچش‌های داستانی و پیش‌بردن منطقی کاراکترا استفاده کرد. به‌جز اپیزود 2 و 9 که یه مقدار با کمبود داستان مواجه هستن و ممکنه برای مخاطب خواب‌آور باشن بقیه اپیزودا از استانداردهای خیلی بالایی برخوردارن علی‌الخصوص اپیزود 6 و 8 که میشه ازشون به‌عنوان بهترین اثرهای تاریخ ژانر وحشت یاد کرد و اگر طرفدار این ژانر هم نباشی این سریال دلچسبه.

[bayani]

اگه اشتباه نکنم 2 تا نسخه the haunting of ... ساخته شده یا 2 تا فصل فکر کنم اسماشون تفاوت داره
خواستم بپرسم همچین چیزیه ایا و اینکه داستانشون متفاوته یا باید جفتش رو ببینیم

[opeth1h]

اگه اشتباه نکنم 2 تا نسخه the haunting of ... ساخته شده یا 2 تا فصل فکر کنم اسماشون تفاوت داره
خواستم بپرسم همچین چیزیه ایا و اینکه داستانشون متفاوته یا باید جفتش رو ببینیم

سریال آنتالوژی هست یعنی سازندگان و ژانر کلی ثابت هست ولی بازیگران و سناریو هر فصل متفاوته و میشه بدون پیوستگی هر فصل رو جداگانه تماشا کرد ولی در imdb به دو اسم مجزا و دو مینی سریال تفکیک شده
فصل اول : https://www.imdb.com/title/tt6763664...tt_sims_tt_i_1
فصل دوم : https://www.imdb.com/title/tt10970552/?ref_=fn_al_tt_1

[MaMaLoM]

من کلا از همون اولش هم به سریال ترسناک کوچکترین اعتقادی نداشتم و سمتش نمیرفتم. استدلالمم این بود که یه سریال که قراره چندین اپیزود یا حتی فصل رو شامل بشه هیچجوره نمیتونه اون عنصر وحشتناک بودن خودش رو حفظ کنه و به مرور افولش برای بینننده آزاردهنده میشه اما خب این سریال بازخورد مثبت بالایی داشت و از اونجا که یه داستان 10 قسمته رو شامل میشد به خودم گفتم به امتحانش میارزه ... که همینطور هم بود.
چیزی که اول از همه جلب توجه میکنه نحوه روایتیه که سریال داره. یک روایت غیر خطی با تدوینی استادانه, به بهترین و قابل فهم‌ترین شکل ممکن مفهوم زمان رو طی 10 اپیزود برای بیننده‌اش به چالش میکشه.من به شخصه بعد از گذشت چند اپیزود و خو گرفتن با جامپ‌های سریال , ذهنم خیلی بهتر خطی نبودن زمان رو میپذیرفت و اثری که در حال تماشاش بودم رو مثل لقمه جویده‌ای میکرد که خوردنش راحتتر بود با اینکه رسالت این سریال اصلا این نبود!
سریال غصه‌ای رو تعریف میکنه که استارتش بیست سال پیش خورده و با بیننده کاری میکنه که طی این 10 اپیزود همه‌ی این 20 سالو درک کنه. تیم بازیگری یکی دیگه از نقاط قوت این مجموعه بود. بنظر من بازیگرای خردسال این مجموعه هیچ حرفی برای گفتن نزاشتن! از بازی خوبشون گرفته تا فیس‌های معصوم ... واقعا این پنج‌تا بچه همه جوره عالی بودند.
موقع دیدن دو اپیزود 5 و 6 به قدری تحت تاثیر اتفاقات مربوطه قرار گرفته بودم و که انگار قراره با کارکتر محبوب سریالیم بعد از 10 سال خدافظی کنم! این یعنی سازنده کارش رو یجوری انجام داده که بیننده با 5 اپیزود میتونه واسه مرگ یکی از شخصیت‌ها حتی اشک بریزه!
بعضی از اپیزودهای این سریال عنصر ترسناکی رو شامل نمیشن و گاها تایم حتی به 70 دقیقه هم میرسه اما بیننده بعد از تموم شدن هر قسمت برای بعدی مشتاقه ...

[ali_n540]

شاید قویترین اثری باشه که تو تلوزیون برای ژانر وحشت ساخته شده حتی خیلی از فیلمهای کانجورینگ( با داستان تقریبا مشابه ولی ماهیتی کاملا متفاوت) بهتره و حداقل ماهیت مذهبی در کار نیست( نمی دونم چرا تو فیلمهای ترسناک امریکایی باید یک طرف قضیه کلیسا باشه). داستان به بهترین نحو روایت می شود و و ترس این سریال صرفا جامپ اسکرها نیستند و ترس روانشناختی به جاپ اسکرها می چربه ولی جامپ اسکرها بدرستی و در جاهای مناسب استفاده شده اند. قسمت های 5 و 6 اپیزودهای تاپ این سریال هستند.

[sarkhail]

قسمت پنجم

استفاده از چند راوی برای روایت یه داستان مثل یه تیغه‌ی دو لبه می‌مونه که هم می‌تونه به نفعت ببره و هم به ضررت. خوشبختانه تو هیل هاوس و تا اینجای کار که من دیدم، به نفع بریده. عمارت قدیمی روح‌زده، یه خانواده با چند تا بچه‌ی قد و نیم قد، انکار اولیه از مشاهده‌ی ارواح و عواملی از این دست دیگه اینقدر خز شدن که تو صفحات اجتماعی دائم دستمایه‌ی مسخره کردن ژانر وحشتن. داستان این سریال هم بر پایه‌ی همین عوامله، فقط با این تفاوت که نحوه‌ی روایت بسیار جذابی داره.

تا اینجای کار سریال اونجور که باید نترسونده، ولی خب باید اعتراف کنم هر چقدر که بیشتر پیش میره، ترسش رو بیشتر زیر پوستم حس می‌کنم. تو قسمت پنجم پرده از یه سری موضوعات مهم برداشته شد که حسابی برگ‌ریز بود. حدس می‌زنم راوی قسمت‌های بعد پدر خونواده، مادر خونواده و در نهایت اون مستخدم مرموز عمارت باشن.

یکی دیگه از عوامل جذابیت سریال، تدوین خوب و حرفه‌ایشه که مکمل این نحوه از روایت داستانه. شخصیت‌پردازی اعضای خانواده هم به درستی انجام شده و هر چقدر که سریال رو به جلو میره، این نقطه قوت بیشتر خودش رو نشون میده.

از این پنج قسمت راضی بودم، خدا ازشون راضی باشه.